κυκλο-φ-οριακα 1135, 25 Ιανουαρίου 2022

Κάθε χρόνο τούτη τη μέρα μου έρχεται στον νου εκείνη η παλιά Ελληνική κωμωδία «Ο Σταμάτης κι ο Γρηγόρης», με Σταμάτη τον Μίμη Φωτόπουλο και Γρηγόρη τον Νίκο Σταυρίδη. Δυο δικηγόροι συνέταιροι, ο ένας σβέλτος και αποφασιστικός, ο άλλος αργός και αναβλητικός, και το «επίδικον», τι άλλο; μία κοπέλα. Ευθεία αναφορά στους φωτεινούς σηματοδότες των πεζών με το κόκκινο ανθρωπάκι που σταματάει και το πράσινο ανθρωπάκι που γρηγορεί. Τα φανάρια είχαν ονομαστεί έτσι, τόσο έξυπνα, από τις αρχές της δεκαετίας του ’60.

Καλημέρα, λοιπόν, και χρόνια πολλά στους Γρηγόρηδες, τις Γρηγορίες και τις Μαργαρίτες. Και επειδή αυτό με τα φανάρια προκάλεσε ένα ακόμη διαδικτυακό ψάξιμο (γηράσκω αεί διδασκόμενος…) έμαθα ότι το πρώτο φανάρι κυκλοφορίας στην Αθήνα αγοράστηκε από το Βερολίνο έναντι 70.000 δρχ. και τοποθετήθηκε τον Ιούλιο 1936 στην διασταύρωση Σταδίου-Πεσμαζόγλου, από την οποία το 1937 διέρχονταν 11.126 τροχοφόρα το 24ωρο, χάρη στις προσπάθειες του τότε Διοικητή Τροχαίας Αλέξανδρου Θεοφανίδη και την συναίνεση του Δημάρχου Κωνσταντίνου Κοτζιά. Κατασκευής Siemens ήταν και το πρώτο όπως και τα πάρα πολλά φανάρια που ακολούθησαν, σ’ όλη την Ελλάδα…

Την προηγούμενη Τετάρτη αφιερώσαμε μία παράγραφο στο θέμα του οικοπέδου στην οδό Κασσαβέτη, όπου παλιά υπήρχε ένα Στέκι Παιδιού και σήμερα συχνάζουν σκυλάκια. Λίγα πράγματα γνωρίζαμε, τα περισσότερα, όπως απεδείχθη, δεν τα γνωρίζαμε. Όμως άνθρωποι που ξέρουν έσπευσαν, είναι αλήθεια, να μας ενημερώσουν και τους ευχαριστούμε. Λοιπόν, τα πράγματα έχουν ως εξής. Το Στέκι Παιδιού λειτουργούσε από το 1986 μέχρι το 2007, οπότε και κατεδαφίστηκε λόγω της ύπαρξης αμιάντου στα δομικά του στοιχεία. Το οικόπεδο ήταν πράγματι «μισιακό» με το Νοσοκομείο και μετά από μια μακρά διαδικασία ανταλλαγής με άλλο δημοτικό ακίνητο σήμερα ανήκει καθ’ ολοκληρίαν στον Δήμο Βόλου. Στο οικόπεδο προβλεπόταν εξ αρχής να ανεγερθεί νέο Στέκι Παιδιού και Παιδική-Εφηβική Βιβλιοθήκη, και να υπάρχει και επαρκής αύλειος χώρος για τις δραστηριότητες των παιδιών. Οι προθέσεις του Δήμου ενισχύθηκαν σημαντικά από μία ευγενική και υψηλής ηθικής αξίας δωρεά ενός ιδιαίτερα σημαντικού ποσού από τον ευεργέτη της πόλης μας κ. Χαράλαμπο Τσιμά το 2013, τόσο για τον εξοπλισμό του Κέντρου και της Βιβλιοθήκης, όσο και για την ίδια την συνολική μελέτη κατασκευής του όλου έργου. Άρα τα περί «πλατείας τσέπης» που γράφαμε εμείς την προηγούμενη Τετάρτη δεν έχουν βάση, τα ξεχνάμε. Στο οικόπεδο θα ανεγερθεί ένα σύγχρονο κτήριο, επωφελές για την ανάπτυξη των παιδιών αυτής της πόλης, με μία επίσης πολύ χρήσιμη σύγχρονη παιδική-εφηβική βιβλιοθήκη.

Το πρωί της προχθές Δευτέρας πληροφορηθήκαμε αρμοδίως (πιο αρμοδίως δεν γίνεται, όμως η στήλη παγίως αποφεύγει να αναφέρει ονόματα ανθρώπων που ίσως δεν επιθυμούν την δημοσιότητα) ότι πλέον τα πάντα είναι έτοιμα, όλα τα εμπόδια έχουν ξεπεραστεί (μέχρι και η απόσταση του οικοπέδου από την θάλασσα ήταν ένα τέτοιο!) η μελέτη είναι έτοιμη και ξεκινάει η αναζήτηση χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ για την κυρίως κατασκευή. Μακάρι να ευοδωθεί συντόμως.

