κυκλο-φ-οριακα 1054, 31 Μαρτίου 2021

τα τρία καπέλα: του Γυμνασίου, των Ναυτοπροσκόπων, των Τεθωρακισμένων

Καλημέρα εορτάζοντες συμπολίτες. Διότι μη νομίζετε ότι τελείωσε προχθές ο εορτασμός της επετείου των 200 χρόνων, όχι βέβαια, και ορθώς θα κρατήσει όλο το έτος. Πάντως σχετικά με τον εορτασμό της 25^ης Μαρτίου έχουμε τις εξής παρατηρήσεις: α) Ωραία ήταν η στρατιωτική παρέλαση, ήρεμη κι απλή, εφάμιλλη των προηγουμένων ετών, δεν είδαμε κάτι το ιδιαίτερα αξιοσημείωτο, ούτε καν το μήνυμα του πιλότου, που έχει γίνει (καλό) συνήθειο εδώ και 5-6 χρόνια β) Τραγική και απαράδεκτη η εκτέλεση (με πολυβόλο…) του Εθνικού μας Ύμνου πάνω στον τσιμεντοστρωμένο βράχο της Ακρόπολης από μια ανύπαρκτη «διεθνούς φήμης» ερμηνεύτρια, που δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς απέκτησε αυτό το προνόμιο, τι σόι, δηλαδή, μπάρμπα στην Κορώνη έχει. Γνώμη μας είναι ότι αυτές οι αμερικανιές με τραγουδίστριες όπως η Λαίδη Γκάγκα κι άλλες ποπστάρ που εκστασιάζονται στριγκλίζοντας το νασιοναλ ανθεμ, γιου νόου; δεν ταιριάζουν στην ανδρειωμένη Ελευθεριά που ‘ναι βγαλμένη απ’ τα ιερά κόκκαλα των Ελλήνων. Ταιριάζει μια στιβαρή Χορωδία, κατά προτίμηση αμιγώς ανδρική. γ) Συναφές με τον Εθνικό μας Ύμνο, μας άρεσε πολύ και μας συγκίνησε η απόδοσή του στην νοηματική γλώσσα – εύγε στους ανθρώπους που το σκέφτηκαν και το υλοποίησαν, προς όφελος των συνανθρώπων μας  με προβλήματα ακοής δ) Εντύπωση μας έκανε η παντελής απουσία της Γερμανίας από τους επίσημους κρατικούς χαιρετισμούς. Όπως με πληροφορεί η έγκριτη Καθηγήτρια Ιστορίας κυρία Μαρία Ευθυμίου «Μέχρι και 1.200 άτομα ήρθαν από τη Δύση για να πολεμήσουν μαζί με τους Έλληνες – οι περισσότεροι Γερμανοί. Από αυτούς περίπου 350 σκοτώθηκαν ή πέθαναν στην Ελλάδα – και πάλι οι περισσότεροι Γερμανοί». Προφανώς ήταν οι τότε Γερμανοί, μαζί με τον Γκαίτε, τον Σίλερ, τον Λεοπόλδο της Βαυαρίας, τον ίδιο τον Μπετόβεν κι άλλους χιλιάδες φιλέλληνες. Αργότερα άλλαξε το πράμα κι έγινε η Γερμανία φιλότουρκη, κι έφτασαν οι σημερινοί σ’ αυτήν την επαίσχυντη απουσία. ε) Εντύπωση, επίσης, μας έκανε η απουσία της Αΐτής, του πρώτου Κράτους που αναγνώρισε την Ελληνική Επανάσταση στις 15 Ιανουαρίου 1822 με μια θερμή επιστολή του Ηγέτη της Ζαν Πιερ Μπουαγέ. Θεωρούμε ότι ο σημερινός της Πρόεδρος θα έπρεπε να είναι ανάμεσα στους επίσημους καλεσμένους, μαζί με τον Τσαρλς, την Φλοράνς, τον Μιχαήλ και τον Νίκο.

Και τώρα …πάμε παρακάτω. Να δούμε τι άλλο μας επιφυλάσσει η μοίρα και η Γιάννα.

Την προηγούμενη φορά γράψαμε περί θεραπείας κορωνοϊού με μονοκλωνικά αντισώματα, μια θεραπεία που διαβάσαμε ότι κοστίζει 15 εκατομμύρια ευρώ. Παλαιός Φίλος και πολύ καλός Γιατρός επικοινώνησε και μας πληροφόρησε ότι ένα φιαλίδιο με σκεύασμα μονοκλωνικού αντισώματος τιμολογείται 1.250 δολάρια από την εταιρεία Eli Lilly ενώ ένα δεύτερο σκεύασμα της εταιρείας Regeneron 2.400 δολάρια, σύμφωνα με δημοσιεύσεις σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά της αλλοδαπής. Και ο Γιατρός κατέληξε γράφοντας «Τουτέστιν, αν συγκριθούν π.χ οι δαπάνες των 10.000.000 διαγνωστικών self-tests, πού η "κυβέρνηση των αρίστων" σχεδιάζει άμεσα (χωρίς διαγωνισμό) να προμηθευτεί, με τις δαπάνες των θεραπευτικών μονοκλωνικών Ab' s (σκευασμάτων), είναι ένα ακόμη σκάνδαλο- δρόμος με το τρίτο κύμα της πανδημίας να σαρώνει παγκόσμια». Εμείς απλώς προσυπογράφουμε.

