κυκλο-φ-οριακα 1062, 3 Ιουνίου 2021

 

ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εορτάζων

Καλό Καλοκαίρι φίλοι και φίλες αναγνώστες! Θα δούμε τι είδους καλοκαίρι θα είναι και τούτο και, κυρίως, τι είδους φθινόπωρο θα μας έρθει μετά. Πάντως ένα «πράσινο πιστοποιητικό εμβολιασμού», ένα ακόμη φακέλωμα και μάλιστα με τα πιο ευαίσθητα από τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών, εισάγεται ως «απολύτως αναγκαίο» στην ιστορία της ανθρωπότητας. Κι ο δικός μας άνθρωπος έκλεισε πέμπτη εβδομάδα στους θαλάμους του Νοσοκομείου…

Πρώτα μια απαραίτητη διευκρίνιση, σχετικά με το θέμα του υδατοδρομίου στον Λιμένα του Βόλου. Όταν έγραψα ότι «δεν βρήκα το ΦΕΚ» σαφώς εννοούσα ότι δεν το βρήκα ψάχνοντας μόνος μου στο διαδίκτυο. Και φυσικά δεν αμφισβήτησα ότι υπάρχει. Την επόμενη μέρα ο Συνάδελφος Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΛΒ αυτοπροσώπως επικοινώνησε μαζί μου και μου το έστειλε. Στην σύντομη κουβέντα μας συμφωνήσαμε ότι είναι αναγκαίο να προωθηθούν παράλληλα τα υδατοδρόμια στα νησιά καθώς και στον Άλιμο για την Αθήνα. Η στήλη ευχαριστεί τον ΟΛΒ για την επικοινωνία.

Και δεν θέλω τώρα και εδώ να ασχοληθώ με το θέμα «Ο Βόλος διαμετακομιστικός κόμβος όπως το Ρότερνταμ», που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα μας στις 25.05.2021. Δεν θέλω διότι θα στεναχωρηθούμε, κι εγώ και άλλοι, μπορεί και το Πολεμικό Ναυτικό που επιθυμεί, από όσο καταλαβαίνω, να κάνει ναύσταθμο στον Βόλο. Πάντως κάποια στιγμή θα έρθει κι αυτή η ώρα. Μαζί και με το Εμπορευματικό Κέντρο που μάλλον κανείς δεν έχει καταλάβει περί τίνος πρόκειται – και δεν μιλώ μόνο για την γειτονιά μας, για την Ελλάδα ολόκληρη μιλώ – αλλά κυκλοφορεί ανάμεσά μας από το 1997 πολύ συγκεκριμένα, σε καθαρά διεκδικητικό και, κατά βάση, τοπικιστικό επίπεδο. Από κοντά και οι διάφοροι κατά καιρούς «κυβερνητικοί αξιωματούχοι», που ανακοινώνουν ό,τι βρίσκουν πρόχειρο κι ό,τι, ίσως, βολεύει την εκλογική πελατεία τους. Εδώ ταιριάζει «γάντι» κι ο στίχος του Σαββόπουλου «…τι να φταιν οι εκπρόσωποι, έρημοι κι απρόσωποι, βρε!». Κι εγώ τώρα έμαθα για «Θριάσιο Ι και Θριάσιο ΙΙ», μέχρι χτες για ένα ήξερα, εδώ και παραπάνω από 30 χρόνια, φαίνεται ότι στον δρόμο προέκυψε και δεύτερο, παρ’ όλο που το πρώτο δεν έχει, στα 30 αυτά χρόνια, σημειώσει καμία πρόοδο πέρα από διαδικαστικού χαρακτήρα κινήσεις και ανταγωνισμούς μεταξύ «επενδυτών». Ειλικρινά πιστεύω – και παίρνω το ρίσκο να το πω – ότι πραγματικό εμπορευματικό κέντρο δεν πρόκειται ποτέ να γίνει στην Θεσσαλία. Ακόμη κι αν γίνει ο Βόλος «Ρότερνταμ»…