Έτσι έχουν τα πράγματα. Η στήλη προσπαθεί όλα αυτά τα χρόνια να είναι επαρκώς τεκμηριωμένη, κι όταν κάτι της λείπει ψάχνει όσο μπορεί να το βρει. Κι αν γράψει κάτι ανακριβές («άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε, όλοι σε τούτη τη ζωή…τραγουδούν η Δούκισσα και ο Γιώργος Κοινούσης») σπεύδει να το διορθώσει.

Θυμάστε που γράψαμε καλά λόγια για τις καινούργιες στάσεις των Αστικών Συγκοινωνιών; Εθνικό πρόγραμμα χρηματοδότησης για Δήμους «Φιλόδημος» (Φιλόδημος ο Γαδαρεύς 110 π.Χ-35 ή 28 π.Χ, Επικούρειος φιλόσοφος, επιγραμματοποιός και ποιητής, με σημαντικό έργο, κυρίως στην πόλη Ηράκλεια (Ercolanum) στην περιοχή της Νάπολης). Κατασκευαστική εταιρεία Top Vision ΕΠΕ, Πειραιάς. Η ιδέα να ψάξουμε λίγο παραπάνω μάς μπήκε από τότε που πήγαμε στην Λάρισα και είδαμε ακριβώς ίδιες στάσεις για τις Αστικές Συγκοινωνίες της Λάρισας. Φαίνεται ότι πρόκειται για καλή εταιρεία, από το 1997, στον χώρο των πινακίδων LED, LCD και γενικά των πληροφοριακών, που μάλλον πήρε μια γενική εργολαβία.

Η ΔΕΗ έστειλε τους εργολάβους της να διακόψουν το ρεύμα σε κεντρική οικοδομή του Βόλου για οφειλή 200 € – οι παραπέρα λεπτομέρειες του συμβάντος είναι όντως συγκλονιστικές, ενημερωθείτε όπως θέλετε. Πριν μια εβδομάδα με πήρε τηλέφωνο μια κυρία από ένα από τα δεκάδες δικηγορικά γραφεία για «οφειλή» στη ΔΕΗ 217 €!, καθυστερημένη για 20 ημέρες!! Ειλικρινά, συνάνθρωποι, μου ανέβηκε όλο μου το αίμα στο κεφάλι, κρατήθηκα πολύ να μην βρίσω αλλά ένα «α στο διάολο!» δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί, ομολογώ. Είχα προλάβει και της είπα να βάλει τον Υπουργό της, Άδωνη, Χατζηδάκη, Σκρέκα, Μητσοτάκη ή όπως αλλιώς λέγεται να τσακιστεί να πάρει τα 32 εκατομμύρια που χρωστούν στην ΔΕΗ οι άρχοντες των πάντων Αγγελόπουλοι (κι άλλοι παρομοίου μεγέθους άρχοντες…). Δεν παλεύονται, συμπολίτες, Αλλά και η τοπική ΔΕΗ δεν ντρέπεται καθόλου; αναρωτιέμαι. Νούμερα σκέτα είμαστε όλοι σ’ αυτή την πόλη; – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κι όσοι δεν είναι «επώνυμοι» (σκ… στα μούτρα μας…) αξίζουν μια τέτοια χυδαία αντιμετώπιση από έναν κοινωφελή οργανισμό που τα γκόλντεν μπόυς των 50.000 € με τις ευλογίες των Υπουργών τους τον έχουν κατά-εξευτελίσει.

Αλλά γράφοντας τα συγχυσμένα παραπάνω, θυμήθηκα και κάποιους ντόπιους, που διάβασα πρόσφατα ότι χρωστούν 4 εκατομμύρια από ενοίκιο στον Δήμο και δήθεν περιμένουν τις πολυαναμενόμενες 100 δόσεις για να αρχίσουν να πληρώνουν – ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι, 8 ½ χρόνια. Αυτό πάλι μου θύμισε τα ενοίκια στο ΕΑΚ, τότε που ο Άρχων ήταν άρχων του Ολυμπιακού Βόλου. Ιστορίες παράλληλες; κι άστα να πάνε… Μου θύμισε επίσης τα λεφτά που δεν υπάρχουν για να πληρωθεί το δημοτικό φυσικό αέριο που θα ζεστάνει το δημοτικό νερό στην πισίνα του δημοτικού κολυμβητηρίου του ΕΑΚ.

