κυκλο-φ-οριακα 1155, 28 Ιουνίου 2023

Πρώτοι εμείς, εδώ και παραπάνω από ένα εξάμηνο, ορίσαμε Την Ημερομηνία. Ύστερα έγινε το γνωστό ταξίδι των τοπικών Αρχόντων στην Κωνσταντινούπολη. Ύστερα έγιναν οι πρώτες και μοναδικές στην Ελληνική Ιστορία εκλογές με εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής, ανήμερα Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Ύστερα, μετά την αποτυχία των διερευνητικών εντολών, ο απερχόμενος Πρωθυπουργός προκήρυξε νέες εκλογές.

Κι έτσι, που λέτε, ανάμεσα στην έλευση του Πατριάρχη στον Βόλο με τα πολλά εγκαίνια (23 Ιουνίου) και τις Εθνικές Εκλογές (25 Ιουνίου), το Σάββατο 24 Ιουνίου 2023 η στήλη απέκτησε τον πολύ τιμητικό τίτλο του πεθερού με συμπέθερους από τις Συρακούσες της Σικελίας. Μια Βολιώτισσα κι ένας Συρακούσιος, που αγαπήθηκαν στο γερμανικό Μόναχο, παντρεύτηκαν στην Πορταριά του Πηλίου με δόξα και τιμή από τον Αντιδήμαρχο Αργύρη Κοπάνα, κι ακολούθησε γλέντι τουλάχιστον τρι-αν όχι τετρα-κούβερτο.

Αυτά! Ωραίες στιγμές, όσοι/όσες τις έχουν ζήσει ξέρουν, όσοι/όσες τις περιμένουν εύχομαι να τις απολαύσουν τουλάχιστον όσο κι εμείς. Και σας ευχαριστούμε πολύ για τις εγκάρδιες ευχές σας.

Έγιναν και οι Εκλογές, γνωστά, πλέον, τα αποτελέσματα και η για πρώτη φορά, αν δεν κάνω λάθος, σύνθεση της οκτωκομματικής Βουλής – καλά ξεμπερδέματα. Για εμάς, που δεν κυκλοφορούμε στα φοβερά και τρομερά «πάνελς» των παντοιοτρόπως πανηγυριζόντων τηλεοπτικών σταθμών, δύο είναι τα πιο σημαντικά συμπεράσματα αυτών των εκλογών.

Το πρώτο: Εψήφισε το 52,83 % των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους ψηφοφόρων, ήτοι ποσοστό αποχής 47,17 % το υψηλότερο στην περίοδο της μεταπολίτευσης. Αυτό σημαίνει για την Αντιπροσωπευτική μας Δημοκρατία και το κατάλληλο εκλογικό σύστημα βεβαίως-βεβαίως, ότι υπάρχει μία παντοδύναμη κυβέρνηση από μια πανίσχυρη πλειοψηφία 158 βουλευτών που προκύπτει ακριβώς από το 21,42 % του εκλογικού σώματος (ποσοστό ΝΔ 40,55*συμμετοχή 52,83/100=21,42). Με την άδειά σας θεωρώ ότι αυτό είναι λάθος, είναι μία (ακόμη...) διαστροφή της κακόμοιρης της Δημοκρατίας. Πρέπει ή να υπάρχει όριο στην αποχή ή να υπάρχει ανα-λογικότερη κατανομή εδρών – επιτέλους, δεν είναι «θεσμός» Δημοκρατίας οι μονοκομματικές κυβερνήσεις.

