Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2019

κυκλο-φ-οριακα 995, 18 Δεκεμβρίου 2019


Καλημέρα, για εννιακοσιοστή ενενηκοστή πέμπτη (995η) φορά, η χιλιάδα θα μας βρει στον καινούργιο χρόνο. Διδώ και Ετεοκλής και δεν ξέρω τι άλλο θα φανταστεί το καλό το παληκάρι από το Εθνικό Αστεροσκοπείο, που δίνει όνομα σε κάθε απλό, απλούστατο, χαμηλό βαρομετρικό, που ρίχνει λίγη (ή και περισσότερη…) βροχούλα κατά τόπους της ελληνικής επικράτειας. Άλλη μια ανοησία, ανάμεσα στις πολλές αγγλοαμερικανόφερτες των τελευταίων ετών, που κατακλύζουν, πλέον, τα σαλόνια μας και τα μυαλά μας.

Και με την ευκαιρία, τι αποφασιστικός λαός κι αυτοί οι Εγγλέζοι!! Τόσον καιρό δεν ήμασταν, ούτε εμείς, ούτε αυτοί, σίγουροι αν ήθελαν ή δεν ήθελαν να φύγουν από την Ενωμένη Ευρώπη, έτσι έλεγαν τουλάχιστον. Τώρα, λέει, το αποφάσισαν, θα φύγουν, γι’ αυτό εξέλεξαν κι αυτόν τον κύριο με το μαλλί αλά Τραmp για Πρωθυπουργό της Βασίλισσας. Τελειώνουν τα ψέματα, λέει, 31 Ιανουαρίου 2020, εδώ θα είμαστε εμείς οι αποδώ να δούμε αν θα το κάνουν οι αποκεί – προσωπικά πολύ αμφιβάλλω, κι ας λένε οι «αναλυτές» ό,τι θέλουν, είναι μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με το τι, επιτέλους, παράγει αυτός ο τόπος, πέραν των «σοφών» εγκεφάλων του London School of Economics, που συστηματικά καταστρέφουν την παγκόσμια οικονομία (με μια μικρή δόση υπερβολής…).

Οψόμεθα, καθώς λένε. Έρχονται και Χριστούγεννα, άλλη αμερικανιά από ‘κει, έχουν λυσσάξει όλα τα μέσα με τον Σάντα Κλάους – Αη Βασίλη που θα ‘ρθει την παραμονή των Χριστουγέννων. Σ’ εμάς ερχότανε πάντοτε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, κι αυτό εμείς το κρατήσαμε και το εφαρμόσαμε και στα παιδιά μας. Οι νεώτεροι γονείς δεν ξέρω τι κάνουν, είναι δύσκολο όταν υπάρχουν μικρά παιδιά να αντιστέκεται κανείς σ’ αυτή τη λαίλαπα της τηλεόρασης… Αλλά αρκετά, σήμερα, με την καθιερωμένη «γκρίνια», σήμερα είναι η τελευταία στήλη της χρονιάς.

Με το καλό, λοιπόν, να υποδεχτούμε έναν ακόμη χρόνο. Να έχουμε σωματική, πνευματική και ψυχική υγεία, για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής. Από λεφτά, όλα καλά, θα πλουτίσουμε άπαντες στον χρόνο που έρχεται, τέτοια ακούω αυτές τις μέρες και χαίρομαι ιδιαιτέρως. Να μην έχουμε «θερμά επεισόδια», ούτε στα Σύνορα, ούτε στα Εξάρχεια. Να ξανα-θυμηθούμε ως Έλληνες το Χιλιανό σύνθημα el pueblo unido jamás será vencido λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος – και να το κάνουμε πράξη. Να διδαχτούμε από τα λάθη μας στην όμορφη πόλη που γεννηθήκαμε και ζούμε. Να καταλάβουμε, επιτέλους, ότι στις πόλεις ζουν άνθρωποι, όχι αυτοκίνητα, να απομονώσουμε τους δήθεν επιστήμονες που κηρύττουν το αντίθετο και να αφήσουμε ήσυχον τον χείμαρρο Κραυσίδωνα και τις παρόχθιες περιοχές του. Να καθαρίσουμε τον αέρα μας από την ρύπανση και την βρώμα και από τους άλλους επιστήμονες που ποτέ «δεν βρίσκουν τίποτε το ανησυχητικό» αλλά μόλις βρουν αμέσως θα δράσουν «καταλλήλως». Να πάψουμε να ασχολούμαστε με την ποδοσφαιρική υποκουλτούρα που μόνο στον στοιχηματισμό προσβλέπει. Να ενισχύσουμε με όσες δυνάμεις μπορέσουμε τις εθελοντικές ομάδες, συλλόγους, σωματεία, που παράγουν πολιτισμό και αγωνίζονται να επιβιώσουν. Να σταθούμε ενεργητικά αλληλέγγυοι προς όσους έχουν την ανάγκη μας και ειδικά προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

Να δικαιώσουμε την ύπαρξή μας, συμπολίτες!