Κι ας κλείσουμε με τους σταθερούς προβληματισμούς μας: ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο! Ποιο το όφελος της πόλης μας από την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα; Πώς δουλεύει το parking Φιλελλήνων;        

Σας ασπάζομαι υψηλοφρόνως. Γεια σας.

Στην φωτογραφία Άνοιξη 1970, ομάδα συμμαθητών της Ε’ Τάξης του 2^ου Γυμνασίου Αρρένων, εγκαίνια του Εθνικού Σταδίου Βελεστίνου (από Γ.Φιλιππιτζή)

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 25.01.2023, αρ.φύλλου 3861)

κυκλο-φ-οριακα 1134, 18 Ιανουαρίου 2023

 

Αντώνης Σκυργιάννης 1972

Καλημέρα Φίλοι και Φίλες. Αγίου Αθανασίου σήμερα, Αγίου Αντωνίου χθες και θα μου επιτρέψετε να ευχηθώ Χρόνια Πολλά στην δεύτερη κόρη μου Ιατρό Μυρτώ-Αντωνία και να θυμηθώ τον πατέρα μου Αντώνη, Έφεδρο Ανθυπολοχαγό στο Αλβανικό μέτωπο, απόφοιτο 1^ου έτους Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών (γράφτηκε στο 2^ο έτος, στις 07.12.1925 διέκοψε λόγω αδυναμίας πληρωμής των απαιτούμενων διδάκτρων…) και επί 44 χρόνια υπάλληλο γραφείου στην Βιομηχανία Γκλαβάνη, από όπου και συνταξιοδοτήθηκε για περίπου 30 ακόμη χρόνια. Ευτύχησε να δει δύο ευτυχισμένους γάμους των αγοριών του και τέσσερα εγγόνια. Ήταν λάτρης της φρέσκιας ρετσίνας, πρόσκοπος, καπνιστής και τελείως φάλτσος τραγουδιστής, κηπουρός και μάστορας, εργαλεία του έχω ακόμη. Έφυγε ήσυχα σε ηλικία 96 ετών και στο ξόδι του έβαλα στη διαπασών το «ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή…», στη συγκεκριμένη αυλή ζούσε απ’ το 1955, στο σπίτι που έχτισε μεταξύ Ιουνίου και Οκτωβρίου μετά τον μεγάλο σεισμό.

Κάθε μέρα κυκλοφορεί μέσα μου, αυτή τη μέρα περισσότερο, και να με συμπαθάτε…

Βεβαίως το γεγονός των ημερών ήταν ο θάνατος στις 10 Ιανουαρίου και η επακολουθήσασα στις 16.01 κηδεία (παράγωγο του ρήματος «κήδομαι», που σημαίνει «φροντίζω») του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου του Β’ ή, κατά τους βυζαντινοβαρεμένους, Κωνσταντίνου του ΙΓ, ως δήθεν συνέχεια των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων, όπου ο τελευταίος ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΑ Παλαιολόγος. Άρα ΙΒ ο Κωνσταντίνος του Εθνικού Διχασμού, ΙΓ ο τελευταίος, ο οποίος πρόλαβε να βασιλέψει από 06.03.1964 μέχρι 13.12.1967 (3 χρόνια και 9 μήνες) και πρόλαβε να κάνει όσα ολέθρια λάθη δεν έκαναν όλοι μαζί οι πρόγονοί του, με εξαίρεση τον συνονόματό του. Ήταν έκπτωτος από τις 8 Δεκεμβρίου 1974, μετά το 69,2% του ελληνικού λαού υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας. Πρόλαβε να κάνει πέντε παιδιά και πλούσιες νύφες και να χαρεί εννιά ωραία εγγόνια, που τον τίμησαν σύσσωμα και με αξιοπρέπεια στην κηδεία του. Ήρθαν και οι εστεμμένοι της Ευρώπης, συγγενείς και φιλαράκια, πήγε και το φιλοθεάμον κοινόν μαζί με μερικούς φιλοβασιλικούς και δεξιούς πολιτικούς μη χάσει το προσκύνημα, όλα ωραία και ήρεμα, το Τατόϊ (που ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο από το 2003) ένα χάλι, στην κυριολεξία μαύρο, από την πυρκαγιά του Αυγούστου 2021. Αυτά.

Στο τρέξιμο και τα κοριτσάκια-αγοράκια των καναλιών με τα μικρόφωνα, με την αγωνία να προλάβουν τα πάντα όλα και, κυρίως, να μην μπερδέψουν τα ονόματα των υψηλών καλεσμένων. Και να τα «συνοδευόμενη από την βασιλομήτωρ» (άκλιτο) και να τα «φόρο τιμής στον εκλιπών» (επίσης άκλιτο), δύσκολα πράγματα συμπολίτες, δύσκολη η Ελληνική Γλώσσα και τα σύγχρονα παιδιά δεν προλαβαίνουν να την μάθουν. Ή δεν θέλουν, δεν ξέρω ακριβώς. Ή θεωρούν ότι δεν τους χρειάζεται, δεν θα τους χρειαστεί στο μέλλον, αφού οι πάντες όλοι θα μιλάνε εγγλέζικα! Ή κάτι σαν εγγλέζικα, όπως π.χ. κριντζάρω, τρολάρω, καρατρέντι, είμαι μπούμερ, και μη χειρότερα.