Όμως ο Νομός Μαγνησίας πανηγυρίζει για 23 γαλάζιες σημαίες, εκ των οποίων 12 στην χερσαία Μαγνησία, 10 στην Σκιάθο και 1 στην Σκόπελο. Αυτές οι 12 βραβευμένες παραλίες της στεριάς ανήκουν όλες στον Δήμο Βόλου. Όλες. Και είναι ο Άναυρος, οι Αλυκές, το Καρνάγιο, οι Αμφανές κλπ., μέχρι Πλατανίδια ανατολικά και μέχρι Νέα Αγχίαλο δυτικά. Και τέλος. Και μπράβο που είναι καθαρές και κατάλληλες για κολύμπι αυτές οι παραλίες του τόπου μας. Αλλά εγώ θεωρώ, συμπολίτες, απαράδεκτο να μην συμπεριλαμβάνονται σ΄ αυτόν τον διεθνή θεσμό, στον οποίο συμμετέχουν 49 κράτη και στον οποίο η Ελλάδα υπερηφανεύεται ότι κατέκτησε την 2^η θέση παγκοσμίως, παραλίες όπως (τελείως ενδεικτικά) Καμάρι, Χορευτό, Παπά Νερό, Ποτιστικά, Πάλτση, Χόρτο, Αμποβός, Καλά Νερά, Νιές, Πηγάδι, Αχίλλειο κι άλλες 50 τουλάχιστον. Δεν ξέρω ακριβώς τι συμβαίνει, έχω κάποιες υποψίες μετά από κάποιες παλιότερες συζητήσεις, αλλά σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι είναι κρίμα και εκτιμώ ότι είναι ανάγκη να ενδιαφερθεί η Περιφέρεια με τους περί Τουρισμού φορείς γι’ αυτό, μιας και οι αρμόδιοι Δήμοι είναι προφανές ότι δεν ενδιαφέρονται.

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος μεθαύριο 5 Ιουνίου και η Μαγνησία δείχνει για μία ακόμη φορά το μεγαλείο της: δεύτερη κατά σειρά εκδήλωση διαμαρτυρίας-διαδήλωση-συλλαλητήριο για το πολύ κρίσιμο θέμα της καύσης των σκουπιδιών (η πρώτη έγινε στις 29 Μαΐου, μια βδομάδα πριν…). Χωρίς άλλα σχόλια.

Τα σχετικά με το Πανθεσσαλικό Στάδιο τα μάθατε, φαντάζομαι. Ησύχασα πια, δικό μας, των πολιτών του Βόλου είναι το Στάδιο, συγκινήθηκα και με τη συγκίνηση του Δημοτικού Συμβούλου, έμαθα πώς γίνονται οι δουλειές σ’ αυτές τις απαίσιες εταιρείες του Δημοσίου, έμαθα και ότι οι κερκίδες στάζουν νερά και χρειάζονται αμέσως επισκευή, έμαθα, παρεμπιπτόντως, και ότι «λεφτά υπάρχουν» και να μην ανησυχώ. Και τότε αναρωτήθηκα, αφού υπάρχουν 20.000.000,00 αποθεματικά ή διαθέσιμα, και τόσα και τόσα έργα γίνονται στην πόλη χωρίς, βεβαίως, να μειώνεται το ποσόν των 20 εκατομμυρίων εδώ και μία 6ετία περίπου, (θαύμα! θαύμα!) αναρωτήθηκα, που λέτε, γιατί δεν επισκευάζονται οι κερκίδες κι ότι άλλο χρειάζεται το Εθνικό Στάδιο (ΕΑΚ). Θυμάται κανείς συναυλία με τον Γιώργο Νταλάρα στο Στάδιο ή κάνω λάθος; Άσχετο, θα μου πείτε. Όχι και τόσο, θα σας πω, καθώς τα περισσότερα έσοδα του Πανθεσσαλικού Σταδίου αναμένονται από πολιτιστικές εκδηλώσεις…

Αλλά να! κι ένα πραγματικά άσχετο σχόλιο: εκείνη η εξωτερική μονάδα ερκοντίσιον στο καλύτερο σημείο του κτηρίου με την επένδυση από πλάκες Πηλίου, στην πρόσοψη της ΔΕΥΑΜΒ, ακριβώς πάνω από τα γράμματα, που δεν υπάρχει περίπτωση να βγει μια φωτογραφία χωρίς να την περιλαμβάνει, δεν είναι δυνατόν να μετακινηθεί σε άλλη θέση; Ή δεν το «βλέπει» κανείς;

Ως εδώ και μη παρέκει σήμερα, συμπολίτες. Να είστε καλά και να ανταμώνετε, η μοναξιά είναι κακός σύμβουλος. Γεια σας.

