κυκλο-φ-οριακα 1212, 16 Οκτωβρίου 2024

 

Πάλι εδώ, καλημέρα συμπολίτες, συμπολίτισσες και απανταχού αναγνώστες! Περάσαμε και τα μισά του Οκτώβρη κι ακόμα δεν λέει να βρέξει σοβαρά, να δείτε που θα πάθουμε λειψυδρία, κι ας λέει ο Πρόεδρος Αργύρης ό,τι θέλει. Και μια που αναφερθήκαμε στο νερό μας, τι ακριβώς συμβαίνει με τους λογαριασμούς, έχει καταλάβει κανείς; Εγώ ακούω ότι άμα κάποιος υδροδοτούμενος πολίτης πάει στα ταμεία της ΔΕΥΑΜΒ και διαμαρτυρηθεί, αδιαμαρτύρητα η Επιχείρηση του μειώνει τον λογαριασμό. Δηλαδή; Αναγνωρίζει η Δημοτική Επιχείρηση ότι έχει εκδώσει «μούφα» λογαριασμούς; Ότι επισήμως κλέβει τους πελάτες της; Και δεν έχει επέμβει ακόμα ο Εισαγγελέας; (ο οποίος, σημειωτέον, έσπευσε να επέμβει στο θέμα του Αγίου Κυπριανού…) Ερωτώ: αν το κάνει αυτό ένας ιδιώτης επιχειρηματίας δεν θα διωχθεί αρμοδίως; Ποία η διαφορά, πέραν της πανταχόθεν δεδομένης ασυλίας του Άρχοντος και των συν αυτώ;

Και επίσης: με τα χρωστούμενα 20 εκατομμύρια στην ΔΕΗ τι έγινε; Τα κάλυψε το Κράτος; Το Κράτος, άκουσα στην τηλεόραση ένα παλληκαράκι τσίφτικο και καταφανώς καλοζωισμένο, Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), να λέει με στόμφο «Κράτος είμαστε, δεν είμαστε ο Χάρυ Πότερ!!», προσπαθώντας, ως είθισται, να απεκδυθεί πάσης ευθύνης για την κάκιστη διαχείριση των πραγμάτων στην πλημμυροπαθή Θεσσαλία μας.

Στην οποία Θεσσαλία μας (από το ένα στο άλλο πηδάμε…) ιδρύθηκε με Νόμο, ως γνωστόν, ο Οργανισμός Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας (ΟΔΥΘ Α.Ε.), ένα καινούργιο μαγαζάκι, το οποίο, όπως το λέει το όνομά του, θα διαχειρίζεται όλα τα νερά της Θεσσαλίας, πηγές, ποτάμια, ρέματα, ρυάκια και αρδευτικά αυλάκια, λίμνες φυσικές και τεχνητές, υδροφόρους ορίζοντες, βιολογικούς και χημικούς καθαρισμούς λυμάτων μαζί με τις αποχετεύσεις σε πόλεις και χωριά, ό,τι τελοσπάντων έχει σχέση με το νεράκι και τις πάμπολλες χρήσεις του. Και ξέρετε, αγαπητοί φίλοι, ποιον κατά πάσαν πιθανότητα προορίζουν αυτοί που δεν είναι ο Χάρυ Πότερ για αφεντικό αυτού ακριβώς του Οργανισμού; Τον κύριο Μιλτιάδη Γκουζούρη. Τον κύριο που μας συστήθηκε ως ο Γενικός Διευθυντής (CEO) των «Ολλανδών», της ολλανδικής εταιρείας HVA (για την οποία σας έχουμε γράψει, παλαιότερα, κάποια πραγματάκια…), ελάχιστες ημέρες μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στην Θεσσαλία, κυριολεκτικά «από το πουθενά», απολύτως «φυτευτός», ως ο απολύτως αρμόδιος, λόγω τεραστίας εταιρικής εμπειρίας, για την αντιμετώπιση των τεραστίων προβλημάτων, στην συνέχεια παρέδωσε ένα «master plan» μόνο στα αγγλικά (που όσοι το διάβασαν, μαζί κι ο Περιφερειάρχης, δεν είπαν τα καλύτερα λόγια…), μέσα στο οποίο σχέδιο μία βασική πρόβλεψη είναι η δημιουργία του ως άνω ΟΔΥΘ! Τουτέστιν, αγαπητοί φίλοι, Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει ή όλα δικά μας, βοήθειά μας. Διότι, όπως εν τω μεταξύ μάθαμε, ο κ. Γκουζούρης από το 2007 έχει σαφή πολιτική δράση στην Ελλάδα και από τα χρόνια των μνημονίων είναι στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας σε διάφορα πόστα. Το 2018 ανέλαβε Γενικός Διευθυντής της HVA και τώρα σκέπτεται να την αφήσει για τον ΟΔΥΘ, σκεφτείτε τι αμοιβές θα προβλέπει για τον εαυτό του… (περισσότερες λεπτομέρειες μπορεί να βρει κανείς στην ιστοσελίδα www.datajournalists.co.uk, σε ένα άρθρο του δημοσιογράφου κ. Άρη Χατζηγεωργίου).

Δύσκολα πράγματα, συνάνθρωποι.