Δευτέρα απόγευμα το κείμενο αυτό είχε «κλείσει». Δευτέρα βράδυ η ΕΡΤ2 πρόβαλε το πειραματικό ταξίδι της Αργούς μέχρι τους Άγιους Σαράντα το 2008 και κόντεψα να κλάψω καθώς σκεφτόμουνα το περήφανο αυτό σκαρί υποβαθμισμένο σε κιτς καρικατούρα στη στεριά. Τρίτη πρωί στο πρωτοσέλιδο της «Θεσσαλίας» διάβασα για το καζίνο στη Νέα Αγχίαλο και αναρωτήθηκα πότε θα μπει ένα τέλος στην ξευτίλα αυτής της πόλης…

Η στήλη εύχεται από καρδιάς ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ.

Θα τα ξαναπούμε το 2020, γεια σας και χαρά σας.
(δημοσιεύτηκε στην 122χρονη (1898-2019) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 18.12.2019, αρ.φύλλου 36.998)

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019

κυκλο-φ-οριακα 994, 11 Δεκεμβρίου 2019


Καλημέρα, για εννιακοσιοστή ενενηκοστή τέταρτη (994η) φορά, η χιλιάδα έρχεται όλο και πιο κοντά, πέρασε και η «Αννούλα του χιονιά» με μια καταπληκτική λιακάδα, ομοίως ηλιόλουστος ήταν κι ο Αη Νικόλας, ποιος ξέρει τι καιρό θα κάνει τα Χριστούγεννα; Εμείς πάντως τον φωταγωγήσαμε μωβ τον Βόλο, μαγεία, λένε όσοι ξέρουνε, και ήδη τα παπαγαλάκια έχουν βαλθεί να μας πείσουν ότι επί τούτου θα είναι γεμάτα τα ξενοδοχεία, τα βολιώτικα ξενοδοχεία, στα οποία σπάνια βρίσκει άνθρωπος δωμάτιο όλον τον χρόνο, εδώ και χρόνια. Το ίδιο γεμάτα θα είναι οπωσδήποτε και τα περίφημα βολιώτικα τσιπουράδικα, που πρόσφατα απέκτησαν και «θεωρητικό» βιβλίο, χάρη στον εξαίρετο κύριο Αλέξανδρο Ψυχούλη.

Πολύς θόρυβος ξανά γύρω από το κτήριο των δικαστηρίων, το αποκαλούμενο και δικαστικό μέγαρο, στον Βόλο. Αρμόδιοι, συναρμόδιοι και πολύ συχνά αναρμόδιοι σε έναν αγώνα δρόμου χωρίς τερματισμό, σε έναν άσκοπο διαγκωνισμό συμφερόντων και ενδιαφερόντων, χωρίς λεφτά και με την πόλη στη γωνία στο ένα πόδι. Βρήκα στο διαδίκτυο ένα μακροσκελές κείμενο του φίλου δικηγόρου Γιώργου Ταταριώτη, όπου ιστορούνται γεγονότα και καταστάσεις 15 χρόνων, ενδιαφέροντα στοιχεία για την ιστορία της πόλης μας, κάποτε διαιρεμένης σε δύο Δήμους, τώρα ενωμένης σε έναν (και να καίει…). Η δική μας άποψη, για την οποία, φυσικά, δεν ενδιαφέρεται κανείς, είναι ότι χρειάζεται μια καινούργια κατασκευή σε επαρκές οικόπεδο στις βόρειες παρυφές του ενιαίου Δήμου Βόλου, με κατά το δυνατόν επαρκείς θέσεις στάθμευσης και με κατά το δυνατόν, επίσης, μια καλή σύνδεση με αστική συγκοινωνία. Αυτό, τελεία και παύλα. Όλα τα υπόλοιπα εμπεριέχουν ψήγματα (έως και αγκωνάρια ολόκληρα…) ιδιοτέλειας. Αλλά εμείς τολμάμε να υποστηρίζουμε ότι περισσότερο απαραίτητο (!) είναι ένα καινούργιο κτήριο για την Πυροσβεστική Υπηρεσία, ομοίως στις παρυφές της πόλης, κοντά στους υπερτοπικούς οδικούς άξονες. Και αυτό το θέμα έχει κακοφορμίσει και κανείς δεν ασχολείται μαζί του.