Το δεύτερο: Τα κροκοδείλια δάκρυα όλων ανεξαιρέτως των «παραγόντων» (των δημοσιογράφων εξαρχόντων...) για την είσοδο στην Βουλή α) του κόμματος «Σπαρτιάτες» και β) του κόμματος «Νίκη». Στο όνομα ποιας κακόμοιρης, επαναλαμβάνω, Δημοκρατίας απεδέχθη ο ιστορικής σημασίας, πλέον, πλην όμως μονίμως στο απυρόβλητο, Άρειος Πάγος, την κάθοδο των «Σπαρτιατών», που λίγο πριν ήταν «Έλληνες» κι απλώς άλλαξαν ονοματάκι, στις εκλογές; Τι νόημα έχουν τα εκ των υστέρων δάκρυα όταν επιτρέπουν στην καταδικασμένη ΧΑ να διεκδικήσει και να πετύχει να ξαναμπεί στην Βουλή; Όσο για την «Νίκη» («...την Νίκη την κομμώτρια», το θυμάστε αυτό το εξαιρετικό συνθηματάκι των αυστριακών αγοριών (Austrian Boys) επί προεδρίας ;Άρχοντος λίαν παντελονάτου στον Ολυμπιακό Βόλου;) χωριό που φαινόταν κολαούζο δεν χρειαζόταν και το ότι είμαστε ένα είδος Προεδρευομένης Θεοκρατικής Δημοκρατίας το γνωρίζουμε επίσης. Αμήν.

Στα τοπικά μας θέματα, η επιμονή μας στο θέμα του parking Φιλελλήνων-Δημητριάδος φαίνεται ότι αποδίδει καρπούς, όλο και περισσότερα στόματα ανοίγουν, όλο και περισσότερες λεπτομέρειες, χρόνια καταχωνιασμένες σε βαθιά συρτάρια, βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Δράσεις, ονόματα, συμπτώσεις, αποφάσεις, διαγωνισμοί, χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, το βέβαιο είναι ότι το parking δεν λειτουργεί αποδοτικά για τον Δήμο κι αυτός αποφασίζει να το νοικιάσει με 60.000 € ετήσιο μίσθωμα. Τον Οκτώβριο 2020 στον διαγωνισμό με τιμή εκκίνησης ετησίως 360.000 € (!!) για την εκμίσθωση, οι τέσσερεις προσφορές που κατατέθηκαν ήταν 132.000 €, 192.000 €, 200.000 € και 371.000 € – κατακυρώθηκε στην τελευταία εταιρεία η οποία, όμως, στη συνέχεια δεν μπόρεσε να καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά, λέει το ρεπορτάζ (δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει αυτό, μια εταιρεία που συμμετέχει σε έναν δημόσιο διαγωνισμό κατά κανόνα διαθέτει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά...) και ο Δήμος, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος, ανέλαβε την λειτουργία (επίσης δεν γνωρίζω γιατί, αφού η πρώτη εταιρεία δεν μπόρεσε, δεν δόθηκε στην δεύτερη, με 200.000 €). Τέλος πάντων, απ’ τα ψηλά στα χαμηλά, κι απ’ τα πολλά στα λίγα, που λέει και ο Στεέλιος Καζαντζίδης, τώρα 60.000 € τιμή εκκίνησης, σε 150 χρόνια η απόσβεση, όπως δήλωσε κι ο Υποψήφιος Δήμαρχος κ. Νίκος Παπαπέτρος. Μια χαρά!

Την άλλη φορά περισσότερα, γεια σας.

Στην φωτογραφία το parking ...με τα όλα του.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 28.06.2023, αρ.φύλλου 3965)

κυκλο-φ-οριακα 1154, 21 Ιουνίου 2023

Φτάσαμε, πάλι, στις παραμονές μιας ακόμη «κρίσιμης» εκλογικής διαδικασίας. Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι κάποια εκλογική διαδικασία στην Ελλάδα που να μην ήταν κρίσιμη. Για τον έναν ή για τον άλλον λόγο, πάντα υπήρχε το περίφημο «διακύβευμα», που έκανε ιστορικής σημασίας κάθε εκλογική αναμέτρηση. Κι ας έλεγε ο Μανώλης Ρασούλης «οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει», αγάπη δεν υπάρχει ποτέ, υποκρισία και μίσος υπάρχει, πάνω χέρι-κάτω χέρι τίνος είναι πιο ψηλά στου Έλληνος τον τράχηλον, ο οποίος, ως γνωστόν, ζυγόν δεν υποφέρει  Κι εγώ να ψάχνω παντού για Δικαιοσύνη...

