κυκλο-φ-οριακα 1106, 26 Μαΐου 2022

 

το τραινάκι του Πηλίου παλιά, με χιόνι και ατμό

Καλημέρα και πάλι. Σε σχέση με αυτά που λέγαμε την προηγούμενη φορά περί της σωστής πλευράς της Ιστορίας πολύ τους στεναχώρησε τους κυβερνητικούς βουλευτές μας, μέχρις αποχωρήσεως και καταπελτικών (!!) ανακοινώσεων, ο κύριος Πρόεδρος των Ποντίων. Διότι όταν υπάρχει αυτή η μεγάλη πληγή του διωχθέντος εξ Ανατολών Ελληνισμού και υποτίθεται ότι ως Έθνος και ως Κράτος επιδιώκεις την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων (όπως έχει ήδη γίνει με την Γενοκτονία των Αρμενίων) πρέπει τουλάχιστον να ψελλίσεις δυο φωνήεντα την ώρα που σύσσωμο το Αμερικανικό Κογκρέσο όρθιο σε χειροκροτεί. Σιγή, της λέξης «Τουρκία» συμπεριλαμβανομένης. Κι όταν ο εδώ Πρόεδρος παλληκαρήσια το επισημαίνει, θιγόμαστε βαθύτατα. Δεδομένης, οπωσδήποτε, και της μόλις προ ελαχίστων ημερών θριαμβικής ελεύσεως του αυτού Πρωθυπουργού, αφειδώς μοιράζοντος χρήματα και χρίσματα. Χρίσματα και χρήματα, π.χ. τα αρδευτικά της Κάρλας, που έχουν εξαγγελθεί ήδη τουλάχιστον τρεις φορές by Kostas Agorastos. Και θα μας χαλάσει ένας προεδράκος τώρα την ωραία σούπα;! Ένα δράμα!

Δράμα, δράματα πολλά, καθημερινά, δράματα να σφίγγεται η καρδιά του ανθρώπου και να ξεχνάει βενζίνες, ψωμί, γάλα – δεν ισχυρίζομαι ότι συμβαίνουν επί τούτου, όχι, συμβαίνουν με αύξουσα συχνότητα, καθώς η κοινωνία της διαρκούς, πλέον, κρίσης (τώρα «έρχεται» η κρίσιμη ευλογιά των πιθήκων…!!!) γίνεται όλο και πιο σκληρή, όλο και πιο υποκριτική. Εκείνο που λέω είναι ότι ίσως θα έπρεπε να πέσουν οι τόνοι της προβολής αυτών των καταστάσεων, να επέλθει μια ηρεμία, εκείνη η καλή τηλεοπτική κυρία με τα σκιστά μάτια έχει στήσει ολόκληρη καριέρα, μήνες τώρα, με τα ζητήματα της πατρινής κυρίας Ρούλας και του είναι-δεν είναι συντρόφου της. Πώς επιτρέπεται τόση εξωδικαστική βαρβαρότητα, που σε τίποτε δεν βοηθάει πέρα από τα (χρηματικά, οπωσδήποτε) οφέλη της τηλεοπτικής δικαστού;

Δύσκολοι καιροί. Κι όπως λέει ο Οδυσσέας Ελύτης στο Προφητικόν «Ταραχή θα πέσει στον Άδη, και το σανίδωμα θα υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου. Αλλά πριν, ιδού, θα στενάξουν οι νέοι, και το αίμα τους αναίτια θα γεράσει. Και θα 'ρθουνε χρόνια χλωμά και αδύναμα μέσα στη γάζα. Και θα 'χει καθένας τα λίγα γραμμάρια της ευτυχίας. Και θα 'ναι τα πράγματα μέσα του κιόλας ωραία ερείπια». Ωραία ερείπια…

