κυκλο-φ-οριακα 1167, 25 Οκτωβρίου 2023

 

Καλημέρα σε όλη την ομήγυρη.

Καλή μέρα και καλή συνέχεια με καλόν καιρό, μπας και γλιτώσουμε λίγο καλοριφέρ! Και καλή παρέλαση, στην 79^η επέτειο της απελευθέρωσης του Βόλου από την ιταλογερμανική κατοχή και στην 83^η από το ένδοξο ΟΧΙ στα βουνά της Αλβανίας. Και Χρόνια Πολλά στους Δημήτρηδες και τις Δήμητρες.

Ακόμη περιμένουμε τα επίσημα αποτελέσματα των Εκλογών από το Πρωτοδικείο. Κάποια μπερδέματα φαίνεται ότι υπάρχουν, κάποιοι ψήφοι αμφισβητούνται (δεν είναι και πάρα πολλοί, με όλη αυτή την αποχή που καταγράφηκε…) και φτού! κι απ’ την αρχή, μετράνε και ξαναμετράνε οι ταλαίπωροι του Πρωτοδικείου. Επίσης δεν έχω καταλάβει ακριβώς πώς γίνεται η κατανομή των εδρών στην αντιπολίτευση (την συμπολίτευση την έχει καλά οχυρωμένη ο νόμος του κ. Βορίδη με το 43%) και κάθε τόσο ακούω περί «ανατροπής» (ανατροπή, μία ακόμη λέξη της μόδας, καθημερινά παρούσα).

Όπως και η λέξη «αυτοάμυνα», η οποία κατά κόρον, αποκλειστικά σχεδόν, χαρακτηρίζει τις δράσεις του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους. Ποια είναι η ειδοποιός διαφορά της αυτοάμυνας του Ισραήλ από την άμυνα, στην οποία, αν δεν απατώμαι, έχει απόλυτο δικαίωμα κάθε χώρα, κάθε λαός; Και οι Ουκρανοί, για παράδειγμα, τι κάνουν; Αμύνονται ή αυτοαμύνονται; Και μη μου πείτε περί «εσωτερικού εχθρού» διότι α) οι Παλαιστίνιοι ποτέ δεν συνυπήρξαν με τους Ισραηλινούς και β) τότε με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες η Ιταλία και πιο πρόσφατα η Γαλλία με το Μπατακλάν θα έπρεπε επίσης να «αυτοαμύνονται».

Και λέγοντας περί αμύνης (μέρες που ‘ναι κιόλας…) όλα καλά κι όλα ωραία στο στράτευμα και στην κυβέρνηση. Πτώση Canadair, δύο νεκροί πιλότοι – απλή ανακήρυξη ηρώων, εκρήξεις στην Νέα Αγχίαλο – απλή μετάθεση του Διοικητή, πλημμύρα στο Στεφανοβίκειο – απλή μετακίνηση ολόκληρης της 1^ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού (ΤΑΞΑΣ) σε Τύρναβο-Λάρισα, 5 νεκροί σε «ατύχημα» στην Λιβύη – απλή συμμετοχή στο πένθος των οικογενειών. Ποτέ και καμία ανάληψη ευθύνης, οι Αρχηγοί ακλόνητοι, οι Υπουργοί το ίδιο – κι όσο τα σκέφτομαι αυτά τόσο θυμάμαι τον έσχατο κ. Καραμανλή, που με δάκρυα στα μάτια παραιτήθηκε από Υπουργός Υποδομών μετά το φοβερό δυστύχημα στα Τέμπη τον Φεβρουάριο, και στις εκλογές του Ιουνίου επανεκλέχτηκε πρώτος και καλύτερος βουλευτής απασών των Σερρών και περιμένει την επόμενη υπουργοποίησή του. Όσο για τα ελικόπτερα, μίλησα με άνθρωπο που ήταν στο Στεφανοβίκειο πολλά χρόνια ως τεχνικός και μου είπε ότι όλοι ξέρανε ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να πλημμυρίσει το στρατόπεδο λόγω της Κάρλας και ότι για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο χρειάζονταν πολύ συγκεκριμένα αντιπλημμυρικά έργα. Τα οποία έργα απλώς δεν τα έκανε ποτέ, κανείς. Ευθύνη; Κανείς και ποτέ. Τώρα ξεκουβαλάει (μετεγκαθίσταται, στα ελληνικά…) ολόκληρο το στρατόπεδο και κάπου πήρε το μάτι μου ότι η Μαγνησία «θρηνεί» επειδή χάνει οικονομικά μεγέθη από κάπου 500 οικογένειες κλπ. κλπ.

Κατά τα άλλα, καλά. Το Λιμάνι βαδίζει προς πώληση στον γνωστό επιχειρηματία κύριο Ιβάν Σαββίδη, ο οποίος κατ-έχει και τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, οι πληροφορίες μου λένε ότι υπάρχει κάποια ένσταση, θα δούμε. Αλλά κανείς δεν έχει απαντήσει στο καίριο ερώτημα σε τι θα ωφελήσει την πόλη και τον νομό μας αυτό το ξεπούλημα. Η ιστορία του LNG στον Παγασητικό προχωρεί ύπουλα, τώρα, μετά τον εκλογικό καταποντισμό του Kostas Agorastos και πριν την έλευση της νέας Περιφερειακής Αρχής, εισάγεται στο απερχόμενο Περιφερειακό Συμβούλιο «προς συζήτησιν» η σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Αγρυπνούμε μαζί με πολλούς και πολλές, με μεγάλη πίστη και αισιοδοξία μετά και την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά της ΑΓΕΤ και υπέρ του Περιβάλλοντος της Μαγνησίας.

Στους δρόμους εμφανίστηκε μετά από πολύυυυυν καιρό η Τροχαία και αφαίρεσε πινακίδες οχημάτων παραβατών στάθμευσης. Μια παλιά ιστορία που επαναλαμβάνεται (συνήθως κατόπιν αρμοδίου τηλεφωνήματος, εν προκειμένω δια την προστασίαν της πράσινης λεωφορειολωρίδας…) με πολύ μελό, πολλά δάκρυα, πολλή νομοθεσία, πολλές κορώνες περί «νοοτροπίας» και, κυρίως, πολλές άνωθεν παρεμβάσεις «για να φανούν εμπιστευτοί στον ίδιο τον Λομπάρδο», που λέει και η ζακυνθινή καντάδα. Και καθώς έκανα ένα σχετικό μικρό σχόλιο κάπου στο διαδίκτυο, δέχτηκα ερώτηση σχετική με το μονίμως άδειο parking Φιλελλήνων «Το ανέλαβε η νέα εταιρεία;» και δεν ήξερα τι να απαντήσω. Ξέρει κανείς ή είναι κι αυτό μία ομιχλώδης ιστορία παρόμοια με του παρακείμενου φούρνου;

Για τον «ποδηλατόδρομο» Ρήγα Φεραίου με συγκίνησαν πραγματικά οι τέσσερεις (4 ακριβώς) γραμμές «αμφισβήτησης» που διάβασα σε ιστορικό ΜΜΕ του τόπου μας!