Η οποία Δικαιοσύνη βρήκε, πάλι, δουλειά να κάνει, αυτή τη φορά με διακινητές προσφύγων και μεταναστών – είναι απολύτως βέβαιο ότι το φως θα λάμψει και το γνωστό μαχαίρι θα φτάσει στο γνωστό κόκκαλο (σπαρμένη κόκκαλα τούτη η Πατρίδα...). Το ίδιο πάντα παραμύθι, υποκλοπές, Τέμπη, «κυβερνοεπίθεση», Πύλος, οι εξ ορισμού. αθώοι και οι κατά περίπτωση ένοχοι.

Πύλος, ακόμη ένα τοπόσημο φρίκης στην συλλογική μας μνήμη (μνήμη, λέμε τώρα, ούτε χρυσόψαρου...). Για μία ακόμη φορά ακολουθήθηκε η δοκιμασμένη τακτική της συσκότισης δια της ενημερώσεως. Γέμισαν τα κανάλια με την ίδια ακριβώς φωτογραφία από αέρος (το περίφημο ελικόπτερο που ξεκίνησε από την Μυτιλήνη), προφανώς δεν είχε άλλο φιλμ η φωτογραφική μηχανή, δυστυχώς, μόνο αυτή τη φωτογραφία έβγαλαν οι από αέρος. Και ύστερα τι έκαναν άραγε; Βολτούλα για καθαρόν αέρα; Πήγαν-δεν πήγαν «παραπλέοντα σκάφη», no help (όχι βοήθεια) ή do something (κάντε κάτι), βγήκαν και οι γνωστοί, και μερικοί άγνωστοι, «αναλυτές», Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, Ελληνικός Ποινικός Κώδικας, πού είναι και τι έκανε η Frontex, εθνικό πένθος για τα μάτια του σύμπαντος κόσμου, τα διεθνή μέσα αστράφτουν και βροντούν, οι τηλεοράσεις δείχνουν διακινητές στα σκαλιά δικαστηρίου κι εκείνη την εντελώς απαράδεκτη εικόνα των δύο αδερφών που σπαραχτικά αγκαλιάζονται ανάμεσα σε χοντρά κάγκελα, νομιμότης!, λες κι αν τον έβγαζαν τον διασωθέντα νεαρό για δέκα λεπτά έξω απ’ τα κάγκελα να αγκαλιάσει ελεύθερα τον αδερφό του που ήρθε από την Ολλανδία θα συνέβαινε ποιος ξέρει τι!

Μπάχαλο γίναμε πάλι, συν-Έλληνες. Ο Θεός σώζοι την (πεθαμένη...) Βασίλισσα, που είπε και ο Πρόεδρος Μπάιντεν, ο οποίος, καταφανώς, πλέον, έχει ξεκουτιάνει εντελώς. Εμείς πάλι όχι, δεν έχουμε ξε-κουτιάνει. Ήμασταν πάντοτε κουτοί..

Και βέβαια άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων, τι σημασία έχουν αυτοί οι αριθμοί, μόνο οι αριθμοί της κάλπης έχουν σημασία.

«Όλα ωραία και στο βάθος κήπος / πληροφορίες; Κίτρινος ο Τύπος / και νομίζω πως τη βάψαμε κανονικά» (Δήμος Μούτσης). Στον Βόλο μας βρέθηκε, επιτέλους, ο ένοχος. Ανέντιμος και ασυνεπής εργολάβος φταίει που δεν τελειώνει η τσιμεντόστρωση της Πλατείας Πανεπιστημίου και το δεν-ξέρω-ακριβώς έργο της Πλατείας Γερμανικών, δήλωσε ευθαρσώς, με αυτούς ακριβώς τους χαρακτηρισμούς, ο Άρχων της πόλεως. Για το Δημοτικό Θέατρο δεν μάθαμε λεπτομέρειες, εκεί φταίει, είπαμε, «η γραφειοκρατία» – άσε που τις τελευταίες μέρες αρχίζω να καταλαβαίνω ότι «Δημοτικό Θέατρο» στην τρέχουσα ορολογία του Δημαρχείου νοείται σκέτο το Θερινό, το «Μελίνα Μερκούρη», αργότερα βλέπουμε πάλι τι θα μας βολεύει. Και το πλακόστρωτο δεν φαίνεται να τελειώνει...