Αλλά αρκετά. Ας προσεδαφιστούμε στα δικά μας θέματα, τα «ταπεινά» και μη-μοναρχικά.

Περνάω τακτικά από το σημείο και χρόνια τώρα αναρωτιέμαι τι γίνεται. Οδός Κασσαβέτη, ξέρετε, φαρδιά πεζοδρόμια, που όλο και στενεύουν λόγω κήπων, τραπεζοκαθισμάτων, παρκαρισμάτων και λοιπών κοινωφελών έργων, μεταξύ Γαλλίας και 28^ης Οκτωβρίου αριστερά. Ένα ωραιότατο οικόπεδο, περιτοιχισμένο, με πορτούλα και με κάποια κακόμοιρα δέντρα, χώρος αναψυχής για τους δεσποζόμενους σκύλους της ευρύτερης περιφέρειας. Πριν από δεν θυμάμαι πόσα χρόνια, εκεί ήταν ένα «Στέκι Παιδιού» του Δήμου Βόλου με σκεπή από πλάκες «ελενίτ», ήτοι επικίνδυνου αμιαντοτσιμέντου, κάποια στιγμή καθαιρέθηκε και λίγο μετά κατεδαφίστηκε και ολόκληρο το (όχι πολύ μεγάλο) κτήριο. Όποιος/-α θυμάται χρονολογίες ας κάνει τον κόπο να με ενημερώσει παρακαλώ. Έκτοτε, που λέτε, αυτό το έρμο οικόπεδο κείται αναξιοποίητο, στην άμεση περίμετρο του κέντρου της πόλης, και τα δημοτικά λεφτά των προγραμμάτων σφυρίζουν αδιάφορα γύρω του. Κάποτε είχα ακούσει ότι το οικόπεδο είναι «μισιακό» με το Νοσοκομείο, δεν ξέρω αν ευσταθεί. Αλλά όπως κι αν έχει, μια ωραία πλατεΐτσα χωρίς μόνιμα κτίσματα θα μπορούσε οπωσδήποτε να γίνει, κάτι σαν «πλατεία τσέπης», για να δείχνουμε και ενήμεροι με τις σύγχρονες τάσεις της πολεοδομικής επιστήμης. Πάντως αυτή η χρονίζουσα εικόνα εγκατάλειψης δεν θυμίζει Μονακό – άραγε συναντήθηκαν κατ’ ιδίαν οι δύο Άρχοντες; ο Αλβέρτος ήρθε για την κηδεία, ο ημέτερος πήγε στον Ιωνικό Νικαίας…

Μια βόλτα στην οδό Μαιάνδρου της Νέας Ιωνίας με έφερε «σε επαφή» με τους λεγόμενους «ποδηλατόδρομους», εμπνεύσεως και κατασκευής Δήμου Βόλου. Λωρίδες ασφάλτου βαμμένες κεραμιδί (με δυσκολία το πέτυχαν το χρώμα και την ποιότητα…) στην αριστερή πλευρά του δρόμου, με παρκαρισμένα, σχεδόν πέρα-πέρα, οχήματα παντός είδους πάνω τους. Ποδήλατο, φυσικά, ούτε για δείγμα! Δημοσίευσα φωτογραφίες στο φατσοβιβλίο (με βρίσκει όποιος θέλει ως «Μπάμπης Sky») για να μη λένε κάποιοι ότι είμαι «κακός και εμπαθής», και κατέληξα με το σχόλιο «Έργο σοφών μη-συγκοινωνιολόγων και "αποτελεσματικών" Αρχόντων. Σε ποιες τσέπες πηγαίνουν τα πεταμένα λεφτά (και πήραν και παράταση...);».

Αλλά αυτό, παρ’ όλο το χάλι, δεν είναι το χειρότερο συμπολίτες Βολιώτες. Το χειρότερο είναι, ειλικρινά, α) ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που μιλούν απαξιωτικά για «οχυρωματικά έργα» όταν αναφέρονται στο προηγούμενο δίκτυο ασφαλών ποδηλατοδρόμων και β) ότι το θέμα «ποδήλατο» έχει οριστικά κλείσει για τον «πανέξυπνο» Βόλο, ο Θεός να με βγάλει ψεύτη.