Στα πιο «κοντινά» μας θέματα, πανηγυρισμούς, διαβάζω, για δημοπράτηση του Περιφερειακού Δρόμου της Αγριάς μέσα στο 2025, «μέχρι τα Λεχώνια», αν κατάλαβα καλά, διότι από εκεί και πέρα κάνει τζιζ!, όπως συχνά έχουμε πει σε τούτη τη στήλη. Ο οποίος Περιφερειακός αναβαθμίζεται και σε αντιπλημμυρικό έργο, δεν ξέρω ακριβώς γιατί, εύχομαι να ξέρουν αυτοί που το λένε. Επίσης, αν κατάλαβα καλά, ο κ. Περιφερειάρχης δήλωσε ότι οι απαραίτητες μελέτες ολοκληρώθηκαν (εγώ νομίζω ότι έχουν ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια…), η Αποκεντρωμένη Διοίκηση θα εγκρίνει το τελευταίο κομμάτι των περιβαλλοντικών επιπτώσεων αλλά απομένει να διευκρινιστεί το ακριβές κόστος για την κατασκευή του έργου καθώς και το από πού θα χρηματοδοτηθεί. Δηλαδή; Σε κουβέντα να βρισκόμαστε πάλι; Αν δεν ξέρουμε πόσο κάνει κι αν δεν υπάρχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση δεν υπάρχει έργο, αγαπητοί φίλοι, τι να λέμε τώρα!

Για το Αεροδρόμιο Κεντρικής Ελλάδας, με διεθνή κωδικό VOL (από το Βόλος, προφανώς…) και έδρα το πολιτικό αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου, βρέθηκε πάλι τρόπος να υπάρχουν διαφωνίες και διιστάμενες απόψεις εντός Μαγνησίας. Το γεγονός είναι ότι ουδείς πέραν ημών ενδιαφέρεται για την ύπαρξή του (υπουργεία, εοτ, λοιπή Θεσσαλία κλπ.) κι αν εμείς εδώ, οι Μαγνησιώτες με την στήριξη της Περιφέρειας, δεν ομονοήσουμε και δεν συμφωνήσουμε στο δέον γενέσθαι, θα είμαστε χαρούμενοι αν μπορέσει να διατηρηθεί η σημερινή ελάχιστη κίνηση. Είναι πολύ θετική η έλευση μιας ισραηλιτικής εταιρείας το 2025, οι Εβραίοι έχουν ήδη βάλει πόδι με επενδύσεις στο Πήλιο και προφανώς, ως έξυπνοι επιχειρηματίες, ενδιαφέρονται να στηρίξουν αυτές τις επενδύσεις ή/και να πραγματοποιήσουν νέες. Αυτό ίσως προσελκύσει κι άλλες εταιρείες, καθώς είναι παγκοίνως γνωστή η διασύνδεση των εβραϊκών συμφερόντων ανά τον κόσμο, κι αυτό πιθανότατα θα βοηθήσει τον τουρισμό της Μαγνησίας.

Αλλά για όλα αυτά χρειάζεται ομόνοια. Και να τελειώσουν, επιτέλους, οι πολύ σπουδαίες επιμελητηριακές εκλογές, που έχουν διχάσει τον φιλελεύθερο επιχειρηματικό (και όχι μόνο…) πληθυσμό  της Μαγνησίας.

Επόμενο (last but not least, που λένε κι οι εγγλέζοι…) πολύ σοβαρό θέμα για τον Βόλο είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκονται όλοι οι αθλητικοί χώροι αρμοδιότητας του Δήμου. Εκτός, φυσικά, από τον αγωνιστικό χώρο και τα αποδυτήρια του Πανθεσσαλικού Σταδίου, λόγω ΝΠΣ…

Αυτά, δεν περιγράφω άλλο, σας υπολήπτομαι και σας αγαπώ μεγαλοφώνως. Γεια σας.

Στην φωτογραφία μια εξαιρετική λύση στον Σταθμό Εξυπηρέτησης Αυτοκινήτων (ΣΕΑ) Κορυνού, στον Αυτοκινητόδρομο Αιγαίου, κοντά στην Κατερίνη: Στέγαστρο για το parking των αυτοκινήτων με κάλυψη από φωτοβολταϊκές πλάκες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 16.10.2024, αρ.φύλλου 4268)

κυκλο-φ-οριακα 1189, 3 Απριλίου 2024

 

Καλημέρα αγαπημένοι μου αναγνώστες και αναγνώστριες, από την εφημερίδα (πρώτιστον είδος, η στήλη πρώτα δημοσιεύεται στην εφημερίδα, στο χαρτί, παρά την artificial intelligence (τεχνητή νοημοσύνη) εγώ πιστεύω ότι εν τέλει το χαρτί θα διασώσει τον σύγχρονο πολιτισμό, όπως έγινε και με τους προηγούμενους αιώνες, από την εποχή του Γουτεμβέργιου, περί το 1434… ) μέχρι το φατσοβιβλίο. Είναι ειλικρινά αρκετοί οι άνθρωποι που με συναντούν στον δρόμο και μου λένε το γνωστό «σε διαβάζω», γνωστοί αλλά και άγνωστοι, τι άλλο να ζητήσει ένας συγγραφέας (;) χρονικογράφος (;) δημόσιο-γράφος (;) ή οποιονδήποτε άλλον χαρακτηρισμό θέλει να δώσει ο καθείς σ’ αυτόν που επιμένει να γράφει αυτή την στήλη, από τις 20 Ιανουαρίου 1991, οπότε έγραψε τις πρώτες 719 λέξεις – η ιστορία μας, η ζωή μας.

