κυκλο-φ-οριακα 1245, 30 Ιουλίου 2025

Επερχομένου του Αυγούστου – «Αύγουστε μήνα / μήνα και θεέ / σ’ εσένα ορκιζόμαστε / πάλι του χρόνου να μας βρεις / στο βράχο να φιλιώμαστε» (Οδ. Ελύτης, Λίνος Κόκοτος, Ρένα Κουμιώτη, 1972 στον θρυλικό δίσκο «Το θαλασσινό τριφύλλι» , υπάρχει και δεύτερη ενορχήστρωση, από τον Μιχάλη Τρανουδάκη με την Αφροδίτη Μάνου, 1979 στον δίσκο «Η Ποδηλάτισσα» – επερχομένου, λοιπόν, του τελευταίου μήνα του καλοκαιριού, ακούω πλήθος συν-ανθρώπων να διαμαρτύρεται για την ζέστη, (παρά τα λειτουργούντα ερκοντίσιον…) και σκέπτομαι τι θα μπορέσει να πετύχει στο πολύ κοντινό μέλλον η τεχνητή νοημοσύνη, η οποία με ταχύτητα αστραπής αντικαθιστά κάθε στιγμή που περνάει την φυσική μας νοημοσύνη.

Για απλές εφαρμογές, μπείτε στα «κοινωνικά δίκτυα» και απολαύστε τον Αγιατολάχ Χαμενεΐ να κυνηγάει τον Τραμπ, να τον πετάει στο νερό ή από το αεροπλάνο, ο Τραμπ να αγκαλιάζεται με τον Πούτιν και μαζί να κλέβουν καρπούζια από τον Σι Τζινπινγκ, όλοι μαζί μωρά μέσα σ’ ένα αεροπλάνο να χαριεντίζονται και χίλια άλλα ευτράπελα και ταυτόχρονα εφιαλτικά κατασκευασμένα βιντεάκια, τα οποία, μάλιστα, προσφάτως αποκαλούνται reels, όπου η λέξη reel στο σοβαρό αγγλο-ελληνικό διαδικτυακό λεξικό WordReference.com έχει καμιά δεκαριά ερμηνείες όπως καρούλι, ανέμη, μηχανισμός ψαρέματος, ρουλεμάν, μπομπίνα, παραπατώ, γέρνω, κλονίζομαι, γυρίζω, προσελκύω, απαριθμώ, αραδιάζω, σ’ αυτή την πάμφτωχη, επαναλαμβάνω, γλώσσα, όπου ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει (κάτι ανάλογο, βεβαίως, αλλά σε αρκετά μικρότερο βαθμό συμβαίνει και στην δική μας πλούσια γλώσσα, η οποία, λόγω συνθηκών, συχνά τα τελευταία χρόνια αναγκάζεται να υιοθετεί αγγλοσαξωνικές ανοησίες).

Το καλοκαίρι (πρέπει να) κάνει ζέστη, πώς να το κάνουμε. Κι αυτά περί κλιματικής αλλαγής και γενικής τρομοκρατίας του πληθυσμού είναι λίγο αμφιλεγόμενα, τολμώ να πω, «θερμική αστική νησίδα» ονοματίστηκε το τωρινό φαινόμενο, κι όποιος κατάλαβε... Και δεν ξεχνώ ότι το 1987, μεταξύ 21 και 30 Ιουλίου υπήρξε ο πιο φονικός καύσωνας σε ολόκληρη την Ευρώπη, που άφησε πίσω του πάνω από 1.300 νεκρούς, εκ των οποίων 1.115 στην Αθήνα και 2 από τους πρώτους στον Βόλο. Τα ρεπορτάζ και οι φωτογραφίες της εποχής λένε ότι οι νεκροθάλαμοι των Νοσοκομείων δεν επαρκούσαν, διατέθηκαν οι αντίστοιχοι των στρατιωτικών και στο τέλος τα βαγόνια-ψυγεία του ΟΣΕ!