Πριν από δυο Τετάρτες γράφαμε σχετικά με τους πολλούς βανδαλισμούς στην πόλη. Και η κατάσταση συνεχίστηκε με τις προχθεσινές καταστροφές και κλοπές στο «Μελίνα Μερκούρη». Απαραίτητη είναι η φύλαξη, ενσωματωμένη στο λειτουργικό κόστος του Θεάτρου.

Εμείς θα τελειώσουμε εδώ. Ο Πατριάρχης έρχεται. Την ερχόμενη Τετάρτη η στήλη θα έχει προσθέσει στα άπειρα προσόντα της έναν ακόμη πολύ σημαντικό τίτλο. Θα τα πούμε εγκύρως, σας αγαπώ ευδιακρίτως, γεια σας και χαρά σας.

Για την φωτογραφία δεν χρειάζονται περισσότερες εξηγήσεις. Τραβήχτηκε φέτος, στις 5 Ιουνίου, στην Πλατεία Αναύρου.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 21.06.2023, αρ.φύλλου 3960)

κυκλο-φ-οριακα 1153, 14 Ιουνίου 2023

 

Καλημέρα, μουντή και πιθανώς βροχερή, την ώρα που γράφονται τα κυκλο-φ-οριακα. Αποχαιρετιστήριο οφείλουμε ξεκινώντας. Πρώτα στον Γιάννη Μαρκόπουλο, έναν από τους τέσσερεις μεγάλους σύγχρονους Έλληνες συνθέτες. Ήταν ο Κρητικός που μας έφερε, σε χρόνια χούντας, σε επαφή με την λύρα, το σαντούρι και, κυρίως, τον άγγελο του Θεού Νίκο Ξυλούρη. 1968 Ήλιος ο Πρώτος, 1970 Χρονικό, 1972 Ιθαγένεια, 1973 ο Στράτης Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους, 1974 Θητεία, 1974 Μετανάστες, 1974 Θεσσαλικός Κύκλος,1976 Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, 1976 Οροπέδιο, δίσκοι βινυλίου σε παράταξη, ευλαβικά φυλαγμένοι και λίγο ταλαιπωρημένοι από το συχνό άκουσμα εκείνα τα χρόνια, στην Γερμανία. Κι ακόμα το ζάβαρα-κάτρα-νέμια (άριστο αποτέλεσμα λογοκρισίας), η Λένγκω, οι Οχτροί, Τα λόγια και τα χρόνια, το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη Ο τόπος μας είναι κλειστός, που το δίδαξα ως μαέστρος στην φοιτητική χορωδία της Καρλσρούης το 1978 (ίσως και να είναι η πρώτη φορά που ένα τόσο ερασιτεχνικό μουσικό σύνολο αποπειράθηκε να παρουσιάσει σε κοινό αυτό το αριστούργημα) και το ξανατραγούδησα, κατόπιν επιμονής μου, με την Βολιώτικη Χορωδία στις 24 Νοεμβρίου 2012, σε ένα ωραίο αφιέρωμα στους Νομπελίστες Ποιητές μας Γιώργο Σεφέρη και Οδυσσέα Ελύτη. Δεν ευτύχησα να τραγουδήσω στους Ελεύθερους Πολιορκημένους, εκεί συμμετείχε η εξαιρετική Πολυφωνική Χορωδία του Δήμου Βόλου, στα τέλη του ‘90.

Ύστερα στον ιστορικό, αρχειο-λάτρη και -φύλακα και «έξω καρδιά» Γιάννη Κουτή από το Δημοτικό Κέντρο Ιστορίας και Τεκμηρίωσης (ΔΗ.Κ.Ι) του Δήμου Βόλου, κι αργότερα από το Μουσείο της Πόλης, που έφυγε τόσο ξαφνικά κι αφήνει ένα μεγάλο κενό.