Η Ιστορία μας! Τι απέγινε, εν τέλει, με το Τραινάκι του Πηλίου στην Αγριά; Ακόμη μια θυσία στον βωμό της κερδώας μπουλντόζας; Ακόμη μια «νίκη» του Άρχοντα απάντων των δημοκρατικών διαδικασιών και των πυλώνων αυτών των διαδικασιών; Αλλά, συμπολίτες, σκέφτομαι και το άλλο, ποιος νοιάζεται; Ποιο Τραινάκι, ποιοι το ξέρουν τώρα πια, ποιοι τουριστικοί παράγοντες, ποιος ΟΣΕ (τι ‘ν τούτο;), όσοι το αναφέρουν «αναμνηστικά» «Μουτζούρη» το αναβοκατεβάζουν, όπως ακριβώς το αποκαλούσαν οι «αστοί» της οδού Δημητριάδος, που τους λέρωνε τα μπαλκόνια (αίσχος!), κι έκαναν τα πάντα, με την συνδρομή της χούντας, το 1971, για να σταματήσουν τα δρομολόγιά του. Αγωνιστήκαμε να μην αποξηλωθούν οι γραμμές μεταξύ Αγριάς και Κάτω Λεχωνίων, να κηρυχτεί διατηρητέο μνημείο από την Μελίνα Μερκούρη το 1985 (ΦΕΚ 322 Β/24-5-1985), να ξανακυκλοφορήσει το 1996, καταφέραμε να αγοραστεί καινούργια μηχανή έλξης, πετύχαμε να εκτελεί δρομολόγια Άνω Λεχώνια-Μηλιές για αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα κάθε χρόνο μέχρι πρόσφατα. Κάποτε ήμασταν πολλοί, είχαμε Σύλλογο Φίλων του Τραίνου Βόλου-Πηλίου, είχαμε Αρχές με το μέρος μας. Ύστερα, με την πάροδο των χρόνων και την αλλαγή των ηθών όλο και λιγοστεύαμε, σήμερα δεν ξέρω πια πόσοι έχουν (έχουμε) απομείνει που να αγαπούν πραγματικά το τραινάκι του Πηλίου, του οποίου η ύπαρξη ξεκίνησε το 1896, μάλιστα αγαπητοί, το 1896! Βλέπω στην τηλεόραση κάποια ντοκιμαντέρ για τα τραίνα στον κόσμο, για τα τραίνα της Ιαπωνίας και της Κίνας, για τα μουσειακά τραίνα της Σκωτίας, της Ελβετίας και όχι μόνο, και μελαγχολώ, συμπολίτες. Και, δυστυχώς, δεν είναι το μόνο πράγμα σ’ αυτόν τον τόπο για το οποίο μελαγχολώ…

Νέες περιπέτειες ψυχανεμίζομαι για το ταλαίπωρο parking Φιλελλήνων-Δημητριάδος. Βεβαίως ο καλός μας Δήμος ενεργοποιήθηκε και κάνει κάποιες εργασίες, απαραίτητες για την λειτουργία τού parking, δεν ξέρω τι γίνεται με τις απαιτούμενες άδειες κι αν θα είναι έτοιμες μέχρι την νέα ενοικίαση στον νέο επιχειρηματία – έχω την αίσθηση ότι στον Βόλο η έννοια «επιχειρηματίας» αναφέρεται αποκλειστικά σε εστίαση. Εν πάση περιπτώσει εμείς το καλό του τόπου και του parking θέλουμε, καθώς και του γενικότερου κυκλοφοριακού ζητήματος – κατά την πρόσφατη ορολογία «σχέδιο αστικής κινητικότητας» – λεπτομέρειες του οποίου εξακολουθούμε να μην γνωρίζουμε.

Έτυχε και περάσαμε πεζή από την νεότευκτη οδό Παύλου Μελά στο τμήμα Ερμού-Δημητριάδος, δίπλα από την Πλατεία Πανεπιστημίου, η οποία επιτέλους φαίνεται να οδεύει προς ολοκλήρωση. Καλή κατασκευή, με πέτρινους κυβόλιθους στο οδόστρωμα και επαρκές πλάτος, προφανώς διότι στην δεξιά πλευρά προβλέπεται να επανέλθει η πιάτσα των ΤΑΞΙ. Το πάνω τμήμα, 28^ης Οκτωβρίου-Ερμού είναι ακόμη υπό κατασκευήν και το δικό μας ενδιαφέρον επικεντρώθηκε (ως ανεμένετο…) στους μνημειακούς μαρμαρόλιθους της διασταύρωσης με την οδό Ερμού, οι οποίοι, όπως έγραψα την προηγούμενη φορά, βρίσκονται στο σημείο πρακτικά από το 1903! Διαπίστωσα ότι είναι στην θέση τους και σε καλή κατάσταση, ελπίζω να παραμείνουν έτσι μέχρι το τέλος της διαμόρφωσης. Η Ιστορία μας, η ζωή μας.

