κυκλο-φ-οριακά 706 28.03.2012

Πλινθοκεραμοποιείο Τσαλαπάτα
φωτο Ζημέρης, αρχείο ΔΗ.Κ.Ι

Έγινε και η Παρέλαση. Μια παρέλαση αλλιώτικη απ’ τις άλλες, με πολλά κάγκελα και τεράστιες αστυνομικές δυνάμεις στην παραλία και πιο πάνω. Το σχέδιο πέτυχε, επεισόδια αποφεύχθηκαν, όμως μας έμεινε μια πικρή γεύση και η απορία αν αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος για να εορταστεί η ημέρα της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας. Κι ήταν πολύς κόσμος στην παραλία την Κυριακή μ’ αυτή τη θαυμάσια λιακάδα, πάρα πολύς κόσμος, που είχε ή δεν είχε παρελαύνοντα νιάτα, που έφυγε με την ίδια απορία. Είδαμε και τις παρελάσεις της Αθήνας, μια θλίψη παραπάνω για την μνημονιακή Δημοκρατία μας, που καταφεύγει σε τέτοια ολοκληρωτικά μέτρα, έχοντας έτοιμους ακόμη και ελεύθερους σκοπευτές.

Μικρή εξέδρα τελικά στήθηκε και καταλήφθηκε από γέροντες των πολέμων, όπως είχαμε προτείνει εμείς πριν από δύο εβδομάδες – καλώς έγινε και καλά θα κάνει να καθιερωθεί, ανεξαρτήτως των λοιπών επισήμων (κάπου πήρε το μάτι μου και τον καινοφανή όρο «ετσιθελικοί επίσημοι») που το μέλλον θα δείξει ποια θα είναι η θέση τους. Αν, βεβαίως, συνεχιστεί ο θεσμός της παρέλασης, γιατί η προχτεσινή εικόνα δεν προδιαθέτει θετικά για την συζήτηση που γίνεται εδώ και χρόνια αν πρέπει να καταργηθεί ή όχι, συζήτηση που, λογικό επόμενο είναι, έχει φουντώσει τις τελευταίες ημέρες.

Δεν ξέρω, δεν ξέρουμε, δεν φαίνεται κατά πού βαδίζουμε. Καλά-καλά δεν είμαστε και 100% βέβαιοι ότι βαδίζουμε προς εκλογές, όλο και πιο συγκεχυμένες είναι οι περί αυτού ανακοινώσεις, ημερομηνίες πάνε κι έρχονται, δημοσκοπήσεις κατακλύζουν τον Τύπο, εξιεφταοχτωκομματική βουλή, ανεβοκατεβαίνουν πανικόβλητα τα νούμερα, κυβερνήσεις συνεργασίας επί θύραις – τι μέλλει γενέσθαι;

Το ζήτημα είναι αν υπάρχει ακόμη μνήμη ή υπάρχουν μόνο μνημόνια. Κι αν όλο αυτό που ζούμε είναι ένα μεγάλο μνημόσυνο…

«Τώρα που είναι Άνοιξη και τα λουλούδια ανθίζουν…»