Σας αγαπώ και σας υπολήπτομαι διακαώς. Γεια σας.

Στο σκίτσο του Μποστ (Μέντης Μποσταντζόγλου, 1918-1995) με την Μαμά Ελλάδα, που φοράει ένα μόνο ψηλοτάκουνο γοβάκι, και τα δυο παιδιά της, τον Πειναλέοντα, που χαιρετάει στρατιωτικά με το αριστερό χέρι και την Ανεργίτσα, που κρατάει στο δεξί χέρι «βιβλιάριον απόρον κορασίς», ο ενθουσιασμός είναι καταφανής και οι (τότε) σημαίες ανεμίζουν.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 25.10.2023, αρ.φύλλου 4034)

 

κυκλο-φ-οριακα 1166, 18 Οκτωβρίου 2023

 

Καλημέρα καλοί μου συμπολίτες Βολιώτες και απανταχού αναγνώστες.

Στα τριάντα δύο (μάλιστα, 32!) χρόνια ύπαρξης αυτής της στήλης δεν θυμάμαι καμία φορά από τις 1165 μέχρι τώρα που να μου ήταν τόσο δύσκολο το ξεκίνημα της γραφής. Καμία, παρ’ όλο που έχουν μεσολαβήσει «άπειρα» γεγονότα, καταστάσεις, εμπειρίες, προσωπικά, οικογενειακά, κοινωνικά και ό,τι βάζει ο νους. Αυτό συνέβη την προηγούμενη Δευτέρα, αμέσως μετά τα 55% του 54%, που μου (μας) φόρτωσε στην πόλη που αγαπάμε για τα επόμενα πέντε (5) χρόνια τον ίδιο χυδαίο νάρκισσο και απολύτως αναποτελεσματικό Άρχοντα. Αδύνατον, έλεγα συνέχεια, πλην όμως αυτή είναι η άτιμη η πραγματικότητα.

Μάλιστα. Το 55% του 54% που πήγε στα εκλογικά τμήματα να ψηφίσει, ήτοι το 29,7% του εκλογικού σώματος σύμπαντος του Δήμου Βόλου καθορίζει πλέον τις τύχες (και την ατυχία…) αυτής της πόλης. Και το τι πρόκειται να γίνει έγινε ήδη σαφές κατά τον επινίκιο λόγο του Άρχοντα. Όπου όμως – ω! του θαύματος – από τα λεχθέντα στενοχωρήθηκε η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και ευθύς παράγγειλε στην εδώ Εισαγγελία διερεύνησιν του θέματος διότι υπάρχει παράβασις του Νόμου τάδε, παράγραφος δείνα και μπλα μπλα μπλα και όπως λέει ο σοφός λαός μας (εμείς δηλαδή) «χ..ε ψηλά κι αγνάντευε»…

Με ένα ψυχοπλάκωμα πέρασε η περασμένη εβδομάδα. Στην οποία εβδομάδα δεν μας έφτανε η κατάθλιψη της πρώτης Κυριακής, διεξάγονταν και τα παιχνιδάκια της δεύτερης Κυριακής, εκεί όπου κυβέρνηση και πρωθυπουργός αυτοπροσώπως τα έδιναν όλα προκειμένου να μην υπάρχει πουθενά στην ελληνική επικράτεια σηκωμένο κεφάλι. Πρωτοφανείς καταστάσεις, συμπολίτες, καταστάσεις πραγματικής χούντας, οι υπουργοί να εκβιάζουν στυγνά τους ψηφοφόρους και ο πρωθυπουργός να ορκίζεται αιώνια πίστη στους αρεστούς της παρέας του.

Και ήρθε επιτέλους η δεύτερη Κυριακή των Περιφερειακών Εκλογών, στην οποία η πανελλήνια συμμετοχή ψηφοφόρων ήταν 52,53%, στο σύνολο της Θεσσαλίας ήταν 39,38%, στην Μαγνησία ήταν 38,04% και στις Σποράδες (που δεν είναι πλέον Μαγνησία, αν δεν το έχετε καταλάβει, είναι άλλο πράμα, «αυτόνομο»…) η «αυτόνομη» συμμετοχή ήταν 27,42%. Αυτό λέγεται Δημοκρατία, συμπολίτες, Ελευθερία στην έκφραση, Κυρίαρχος Λαός και άλλα παραμύθια, εγώ λέω, και μη προς κακοφανισμόν κανενός, ότι πρόκειται για στρέβλωση των εννοιών, το εκλέγειν δεν μπορεί να είναι μόνο δικαίωμα, πρέπει να είναι και καθήκον, δεν είναι λογικό τέτοιες μειοψηφίες να καθορίζουν το μέλλον μιας χώρας εν γένει, δεν γίνεται έτσι να διαπαιδαγωγούνται οι επόμενες γενιές. Κάτι πρέπει να γίνει, και οι σοφοί νομοθέτες, συνταγματολόγοι και λοιποί συγγενείς, που φτιάχνουν νόμους σημαντικούς στα μέτρα της παρέας τους (παντελώς απαράδεκτη αυτή η άμεση εκλογή με 43% (!!) στον πρώτο γύρο) να βρουν τρόπους να συμπεριλάβουν στους λογαριασμούς της εκλογιμότητας και την αποχή, αλλιώς θα πηγαίνουμε συνεχώς από το κακό στο χειρότερο.

Με αυτούς τους προβληματισμούς και, κυρίως, λόγω της αναίσχυντης, εκβιαστικής επίθεσης αλαζονείας της δεξιάς σε όλα τα μέτωπα, χάρηκα, το ομολογώ, με την έκπτωση τόσο του Kostas Agorastos και των συμπαρομαρτούντων στην Θεσσαλία, όσο και του Κώστα Μπακογιάννη στην Αθήνα, όσο και του (ανύπαρκτου επί τέσσερα χρόνια) Κώστα Ζέρβα στην Θεσσαλονίκη.

Εδώ και έτσι θα τελειώσει αυτή η «υπέρβαση» των τελευταίων κυκλο-φ-οριακών, λόγω των πολύ άμεσων σ’ εμάς, στην ζωή μας, Αυτοδιοικητικών Εκλογών Πρώτου και Δεύτερου Βαθμού. Θέλω να συγχαρώ τον Νίκο Παπαπέτρο, και όλη την Ομάδα του, εκλεγέντες-εκλεγείσες και μη, να ευχηθώ δύναμη για την συνέχεια, και να δηλώσω ότι η στήλη θα είναι πάντα εδώ. Επίσης να συγχαρώ τον Δημήτρη Κουρέτα και την δική του Ομάδα, που τόσο σημαντικό έργο για την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας έχει μπροστά της – επιτέλους βρε αδερφέ, να δω και καμιά διαφορετική φωτογραφία στο φέισμπουκ…