Δυο Γιάννηδες, λοιπόν. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τους σκεπάσει.

Κατά τα άλλα «ο Βόλος αλλάζει». Θα φύγουμε για διακοπές, λέει, κι όταν γυρίσουμε δεν θα πιστεύουμε στα μάτια μας! Φοβερό. Κι όλο αυτό θα το πάθουμε επειδή θα έχει, λέει, τελειώσει το σοβαρό έργο της ύδρευσης και θα ασφαλτοστρωθούν οι σκαμμένοι δρόμοι (λες και δεν ξανα-ασφαλτοστρώθηκαν δρόμοι, και μάλιστα κεντρικοί, σ’ αυτή την πόλη), θα έχει τελειώσει το φοβερό και τρομερό και μοναδικό έργο της ανακατασκευής κάποιων πεζοδρομίων (λες και δεν ξανα-ανακατασκευάστηκαν πεζοδρόμια στο κέντρο της πόλης), θα έχει, επιτέλους, τελειώσει η τσιμεντόστρωση της Πλατείας Πανεπιστημίου (μήνες τώρα, μπορεί και χρόνο, περιμένω να εκπλαγώ από την τελική μορφή) και ίσως, ίσως, λέω, θα έχει ολοκληρωθεί και το κακόμοιρο το Δημοτικό Θέατρο, αυτό το δυστυχές θύμα της γραφειοκρατίας, για το οποίο λαμπρό μέλλον προ-ετοιμάζεται στα τέλη του Σεπτέμβρη, παραμονές των Δημοτικών Εκλογών...

Με όοοολα αυτά, λοιπόν, εμείς οι ιθαγενείς (ίσως-ίσως και αγενείς...) αυτόχθονες έκθαμβοι θα μείνωμεν και ευθύς θα ανακράξωμεν το «χαίρε». Εκείνο που ειλικρινά δεν καταλαβαίνω είναι το τι θα κάνει στον Βόλο ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Αν δεν κάνω λάθος είναι μόλις η τρίτη φορά που επισκέπτεται την πόλη μας ένας Οικουμενικός Πατριάρχης. Η πρώτη ήταν στις 28 Σεπτεμβρίου 1990, με Μητροπολίτη τον κκ. Χριστόδουλο, Αρχιεπίσκοπο τον κκ. Σεραφείμ, Πρωθυπουργό τον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και Δήμαρχο τον κ. Μιχάλη Κουντούρη. Άπαντες παρόντες, μαζί και με άλλα πολιτικά, στρατιωτικά και θρησκευτικά στελέχη και πλήθος κόσμου, υποδέχτηκαν στο ανατολικό κρηπίδωμα του κεντρικού προβλήτα, στον χώρο ανατολικά του κτηρίου του Λιμενικού Ταμείου, τον αφιχθέντα με θαλαμηγό Πατριάρχη Δημήτριο (γεν. 1914, 1972-1991 θαν.). Η δεύτερη ήταν τον Ιούνιο 2002, όπου ο Πατριάρχης. Βαρθολομαίος ανακηρύχθηκε Επίτιμος Διδάκτορας τεσσάρων σχολών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τέλεσε τον αγιασμό θεμελίωσης του Πανθεσσαλικού Σταδίου (αυτό ομολογώ ότι δεν το θυμόμουν). Τώρα ο Πατριάρχης έρχεται με προμετωπίδα την Ναυτική Εβδομάδα, στην οποία θα υπάρχει αφιέρωμα στην Ίμβρο (όπως προηγούμενα χρόνια στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας, στην Αλεξάνδρεια, στην Σμύρνη και άλλους ελληνικούς τόπους, μια καλή πρωτοβουλία της Κιβωτού του Κόσμου) και επί της ουσίας έρχεται να εγκαινιάσει τον αύλειο χώρο του Δημοτικού Θεάτρου (τέτοια πλακόστρωση δεν έχει ξανα-ανακατασκευαστεί στην πόλη) με μια «μεγαλειώδη τελετή», αφού το ίδιο το Θέατρο, ορθώς ονομασθέν «Βαγγέλης Παπαθανασίου» δεν κατορθώθηκε να είναι έτοιμο, λόγω «γραφειοκρατίας».