Γράφαμε εμείς την περασμένη Τετάρτη περί της μεταφοράς των μαθητών του Μουσικού Σχολείου και των ΕΠΑΛ και την ίδια μέρα, πέντε-έξι σελίδες παραμπρός ένα ολόκληρο ρεπορτάζ περί της κόντρας μεταξύ Δήμου και Αστικού ΚΤΕΛ για οφειλόμενα χρήματα. Κόντρα που βρίσκεται, κατά πως μάθαμε, στα δικαστήρια. Το μάλλον μεγαλύτερο οφειλόμενο ποσόν, βέβαια, δεν είναι της άμεσης ευθύνης του Δήμου, είναι τα χρήματα από το πρόγραμμα ΣΥΝ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ, τα οποία τα Υπουργεία Εσωτερικών και Μεταφορών από κοινού έδωσαν (για την ακρίβεια: θα έδιναν…) στους Δήμους για να τα δώσουν αυτοί στα ΚΤΕΛ για να εκτελέσουν τα ΚΤΕΛ κάποιες καλύτερες συγκοινωνίες, που θα εξυπηρετούσαν καλύτερα τους πολίτες των Δήμων. Αυτά στο τέλος του 2008. Στα κυκλο-φ-οριακά 608, στις 09.01.2009 γράφαμε «Δώσαμε (μαζί με πολλούς άλλους, φυσικά) μάχες για να πείσουμε «το κράτος των Αθηνών» να βοηθήσει τις Αστικές Συγκοινωνίες της χειμαζόμενης ελληνικής επαρχίας. Με το πρόγραμμα ΣΥΝ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ γίνεται, επιτέλους, μια αρχή, κι αν το πρόγραμμα πετύχει είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί. Κι αν συνεχιστεί, μόνο κέρδος θα έχουμε όλοι, συμπολίτες». Τι ωραία, τι καλά, χάρηκαν τα ΚΤΕΛ, που για πρώτη φορά θα έπαιρναν κάποια έμμεση επιδότηση από το Κράτος, χάρηκαν και οι Δήμοι που θα έκαναν κάτι καλό για τους πολίτες τους, έβαλαν την υπογραφή τους φαρδιά-πλατιά, άρχισε να τρέχει το πρόγραμμα στις αρχές του 2009, έστειλε το Κράτος τα λεφτά για μία-δυο δόσεις αν δεν κάνω λάθος, κι ύστερα σταμάτησε! Τα συμφωνημένα μεταξύ Δήμων και ΚΤΕΛ δεν μπορούσαν να σταματήσουν, συνεχίστηκαν, ολοκληρώθηκαν χρονικά και το Κράτος ακόμη στέλνει τα οφειλόμενα, τα οποία λείπουν απ’ τα ΚΤΕΛ, αλλά δεν τα χρωστάν οι Δήμοι, οι οποίοι, όμως έχουν βάλει την υπογραφή τους! Αντιληφθήκατε περί τίνος πρόκειται;; Και αυτό, βεβαίως, δεν συμβαίνει μόνον σε Βόλο και περίχωρα, συμβαίνει σε όλη την μνημονιακή Ελλάδα.

Κάπως έτσι λοιπόν, με τέτοιες κρατικές εξυπνάδες, γίνεται και την πληρώνουμε όλοι οι άλλοι πλην των λογιστών της Αθήνας, που είναι άριστοι στην αφαίρεση και κάκιστοι στην πρόσθεση.

Όμως θυμηθείτε, στον Ιερό Ναό της Ανάληψης, το ερχόμενο Σάββατο 31 Μαρτίου ώρα 19:30, 19^ο Χορωδιακό Φεστιβάλ Θρησκευτικής Μουσικής που διοργανώνει η Βολιώτικη Χορωδία. Μαζί μας δύο (2) χορωδιακά σύνολα του Μουσικού Σχολείου Βόλου και δύο (2) ακόμη Χορωδίες, από την Καρδίτσα και την Λάρισα, ελάτε να υμνήσουμε μαζί τον Θεό μέσα στον ναό του.

Ανεχώρησαν την ίδια μέρα, παρέα, ο Κύριος Άρης Τσαλαπάτας και ο Κύριος Ιπποκράτης Ζημέρης. Τον δεύτερο τον γνώρισα μέσα από τις φωτογραφίες του μεταπολεμικού Βόλου, τον πρώτο είχα την τύχη να μπορώ να του μιλάω στον ενικό! Πολλές οι μνήμες, πολλές οι τηλεφωνικές συζητήσεις, κάθε φορά που τα κυκλο-φ-οριακά έγραφαν κάτι που αφορούσε τον Σιδηρόδρομο ή το Πανεπιστήμιο, τις μεγάλες αγάπες του. Πολλές οι μνήμες, για πολλές αναφορές.

Παραπλεύρως το Πλινθοκεραμοποιείο Τσαλαπάτα εν λειτουργία, σε φωτογραφία Ζημέρη, από το αρχείο του Δη.Κ.Ι.

Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 28.03.2012)