Τα κυκλο-φ-οριακά θα συνεχίσουν στους δρόμους και στις διαδρομές που ξέρουν ορίζοντας, περιγράφοντας, αναδεικνύοντας, άλλοτε καταγγέλοντας και ενίοτε επευφημώντας έργα, πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις, πάντοτε με γνώμονα το καλό αυτής της πόλης, του αγαπημένου μας Βόλου, και της Μαγνησίας μας. Και βρισκόμαστε πάλι σε σταυροδρόμια: το Λιμάνι πουλήθηκε σε εξευτελιστική τιμή, το LNG παίρνει άδειες, η ανακύκλωση δεν πάει καλά, η πράσινη λεωφορειολωρίδα μάς μάρανε, ΧΥΤΑ και εγκατάσταση καθαρισμού λυμάτων βρίσκονται σε οριακή λειτουργία, οι «ποδηλατόδρομοι»-φιάσκο περιμένουν τα βουλιαγμένα στη λάσπη στα υπόγεια του Αδαμόπουλου ποδήλατα, ο μισός Βόλος, μαζί και το δικό μου υπόγειο, ζει μέσα στη λάσπη και οι χείμαρροι αδειάζονται με πολύ αργούς ρυθμούς – πού πηγαίνουν τα «άπειρα» φερτά; – τα λουλουδάκια ευημερούν (τι φταίνε κι αυτά…) και τα λαμπάκια ετοιμάζονται να ανάψουν με Οικονομόπουλο, έργα και ημέρες μας περιμένουν.

Ας είμαστε καλά, σας αγαπώ αυτοδικαίως. Γεια σας.

Στην ιδιόχειρη φωτογραφία ο «ποδηλατόδρομος» στην οδό Ρήγα Φεραίου, μπροστά στην Φραγκόκλησα.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 18.10.2023, αρ.φύλλου 4029)

κυκλο-φ-οριακα 1165, 4 Οκτωβρίου 2023

 

Καλημέρα καλοί μου συμπολίτες Βολιώτες και απανταχού αναγνώστες.

Τι είναι αυτό που ζούμε, αναρωτιόμαστε όλοι σε τούτη την άκρη της γης. Σε ποια δυστοπία καλούμαστε να επιζήσουμε (η λέξη δυσ-τοπία, αντιθετική με την ου-τοπία, είναι αντιδάνειο από την αγγλική dystopia, πρωτοεμφανίστηκε το 1868 από τον πολιτικό στοχαστή Τζων Στιούαρτ Μιλ και χαρακτηρίζει τις μελλοντικές κοινωνίες που οραματίστηκαν οι μεγάλοι συγγραφείς της επιστημονικής φαντασίας Τζωρτζ Όργουελ, Άλντους Χάξλεϋ, Ρεϋ Μπράντμπερυ κλπ. – κοινωνίες που σήμερα είναι η πραγματικότητα…). Κοινωνίες με φόβο, με ανασφάλεια, με παραπλάνηση, με επιτήρηση, με βία, πολλή βία. Τι από αυτά δεν υπάρχει σε τούτες τις μαύρες (ή μάλλον τις καφέ…) μέρες της λάσπης, της αμετροέπειας και της παραπληροφόρησης.

Σε ανάρτησή μου στο φατσοβιβλίο κατηγορώ τον Άρχοντα και την Αντιπεριφερειάρχη για εγκληματική αμέλεια και παράβαση καθήκοντος, και τα δύο αδικήματα ποινικά. Εσείς ξέρετε, βέβαια, πόσες «εισαγγελικές παραγγελίες» έχουν παραγγελθεί προς διερεύνησιν συμβάντων και καταστάσεων από υποκλοπές και έγκλημα στα Τέμπη ξεκινώντας, από πυρκαγιές γενικώς και εκρήξεις βομβών ειδικώς περνώντας, και στον Ντάνιελ προσωρινώς καταλήγοντας – για τον Ελίας δεν φαίνεται να υφίσταται λόγος ερεύνης (!!), αν και οι ως άνω δύο αρμόδιοι κρατικοί παράγοντες αδιαφόρησαν πλήρως και  επιδεικτικώς για τον καθαρισμό των υπευθύνων για τις καταστροφές χειμάρρων.

Οι εικόνες, συμπολίτες, είναι αψευδείς μάρτυρες, ζούμε, λένε αυτοί που ξέρουνε, στην εποχή των εικόνων. Κάποιοι θεωρούν ότι μέσω της εικόνας μπορούν να χαλιναγωγούν τα πλήθη και αυτό, ως ένα βαθμό, είναι αληθινό. Όμως η εικόνα αποτυπώνει την πραγματικότητα, δεν την διαμορφώνει. Κι όταν ένας ανεγκέφαλος στέκεται μπροστά σε ένα αφρισμένο ποτάμι και δηλώνει με την γνωστή αυταρέσκεια «μην ανησυχείτε, όλα είναι υπό έλεγχο», η εικόνα αυτοστιγμί τον διαψεύδει και δέκα λεπτά αργότερα το ποτάμι κατακλύζει τα πάντα «υπό έλεγχο» – ποιος ελέγχει, επιτέλους χριστιανοί, τον ανεγκέφαλο νάρκισσο της εικόνας;

Δεν είναι ένα, δεν είναι δύο, δεν είναι τρία, είναι δεκάδες τα βιντεάκια, άρα οι εικόνες, που αποτυπώνουν ξεκάθαρα την δυστοπία, που οι Άρχοντες θεωρούν έργο περίλαμπρο και «παντελονάτο». Και βεβαίως, «μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός και πίσω του οι σκύλοι», όπως λέει το μνημειώδες «Τούμπου-Τούμπου Ζα» του Γιάννη Μαρκόπουλου από το 1975, με πρώτο εκτελεστή τον αείμνηστο Παύλο Σιδηρόπουλο. Όπου «σκύλοι» ένα ολόκληρο Κυβερνών Κόμμα του σαραντατακατό, που εναγωνίως και τουφεκώντας αριστερά και δεξιά και ό,τι να ‘ναι αγωνίζεται να διασώσει τους αρεστούς του και τους εκπροσώπους του.

Αν αυτό δεν είναι δυστοπία, ας μου πει κάποιος τι είναι.

Όμως ευτυχώς υπάρχει τρόπος, Συμπολίτες Βολιώτες, να βάλουμε ένα τέλος σ’ αυτό το μαύρο θέατρο του παραλόγου, που καταστρέφει όχι μόνο τις υποδομές αλλά και την ψυχική υγεία του Βόλου μας, της Όμορφης Πόλης μας. Στα κυκλο-φ-οριακά της προηγούμενης εβδομάδας καταγράψαμε με προσοχή όλα τα «πραγματικά» έργα που έδωσαν την σημερινή μορφή και λειτουργία σ’ αυτή την πόλη, σε αντιδιαστολή προς την πρόσφατη 9χρονη ανυπαρξία. Πιστεύω ότι πειστήκατε, τα γεγονότα είναι αναμφισβήτητα. Πιστεύω επίσης ότι μια καινούργια Δημοτική Αρχή μπορεί να ξαναβάλει τον δικό μας Βόλο σε τροχιά ανάπτυξης, χωρίς LNG, χωρίς καύση σκουπιδιών, χωρίς τραμπούκους και προστάτες, χωρίς χουλιγκάνικο «τουρισμό», χωρίς θεάματα άνευ άρτου, με υγεία, πολιτισμό, αθλητισμό, προστασία και ευημερία των δημοτών, με έργα προς όφελος του περιβάλλοντος.