Και ύστερα θα υπάρχουν δύο ακόμη κτήρια στο κέντρο του Βόλου, το ένα διατηρητέο το άλλο όχι, τα οποία, να μου το θυμηθείτε, δεν θα ξέρουμε τι να τα κάνουμε. Όπως δεν ξέρουμε και δεν γίνεται τίποτε με την οικία Αδαμόπουλου και την οικία Κονταράτου. Ευτυχώς που ο Δήμος σε προ Μονακό χρόνους παραχώρησε την Κίτρινη Αποθήκη στο Πανεπιστήμιο και τώρα το Πανεπιστήμιο βρήκε τα απαιτούμενα ποσά και υλοποιείται αυτό το υπέροχο έργο της ανάδειξης και επανάχρησης του ιστορικού αυτού κτηρίου – ακόμη μία απόδειξη του ρόλου του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στην ανάπτυξη του Βόλου. Και επί τη ευκαιρία, σύντομα θα ξεκινήσει και το επόμενο μεγάλο έργο, τα κτήρια των Πολιτικών και των Μηχανολόγων Μηχανικών στον χώρο της πρώην Μηχανικής Καλλιέργειας (επισήμως Υπηρεσία Εγγείων Βελτιώσεων) και των παραπλεύρως ψυγείων «Πήλιον», που πρόσφατα κατεδαφίστηκαν.

Κατά τα άλλα πωλείται ο Λιμένας και υπάρχει, λέει, έντονο ενδιαφέρον από αμερικανούς και κινέζους επενδυτές. Εμένα, θα το ξαναπώ, με νοιάζει σε ποιον θα ανήκει η χερσαία ζώνη του Λιμένα, με νοιάζει να μην δω μιαν αποφράδα μέρα έναν κινεζάκο με στολή να μου ζητάει διόδια για να κινηθώ με το αυτοκίνητο στην κυκλοφορούμενη οδό Αργοναυτών…! Σας φαίνεται τελείως απίθανο; Με προηγούμενες κυβερνήσεις μου φαινότανε κι εμένα κάπως «επιστημονική φαντασία», με τούτη δεν ξέρω. Όταν η ανάπτυξη ανάγεται σε θεότητα…

Πάντως για την ώρα ανάπτυξη σημαίνει διαγωνισμός για το καζίνο του Ελληνικού και ξεπούλημα της ΔΕΗ στο πρότυπο της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ, από τον ίδιο υπουργό κύριο Κωστή Χατζηδάκη. Ο οποίος κάποτε Εθνικός μας Αερομεταφορέας, αλήθεια, σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα; Όσο για το καζίνο τι να πω; Βλέπω τον «χαμό» που γίνεται στα νομιμοποιημένα φρουτάκια της ΟΠΑΠ Α.Ε., τα λεγόμενα opap play, όπου «ζεις το παιχνίδι», και κλαίω.

«Σε κάθε δρόμο πάντα υπάρχει ένας γκρεμός, αρκεί στην ώρα να τον δεις και να ξεφύγεις» στίχος του Λουκά Στρογγυλού, που μελοποιήθηκε το 1959 από τον Μάνο Χατζιδάκι (με «ι» αυτός, καμία σχέση με τον άλλον…) κι έγινε ένα υπέροχο τραγούδι, επίκαιρο ως το σήμερα. Γεια σας.

Στην αεροφωτογραφία ο Λιμένας Βόλου.
(δημοσιεύτηκε στην 122χρονη (1898-2019) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 11.12.2019, αρ.φύλλου 36.992)

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019

κυκλο-φ-οριακα 993, 5 Δεκεμβρίου 2019


Κυκλο-φ-οριακα 993, Καλημέρα φίλοι και φίλες αναγνώστες «Τ’ς ΑγιαΒαρβάρας βαρβαρών’, τ’ ΑηΣάββα σαβανών’ κι τ’ ΑηΝικόλα παραχών’» έλεγε η γιαγιά μου, που είχε γεννηθεί στο Μούρεσι, που σήμαινε ότι τέτοιες μέρες αναμένονταν χιόνια στο βουνό. Εδώ και τώρα εμείς μόλις τελειώσαμε με τις ζέστες, μόλις ανάψαμε τα καλοριφέρια ή/και τις σόμπες, μόλις φορέσαμε τα βαριά τα μπουφάν, εν γένει μόλις θυμηθήκαμε το ρεμπέτικο του 1940 «μπήκε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τά ‘χει χάσει, και παλτουδιά καινούργια τρέχει ν’ αγοράσει, μα το δικό μου κι αν επάλιωσε παλτό, … θα με θερμαίνει το φιλί σου το ζεστό…».

