Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018

κυκλο-φ-οριακα 940, 30 Αυγούστου 2018



Η πανσέληνος του Αυγούστου, η πιο μεγάλη, η πιο παρατεταμένη πανσέληνος του έτους – «φέτος ήταν ακόμη πιο μεγάλη» δήλωσε Αθηναίος πολίτης σε προστρέξαντα τηλεοπτικό μικροφωνοφορέα, χωρίς, βεβαίως, να εξηγήσει το «γιατί». Ίσως να το ένιωσε, σκέφτηκα εγώ, επειδή βγήκαμε από τα μνημόνια, τι άλλο να σκεφτώ;
Πολύ κοντά, πλέον, στο τέλος του καλοκαιριού, καλημέρα και πάλι συμπολίτες. Τα κυκλο-φ-οριακα δημοσιεύονται σήμερα στην «Θεσσαλία» (φύλλο αρ. 36.602) για εννεακοσιοστή τεσσαρακοστή φορά.
Οι βάσεις εισαγωγής στις σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ ανακοινώθηκαν και φέτος, όλα καλά, συγχαρητήρια στα παιδιά που πέτυχαν τον στόχο τους, ο στόχος είναι που μετράει. Αυτό, πάλι, με τα ΤΕΙ, τα οποία θα ενσωματωθούν εντός του επομένου έτους στα Πανεπιστήμια, εγώ δεν το έχω καταλάβει καθόλου, και να με συμπαθάτε. Τι θα γίνει δηλαδή, γινόμαστε όλοι οι απόφοιτοι ένα σόι; Αναβαθμίζουμε τα ΤΕΙ ή υποβαθμίζουμε τα Πανεπιστήμια; Και μη μου πείτε αηδίες τύπου «ελιτισμός», «συντεχνιασμός» και τα παρόμοια. Γιατί εξ ορισμού άλλη είναι η αποστολή των Πανεπιστημίων και άλλη των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Ύστερα μας πλάκωσαν οι ντιρεκτίβες της αξιαγάπητης Ευρωπαϊκής μας Ένωσης, για την ακρίβεια η λεγόμενη «ανωτατοποίηση των ΤΕΙ» (όχι, αυτό δεν είναι έργο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, μη βιαστείτε να ζητήσετε παραίτηση Τσίπρα…) κι από τότε παράγουμε συνεχώς και πανταχόθεν της ελληνικής γης ανωτάτους αποφοίτους που δεν ξέρουν τι κάνουν. Ύστερα ήρθε και η κρίση και αρχίσαμε να κλαίμε για την διαρροή ελληνικών εγκεφάλων εις την αλλοδαπήν.
Και οπωσδήποτε η φιλτάτη Ευρωπαϊκή μας Ένωση εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει πλήρως τα ελληνικά διπλώματα και πτυχία και οι φίλοι μας οι Άγγλοι εξακολουθούν να θησαυρίζουν μέσα από την (βαριά, μιας και άλλη δεν έχουν, εδώ και χρόνια…) βιομηχανία των μάστερ. Όλα καλά.