Στην συνέντευξη του Μητροπολίτη μας κκ. Ιγνατίου, με το πλήρες πρόγραμμα της τριήμερης επίσκεψης (23-25.06.2023), διάβασα μεταξύ πολλών άλλων ότι ο Πατριάρχης «λόγω της γνωστής ευαισθησίας του για τα θέματα της οικολογίας, θα επισκεφθεί την ενορία της Ευαγγελίστριας, η οποία είναι η πρώτη «πράσινη» ενορία πανελλαδικά». Πώς είπατε; Λίγο απότομα μου ήρθε αυτό, τι ακριβώς είναι μια «πράσινη» ενορία, ποιος δίνει αυτόν τον τίτλο και τι σχετικό συμβαίνει πανελλαδικά; Ποιος μπορεί να μας διαφωτίσει; Κι ακόμη, επί της ουσίας: σε ακριβώς διπλανές στήλες του έντυπου τύπου φιλοξενείται επιστολή που υπογράφεται από βολιώτες ενεργούς πολίτες, απευθύνεται στον ίδιο τον «πράσινο» Πατριάρχη (ο τίτλος από την συνέντευξη του Σεβασμιωτάτου), εκθέτει τα σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα του τόπου μας (αερορύπανση και LNG) και σκιαγραφεί με κατάλληλα δημόσια βίντεο την προσωπικότητα του Άρχοντά μας. Άραγε αυτό με την «πράσινη» ενορία είναι η απάντηση σε όλα αυτά;

Όσο για εμένα, πουθενά στις εκδηλώσεις δεν θα με δείτε εκείνες τις τρεις μέρες. 23 και 24 θα είμαστε βαρέως απασχολημένοι και στις 25 μόλις προλαβαίνουμε να πάμε να ψηφίσουμε οικογενειακώς! Και θέλει προσοχή, διότι μπορεί να μην είμαστε μουσουλμανική μειονότητα αλλά ποτέ δεν ξέρεις πότε θα εμφανιστεί μια Ντόρα (υπάρχουν κι άλλα πρόθυμα ονόματα) να σε τιμωρήσει αν δεν ψηφίσεις «σωστά».

Την ευχή μου να ‘χετε, γεια σας!

Στην φωτογραφία η Βολιώτικη Χορωδία στις 26 Απριλίου 1999 στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου, με Μαέστρο τον Γιώργο Μουτσιάρα. 

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 14.06.2023, αρ.φύλλου 3955)

κυκλο-φ-οριακα 1152, 7 Ιουνίου 2023

 

Καλημέρα συμπολίτες/συμπολίτισσες και απανταχού φίλοι/φίλες. Τα κυκλο-φ-οριακα είχαν «κλείσει» την προηγούμενη Τρίτη προτού ανακοινωθεί η φοβερή και τρομερή κυβερνοεπίθεση με 165 εκατομμύρια «χτυπήματα» από Ρώσους πράκτορες (κακούς και απαίσιους...) διασκορπισμένους σε 114 χώρες εναντίον...της Τράπεζας Θεμάτων Διαβαθμισμένης Δυσκολίας (ΤΘΔΔ) του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Η πλατφόρμα κατέρρευσε, οι μαθητές δεν μπόρεσαν να γράψουν ενδοσχολικές εξετάσεις, ο πειθήνιος Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου αυτομάτως διέταξε έρευνα, επιστρατεύτηκε επίσης αυτομάτως κι ένα δημοσιογραφικό κατακάθι να μας διαβεβαιώσει περί των Ρώσων εγκληματιών, ο αρμόδιος Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης κ. Πιερρακάκης, ως ήτο φυσικόν, εξαφανίστηκε (μαζί με τον υπηρεσιακό κ. Κάτσικα) και το πρώην κυβερνών κόμμα επετέθη στην πρώην αξιωματική αντιπολίτευση για το ζήτημα της απλής αναλογικής (!!). Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς κάθε μέρα και χειρότερα.