Αθανάσιοι και Αθανασίες, εύχομαι μακροημέρευσιν! Κι ας κλείσουμε με τους βασικούς προβληματισμούς μας:

ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο! Ποιο το όφελος της πόλης μας από την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα; Πώς δουλεύει το (τζάμπα καίει η λάμπα;…) parking Φιλελλήνων;

Σας ασπάζομαι διακαώς. Γεια σας.

Στην φωτογραφία ο Αντώνης Σκυργιάννης σε ηλικία 66 ετών.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 18.01.2023, αρ.φύλλου 3856)

κυκλο-φ-οριακα 1133, 11 Ιανουαρίου 2023

 

Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι ζω τουλάχιστον στην Φλόριντα! Τουλάχιστον, λέω, διότι μπορεί να είμαστε, πλέον, και αφρικανική χώρα, μια κανονική έρημος με άμμο μας λείπει. Αλλά την Τρίτη ήρθε μια βροχούλα στην κατάξερη γη, χρειάστηκε να κάνω μια βόλτα στην Λάρισα, απήλαυσα το φρέσκο πράσινο του σπαρμένου κάμπου και τον χιονισμένο γερο-Όλυμπο και κάπως ήρθε ο Κόσμος στη θέση του…

Τέτοια χαρούμενα στην αρχή του χρόνου, Καλημέρα απανταχού αναγνώστες μας. Έχασε πάλι κι ο ΝΠΣ Πύδνας, από μόνο 3 ομάδες (όνομα και μη χωριό) έχει φάει 13 γκολ κι έχει βάλει 1 μέσα στο Πανθεσσαλικό Στάδιο, στην έδρα του δηλαδή. Θρίαμβος, γελάει ο κόσμος. Ή μάλλον δεν γελάει, κλαίει όταν διαβάζει, μάλιστα, απίθανες μεγαλοστομίες γνωστού ρυπαρογράφου περί «πόλης αθλητικών συναντήσεων» (με κλειστό το κολυμβητήριο, άχρηστο το ΕΑΚ, γήπεδα στο Στεφανοβίκειο και στον Αλμυρό) και περί «αυξήσεως του τουρισμού» – ίσως είναι μια τακτική αυτό, να πουλάς εισιτήρια και ύστερα να κάθεσαι να τις τρως ώστε τα εισιτήρια να είναι ευχαριστημένα και να ξανάρθουν, να αυξήσουν το τουριστικό ρεύμα!

Πήρε όμως μια καλή απάντηση όλο εκείνο το πρωτοχρονιάτικο παραλήρημα… Και έπεται συνέχεια, όπως μαθαίνω. Θα έχουμε τον χρόνο να τα ξανασυζητήσουμε ως στήλη αυτά τα πολύ σοβαρά θέματα.

Έβλεπα αυτές τις εορταστικές ημέρες ένα αυτοκινητο-τρενάκι να περιτρέχει τας οδούς και τας ρίμας της πόλεως, μαζί με τα «κοινά» αυτοκίνητα, μηχανάκια, πατίνια και λοιπά πολύ επικίνδυνα αντικείμενα του ανθρώπινου πολιτισμού και αναρωτιόμουνα γιατί άραγε τώρα να επιτρέπεται ενώ κάποτε απαγορεύτηκε «δια ροπάλου». Ήταν 2002 όταν εμφανίστηκε ένα παρόμοιο με άδεια κυκλοφορίας από τον ΕΟΤ (σχετικά κυκλο-φ-οριακα 426/06.09.2002), του φτιάξαμε λωρίδα κυκλοφορίας με κίτρινη διαγράμμιση στην παραλία, είχα κι εγώ τις ενστάσεις μου για ελεύθερη κυκλοφορία στους δρόμους, το 2006 «…το βλέπω να σαπίζει έξω απ’ το εκθεσιακό κέντρο» (σχετικά κυκλο-φ-οριακα 547/08.09.2006). Ύστερα πήγαμε με την Βολιώτικη Χορωδία στο Ναύπλιο και βρήκαμε δύο (2) τέτοια τροχήλατα τρενάκια να διασχίζουν την πόλη (σχετικά κυκλο-φ-οριακα 654/10.12.2010). Και στην Τρίπολη ακόμη ένα, πάλι με την Χορωδία, σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου (σχετικά κυκλο-φ-οριακα 954/12.12.2018). Δεν ξέρω τι ισχύει, ίσως εδώ το «τρενάκι» να κυκλοφορεί «με εντολή Δημάρχου», όλα γίνονται σ’ αυτόν τον τόπο του (θείου) δράματος, και οι ζαρντινιέρες στην οδό Κονταράτου ακόμα εκεί είναι, λίγο «κουνημένες» αλλά εκεί.