Μετωπική σύγκρουση οχημάτων στον παραλιακό δρόμο έξω από την Παιδόπολη, μετωπική σύγκρουση αντιλήψεων και ανθρώπων μέσα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου. Σμπαράλια τα οχήματα, σμπαράλια και η εικόνα της πόλης, που για μία ακόμη φορά ταξίδεψε στα ελληνικά κανάλια και στον κόσμο όλον με ισχυρές δυνάμεις ΜΑΤ μέσα στο Δημαρχείο. Νομίζω ότι αυτό συνέβη για πρώτη φορά, και ίσως η αστυνομία η ίδια να μπορεί να το επιβεβαιώσει. Μία φορά, θυμάμαι, μία και μοναδική, στην «ιστορική» εκείνη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για τις κορίνες, το 2008, με πολύ οξυμένα τα πνεύματα, εμφανίστηκαν εν αγνοία μας 2-3 αστυνόμοι με πολιτικά ανάμεσα στο διαμαρτυρόμενο κοινό, με σκοπό να μας προστατέψουν από πιθανή χειροδικία. Διαμαρτυρηθήκαμε σύσσωμοι, συν- και αντι-πολίτευση και οι αστυνόμοι αποχώρησαν πριν την έναρξη της συνεδρίασης, που πραγματοποιήθηκε με πολύ έντονες, λεκτικές και μόνο, αντιπαραθέσεις και με κατάθεση όλων των απόψεων όλων των διαμαρτυρομένων. Τότε ήταν σε όλους μας αδιανόητο να υπάρχει αστυνομία μέσα στο Δημαρχείο, τον Ναό της Τοπικής Δημοκρατίας. Τώρα; Και μπράβοι και αστυνομία με πλήρη εξάρτηση μάχης – o tempora o mores!
Προς δημοπράτηση, διαβάζω, από την Περιφέρεια αυτή τη φορά, ένας ακόμη κυκλικός κόμβος, εκεί που σήμερα υπάρχει ένας ισόπεδος κόμβος τύπου Τ, στην συνάντηση του Περιφερειακού Δρόμου με την παραλιακή Εθνική Οδό αρ. 34. Ο υπάρχων κόμβος δόθηκε στην κυκλοφορία στις 22 Δεκεμβρίου 2014, μαζί με την σήραγγα στην Γορίτσα και το πανηγυρίσαμε δεόντως, δεν έχει συμπληρώσει ούτε τέσσερα χρόνια ζωής, και βέβαια, όπως ήταν το πρέπον, τόσο ο μελετητής του όσο και ο κατασκευαστής του πληρώθηκαν κανονικά. Τώρα θα δαπανηθούν καινούργια περίπου 400 χιλιάρικα για να μετατραπεί σε κυκλικό, φαΐ δεν έχουμε-ραπανάκια για την όρεξη. Βεβαίως κι αυτό θα το πανηγυρίσουμε δεόντως, διότι αν ψάξεις για ευθύνες θα χαθείς μέσα στις αρμοδιότητες και στα διάφορα, συχνά αντικρουόμενα, ΦΕΚ. Οπότε ένας πανηγυρισμός παραπάνω ποτέ δεν βλάπτει…
Να είστε καλά, γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη εφημερίδα ¨Θεσσαλία" την Πέμπτη 30.08.2018)

