κυκλο-φ-οριακα 1131, 28 Δεκεμβρίου 2022

Καλημέρα καθώς το έτος με τα δυάρια αποχωρεί και, όπως διαφημίζει και η ΕΡΤ, «1, 2, 3 έρχεται το ‘23». Και του 2023 εισερχομένου εισερχόμεθα αισίως και ημείς και βεβαίως μια γενιά καλών συμμαθητών στο ένδοξο 2^ο Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου εις την 7^ην δεκαετίαν του επίσης ενδόξου (!!) βίου μας. Εύχομαι σε όλους μας Καλές Αντάμωσες για πολλά ακόμη χρόνια.

Στο Ηράκλειο τση Κρήτης βρεθήκαμε τις προηγούμενες μέρες. Λένε πως είναι η πιο «αυθαίρετη» πόλη στην Ελλάδα, εμείς βρήκαμε ένα πολύ εκτεταμένο δίκτυο πεζοδρόμων, ίσως και μεγαλύτερο από αυτό της Λάρισας, γεμάτο κόσμο, νέον στην πλειοψηφία του, στολισμένο γιορτινά μεν ήπια δε, με ένα λούνα παρκ και μερικά περιπτεράκια στο «κέντρο του κόσμου», την Πλατεία Ελευθερίας – την θυμάμαι στις τηλεοπτικές οθόνες πήχτρα στον κόσμο όταν μιλούσε ο Ανδρέας. Όπως αναμενόταν, με άθλιο κυκλοφοριακό, που παλεύουν με διάφορους τρόπους να ρυθμίσουν, και επειδή οι Κρητικοί, ως γνωστόν, είναι πιο ηλίθιοι από τους Βολιώτες (εμείς έχουμε τα πρωτεία της εξυπνάδας παγκοσμίως) χρησιμοποιούν (άκουσον!, άκουσον!) κορύνες ψηλές στον άξονα των δρόμων – βγάλαμε φωτογραφίες από όλα αυτά, για να εμπλουτίσουμε τις συλλογές μας. Επισκεφθήκαμε το Ενετικό θαλάσσιο φρούριο «Κούλες» (Rocca a Mare, Βράχος στη Θάλασσα), που διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση, επισκεφθήκαμε το Ιστορικό Μουσείο, δοκιμάσαμε ωραίες τσικουδιές και εύγευστα κρητικά εδέσματα, συναντήσαμε φίλους συμφοιτητές, τελειώσαμε τη δουλειά μας, πληρώσαμε ένα σωρό λεφτά για μια βαλιτσούλα 12 kg, που δεν περιλαμβανόταν στα «φτηνά» «Light» εισιτήριά μας (αυτή κι αν είναι οργανωμένη και απολύτως «νόμιμη» απάτη!, και κανένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ασχολείται με το θέμα ), πληρώσαμε 8 € για δυο καφεδάκια στο Αεροδρόμιο Νίκος Καζαντζάκης και επιστρέψαμε μέσω Αθηνών στην βάση μας.

Όπου μας επισκέφτηκε «ο σημαντικότερος υπουργός του κόσμου» κ. Πλακιωτάκης, σύμφωνα με δήλωση του ίδιου τον Μάιο 2021, αν θυμάστε. Συνάντησε, όπως αναμενόταν, τον σημαντικότερο Δήμαρχο του κόσμου (εκτίμηση δική μας) και πλαισιωμένος από τους σημαντικότερους Αρίστους της γειτονιάς μας έκανε τις σημαντικότερες ανακοινώσεις: το πάρκο Βασιλέως Γεωργίου ή Αγίου Κωνσταντίνου θα ξανα-παραχωρηθεί στον Δήμο Βόλου, στον οποίο είχε παραχωρηθεί και παλαιότερα από το ίδιο Υπουργείο (αναφορά στα κυκλο-φ-οριακα 111, 25.02.1994) αλλά μετά από μερικά χρόνια η παραχώρηση εκείνη ανακλήθηκε από το ίδιο Υπουργείο – δυστυχώς αυτή την ημερομηνία δεν την έχω. Ο Δήμος Βόλου συνεχώς διεκδικεί το πάρκο και συνολικά την χερσαία ζώνη, ξεκινώντας πολύ πριν από τις ανοησίες περί ιδιωτικοποίησης του Λιμένα, αλλά είναι σαφές ότι ο Άρχων και οι περί αυτόν Άριστοι δεν γνωρίζουν την Ιστορία του Βόλου. Ο σημαντικότερος υπουργός το μόνο που έκανε είναι να ξαναπεί ένα θα. Θα δούμε λοιπόν. Συντονισμένος και ο αναπτυξιολάγνος Βουλευτής μας θυμήθηκε «επί τη ευκαιρία» τον Ναύσταθμο του Πολεμικού Ναυτικού! Όσο για τον σταθμό LNG ο καθένας έλεγε ό,τι ήθελε ή ό,τι του είχαν πει να πει για να θολώσει τα νερά.

ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο!

Και κάποιος να μου εξηγήσει, επιτέλους, ποιο το όφελος της πόλης μας από την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα. Μήπως ο Βολιώτης πρόεδρος του τωρινού Δημόσιου Οργανισμού Λιμένος, που έχει διατελέσει επί χρόνια και πρόεδρος του ΤΕΕ Μαγνησίας και μηχανικός του Πανεπιστημίου θα μπορούσε να μας εξηγήσει αυτά τα οφέλη;

Το οποίο Πανεπιστήμιο, η καλύτερη επένδυση που έγινε ποτέ σε τούτη τη γωνιά της ελληνικής γης, συνεχίζει κανονικά το κτηριακό του πρόγραμμά, προχωρεί η κατασκευή των κτηρίων στην πρώην Μηχανική Καλλιέργεια, προχωρούν οι επισκευές στην Κίτρινη Αποθήκη (με πολύ αργούς ρυθμούς είναι αλήθεια), ξεκινάει η διαδικασία αξιοποίησης της Βαμβακουργίας. Εκείνο που δεν προχωρεί είναι το περίφημο δημιούργημα της κυρίας Κεραμέως και των αρίστων συνεργατών της για το Συμβούλιο Διοίκησης του Πανεπιστημίου με 6 εκλεγμένα και 5 εξωτερικά μέλη – ένα σχέδιο που καταδίκασαν όλοι ανεξαιρέτως οι παράγοντες της εκπαίδευσης, όπως και την λεγόμενη «πανεπιστημιακή αστυνομία», που έχει ήδη «τοις πράγμασιν» ακυρωθεί. Κάτι παρόμοιο θα γίνει και με το νέο, εντελώς παράλογο, κατασκεύασμα.

Με τον καιρό μια χαρά τα πάμε, οι αρχές δεν μπορούν να αποφασίσουν τι είναι ακριβότερο ως μέσον θέρμανσης, το πετρέλαιο ή το φυσικό αέριο ή το ηλεκτρικό ρεύμα, ο καλός Θεός ευτυχώς είναι με το μέρος μας – αλλά μεγάλη στεναχώρια έχω που στην Νέα Υόρκη έχει θερμοκρασία -30. Κατά τα άλλα, δόξα να ‘χει ο Κύριος, δεν μας λείπουν οι ειδήσεις, κακές κατά προτίμηση, για να ζούμε κάτω από ένα σύννεφο τρόμου, να γινόμαστε κάθε μέρα και πιο ανασφαλείς, μέχρι που να μην ανοίγουμε την πόρτα μας στα παιδάκια που τραγουδούν τα κάλαντα…

Αυτά για φέτος. Το 2023 η στήλη μπαίνει στο 32^ο έτος της ύπαρξής της. Και η Ελλάδα βρίσκεται πάλι σε ένα μεταίχμιο: εθνικές εκλογές, για πρώτη φορά στην ιστορία της με απλή αναλογική, και δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές (έτσι τις λέγαμε πάντα, εσχάτως έγιναν «αυτοδιοικητικές»), αμφότερες πολύ σημαντικές, αμφότερες εμείς ελπίζουμε να φέρουν Αλλαγή. Εδώ θα είμαστε να τα λέμε.