Έγιναν 26 & 27 Ιουλίου 2025 στο Πανθεσσαλικό Στάδιο οι «Βαλκανικοί Αγώνες». Για την Ιστορία καταγράφω στα κυκλο-φ-οριακα τις Βαλκανικές Χώρες που έλαβαν μέρος: Αζερμπαϊτζάν, Αλβανία, Αρμενία, Αυστρία, Βόρεια Μακεδονία, Βοσνία Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Γεωργία, Ελλάδα, Ισραήλ, Κόσοβο, Κροατία, Κύπρος, Μάλτα, Μαυροβούνιο, Μολδαβία, Ρουμανία, Σαν Μαρίνο, Σερβία, Σλοβενία, Τουρκία, Ουκρανία, σύνολο 22. Τα υπόλοιπα είναι μία ακόμη θλιβερή, δυστυχώς, σελίδα στην ιστορία αυτής της πόλης, αφού ο παντογνώστης και συνάμα πανανεύθυνος Άρχοντάς μας εξέδωσε μια άκρως υποτιμητική ανακοίνωση για τον Ολυμπιονίκη Μίλτο Τεντόγλου, ο οποίος, αφού πήρε το χρυσό μετάλλιο με ένα άλμα, κόσμια επεσήμανε ότι η άμμος στο σκάμμα του μήκους ήταν πολύ σκληρή και υπήρχε κίνδυνος τραυματισμών Σε απλά ελληνικά, ρεζίλι γίναμε πάλι…

Εδώ, στον Αη Γιάννη, όπως σας είχα πει, συνέπεσαν αυτό το τετραήμερο 24-27.07.2025 οι γιορτές για τα 100+1 χρόνια της Κατασκήνωσης της ΧΑΝ. Κόσμος και λαός συνέρρευσε, πάνω από 700 άτομα παρακάθησαν στο τελικό εόρτιο τραπέζι, συνέβησαν πολλά ωραία, αλλά στόχος δικός μας δεν είναι η περιγραφή των Εορτών. Είναι, δυστυχώς για μία ακόμη φορά, η αβελτηρία των Αρχών. Ακριβώς στις 18 Ιουλίου, ώρα 18:16 (πλέον οι φωτογραφίες παίζουν και τον ρόλο του ρουφιάνου…) εντόπισα και φωτογράφισα στις άκρες της γέφυρας Μπέλεϋ (έχουμε γράψει γι’ αυτήν, μετά τον κακούργο τον Δανιήλ) δύο συστήματα φωτεινών σηματοδοτών τριών χρωμάτων (κανονικά, κόκκινο, πορτοκαλί, πράσινο) που λειτουργούσαν με μπαταρία, τα οποία πολύ σωστά και πολύ σοφά έδιναν εκ περιτροπής προτεραιότητα για την διέλευση της γέφυρας. Μια χαρά, τα οχήματα να περιμένουν την σειρά τους, τάξις (και ηθική, ξαναλέω). Τι ήθελα να το πω; Στις 24 Ιουλίου, εκεί που γινότανε «χαμός» από αυτοκίνητα πέρα-δώθε, τα συστηματάκια δεν λειτουργούσαν! Και μέχρι σήμερα το κάτω δεν λειτουργεί καθόλου και το πάνω αναβοσβήνει κίτρινο. Προφανώς διότι σώθηκαν οι μπαταρίες και κανένας δεν βρέθηκε αρμόδιος να τις γεμίσει, να τις αντικαταστήσει, να ασχοληθεί μαζί τους τέλος πάντων. Εικάζω ότι σύντομα θα αποσυρθούν κιόλας…

Την προχθές Δευτέρα ήρθε στον Βόλο ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών για το φοβερό και τρομερό θέμα της γέφυρας στο Αλυγαρόρεμα, έργο το οποίο έχει ενταχθεί (καθώς λένε) στα μετά-Δανιήλ έργα αποκατάστασης, που έχουν ανατεθεί στην μία και μοναδική κατασκευαστική εταιρεία ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ. Αυτό που κατάλαβα εγώ, με την άδειά σας, είναι ότι χρηματοδότηση υπάρχει, μελέτη δεν υπάρχει αλλά το φθινόπωρο θα ξεκινήσει το έργο και, όπως δήλωσε ο Άρχοντάς μας με το πάντα αχαρακτηριστ(ικ)ο ύφος του αν δεν τηρηθούν τα χρονοδιαγράμματα θα γίνει «της Πάολας». Και ευκαιρίας δοθείσης, επειδή μαζί με την γέφυρα μιλήσανε με τον Υπουργό και για Σχολεία, έριξε και μερικές μπηχτές στην συμπολίτισσα πρώην Υφυπουργό Παιδείας. Να τον χαίρονται. Και να τον κάνουν Βουλευτή, να έχουμε να γελάμε στην Βουλή, να γλιτώσει και η πόλη ΜΑΣ.

Όσο για την γέφυρα, εδώ θα είμαστε να την παρακολουθήσουμε την υπόθεση. Πάνε τουλάχιστον 30 χρόνια που μιλάμε για την ανάγκη μιας νέας γέφυρας σ’ αυτό το νευραλγικό σημείο, στην είσοδο της πόλης και αντ’ αυτής έχουν κατασκευαστεί σε εποχές προ-Άρχοντα, από τον Δήμο και την Νομαρχία/Περιφέρεια τουλάχιστον δέκα (10) άλλες, κάποιες και μικρότερης σημασίας – τώρα χρειάστηκε να έρθει το Υπουργείο αυτοπροσώπως...