Εγώ έχω εδώ και καιρό αποφασίσει. Θα ψηφίσω «Συμμαχία για τον Βόλο» με Υποψήφιο Δήμαρχο τον έγκριτο δικηγόρο Νίκο Παπαπέτρο και Υποψήφιους/-ες Δημοτικούς Συμβούλους την αφρόκρεμα της Βολιώτικης Κοινωνίας.

Ραντεβού την Κυριακή το βράδυ για τον εορτασμό της νίκης! Γεια σας.

Η επεξεργασμένη φωτογραφία οφείλεται στον Καθηγητή Κώστα Μανωλίδη.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 04.10.2023, αρ.φύλλου 4019)

κυκλο-φ-οριακα 1155, 28 Ιουνίου 2023

Πρώτοι εμείς, εδώ και παραπάνω από ένα εξάμηνο, ορίσαμε Την Ημερομηνία. Ύστερα έγινε το γνωστό ταξίδι των τοπικών Αρχόντων στην Κωνσταντινούπολη. Ύστερα έγιναν οι πρώτες και μοναδικές στην Ελληνική Ιστορία εκλογές με εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής, ανήμερα Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Ύστερα, μετά την αποτυχία των διερευνητικών εντολών, ο απερχόμενος Πρωθυπουργός προκήρυξε νέες εκλογές.

Κι έτσι, που λέτε, ανάμεσα στην έλευση του Πατριάρχη στον Βόλο με τα πολλά εγκαίνια (23 Ιουνίου) και τις Εθνικές Εκλογές (25 Ιουνίου), το Σάββατο 24 Ιουνίου 2023 η στήλη απέκτησε τον πολύ τιμητικό τίτλο του πεθερού με συμπέθερους από τις Συρακούσες της Σικελίας. Μια Βολιώτισσα κι ένας Συρακούσιος, που αγαπήθηκαν στο γερμανικό Μόναχο, παντρεύτηκαν στην Πορταριά του Πηλίου με δόξα και τιμή από τον Αντιδήμαρχο Αργύρη Κοπάνα, κι ακολούθησε γλέντι τουλάχιστον τρι-αν όχι τετρα-κούβερτο.

Αυτά! Ωραίες στιγμές, όσοι/όσες τις έχουν ζήσει ξέρουν, όσοι/όσες τις περιμένουν εύχομαι να τις απολαύσουν τουλάχιστον όσο κι εμείς. Και σας ευχαριστούμε πολύ για τις εγκάρδιες ευχές σας.

Έγιναν και οι Εκλογές, γνωστά, πλέον, τα αποτελέσματα και η για πρώτη φορά, αν δεν κάνω λάθος, σύνθεση της οκτωκομματικής Βουλής – καλά ξεμπερδέματα. Για εμάς, που δεν κυκλοφορούμε στα φοβερά και τρομερά «πάνελς» των παντοιοτρόπως πανηγυριζόντων τηλεοπτικών σταθμών, δύο είναι τα πιο σημαντικά συμπεράσματα αυτών των εκλογών.

Το πρώτο: Εψήφισε το 52,83 % των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους ψηφοφόρων, ήτοι ποσοστό αποχής 47,17 % το υψηλότερο στην περίοδο της μεταπολίτευσης. Αυτό σημαίνει για την Αντιπροσωπευτική μας Δημοκρατία και το κατάλληλο εκλογικό σύστημα βεβαίως-βεβαίως, ότι υπάρχει μία παντοδύναμη κυβέρνηση από μια πανίσχυρη πλειοψηφία 158 βουλευτών που προκύπτει ακριβώς από το 21,42 % του εκλογικού σώματος (ποσοστό ΝΔ 40,55*συμμετοχή 52,83/100=21,42). Με την άδειά σας θεωρώ ότι αυτό είναι λάθος, είναι μία (ακόμη...) διαστροφή της κακόμοιρης της Δημοκρατίας. Πρέπει ή να υπάρχει όριο στην αποχή ή να υπάρχει ανα-λογικότερη κατανομή εδρών – επιτέλους, δεν είναι «θεσμός» Δημοκρατίας οι μονοκομματικές κυβερνήσεις.

Το δεύτερο: Τα κροκοδείλια δάκρυα όλων ανεξαιρέτως των «παραγόντων» (των δημοσιογράφων εξαρχόντων...) για την είσοδο στην Βουλή α) του κόμματος «Σπαρτιάτες» και β) του κόμματος «Νίκη». Στο όνομα ποιας κακόμοιρης, επαναλαμβάνω, Δημοκρατίας απεδέχθη ο ιστορικής σημασίας, πλέον, πλην όμως μονίμως στο απυρόβλητο, Άρειος Πάγος, την κάθοδο των «Σπαρτιατών», που λίγο πριν ήταν «Έλληνες» κι απλώς άλλαξαν ονοματάκι, στις εκλογές; Τι νόημα έχουν τα εκ των υστέρων δάκρυα όταν επιτρέπουν στην καταδικασμένη ΧΑ να διεκδικήσει και να πετύχει να ξαναμπεί στην Βουλή; Όσο για την «Νίκη» («...την Νίκη την κομμώτρια», το θυμάστε αυτό το εξαιρετικό συνθηματάκι των αυστριακών αγοριών (Austrian Boys) επί προεδρίας ;Άρχοντος λίαν παντελονάτου στον Ολυμπιακό Βόλου;) χωριό που φαινόταν κολαούζο δεν χρειαζόταν και το ότι είμαστε ένα είδος Προεδρευομένης Θεοκρατικής Δημοκρατίας το γνωρίζουμε επίσης. Αμήν.

Στα τοπικά μας θέματα, η επιμονή μας στο θέμα του parking Φιλελλήνων-Δημητριάδος φαίνεται ότι αποδίδει καρπούς, όλο και περισσότερα στόματα ανοίγουν, όλο και περισσότερες λεπτομέρειες, χρόνια καταχωνιασμένες σε βαθιά συρτάρια, βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Δράσεις, ονόματα, συμπτώσεις, αποφάσεις, διαγωνισμοί, χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, το βέβαιο είναι ότι το parking δεν λειτουργεί αποδοτικά για τον Δήμο κι αυτός αποφασίζει να το νοικιάσει με 60.000 € ετήσιο μίσθωμα. Τον Οκτώβριο 2020 στον διαγωνισμό με τιμή εκκίνησης ετησίως 360.000 € (!!) για την εκμίσθωση, οι τέσσερεις προσφορές που κατατέθηκαν ήταν 132.000 €, 192.000 €, 200.000 € και 371.000 € – κατακυρώθηκε στην τελευταία εταιρεία η οποία, όμως, στη συνέχεια δεν μπόρεσε να καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά, λέει το ρεπορτάζ (δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει αυτό, μια εταιρεία που συμμετέχει σε έναν δημόσιο διαγωνισμό κατά κανόνα διαθέτει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά...) και ο Δήμος, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος, ανέλαβε την λειτουργία (επίσης δεν γνωρίζω γιατί, αφού η πρώτη εταιρεία δεν μπόρεσε, δεν δόθηκε στην δεύτερη, με 200.000 €). Τέλος πάντων, απ’ τα ψηλά στα χαμηλά, κι απ’ τα πολλά στα λίγα, που λέει και ο Στεέλιος Καζαντζίδης, τώρα 60.000 € τιμή εκκίνησης, σε 150 χρόνια η απόσβεση, όπως δήλωσε κι ο Υποψήφιος Δήμαρχος κ. Νίκος Παπαπέτρος. Μια χαρά!