Εύχομαι ολόψυχα ο καινούργιος χρόνος να σας φέρει ό,τι επιθυμείτε. Σας αγαπώ διακαώς, γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 28.12.2022, αρ.φύλλου 3843)

 

κυκλο-φ-οριακα 1130, 14 Δεκεμβρίου 2022

 

Καλημέρα στα μισά του Δεκέμβρη απανταχού αναγνώστες. Με την ευκαιρία, αυτό το κείμενο είναι καθαρά μία απανταχούσα! Αυτή ακριβώς είναι η προέλευση αυτής της λέξης, που ξεκίνησε να υπάρχει ως όρος από τις πατριαρχικές εγκυκλίους, οι οποίες απευθύνονταν (ίσως να απευθύνονται και τώρα, δεν ξέρω) στους «απανταχού ορθοδόξους» – εγώ απέκτησα μέσα στην πανδημία, μεταξύ άλλων, κι ένα βιβλίο με τίτλο «Η μαύρη βίβλος του 1821» όπου καταγράφονται διάφορες τέτοιες απανταχούσες του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, αντίθετες με τις επαναστατικές κινήσεις των Ελλήνων, μια πολύ πονεμένη ιστορία που παραμένει γενικώς στο σκοτάδι, όπως και πολλές άλλες. Ίσως γι’ αυτόν τον λόγο στην συνέχεια του Έθνους μας και της Γλώσσας μας (στοιχεία ύπαρξής μας άρρηκτα συνδεδεμένα) αυτή η λέξη να απέκτησε την αρνητική σημασία που έχει σήμερα («μου ήρθε η απανταχούσα για το ρεύμα…»).

Αλλά λέγοντας για ρεύμα και γενικώς ενέργεια, διαπιστώνουμε ότι ο καλός Θεός σαφέστατα είναι με το μέρος μας, αφού μέχρι τώρα πραγματική ανάγκη για διαρκή θέρμανση δεν υπάρχει. Άντε λίγο το βραδάκι, έτσι για να «σπάσει» λίγο η υγρασία, οι θερμοκρασίες γενικά παραμένουν υψηλές στα μέρη μας. Οι μετεωρολόγοι λένε ότι το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανές, έχει συμβεί κι άλλες χρονιές να έχουμε ζεστόν Δεκέμβρη.

Πρωτοφανές προφανώς είναι αυτό που συμβαίνει εδώ και περίπου μια εβδομάδα στις Βρυξέλλες, την πρωτεύουσα της Ευρώπης. Οικονομικό σκάνδαλο, με πρωταγωνίστρια Ελληνίδα Ευρωβουλευτή! Έρευνα, σύλληψη, (προ)φυλάκιση – τσακ-μπαμ! Γιούργια, λοιπόν, όλοι οι ντόπιοι άσχετοι και οι σχετικοί, εκστασιασμένοι μπροστά στον τρόπο δράσης των βελγικών αρχών. Από κοντά και ο αφεντικός Εισαγγελέας της αρχής για την καταπολέμηση βρώμικου χρήματος αστραπιαία να δεσμεύσει τα περιουσιακά στοιχεία της Ευρωβουλευτού και των συγγενών της. Φυσικά καμία δίκη δεν έχει γίνει ακόμη, μόνο βαριές κατηγορίες υπάρχουν εκεί. Εδώ σ’ εμάς; Άκουσε κανείς τίποτε περί «σκανδάλου Novartis»; Έγινε τίποτε, καμιά προφυλάκιση, καμιά δέσμευση, οτιδήποτε, θυμάται κανείς πώς λειτούργησαν οι ελληνικές αρχές και εξουσίες – ναι, αυτοί οι ίδιοι, που σήμερα εκστασιάζονται, επειδή τους βολεύει, με την αντίδραση των Βέλγων, πώς αντέδρασαν ως Έλληνες;