Ταξίδεψε, επιτέλους, και το καινούργιο τραίνο, το κατά τεχνολογίαν ETR-470 και κατά το ελληνικόν «Λευκό Βέλος». Μήνες πριν είχα διαβάσει μια εκτεταμένη ανάλυση σχετικά με αυτά τα τρένα και το γιατί αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία της Ελβετίας, από όπου τα προμηθεύτηκε η ιταλική εταιρεία Trenitalia spa, που έχει εξαγοράσει την δική μας ΤΡΕΝΟΣΕ. Πρόκειται για ένα τεχνικό κουβάρι που κατέληγε, τότε, στο ότι τα τραίνα αυτά δεν είναι κατάλληλα για το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο. Γεγονός είναι ότι τα 5 τραίνα που έχουν έρθει στην Ελλάδα βρίσκονται υπό την εποπτεία της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) (δεν ήξερα ότι υπήρχε και τέτοια Αρχή, δεν γνωρίζω τι ακριβώς ρυθμίζει, θα μάθω και θα σας πω) για συντήρηση και βελτιώσεις. Εδώ και πολλούς μήνες. Για ένα από αυτά δόθηκε το «πράσινο φως» και στις 16 Μαΐου 2022 έκανε το πρώτο ταξίδι Θεσσαλονίκη-Αθήνα. Στις 20 Μαΐου του ιδίου έτους το Λευκό Βέλος έπαθε «αστοχία» και η εταιρεία υποσχέθηκε ότι θα αποζημιώσει τους ταλαιπωρημένους επιβάτες. Ουδέν περεταίρω σχόλιον.

Και τι είπε ακριβώς ο θέλω-να-γίνω-Σουλτάνος; «Για εμένα δεν υπάρχει Μητσοτάκης. Δεν θα ξανασυναντηθώ ποτέ μαζί του»; Ανατρίχιασα. Και θυμήθηκα τον εδώ άρχοντα, φίλο του Πρωθυπουργού, με εκείνη την αξέχαστη πρωτοσέλιδη φωτογραφία και την αναγνώριση του έργου του, που πολύ συχνά λέει στους αντιπάλους του εκείνο το «Ποιος είσαι; Δεν σε βλέπω, δεν σας βλέπω κύριοι». Και για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό μας μου ‘ρθε στον νου μια ολιστική ελληνική παροιμία, αλλά δεν επιτρέπεται να την γράψω.

Βεβαίως στο προαναφερθέν έργο του άρχοντος περιλαμβάνεται και αυτό που αρμοδίως αποκαλείται «ανάπλαση πλατείας Αναύρου», τουτέστιν οι πέτρες και τα φυτά μέσα στις γραμμές του Τραίνου του Πηλίου, για το οποίο έργο είχε κάνει τον Ιανουάριο 2022 προσφυγή ο ΟΣΕ, που απορρίφθηκε τώρα από το Ειρηνοδικείο, το οποίο απεφάνθη ότι «δεν προκύπτει βλάβη του ΟΣΕ» – ούτε του διατηρητέου μνημείου της Ελληνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς προφανώς. Τράβα βρε μάγκα και αλάνι / τράβα για το Πασαλιμάνι (άσχετο).

Η πολεοδομική μελέτη του οικισμού Μάραθου αποσύρεται, διαβάζω. Αξίζει να διαβάσετε κι εσείς και να αισθανθείτε για μία ακόμη φορά υπερήφανοι για το Ελληνικόν μας Κράτος με όλα τα συν- και πλην-αρμόδια Υπουργεία του, λεπτομερώς στην e-thessalia. Το 1995 ανατέθηκε η μελέτη, το 1998 ήταν έτοιμη και από τότε 24 χρόνια βολοδέρνει, δύο μελετητές συνταξιοδοτήθηκαν, ένας πέθανε, όλοι ντόπιοι συνάδελφοι – τέλος. Αποσύρεται. Η καινούργια σε καμιά 30ριά χρόνια, με το αισιόδοξο σενάριο.

Κι ένα τελευταίο, έτσι για πλάκα. Από κάποιο σουπερμάρκετ αγοράσαμε ξύλινα μανταλάκια για το άπλωμα των ρούχων (έχουμε καταργήσει τα πλαστικά εδώ και καιρό) με ανοξείδωτα (να σε χαρώ!) ελατήρια. Στο σπίτι, πλέον, κοιτάζω καλύτερα την κλειστή ακόμη συσκευασία και τι διαβάζω; «Κατασκευάστηκαν στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας». Τα μανταλάκια, τα κάνουμε εισαγωγή από την Κίνα! Κι ο άλλος, ο χαρούμενος, καλεί τους Έλληνες νέους να μην κοιτάνε μόνο τα λεφτά αλλά να δούνε τη ζωή τους πιο ολιστικά, όπως κάνει ο ίδιος – θου Κύριε φυλακήν...

Την υγεία σας, σωματική, διανοητική και ψυχική να προσέχετε! Γεια-χαρά.

Στην φωτογραφία το Τραινάκι του Πηλίου παλιά, με χιόνια και ατμό.