Στην φωτογραφία ο στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (πριν τον βάλουν φυλακή…) γιορτάζει τα 200 χρόνια της Επανάστασης με ένα μπουκαλάκι κρασί…

(δημοσιεύτηκε στην 124χρονη (1898-2021) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Πέμπτη 03.06.2021, αρ.φύλλου 37.434) 

κυκλο-φ-οριακα 965, 27 Μαρτίου 2019

Πάει κι ο Μάρτης… Το ένα τέταρτο του ’19 φεύγει, οι προεκλογικές διαδικασίες για τις 26 Μαΐου έρχονται, το πρώτο εκλογικό μαγαζί άνοιξε στην οδό Ιάσονος (τα έργα, τα έργα αναζητώ…), τμήματα των συνδυασμών «Βόλος Ανατροπή – Δημιουργία» με επικεφαλής τον Απόστολο Παπαδούλη, «Βόλος – Έξυπνη Πόλη» με επικεφαλής την Νάνσυ Καπούλα και «Λαϊκή Συσπείρωση» με επικεφαλής τον Απόστολο Ριζόπουλο έχουν ανακοινωθεί, απόψε στου Τσαλαπάτα σειρά έχει ο συνδυασμός «Μαζί για τον Βόλο» με επικεφαλής τον Ιάσονα Αποστολάκη.

«Νέες προοπτικές από τις συνδυασμένες μεταφορές» ήταν ο αρμόδιος τίτλος την Δευτέρα 18.03.2019, μετά την υπογραφή προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του Υπουργείου Υποδομών, του Οργανισμού Λιμένος Βόλου (ΟΛΒ), του ΟΣΕ, της ΓΑΙΑ ΟΣΕ Α.Ε. (εταιρεία που διαχειρίζεται την ακίνητη περιουσία του ΟΣΕ) και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ Α.Ε. (εταιρεία που λειτουργεί και εκμεταλλεύεται τις σιδηροδρομικές μεταφορές επιβατών και εμπορευμάτων) και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για την εκπόνηση μελέτης αναφορικά με συνδυασμένες μεταφορές στην Μαγνησία. Άξιον και δίκαιον, το θέμα έχει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συζητηθεί κατ’ επανάληψη σ’ αυτή την πόλη, ένα λιμάνι είναι εξ ορισμού ένας κόμβος συνδυασμένων μεταφορών, ένα τελεφερίκ είναι επίσης ο άριστος τρόπος για να επισκέπτεται κανείς του Βουνό των Κενταύρων (μελετήθηκε διεξοδικά, και με δική μας συμμετοχή, το 2001, δεν προχώρησε η κατασκευή, οι καιροί έχουν αλλάξει…), μία μαρίνα σκαφών αναψυχής χρήσιμη είναι. Αλλά το πιο χρήσιμο, κατά την δική μας γνώμη, είναι η σιδηροδρομική σύνδεση με το αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου και την βιομηχανική περιοχή του Αλμυρού, αυτό ναι!, μπορεί να δώσει νέες προοπτικές στην ανάπτυξη της Μαγνησίας. Όσο για το περιβόητο, πλέον, Εμπορευματικό Κέντρο, πάνω στο οποίο στήνονται πολιτικές καριέρες, ανέκαθεν και τώρα προεκλογικά, εμείς σας έχουμε δώσει στο παρελθόν όλα τα σχετικά στοιχεία περί αυτών των υποδομών. Η καθαρά προσωπική μου άποψη, χωρίς φόβο και πάθος, είναι ότι πρόκειται για βαριές και ρυπογόνες εγκαταστάσεις που έχουν μόνο νόημα αν εμπεριέχουν σοβαρές λειτουργίες αποθήκευσης, ανασυσκευασίας και αναδιανομής αγροτικών, εν προκειμένω, προϊόντων, με σοβαρούς αποδέκτες.