Και ανησυχούμε για το Πάσχα το Άγιον και τον συμπαρομαρτούντα Οβελίαν. Προλάβαμε όμως κι ανησυχήσαμε επίσης μήπως μείνουμε χωρίς χαρτί τουαλέτας και χωρίς καφέ επειδή κόλλησε το καράβι-τέρας ονόματι Ever Given, κατασκευής 2018, με μεταφορική ικανότητα 20.000 εμπορευματοκιβώτια (κοντέινερς), στα αβαθή της διώρυγας του Σουέζ. Ευτυχώς τη γλιτώσαμε, απόγευμα Δευτέρας το πλοίο ξεκόλλησε χάρις στην έγκαιρη επέμβαση των Ελλήνων κομάντος Πλεύρη, Χαρδαλιά, Τριαντάφυλλου από το Survivor, Στράτου Τζώρτζογλου από την farma, του Προέδρου των Ταξιτζήδων και σύσσωμης της ομάδας «Δράση» του Υπουργείου Προ Πο (αυτά τα συγκλονιστικά από την ιστοσελίδα Menshouse.gr…).

Διάβασα με προσοχή τις απόψεις των φορέων για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην περιοχή μας και ιδίως λόγω της κυκλοφορίας και δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω. Αναρωτήθηκα επίσης αν οι όντως αξιόλογοι εκπρόσωποι των φορέων που συνυπογράφουν κατοικούσαν όλα αυτά τα χρόνια στον Βόλο, αν άρθρωσαν μία κουβέντα όταν πολύ πρόσφατα καταστρεφόταν η περιοχή Ήπιας Κυκλοφορίας στην οδό Καραμπατζάκη, όταν καταστρέφονταν τα φαρδιά πεζοδρόμια στην οδό Δημητριάδος, όταν καταστρέφονταν αντί να ολοκληρωθούν οι ποδηλατόδρομοι, όταν κανένα όχημα δεν τιμά με την παρουσία του το «περιφερειακό» parking δίπλα από τα ΚΤΕΛ, όταν κατακρεουργούνται αφειδώς τα δέντρα στην πόλη ή αν έχουν οι ίδιοι τιμήσει με την παρουσία τους τις Αστικές Συγκοινωνίες του Πολεοδομικού Συγκροτήματος, οι οποίες, από την άλλη πλευρά βεβαίως, είχαν λάβει δώρο πρόγραμμα τηλεματικής που εγκαταστάθηκε και λειτουργούσε όσο ήξερα εγώ. Εν κατακλείδι, οι προτάσεις των φορέων του 2021 είναι, δυστυχώς, περισσότερο γενικόλογες και λιγότερο προωθημένες από την Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου 282/2007 από 6 Ιουνίου 2007 για την Βιώσιμη Κινητικότητα στην Πόλη του Βόλου – την οποία Βιώσιμη Κινητικότητα μόνο στο όνομα της σχετικής Διεύθυνσης, για «ξεκάρφωμα», την διατηρούν ακόμη (και για να μην μπερδευτεί κανείς, η ονοματοδοσία της ανήκει στην προηγούμενη Δημοτική Αρχή).

Να κλείσουμε θετικά, με ένα θέμα που επίσης μας κάνει πολύ καλή εντύπωση: είναι η απόδοση στην νοηματική γλώσσα της Θείας Λειτουργίας – δεν μπορούσα ούτε να το φανταστώ, άναυδος έμεινα την πρώτη φορά που το είδα στην τηλεόραση. Το θεωρώ τεράστια πρόοδο στο θέμα της κοινωνικής ευαισθησίας και μπράβο σ’ αυτούς που το καταφέρνουν. Και προσοχή στα Πρωταπριλιάτικα ψέματα. Γεια σας.

Στην (άσχετη) φωτογραφία τα τρία καπέλα: του Γυμνασίου, των Ναυτοπροσκόπων, των Τεθωρακισμένων. Μνήμη εσαεί.

(δημοσιεύτηκε στην 124χρονη (1898-2021) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 31.03.2021, αρ.φύλλου 37.382. παρ' όλο που προστέθηκε ένα έτος η εφημερίδα συνεχίζει να δημοσιεύει στην πρώτη σελίδα το "123 χρόνια") 

κυκλο-φ-οριακα 1053, 24 Μαρτίου 2021

 

Θεόδωρος Βρυζάκης (1814 ή 1819-1878), «Πολεμική σκηνή», 1853

"Όλη Δόξα, όλη Χάρη, Άγια μέρα ξημερώνει

και τη μνήμη της το Έθνος χαιρετά γονατιστό..."

Καλημέρα συμπολίτες. Επέτειος 200 χρόνων, εν μέσω πανδημίας κορωνοϊού, τα 150 χρόνια τα γιορτάσαμε με χούντα, θυμάστε; Φέτος τα γιορτάζουμε με την αποκωδικοποιημένη παραδοσιακή φορεσιά και το πουγκί από κόκκινο ανάποδο φέσι, στολισμένο με δερμάτινη φουστανέλα και φούντες από τσαρούχι, αξίας 380 €, έργο κάποιας σχεδιάστριας κυρίας Εβελίνας Παναγιωτοπούλου, ανά χείρας αξεσουάρ, να σε χαρώ, της προέδρου κυρίας Γιάννας Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη. Και με το εξώφυλλο του προσαρτήματος ΒΗΜΑgazino της παλαιάς, κάποτε δημοκρατικής, εφημερίδας «Το Βήμα» με κεφαλάκια σύγχρονων πολιτικών, Ελλήνων και αλλοδαπών, στα σώματα των Ηρώων του ’21 (ευτυχώς το πρόλαβε η πρέπουσα κατακραυγή και δεν τυπώθηκε εν τέλει). Τόσο κιτς μαζεμένο είχα χρόνια να δω, συμπολίτες, πιστέψτε με. Και το βλέπω τώρα, τώρα που ο ένας ετοιμάζει πολιτική επιστράτευση κι ο άλλος «λευκή βίβλο», τώρα που κόσμος δίπλα μας πεθαίνει, τώρα που οι «Μεγάλες Δυνάμεις» (νυν και αεί και εις τον αιώνα…) τρώγονται πάλι συναναμετάξυ τους και βέβαιο θεωρώ ότι κάποια «δάνεια της Αγγλίας» μας ετοιμάζουν πάλι, τώρα που και οι Οθωμανοί του Ερντογκάν βάζουν πόδι σε όλο και περισσότερα εδάφη.