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2018

κυκλο-φ-οριακα 939, 22 Αυγούστου 2018



Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Σκοπιανοί. Και Έλληνες φυσικά. Όλοι μαζί, ατάκτως ερριμένοι, σε σπίτια και ξενοδοχεία, σε «βραχυχρόνιες μισθώσεις», σε μπαρ και σε ταβέρνες, με μια πανχρωμία ομπρελών και λοιπών θαλασσινών αξεσουάρ (φέτος είναι της μόδας κάτι θεόρατα φουσκωτά σε στυλ καραβίδα, φλαμίνγκο, στρουθοκάμηλος, καρπούζι, πορτοκάλι, κροκόδειλος, αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι στην Μυστηριώδη Νήσο του Ιουλίου Βερν) απλωμένοι άπαντες το ίδιο γυμνοί ενώπιον του βασιλιά Ήλιου στις παραλίες του Αιγαίου, λίγο πιο ‘δω από τις «αμμουδιές του Ομήρου» του Οδυσσέα Ελύτη.
Καλημέρα συμπολίτες, όπου κι αν βρισκόσαστε, όσο κι αν ακόμη δεν μπορείτε να πιστέψετε πως πάει πια, έχουμε βγει από τα διάφορα μνημόνια. Μια βασανιστική πορεία που ξεκίνησε τυπικά στις 23 Απριλίου 2010 (λίγο μετά το «λεφτά υπάρχουν»…) από το Καστελόριζο κι ολοκληρώθηκε τυπικά στις 21 Αυγούστου 2018 στην Ιθάκη – η Ιστορία χρειάζεται ημερομηνίες και τόπους, οι άνθρωποι χρειάζονται ευημερία. Προς στιγμήν, μην διαταράσσετε τα μπάνια του λαού!
Αυτά, που λέτε. Εδώ, σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, πλήθος ανθρώπων και πλήθος αυτοκινήτων, κάποιες φορές αναρωτιέμαι, μήπως τα οχήματα είναι περισσότερα από τους ανθρώπους; Πράγμα άτοπον, δεδομένου ότι ένα όχημα μεταφέρει, λέμε τώρα, πέντε ανθρώπους. Αλλά πολύ πράμα αδελφοί, πολύ λαμαρίνα (κι εδώ «λέμε τώρα», καθότι πλαστικά είναι τα περιβλήματα των περισσότερων σύγχρονων Ι.Χ. επιβατικών αυτοκινήτων) διάσπαρτη παντού, κατακυριεύει το τοπίο, με τα δόντια κρατιέται να μην καταλάβει και τις πέντε-δέκα πιθαμές γης που όχι τίποτ’ άλλο δηλαδή αλλά μένουν ελεύθερες για να μπορούν στριμωχτά να περνούν οι άλλοι, να υπάρχει αυτό που οι επιστήμονες του είδους ονομάζουν «κυκλοφοριακή ροή». Ίσα-ίσα, τσίμα-τσίμα. Και να ξέρετε ότι τούτος ο τόπος έχει και το προνόμιο να έχει τρεις καλά οργανωμένους χώρους στάθμευσης με περίπου 280 θέσεις, κι ένα σωρό δυνατότητες στον Περιφερειακό δρόμο – αν δεν τις είχε κι αυτές, θα είχαμε πνιγεί.
Συνακόλουθα ο παραλιακός ποδηλατόδρομος, που οριοθετήθηκε το 2009, βρίσκεται υπό απηνή διωγμό, εμείς τα λέμε αυτά κάθε χρόνο, έχουμε και δυο ποδήλατα που τα χρησιμοποιούμε καθημερινά, είναι και αρκετοί άλλοι παραθεριστές και επισκέπτες ποδηλάτες, τίποτε δεν γίνεται, η δύναμη των αυτοκινήτων, και ιδιαίτερα αυτών που τροφοδοτούν τα παραλιακά καταστήματα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από τη θέληση ελαχίστων αιθεροβαμόνων…
Παραδείγματος χάριν, βλέπω τα ελαφρά κοντομάνικα μπλουζάκια με τις αναγραφές στο στήθος, που φορούν άντρες κάθε ηλικίας. Το ένα γράφει «Hard Rock» (πρόκειται για αλυσίδα μπαρ σ’ όλον τον κόσμο, στα οποία ο κάτοχος δεν έχει, κατά πάσα πιθανότητα, πατήσει το πόδι του) το άλλο διατυμπανίζει ότι ο κάτοχος είναι οπαδός των «Chicago Bulls» (αμερικάνικη ομάδα μπάσκετ) και χαίρεται να κυκλοφορεί με τα κέρατα ενός ταύρου, το τρίτο με διαβεβαιώνει ότι ό κάτοχος είναι απόφοιτος του Harvard (ούτε που πέφτει αυτό δεν ξέρει…) και μάλιστα της ένδοξης (γιατί άραγε;) χρονιάς του 1968, και ούτω καθ’ εξής, ό,τι του λαλεί του Λωλοστεφανή κι ό,τι ανοησία πουλάνε τα καλάθια των φτηνομάγαζων. Το δικό μου μπλουζάκι γράφει «Δήμος Βόλου, Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2000, Ευρωπαϊκή Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο» – πώς είπατε; Υπήρχε κανείς στον Βόλο στις 22.09.2000; Υπήρχε Βόλος τότε; Και τι σημαίνουν αυτές οι αηδίες, «χωρίς αυτοκίνητο»;
18 χρόνια μετά αυτές οι ιστορίες δεν υπάρχουν ούτε ως ανάμνηση.
Ύστερα κατέρρευσε μια μεγάλη οδογέφυρα στην Τζένοβα της Ιταλίας. Δέκα λεπτά μετά, και ενόσω η Ιταλία κοίταζε αποσβολωμένη την καταστροφή, οι δικοί μας αργόσχολοι μπλογκαδόροι, σχολιαστές, δημοσιολογίσκοι και δημοσιογραφίσκοι ήξεραν τα πάντα περί πάντων και ποιος και τι φταίει για όλα. Ήξεραν τα πάντα όλα. Στη φωτογραφία μια ιδιαίτερη παρουσία ενώπιον του Αιγαίου, τα καλάθια είναι ιδίας και επί τόπου κατασκευής. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 22.08.2018)