Κι εγώ από τότε αναρωτιέμαι πρωί-βράδυ: ποιος, ρε παιδιά, ποιος έχει ποιο συμφέρον-ενδιαφέρον, στον Θεό που πιστεύετε, να επιτεθεί διαδικτυακά και ...εκδικητικά (ειπώθηκε κι αυτό) σε μια εφαρμογή-βλακεία με θέματα εξετάσεων Λυκείου (!), την οποία κάποιος που ξυνότανε την σκέφτηκε ως μεγάλη εξυπνάδα, σε μια απίθανη χώρα που λέγεται Ελλάδα. Στη συνέχεια βγήκε στη δημοσιότητα συρφετός ολόκληρος επιχειρημάτων και επιχειρηματιών με ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει υπέρ και κατά του κυβερνοπολέμου (και τα μυαλά στα κάγκελα) αλλά ουδείς μας είπε το γιατί. Το γιατί, ρε παιδιά, γιατί να γίνει όλο αυτό;

Διότι, συνάνθρωποι, κανείς δεν ξέρει γιατί καταρρέει, μπλοκάρει, δεν δουλεύει, όπως θέλετε πέστε το, μια ψηφιακή πλατφόρμα, απ’ τις πολλές που έχουν κατακλύσει τις ζωές μας τα τελευταία χρόνια. Εδώ έναν μικρό υπολογιστή έχεις στο σπίτι (λάπτοπ, laptop, τουτέστιν για τα μπούτια, σε αντιδιαστολή με έναν ντεσκτοπ, desktop, για το τραπέζι) και ποτέ δεν ξέρεις γιατί ξαφνικά αρνείται να σου πει πόσο κάνει 1+1. Θυμάστε και την πολυδιαφημισμένη συνδρομητική πλατφόρμα ΑΝΤ1+, έτοιμη για το 22^ο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στο Κατάρ 20.11-18.12.2022, κατέρρευσε την πρώτη μέρα, κι εκεί που το κανάλι υπολόγιζε να κονομήσει ζήτησε συγγνώμη και είδαμε σε πανελλήνια μετάδοση όλους τους αγώνες. Απλά πράγματα, συγγνώμη λάθος και πάμε παρακάτω. Κι όχι αυτό το θέατρο του παραλόγου κυρίου Σκέρτσου, με το συμπάθιο.

Του παραλόγου είναι κι αυτό που συμβαίνει στην πόλη με τον βανδαλισμό, ευτυχώς μόνο με βάψιμο, διαφόρων μνημείων – πέρα από πινακίδες ρυθμιστικές και πληροφοριακές, που γράφαμε την προηγούμενη φορά, και τοίχους. Παλιά ιστορία οι βανδαλισμοί, ασπρίσαν τα μαλλιά μου ακούγοντας αφ’ ενός τους μεγαλύτερους να ζητούν καλή συμπεριφορά και να κατακεραυνώνουν τους άξεστους, αλήτες, ανεπρόκοπους νέους και αφ’ ετέρου τους επανακάμπτοντες ταξιδιώτες να ανιστορούν μετά θαυμασμού την καθαριότητα των εξωτερικών πόλεων. Ασπρίσαν τα μαλλιά μου συμφωνώντας μ’ όλα αυτά και μ’ άλλα τόσα. Και ξέρω επίσης πως η αποκατάσταση δεν είναι μια πολύ εύκολη ιστορία. Όμως κάτι πρέπει να γίνει. Κάποιος πρέπει να κάνει κάτι. Κι αυτός ο «κάποιος» ήταν πάντα, είναι και σήμερα, ο ένας και μοναδικός φορέας που έχει την δυνατότητα, ο Δήμος Βόλου. Να προχωρήσει άμεσα στον καθαρισμό και στην συνέχεια να περικόψει τις υπέρογκες δαπάνες για λαμπάκια και λουλουδάκια και να οργανώσει είτε περιφρούρηση με ανθρώπους είτε επιτήρηση με κάμερες, εγώ δεν βλέπω άλλες λύσεις – εκτός αν κάποιοι άλλοι, του παντογνώστου Άρχοντος συμπεριλαμβανομένου, βλέπουν κάτι άλλο.