Επίσης δεν ξέρω τι ισχύει για τα ηλεκτροκίνητα οχήματα των Ατόμων με Αναπηρία (ΑμεΑ) που κινούνται χωρίς αριθμό κυκλοφορίας ή άλλου είδους άδεια (ή κάνω λάθος;) παντού στην πόλη. Το θέμα έχει να κάνει με την ασφάλεια των ίδιων των ΑμεΑ αλλά και των άλλων μελών της κυκλοφορίας. Ανάλογα προβλήματα υπάρχουν και με τα ηλεκτροκίνητα πατίνια. Κάποτε ρώτησα την Τροχαία για όλα αυτά, δεν ήξερε κι αυτή, άλλωστε η Τροχαία έχει εγκαταλείψει την αστυνόμευση των πόλεων, βρίσκεται εκεί μόνο όταν κληθεί λόγω ατυχήματος ή λόγω «ανωτέρας βίας», π.χ. μιας πορείας με κυκλοφοριακές επιπτώσεις. Νέα ήθη και έθιμα, κι εγώ κάθε Χριστούγεννα θυμάμαι τον Τροχονόμο στις διασταυρώσεις Δημητριάδος (διπλής κατεύθυνσης) με Κ.Καρτάλη και Ιωλκού μέσα στο κυλινδρικό του βάθρο περιτριγυρισμένο με τα δώρα της πόλης να ρυθμίζει, χωρίς φανάρια φυσικά, μόνο με τις κινήσεις των χεριών του, την κυκλοφορία. Καθόμουν ώρα και τον «χάζευα», έβλεπα πώς Ι.Χ., λεωφορεία, φορτηγά, τρίκυκλα, κάρα, ακόμη και ποδήλατα πειθαρχούσαν στις απλές αλλά οριστικές κινήσεις των χεριών του. Και τον θαύμαζα, ίσως τότε να μπήκε και το σκουλήκι της συγκοινωνιολογίας μέσα μου και δεν λέει να βγει μετά από τόσα χρόνια…

Και μιας και είπα «έθιμα», από πότε, ρε αδέρφια, είναι ελληνικό έθιμο το να πετάμε φαναράκια-αερόστατα εορταστικώς τα Χριστούγεννα, σε κάποια «νύχτα των ευχών»; Ό,τι να ΄ναι! Να μου το θυμηθείτε ότι κάποια στιγμή θα μας γίνει «ελληνικό έθιμο» η κολοκύθα του χάλοουιν (Halloween) και η μεξικάνικη «νύχτα των νεκρών» – είναι τρομερή η δύναμη του διαδικτύου και είναι η ίδια που μας έφερε ως ένα ακόμη «έθιμο» και την «μαύρη Παρασκευή» (black Friday) και την «λευκή νύχτα».

Κυκλικούς κόμβους θα φτιάξει, λέει, η Περιφέρεια στον Αλμυρό. Κι εγώ που νόμιζα ότι θα είχαμε την αποκλειστικότητα, τουλάχιστον για την Μαγνησία βρε αδερφέ, ηπατήθην. Κι εκείνο το τέρας στον κόμβο της Γορίτσας, επιμόνως να προσπαθεί να πυρπολήσει τα πεύκα του λόφου – μπρρρρ! Επίσης διαβάζω ότι έχουν αρχίσει κάποια πρόδρομα έργα για την ηλεκτροκίνηση και την μερική τροποποίηση της χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής Βόλου-Λάρισας, θα επισκεφθώ το σημείο και θα σας ενημερώσω.

Στον Αη Γιάννη πήγαμε για 6^η συνεχή χρονιά στα Θεοφάνεια και ρίξαμε τον Σταυρό στο ανακαινισμένο λιμανάκι με θαυμάσιο καιρό και μέγα πλήθος κόσμου. Ύστερα κάναμε μια βόλτα στο Παπά Νερό και βρεθήκαμε μπροστά στην πραγματικά απέραντη αμμουδιά (μία από τις καλύτερες παραλίες της Ελλάδας) και στο ανοιχτό, φυτρωμένο σκάμμα μιας υπό επισκευήν ζημιάς στον κρηπιδότοιχο, που κρατάει περίπου ενάμιση χρόνο τώρα. Κι έχουμε και εκλογές το ’23…!

Να κλείσουμε με τους βασικούς προβληματισμούς μας:

ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο! Κάποιος να μας εξηγήσει ποιο το όφελος της πόλης μας από την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα. Κάποιος επίσης να μας εξηγήσει πώς δουλεύει το (τζάμπα καίει η λάμπα;…) parking Φιλελλήνων.

Σας ασπάζομαι υψηλοφρόνως. Γεια σας.