Όχι, δεν μηδενίζουμε την σημασία της επετείου, ούτε, πολύ περισσότερο, την ίδια την Επανάσταση του 1821. Την Επανάσταση που συνωμοτικά οργανώθηκε, που αφορίστηκε από το Πατριαρχείο και κατακεραυνώθηκε από τους κοτζαμπάσηδες, που νίκησε πολύ υπέρτερες δυνάμεις στα πεδία των μαχών, που κόντεψε να χαθεί σε εμφύλιους σπαραγμούς και που με τη βοήθεια των φιλελλήνων και των κυβερνήσεών τους κατάφερε το 1830 να δημιουργήσει το ανεξάρτητο Ελληνικό Κράτος με Κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια από το 1828. Μια σκληρή Ιστορία, με σκληροτράχηλους ανθρώπους, που συνεχίζεται το ίδιο σκληρή μέχρι τις μέρες μας, μέσα σε ποταμούς ένδοξου αίματος. Και δεν δικαιούται, συμπολίτες μου, καμία κυρία Γιάννα και κανένα μεγαλο-εκδοτικο-εφοπλιστικό-οπαδικό κατεστημένο να την ευτελίζει αυτή την Ιστορία. Να θυμόμαστε πρέπει, να τιμούμε, να διδασκόμαστε και να προχωρούμε σε δρόμους Δημοκρατίας και Αλληλεγγύης.

Χωρίς παρέλαση και τούτη τη φορά, κρίμα για τους και τις σημαιοφόρους, αλλά τι σόι παρέλαση να γίνει με κλειστά και τηλε-διδασκόμενα σχολεία; Παρ’ όλα αυτά, ψηλά τα λάβαρα, ψηλά, πιο ψηλά! Έστω και στα μπαλκόνια. Να μην αφήνουμε, συμπολίτες, να εκμεταλλεύονται την σημαία όλων μας κάποιοι που θεωρούν ότι είναι περισσότερο Έλληνες από εμάς, αυτό το είδος που εύστοχα χαρακτηρίστηκε «Ελληναράδες».

Ωραίο ήταν το άρθρο του Παντελή Μαστρογιάννη την περασμένη Κυριακή σχετικά με την παράκαμψη των Λεχωνίων. Ωραίο και τεκμηριωμένο, τα ακριβώς ίδια έχουμε κι εμείς γράψει διαχρονικά, από το 1998-99 μέχρι σήμερα, με την προσθήκη ότι τότε, στα 1999, και μάλιστα σε συνάντηση με κατοίκους στο Δημαρχείο, είχα υποστηρίξει ότι ή θα γίνει αυτή, η πεδινή παράκαμψη, ή δεν θα γίνει καμία παράκαμψη. Είκοσι χρόνια μετά η μόνη διαφορά, φίλε μου Παντελή, είναι ότι τώρα δεν υπάρχει «τοπική κοινωνία», δεν υπάρχει «τοπική αυτοδιοίκηση» που ενδιαφέρεται για τον δικό της τόπο και βλέπω τους ενδιαφερόμενους πολίτες να λακτίζουν προς κέντρα (αυτά τα κέντρα, όπως ξέρεις, προέρχονται από το ρήμα κεντρίζω, εξ ου και η βουκέντρα…). Διερωτώμαι, άραγε ποιος Δήμος Βόλου θα αντιταχθεί στην θέληση του αυτοκράτορος πασών των Θεσσαλιών;

Με το parking Φιλελλήνων-Δημητριάδος δεν μάθαμε τι έγινε, παραδόθηκε-δεν παραδόθηκε, κόμβοι κυκλικοί δεκάδες κατασκευάζονται, σχεδιάζονται, μελετώνται, η Ιχθυόσκαλα πάει για τον επόμενο μήνα, τα λουλουδάκια στις γραμμές του Τραίνου Πηλίου ριζώνουν και μεγαλώνουν και στο μεταξύ μάς δημιουργήθηκε καινούργια απορία: τι γίνεται με την ανακαίνιση του Δημοτικού Θεάτρου; Πότε προβλέπεται αυτή η παράδοση; Αλλά είναι δευτερεύοντα όλα αυτά.