Δύσκολα πράγματα, συνάνθρωποι. Κι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Μη χαλάμε και την εορταστική ατμόσφαιρα…

Και μέσα στην εορταστική ατμόσφαιρα στην πόλη μας ανακατασκευάζονται πεζοδρόμια σε κεντρικούς δρόμους. Πολύ ωραία. Λεφτά υπάρχουν, ο Kostas Agorastos και η Αθήνα να ‘ναι καλά, εκλογές έρχονται, λεφτά υπάρχουν. Αλλά εδώ δημιουργείται ένα (ακόμη…) θέμα ανισονομίας σε τούτη τη χώρα μεταξύ των πολιτών που έχουν τις ιδιοκτησίες τους σε κεντρικούς δρόμους και των άλλων που τις έχουν σε δευτερεύοντες. Όταν γίνονταν με τον ίδιο τρόπο τα πεζοδρόμια της οδού Δημητριάδος (ο Δήμος είναι πάντα ο Δήμος) είχα θέση το θέμα της άνισης μεταχείρισης των ιδιοκτητών πολυκατοικίας με είσοδο επί της οδού Γαμβέτα (ως παράδειγμα) σε σχέση με την όμορη πολυκατοικία που έχει είσοδο επί της οδού Δημητριάδος: οι μεν πρέπει να πληρώσουν για την κατασκευή, επισκευή κλπ. του πεζοδρομίου τους, οι δε το βρίσκουν έτοιμο και δεν πληρώνουν δραχμή! Βεβαίως ο Κτιριοδομικός Κανονισμός (ΦΕΚ Δ 59/03-02-1989) αυτό το έχει προβλέψει, στο άρθρο 24, που μνημονεύσαμε και στα προηγούμενα κυκλο-φ-οριακα και συγκεκριμένα στην παράγραφο 2.4. λέει ότι Η κατασκευή, ανακατασκευή ή επισκευή των πεζοδρομίων, μπορεί να γίνεται από τον οικείο Ο.Τ.Α. σε βάρος και για λογαριασμό είτε των ιδιοκτητών των παρόδιων ακινήτων είτε φορέων εκτέλεσης έργων εφόσον αυτά δεν έχουν κατασκευασθεί ή επισκευασθεί ακόμα ή δεν έχουν τηρηθεί οι προδιαγραφές που ισχύουν για την κατασκευή ή επισκευή τους.» Σαφές; Πότε έκανε ο Δήμος κάτι τέτοιο, διαχρονικά; Και πότε ενδιαφέρθηκαν οι «αδικούμενοι» παρόδιοι για μια οποιαδήποτε διεκδίκηση; Αυτοί, κατά κανόνα, δεν ενδιαφέρονται – και το αποτέλεσμα, φυσικά, είναι αυτά τα εξαιρετικά πεζοδρόμια, που χαρακτηρίζουν το «Μονακό» μας πέραν των αρτηριών. Και φυσικά όλοι οι συν-πολίτες επικαλούνται τον Δήμο για το χάλι των πεζοδρομίων.

Την Δημοτική Αστυνομία εμείς την δεχτήκαμε, την υποστηρίξαμε, συνεργαστήκαμε μαζί της (Θέμη καλά να είσαι…) ως μία ήρεμη δύναμη μέσα στις πόλεις, με ήπια αποστολή, κυρίως στα θέματα της στάθμευσης και της λειτουργίας των καταστημάτων, χωρίς δυνατότητα συλλήψεων κλπ. Ύστερα ο τώρα Πρωθυπουργός και τότε Υπουργός την κατήργησε «εν μία νυκτί» και έστειλε τους εργαζόμενους σ’ αυτήν στα σωφρονιστικά καταστήματα – παρόμοιες ανοησίες έκανε τότε και με τις καθαρίστριες, του σιδηροδρομικούς και άλλους «άχρηστους» κλάδους εργαζομένων, άρχων και παντογνώστης. Όλα αυτά επανήλθαν σε ηρεμία μετά το 2015. Τώρα ο γνωστός τσεκουράτος Υπουργός, σε συνέχεια του δόγματος «Νόμος & Τάξη» (Low & Order, αμερικάνικη σειρά-κονσέρβα), επιδιώκει να εξοπλίσει την Δημοτική Αστυνομία με κλομπ, χειροπέδες και δυνατότητα συλλήψεων. Σοβαρά πράγματα συμπολίτες, φόβος και τρόμος.