Την άλλη φορά περισσότερα, γεια σας.

Στην φωτογραφία το parking ...με τα όλα του.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 28.06.2023, αρ.φύλλου 3965)

κυκλο-φ-οριακα 1154, 21 Ιουνίου 2023

Φτάσαμε, πάλι, στις παραμονές μιας ακόμη «κρίσιμης» εκλογικής διαδικασίας. Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι κάποια εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα που να μην ήταν κρίσιμη. Για τον έναν ή για τον άλλον λόγο, πάντα υπήρχε το περίφημο «διακύβευμα», που έκανε ιστορικής σημασίας κάθε εκλογική αναμέτρηση. Κι ας έλεγε ο Μανώλης Ρασούλης «οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει», αγάπη δεν υπάρχει ποτέ, υποκρισία και μίσος υπάρχει, πάνω χέρι-κάτω χέρι τίνος είναι πιο ψηλά στου Έλληνος τον τράχηλον, ο οποίος, ως γνωστόν, ζυγόν δεν υποφέρει  Κι εγώ να ψάχνω παντού για Δικαιοσύνη...

Η οποία Δικαιοσύνη βρήκε, πάλι, δουλειά να κάνει, αυτή τη φορά με διακινητές προσφύγων και μεταναστών – είναι απολύτως βέβαιο ότι το φως θα λάμψει και το γνωστό μαχαίρι θα φτάσει στο γνωστό κόκκαλο (σπαρμένη κόκκαλα τούτη η Πατρίδα...). Το ίδιο πάντα παραμύθι, υποκλοπές, Τέμπη, «κυβερνοεπίθεση», Πύλος, οι εξ ορισμού. αθώοι και οι κατά περίπτωση ένοχοι.

Πύλος, ακόμη ένα τοπόσημο φρίκης στην συλλογική μας μνήμη (μνήμη, λέμε τώρα, ούτε χρυσόψαρου...). Για μία ακόμη φορά ακολουθήθηκε η δοκιμασμένη τακτική της συσκότισης δια της ενημερώσεως. Γέμισαν τα κανάλια με την ίδια ακριβώς φωτογραφία από αέρος (το περίφημο ελικόπτερο που ξεκίνησε από την Μυτιλήνη), προφανώς δεν είχε άλλο φιλμ η φωτογραφική μηχανή, δυστυχώς, μόνο αυτή τη φωτογραφία έβγαλαν οι από αέρος. Και ύστερα τι έκαναν άραγε; Βολτούλα για καθαρόν αέρα; Πήγαν-δεν πήγαν «παραπλέοντα σκάφη», no help (όχι βοήθεια) ή do something (κάντε κάτι), βγήκαν και οι γνωστοί, και μερικοί άγνωστοι, «αναλυτές», Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, Ελληνικός Ποινικός Κώδικας, πού είναι και τι έκανε η Frontex, εθνικό πένθος για τα μάτια του σύμπαντος κόσμου, τα διεθνή μέσα αστράφτουν και βροντούν, οι τηλεοράσεις δείχνουν διακινητές στα σκαλιά δικαστηρίου κι εκείνη την εντελώς απαράδεκτη εικόνα των δύο αδερφών που σπαραχτικά αγκαλιάζονται ανάμεσα σε χοντρά κάγκελα, νομιμότης!, λες κι αν τον έβγαζαν τον διασωθέντα νεαρό για δέκα λεπτά έξω απ’ τα κάγκελα να αγκαλιάσει ελεύθερα τον αδερφό του που ήρθε από την Ολλανδία θα συνέβαινε ποιος ξέρει τι!

Μπάχαλο γίναμε πάλι, συν-Έλληνες. Ο Θεός σώζοι την (πεθαμένη...) Βασίλισσα, που είπε και ο Πρόεδρος Μπάιντεν, ο οποίος, καταφανώς, πλέον, έχει ξεκουτιάνει εντελώς. Εμείς πάλι όχι, δεν έχουμε ξε-κουτιάνει. Ήμασταν πάντοτε κουτοί..

Και βέβαια άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων, τι σημασία έχουν αυτοί οι αριθμοί, μόνο οι αριθμοί της κάλπης έχουν σημασία.

«Όλα ωραία και στο βάθος κήπος / πληροφορίες; Κίτρινος ο Τύπος / και νομίζω πως τη βάψαμε κανονικά» (Δήμος Μούτσης). Στον Βόλο μας βρέθηκε, επιτέλους, ο ένοχος. Ανέντιμος και ασυνεπής εργολάβος φταίει που δεν τελειώνει η τσιμεντόστρωση της Πλατείας Πανεπιστημίου και το δεν-ξέρω-ακριβώς έργο της Πλατείας Γερμανικών, δήλωσε ευθαρσώς, με αυτούς ακριβώς τους χαρακτηρισμούς, ο Άρχων της πόλεως. Για το Δημοτικό Θέατρο δεν μάθαμε λεπτομέρειες, εκεί φταίει, είπαμε, «η γραφειοκρατία» – άσε που τις τελευταίες μέρες αρχίζω να καταλαβαίνω ότι «Δημοτικό Θέατρο» στην τρέχουσα ορολογία του Δημαρχείου νοείται σκέτο το Θερινό, το «Μελίνα Μερκούρη», αργότερα βλέπουμε πάλι τι θα μας βολεύει. Και το πλακόστρωτο δεν φαίνεται να τελειώνει...

Πριν από δυο Τετάρτες γράφαμε σχετικά με τους πολλούς βανδαλισμούς στην πόλη. Και η κατάσταση συνεχίστηκε με τις προχθεσινές καταστροφές και κλοπές στο «Μελίνα Μερκούρη». Απαραίτητη είναι η φύλαξη, ενσωματωμένη στο λειτουργικό κόστος του Θεάτρου.

Εμείς θα τελειώσουμε εδώ. Ο Πατριάρχης έρχεται. Την ερχόμενη Τετάρτη η στήλη θα έχει προσθέσει στα άπειρα προσόντα της έναν ακόμη πολύ σημαντικό τίτλο. Θα τα πούμε εγκύρως, σας αγαπώ ευδιακρίτως, γεια σας και χαρά σας.

