κυκλο-φ-οριακα 968, 24 Απριλίου 2019

Μεγάλη Τετάρτη, καλημέρα συν-Ορθόδοξοι Έλληνες. Το Πάθος και η Ανάσταση, το Πάσχα των Ελλήνων, η Λαμπρή με τον παγκοσμίως μοναδικό οβελία, ημέρες περισυλλογής, αγάπης, και επί γης ειρήνης.

Όσο γι’ αυτό το τελευταίο, πάνω από 300 νεκροί και άγνωστος αριθμός τραυματιών στην μακρινή Σρι Λάνκα (πρώην Κεϋλάνη) ανήμερα την Κυριακή του Πάσχα των καθολικών. Ειρήνη.

Στα δικά μας, 32 μέρες απομένουν μέχρι τις Αυτοδιοικητικές και τις Ευρωπαϊκές εκλογές και κάθε μία από αυτές περιμένω να είναι μια «ξεχωριστή» μέρα. Από τα «κεντρικά» μέχρι τα «τοπικά» μας ζητήματα, όλα ένας αχταρμάς, χωρίς αρχή και τέλος, να ζαλίζεται ο νους του ανθρώπου.

Δεν ξέρω τι απέγινε με τις γραμμές του Τραίνου του Πηλίου στην περιοχή του κυκλικού κόμβου του Δημαρχείου. Μου μετέφεραν πως στα καφενεία της πόλης κυκλοφορεί ότι ο Άρχων του Δήμου έδωσε στον ΟΣΕ 400 χιλιάρικα για να το «βουλώσει»!! Εγώ είπα ότι αυτά τα πράγματα δεν γίνονται ούτε στα παραμύθια και μου απάντησαν «καλάαααααα» και εκεί έληξε αυτή η ανταλλαγή απόψεων. Και ερωτώ τώρα πολύ-πολύ σοβαρά: τι απέγινε με τις γραμμές του Τραίνου του Πηλίου; Διότι νιώθω ότι το θέμα «χάθηκε», πνίγηκε στους πανηγυρισμούς για το φωτεινό συντριβάνι και την ωραία, ανοξείδωτη, Αργώ, θάφτηκε κάτω από την άσφαλτο των δρόμων και τις ελίτσες του κεντρικού κύκλου – το άκουσα κι αυτό από κυρία διπλανής παρέας σε κεντρικό καφενείο «αχ! καλέ να δείτε κάτι ελίτσες που φύτεψε ο Άρχων, τι να σου λέω, μούρλια» – τι ζούμε Κύριε!

Το λοιπόν, αγαπητοί Φίλοι του ΟΣΕ και της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων κοντός ψαλμός αλληλούια: ανακοινώστε αμέσως τι απέγινε με τις γραμμές του Τραίνου του Πηλίου στην περιοχή του κυκλικού κόμβου του Δημαρχείου.

Όσον αφορά την όλη αισθητική διαμόρφωση του κόμβου (για τα κυκλοφοριακά θα τα πούμε αφού λειτουργήσει κάτω από διάφορες συνθήκες ο κόμβος) γεγονός είναι ότι τέτοιο συντριβάνι, με φώτα και "χορευτικά" είχαμε και στην Πλατεία Ελευθερίας, αν θυμάστε, κατασκευής επί Δημοτικής Αρχής Μήτρου. Λειτούργησε πλήρως για περίπου ένα τετράμηνο... Αντικαταστάθηκε με ένα απλό, ένα από τα πρώτα έργα της παρούσας Αρχής, και έκτοτε λειτουργεί ομαλά. Επίσης, στο σημείο ακριβώς που έγινε το σημερινό συντριβάνι υπήρχε ένα άλλο πολύ απλό, επί Δημαρχίας Πιτσιώρη, που λειτουργούσε μια χαρά. Η Δημοτική Αρχή μετά Πιτσιώρη, με Αντιδήμαρχο ¨Ελληνικής Λύσης" σήμερα, αφού το ειρωνεύτηκε επαρκώς ως άχρηστο λόγω γειτνίασης με την θάλασσα (!!) το κατήργησε και φύτεψε δέντρα και φυτά που έφτασαν μέχρι να ξηλωθούν για το νέο συντριβάνι. Ομοίως συντριβάνι υπήρχε στην Πλατεία των Παλαιών που δεν τα πήγαινε πολύ καλά και πλέον είναι ομοίως κήπος.