Έτσι αναβλήθηκε και η γιορτή με την Δέσποινα και τον Χρήστο για ανήμερα του πολιούχου μας Αγίου Νικολάου, βοήθειά μας, ημών όλων εδώ στον όμορφο Βόλο και των ναυτικών μας όλων σ’ όλα τα πέλαγα. Κι έμεινε η Αργώ στη στεριά έρημη και μόνη, κι είναι, νομίζω, η πρώτη φορά που μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο ειπώθηκαν δυο κουβέντες γι’ αυτή την κακομεταχείριση. Για πρώτη φορά στα κυκλο-φ-οριακά 827, στις 11.11.2015 εμείς γράφαμε τους στίχους του Μιχάλη Γκανά που τους τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας «καράβια βγήκαν στη στεριά και πιάσανε τα όρη / ποιος είδε βάρκα στον Χελμό, στο Μέτσοβο βαπόρι» και συμπληρώναμε «βγήκε και η δική μας Αργώ στην παραλία κι έπιασε θέση στου Παπαστράτου, εορταστικώς». 2015, πάνε κιόλας πέντε (5) χρόνια – κι αναρωτιέμαι, επίσης, τι γίνεται με το προεκλογικώς επαν-εξαγγελθέν Μουσείο της Αργούς, για το οποίο συν-στρατεύτηκε και πρώην Δήμαρχος Βόλου;

Είπα Δήμαρχος και ο νους μου πήδηξε στους πολλούς, διάφορους και  για εμένα τελείως αδιάφορους «παράγοντες» του ποδοσφαίρου (για να μαθαίνουμε, η λέξη παράγων είναι μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος «παράγω» που δηλώνει δημιουργώ, παρασκευάζω, κατασκευάζω, προξενώ, εκκρίνω. Η ουσιαστικοποιημένη λέξη «ο παράγων, δημ. ο παράγοντας» είναι (άκουσον, άκουσον!) μεταφραστικό δάνειο από  την αγγλική λέξη factor ή την γαλλική facteur), και φαίνεται απολύτως λογικό, καθώς οι παράγοντες δεν παράγουν απολύτως τίποτε. Λάθος! Οι παράγοντες παράγουν ανακοινώσεις. Συνεχώς, ανακοινώσεις, όλοι εναντίον όλων, των άλλων, των αντιπάλων, των διαιτητών, των οργάνων της τάξεως και της αταξίας, των δημοσιογράφων, των υπουργών, των πρωθυπουργών, των πάντων. Και καθόλου δεν με ενδιαφέρει όλο αυτό το ξεκατίνιασμα, ας νοιάζονται οι ανόητοι που παίζουν τα λεφτά τους στοίχημα για τάδε σκορ ημιχρόνου, «ανατροπή» στο τελικό σκορ και στη συνέχεια ειρωνείες και τουρτίτσες. Καθόλου δεν με ενδιαφέρει και δεν επρόκειτο ποτέ να ασχοληθώ με το θέμα αν η πόλη όπου γεννήθηκα και θέλω να ζω και η Δημοτική Αρχή της ονομαστικά δεν βρισκόταν διαρκώς «στο στόμα» μιας σειράς από απίθανους τύπους με τις παραπάνω ιδιότητες.

Κατά τα άλλα, με γεια τον καινούργιο κυκλικό κόμβο στα Αστέρια, στη συμβολή του Περιφερειακού Δρόμου με την παραλιακή Εθνική Οδό αρ. 34, κατασκευή της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας και Β.Σποράδων. Πήγαμε, τον περάσαμε, και γύρω-γύρω όλοι κάναμε, μια χαρά τον βρήκαμε, θαυμάσαμε και την κεντρική κατασκευή με τα φωτιστικά που, αν είναι σωστές οι πληροφορίες μας, ήρθε στον Βόλο εκ του εξωτερικού, όλα καλά κι όλα ωραία. Μένει να δούμε λίγο την λειτουργία του στην καλοκαιρινή περίοδο, ελπίζουμε στα καλύτερα.