Πληροφορούμαι ότι το Αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου είναι καλά! Κάτι ανοησίες που ακούγονταν πριν λίγο καιρό περί αεροδρομίου-κάργκο, τουτέστιν αποκλειστικά για την διακίνηση φορτίων (των άπειρων φορτίων που διακινούνται αεροπορικώς λόγω της Ελληνικής Ανάπτυξης…) φαίνεται ότι ξεχάστηκαν. Το Αεροδρόμιο θα εξυπηρετήσει και φέτος επιβατικές πτήσεις προς/από Μόναχο, Ντύσελντορφ, Βιέννη, Μπρνο, Παρίσι και Ηράκλειο με τις εταιρείες Condor, Eurowings, Smartwings, Transavia, Austrian και SkyExpress προς το Αεροδρόμιο «Νίκος Καζαντζάκης». Αποσύρθηκε μόνο η εταιρεία Easy Jet, που συνέδεε το Λονδίνο. Αλλά τίποτε δεν αποκλείει να ενδιαφερθούν και άλλες αεροπορικές εταιρείες, είναι πολύ σημαντικό στοιχείο για την τουριστική ανάπτυξη μιας περιοχής η ύπαρξη Αεροδρομίου κι εμείς, που με χίλια ζόρια το αποκτήσαμε, οφείλουμε, ως Μαγνησιώτες, να το υπερασπιζόμαστε έναντι παντός ανοήτου…

Ύστερα ξανα-μπλέξαμε με την ιστορία του τελικού ποδοσφαιρικού αγώνα για το Κύπελλο Ελλάδος, που δεν ξέρω ακριβώς για ποιον λόγο όλο πάει κι έρχεται και στον Βόλο καταλήγει. Γιατί, δηλαδή, δεν μπορεί να παιχτεί στην Λάρισα, μια χαρά γήπεδο έχει, στην Λαμία το ίδιο, γιατί πρέπει σώνει και καλά πάντα ρυθμιστής των πραγμάτων να είναι ο Άρχοντας; Τι πράγμα είναι κι αυτό, ποιοι θεσμοί, μαζεύτηκαν οι αρμόδιοι, μαζί και ο Άρχοντας, και έβγαλαν φιρμάνι «…αγώνας κεκλεισμένων των θυρών, λόγω απουσίας καμερών ασφαλείας…». Παρόντος, επαναλαμβάνω, του Άρχοντος. Και την άλλη μέρα το πρωί βγήκε στα «μέσα» ο Άρχοντας και είπε εγώ! Εγώ θα βάλω κάμερες ασφαλείας, που θα τις πληρώσουν, 300.000 €, τα κορόιδα οι Βολιώτες. Ναι! όπως τ’ ακούς, φίλε αναγνώστη. Αυτό σημαίνει Άρχοντας γαλαντόμος.

Μελαγχολώ, συμπολίτες, είναι μεγάλο το γενικό μπλέξιμό μας. Ας έχουμε, τουλάχιστον, την υγεία μας. Γεια σας.

Στην φωτογραφία «Η ΓΟΡΓΟΝΑ όπος την εξιστορούσαν παλαιοί Καπενανέη» έργο Νίκου Χριστόπουλου (από την επίσκεψη των Παλαιών Ναυτοπροσκόπων του 58^ου Σ.Ν/Π Βόλου στο καρνάγιο Καρταπάνη-Χριστόπουλου, στα Πευκάκια).

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 03.04.2024, αρ.φύλλου 4144)

κυκλο-φ-οριακα 1181, 7 Φεβρουαρίου 2024

 

Καλημέρα και πάλι συμπολίτες και απανταχού αναγνώστες. Η στήλη βρίσκεται στας Αθήνας, για πολύ καλόν λόγο – το γράφω, γιατί δυστυχώς όλο στο κακό πάει ο νους, ολονών μας. Με έναν λαμπρό καιρό, όχι απόλυτα φυσιολογικό για την εποχή αλλά πολύ ταιριαστό για τις εξορμήσεις μας καιρό – φημολογείται ότι πρόκειται για τις φετινές αλκυονίδες ημέρες.

Η πρώτη μας επαφή με την αθηναϊκή πραγματικότητα ήρθε στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος – το οποίο, ως γνωστόν, αγοράστηκε πρόσφατα από ένα Καναδικό «φαντ» (fund) και αμέσως διαφημίζεται τηλεοπτικώς για αύξηση κεφαλαίου και παρόμοια χρηματιστηριακά «παιχνίδια». Πήγα με το δικό μου αυτοκίνητο να παραλάβω τρεις ανθρώπους. Μια χαρά Αττική Οδός (ευτυχώς που είχαμε Ολυμπιακούς Αγώνες…) πανεύκολα στο αεροδρόμιο, κατεύθυνση «Αφίξεις», όλα σωστά. Όμως μπροστά μας μπάρα κατεβασμένη, με κόκκινο συνεχές φως, stop. Παρακείμενο μηχάνημα εκδίδει καρτάκι, η μπάρα πρασινίζει και σηκώνεται  μπαίνω σε έναν επιμήκη χώρο όπου κινούνται και σταθμεύουν οχήματα, παραλαμβάνουν πεζούς που βγαίνουν με βαλίτσες από τις εξόδους του αερολιμένα, «ωραία», λέω, «στο σωστό μέρος ήρθα», αρκετό χρόνο έχω, μια χαρά θα τους υποδεχτώ τους ανθρώπους. Ύστερα κοίταξα το καρτάκι, το οποίο γράφει ακριβώς τα εξής: 0-10 min δωρεάν μέχρι 2 φορές την ημέρα, 10-20 min 5 €, >20 min 1 € /min, >60 min γερανός!! Να μην σας τα πολυλογώ, βγαίνοντας πλήρωσα 29 €. Μάλιστα, 29 €!! Σας το γράφω για να το έχετε υπόψη σας αν και όταν πάτε να παραλάβετε αφίξεις  στο Ελ.Βενιζέλος, να ρυθμίσετε αναλόγως τον χρόνο παραμονής σας σ’ αυτόν τον χώρο μπροστά στις εξόδους, που είναι πολύ εξυπηρετικός αλλά και πανάκριβος.