Στην Πλατεία Αναύρου, όπου είχα, μετά από χρόνια, και μια ωραία συνάντηση με έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο της πόλης μας, ένα στρογγυλό παρτέρι γράφει με μαύρο σπρέυ «είσαι βλάκας», ένα τοιχάκι γράφει «αναστροφή και δρόμο!» και τα υπέροχα «δέντρα» του γλύπτη Φιλόλαου, καταντικρύ του πελάγου, γράφουν «Χ + Γ», εξ ου και η φωτογραφία μας. Θυμίζω ότι αυτή την Πλατεία, έργο επί Δημαρχίας Μιχάλη Κουντούρη, την επισκέπτονται πολλοί τουρίστες από τα κρουαζιερόπλοια, και όχι μόνο. Και με αυτή την ευκαιρία ερωτώ: τι γίνεται με το Ενυδρείο; Ποιος και πότε θα το λειτουργήσει; Ή μήπως... Λες;

Με ρωτούν συνάδελφοι και φίλοι γιατί στις καινούργιες διαμορφώσεις πεζοδρομίων της Κ.Καρτάλη κλείνουν κάποιες εσοχές, τις οποίες είχαμε εμείς διαμορφώσει, επί Δημαρχίας Αλέκου Βούλγαρη, προκειμένου να υπάρχουν κάποιες δυνατότητες φορτοεκφόρτωσης στις αρτηρίες, τον καιρό που λειτουργούσαν οι κορύνες στον άξονα. Και βοήθησαν πολύ αυτές οι εσοχές, κι ακόμα βοηθούν στην τροφοδοσία των καταστημάτων, όπου παραμένουν. Το γιατί τις καταργούν δεν το ξέρουμε, παρακαλώ απευθυνθείτε αρμοδίως, κοτζαμάν στελέχη και πιο κοτζαμάν συμβούλους διαθέτει ο Δήμος.

Ένα ελληνικό σουπερμάρκετ, με κατάστημα στα βόρεια της πόλης, φαίνεται ότι κατάλαβε (είτε αφ’ εαυτού του, είτε κατόπιν ευγενικής υπενθύμισης, δεν έχει μεγάλη σημασία) πως οι θέσεις στάθμευσης που διέθετε για τα οχήματα των πελατών του δεν επαρκούσαν και οι πελάτες αναγκάζονταν να παρκάρουν πάνω στον πολυσύχναστο και σημαντικό, κυκλοφοριακά, δρόμο. Έκανε, λοιπόν, τις κατάλληλες κινήσεις και δημιούργησε ακριβώς απέναντι, σε ένα ανέκαθεν άχτιστο οικόπεδο, ένα ωραιότατο ανοιχτό parking, δεν πρόσεξα ακριβώς για πόσα αυτοκίνητα, πάντως περίπου διπλασίασε τις διατιθέμενες θέσεις στάθμευσης. Μπράβο στην επιχείρηση, άξιον και δίκαιον το έργον. Πλην εις μάτην! Το parking παραμένει άδειο και ο δρόμος παραμένει γεμάτος! Οι καλοί πελάτες επιμένουν να παρκάρουν πάνω στον δρόμο, αγνοώντας και την σημασία και τους κινδύνους. Γράφουν τα πάντα στα παλαιά τους υποδήματα. Νομίζω ότι απαιτούνται μια-δυο-τρεις επισκέψεις της Δημοτικής Αστυνομίας σε διάφορες ώρες λειτουργίας.

Τέλος. Σας αγαπώ υπερμέτρως. Και περιμένω απαντήσεις για ιδιωτικοποίηση Λιμένα (κάτι διάβασα, θα τα πούμε την άλλη φορά) LNG και Ναύσταθμο. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 07.06.2023, αρ.φύλλου 3950)