Μέσα στην πόλη πολύ μας συγκίνησε η παραχώρηση από πλευράς Δήμου θέσης στάθμευσης για το όχημα βουλευτή. Διετέλεσα μέλος και στο τέλος πρόεδρος της Επιτροπής Κυκλοφοριακών Θεμάτων του Δήμου Βόλου από το 1989 έως το 2010 συνεχώς. Ουδέποτε θυμάμαι να ασχολήθηκε η Επιτροπή με τέτοιο αίτημα, οι βουλευτές Μαγνησίας εκείνων των περιόδων που στάθμευαν, άραγε, τα οχήματά τους; Ποτέ δεν μας απασχόλησαν, όσο εμείς, όλα τα εκάστοτε μέλη της Επιτροπής, προσπαθούσαμε να εφαρμόζουμε τους κανόνες του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας αλλά και του Συντάγματος της Ελλάδας περί ισότητας των πολιτών στην διαχείριση των δημόσιων αγαθών, όπως τέτοιο είναι ο δρόμος. Αμήν.

Και τω Θεώ Δόξα να λέμε. Χρόνια Πολλά Σάββα σήμερα και Νικόλα αύριο. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην 122χρονη (1898-2019) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Πέμπτη 05.12.2019, αρ.φύλλου 36.987)

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

κυκλο-φ-οριακα 992, 27 Νοεμβρίου 2019

Ο Ηρακλής σκοτώνει τον Γηρυόνη


Κυκλο-φ-οριακα 992, Καλημέρα και πάλι συμπολίτες και απανταχού της γης αναγνώστες. Τελειώνει κι ο Νοέμβριος κι ακόμα εμείς καλοριφέρ δεν ανάψαμε, ούτε άλλη πηγή θερμότητας χρησιμοποιήσαμε. Βεβαίως ένας Γηρυόνης έκανε τη βόλτα του, αλλά στα μέρη μας ελάχιστα τον αισθανθήκαμε. Και επειδή η γνώση ποτέ κανέναν δεν έβλαψε, έψαξα κι εγώ ελάχιστα να βρω τι ήταν αυτός ο λεβέντης. Το λοιπόν, ο Γηρυόνης, παράγωγο του ρήματος γηρύω = φωνάζω, σκούζω, ήταν ένας τρισώματος ή τρικέφαλος γίγαντας, γιος της κόρης του Ωκεανού Καλιρρόης και του Χρυσάωρος, όπως αναφέρει ο Ησίοδος στην Θεογονία 287. Κατοικούσε στη νήσο Ερύθεια, στην ομιχλώδη Δύση, στα πέρατα του Ωκεανού και είχε πλούσια κοπάδια βοδιών τα οποία πήγε να πάρει ο Ηρακλής στον 10ο κατά σειρά άθλο του και τελικά σκότωσε τον Γηρυὀνη όταν αναμετρήθηκαν. Τέτοια φαντασία οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και ο Δάντης αξιοποίησε αυτή τη φαντασία στο σπουδαίο έργο του «Θεία Κωμωδία». Ταύτα γράφει η διαδικτυακή Βικιπαίδεια και, όπως συχνά λέγω, αποδεικνύεται μία εισέτι φορά ότι το απέραντο διαδίκτυο είναι ταυτοχρόνως παράδεισος και κόλαση.

Σοβαρότατο δυστύχημα με παράσυρση πεζής από επιβατικό αυτοκίνητο στην διασταύρωση Πολυμέρη-Φιλίππου Ιωάννου – όλα τα στοιχεία περιέχονται στα δημοσιεύματα του Τύπου. Εγώ θέλω να πω μονάχα τα εξής επί αυτού: η διασταύρωση αυτή είναι μία από τις πιο επικίνδυνες στο αστικό οδικό δίκτυο του Βόλου. Ασχολήθηκα με αυτήν επαγγελματικά από το 1992, 1993 έγινε η εγκατάσταση των φωτεινών σηματοδοτών και το αρχικό πρόγραμμα λειτουργίας ήταν δικής μου εμπνεύσεως. Η διασταύρωση εμφανίζει υψηλούς φόρτους πεζών που θέλουν να διασχίσουν την Πολυμέρη και μάλιστα ηλικιωμένων και παιδιών με γονείς που καθημερινά πηγαίνουν στο 4ο αλλά και στο 5ο Δημοτικό Σχολείο. Άρα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην κίνηση των ρευμάτων πεζών, κατά το δυνατόν χωρίς εμπλοκές με στρέφοντα ρεύματα οχημάτων. Για να επιτευχθεί αυτό εφάρμοσα ένα πρόγραμμα που το λέμε «ολικό κόκκινο». Κάποια στιγμή μέσα στον χρόνο που ανάβουν και σβήνουν οι σηματοδότες (περίοδος σηματοδότησης) ΟΛΑ τα φανάρια που δίνουν κίνηση σε οχήματα παίρνουν κόκκινο, κατά συνέπεια δεν κινείται κανένα όχημα στον κόμβο. Τότε, με επαρκή χρόνο, κινούνται μόνο οι πεζοί, σε όλες τις διελεύσεις, με απόλυτη ασφάλεια. Αυτό, όπως ήταν φυσικό, δεν καλάρεσε στους οδηγούς που ΠΟΤΈ δεν σκέφτονται τους πεζούς, τους «καθυστερούσε» κάτι δευτερόλεπτα…