Σε πλήρη αντιδιαστολή, στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), στο ίσως καλύτερα οργανωμένο κτήριο στάθμευσης σε ολόκληρη την Ελλάδα, η στάθμευση μάς κόστισε 3 € για περίπου 2 ώρες. Αυτό το Κέντρο, αγαπητοί, είναι από το 2016 που εγκαινιάστηκε ένα πραγματικό στολίδι για την Αθήνα και την Ελλάδα. Μπαίνεις και αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι κάπου αλλού, μακριά από την βρώμικη και βουερή Αθήνα, κάπου που σε κάνει να ξανα-αισθάνεσαι άνθρωπος. Η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Εθνική Λυρική Σκηνή είναι βέβαια δύο κορυφαίοι θεσμοί Πολιτισμού που στεγάζονται στο Κέντρο, αλλά ο Πολιτισμός δεν τελειώνει εκεί, ολόκληρος ο δομημένος και ο αδόμητος περιβάλλων χώρος παράγει και εμπνέει Πολιτισμό. Κυριακή ήμασταν εκεί και ήταν μεγάλο το πλήθος των επισκεπτών, στην μέγιστη πλειοψηφία οικογένειες με μικρά παιδιά, που έτρεχαν ελεύθερα παντού, απολαμβάνοντας την λιακάδα και χαζεύοντας τους «χορευτές» πίδακες στην λίμνη.

Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στην Πρωτεύουσα.

Και κόσμος παντού, πολύς κόσμος. Σάββατο πρωί μια βόλτα από το Παναθηναϊκό Στάδιο (το και Καλλιμάρμαρο αποκαλούμενο) μέσω Ζαππείου στους τσολιάδες του Άγνωστου Στρατιώτη κι από εκεί στην Μητρόπολη και (ως λογική κατάληξη) Μοναστηράκι-Πλάκα-Θησείο. Η Αρχαία Αγορά, η Στοά του Αττάλου, απέναντι οι λόφοι και το Αστεροσκοπείο και πιο ψηλά απ’ όλα η Ακρόπολη, αστραφτερή μέσα στο αιώνιο αττικό φως. Μαγεία.

Κατεβαίνοντας την οδό Αδριανού ήρθε η ελληνική πραγματικότητα να μας συναντήσει. Σε ένα σημείο όπου υπάρχουν κάποιες υπό ανασκαφήν αρχαιότητες ο χώρος απομονώνεται με το γνωστό πορτοκαλί πλαστικό κουρέλι στηριγμένο με το γνωστό σύρμα πάνω στις γνωστές μπετόβεργες, καρφωμένες στις πλάκες του πεζοδρόμου! Το βλέπουν αυτό το θέαμα οι μαγεμένοι από τα υπόλοιπα τουρίστες και απορούν, τι ν’ τούτο; Ποιος καρφώνει μπετόβεργες στην επιφάνεια των δρόμων ή/και των πεζοδρομίων, αδιακρίτως; Ποιος; τι θα πει ποιος; Ο κάθε μάστορας, ο κάθε εργολάβος ή εργολαβίσκος, όπου υπάρχει εργοτάξιο, μικρό ή μεγαλύτερο, οι μπετόβεργες και το πορτοκαλί κουρέλι είναι τα κυρίαρχα στοιχεία – και αν δεν με πιστεύετε ή δεν έχετε ακόμη εντοπίσει την ασχήμια, κάντε μια βόλτα στην πόλη, όλο και κάτι θα υπάρχει. Και δεν είναι, συμπολίτες, μόνο η ασχήμια, προκαλείται και ζημιά, για την οποία, φυσικά, ουδείς ενδιαφέρεται. Για να σταθούν (καρφωθούν) οι μπετόβεργες γίνονται με βαρύ δράπανο βαθιές τρύπες στην άσφαλτο ή στα πλάκες ή στους κυβόλιθους. Κι όταν κάποτε οι μπετόβεργες αφαιρούνται, οι τρύπες παραμένουν! Στις τρύπες μπαίνει νερό που διαβρώνει, το νερό παγώνει, οι λακκούβες δεν είναι μακριά…

Αλλά ποιος νοιάζεται για τέτοιες λεπτομέρειες; Μόνο κάτι γκρινιάρηδες σαν κι εμένα, όλο και λιγότεροι…