Απεβίωσε ο 16χρονος Ρομά στην Θεσσαλονίκη. Αλλά δεν ανησυχώ, ο καλός συνήγορος είμαι βέβαιος ότι θα τον καθαρίσει εκ παντός ρύπου τον δυστυχή, ταλαίπωρο, άριστο οικογενειάρχη, που με βαθύ πόνο ψυχής αναγκάστηκε να πυροβολήσει (στο κεφάλι, η κακιά στιγμή…) τον μικρό, προκειμένου να σώσει την ζωή των συναδέλφων και εαυτού. Αμήν.

Απεβίωσε και ο Γιάννης Διακογιάννης, ο άνθρωπος που μου έμαθε απ’ το τρανζιστοράκι στην αρχή, απ’ την τηλεόραση αργότερα, τι είναι το ποδόσφαιρο. Και απεβίωσε μέσα σε ένα ακόμη από τα αγαπημένα του Παγκόσμια Κύπελλα Ποδοσφαίρου, για τα οποία έγραψε κι ένα βιβλίο το 1990, «60 χρόνια Μουντιάλ: Η Ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου». Αιώνια μνήμη.

Καλά Χριστούγεννα σας εύχομαι, παρά τα όσα λέει ο ΚΥΡ στο σκίτσο του. Την επόμενη Τετάρτη θα απουσιάσουμε, για Πρωτοχρονιά θα τα ξαναπούμε. Με την αγάπη μας, γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 14.12.2022, αρ.φύλλου 3835)

κυκλο-φ-οριακα 1129, 7 Δεκεμβρίου 2022

το ιστορικό μας Τραινάκι στην οδό Δημητριάδος, στον ιστορικό χιονιά του 1957

Καλημέρα συμπολίτες. Με μία ημέρα καθυστέρηση Χρόνια Πολλά στους Νικολάδες και στις Νικολέτες, με δύο ημέρες στους Σάββες, με τρεις ημέρες στις Βαρβάρες. Και ο πολιούχος μας Άγιος να μας φυλάει όλους. Υπάρχει και η παροιμία «Τ’ς Αγιαβαρβάρας βαρβαρών’(ει), τ’ Αησάββα σαβανών’(ει) κι τ’ Αηνικόλα παραχών’(ει)» υπονοώντας άγρια χιονόπτωση στις 6 Δεκεμβρίου, τότε που ειπώθηκε. Και προφανώς άνευ κλιματικής αλλαγής. Αλλά και ο Βόλος έχει την εμπειρία του χιονιά του 1957, όταν στις 3 Δεκεμβρίου χιόνισε παραπάνω από μισό μέτρο μέσα στην πόλη και πολύ περισσότερο στο Πήλιο, όπου πάγωσε τα πάντα για έναν μήνα περίπου, καταστρέφοντας και πολλές καλλιέργειες. Σε αυτόν τον «λευκό όλεθρο» (πηλιορείτες τον ονόμασαν έτσι αυτόν τον χιονιά, δεν υπήρχαν τότε ονόματα στις κακοκαιρίες…) το μόνο συγκοινωνιακό μέσον ήταν το Τραινάκι του Πηλίου, το οποίο, με τη βοήθεια του θρυλικού «βαρδαμπόγου» άνοιγε δρόμο μέσα στο χιόνι και ηρωικά, ως υλικό και ως άνθρωποι, πηγαινοερχόταν καθημερινά Βόλο-Μηλιές. Όπου βαρδαμπόγος ένα μεταλλικό ειδικό εξάρτημα, τριγωνικό με πλάτος βάσης όσο το πλάτος της μηχανής και με οξεία μύτη, που το κοτσάρανε μπροστά στην μηχανή και άνοιγε δρόμο μέσα στο χιόνι, στα «επιστημονικά» χιονοδιώκτης – έψαξα να βρω μια φωτογραφία του, απέτυχα, αν κανείς κατέχει και προαιρείται, μετά χαράς θα την αποδεχτώ.