Αυτά τα ολίγα και περί του παρόντος. Και άλλο τι, για σήμερα, δεν έχω να προσθέσω, σας αγαπώ εξωφρενικώς, γεια σας.

Και καλές βουτιές σε καθάρια νερά, εύχομαι.

Στην φωτογραφία, τα ιπτάμενα δελφίνια στην παραλία του Βόλου, 1998, φωτο ΧΣ.

 δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 30.07.2025, αρ.φύλλου 4454)

κυκλο-φ-οριακα 1244, 23 Ιουλίου 2025

 

Καλημέρα και τούτη την Τετάρτη, εδώ είμαστε. Για την ακρίβεια παραλιακώς διαβιούμεν, προσωρινώς βεβαίως-βεβαίως πλην όμως οι μέρες περνούν, και περνούν ωραία οι άτιμες, τόσο που δεν μας κάνει κέφι να επιστρέψουμε στο καμίνι – δεδομένων και των συναγερμών περί επαναλαμβανομένων καυσώνων – αλλά κάποια στιγμή θα συμβεί κι αυτό. Για την ώρα προβλέπεται τραγούδι με την Χορωδία της Αγριάς στην Τσαγκαράδα, το ερχόμενο Σάββατο 26.07.2025, εορτή της Αγίας Παρασκευής. Την ημέρα που στο Πανθεσσαλικό Στάδιο θα διεξάγεται το Βαλκανικό Πρωτάθλημα Στίβου, μια διοργάνωση του Οργανισμού Balkan Athletics, ο οποίος περιλαμβάνει Ομοσπονδίες Στίβου από Βαλκανικές και μη Βαλκανικές Χώρες – για την ακρίβεια στο τρέχον Πρωτάθλημα θα συμμετάσχουν 600 αθλητές και 200 συνοδοί από 22 χώρες, δεν μπόρεσα να βρω ποιες ακριβώς, αλλά σίγουρα τα Βαλκάνια δεν περιλαμβάνουν 22 χώρες. Καινούργια συστήματα, αλλά πέρα από αυτό είναι καλό που μια τέτοια μεγάλη διοργάνωση γίνεται στον Βόλο και μακάρι οι κερκίδες του Πανθεσσαλικού Σταδίου να ξαναδούν ημέρες δόξας όπως εκείνη την Τρίτη 17 Αυγούστου 2004, που 21.597 θεατές παρακολούθησαν τον αγώνα Ελλάδα-Μεξικό 2-3. Γιατί αν περιμένουν, οι κερκίδες, από τα στοιχήματα…

Από την άλλη μεριά τούτος ο παραθαλάσσιος τόπος ετοιμάζεται να γιορτάσει 24-27.07.2025 τα 100+1 χρόνια της Κατασκήνωσης της ΧΑΝΘ (Χριστιανική Αδελφότης Νέων Θεσσαλονίκης) στο Πήλιο, «κάτω απ’ του Αη Γιάννη τα πλατάνια τα αιώνια». Η Κατασκήνωση ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1924 κι από τότε υπάρχει και διαπαιδαγωγεί Ελληνόπουλα στην ομαδική ζωή, στην αγάπη της φύσης και στην καλλιτεχνική έκφραση (στα πρώτα χρόνια μόνον αγόρια, από το 1993 και κορίτσια). Οι πρώτοι κατασκηνωτές έρχονταν με καΐκια απ’ ευθείας από την Θεσσαλονίκη, καθώς δρόμοι στο Πήλιο δεν υπήρχαν. Η δική μας οικογένεια ξεκίνησε το 1999 και μέχρι το 2024 ήταν διαρκώς παρούσα – φέτος είναι η πρώτη χρονιά απουσίας μας από μία κατασκηνωτική περίοδο! Τον Σεπτέμβριο του 2023 η Κατασκήνωση έπαθε τεράστιες ζημιές από τις πλημμύρες Δανιήλ και Ηλία (κρίμα στα ονόματα…) στο όμορο ρέμα της Μαυρούτσας, αλλά μπόρεσε να ανακάμψει και να επανέλθει ήδη το 2024 χάρη στην βοήθεια των στελεχών της, των πολλών φίλων της αλλά και της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών. Ευχόμαστε να υπάρχει και στα επόμενα 100 χρόνια, τουλάχιστον!