Στην φωτογραφία ο Τροχονόμος του Βόλου, περίπου στα 1970, δανεισμένη με ευχαριστίες από την εξαιρετική ανάρτηση τού Φίλου Αντώνη Χιώτη στο φατσοβιβλίο.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 11.01.2023, αρ.φύλλου 3851)

κυκλο-φ-οριακα 1132, 4 Ιανουαρίου 2023

 

Νέο έτος, νέες προσδοκίες αισιοδοξούμε και συνεχίζουμε για 32^η χρονιά, όπως λέγαμε και την προηγούμενη φορά. Μέσα στο 2022 δημοσιεύτηκαν 46 κυκλο-φ-οριακα, με μέσο όρο λέξεων ανά κείμενο περίπου 830, άρα το πληκτρολόγιό μας έγραψε περίπου 38.200 λέξεις, από μονοσύλλαβες μέχρι μερικές «γλωσσοπλαστικές» παραπολυσύλλαβες (καληώρα!). Υγεία να έχουμε και όλα θα πάνε καλά, τόσο καλά όσο μέχρι τώρα. Υγεία να έχουμε αγαπητοί μου αναγνώστες, γιατί τα μαντάτα που ακούμε κάθε μέρα γύρω μας επιμένουν στην «ανίατη» ή «επάρατη» ή δεν ξέρω ‘γω πώς αλλιώς ονομάζεται ασθένεια. Κι εγώ χρόνια τώρα ζω με την απορία πώς εδώ και παραπάνω από 100 χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες επιστήμονες με τα τελειότερα τεχνολογικά εργαλεία στα χέρια, που καθημερινά ασχολούνται με αυτόν, δεν έχουν καταφέρει να τον νικήσουν. Δύο τινά σκέφτομαι: ή ο «μάγκας» είναι απείρως πιο έξυπνος από όλους τους ανθρώπους μαζί και διαρκώς ξεφεύγει ή (το συνωμοσιολογικό σενάριο) κανείς δεν θέλει να τον νικήσει διότι τότε θα επέλθει τεράστια οικονομική καταστροφή και εκατομμύρια ανθρώπων (και όχι μόνο επιστημόνων) θα χάσουν την δουλειά τους.

Κοίτα να δεις κουβέντα που ανοίξαμε πρωί-πρωί στον καινούργιο χρόνο! Ίσως βέβαια να φταίει κι αυτός ο καινούργιος πανικός που ζει η Κοινωνία μας (μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει…) με την έλλειψη των φαρμάκων. Όπου για μία ακόμη φορά όλοι, πέρα ως πέρα, δηλώνουν αθώοι! Με πρώτον και καλύτερο αυτή την ακροδεξιά φιγούρα που υποδύεται τον Υπουργό Υγείας (και Πρόνοιας, λέμε τώρα…). Που το μόνο το οποίο βρίσκει να πει στην τηλεόραση είναι ότι και στην Γερμανία παρουσιάζονται ελλείψεις…!! Κι ύστερα; Πού «χάνονται» τα φάρμακα μπορεί να μας πει; Ποιοι θησαυρίζουν από αυτή την «απώλεια», που κατά βάσιν οφείλεται σε παράνομες μαζικές εξαγωγές προς τρίτες χώρες, μπορεί να μας πει; Κάποτε, θα θυμούνται οι παλιοί, υπήρχε ένας πολιτικός για τον οποίο κάποιοι ισχυρίζονταν ότι ήταν «συνένοχος ή βλαξ», αν δεν απατώμαι ήταν οι αμέσως πρόγονοι των σημερινών αρίστων που χρησιμοποιούσαν αυτόν τον χαρακτηρισμό, με εξάρχοντα τον γνωστό Αρχάγγελο της κάθαρσης. Τώρα οπωσδήποτε αυτά ξεχάστηκαν, διότι για να υπάρχουν συν-ένοχοι πρέπει να υπάρχουν ένοχοι και ένοχοι τέτοιου επιπέδου σε τούτη τη χώρα δεν συναντώνται πλέον, μόνο όσοι προσπαθούν να αποδείξουν ενοχές δικάζονται ως αισχροί συκοφάνται και άλλα παρόμοια.

Κατόπιν αυτών «τι ψαχν’ς να βρεις;»

«Να ‘ναι ο Γενάρης ζάχαρη… Να ‘ναι ο Φλεβάρης μέλι… Ο Μάρτιος ροδόσταμο κι ο Απρίλης πετιμέζι… Τον Μάη μέσα στην ψυχή ν’ ανθίζουνε λουλούδια και τον Ιούνη ν’ ακουστούν τα πιο όμορφα τραγούδια… Να ‘ναι ο Ιούλης μαγικός και με χαρές γεμάτος… κι ο Αύγουστος μεθυστικός, ερωτικός, φευγάτος… Σαν του Σεπτέμβρη ομορφιές να μην υπάρχουν άλλες και του Οκτώβρη οι βροχές αγάπης να ‘χουν στάλες… Καλοσυνάτος και γλυκός να είναι ο Νοέμβρης και ευτυχισμένους να μας βρει σαν έρθει ο Δεκέμβρης». Στιχούργημα λαϊκόν, έργον ποιητού εκ του προχείρου, ευρέως διαδικτυακώς διαδεδομένον, μαζί με ό,τι βάζει ο νους από κουκλάκια, λαμπάκια, λουλουδάκια, ελαφάκια και άλλα αγιοβασιλιάτικα.