Τώρα πια όλοι ασχολούμαστε με την πολιτική επιστράτευση των γιατρών. Και καταφέρανε για μία ακόμη φορά, οι κύριοι Κικίλιας-Κοντοζαμάνης και η κουστωδία τους, να διχάσουν την έρμη την κοινωνία μας, που έτσι κι αλλιώς από πουθενά δεν μπορεί να πιαστεί. Οι καλοί γιατροί και οι κακοί γιατροί, οι «συνδικαλιστές» και οι «αθώοι», οι αγωνιστές και οι τεμπέληδες, οι πλούσιοι και οι φτωχοί και πάνω από όλα κι από όλους τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, έναν χρόνο τώρα. Μεγάλο μπλέξιμο συμπολίτες. Όμως μην ανησυχείτε, όπως έγραψε «Το Βήμα» την περασμένη Κυριακή στο πρωτοσέλιδο «δέκα εκατομμύρια τεστς δωρεάν κάθε εβδομάδα στα φαρμακεία» Εμπρός της γης οι κολασμένοι, δέκα εκατομμύρια νοματαίοι κάθε βδομάδα στα απανταχού φαρμακεία των γειτονιών μας, ένας-ένας στην είσοδο τηρουμένων των πρωτοκόλλων, μήπως να βγάλουν τίποτε πάγκους στα πεζοδρόμια; «ελάτε να πάρετε». Και πόσο ασφαλή είναι αυτά τα μαραφέτια, συμπολίτες, ποιος ξέρει; Στο μεταξύ (άσχετο) κάπου διάβασα ότι η θεραπεία με τα μονοκλωνικά αντισώματα κοστίζει 15 εκατ. ευρώ. Οι γνωστοί άνθρωποι που θεραπεύτηκαν με αυτή τη μέθοδο είναι ο τέως Πρόεδρος Τραmp, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και ο Δήμαρχος Βόλου, κατά δήλωσή του.

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη, περπατώντας η Δόξα μονάχη, μελετά τα λαμπρά παληκάρια. Χορωδία του 2ου Γυμνασίου 1970-71, κύριος Κιρτσίμπασης. Είμαστε πράγματι Έθνος Ανάδελφον. Γεια σας.

Στην φωτογραφία πίνακας του Θεόδωρου Βρυζάκη (1814 ή 1819-1878), «Πολεμική σκηνή», 1853

(δημοσιεύτηκε στην 124χρονη (1898-2021) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 24.03.2021, αρ.φύλλου 37.377. παρ' όλο που προστέθηκε ένα έτος η εφημερίδα συνεχίζει να δημοσιεύει στην πρώτη σελίδα το "123 χρόνια") 

κυκλο-φ-οριακα 1052, 18 Μαρτίου 2021

 

το τραινάκι Decauville στο Πεδίον του Άρεως 1992

Καλή (Τεσ)Σαρακοστή συμπολίτες. Με το καλό να φτάσουμε και στο Άγιο Πάσχα, το δεύτερο που κατά πάσα πιθανότητα θα γιορτάσουμε στα μπαλκόνια και μακριά από τις εκκλησίες.

Διότι, αδέρφια, κι αυτό το παραμύθι με τα εμβόλια δράκο έχει. Και μάλιστα μεγάλον. Και βρήκαμε, πάλι, τρόπο, εδώ στην Ελλάδα, να παραπέμπουμε το κρίσιμο θέμα του εμβολιασμού στην ατομική ευθύνη του/της κάθε ταλαίπωρου-ης ετών 60 και κάτι. Είναι παραπάνω από σαφές, νομίζω, ότι έχει χαθεί και ο έλεγχος αλλά και, αντίστοιχα, η εμπιστοσύνη σ’ αυτόν τον (και να με συμπαθάτε για τον χαρακτηρισμό) συρφετό των «ειδικών», που παίρνουν σβάρνα τα κανάλια και τα πρωινάδικα (υπάρχουν βέβαια και οι αντίστοιχες συμπάθειες…) και λένε ό,τι τους κατέβει, κυριολεκτικά. Έχει κουραστεί η ψυχή μου, ειλικρινά. Τόλμησε και η αρμόδια Κυρία Κοτανίδου να ξεστομίσει ότι η αρμόδια επιτροπή των 30-40 ατόμων έχει χάσει τον βηματισμό της και πέσανε όλοι να την φάνε.

Από κοντά κι ο Νονός Άδωνις, ο αθώος Κυρανάκης, ο σιωπηλός Χρυσοχοΐδης, το ντουετάκι Πρωθυπουργός-Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και οι λοιποί συγγενείς και φίλοι, έρχεται και δένει το γλυκό και το ρίχνει, ο άλλος, γενικά, στις συναθροίσεις και τα πάρτυ. Τα δε πρόστιμα πέφτουν βροχή, ξέρει κανείς αν πληρώνονται;

Άκρη δεν βρίσκεται συμπολίτες, ούτε το δίκιο είναι κάτι το προφανές. Ακόμα και σε ένα τόσο δευτερεύον θέμα, όπως είναι το χρώμα των περιοχών της Ελλάδας είναι ανίκανοι να βρουν μια σωστή λύση. Κόκκινο-βαθύ κόκκινο, υπάρχει, το έχουμε ξαναπεί, και το κεραμιδοπορτοκαλοκοραλοκόκκινο της καλής κυρίας Μιραράκη, άλλο χρώμα η παλέτα δεν έχει – μου φαίνεται πραγματικά πολύ αστείο και συνάμα πολύ βλακώδες να μην μπορούν τα αστέρια της Πολιτικής Προστασίας να φτιάξουν έναν χάρτη με π.χ. πορτοκαλί και κόκκινο ως διαβαθμίσεις. Πάμε στα ενταύθα.

Στην ερώτησή μας τι γίνεται με την διαμάχη ΔΕΥΑΜΒ-ΕΡΓΗΛ έμμεση πλην σαφέστατη απάντηση πήραμε από την απόφαση του Οργανισμού Λιμένος Βόλου (ΟΛΒ) να καταβάλει απ’ ευθείας στους λογαριασμούς της ΕΡΓΗΛ τα χρωστούμενα στην ΔΕΥΑΜΒ για χρήση νερού. Τουτέστιν, μας τα παίρνει κανονικά η ΕΡΓΗΛ και το λιοντάρι που βρυχόταν κάποια στιγμή έχει μετατραπεί σε …πάπια.