Για την φωτογραφία δεν χρειάζονται περισσότερες εξηγήσεις. Τραβήχτηκε φέτος, στις 5 Ιουνίου, στην Πλατεία Αναύρου.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 21.06.2023, αρ.φύλλου 3960)

κυκλο-φ-οριακα 1149, 17 Μαΐου 2023

 

Καλημέρα Φίλοι, Φίλες και Αγαπητά μου Παιδιά. Τέσσερις μέρες πριν από τις εθνικές εκλογές, στις οποίες εμείς προσωπικά θα πάμε με φόρα για να πετύχουμε Δικαιοσύνη παντού. Από εσάς όλους και όλες, που είσαστε συνειδητοποιημένα πολιτικά όντα, θα τολμήσω μόνο να ζητήσω να μην αμελήσετε την ψηφοφορία, είναι πολύ σημαντικό για την απλή αναλογική που όλοι θέλουμε (ή πρέπει να θέλουμε...) να μην υπάρχει αποχή. Και να παρακινήσετε τα νέα παιδιά επίσης να πάνε να ψηφίσουν. Κι εσείς και τα παιδιά σαφώς μπορείτε να ψηφίσετε ότι θέλετε, το κύριο είναι να ψηφίσετε. Εκτός από νεο-ναζιστικά μορφώματα, για τα οποία πολύς θόρυβος έγινε κι αποτέλεσμα καλό δεν βγήκε.

Κι όλα αυτά Μάη μήνα. Μαζί και με την Τουρκία. Όπου αυτό το παγκόσμιο πολιτικό φαινόμενο που λέγεται Ερντογάν (γεν. 1954, Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης 1994-1998, Πρωθυπουργός 2003-2014, Πρόεδρος από το 2014) κατάφερε για μία ακόμη φορά να επικρατήσει, σε πείσμα όλων των δημοσκοπήσεων. Ελέγχει ήδη την Βουλή και πάει σε δεύτερο γύρο με αέρα νικητή – 28 Μαΐου κι αυτός, τι να σου κάνει κι ο έρμος ο Μάης, μια άσπρη μέρα δεν μπορεί να δει... Όσο για τις δημοσκοπήσεις, εγώ το έχω ξαναπεί από τούτη τη στήλη: μην ακούτε τίποτε, εννιά στις δέκα φορές πέφτουν έξω, είτε τυχαία, είτε και ηθελημένα. Στο τέλος τον ξυρίζουν τον γαμπρό, πάντα, η κάλπη δίνει το αποτέλεσμα.

Εδώ, στα μέρη μας, Πέμπτη 11.05 ήρθε ο κ. Μητσοτάκης, 13.05 ήρθε ο κ. Τσίπρας. Και ξαφνικά, ανήμερα 13.05 ώρα 21:15, στην ιστοσελίδα έγκριτης βολιώτικης εφημερίδας διαβάζω τίτλο «Τορπίλη Τσίπρα στο λιμάνι του Βόλου για το LNG»! Ώπα, λέω, τι ‘ν τούτο πάλι; Αστραπή μπαίνω να διαβάσω και νάτο: «Θα επανεξετάσω και αν χρειαστεί θα ακυρώσω την ιδιωτικοποίηση» τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Και στην συνέχεια επί λέξει: «Τορπίλη» στην υπόθεση της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού του Βόλου που έχει ήδη περάσει στη δεύτερη φάση με οκτώ επενδυτικά σχήματα από την Ελλάδα και το εξωτερικό να έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να αγοράσουν το 67% του πακέτου των μετοχών του ΟΛΒ, εξαπέλυσε από την παραλία ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του κόμματος». Και παρακάτω «...ενώ συνεχίζοντας έκανε αναφορά στην επένδυση για το LNG λέγοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση δεν πρόκειται να εγκρίνει μία τέτοια «επικίνδυνη για το περιβάλλον και όχι μόνο επένδυση μέσα στον Παγασητικό». Τρελαίνομαι, συνάνθρωποι, ειλικρινά τρελαίνομαι. Να υποθέσω ότι οι έγκριτοι «δημοσιογράφοι» πλέον δεν γνωρίζουν τι σημαίνει «τορπιλίζω»; Να υποθέσω ότι δεν ξέρουν την διαφορά ανάμεσα στην ιδιωτικοποίηση του λιμένα και στην «επένδυση» του υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG; Να φανταστώ ότι αγωνιούν μπας και δεν γίνει κατά 67% (τι ακρίβεια!) το λιμάνι μας ιδιωτικό; Να σκεφτώ ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτε σχετικά με το LNG; Να πιστέψω ότι σκοπός τους είναι «να θολώσουν τα νερά» εν όψει εκλογών;

Τι άλλο να πω γι’ αυτή την έρμη πόλη, έρμαιο σε ανάξια χέρια...

Πάντως εμένα ως επίμονο ενεργό πολίτη, με προ πολλού εκφρασμένες απόψεις και επί των δύο αυτών θεμάτ ων, με ικανοποίησαν και οι δύο θέσεις του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. ΟΧΙ ιδιωτικοποίηση του Λιμένα Βόλου. ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο. Το γράφουμε και το λέμε εδώ και μήνες. Και ελπίζω να πραγματοποιηθούν και τα δύο, να γλιτώσουμε και τον Κόλπο μας και το Λιμάνι μας.

Την προηγούμενη Τετάρτη γράψαμε «καλά λόγια» για το χάλι στο Πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου (Γεωργίου Α’). Το διάβασαν οι παρατρεχάμενοι εκεί στην Πλατεία Ρήγα Φεραίου, συγκλονίστηκαν, την άλλη μέρα μπήκε στην πόλη ο Πρωθυπουργός, έτρεξε ο Άρχων, ζήτησε την άδεια, την έλαβε, και Παρασκευή πρωί αι μεν ημέτεροι δυνάμεις επετέθησαν στα χορτάρια του Πάρκου κα τα κατέσφαξαν, ο δε Άρχων, κατά την προσφιλή του συνήθεια, επετέθη εναντίων όλων και ανεδείχθη , όπως πάντα, αυτόκλητος νικητής. Τέτοια υπέροχα. Κι εκείνο το «μπήκε στην πόλη» δεν ξέρω πώς μου πρόκυψε, διάβαζα για τις ταλαιπωρίες του Γιάννη Μαρκόπουλου και ίσως ο εγκέφαλος να «έπαιξε» με το αντιδικτατορικό «μπήκαν στην πόλη οι εχθροί». Κι από το ένα στο άλλο, άσχετο, ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής (1432-1481) μπήκε στην κατακτημένη Κωνσταντινούπολη καβάλα στ’ άλογο και πήγε κατ’ ευθείαν στην Αγία Σοφία. Το ίδιο έκανε, λένε, σε άλλες 198 πόλεις, από τις 200 που κατέλαβε στη διάρκεια της Αυτοκρατορίας του. Σε μία μόνο αφίππευσε και μπήκε πεζός: στην Αθήνα, θέλοντας να δείξει την μεγάλη εκτίμησή του στον αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό.

Κι άλλο άσχετο: στα περίφημα ποδοσφαιρικά playoffs (κανένα άλλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα δεν έχει τέτοια καραγκιοζιλίκια...) ο ΝΠΣ Πύδνας σε 10 αγώνες πήρε 1 βαθμό, έβαλε 4 γκολ και έφαγε 28. Και σ’ ανώτερα!