Πάντως για την ώρα χιόνι στην πόλη δεν έχουμε. Στα Χάνια και στο χιονοδρομικό κέντρο είχαμε 5-10 πόντους, καλόν χειμώνα. Αλλά να που, όπως πάντα σ’ αυτή τη στήλη, το ένα φέρνει τ’ άλλο και το χιονοδρομικό κέντρο φέρνει στον νου την παράκαμψή του. Πάει πολύς καιρός που ανακοινώθηκε αρμοδίως και επισήμως (πάντα με αναφορά στις περιβόητες «ανθρώπινες κοινότητες»…) κάποιο είδος έναρξης του έργου – συγγνώμη για την ασάφεια, αλλά στις 17 Μαΐου 2021 ο Περιφερειάρχης μας Kostas Agorastos ευχαριστούσε τον Υπουργό Κώστα Καραμανλή για την χρηματοδότηση του έργου με 4,5 εκατομμύρια και τα «μέσα» έγραφαν ότι «το έργο δημοπρατείται», σε ενεστώτα χρόνο τον Μάιο πριν από ενάμιση χρόνο, τι έγινε άραγε μετά από τότε; Αλλά μήπως και η συνέχιση του Περιφερειακού Δρόμου δεν έχει ομοίως πανηγυρικά ανακοινωθεί; Έγινε κάτι και δεν το πήρα χαμπάρι; Εκείνος πάντως ο δρομάκος μέσα στα κτήματα που τον εγκαινίασε ο κ. Πέτσας μια χαρά είναι, την υγεία μας να έχουμε και το χαμόγελό μας να μην χάνουμε – στην Λάρισα ολοκληρώνεται κάθε μέρα ο ένας δρόμος μετά τον άλλο! Εγώ για να εξομολογηθώ την αμαρτία μου, και μη προς κακοφανισμόν κανενός, αυτή την παράκαμψη του χιονοδρομικού κέντρου καθόλου απαραίτητη δεν την θεωρώ από την στιγμή που υπάρχει ωραίος δρόμος, η Εθνική Οδός αρ. 34^α, ο οποίος αποχιονίζεται πάντα και γρήγορα και εύγε στους αποχιονιστές! Πάμε παρακάτω.

[Το κείμενο αυτό γράφτηκε το απόγευμα της Δευτέρας κι από ότι φάνηκε ήταν πολύ επίκαιρο. Τρίτη πρωί στις εφημερίδες ανακοινώσεις Περιφερειάρχη περί χρηματοδότησης με 977.000 € της επικαιροποίησης της μελέτης! Άρα δικαίως ανησυχούμε, αγαπητοί αναγνώστες, χρηματοδότηση για απαλλοτριώσεις και, πολύ περισσότερο, για κατασκευή του έργου δεν υπάρχει, θα αναζητηθεί από τον γνωστό θεόσταλτο Υφυπουργό μέχρι τις εκλογές…].