Παρασκευή 10 Αυγούστου 2018

κυκλο-φ-οριακα 938. 10 Αυγούστου 2018



Καλημέρα και πάλι συμπολίτες, όπου σας βρίσκουμε. Εμείς ακόμη, σε «πλήρεις» διακοπές δεν βρισκόμαστε. Πάμε-ερχόμαστε, κάνουμε δυο-τρεις βουτιές Μαΐστρου επιτρέποντος, πίσω στην πόλη και φτου! κι απ’ την αρχή – δεν είναι κι άσχημα το καλοκαίρι στον Βόλο. Έχει και εκδηλώσεις σωρό, μπορεί και να μην τις προλαβαίνει κανείς.
Δύο από αυτές ήταν αφιερωμένες στον γιο Τζόρτζιο και στον πατέρα Εβαρίστο Ντε Κίρικο, δυο καλλιτέχνες, ο ένας της Ζωγραφικής, ο άλλος της Τεχνολογίας. Εξαιρετική η εκδήλωση του Κοινού των Μαγνήτων στο Αθανασάκειο Αρχαιολογικό Μουσείο για τον πρώτο (εξ ου και ο πίνακάς του «Οι Αρχαιολόγοι») εξαιρετική και η έκθεση τεκμηρίων, που θα διαρκέσει ως τις 10 Οκτωβρίου, για τους Θεσσαλικούς Σιδηροδρόμους και το Τραινάκι του Πηλίου, δημιούργημα του δεύτερου, από την Διεύθυνση Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ σε συνεργασία με τα στελέχη του ΟΣΕ στον Βόλο (Κεντρικός Σταθμάρχης Γιώργος Αποστολέρης) στο Κέντρο Τέχνης Τζόρτζιο Ντε Κίρικο. Περί πατρός και υιού «κικιρίκου», λοιπόν, πολλά και πολύ ενδιαφέροντα σε δυο ωραίες βραδιές (το «κικιρίκου» το δανειστήκαμε από το άρθρο του Πάνου Σκοτινιώτη «Η «ψαρόβαρκα» και ο «κικιρίκου», η Αργώ και ο Ντε Κίρικο» https://pskotiniotis.blogspot.com/2018/08/blog-post_5.html).
Τετάρτη-Πέμπτη πέρασε μια βόλτα από την Θεσσαλία ο Υπουργός Παιδείας για συναντήσεις σχετικά με την νέα δομή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Στα Τρίκαλα συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Τρικκαίων κ. Δημήτρη Παπαστεργίου και ακολούθησε ανοιχτή συζήτηση στο Δημαρχείο. Στην Λάρισα συναντήθηκε με τον Περιφερειάρχη κ. Κώστα Αγοραστό και τον Δήμαρχο Λαρισαίων κ. Απόστολο Καλογιάννη. Στον Βόλο συναντήθηκε μόνο με την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου. Άραγε γνωρίζει ο σημερινός Δήμαρχος του Βόλου τι αγώνες έκαναν οι προηγούμενοι από αυτόν Δήμαρχοι (ναι, ναι! υπήρξαν και τέτοιοι, αυτοί από το σάπιο πολιτικό σύστημα …) για να βρει αυτός ένα Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με την έδρα του στον Βόλο; Κι αν δεν γνωρίζει αυτοπροσώπως – λογικό καθότι δεν ήταν εδώ εκείνα τα χρόνια – δεν υπάρχει κανείς κοντά του, κανείς Βολιώτης, να τον ενημερώσει;