Φαίνεται ότι οι τέσσερεις βουλευτές μας κατάφεραν μία ακόμη εμβολιαστική γραμμή στο Νοσοκομείο, προκειμένου να περιοριστεί κάπως ο ξενιτεμός του λαού σε Ζαγορά, Αργαλαστή και Βελεστίνο. Να τους το πιστώσουμε. Βεβαίως δεν κατάφεραν ακόμη να λάβουν θέση επί της τραγικής διαμάχης των Αρχόντων της πόλεως με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας – μετά και τις δηλώσεις του κυρίου προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου περί νερατζιών έχω σηκώσει τα χέρια ψηλά, παραδίνομαι! Επίσης δεν κατάφεραν να βρούνε θέση σχετικά με τις γραμμές του Τραίνου του Πηλίου, όπου για μία ακόμη φορά ρεζίλι των σκυλιών στο Πανελλήνιο γίναμε, και είναι σαφείς οι ανακοινώσεις τόσο του δικού μας Συλλόγου Αρχιτεκτόνων όσο και του Συλλόγου Φίλων του Σιδηροδρόμου, ενός Συλλόγου που πολύ μας είχε βοηθήσει τότε που παλεύαμε για την επαναλειτουργία του Τραίνου – τότε που σίγουρα ο Άρχων, αλλά κατά πως φαίνεται και πολλοί υποδεέστεροι, δεν ζούσαν στον Βόλο…

Απάντηση δεν λάβαμε σχετικά με τα ξύλα από τα κομμένα δέντρα. Όμως λάβαμε σχετικά με τα λεωφορεία των Υπεραστικών ΚΤΕΛ στην Πρωτεύουσα, ο Κύριος Κολυνδρίνης, Πρόεδρος του δικού μας ΚΤΕΛ, επικοινώνησε μαζί μας, κάναμε μια ωραία συζήτηση και θα τα πούμε την άλλη φορά. Διότι τώρα άλλα προέχουν.

Αύριο 18 Μαρτίου παραδίδεται το parking Φιλελλήνων-Δημητριάδος. Σημαντική μέρα και περιμένουμε να δούμε τι σόι παράδοση θα είναι αυτή. Ετοιμάζεται ανάπλαση της Πλατείας Πανεπιστημίου, στην οποία εμείς πρώτοι από όλους, αδέρφια του σήμερα, το 1989, πριν ακόμη δημιουργηθεί η Πλατεία, μαζί με τους άλλους δυο Συγκοινωνιολόγους Γιώργο Τουλουμάκο και Νίκο Τρίμη προτείναμε να κατασκευαστεί υπόγειο parking. Και η πρόταση παρέμεινε ενεργή μέχρι το 2011, όπου από την Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου 617/2011 μαθαίνουμε ότι «Το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει κρίνει ότι δεν είναι δυνατή η κατασκευή (parking) κάτω από κοινόχρηστο χώρο πρασίνου, αφού υπάρχει ασυμβατότητα της συγκεκριμένης χρήσης με τον προορισμό του υπερκείμενου χώρου πρασίνου». Και εκεί έχουμε μείνει. Αν κάτι έχει αλλάξει, πείτε το και σ’ εμάς παρακαλώ.

Ετοιμάζεται επίσης ανάπλαση του πάρκου στο Πεδίον του Άρεως, με Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό, μακάρι να προκύψει κάτι καλό. Και να ξαναλειτουργήσει το καημένο το τραινάκι Decauville του Τσαλαπάτα.

Και τέλος ετοιμάζεται άλλος διαγωνισμός για «έξυπνο» (αγγλιστί smart) Σύστημα Ελεγχόμενης Στάθμευσης. Εδώ πρέπει να πάρουμε μια βαθιά ανάσα. Ένα τέτοιο Σύστημα μελετούσαμε και το 2012-13 στην Βιώσιμη Κινητικότητα, με την προηγούμενη Δημοτική Αρχή, είχαμε έρθει σε επαφή και με εταιρείες που θα μπορούσαν να αναλάβουν το πολύπλοκο αυτό έργο αλλά ομολογώ ευθαρσώς ότι δεν μας έπεισαν. Βεβαίως έχουν παρέλθει έτη 8-9, πολύς χρόνος για την «έξυπνη» τεχνολογία που καλπάζει. Θα περιμένουμε, αλλά επισημαίνουμε ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή από όλους.

Στερνό αντίο στον φίλο και συγκάτοικο επί 6 χρόνια στην Καρλσρούη Θωμά Μπονέλη.

Να προσέχετε τα λύματά σας. Είναι, πλέον, ο μόνος αξιόπιστος δείκτης για την Πανδημία! Γεια σας.

Στην φωτογραφία το Τραινάκι Decauville στο Πεδίον του Άρεως, 1992.

(δημοσιεύτηκε στην 124χρονη (1898-2021) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Πέμπτη 18.03.2021, αρ.φύλλου 37.372. παρ' όλο που προστέθηκε ένα έτος η εφημερίδα συνεχίζει να δημοσιεύει στην πρώτη σελίδα το "123 χρόνια") 

κυκλο-φ-οριακα 1051, 10 Μαρτίου 2021

Steve McCurry, Αφγανή πρόσφυγας στο Πακιστάν, 1985

Καλημέρα συμπολίτες και τούτη την Τετάρτη, δυο μέρες μετά την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Που με γύρισε πολλά χρόνια πίσω, στο 1979, στην μακρινή Καρλσρούη της τότε Δυτικής Γερμανίας, όπου τα κορίτσια του Φοιτητικού μας Συλλόγου, οι συμφοιτήτριες, μας περίμεναν έξω από το κεντρικό εστιατόριο του Πολυτεχνείου, την πολυθρύλητη Μένζα (mensa, από τα λατινικά, τραπέζι), για να προσφέρουν σ’ εμάς, τα αγόρια της παρέας, από ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Και στις 13 Ιουλίου του ίδιου χρόνου εκδήλωση-συζήτηση του Συλλόγου με αντικείμενο «Το Γυναικείο Ζήτημα». 1979, συμπολίτες, πόσο «μπροστά» τα κορίτσια μας, τι ωραία κοινωνία ονειρευόμασταν όλοι…!