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα εργοτάξια των σταθμών της νέας Γραμμής 4 του Μετρό, που υπολογίζεται να ολοκληρωθούν το 2029 – μια αρχιτεκτονική ομάδα στην οποία συμμετέχουν έγκριτοι Βολιώτες Μηχανικοί έχει ήδη βραβευτεί για την πρόταση διαμόρφωσης του Σταθμού Ακαδημίας. 15 συνολικά θα είναι οι καινούργιοι Σταθμοί: Άλσος Βεΐκου, Γαλάτσι, Ελικώνος, Κυψέλη, Δικαστήρια, Αλεξάνδρας, Εξάρχεια, Ακαδημία, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός, Καισαριανή, Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια, Ζωγράφου, Γουδή. Να είμαστε καλά να το ζήσουμε κι αυτό το σοβαρό συγκοινωνιακό έργο, όπως και της Θεσσαλονίκης, που φημολογείται ότι θα λειτουργήσει τον φετινό Νοέμβριο.

Με το τραίνο, πάλι, δεν ξέρω τι γίνεται και δεν μπορώ, πλέον, να καταλάβω ποιος «φορέας» είναι υπεύθυνος για τι.

Τελειώνουμε εδώ, αυτό το κείμενο γράφτηκε στην Αθήνα. Να μας χαίρεστε παραμεθαύριο τους Χαραλάμπηδες και την επομένη τους Βλάσηδες, μαζί με ολόκληρον τον Άγιο Βλάση! Να είστε καλά, γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 07.02.2024, αρ.φύλλου 4106)

κυκλο-φ-οριακα 1174, 13 Δεκεμβρίου 2023

 

Καλημέρα και πάλι, με έναν καιρό που δεν λέει να αποφασίσει να γίνει χειμωνιάτικος. Μόλις και αποφάσισε να γίνει λίγο πιο κρύος – αλλά μου κάνει μια εντύπωση, ρε παιδιά, ο καινούργιος όρος που εισέβαλε στη ζωή μου: «προγνώστης» καιρού, όχι μετεωρολόγος, όπως είναι το ορθόν, για την κατά το δυνατόν πρόβλεψη-πρόγνωση με επιστημονικά κριτήρια των επερχόμενων καιρικών φαινομένων, αλλά απλώς προγνώστης, προ-γνώστης, τουτέστιν εκ των προτέρων γνώστης, με ποια προσόντα, με ποια δεδομένα, με ποια τεκμηρίωση άραγε, με μόνα τα «μερομήνια»; Έπεα πτερόεντα, ευσχήμως δια των «μέσων» προβαλλόμενα και ο έχων ώτα ακούειν δικαιούται πιστεύειν, στους καιρούς του απόλυτου πανικού που διανύουμε. Προσπαθώ να θυμηθώ πώς τους έλεγαν αυτούς οι Αρχαίοι Ημών Πρόγονοι πάσης Μετεωρολογίας…

Εν πάση περιπτώσει τα Χριστούγεννα θα έρθουν, το λέει και η αντίστροφη μέτρηση της φετινής διαφήμισης, σύμφωνα με το απόφθεγμα της οποίας «αν ένας δεν πιστεύει, κανένας δεν πιστεύει» (στον Άγιο Βασίλη της CocaCola, εννοείται…) και άλλα τέτοια κουραφέξαλα για το ομοίως εύπιστο πόπολο, το οποίο πόπολο, επίσης, περνάει υπέροχα ξοδεύοντας τα (λίγα που έχει) λεφτά του σε βλακώδη στοιχήματα. Μια κοινωνία, δυστυχώς, σε πλήρη αποσύνθεση, με τα διαστροφικά πολύχρωμα τιμολόγια των δεκατριών παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας. Μάλιστα 13, το άκουσα αυτοπροσώπως να το λέει ο αρμόδιος κ. Σκυλακάκης στον διαχρονικό κ. Παπαδάκη, τι γρουσούζικο και τρίχες κατσαρές, 13 κοράκια με νύχια γαμψά έχουν πέσει πάνω μας και ξεσκίζουν τις σάρκες μας, συμπολίτες – με τις ευλογίες της πιο ξεπουλημένης στα ιδιωτικά συμφέροντα κυβέρνησης που είχε ποτέ αυτός ο τόπος. Οι «πάροχοι» αποκομίζουν τεράστια κέρδη και η φιλολαϊκή μας κυβέρνηση δίνει καλάθια και επιδόματα από τα ίδια λεφτά που της επιστρέφουν ως μπαξίσι οι «πάροχοι» - τέλειος συντονισμός. Κι αν ρίξετε μια ματιά στους ιδιοκτήτες αυτών των 13 εταιρειών θα δείτε ότι είναι οι ίδιοι 5-10 που διοικούν στεριά και θάλασσα της Ελλάδας.