Γενικά είναι πολύ ενδιαφέρον το να ξανα-μελετηθούν οι Μεταφορές στην Μαγνησία. Κι αυτή τη φορά να υλοποιηθούν κάποια πράγματα. Να γίνουν κάποια έργα, βρε αδερφέ, που να αφορούν άμεσα ή έμμεσα τον Βόλο. Έργα πραγματικά, όχι εργάκια λαϊκής κατανάλωσης…

Μεγάλο συλλαλητήριο στις 16 Μαρτίου κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ και κατά της κατασκευής εργοστασίου παραγωγής σκουπιδιών προς καύση από τον Δήμο Βόλου. Όπου γι’ αυτό το δεύτερο υπήρξε αρνητική γνωμοδότηση από το αρμόδιο Υπουργείο και το τι άκουσε από τον αρμόδιο Δήμαρχό μας δεν (περι)γράφεται. Για ακόμη μία φορά μας έγραψε η Ιστορία, έχουμε συνηθίσει πια. Πάντως το συλλαλητήριο ήταν πολύ μαζικό και δυναμικό και μπράβο σε διοργανωτές και συμμετέχοντες, μια παραπάνω προσοχή χρειάζεται, στο επόμενο, με τους ομιλητές, διότι τούτη τη φορά ένα μικρό καπελάκι μάς το φορέσανε, όσο να πεις… (οι γνωρίζοντες αντιλαμβάνονται).

Μεγάλο θέμα και με την «Μακεδονία ξακουστή, του Αλεξάνδρου η χώρα», με την ευκαιρία της επετείου της Επανάστασης του 1821, στην οποία Επανάσταση, λέει, η Μακεδονία ως τέτοια δεν είχε ουσιαστική συμμετοχή, διότι, λέει, υπήρχαν εκεί πολύ ισχυρές τουρκικές δυνάμεις που κατέπνιγαν κάθε εξέγερση. Βεβαίως και πρέπει να τραγουδιέται και να παίζεται το εμβατήριο διότι όντως η Μακεδονία, η χώρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι και ξακουστή και ελληνική και όλα όσα ανέκαθεν ήταν, δεν έχει τίποτε απολύτως αλλάξει. Και είναι μεγάλη και επικίνδυνη βλακεία να μην το τραγουδάμε «εμείς», διότι τότε «οι άλλοι» το παίρνουν για δικό τους και γίνονται όσα γίνονται. Μεγάλη και επικίνδυνη βλακεία το να αφήνουμε να καπηλεύονται, οι ανιστόρητοι, την Ιστορία μας.

Να είστε καλά, venceremos!! Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην 121χρονη βολιώτικη καθημερινή εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 27.03.2019, αρ.φύλλου 36.777)

κυκλο-φ-οριακα 947, 19 Οκτωβρίου 2018

Δεν συνάδει, συμπολίτες. Δεν συνάδει με αυτό που ήταν, είναι και θα είναι αυτή η πόλη. Φαντάζομαι ότι ελάχιστοι κατ’ ιδίαν δήλωσιν «κοπρίτες» κατάλαβαν «αφεαυτού» τους, που λένε, τι σημαίνει αυτό το ρημάδι το «συνάδει». Δεν συνάδει με το Πανεπιστήμιο, δεν συνάδει δυο φορές με τον Μανώλη Γλέζο ως τιμώμενο πρόσωπο. Ένα εύγε! κι από την ταπεινή ετούτη στήλη για όλους τους ανθρώπους του δικού μας Πανεπιστημίου, που συνάδει απολύτως με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της δικής μας πόλης.