Γενικά, έχω την αίσθηση ότι έχουμε "κάτι" με τα συντριβάνια σ' αυτή την πόλη. Εύχομαι ειλικρινά μακροημέρευση και όλα τα καλά στο νέο μας "εμβληματικό" συντριβάνι. Για το οποίο η όντως εμβληματική ανοξείδωτη Αργώ κατασκευάστηκε από την βολιώτικη εταιρεία «Στραντζοποιία Βόλου Αφοι Λαζάρου Ο.Ε.» και εύγε! για το έργο, λέμε εμείς, ανεξάρτητα από την διαδικασία που ακολουθήθηκε.

Ένα εύγε! χρωστάμε επίσης στους φίλους της «Μουσικής Συμμορίας», που εδώ και χρόνια μας χαρίζουν στιγμές μουσικής απόλαυσης και γνώσης μέσα από της συχνότητες του Ραδιοφωνικού Σταθμού Βόλου (ΕΡΤ Βόλου). Κάποτε τους ακούγαμε από την συχνότητα του Δημοτικού Ραδιοφώνου, άλλη πονεμένη ιστορία κι αυτή… Ύστερα, όταν αυτό σίγησε, μετακόμισαν ομαδικά, δύο κυρίες και τρεις κύριοι, στο κρατικό ραδιόφωνο, κι άρχισαν να μεγαλουργούν τα απογεύματα. Κι όταν οι Σαμαροβενιζέλοι μαύρισαν την ΕΡΤ και τη ζωή μας αυτοί κι αυτές παρέμειναν στην παράγκα ως αλληλέγγυοι και συνέχισαν. Τώρα ακούστε τους κάθε Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη μετά τις 18:00 στους 101,2 και 100,7 ΜHz και όχι μόνο δεν θα μετανιώσετε, αλλά θα αισθανθείτε, πιστέψτε με, περισσότερο Άνθρωποι

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, συμπολίτες. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη 121χρονη καθημερινή εφημερίδα "Θεσσαλία" την Μεγάλη Τετάρτη 24.04.2019, αρ.φύλλου 36.801)

κυκλο-φ-οριακα 967, 17 Απριλίου 2019

Κωνσταντίνος Βολανάκης (1837-1907) Το λιμάνι του Βόλου.

Γενέθλιος ημέρα σήμερα, ημέρα Παρασκευή ήταν τότε, να με χαίρεστε! Καλημέρα συμπολίτες. Άραγε έχει μπει οριστικά η Άνοιξη, αυτή που, όπως λέει ο Ελύτης «…ολοένα τους κυρίευε. Σα να μην ήτανε άλλος δρόμος πάνω σ’ ολάκερη τη γη για να περάσει η Άνοιξη παρά μονάχα αυτός…».