Και à propos Άγιος Βασίλης, την διαφήμιση που βοηθάει μια ετοιμόγεννη γυναίκα να γεννήσει, την είδατε; Προσέξατε την λεπτομέρεια του καφέ στο μηχάνημα, όπου ο Άγιος δεν έχει ψιλά και κάνει «μαγικά» για να βγάλει δυο καφεδάκια, για τον πατέρα και τον ίδιο; Ε! αυτή η σκηνή κόπηκε από την συνέχεια των προβολών, υποθέτω διότι πρόκειται περί παραβατικής συμπεριφοράς! Όχι τι νομίζατε, ότι θα επέτρεπε μια politically correct κοινωνία σαν την δική μας (τρομάρα μας!) τέτοιες παραβατικότητες; Εμείς μόνο δολοφόνους και βιαστές αφήνουμε να κυκλοφορούν ελεύθεροι, προσφάτως και εμπόρους κοκαΐνης, οι λοιπές παρανομίες διώκονται απηνώς, προ παντός αν προέρχονται από νεαρά άτομα...

Τρίτη πρωί, σοβαρή καραμπόλα λόγω ομίχλης στον Αυτοκινητόδρομο Α1 στο ύψος του Αυλώνα. 9 Ι.Χ. και 6 μεγάλα φορτηγά (νταλίκες), οι φωτογραφίες στο διαδίκτυο είναι πραγματικά τρομακτικές. Ευτυχώς τραυματίες δεν υπήρξαν, απλώς οι υλικές ζημιές είναι πολύ μεγάλες και οι καθυστερήσεις στον δρόμο ακόμη μεγαλύτερες. Το καταγράφουμε για να χτυπήσουμε ένα καμπανάκι. Ομίχλη υπάρχει και στα μέρη μας, στον δρόμο προς το Βελεστίνο, την Δευτέρα κινηθήκαμε προς τα εκεί και η ομίχλη ήταν αρκετά πυκνή. Στην ομίχλη πρέπει οπωσδήποτε α) απαραιτήτως να μειώσουμε ταχύτητα και να κρατήσουμε μεγάλη απόσταση από τα προπορευόμενα οχήματα, β) να ανάψουμε επίσης απαραιτήτως φώτα, προβολείς ομίχλης αν έχουμε, αν όχι την κανονική «μεσαία» σκάλα, ποτέ τους λευκούς προβολείς, αντανακλούν στην ομίχλη και κάνουν πιο δύσκολη την κατάσταση γ) να ανάψουμε το πίσω φως, ειδικό για την ομίχλη, έχουν όλα τα αυτοκίνητα, πρέπει να ξέρουμε πώς ανάβει, με ποιον διακόπτη – είναι πάρα πολύ χρήσιμο για τους οδηγούς των οχημάτων που ακολουθούν δ) αν η ομίχλη είναι πολύ πυκνή να ανάψουμε θέρμανση αέρα στο παρμπρίζ και την αντίσταση στο πίσω τζάμι και να λειτουργούμε κάπου-κάπου τους υαλοκαθαριστήρες, η ομίχλη είναι υγρασία και θολώνει τα τζάμια, η ορατότητα σε τέτοιες συνθήκες είναι αυτή που θα μας σώσει. Η ορατότητα και οπωσδήποτε η χαμηλή ταχύτητα.

Πέθανε κι ο Πελέ, εγώ τον είδα για πρώτη φορά το 1970, στα γήπεδα του Μεξικού, στο καλύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου που έγινε ποτέ. Εκεί ο Πελέ το σήκωσε για 3^η φορά και είμαι ευτυχής που μπόρεσα να πανηγυρίσω μαζί του. Κανείς άλλος μέχρι σήμερα δεν το έχει καταφέρει να πάρει 3 παγκόσμια κύπελλα.

Να κλείσουμε με τα βασικά ερωτηματικά μας:

ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο! Κάποιος να μας εξηγήσει ποιο το όφελος της πόλης μας από την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα. Κάποιος να μας εξηγήσει πώς δουλεύει το (κατάφωτο…) parking Φιλελλήνων.

Πάμε γερά, Καλή Χρονιά 2023 σε όλους και όλες. Γεια σας.

Στην φωτογραφία του Βόλου μας από ψηλά ενσωματωμένες οι οικογενειακές μας ευχές για όλες τις γιορτές.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 04.01.2023, αρ.φύλλου 3847)