Πολλές φορές έχουμε γράψει σχετικά με τις άθλια μουτζουρωμένες πινακίδες ρύθμισης της κυκλοφορίας. Μια κάκιστη συνήθεια, πιτσιρικάδων κατά κανόνα, που δεν λέει να βελτιωθεί. Και δεν αντιμετωπίζεται εύκολα, το ξέρω. Όμως είναι προτιμότερο να τοποθετηθούν σε κάποια κρίσιμα σημεία καινούργιες, καθαρές πινακίδες, από το να κρεμαστεί ακόμη μια σειρά μωβ καταθλιπτικά λαμπάκια τα Χριστούγεννα. Οι πινακίδες σώζουν ζωές (οδική ασφάλεια, είναι και το σύνθημα της Περιφέρειάς μας) ή πληροφορούν για τους προορισμούς, τα λαμπάκια απλώς «φτιάχνουν ατμόσφαιρα».

Επίσης, το Πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου (και Ελένης, μεγάλη η χάρη τους) είναι ένα που χρειάζεται περιποίηση. Υπάρχουν δεκάδες άλλοι χώροι σε όλη την πόλη, όπου σύντομα θα κυκλοφορούν φίδια...

Τέλος. Καλή Ψήφο συν-Έλληνες, 21 Μαΐου 2023, ημέρα Αλλαγής. Σας αγαπώ αναφανδόν, Γεια σας.

Για την φωτογραφία δεν χρειάζονται επεξηγήσεις.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 17.05.2023, αρ.φύλλου 3936)

κυκλο-φ-οριακα 976, 10 Ιουλίου 2019

Υψηλή θερμοκρασία, υψηλή υγρασία, υψηλά εκλογικά αποτελέσματα, ένα «δύσκολο» καλοκαιρινό περιβάλλον που αντιμετωπίζεται μόνο με βαθειά γαλάζια θάλασσα όταν δεν υπάρχει κάτι να μας κρατάει στην πόλη. Όταν υπάρχει, άστα να πάνε, μόνο μια ψυχραιμία μας σώζει.

Αποφασίσαμε, λοιπόν, για την παραπέρα ζωή μας σ’ αυτή τη χώρα. Ξαναφέραμε στην εξουσία τους παλιούς, με ελάχιστα αλλαγμένο πρόσωπο, και μάλιστα με αυτοδυναμία. Ο λαός μίλησε, για την ακρίβεια το 57,92 %, κάτι λίγο παραπάνω από το μισό, του λαού. Κι εσείς που προτιμήσατε την θάλασσα αντί για την κάλπη να μην έχετε παράπονα, αναθέσατε την απόφαση για τη ζωή σας σ’ εμάς που προτιμήσαμε την κάλπη.

Πολλοί οι νικητές αυτών των εκλογών, πολλοί και οι ηττημένοι. Νικητής και άρχων των πάντων η ΝΔ. Νικητής και καθόλου «στρατηγικά ηττημένος» (όπως ονειρεύονταν πολλοί) ο ΣΥΡΙΖΑ. Νικητής το ΚΙΝΑΛ που συγκρατήθηκε και βαθειά ανακουφίστηκε από την αυτοδυναμία της ΝΔ. Νικητής ο πωλών τας αλοιφάς φιλορώσος Κυριάκος Βελόπουλος που μπαίνει στην Βουλή μαζί με 9 ακόμη αποκλειστικούς αναγνώστες των επιστολών του Ιησού. Νικητής ο θεωρητικός των παιγνίων και των κρατικών κονδυλίων Γιάνης Βαρουφάκης (με ένα «ν» είπαμε…) ο οποίος επίσης μπαίνει στην Βουλή μαζί με άλλους 8, που πολύ θα ήθελα να ξέρω εάν καταλαβαίνουν αυτά που λέει. Νικητής, λέει το ίδιο για τον εαυτό του, και το ΚΚΕ, το οποίο, ρε παιδιά, από το 2012 σταθερά και αταλάντευτα βρίσκεται στο 5,3-5,4 %, ποσοστό που κατέχει από το 1996 τουλάχιστον, με μόνη αναλαμπή το 2007 και το 2009. Κάτι που μου θυμίζει αυτό που λέγαμε στα φοιτητικά στέκια της μεταπολίτευσης περί εγκεφαλογραφήματος-ευθείας.

Ηττημένη η Ένωση Κεντρώων και ο Βασίλης Λεβέντης, η κωμικοτραγική αυτή φυσιογνωμία της ελληνικής πολιτικής σκηνής, που στα τηλεοπτικά του μηνύματα μας παρακαλούσε να του δώσουμε μία ακόμη θητεία στη Βουλή και υποσχόταν ότι μετά θα σταματούσε. Ηττημένα τα από-κόμματα των διαδικασιών του 2015, αρκετοί σωστοί άνθρωποι σε λάθος κατευθύνσεις. Και βέβαια ηττημένη πανηγυρικά η ΧΑ (αυτή η στήλη όλα τα χρόνια ποτέ δεν έγραψε, όταν χρειάστηκε, ολόκληρο το όνομα αυτού του μορφώματος…) που «απείλησε» με επανακαταμέτρηση των ψήφων διότι «το σύστημα» την κυνηγάει!

Αυτά, σύμφωνα με την υποκειμενική μας ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων. Είχαν προηγηθεί οι τηλεοπτικές καμπάνιες των κομμάτων, όπου το με απόσταση χειρότερο βίντεο είχε το ΚΙΝΑΛ με τα ντενεκεδάκια-ψηφοφόρους του ΠαΣοΚ, που μετατράπηκαν σε ντενεκεδάκια-ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και τους ζητούνταν να επανέλθουν στα εύφορα λιβάδια ως ντενεκεδάκια του ΚΙΝΑΛ. Απίστευτο, το κράτησα στα αρχεία μου ως ένα μοναδικό δείγμα βλακείας.

Πάμε, λοιπόν. Σκληρή δουλειά, σεμνά και ταπεινά (Κ.Καραμανλής 2007, Κ.Μητσοτάκης 2019), Κυβέρνηση με 51 μέλη, όπου 21 εξωκοινοβουλευτικοί, 5 γυναίκες, 2 άμεσα διαγραμμένοι από το ΚΙΝΑΛ, κανένα μέλος από την Μαγνησία.

Θερμά και ειλικρινή συγχαρητήρια από την στήλη στον κ. Μπουκώρο, την κα. Μακρή, τον κ. Λιούπη, τον κ. Μαραβέγια, τον κ. Μεϊκόπουλο και την κα. Παπανάτσιου. Καλή θητεία για το καλό της Μαγνησίας.

Και με ειλικρινή, επίσης, αγωνία θα περιμένω να δω τι θα γίνει με την καύση των απορριμμάτων (για την οποία ήταν υπεύθυνος ο «εγκληματίας» Φάμελος) και με την απομάκρυνση του στρατοπέδου Γεωργούλα (με τους γνωστούς, και σ’ αυτή την υπόθεση, «εγκληματίες» κατά της υποστάσεως της ημετέρας Μαγνησίας). Προς Θεού, δεν ειρωνεύομαι συμπολίτες. Τα θέματα είναι πολύ σοβαρά, αφορούν άμεσα τη ζωή μας, εκείνο που θα περιμένω να εκτιμήσω είναι το κατά πόσον η μέχρι τώρα αντιμετώπισή τους ήταν ζήτημα συν- ή αντί-πολίτευσης.