Ένα παράδειγμα που έρχεται από το παρελθόν και πάει στο μέλλον είναι αυτό το θέμα του Εμπορευματικού Κέντρου (ΕΚ για τη συνέχεια). Το οποίο ούτε τότε ούτε σήμερα έχουν καταλάβει αυτοί που το «διεκδικούν» περί τίνος πρόκειται. Να σε χαίρεται που σ’ έχει, που λέει ο λαός μας. Η ιστορία των ΕΚ στην Ελλάδα ξεκινά «εν αιθρία» το 1995. Ξεκινά από μερικούς πραγματικά έξυπνους [και ολίγον τυχοδιώκτες – δεν δημοσιεύτηκε] ανθρώπους που ασχολούνται με τις εθνικές και διεθνείς μεταφορές, μέλη των Επιμελητηρίων της Ελλάδας (οι άνθρωποι των Μεταφορών είναι ανέκαθεν «ολίγον τυχοδιώκτες», σκεφτείτε Φοίνικες, Έλληνες, Μαγγελάνους και άλλους μεγάλους θαλασσοπόρους, καραβάνια στον δρόμο του μεταξιού, Όριεντ Εξπρες, Ωνάση, Αλαφούζους κλπ. κλπ.). Συστήνουν τον Ελληνικό Επιμελητηριακό Σύνδεσμο Μεταφορών (ΕΕΣΥΜ) (που υπάρχει και σήμερα, με τον ίδιο Πρόεδρο, 23 χρόνια) και βγαίνουν στην πιάτσα για επιστημονικούς συμβούλους και χρηματοδότηση (χρήμα αρχή των πάντων…). Το ΔΕΚΑΜΜ, που εδρεύει στον Βόλο κι έχει εκείνη την περίοδο Διευθυντή εμένα, (το ξαναείπαμε, Διεθνές Ερευνητικό Κέντρο Ανατολικής Μεσογείου για τις Μεταφορές, 1985-2008 με έδρα το κτήριο του Λιμενικού Ταμείου, σήμερα ΟΛΒ, και πρώτον Διευθυντή τον Ναυπηγό Μηχανικό Δημήτρη Δερβένη) ορίζεται ένας από τους επιστημονικούς συμβούλους (οι υπόλοιποι ήταν καθηγητές Πολυτεχνείου) και αναλαμβάνει δράση, πρώτα-πρώτα για να ενημερωθεί και να ενημερώσει περί τίνος πρόκειται. Εξασφαλίζεται χρηματοδότηση από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απρίλιο 1996 ξεκινάει και Ιανουάριο 1997 μια πραγματικά εμπεριστατωμένη μελέτη με τίτλο «Μελέτη Ελληνικού Δικτύου Εμπορευματικών Κέντρων».

Η Μελέτη αυτή, πρώτη και μοναδική σε τέτοια έκταση για τον ελληνικό χώρο, το 1997, τονίζω, προτείνει 10 Εμπορευματικά Κέντρα, 14 Εμπορευματικούς Σταθμούς και 13 Εμπορευματικούς Κόμβους, η διάκριση γίνεται ως προς το μέγεθος των διακινούμενων φόρτων και την επικουρικότητα. Τα 10 Εμπορευματικά Κέντρα προσδιορίζονται στις εξής περιοχές: Αλεξανδρούπολη, Θεσσαλονίκη, Κιλκίς, Κοζάνη, Ηγουμενίτσα, Λάρισα, Πάτρα, Πειραιά, Ηράκλειο, Χίο. Στον Βόλο προτείνεται Σταθμός (στο Λιμάνι) και στο κείμενο γράφεται ως σημείο χωροθέτησης του Κέντρου «ο άξονας μεταξύ Λάρισας-Βόλου» ύστερα από προσωπική μάχη σε «επιστημονικό επίπεδο».

Πέντε χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 2002 το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών (Πρωθυπουργός Κώστας Σιμήτης, Υπουργός Χρίστος Βερελής, Υφυπουργός Σπύρος Βούγιας) αναθέτει σούπερ «Μελέτη Σκοπιμότητας για την δημιουργία Εθνικού Δικτύου Εμπορευματικών Κέντρων» σε σούπερ μελετητικές εταιρείες με σούπερ προϋπολογισμό 1.800.000 €. Κατά τας σούπερ προδια-γραφάς εξεταστέες ήταν οι «ευρύτερες περιοχές αναφοράς» Αλεξανδρούπολης, Ηγουμενίτσας, Πάτρας και Ηρακλείου και οι «άξονες» Θεσσαλονίκης-Κιλκίς και Λάρισας-Βόλου, ήτοι 6 ΕΚ και έτερον ουδέν.