Κάπου στα 1996 έγιναν κάποιες θετικές για τους πεζούς αλλαγές στα πράσινα ανθρωπάκια και στα αναλάμποντα κίτρινα βελάκια σε αρκετούς κόμβους του Βόλου, και τα κυκλο-φ-οριακα 190, στις 07.06.1996 γράφουν «…Αν και το σωστότερο, βέβαια, είναι να έχουν οι πεζοί δικό τους, καθαρό χρόνο, χωρίς εμπλοκές, όπως συμβαίνει στον σηματοδότη Πολυμέρη-Φ.Ιωάννου. Τέτοιες ρυθμίσεις επιτάσσει η σύγχρονη κυκλοφοριακή τεχνική που, επιτέλους, δίνει την πρέπουσα σημασία στην κίνηση των πεζών…».

Αυτή η ρύθμιση άντεξε στην πίεση των οδηγών τουλάχιστον μέχρι το 2010, που ήμουν ακόμη Πρόεδρος της Επιτροπής Κυκλοφοριακών Θεμάτων – ειλικρινά δεν θυμάμαι ούτε έχω καταγράψει πότε καταργήθηκε, πάντως καταργήθηκε (οι υπηρεσίες του Δήμου την καταργήσανε, δεν υπάρχει αμφιβολία περί τούτου) και αντικαταστάθηκε από κουμπί που πρέπει να το πατήσει ο πεζός για να τροποποιηθεί το πρόγραμμα σηματοδότησης και να του δώσει πολύ λίγο χρόνο για να διασχίσει την φαρδιά λεωφόρο Πολυμέρη.

Όλα πίσω, λοιπόν, στον βρόντο και η «πρέπουσα σημασία στην κίνηση των πεζών», απόλυτη προτεραιότητα στο αυτοκίνητο, έχω δει ηλικιωμένα ζευγάρια που θέλουν να πάνε στον Άγιο Κωνσταντίνο να κάνουν τον σταυρό τους πριν αποφασίσουν να διασχίσουν τον δρόμο, έχω δει μανάδες να σέρνουν τρέχοντας τα κατάφορτα μ’ εκείνες τις θεόβαρες σχολικές σάκες βλαστάρια τους κι έχω δει αγγέλους-προστάτες με ολάνοιχτα φτερά να υπερίπτανται αυτής της ρημαδο-διασταύρωσης.

Προχθές δυστυχώς ο αρμόδιος άγγελος απουσίαζε για άγνωστο λόγο και ο αρμόδιος οδηγός εξαφανίστηκε για προφανή λόγο, μόνο ο επίγειος άγγελος-Βασίλης βρέθηκε τυχαία στο σημείο και όλοι οι υπόλοιποι ουδεμίαν ευθύνην έχομεν. Ευτυχώς δυο μέρες μετά συνελήφθη ο «45χρονος Βολιώτης επιχειρηματίας» και ευτυχώς επίσης η γυναίκα ζει. Και οι υπηρεσίες του Δήμου μια χαρά είναι.

Ουφ! συγχύστηκα. Κι έχω να σκεφτώ και την μαύρη Παρασκευή, κάτι σαν την μαύρη μας την τύφλα, λέω. Γεια σας.
Στη φωτογραφία Ηρακλής εναντίον Γηρυόνη από μελανόχρωμο αττικό αγγείο στο Λούβρο. 
(δημοσιεύτηκε στην 122χρονη (1898-2019) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 27.11.2019, αρ.φύλλου 36.980)