Χθες το βράδυ πήρα ένα ακόμη διαζύγιο. Με έναν φίλο από τότε, από εκείνα τα χρόνια στην ξενιτιά, από τότε που τα κοινά μας όνειρα για την κοινωνία του τότε μέλλοντος ήταν όμορφα, ίσως λίγο ιδανικά και δυσ-πραγματοποίητα, πάντως όμορφα, ενωτικά, αδερφικά, αντίθετα σε κάθε μορφή βίας, ρατσισμού, εξάρτησης, καταναγκασμού. Χαθήκαμε στην πορεία κι όταν ξαναβρεθήκαμε, πριν τρία χρόνια περίπου, ήταν ένας άλλος άνθρωπος. Ένας τελείως διαφορετικός, σε όλα, άνθρωπος, ποτισμένος ως τα κατάβαθα με αυτό το χωρίς ψυχική διέξοδο κυρίαρχο μίγμα μισαλλοδοξίας, υπεροψίας, αγορολαγνείας (και αγοροφοβίας ταυτόχρονα…), ενάντια σε ό,τι η νεανική μας, θα πω, ψυχή λαχταρούσε τότε, ενάντια σε ό,τι μας κράτησε, εν τέλει, ζωντανούς όλα αυτά τα χρόνια…

Πήρα μονομερές διαζύγιο. Δεν άντεξα να του δείχνω το ξύλο που έπεσε τελείως αναίτια Κυριακή απόγευμα στην Πλατεία της Νέας Σμύρνης κι αυτός να μου λέει ότι οι «πάνθηρες», οι οπαδοί του Πανιωνίου, επιτέθηκαν στους καημένους τους τεθωρακισμένους αστυνόμους. Δεν άντεξα, συμπολίτες, γιατί μπορεί να βρισκόμουν κι εγώ στην Πλατεία της Νέας Σμύρνης στην Αθήνα ή στην Πλατεία Ελευθερίας στον Βόλο, εκεί που σακατέψανε στις 14.06.2020 οι «αμυνόμενοι» τον Βασίλειο – κι ακόμη διεξάγουν Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) οι «Εσωτερικές Υποθέσεις», εδώ κι εννιά (9) μήνες. Δεν άντεξα, συμπολίτες. Και με τον καιρό θα στείλω κι άλλους στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, στο οποίο χρονοντούλαπο έχει ανοίξει χαραμάδα και ξεχύνεται μπόχα απίστευτη…

Επί του προκειμένου, λοιπόν, και προκειμένου φερ’ ειπείν να ολοκληρωθεί το παρόν πόνημα, ας ξεκινήσουμε με μερικές σχετικές ερωτήσεις που μας απασχολούν κι απάντηση δεν βρίσκουν:

α) Πόσα λεωφορεία των περιφερειακών Υπεραστικών ΚΤΕΛ εκτελούν δρομολόγια στις αστικές γραμμές της Αθήνας και πόσα λεφτά πληρώνουμε όλοι οι Έλληνες γι’ αυτά; Πόσα καινούργια αστικά λεωφορεία για την Αθήνα αλλά και για την υπόλοιπη Ελλάδα θα είχαν αγοραστεί με αυτά τα ποσά; Γιατί ο άτιμος ο ιός κολλάει στις Πλατείες και δεν κολλάει μέσα στα παστωμένα λεωφορεία;

β) Πότε σκοπεύουν να έλθουν στην Ελλάδα χρήματα από τα 72 δις. € του Ταμείου Ανάκαμψης;

γ) Γιατί ολόκληρες οι ΗΠΑ των 330 εκατ. κατοίκων έχουν έναν (1) επικεφαλής λοιμωξιολόγο, τον κ. Άντονι Φάουτσι, και η Ελλαδίτσα δεν ξέρει τι έχει;

δ) Τι γίνεται με την δικαστική διαμάχη ΔΕΥΑΜΒ-ΕΡΓΗΛ; Τους φάγαμε ή μας έφαγαν;

ε) Ποια είναι η άποψη των τεσσάρων (4) κυβερνητικών βουλευτών σε σχέση με τα εμβολιαστικά κέντρα στην Μαγνησία; Ο κύριος Κοντοζαμάνης να ‘ναι καλά κι εμείς όπως-όπως, αδερφέ.

στ) Πού καταλήγουν οι τόνοι των ξύλων από τα δέντρα που καρατομούνται καθημερινά στον Βόλο; Πότε θα φυτευτούν τα καινούρια δέντρα για να εξισορροπηθεί το περιβαλλοντικό ισοζύγιο; Μήπως τα λουλουδάκια θεωρούνται δέντρα σε κάποιες πρόσφατες μελέτες και δεν το ‘χω πάρει χαμπάρι;

ζ) Ποια είναι η άποψη των τεσσάρων (4) κυβερνητικών βουλευτών σε σχέση με το Τραίνο του Πηλίου; Ποια είναι η άποψη των τεσσάρων (4) κυβερνητικών βουλευτών σε σχέση με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας εν Βόλω; Διότι απόλυτη αφωνία και ουράνια νιρβάνα επικρατεί στα πέριξ, την ώρα που ο πληρωμένος κοντυλοφόρος του αφεντικού οργιάζει.