(δημοσιεύτηκε στην 125χρονη (1898-2022) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Πέμπτη 26.05.2022, αρ.φύλλου 37.729)

κυκλο-φ-οριακα 1105, 19 Μαΐου 2022

 

μουσικοί του δρόμου και διαδηλωτές στην οδό Ερμού

Καλημέρα πολίτες αυτής της καταπληκτικής χώρας, που βρίσκεται πάντοτε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Είναι ένα από τα συνθήματα της εποχής, το ακούω σχεδόν κάθε μέρα, το άκουσα, φυσικά, και στις εγκάρδιες προσφωνήσεις-αντιφωνήσεις κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργικού ζεύγους στον Λευκό Οίκο των Ηνωμένων Πολιτειών. Όπου όλα καλά κι όλα όντως ωραία κι ο κύριος Πρόεδρος γνωρίζει εις βάθος τα θέματά μας, ποιος αμφιβάλλει περί αυτού; το ζήτημα είναι τι είναι διατεθειμένος να κάνει για το καλό της Ελλάδας, εκτός… Εκτός από το να της πουλάει πανάκριβα οπλικά συστήματα, που θα της εξασφαλίσουν, λέει, «υπεροπλία» στο Αιγαίο – μέχρι να τα αποκτήσει και η Τουρκία, λέω εγώ, και να αποκατασταθεί η αναγκαία «ισορροπία» του τρόμου. Και φυσικά πανάκριβο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), προκειμένου η σωστή πλευρά της Ιστορίας να απεξαρτηθεί από το δέκα φορές φτηνότερο, πλην εγκληματικό, ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο, με την μεταφορά του οποίου θησαυρίζουν ήδη οι Έλληνες ολιγάρχες (εφοπλιστές, κατά την επίσημη ορολογία).

Πολύ μπερδεμένοι καιροί αγαπητοί μου. Με την Ευρώπη τελείως παραδομένη στα προφανέστατα σκοτεινά σχέδια των ΗΠΑ, που έχουν βρει τη μεγάλη ευκαιρία να «τελειώσουν» με κάτι ανόητους αγγλογάλλους και κάτι υπερφίαλους γερμανοϊταλούς, που επειδή προσεταιρίστηκαν 5-6 πρώην κομμουνιστές θεώρησαν ότι είναι «μεγάλη δύναμη», ας γελάσω κινέζικα «χι, χι, χι». Στο τσεπάκι και οι επί δύο αιώνες ουδέτεροι Σκανδιναβοί, με το καλό και οι Ελβετοί! Και, για δες, οι μόνοι που προβάλλουν «αντίσταση» σ’ αυτόν τον εξανδραποδισμό ποιοι είναι; Ε;! οι Τούρκοι, βέβαια, ο Ερντογάν και η παρέα του, η ανερχόμενη δύναμη (όποια πέτρα κι αν σηκώσεις…) σαφέστατα επιδιώκοντας πολύ σοβαρά ανταλλάγματα – να παρακαλάμε την Μεγαλόχαρη και όλους τους Αγίους μέσα σ’ αυτά τα ανταλλάγματα να μην είναι, κάποια στιγμή, η Χίος ή το Καστελόριζο…

Πολύ μπερδεμένοι καιροί φίλες και φίλοι μου. Και με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας να συνεχίζεται από 24 Φεβρουαρίου. Όπου όπλα συνεχώς μπαίνουν μέσα από ελεύθερους διαδρόμους στην Ουκρανία, αλλά 45 εκατ. τόνοι σιτηρών δεν μπορούν να βγουν γιατί οι άτιμοι οι Ρώσοι δεν αφήνουν ελεύθερους διαδρόμους. Λιμός εν όψει.

Λοιπόν, τέλος οι γεωπολιτικές αναλύσεις, πάμε στα ημέτερα θεματάκια.

Η Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων (ΚΕΚ) αναφέρεται για πρώτη φορά στην ελληνική πραγματικότητα στον Νόμο 2052/1992, άρθρο 3 (ΦΕΚ Α 94/ 05.06.1992) που έχει τίτλο «Μέτρα για την αντιμετώπιση του νέφους και πολεοδομικές ρυθμίσεις». Με την απαραίτητη γραφειοκρατική καθυστέρηση οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις εκδόθηκαν το 1994 και τα κυκλο-φ-οριακα 137, στις 4 Νοεμβρίου 1994 σχολιάζουν σχετικά:

«Τούτη τη φορά έφερε μαζί του (σσ. ο Νοέμβριος) και την νεοανακαλυφθείσα ΚΕΚ Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων. Το θαύμα της ελληνικής κομπινομανίας, της ελληνικής αρπακόλας και επισήμως, αν θέλετε.