Πάλι πανηγύρια θα ‘χουμε, νέος κυκλικός κόμβος ετοιμάζεται. Στην διασταύρωση των οδών Παρασκευοπούλου και Φυτόκου, ένα πράγματι «δύσκολο» κυκλοφοριακά σημείο με αρκετόν φόρτο, λόγω και των παρακείμενων μεγάλων καταστημάτων λιανικής πώλησης – ονόματα δεν λέμε, διαφήμιση δεν κάνουμε. Κατόπιν αυτού, αν θέλετε να πάτε στο Πανθεσσαλικό Στάδιο για τον Στίβο πρέπει να ακολουθήσετε άλλη διαδρομή – αν και δεν ξέρω τα μέτρα της Τροχαίας σχετικά με την στάθμευση. Θυμάμαι τότε, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ως Διευθυντής πασών των Μεταφορών, είχα αποκλείσει τελείως την περιοχή του Σταδίου περιμετρικά και είχα τσακωθεί με έναν και μόνον έναν άνθρωπο, που είχα την κακή τύχη το σπίτι του να βρίσκεται μέσα στην περίμετρο. Δεν ήταν, φυσικά, το μοναδικό σπίτι, αυτός ήταν το μοναδικό στραβόξυλο! Κατά τα άλλα οι ρυθμίσεις λειτούργησαν υποδειγματικά και όλοι ήταν ευχαριστημένοι. Μακάρι το ίδιο ευχαριστημένοι να είναι και οι παντοιοτρόπως συμμετέχοντες στους τωρινούς (20 χρόνια μετά) Αγώνες Στίβου.

Και αυτός ο κόμβος, λογικά, θα τελειώσει κάποτε. Εκείνο που δεν φαίνεται να έχει ορίζοντα τέλους είναι το σκάψιμο για την οπτική ίνα, που θα κάνει γρήγορο το τραγικά αργό, σήμερα, internet στην όμορφη πόλη μας. Ταυτόχρονα η ΔΕΗ ετοιμάζει ένα ίδιο εναέριο δίκτυο και το απ’ ευθείας ασύρματο δορυφορικό internet τύπου starlink εξαπλώνεται όλο και περισσότερο. Ανταγωνισμός λέγεται αυτό, στην πλάτη και στην τσέπη των καταναλωτών γίνεται αυτό, είπωμεν και υπέρ εαυτών το Κύριε Ελέησον!

Τέλος, μια οφειλόμενη παρατήρηση για τα κρουαζιερόπλοια στο Λιμάνι μας, για τα οποία διθυραμβικές ιαχές και ουρανομήκεις ζητωκραυγές ακούγονται προσφάτως. Βεβαίως, το ξαναείπαμε, και είναι καλό που επισκέπτονται διεθνή πλοία τον Βόλο. Απλώς, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο, καθώς ο Βόλος, οφείλω να ξανα-θυμίσω, υπήρχε και προ του 2014. Το 1996 το κρουαζιερόπλοιο COSTA VICTORIA, με σημαία Ιταλίας/Λιβερίας, έκανε 11 προσεγγίσεις, επί συνόλου έτους 50 (22%), και έφερε 22.416 επιβάτες, επί συνόλου έτους 38.864 (58%). Τον επόμενο χρόνο, 1997, το ίδιο πλοίο, έκανε 26 προσεγγίσεις σε σύνολο 52 (50%) και έφερε 53.736 επιβάτες σε σύνολο 64.621 ήτοι το 83%. Το COSTA VICTORIA κυκλοφόρησε το 1995, δεν ξαναήρθε στον Βόλο μετά το 1997 και, όπως λέει η Βικιπαίδεια, αποσύρθηκε οριστικά το 2020. Είχε μήκος 252 m, πλάτος 36 m, βύθισμα 8 m και 964 καμπίνες. Απλώς, πάλι για την Ιστορία, το Λιμάνι του Βόλου προσέγγισαν πλοία κρουαζιέρας 22 το 1996 και 20 το 1997, τα περισσότερα ίδια, καθώς ο Βόλος ήταν αγαπημένος προορισμός, κυρίως διότι έδινε από θάλασσα πρόσβαση στο παγκόσμιο αξιοθέατο των Μετεώρων.

Αυτά τα ολίγα περί του παρελθόντος. Και άλλο τι, για σήμερα, δεν έχω να προσθέσω, σας αγαπώ διαχρονικώς, γεια σας.

Και καλές βουτιές σε καθάρια νερά, εύχομαι.

Στην φωτογραφία, το προαναφερθέν κρουαζιερόπλοιο COSTA VICTORIA το 1996 στο Λιμάνι μας, φωτο ΧΣ.

δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 23.07.2025, αρ.φύλλου 4449)