Έκτοτε, βέβαια, και παρά τα 1,8 εκ. € αισιοδοξίας (στο πλαίσιο του τότε «λεφτά υπάρχουν»…) ουδέν ΕΚ είτε κατασκευάστηκε είτε χωροθετήθηκε, ουδαμού της ελληνικής γης. Από το 1999 έχει ξεκινήσει η προσπάθεια για ένα ΕΚ του ΟΣΕ στο Θριάσιο Πεδίο, το απόλυτο έργο Συνδυασμένων Μεταφορών λέγαμε κάποτε εμείς οι επιστήμονες στα συνέδρια, κι ακόμη δεν είναι έτοιμο, δεν λειτουργεί.

Τώρα διαβάζω ότι στο νέο Περιφερειακό Χωροταξικό Πλαίσιο (ΠΧΠ) για την Θεσσαλία προβλέπεται ένα ΕΚ Θεσσαλίας και «κατ’ αρχήν κατάλληλη περιοχή για την χωροθέτησή του προτείνεται η περιοχή του Βελεστίνου». Αισθάνομαι πολύ χαρούμενος και επιστημονικώς δικαιωμένος, 22 χρόνια μετά. Αν θα προλάβω να δω ΕΚ στη Θεσσαλία, στο Βελεστίνο ή οπουδήποτε αλλού επί της ελληνικής γης δεν ξέρω, μόνο ο Κύριος ξέρει. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Παρασκευή 19.10.2018, αρ. φύλλου 36.646)

κυκλο-φ-οριακα 894 12 Ιουλίου 2017

ο Αη Γιάννης του Αιγαίου, ο ποδηλατοδρόμος

Καλημέρα συμπολίτες! Καλοκαιράκι, το γνωστό, θερμό, καλό ελληνικό καλοκαίρι. Με τα καλά του και τα κακά του, κυρίως με τα πρώτα, βέβαια. Παραλίες, ναυαγοσώστες, τουρίστες (που πάλι θα αυξηθούν σε αριθμό, φέτος, χωρίς να αυξηθούν σε ευρώ τα (επίσημα) έσοδα-ακόμη ένα θαύμα της ελληνικής (παρα)οικονομίας), εκδηλώσεις πάσης φύσεως παντού (αλλά χωρίς μουσικό χωριό στον Άγιο Λαυρέντιο…), αυξημένες μετακινήσεις, άρα αυξημένα ζητήματα στάθμευσης και κυκλοφοριακών συμφορήσεων, και πολλά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, που πάντα οξύνονται κατά κάποιον τρόπο μέσα στο καλοκαίρι (βλέπε και παρουσία-show του Τραmp και του Ερντογάν στο Αμβούργο). Για την εσωτερική πολιτική κατάσταση δεν ξέρω να σας πω, καταλαβαίνω ότι το κουτσομπολιό φουντώνει κάθε μέρα και περισσότερο, σαν καλοκαιρινή πυρκαγιά που ευνοείται από τον «στρατηγό άνεμο». Αδυνατώ, π.χ., να κατανοήσω πώς είναι δυνατόν σε τούτη την χειμαζόμενη και βαριά βαρεμένη από την οικονομική κρίση χώρα να εκδίδεται κάθε τόσο και μια καινούργια εφημερίδα – τελευταίο «χτύπημα» μια Νέα Σελίδα η οποία «…επιχειρεί μια επανάσταση στην έντυπη δημοσιογραφία, με γραπτό λόγο χωρίς φιοριτούρες…» κλπ. παρόμοια καθώς «…φιλοδοξεί να καλύψει την ανάγκη των πολιτών για ενημέρωση…» διαβάζω αρμοδίως και ξαφνικά παθαίνω μια μεγάλη ανάγκη για ενημέρωση.