Λέει, λοιπόν, ο πάντα αγαθών προθέσεων νομοθέτης: χρειαζόμαστε οπωσδήποτε καθαρό περιβάλλον, άρα χρειαζόμαστε οπωσδήποτε έλεγχο καυσαερίων και από τα καταλυτικά αυτοκίνητα, διότι από την ίδια τους την τεχνολογία και μόνο (καταλύτες) δεν διασφαλιζόμαστε ότι δεν ρυπαίνουν. Πολύ ωραία. Τι κάνουμε λοιπόν; θεσπίζουμε περιοδικό έλεγχο, ο οποίος πιστοποιείται με κάρτα.

Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων. Κάθε πότε; Κάθε χρόνο, να σας χαρώ. Και ποιος την εκδίδει, ποιος κάνει, δηλαδή, την πιστοποίηση; Εκεί πλέον υπεισήλθαν οι πάντα όχι αγαθών προθέσεων παράγοντες, γνωστοί και μη εξαιρετέοι γενικώς, και το προαναγγελθέν μπάχαλο "ήρθε κι έδεσε". (σσ. διαμάχη μεταξύ δημόσιων ΚΤΕΟ και ιδιωτικών συνεργείων…)

Αλλά το κυρίως πρόβλημα δεν βρίσκεται εκεί. Βρίσκεται επί της ουσίας, επί του τι πάει να πει ελέγχθηκε χθες το αυτοκίνητό μου και έχει καυσαέρια εντάξει και να! πήρα μία κάρτα που τιμάται 3000δρχ. (σσ. 10 € την σήμερον…) και για ένα χρόνο μετά είναι τα καυσαέριά μου εντάξει.

Εκτιμώ πολύ σοβαρά ότι δυστυχώς για μία ακόμη φορά σ' αυτή τη χώρα παίζουμε με πράγματα που δεν πρέπει. Με έννοιες όπως "καθαρό περιβάλλον" κοιτάζουν κάποιοι να κάνουν "μπίζνες" και μόνο, χωρίς καμία απολύτως χρησιμότητα. Αυτή η κάρτα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο ένας ακόμα έμμεσος φόρος, στην πλάτη του (βλάκα) Έλληνα αυτοκινητούχου (πώς λέμε "τιτλούχος"...). Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Για τον απλούστατο λόγο ότι η σύνθεση των καυσαερίων ενός κινητήρα αλλάζει από λεπτό σε λεπτό, σκέψου τι γίνεται μέσα σ' έναν χρόνο! Διότι εκτός απ' τον κινητήρα και την λειτουργία του, ρόλο πολύ μεγάλο παίζει και η βενζίνη η ίδια, που σε καμιά περίπτωση δεν είναι τυποποιημένη στην Ελλάδα.

Με έναν λόγο. Αυτή η κάρτα ισχύει μόνο την στιγμή που εκδίδεται. Μόνο τη στιγμή της είσπραξης των 3000δρχ. (σσ. 10 € την σήμερον…), δηλαδή. Το αργότερο την επόμενη φορά που βάζετε βενζίνη, το εκπεμπόμενο καυσαέριο έχει ήδη διαφορετική σύνθεση.»

Ό,τι γράφαμε τότε, 1994, ισχύει μέχρι κόμμα και τελεία και σήμερα, 2022, τουτέστιν 28 χρόνια. Επί 28 χρόνια το «έξυπνο» ελληνικό κράτος εισπράττει αυτό το εντελώς παράλογο χαράτσι. Και δεν του φτάνει αυτό. Αν συλληφθείς χωρίς ΚΕΚ πληρώνεις κατάλληλο πρόστιμο. Αν σου κάνουν στον δρόμο έλεγχο καυσαερίων και δεν βρεθούν σωστά τα καυσαέριά σου (εκτός ορίων τάδε και τάδε, μια ολόκληρη ιστορία) αλλά έχεις σωστή και έγκυρη ΚΕΚ, πάλι πληρώνεις κατάλληλο πρόστιμο! Σαφές; Δηλαδή μιλάμε για πεντακάθαρη απάτη, με την οποία, βεβαίως, ουδείς ασχολείται. Το θέμα δεν είναι «πιασάρικο», δεν είναι μια Ρούλα, ένας Άλκης, ένας πιτσιρικάς μπροστά στις ρόδες, να συγκλονιστούμε αδερφέ, ούτε καν ένας φουσκωμένος λογαριασμός παρόχου. Είναι απλώς μια κρατική απάτη διαρκείας. Και ο χωροχρόνος μας τελείωσε.