3 Δεκεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, ΑμεΑ. Τεράστια τα εμπόδια, ελάχιστες οι βελτιωτικές κινήσεις, τις περισσότερες φορές να λειτουργούν ως άλλοθι ή, ακόμη καλύτερα, ως απλή υποχρέωση συμμόρφωσης με τους «αυστηρούς» κανονισμούς «Σχεδιάζοντας για όλους» (1997) και κάποιους μεταγενέστερους, μέχρι το 2009. Και τελικώς; Γεμάτα τα πεζοδρόμια με κίτρινες αυλακωτές και «μπιμπικιασμένες» πλάκες που σταματούν σε δέντρα, καφάσια, στάσεις, μπλοκαρισμένες από αυτοκίνητα οι περισσότερες προσβάσιμες ράμπες στα πεζοδρόμια – υπάρχουν και πολλές ράμπες που εκ κατασκευής δεν είναι προσβάσιμες, έγιναν απλώς για να γίνουν – από τα ηχητικά φανάρια-βοηθούς για τυφλούς που κάποτε είχαμε εγκαταστήσει σε πολλούς σηματοδοτούμενους κόμβους (είχα πρωτοστατήσει σ’ αυτό, σε συνεργασία με τον Πρόεδρο των Μαγνήτων Τυφλών κ. Λάμπρο Παρασκευά) δεν λειτουργεί κανένα, οι ζαρντινιέρες στην οδό Δημάρχου Κονταράτου (ποιος είναι αυτός; ένας, δεν τον ξέρεις, εξωγήινος ήτανε…) διακόπτουν τις κινήσεις αλλά κανείς δεν νοιάζεται. Δεν νοιάζεται, συμπολίτες, και δυστυχώς δεν νοιάζονται ούτε τα ίδια τα πληττόμενα άτομα. Ίσως ακούγεται σκληρό αυτό που λέω, όμως είναι η πραγματικότητα που είναι σκληρή. Απεναντίας, όταν ο Άρχοντας έστησε το γνωστό πανηγυράκι στα πεζοδρόμια της Ιωλκού κάτω από την Γαλλίας για την δήθεν «πρώτη ελεύθερη διαδρομή για ΑμεΑ στον Βόλο» ο σχετικός φορέας έσπευσε να παραστεί και να συγχαρεί αναλόγως. Έκτοτε δεν ξαναπέρασε ΑμεΑ από εκείνα τα πεζοδρόμια…

Δύσκολα πράγματα, συμπολίτες, είμαστε μια κοινωνία που δεν μαθαίνει, που αρνείται να μάθει – μόνο φατσοβιβλίο έμαθε αυτή η κοινωνία τα τελευταία τριάντα χρόνια και πρόσφατα πώς να ζει με επιδόματα. Και χθες έμαθε ότι αστυνομικοί (και λιμενικοί) θα λάβουν «μποναμά» 600 €, ίσως για να εξασκηθούν περισσότερο στην σκοποβολή όταν καταδιώκουν 16χρονους παραβάτες… Δύσκολα πράγματα, συμπολίτες!

Και αφού έγραψα για πεζοδρόμια, ένα αγαπημένο θέμα είναι τα πεζοδρόμια που ανακατασκευάζει ο Δήμος με δική του δαπάνη σε κεντρικούς δρόμους σε αντιδιαστολή με τα πεζοδρόμια που κατασκευάζουν ή ανακατασκευάζουν με δική τους δαπάνη οι παρόδιοι ιδιοκτήτες σε όλους τους υπόλοιπους δρόμους της πόλης. Το έχουμε ψάξει καλά, θα το δούμε λεπτομερώς στα επόμενα, η Νομοθεσία είναι σαφέστατη: Ο ισχύων Κτιριοδομικός Κανονισμός (ΦΕΚ Δ 59/03-02-1989) στο άρθρο 24 «Πεζοδρόμια», παρ. 2 «Υπόχρεοι» γράφει επί λέξει: «2.1. Υπόχρεοι για την κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πεζοδρομίων και των τεχνικών έργων που τα αποτελούν (κράσπεδα, ρείθρα, υπόστρωμα και επίστρωση ή επικάλυψη) είναι οι ιδιοκτήτες των παρόδιων ακινήτων μπροστά στα οποία βρίσκονται.»

Σαφές; Λέει κι άλλα ωραία αυτό το άρθρο, την άλλη φορά. Διαπρύσιος ευχέτης περί υγείας, γεια σας και χαρά σας!

Στην φωτογραφία το ιστορικό μας Τραινάκι στην οδό Δημητριάδος, στον ιστορικό χιονιά του 1957.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 07.12.2022, αρ.φύλλου 3830)