Ύστερα ήρθε και η ΕΡΓΗΛ και πήρε 1,4 εκ. € από τις καταθέσεις της ΔΕΥΑΜΒ στην Τράπεζα Πειραιώς. Και να!, λοιπόν, αποκαλύφθηκε ένας νέος εχθρός της πόλης μας – έχω χάσει το μέτρημα πλέον – η Τράπεζα, την συνεργασία μας με την οποία καλούμαστε, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Δήμου μας, να επανεξετάσουμε. Κακούργα κενωνία!
Υπογράφηκε στις 02.08.2018 σύμβαση ανάμεσα στον Δήμο Βόλου και την εταιρεία ΑΡΧΙΤΕΧ Α.Τ.Ε. από την Θεσσαλονίκη για την αποπεράτωση του parking Φιλελλήνων-Δημητριάδος – θυμίζω, 6 υπέργειοι και 7 υπόγειοι (=ενδοθαλάσσιοι) όροφοι – με προϋπολογισμό έργου 10.400.000 €, έκπτωση 59,79% (!!), συνολική αμοιβή (με ΦΠΑ) 4.182.297,23 € και χρόνο παράδοσης 12 μήνες. Θα το παρακολουθούμε πολύ στενά το θέμα, γιατί έκπτωση 60% σε τέτοιο έργο δεν μας ακούγεται καθόλου καλά. Και ας μην ξεχνάμε ότι και ό άλλος καλός εργολάβος, αυτός που κάνει τον δρόμο Βόλου-Βελεστίνου εκεί στο ΠΕΒ, 60% έκπτωση έδωσε κι αυτός και τώρα αδυνατεί να τελειώσει το έργο και διαμαρτύρεται ακόμη και ο κ. Περιφερειάρχης, ο οποίος αυτοπροσώπως υπέγραψε την σύμβαση.
Αχ! Καλοκαιράκι κι εγώ μέσα στη γκρίνια… Διακοπές φαίνεται ότι μου χρειάζονται, χαλάρωση στα νερά του Αιγαίου. Αλλά κι εκεί, μη νομίζετε, υπάρχουν – δόξα τω Θεώ, δεν μας λείπουν – ένα σωρό ζητήματα και ζητηματάκια όπου ο καθένας προσπαθεί να κάνει ό,τι μπορεί υπέρ του και εναντίον των υπολοίπων όλων. Θα τα πούμε εν είδει «τοπικού ρεπορτάζ».
«Αυξημένη κυκλοφοριακή κίνηση λόγω επισκεπτών» διαβάζω ότι υπάρχει στις αρτηρίες της πόλης, εγώ, σας το ‘χω ξαναπεί, τις αποφεύγω συστηματικά, πλέον. Αυξήθηκε και ο φόρτος στον δρόμο Βόλου-Μικροθηβών, μέσα απ’ την Αγχίαλο, ποιος νοιάζεται; Θα αναφερθούμε διεξοδικά σ’ αυτή την ανώμαλη κατάσταση. Κυκλικό κόμβο ανακοίνωσε η Περιφερειακή Ενότητα στα Αστέρια, θα προσπαθήσω να δω τη μελέτη.
Καλές βουτιές, γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Παρασκευή 10.08.2018)