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε! Σε απλά ελληνικά, γεια σας.

Στην φωτογραφία μουσικοί του δρόμου και διαδηλωτές στην οδό Ερμού.

(δημοσιεύτηκε στην 125χρονη (1898-2022) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Πέμπτη 19.05.2022, αρ.φύλλου 37.723)

κυκλο-φ-οριακα 1104, 11 Μαΐου 2022

Καλημέρα σε όλες και όλους, Ταύρους και λοιπά ζώδια. Οι Ταύροι, ως γνωστόν, είναι γεννημένοι/-ες από 21 Απριλίου (σημαδιακή μέρα…) έως 20 Μαΐου, είναι προσγειωμένοι/-ες και κυβερνώνται από την θεά Αφροδίτη. Για τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του ζωδιακού κύκλου αποτανθείτε αρμοδίως. Σαν σήμερα το 1993 βρισκόμουν στο Μαιευτήριο «Λητώ», στην Αθήνα, έξω από την αίθουσα τοκετών. Από όπου βγαίνει κάποια στιγμή μία κοντούλα νοσοκόμα και με ρωτάει «το πρώτο σας παιδί τι είναι;», «κορίτσι» λέω εγώ «δυστυχώς, και το δεύτερο κορίτσι είναι» λέει, στεναχωρημένη (!!) εκείνη. Το θυμόμαστε και γελάμε ακόμα στην οικογένεια, στην οποία συγκαταλέγονται, πλέον, μία Αρχιτεκτόνισσα, μία Ιατρός και οσονούπω ένας Χημικός Μηχανικός. Ευτυχώς.

Φτιάξαμε και μαγιάτικο στεφάνι να φέρει την Άνοιξη (κατά κοντά και το Καλοκαίρι…) στην πόρτα του σπιτιού μας. Ξεκίνησαν και τα τριαντάφυλλα στον κήπο μας, ο Βόλος εξακολουθεί να είναι μια πόλη με κήπους, οι γειτονιές της ανθίζουν και μοσχομυρίζουν, οι νοικοκυρές στολίζουν τα σπίτια με ωραία ανθοδοχεία γεμάτα Άνοιξη – οι ίδιες νοικοκυρές που την Παρασκευή της διακαινησίμου ανεβαίνουν στην Ζωοδόχο Πηγή της Γορίτσας και αγοράζουν τα κανατάκια που κελαηδούν, για να τα γεμίσουν με αγίασμα. Σε πείσμα όλων των ποικιλώνυμων επαϊόντων η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει υπάρχει, ισοπεδωμένη, ίσως, από την απίστευτη και αντισυνταγματική «ρήτρα αναπροσαρμογής», αλλά υπάρχει!

Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα τα αποτελέσματα της αξιολόγησης της Ελευθερίας του Τύπου στην χώρα μας από την παγκόσμια και ανεξάρτητη οργάνωση «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα» (RSF, Reporters Sans Frontieres, Reporters Without Borders). Μεταξύ 180 χωρών σε όλον τον κόσμο η Ελλάδα ήταν 70^η στην σειρά κατάταξης το 2021 και το 2022 βρίσκεται στην 108^η θέση, τελευταία από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, κάτω από την Αλβανία (103), την Βουλγαρία (91), την Ουγγαρία (85), την Σερβία (79), την Μάλτα (78) και όλες τις υπόλοιπες, με πρώτη, σταθερά, την Νορβηγία. Η έρευνα, που γίνεται με συγκεκριμένη, επιστημονικά τεκμηριωμένη μεθοδολογία, αποτυπώνει απλώς αυτό που σ’ αυτή τη χώρα όσοι έχουν μάτια βλέπουν κι όσοι έχουν αυτιά ακούν. Κι όσο πλησιάζει ο καιρός των εκλογών κι όσο η θέση της κυβέρνησης καθίσταται πιο δύσκολη και οι κουμπάροι αισθάνονται ανασφαλείς τόσο αυτό θα χειροτερεύει, είναι βέβαιο. Άντε, και του χρόνου στην 180^η θέση, άλλωστε για μια απλή αντιμετάθεση του 0 με το 8 πρόκειται…