Εγκαινιάστηκε, διαβάζω σε τοπικό μέσον, «η πρώτη διαδρομή ΑμεΑ στον Βόλο» και εκτός από τον Δήμαρχο ήταν, λέει το ρεπορτάζ, παρόντες και οι πρόεδροι των σωματείων των κινητικά αναπήρων. Την γνώμη μας για το έργο την έχουμε καταγράψει, μία ωραία και χρήσιμη αλλαγή στην επίστρωση με πλάκες των πεζοδρομίων της οδού Ιωλκού (βεβαίως και οι καινούργιες πλάκες γλιστράνε, είναι αδύνατον σε τούτη τη χώρα να χρησιμοποιηθούν μη ολισθηρά υλικά στην επιφάνεια των πεζοδρομίων…) και κατασκευή της δια Νόμου υποχρεωτικής λωρίδας όδευσης τυφλών. Ίδια κι απαράλλαχτα όπως στα πεζοδρόμια της οδού Δημητριάδος από το 2006, που έχουν και αισθητά μεγαλύτερο πλάτος. Τώρα, είδατε εσείς ποτέ στα πεζοδρόμια της οδού Δημητριάδος να κυκλοφορούν αναπηρικά καροτσάκια; Τρεις φορές περισσότερο δεν πρόκειται να δείτε στα πεζοδρόμια της οδού Ιωλκού που έχουν πλάτος 1,80-2,00 μ κι έχουν και την λωρίδα όδευσης που δυσκολεύει την κίνηση των τροχών. Κολλητά στις πόρτες των μαγαζιών θα πρέπει να περνάνε οι άνθρωποι και επιπλέον να μην υπάρχουν ούτε γλαστρούλες, ούτε λουλουδάκια, ούτε ψαράκια, ούτε σκαμπουδάκια, τίποτε απολύτως πάνω στο πεζοδρόμιο. Όσοι πρόεδροι κι αν «εγκαινιάσουν» μαζί με την παρέα άλλο ένα «προεκλογικό» έργο, η λύση στα τεράστια προβλήματα κινητικότητας που αντιμετωπίζουν δεν είναι αυτή και το ξέρουν.

Άλλο πράμα η πλήρης ασφαλτόστρωση της οδού Ανθίμου Γαζή. Αυτό άξιον και δίκαιον, διότι η οδός ήταν χωράφι μετά από αμέτρητες τομές δια λόγους ΔΕΥΑΜΒ, φυσικού αερίου, οπτικών ινών κλπ. Βεβαίως την προσαρμογή των καπακιών των φρεατίων της αποχέτευσης στην άσφαλτο δεν πρόκειται ποτέ να την πετύχουμε σε τούτη τη χώρα, αυτό το έχω κατανοήσει, αλλά εν πάση περιπτώσει το έργο είναι άξιον και είναι από τα καλά που μας συμβαίνουν, ως πολίτες, σε προεκλογικές περιόδους. Το ίδιο κι απαράλλαχτο φαίνεται ότι θα συμβεί και στην οδό Γαλλίας, πέρα-πέρα, που επίσης είναι οργωμένο χωράφι.

13 Απριλίου 2003, μέσα στα Τέμπη, σε σύγκρουση νταλίκας που κουβαλούσε πλάκες νοβοπάν με λεωφορείο που μετέφερε μαθητές από το Μακρυχώρι Ημαθίας, 21 παιδάκια νεκρά, θρήνος και οδυρμός. Την επόμενη μέρα η Υπουργός Δημοσίων Έργων του ΠαΣοΚ Βάσω Παπανδρέου δήλωσε ότι η οδική παράκαμψη των Τεμπών θα ολοκληρωθεί πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Η παράκαμψη ολοκληρώθηκε το 2017 με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και πλέον ένα δυστύχημα ίδιο ή παρόμοιο με εκείνο της αποφράδας 13^ης Απριλίου 2003 είναι σχεδόν αδύνατο. Αιώνια η μνήμη των 21 παιδιών του Μακρυχωρίου.