Πέμπτη 2 Αυγούστου 2018

κυκλο-φ-οριακα 937, 2 Αυγούστου 2018



Με το κεφάλι γεμάτο φωτιά, πυκνό καπνό και δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις βλακείας περάσαμε την προηγούμενη εβδομάδα και πολλές φορές σκεφτήκαμε ότι η Φύση ξέρει πολύ καλά τι κάνει κι εμείς οι άνθρωποι καλόν είναι να σιωπούμε (στα…απλά ελληνικά, να βγάλουμε, επιτέλους, τον σκασμό). Αλλά δεν έμεινε άνθρωπος ή ανθρωπάκος, Έλληνας ή Ελληναράς που αφ’ ενός δεν κάηκε και αφ’ ετέρου είχε (και έχει, ακλόνητη…) άποψη επί όλων ανεξαιρέτως των παραμέτρων αυτού του πράγματι μεγάλου δράματος της 23.07.2018 στους οικισμούς Καλλιτεχνούπολη, Νέος Βουτζάς και, κυρίως, Μάτι, της Ανατολικής Αττικής.
Καλόν μήνα συμπολίτες, απότομα ξεκινήσαμε σήμερα, με το κεφάλι γεμάτο και την ψυχή βαριά. Γιατί είναι η πρώτη φορά που μια πυρκαγιά, και μάλιστα τέτοιου μεγέθους χτυπά μια αμιγώς κατοικημένη περιοχή. Και την χτύπησε με την μεγαλύτερη δυνατή μανία, λες και η Μητέρα Φύση είχε σκοπό να επιδώσει ένα (ακόμη) μήνυμα – το πέτυχε, εξοντώνοντας πάνω από 100 ανθρώπους και καταστρέφοντας σχεδόν ολοσχερώς το περιβάλλον που αυτοί με την στενομυαλιά τους δημιούργησαν. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν αυτό το μήνυμα ελήφθη. Εγώ νομίζω πως δεν ελήφθη και ούτε πρόκειται να ληφθεί. Με το που τόλμησαν κάποιοι να αναφέρουν λέξεις όπως «αυθαίρετο σε δασική περιοχή», «πρόσβαση σε παραλίες» - θυμάμαι ένα από τα συνθήματα του Υπουργού Αντώνη Τρίτση που έλεγε «οι ακτές ανοικτές», παραμύθια για αιθεροβάμονες έτους 1981 – ξεκίνησε το γνωστό και επί δεκαετίες ίδιο πανηγύρι: όλοι εναντίον όλων, αλλά «υπό προϋποθέσεις». Εμ! αυτές οι «προϋποθέσεις» είναι που φτάσανε τα πράγματα ως εδώ!
Εγώ να πω μόνο τρεις λέξεις, κι όσοι μπορούν ας καταλάβουν: Πολεοδομική Μελέτη Κορώπης (Μπούφας). Να! και το ΤΕΕ Μαγνησίας με σούπερ ανακοίνωση (ο Μάιος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ…), όπου η λέξη «τεχνολογία» θεοποιείται πάνω από δέκα φορές αλλά ούτε μία λέξη (δεν) αφιερώνεται στις διαχρονικά τεράστιες ευθύνες των Συναδέλφων μας Μηχανικών και στην κατάπτυστη «Νομιμοποίηση Αυθαιρέτων». Και όπου διατυπώνεται ένα ακόμη ευχολόγιο περί το δέον (πλην αδύνατον…) γενέσθαι.
1.218 καμμένα σπίτια, 305 καμμένα αυτοκίνητα, πάνω-κάτω 100 καμμένοι ή πνιγμένοι συνάνθρωποι. Δεν έμαθα ως τώρα, έστω ένα νούμερο κατά προσέγγιση, πόσοι άνθρωποι βρίσκονταν εκεί την ώρα που η μεγάλη φωτιά περνούσε την Λεωφόρο Μαραθώνος. Δεν μπόρεσα επίσης να καταλάβω πώς το μήνυμα στο κινητό μέσω του μαγικού αριθμού 112 θα έφτανε μόνο σ’ αυτούς τους συνδρομητές που θα βρίσκονταν εκεί, με ποιο κριτήριο επιλογής δηλαδή, όσοι μετά μανίας το επικαλέστηκαν αυτές τις μέρες ελπίζω να ξέρουν – η τεχνολογία έγινε θεά, αλλά ο άνθρωπος παραμένει άνθρωπος, ο παππούς κι η γιαγιά σφιχταγκαλιασμένοι με τα δύο εγγονάκια …
Και ξαφνικά μια ίδια εικόνα ήρθε και μου έριξε μια μπουνιά στη μούρη από τη μακρινή, πλην ομοιοπαθή Βόρεια Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών: μια γιαγιά με δύο εγγονούλες, απανθρακωμένες (και δεν είναι οι μόνες…), κάπου 1.000 σπίτια καμμένα, χιλιάδες πυροσβέστες – κι ακόμα πιο ξαφνικά άκουσα χθες σύσσωμη την (ελληνική) αντιπολίτευση να ζητά μετ’ επιτάσεως την παραίτηση του Προέδρου Τραmp και όλων ανεξαιρέτως των ανίκανων Υπουργών του…
Δύσκολοι καιροί για τυμβωρύχους. Για εμάς η πιο συγκλονιστική εικόνα από αυτή την τραγωδία είναι αυτή που δημοσιεύουμε, γιατί δείχνει όλο το πρόβλημα και όλη την απόγνωση. Ας είναι ελαφρύ το χώμα, γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Πέμπτη 02.08.2018)