Όχι πολύ μακριά από αυτή την πραγματικότητα, στην γειτονιά μας, διαβάζω μια μέρα στον τοπικό Τύπο: Ο Βόλος αλλάζει – ποιοι δρόμοι πεζοδρομούνται και ποιοι μετατρέπονται σε «κήπους» (ο κήπος σε εισαγωγικά δεν ξέρω ακριβώς τι σημαίνει). Μπράβο, λέω, να αλλάξει, γιατί να μην αλλάξει, αν είναι για το καλύτερο. Και εναγωνίως διαβάζω για αναπλάσεις 3,8 εκατομμυρίων ευρώ (πολλά λεφτά!) όπου το μόνο νέο έργο είναι η μετατροπή της οδού Παύλου Μελά σε Ήπιας Κυκλοφορίας από 28^ης Οκτωβρίου μέχρι Ερμού και η ανακατασκευή του οδοστρώματος από Ερμού μέχρι Δημητριάδος, όπου η πιάτσα των ΤΑΞΙ παραμένει. Μπράβο, λέω, από το 2007 προβλέπεται, μακάρι να γίνει τώρα. Οι δρόμοι που «πεζοδρομούνται» είναι οι ήδη πεζοδρομημένοι από… αμνημονεύτων χρόνων Ερμού (από Μακρινίτσης μέχρι Ελ.Βενιζέλου), Κουταρέλια (από Ερμού έως Δημητριάδος) και Μεταμορφώσεως (από Δημητριάδος έως Πλάτωνος) στους οποίους, λέει, θα δημιουργηθούν βοτσαλωτά και κήποι, με σεβασμό στην υπάρχουσα φύτευση. Και γι’ αυτά απαιτούνται 3,8 εκ. €; Πολύ έχουν ανέβει οι τιμές ρε παιδιά, δεν νομίζετε; Περιμένω να εκπλαγώ αλλά χτυπάω κι ένα καμπανάκι για κάθε αρμόδιο: η οδός Ερμού έχει σε πολλά σημεία λαξεμένους μαρμαρόλιθους, που βρέθηκαν κάτω από την άσφαλτο, όταν έγινε η πεζοδρόμηση του εμπορικού αυτού δρόμου, επί Δημαρχίας Κουντούρη, 1986-87 αν δεν κάνω λάθος. Είναι το παλιό οδόστρωμα της οδού, από τις αρχές του 20^ου αιώνα, επί Δημαρχίας Νικολάου Γεωργιάδου, ένα πραγματικό μνημείο πολιτισμού. Αναδείχτηκε από την τότε Αρχιτέκτονα του Δήμου αείμνηστη Ήβη Αγγελοπούλου και δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να πάθει το παραμικρό.

Αλλά στην Πλατεία του Αναύρου, το άλλο μεγάλο έργο της Δημαρχίας Κουντούρη, πάλι με Αρχιτέκτονα την Ήβη Αγγελοπούλου, κάποιοι ανεγκέφαλοι θεώρησαν σκόπιμο να σοβατίσουν (!!) τις πλάκες Πηλίου, που με πολύ μεγάλη μαστοριά κάλυπταν την περίμετρο από δύο μεγάλα κυκλικά παρτέρια, σε απόλυτη αρμονία με το επίσης πλακόστρωτο δάπεδο. Και πήγαν και τα σοβάτισαν, αν έχεις Θεό. Θέλω να ξέρω ποιος έδωσε αυτή την εντολή, πραγματικά είναι για φτύσιμο, όποιος και να ‘ναι – κυρίως δε αν εκτελεστής είναι ο καινούργιος ενοικιαστής του «Ενυδρείου», το οποίο, καθώς ακούω, ετοιμάζεται να γίνει ένα ακόμη μπαράκι. Έλεος.

Γι’ αυτό ανησυχώ όταν διαβάζω για πεζόδρομους-κήπους την ίδια ώρα που έχουν καταστρέψει την πρότυπη για όλη την Ελλάδα οδό Ήπιας Κυκλοφορίας Καραμπατζάκη και την έχουν μετατρέψει σε… χάος. Ανησυχώ επίσης για την Πλατεία Πανεπιστημίου, περιφραγμένη και με κομμένα δέντρα εδώ και μήνες, όπου καθόλου δεν ξέρω τι πρόκειται να συμβεί.

Κι έχουμε και τον «αναμορφωτή της πόλης» να γράφει εξυπναδούλες και ειρωνιούλες. Γελάει ο κόσμος.

Όσο για την Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων, το χαράτσι του 1995, που κρατάει ακόμα, παίρνει αναβολή για το επόμενο. Μαζί με την επιτέλους (;) ηλεκτροκίνηση του τρένου Βόλου-Λάρισας.