Πόλεμοι σοβούν εν Βόλω! Πόλεμοι, συνεχώς, υπάρχει μια έντονη πολεμική διάθεση. Με τους πεζοναύτες προσωρινώς απεσοβήθη το μοιραίον και οπωσδήποτε δεν θα χρειαστεί να «χυθεί αίμα» (αυτό κι αν είναι φασισμός…), με την αναδιάρθρωση του ποδοσφαίρου υποπτεύομαι παρόμοια εξέλιξη, με την ΑΓΕΤ και το εργοστάσιο SRF οι μάχες συνεχίζονται, κι ένα καινούργιο πεδίο μάχης αναπτύσσεται πέριξ του κυκλικού κόμβου στο Δημαρχείου, όπου πάλι ευθύνεται «το σάπιο πολιτικό σύστημα» (καραμέλα κατάντησε αυτό…). Αφορά βεβαίως την καταστροφή των σιδηροδρομικών γραμμών του Τρένου Πηλίου, οι οποίες από το 1985, με ενέργειες του δικού μας Συλλόγου Φίλων του Τρένου και απόφαση της τότε Υπουργού Πολιτισμού του ΠαΣοΚ Μελίνας Μερκούρη έχουν κριθεί απολύτως διατηρητέες (απόφαση ΥΠΠΕ/ΔΠΠΠ/Γ/20387/1282/6-5-85). Αυτό το γνωρίζουν όλες οι Δημοτικές Αρχές του Βόλου, κι έχουν συμβεί διάφορά κατά καιρούς. Μεγάλη εντύπωση μας κάνει πώς το αγνοεί η σημερινή Αρχή, η σημερινή Υπηρεσία και ο σημερινός Μελετητής. Κι ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση διότι πριν λίγους μήνες η ίδια Αρχή είχε την ίδια διένεξη με τον ΟΣΕ στον κόμβο Παπαδιαμάντη, στα Ψαράδικα, λίγο παρακεί δηλαδή. Δεν ξέρω τι άλλο να πω, εκτός από το ότι ο ΟΣΕ και όλοι εμείς που παλέψαμε γι’ αυτό όταν η Αρχή δεν ήξερε καν πού πέφτει ο Βόλος δεν θέλουμε να πειραχτεί καθόλου η υποδομή του «Μουτζούρη». Σαφές;

Μας πήρε λίγο παραπάνω σήμερα. Και χρωστάω και στον Φίλο μου τον Γιώργο, την άλλη φορά. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη 121χρονη καθημερινή εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 17.04.2019, αρ.φύλλου 36.795)

κυκλο-φ-οριακα 966, 3 Απριλίου 2019

οδός Ερμού, Οκτώβριος 1997

Κάθε που μπαίνει ο Απρίλης στο μυαλό μου έρχεται ο στίχος από το αριστούργημα του Διονυσίου Σολωμού «Ελεύθεροι πολιορκημένοι» στο Γ’ Σχεδίασμα

«Έστησ’ ο Έρωτας χορό με τον ξανθόν Απρίλη

κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκειά της ώρα.»

κι ανάλογα στο Β’ Σχεδίασμα

«Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε,

κι όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε.»

γιατί ο Απρίλης ήταν ο μήνας του Μεσολογγίου, ο μήνας της Εξόδου των ελεύθερων πολιορκημένων, αλλά ήταν κι ο Έρωτας εκεί, πανταχού παρών, ακόμη και στις μαύρες στιγμές της χειρότερης πολιορκίας.

Τα αριστουργήματα της Ελληνικής διανόησης, πέρα για πέρα αληθινά, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Και σήμερα ψάχνω να καταλάβω τι είναι αληθινό και τι ψεύτικο, πρωταπριλιάτικο 365 μέρες τον χρόνο. Καθώς, δε, είμαστε και σε προεκλογική τροχιά, δεν ξέρω από πού να φυλαχτώ. Βρίσκω στην πόρτα μου καρτούλα υποψηφίας Δημοτικού Συμβούλου, που στο βιογραφικό της γράφει ότι έλαβε με άριστα μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στη Φιλοσοφία χωρίς να γράφει ότι έχει λάβει πτυχίο! Παγκόσμια πρωτοτυπία! Διαβάζω ότι στόχοι αναπτυξιακοί μας είναι ένα ποδηλατοδρόμιο στον Βόλο, αγνώστου προϋπολογισμού, και ένα αεροδρόμιο στην Λάρισα ακόμη πιο αγνώστου, γενικώς, οπωσδήποτε, δε, προεκλογικώς. Διαβάζω ακόμη ότι σχεδιάζεται αρμοδίως από την Νέα Δημοκρατία «διεθνής καμπάνια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας», πράγμα που εμένα με βάζει σε σκέψεις μήπως μέχρι τώρα η ελληνικότητα της Μακεδονίας ήταν υπό αμφισβήτηση λόγω ακριβώς του ότι η γείτων χώρα αποκαλούνταν μέχρι πριν έναν μήνα διεθνώς και επισήμως και απλώς «Μακεδονία» (Republic of Macedonia). Κι όλα αυτά την ώρα που ο Πρωθυπουργός βρίσκεται στην Βόρεια Μακεδονία μαζί με 140 Μακεδόνες επιχειρηματίες και ο Πάπας Φραγκίσκος εισηγείται Νόμπελ Ειρήνης! (αυτό, πάλι, αν δεν έβλεπα αυτοπροσώπως τον 82χρονο Πάπα, ντυμένο στα λευκά, μέσα στο αεροπλάνο να το λέει, δεν θα το πίστευα με τίποτε…)