η) Πότε σκοπεύει ο Δήμος Βόλου να βγάλει μια λιτή (ή και δεμένη, δεν έχει σημασία…) ανακοίνωση για τον θάνατο του Γιάννη Στάμου, που ήταν επί 16 χρόνια Δημοτικός Σύμβουλος και επί 14 από αυτά Αντιδήμαρχος; Λέω τώρα εγώ, αν έχει μνήμη αυτή η ταλαίπωρη πόλη με τους τραγικούς κατοίκους.

Άφεριμ, που λένε και οι «φίλοι» μας οι Τούρκοι. Α! και για να μην το ξεχάσω: αν σκοπεύετε να βάλετε σημαία στο μπαλκόνι (που πολύ καλά θα κάνετε) φροντίστε να είναι η σωστή, από το 1978, Ελληνική μας Σημαία, αυτή με τις οριζόντιες ρίγες, 5 μπλε, 4 άσπρες, και τον σταυρό στην αριστερή πάνω γωνία. Αυτή είναι η σύγχρονη, από το 1978, επαναλαμβάνω, σημαία μας. Όσοι χρησιμοποιούν την παλιά, επιδιώκοντας να από- ή επι-δείξουν την δήθεν αυξημένη ελληνοφροσύνη τους, απλώς επιδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο: τον ανθελληνισμό τους, καθώς δεν σέβονται την Ελληνική Σημαία.

Ρε τι τραβάμε κι εμείς οι πολίτες, καλοί μου συν-πολίτες. Υπομονή, θα ανθίσει και η δικιά μας λεμονιά. Και καλά Κούλουμα. Γεια-χαρά.

Ως φόρο τιμής στις γυναίκες όλου του πλανήτη αυτή η φωτογραφία του Steve McCurry, που απεικονίζει μια Αφγανή σε έναν καταυλισμό προσφύγων στο Πακιστάν. Έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό National Geographic τον Ιούνιο 1985 και έκτοτε είναι η δημοφιλέστερη φωτογραφία στην ιστορία του περιοδικού, που υπάρχει από το 1888. Για να την απολαύσετε έγχρωμη, όπως πρέπει, μπείτε στο ιστολόγιό μου  http://babisskyrgiannis.blogspot.com

(δημοσιεύτηκε στην 124χρονη (1898-2021) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 10.03.2021, αρ.φύλλου 37.366. παρ' όλο που προστέθηκε ένα έτος η εφημερίδα συνεχίζει να δημοσιεύει στην πρώτη σελίδα το "123 χρόνια") 

κυκλο-φ-οριακα 1050, 4 Μαρτίου 2021

Φερνάντο Μποτέρο, ένα ανέμελο πικνίκ

Καλημέρα συμπολίτες. Φορέσατε μάρτη στο χεράκι μη σας κάψει ο ήλιος του Μάρτη; Ή η κάψα της ψησταριάς, που ετοιμάζεστε όλοι ομοθυμαδόν να την βγάλετε στο μπαλκόνι προκειμένου απαραιτήτως να μην χάσετε το τσίκνισμα της Τσικνοπέμπτης – τουλάχιστον αυτό το μήνυμα νιώθω εγώ ότι περνάει η τηλεόραση των ημερών.

Καλημέρα, και εύχομαι να σας βρίσκω υγιείς και σε καλή ψυχική κατάσταση – παρ’ όλο που η περιρρέουσα κατάσταση προς τα αντίθετα επιτακτικά ωθεί.

Γενικά η κατάσταση, όπως την νιώθω εγώ, είναι ένα απόλυτο επικοινωνιακό αλαλούμ, στο οποίο τα σημαντικά ζητήματα περνάνε νύχτα από την Βουλή με κάποιες ψηφοφορίες από το σπίτι, λόγω κορωνοϊού, όπου καλύτερη δικαιολογία δεν θα μπορούσε να βρεθεί. Και για το ίδιο το πολύ σημαντικό ζήτημα της πανδημίας προσπαθούμε όλοι, πιστεύω, να βγάλουμε άκρη κι άκρη δε βγαίνει. Τώρα άκουσα ότι επειδή θα φρακάρουν οσονούπω οι ΜΕΘ της Αττικής θα στέλνονται ασθενείς (δυστυχείς, και οι συγγενείς τους δυστυχέστεροι) σε Νοσοκομεία της επαρχίας – 1.000 αστυνόμους θέλει να προσλάβει ο κύριος Χρυσοχοΐδης για να δέρνουν δημοκρατικά τα παιδιά μας στα Πανεπιστήμια. Και τα εμβόλια είναι-δεν είναι, υπάρχουν-δεν υπάρχουν, αν έχω μάθει σωστά η Τουρκία πήρε την πατέντα από το ρωσικό εμβόλιο με το σημαδιακό όνομα σπούτνικ (όνομα του πρώτου στην Ιστορία τεχνητού δορυφόρου σε τροχιά γύρω από την γη, κατασκευής Σοβιετικής Ένωσης το 1957) και το παράγει ήδη στην Τουρκία. Εμείς περιμένουμε από τα ανθρωπάκια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συνεννοηθούν με τα εβραϊκά τσακάλια των φαρμακοβιομηχανιών – αν είναι δυνατόν! Και οι μεταλλάξεις ομοίως, κάθε τόσο και μια καινούργια, βουρ! από κοντά και οι ομοίως δυστυχείς, δυστυχώς, λοιμωξιολόγοι στα πρωινάδικα να αγωνίζονται να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα – έχω μια απορία, και να με συμπαθάτε: όλοι αυτοί πληρώνονται για να κάνουν αυτό που κάνουν, τριγυρνώντας όλη μέρα στα κανάλια; Γιατί από ότι έχω καταλάβει, στους καιρούς που ζούμε είναι πολλοί αυτοί που πληρώνονται για να λένε ή να γράφουν βλακείες, την ώρα ακριβώς που οι παντοειδείς άποροι αυξάνονται αλματωδώς στην χώρα λόγω των «λοκντάουν».