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε! Σε απλά ελληνικά, γεια σας.

Στην φωτογραφία οι λέξεις περιττεύουν. Είναι ακριβώς δίπλα στο ξενοδοχείο ΞΕΝΙΑ.

(δημοσιεύτηκε στην 125χρονη (1898-2022) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 11.05.2022, αρ.φύλλου 37.716)

 

κυκλο-φ-οριακα 1103, 4 Μαΐου 2022

Καλημέρα μες στο χημείο του Μαγιού συν-πολίτες αυτής της καταπληκτικής χώρας, που σύντομα πρόκειται να γίνει και κύριος τροφοδότης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG, το μάθαμε κι αυτό) απάντων των Βαλκανίων, μη σου πω και απάσης της Μαύρης Θαλάσσης ίσως δε  και της μισής Κεντρικής Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης της κακιάς Ουγγααρίας. Πετάμε, συμπολίτες, πετάμε – στα σύννεφα οπωσδήποτε. Μαζί πετάει και ο πληθωρισμός ο οποίος έγινε διψήφιος, κι αν θυμάμαι καλά οι διψήφιοι πληθωρισμοί στην κραταιά Ευρωπαϊκή Ένωση της δημοσιονομικής σταθερότητος απαγορεύονται δια Νόμου – γι’ αυτό δεν μας έβαλαν σηκωτούς στα μνημόνια (MOU το λένε αυτό, Memorandum Of Understanding) το 2010; τις ίδιες οικονομικές κεφαλές δεν είχαμε και τότε; δεν είναι ο σημερινός Πρωθυπουργός που τότε ως Υπουργός διερρήγνυε τα ιμάτιά του για το απαράδεκτο πλήθος των επιδομάτων, των «μαγαζιών» και των «ημετέρων» του Δημοσίου, των καθαριστριών, των δημοτικών αστυνόμων, των παχιών αγελάδων της ΕΡΤ και πάει λέγοντας και κλαίγοντας. Ξεχάσαμε, εμείς τα χρυσόψαρα;

«Ντουγρού», που έλεγε κι ο Γιάννης Γκιωνάκης στον «Άνθρωπο που έσπαγε πλάκα». Ντουγρού για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την αυστηρή εποπτεία της Γερμανίας βλέπω να κατευθυνόμαστε. Αλλά, όλα κι όλα, βελτιώνουμε καθημερινώς «το γεωπολιτικό αποτύπωμα» της χώρας μας (βρε! πού τα βρίσκουν; πού τα βρίσκουν;).

«Γρηγορείτε, κελιά, μες στο χημείο του Μαγιού» (https://www.youtube.com/watch?v=mxcrb2RyF_E, Θ.Μικρούτσικος, Άλκης Αλκαίος, Μαρία Δημητριάδη, ένα ιστορικό και πολυσήμαντο τραγούδι από τον δίσκο «Εμπάργκο» του 1982 – τότε που τα τραγούδια κυκλοφορούσαν ανάμεσά μας και είχαν κάτι να μας πουν πέρα από το σ’ αγαπώ-μ’ αγαπάς, σε παίρνω-με παίρνεις κι όλη αυτή την κοινότοπη αηδία που ταλαιπωρεί τα αυτιά μας (με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις δημιουργών, μία από τις οποίες είναι ο συνθέτης και μαέστρος Νίκος Χιώτογλου, που μας χάρισε έναν αληθινό δίσκο ακτίνας (CD) με υπέροχες μουσικές πάνω σε ανέκδοτους στίχους του Νίκου Γκάτσου, ψάξτε το, κι αν δεν το βρείτε τηλεφωνήστε σ’ εμένα).

Γρηγορείτε και προσεύχεσθε ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν.

Ο οποίος πειρασμός καραδοκεί διαρκώς και διακαώς παντοιοτρόπως επιδιώκων να μας «βάλει λόγια» και να μας προτείνει έργα ακατάλληλα δι’ ενηλίκους.