Στην ίδια αυτή χειμαζόμενη χώρα ένας μουσικοσυνθέτης, που έχει σταματήσει να συνθέτει από το 1979 (!!), επανέρχεται για πολλοστή φορά στην ούτως ή άλλως χειμαζόμενη ελληνική επαρχία με το ίδιο εκείνο έργο του 1979 στην εκατοστή παραλλαγή του και ζητάει να του πληρώσουμε 20 €υρώ εισιτήριο. Δεν ξέρω πού απευθύνεται, σε ποιο κοινό – κι αν θελήσει να μου πει ότι πρόθεσή του είναι να γνωρίσει το αρχαίο έργο του στους νέους ή ότι αποπειράται μία «νέα ανάγνωση» στο ποιητικό μέρος του έργου, του απαντώ ότι μάλλον δεν έχει εικόνα του τι σημαίνουν είκοσι ευρώ την σήμερον ημέραν και μάλιστα για τους νέους! Το καραβάνι του θα βρεθεί στην πόλη μας τούτες τις μέρες.

κυκλο-φ-οριακα 855 27.07.2016

...ας κάνουμε κάνα μπάνιο

Καλημέρα συμπολίτες. Χρόνια Πολλά να ζήσουν οι απανταχού Παντελήδες κι εμείς οι υπόλοιποι να ‘μαστε καλά να τους γιορτάζουμε, καθώς βαδίζουμε ολοταχώς προς την Νέα Μεταπολίτευση, μέσω συνταγματικής αναθεώρησης και απλής αναλογικής.

Έγιναν και τρία απανωτά δολοφονικά χτυπήματα στο έδαφος της κραταιάς (;) Γερμανίας χωρίς ανάληψη ευθύνης από το εμιράτο αλλά με έντονα στοιχεία αποκλεισμού από την κοινωνία της ευημερίας (;). Και το μεγάλο ζητούμενο παραμένει: ποιος άνθρωπος, ποια πολιτική, ποιος θεσμός, ποια ιδεολογία είναι σε θέση να ανακόψει την πορεία της Ευρώπης προς τον εθνικοσοσιαλισμό; Ολόκληρης της Ευρώπης, αυτή τη φορά, πολύ φοβάμαι, κι όχι μόνο της (ενωμένης, μη το ξεχνάμε) Γερμανίας. Π.χ. άκουσα τον Πρόεδρο κ. Γιουνκέρ να δίνει συνέντευξη για τα περί «μεταπραξικοπηματικής» Τουρκίας και παρ’ όλα τα πολύ καλά αγγλικά μου δεν μπόρεσα να καταλάβω τι ήθελε να πει ο ποιητής. Έλεγε συνέχεια ένα ναι μεν αλλά, ένα εμείς κι εσείς, ένα «μπλαμπλαμπλα δημοκρατία, μπλαμπλαμπλα με εκλέξανε», που λέει κι ο στρατηγός Λάμαχος στους κατά Σαββόπουλον Αριστοφανικούς «Αχαρνής», με δυο λόγια ένα τίποτε με περικεφαλαία. Είναι αυτός Ηγέτης άξιος των καιρών; Απορώ και εξίσταμαι.

Ή είναι ο άλλος, ο δικός μας, που όταν ήταν έξι μηνών βρέφος ήταν κρατούμενος της χούντας; και πολύ χάρηκα που το είπε εντός Βουλής, μπροστά σε χίλιες κάμερες, και το πληροφορήθηκε σύμπασα η ελληνική κοινωνία και ο κόσμος όλος και γέλασε ο κάθε πικραμένος απ’ τις κακουχίες και τους φόρους πολίτης τόσο εντός, όσο και εκτός ελληνικών συνόρων.

Όχι αυτά δεν ισχύουν στην πόλη μας, όχι. Εδώ υπάρχουν άξιοι των καιρών ηγέτες. Και άξιοι των ηγετών τους πολίτες, και όλοι άξιοι και πανάξιοι, νυν και αεί και εις τους αιώνας.