Ας σταματήσουμε εδώ τις αναλύσεις. Ξεκινάει η σκληρή δουλειά. Εμείς εδώ, θα τα λέμε, όπως τα λέμε τα τελευταία 30 χρόνια ευημερίας και κρίσης της πολυταλαίπωρης μεσαίας τάξης. Να είστε καλά, γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην 121χρονη καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 10.07.2019, αρ.φύλλου 36.863)

κυκλο-φ-οριακα 975, 3 Ιουλίου 2019

Καλόν μήνα Ιούλιο, συμπολίτες. Πάει ο μισός χρόνος, τον βάλαμε κι αυτόν στην πλάτη, ταχέως προς το 2020 βαδίζουμε, ποιος ξέρει με ποια κυβέρνηση πάλι, αφού την ερχόμενη Κυριακή υπάρχουν εθνικές εκλογές. Μια χαρά, καλοκαιριάτικα, πρώτη φορά – πάντα υπάρχει για τα πάντα μια πρώτη φορά σε τούτη την υπέροχη χώρα.

Στον Αη Γιάννη του Αιγαίου βρεθήκαμε το Σαββατοκύριακο και μπορέσαμε να διαπιστώσουμε την δύναμη της στήλης μας (!!) Εμείς ζητήσαμε την περασμένη Τετάρτη να γίνει περίφραξη στο σημείο όπου έχουν κοπεί τα πλατάνια ώστε να αποτραπεί η είσοδος και στάθμευση αυτοκινήτων, και ο Δήμος Ζαγοράς-Μουρεσίου ανταποκρίθηκε. Βέβαια απέκλεισε τον χώρο με απλή πλαστική ασπροκόκκινη κορδέλα, αλλά και έτσι η αποτροπή λειτούργησε, δεν υπήρχαν αυτοκίνητα στον χώρο. Καλώς. Το καλοκαίρι του τουρισμού τώρα αρχίζει και ίσως τον επερχόμενο Αύγουστο να μην αρκεί μια ασπροκόκκινη κορδέλα, εμείς συνιστούμε μια απλή πλην ωραία και περιβαλλοντικά ταιριαστή ξύλινη περίφραξη. Και εν ευθέτω χρόνω αναδάσωση με τη βοήθεια του Δασαρχείου, αυτό είναι το πιο βασικό.

Όμως συναντήσαμε και θετικά πράγματα στον Αη Γιάννη του Αιγαίου, και η στήλη, που επί 30 τώρα χρόνια σχολιάζει και τα κακώς αλλά και τα καλώς κείμενα, οφείλει να τα επισημάνει. Πρώτο, ένας καινούργιος χώρος parking. Απέναντι από την είσοδο του camping,χώρος ασφαλτοστρωμένος, διαγραμμισμένος, περιφραγμένος, με πολύ λογικό τιμολόγιο, ένας ωραίος ελεγχόμενος και φυλασσόμενος χώρος στάθμευσης, σε ένα σημείο όπου πάντα ήταν ένα άχτιστο οικόπεδο με βάτα και σκίνα. Χρήσιμος χώρος. Δεύτερο, διαπιστώσαμε σε διάφορα σημεία υποδομή για υπόγειους κάδους απορριμμάτων, σαν κι αυτούς που επί χρόνια λειτουργούν με επιτυχία στον Βόλο. Το σύστημα δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, μπήκαμε στον Ιούλιο, πάντως όταν ολοκληρωθεί και λειτουργήσει θα είναι μια ενδιαφέρουσα καινοτομία στις διαδικασίες αποκομιδής απορριμμάτων στο Πήλιο, δεδομένου ότι αυτή η αποκομιδή γίνεται από ιδιωτική εταιρεία αν δεν κάνω λάθος.

Και μιλώντας για κάδους απορριμμάτων, μέσα στον μεγάλο Βόλο υπάρχουν πάντα προβλήματα, που οξύνονται το καλοκαίρι. Ένα από αυτά τα προβλήματα είναι τα απορρίμματα των τσιπουράδικων και των λοιπών καταστημάτων εστίασης, πολλά και …μυρωδάτα. Το συμφέρον τους λογικά σκεπτόμενα τα μαγαζιά (με τα πολλά τραπεζοκαθίσματα, ας μην ξεχνάμε…) δεν επιθυμούν κάδους κοντά τους, δηλαδή κοντά στους πελάτες τους, για ευνόητους λόγους. Άρα οι κάδοι πρέπει να πάνε παραπέρα. Ναι, αλλά παραπέρα κατοικούν άνθρωποι, κατοικούν συμπολίτες, που υποχρεώνονται να υποστούν την ρύπανση που άλλοι φέρνουν έξω από την πόρτα τους. Στα παράπονά τους η απάντηση του Δήμου είναι «κάθετη»: «οι κάδοι δεν φεύγουν από εκεί, θα αδειάζονται και θα πλένονται συχνότερα», σιγά τα ωά, τίποτε δεν γίνεται και οι άνθρωποι υποφέρουν. Ούτε καν το ελάχιστο δεν γίνεται, να κλείνουν τα ίδια τα μαγαζιά καλά σε καλές σακούλες τα υπολείμματα των τροφών, τίποτε, χαλαρά, το πανηγύρι των γάτων, των κατσαρίδων και των οσμών. Εδώ ταιριάζει απόλυτα η αρχαιοελληνική ρήσις «…δεν είμαστε λαός!».

Χαλαρά και λάιτ. Είμαστε ένας χαλαρός λαός και είμαι απολύτως 1000% βέβαιος ότι μας αρέσει αυτό. Αυτό το μεταίχμιο, ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, δεν το πηδήξαμε ποτέ, ούτε κατά ‘κει, ούτε κατά ‘δω. Μην ακούτε κάτι κατά καιρούς πανηγυρικά «ανήκομεν εις την Δύσιν», ανήκουμε στην Ευρώπη, τρίχες, γεωγραφικά ναι, αναγκαστικά, σε όλα τα άλλα έχουμε καμιά σχέση με την Ευρώπη εκτός του ότι με το ΕΣΠΑ προσπαθούμε να στείλουμε τα παιδιά μας στους παιδικούς σταθμούς; Δέκα χρόνια μεταρρυθμιζόμαστε κι ακόμη αρρύθμιστοι είμαστε και τώρα, ευκαιρίας δοθείσης, αυτοί που 40 χρόνια δεν κατάφεραν να μας ρυθμίσουν μας λένε ότι έφτασε η ώρα τώρα να μας μετα-ρυθμίσουν. Κι εμείς ακούμε, χαλαρά, χαιρόμαστε και χαχανίζουμε…

Όμως να θυμάστε συμπολίτες: την Κυριακή ψηφίζουμε, την Κυριακή αποφασίζουμε για τη ζωή μας. Γεια σας.

Στην φωτογραφία ο Ανδρέας Μαυρογυαλούρος στην ταινία του 1965 «Υπάρχει και φιλότιμο» (που πολύ αμφιβάλλω, στα 2019…)

(δημοσιεύτηκε στην 121χρονη καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 03.07.2019, αρ.φύλλου 36.857)