Στον Βόλο είναι απολύτως βέβαιο ότι έχουμε έναν τέτοιον, που πληρώνεται για να γράφει αυτές τις απίστευτες ανακοινώσεις, που πηγάζουν από το κτήριο του Δημαρχείου και λασπώνουν όλη την όμορφη πόλη μας με τους τραγικούς, ναι! τους τραγικούς κατοίκους.

Θύμα τελευταίο η κυρία προϊσταμένη της Εφορίας Νεωτέρων Μνημείων, αναφορικά με το έργο στην περιοχή της Πλατείας Αναύρου. Θύμα προτελευταίο ο Πρύτανις και συλλήβδην το ανθρώπινο δυναμικό του Πανεπιστημίου μας. Όπου ο πληρωμένος κοντυλοφόρος, εκφράζοντας το μίσος που διακατέχει την αρχή του τόπου γι’ αυτόν τον τόπο και τους τραγικούς (επαναλμβάνω) κατοίκους του, στρέφεται αποκλειστικά εναντίον της προσωπικότητας. Όχι του Θεσμού. Της προσωπικότητας που υπηρετεί τον Θεσμό. Άθλια πρακτική άθλιων εμπνευστών, που σκοπό έχει την τρομοκράτηση, τίποτε λιγότερο.

Και επί της ουσίας τίποτε, ένα τεράστιο τίποτε. Αναφορικά με το Πανεπιστήμιο, τούτο το καινούργιο χτύπημα με τον αποχαρακτηρισμό του οικοπέδου στην οδό Σέκερη είναι μια καθαρή εκδίκηση, τίποτε άλλο, κανένα όφελος δεν θα έχει από αυτό η πόλη, απεναντίας ζημιά θα έχει αν δεν μπορέσει να υλοποιηθεί εκεί το σχέδιο διεύρυνσης της Πολυτεχνικής Σχολής και της δημιουργίας Διεθνούς Συνεδριακού Κέντρου 800 ατόμων – αλλά θα μου πεις τι να τα κάνει αυτά το Μονακό, έχει ολόκληρο μπουζουξίδικο πολυτελείας… Εκδίκηση, καθαρή, εμπαθών ανθρώπων, ξένων προς τον Βόλο και την Ιστορία του.

Το δεύτερο έχει, για μία ακόμη φορά, σχέση με τις γραμμές του Τραίνου του Πηλίου. Εδώ ο κειμενογράφος αποδεικνύεται εκτός από ρυπαρογράφος και (δεν δημοσιεύτηκε, με συμφωνία) αδιάβαστος αφού ειρωνεύεται την Υπουργό Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη που με την ιστορική υπουργική απόφαση ΥΠΠΕ/ΔΠΠΠ/Γ/20387/1282/6-5-85 χαρακτήρισε «…ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, που χρειάζεται ειδική κρατική προστασία, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.1469/50, το τραίνο Βόλου-Μηλεών-Πηλίου…..» και έβαλε οριστικό τέλος στα σχέδια αποξήλωσης και εξαφάνισης ενός ιστορικού μνημείου – αλλά θα μου πεις ότι το ίδιο ξαναέκανε κι ο Δήμος όταν κάλυψε τις γραμμές στον κυκλικό κόμβο του Δημαρχείου, τώρα το «ξέχασε» αυτό, «εγκαλεί» την Εφορία Νεωτέρων Μνημείων για κάποιες ζαρντινιέρες και προσβάλλει προσωπικά την συνάδελφο Προϊσταμένη Μηχανικό, τολμώντας να μιλήσει για αμοιβές ο, επαναλαμβάνω, πληρωμένος κοντυλοφόρος!

Και τελικώς τι απέγινε με το Δικαστικό Μέγαρο; Πάμε για τα επόμενα 30 χρόνια;

Ύστερα η πόλη, λέει, βραβεύτηκε για το Σύστημα Ελεγχόμενης Στάθμευσης (ΣΕΣ, να θυμίσω ότι η ονομασία ανήκει σ’ εμένα, από το 1994, με ΤΕΟΚΑΡ) το οποίο θα κατασκευάσει με 15 εκατ. € (είναι πολλά τα λεφτά…). Πρώτη φορά βλέπω να βραβεύεται κάποιος ή κάτι που θα κάνει κάτι …!

Στερνό αντίο στον συνάδελφο Γιάννη Στάμο. Περιμένω την ανακοίνωση του Δήμου.

Και να θυμάστε: η Δημοκρατία δεν εκδικείται, όπως είπε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν μετέτρεψε την ποινή των πρωταιτίων της Χούντας της 21^ης Απριλίου από εις θάνατον σε ισόβια. Γεια σας.

Στην φωτογραφία ένα ανέμελο πικνίκ, έργο του Κολομβιανού ζωγράφου Φερνάντο Μποτέρο.

(δημοσιεύτηκε στην 124χρονη (1898-2021) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Πέμπτη 04.03.2021, αρ.φύλλου 37.361. παρ' όλο που προστέθηκε ένα έτος η εφημερίδα συνεχίζει να δημοσιεύει στην πρώτη σελίδα το "123 χρόνια")