Τα υπόλοιπα είναι χάντρες για ιθαγενείς. Ποιο δυστύχημα στα Τέμπη; Ποιος Σιδηρόδρομος: (εκτός ενδιαφερόντων, για την ώρα τουλάχιστον, των «μεγάλων», άρα εκτός κάδρου). Ποιες υποκλοπές βρε κακομοίρηδες; Ποια «οπαδική βία» με πολύ σκληρές αποφάσεις για αγώνες κεκλεισμένων των θυρών (ανατριχιάζω με την τόση σκληρότητα…). Ποιοι Κροάτες χούλιγκανς και άλλα παραμύθια με νεκρούς; Ποια Κάρλα, τι ν’ τούτο; (αναμένονται οι σοφοί Ολλανδοί της HVA, οι οποίοι, όπως έγραψα τις προάλλες, μέχρι τώρα έχουν δουλέψει κυρίως στην Αφρική και στην Νοτιοανατολική Ασία και λιγότερο στην Νότια Αμερική…). Ποιο Λιμάνι; - όλα ξεπούλημα. Ποιες μπόμπες στην Αγχίαλο και ποια ελικόπτερα στο Στεφανοβίκειο, τι είναι αυτά;

Και τέλος (last but not least, που λένε οι Εγγλέζοι, σε μετάφραση είναι «τελευταίο αλλά όχι έσχατο», αλλά ποιος καταλαβαίνει την διαφορά) το Αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου. Μπορεί να με πείτε κακόν άνθρωπο, αλλά φοβάμαι ότι τίποτε δεν θα μείνει ζωντανό σε τούτον τον τόπο. Το αεροδρόμιο, λέει, θα γίνει «κάργκο», κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε! Που σημαίνει ότι θα σταματήσουν οι επιβατικές πτήσεις και θα πραγματοποιούνται μόνον εμπορευματικές πτήσεις. Η Μαγνησία σε παλαιότερα χρόνια «είδε κι έπαθε» να αποκτήσει ένα πολιτικό αεροδρόμιο, έκανε αγώνα για να μπορεί να δέχεται κάποιες «τσάρτερ» (μισθωμένες) πτήσεις με τουρίστες, ύστερα ήρθαν «ξέμπαρκες» και κάποιες εταιρείας από τις λεγόμενες «χαμηλού κόστους» (οι αερομεταφορές είναι επίσης ένα παγκόσμιο μπάχαλο) και οργάνωσαν κάποια περιορισμένης έκτασης δρομολόγια σύνδεσης με ευρωπαϊκές πόλεις. Το όλον φάνηκε πως άρχισε να ρολάρει, τελείως αβοήθητο από οτιδήποτε κρατικό, το χαρακτηριστικό VOL άρχισε να γίνεται γενικά γνωστό στην πιάτσα.

Και ξαφνικά…cargo. Δεν ξέρω ακόμη ποιος το σχεδιάζει αυτό το αίσχος, ελπίζω ότι θα μάθω ποιος, επιτέλους έχει συμφέρον να καταστρέψει ένα μια-χαρά-αεροδρόμιο με το πρόσχημα του εμπορευματικού. Το πρόσχημα, λέω, γιατί δεν μπορώ να δεχτώ, συμπολίτες, ότι υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη για αερομεταφορά εμπορευμάτων στην και από την Νέα Αγχίαλο! Αν υπήρχε, κάτι θα ξέραμε, διάολε, καινούργιες σούπερ-ντούπερ βιομηχανίες δεν προκύπτουν, καινούργιοι «πάροχοι» δεν φαίνονται στον ορίζοντα, ποιος άραγε ενδιαφέρεται για τέτοια αερομεταφορά προϊόντων;

Θετικό μήνυμα για την κοινωνική ζωή της πόλης η συμμετοχή πλήθους κόσμου στο Συλλαλητήριο ενάντια στην εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό μας, το περασμένο Σάββατο στην παραλία και στους δρόμους της πόλης. Και Δευτέρα πρωί στην Εφημερίδα μας διαβάζω το «απίστευτο», ότι η εταιρεία Mediterranean Gas, αρμόδια για όλη αυτή την αναστάτωση με το Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο, υπέβαλε, λέει, αίτηση πτώχευσης στο Ειρηνοδικείο Βόλου! Ή κάτι δεν καταλάβαμε καλά ή κάποιος μας δουλεύει, και μάλιστα αγρίως. Εταιρεία προωθούμενη, μάλιστα, από τον υπεράξιο Άρχοντα Βόλου, η οποία υπέβαλε Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (την περίφημη ΜΠΕ-εεεε) στον Άρχοντα Θεσσαλίας και αυτός την απεδέχθη, βρίσκεται στην πολύ δυσάρεστη θέση της πτώχευσης; Κάτι χάνω; Ή μήπως σ’ αυτόν τον έρμο τόπο των διαρκών υποβαθμίσεων ανέτειλε, επιτέλους, μια αχτίδα; Θα δείξει.

Φτάνουμε και σήμερα σε ένα ακόμη αίσιον τέλος. Και επειδή αυτά που ανακοίνωσε ως μέτρα κατά της βίας στα γήπεδα ο Πρωθυπουργός είναι απλώς για γέλια, αν θέλετε διαβάστε ένα σχετικό κείμενό μου στο ιστολόγιό μου από 10.05.2017 https://babisskyrgiannis.blogspot.com/2017/05/10052017.html

Σας αγαπώ, γεια σας.

Στην φωτογραφία το εσωτερικό του Κρατικού Αερολιμένα Νέας Αγχιάλου (VOL).