Εξαιρετική η συνολική έγχρωμη παράσταση στον τοίχο της πρώτης, γωνιακής, πολυκατοικίας στον Ξηρόκαμπο, με θέμα τον αδικοχαμένο Βασίλειο Μάγγο. Δυο χρόνια τώρα μια Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ), που συνήθως απαιτεί λιγότερες από 15 μέρες για να ολοκληρωθεί, δεν έχει καταφέρει να δει το φως της βολιώτικης μέρας. Δυο χρόνια. Αλλά οι προαγωγές στην ώρα τους, ούτε λεπτό καθυστέρηση. Περάστε να δείτε την ζωγραφική τοίχου (graffiti, ελληνιστί γκράφιτι, ένα ακόμη αντιδάνειο, αφού η λέξη προέρχεται από το  ελληνικό ρήμα «γράφω») κι αφήστε ελεύθερο τον εαυτό σας να συγκινηθεί – δεν έχετε πολλές δημόσιες ευκαιρίες πέρα από τα δράματα των τηλεοπτικών (πολύ) αγρίων μελισσών…

Τι γίνεται, άρχοντες και αρχόντισσες, με το Δημοτικό Θέατρο; Να θυμίσω ότι οι ταμπέλες του έργου και οι πανηγυρικές φωτογραφίες με Kostas Agorastos ανάγονται στο σωτήριο έτος 2018, Νοέμβριο για την ακρίβεια. Να θυμίσω επίσης ότι οι φίλοι μου οι Κινέζοι (κομμουνιστές ή όχι, αδιάφορο, σοφοί πάντως οπωσδήποτε) μέσα σε 10 μέρες έχτισαν (εκ του μηδενός) ένα Νοσοκομείο 1.000 κλινών, αν δεν κάνω λάθος. Σε εμάς εδώ τι συμβαίνει και δεν καταφέρνει μέσα σε τρεισήμισι χρόνια (περίπου 1270 μέρες) να τελειώσει μια ανακαινισούλα; Τόσα λεφτά ΕΣΠΑ εξασφαλισμένα κι άλλα ένα σωρό εκατομμύρια αποθεματικά πού βρίσκονται, πού καταναλώνονται; – με αγάπη ρωτάω, που λένε και στο φατσοβιβλίο οι διάφοροι «περίεργοι». Πόσο θα πάει ακόμη; Μήπως προβλέπεται να εγκαινιαστεί παραμονή των επόμενων εκλογών (2023 λέμε…) ώστε το πόπολο να πανηγυρίσει δεόντως τον άρχοντα των έργων, (όπως, καληώρα, προχτές στις Αλυκές) για ένα έργο που ξεκίνησε καλά-καλά το 2010, το 2014 ήταν «…για 300 οικογένειες…», το 2019 έγινε «…σπίτι του πολιτισμού…» και ποιος ξέρει τι άλλο θα ακούσουμε – κάτι ανάλογο δεν συμβαίνει και με το Μουσείο της Αργούς, που ξεκίνησε από «ψαρόβαρκα» κι έφτασε να γίνει «άβλη κληρονομιά»;

Άσχετο! Έτυχε να ακούσω μια συνομιλία σε κινητά τηλέφωνα, όπου ο ένας (αυτός που άκουγα εγώ) ζητούσε από τον άλλον (δεν ξέρω ποιος και τι ήταν) να του βγάλει μια κάρτα καυσαερίων για το αυτοκίνητό του. Έτσι απλά και καθαρά, σημείωσε τάδε αριθμός, τάδε όνομα ιδιοκτήτη, μια χαρά, το απόγευμα θα περάσω να την πάρω. Άκουγα και για μία ακόμη φορά δεν πίστευα στα αυτιά μου, δεν είχε περάσει από το ανόητο μυαλό μου ότι θα μπορούσα να λάβω Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων (ΚΕΚ) χωρίς κάποιος κάπου κάποτε να κάνει μια στοιχειώδη μέτρηση στην εξάτμιση του οχήματός μου. Κάποιος, κάπου, κάποτε! Ηλίθιε, φτωχέ μου Ελπήνωρ! Πού ζεις, επιτέλους; Μέχρι τώρα ήξερα για Άδειες Οδήγησης «κατ’ οίκον», για κάποια «κόλπα» στα ΚΤΕΟ, αλλά για ΚΕΚ τηλεφωνικώς δεν ήξερα – γηράσκω διδασκόμενος…

Βεβαίως περί της ουσίας αυτής της ελληνικής ανακάλυψης-απάτης που λέγεται Κάρτα Ελέγχου Καυσαερίων θα σας πω την γνώμη μου «ολοκληρωμένη» την επόμενη φορά, τώρα δεν προλαβαίνω, καθώς άλλα καθήκοντα με καλούν.

Έρρωσθε και ευδαιμονείτε! Κοινώς, γεια σας. 

(δημοσιεύτηκε στην 125χρονη (1898-2022) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 04.05.2022, αρ.φύλλου 37.710)