Χρειάζεται ψυχραιμία, είναι αλήθεια. Και «αγώνας» για την εύρεση της αλήθειας. Πάντως ένα από τα καλύτερα χτεσινά πρωταπριλιάτικα ήταν αυτό με τη συνδρομή της ΕΡΓΗΛ στην κατασκευή του Μουσείου της Αργούς. Πολύ με άρεσε, να ησυχάσουν και οι άνθρωποι της επί τούτου συσταθείσης επιτροπής, βρε αδερφέ, που ψάχνουν για λεφτά. Το άλλο με την συγχώνευση Ολυμπιακού Βόλου και Πύδνας, δεν με άρεσε, δεν επιδέχεται χώνευση (sic!).

Από κυκλοφοριακής απόψεως ένα μπάχαλο επικρατεί, γενικώς. Και δεν φταίει μόνο η κατασκευή του κυκλικού κόμβου στο Δημαρχείο, φταίει, για μία ακόμη φορά, η παράνομη στάθμευση. Συμμετείχα σε μία διαδικτυακή συζήτηση περί αυτού, όπου όλοι αιτιώνταν την «απούσα» Αστυνομία, είτε Τροχαία, είτε ΔΙΑΣ και μόνο εγώ ισχυριζόμουν ότι η Αστυνομία δεν μπορεί. Είπα ξανά αυτά που έλεγα το 2007, 12 χρόνια πριν, δηλαδή, ότι οι κορύνες ήταν και είναι «δωρεάν τροχονόμοι». Και η εμπειρία μέχρι το 2014 που καταργήθηκαν ήταν θετική, κανείς δεν φαίνεται πλέον να το αμφισβητεί αυτό – ακόμα κι από εκείνους που, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, ήταν τότε στην αρχή «επιφυλακτικοί» – κανείς, εκτός, βεβαίως, από την Δημοτική Αρχή και τους παρόδιους καταστηματάρχες της.

Για τους οποίους καταστηματάρχες υπάρχει και η φοβερή και τρομερή κανονιστική απόφαση περί τραπεζοκαθισμάτων, που έχει κάνει ομοίως μπάχαλο τόσο τους πεζοδρόμους, όσο και τα πεζοδρόμια. Τους οποίους πεζοδρόμους ένας από τους ως άνω συζητητές θεωρεί μηδαμινούς έως και ανύπαρκτους. Έχω πολλάκις πει ότι αυτή η πόλη μεγαλώνει πολλά και πολύχρωμα λουλούδια, αλλά και τόση βλακεία…

Ωχ! Παναγία μου, κι ακόμη δεν έχει ζεσταθεί η προεκλογική ατμόσφαιρα…

Να είστε καλά, hasta la Victoria, siempre!! Γεια σας.

Στην φωτογραφία η οδός Ερμού μπροστά στον Άγιο Νικόλαο, Οκτώβριος 1997. Αμέσως μετά πεζοδρομήθηκε.

(δημοσιεύτηκε στην 121χρονη καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 03.04.2019, αρ.φύλλου 36.783)