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 13.12.2023, αρ.φύλλου 4069)

κυκλο-φ-οριακα 831 16.12.2015

Αργία. Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015, ημέρα σημαντική για την Ιστορία του Βόλου. Η πόλη έχει τεθεί σε υποχρεωτική αργία, η πόλη αυτή την ώρα δεν έχει Δήμαρχο. Καλημέρα συμπολίτες, το ζούμε κι αυτό. Αφού ζήσαμε μία παραίτηση Δημάρχου τον Μάιο του 2000 (που δεν ήταν αναμενόμενη), ζούμε τώρα, Δεκέμβριος 2015, και μία κατά νόμον – λόγω παραπομπής σε δίκη για πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα – αργία Δημάρχου (που ήταν, καθώς έλεγαν οι γνωρίζοντες, αναμενόμενη, από τις εκλογές του 2013 ακόμη).

Πώς και σε ποιο βαθμό θα επηρεάσει αυτή η αργία την πόλη, σύντομα θα φανεί, έχουμε να ζήσουμε ακόμη πολλά, καθώς διαφαίνεται. Και αναρωτιέμαι, συμπολίτες, αναρωτιέμαι κάθε μέρα, και προσπαθώ να καταλάβω, κι απάντηση συνολική και πειστική δεν βρίσκω στα πώς και στα γιατί.

Είπαμε: Ο νοών νοείτω και ο κατανοών κατανοείτω, ετούτη η στήλη δεν είναι εγκυκλοπαίδεια να τα γράφει όλα με το νι και με το σίγμα.

Εγκυκλοπαίδεια, ας πούμε, είναι η διαδικτυακή DIKIpedia, η (κατά τον ορισμό των δημιουργών της) «ψηφιακή βιβλιοθήκη του Δημοτικού Κέντρου Ιστορίας και Τεκμηρίωσης Βόλου», του γνωστού μας ΔΗ.Κ.Ι. δηλαδή. Εκεί, λοιπόν, στην σελίδα «Αρχείο Δήμου Βόλου», υπάρχει ένα συνοπτικό ιστορικό του Δήμου Βόλου, που παρέχει πολλά στοιχεία σε κάθε ενδιαφερόμενο, κυρίως για την διαδοχή των Δημάρχων και για τις σημαντικές αποφάσεις που αφορούν τον Δήμο Παγασών από το 1881 και Βόλου από το 1954. Και το σημείωμα καταλήγει: «...Ακολούθησαν ο Μιχάλης Κουντούρης (1978-1990 και 1999-2000), ο Δημήτρης Πιτσιώρης (1990-1998), ο Κυριάκος Μήτρου, (2000-2006), και ο Αλέκος Βούλγαρης από το 2007 έως σήμερα. Το Δημοτικό Συμβούλιο αποτελείται από 31 αιρετά μέλη (Π.Δ. 323/1989).» (οι υπογραμμίσεις δικές μου). Το διάβασα και το ξαναδιάβασα και είπα μήπως χάζεψα, κι έχουμε σήμερα ακόμη Δήμαρχο τον Αλέκο Βούλγαρη; Και το πιο «περίεργο» είναι ότι αμέσως παρακάτω, στον πίνακα με όλους τους Δημάρχους, από το 1881 μέχρι και σήμερα, εκεί υπάρχουν και ο Πάνος Σκοτινιώτης και ο Αχιλλέας Μπέος!! Ποιος «ξέχασε» να ενημερώσει το συνοπτικό ιστορικό; Κι ακόμη: το Δημοτικό Συμβούλιο δεν αποτελείται από 31 αλλά από 49 αιρετά μέλη μετά την εφαρμογή του Προγράμματος «Καλλικράτης», ήτοι ήδη από 01.01.2011, κοντά 5 χρόνια πριν!! Κανείς δεν σκέφτηκε να επικαιροποιήσει την DIKIpedia;;

Θα μου πείτε πάλι το γνωστό «ποιος νοιάζεται για τέτοιες λεπτομέρειες...» και θα σας απαντήσω ότι το διαδίκτυο έχει εξελιχθεί, πλέον, στην σχεδόν μοναδική πηγή πληροφόρησης των μαθητών, των σπουδαστών, των ακαδημαϊκών, των μελετητών, των ερευνητών και όλων όσων, εν πάση περιπτώσει, ενδιαφέρονται να βρουν κάποια στοιχεία για οτιδήποτε. Και μια πόλη που ενδιαφέρεται για την Ιστορία της οφείλει να προσέχει τα στοιχεία που κοινοποιεί.

Ύστερα περνάω μια βόλτα και από την επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Βόλου, σύνθεση του Δημοτικού Συμβουλίου, «σαν να μην πέρασε μια μέρα...», που λέει και το τραγούδι, τι ωραία-τι καλά, ονόματα και παρατάξεις, ένας σύμβουλος έχει παραιτηθεί και αντικατασταθεί – ο νέος δεν φαίνεται πουθενά, ένα σωρό σύμβουλοι ένθεν κακείθεν έχουν ανεξαρτητοποιηθεί – παραμένουν στις «αρχικές» παρατάξεις τους σύμφωνα με την επίσημη διαδικτυακή πύλη του Δήμου. Κανείς δεν σκέφτηκε να επικαιροποιήσει την ιστοσελίδα dimosvolos.gr;;