Καλώς ξανα-βρεθήκαμε! Ελπίζω να περάσατε έναν καλόν Αύγουστο, στον
οποίο, ως γνωστόν, σύμφωνα με τον Οδυσσέα Ελύτη, ορκιζόμαστε και ελπίζουμε του
χρόνου να μας (ξανα)βρει στον (ίδιο;) βράχο να φιλιόμαστε – Αύγουστε μήνα, μήνα
και θεέ / σε σένανε ορκιζόμαστε / πάλι του χρόνου να μας βρεις / στο βράχο να
φιλιόμαστε. Πολλές φορές το έχω τραγουδήσει σε συναυλίες αυτό το τραγούδι, στην
μελοποίηση του Λίνου Κόκοτου, από τον δίσκο «Το θαλασσινό τριφύλλι», 1972.
Μακάρι,
λοιπόν. Να είναι όλα καλά, και εμείς και οι άλλοι και ο βράχος. Εμείς πάλι δεν
πήγαμε στα νησιά φέτος, λέμε μήπως καταφέρουμε μια Μεγαλόχαρη και λίγη Σύρο
σπέσιαλ (!) κατά το τέλος του Σεπτέμβρη ή, καλύτερα, μετά την 8η
Οκτωβρίου, που θα έχουμε και καλύτερη διάθεση, λόγω του καλού εκλογικού
αποτελέσματος...!! Κατόπιν αυτού δεν συμμετείχαμε ενεργά στο «κίνημα της
πετσέτας», το οποίο, ομολογώ, ότι βρήκα πολύ σωστό. Ενδιαφέρουσα και η άμεση αντίδραση
της Πολιτείας. Το ζήτημα είναι πόσο θα αντέξει αυτή η Πολιτεία στην πίεση που
θα της ασκηθεί – είναι απολύτως βέβαιο – τον χειμώνα γύρω από αυτό το ζήτημα.
Μια
Πολιτεία που δεν αντέδρασε το ίδιο άμεσα – για την ακρίβεια δεν αντέδρασε καθόλου – στην οργανωμένη εισβολή Κροατών χουλιγκάνων,
που έληξε με την δολοφονία ενός οπαδού της ΑΕΚ. Ακόμη μία «απίστευτη» ιστορία, συνέχεια των Τεμπών, της Πύλου, των
εκρήξεων στην 111 Πτέρυγα Μάχης, όπου μια ολόκληρη Κυβέρνηση 63 Υπουργών με 40%
λαϊκή βάση και με την αμέριστη και καταφανώς κατόπιν non paper υποστήριξη των
τηλεοπτικών μέσων διαχέει δεξιά κι αριστερά (σε πρώτη ζήτηση...) τις ευθύνες,
κρατώντας στο απολύτως απυρόβλητο τον Έναν και Μοναδικό. Ο οποίος, σε μια
(ακόμη) θεατρική κίνηση, ανακοίνωσε πανηγυρικά ότι θα κλείσουν οι «λέσχες
οπαδών» (έτσι λέγονται επισήμως οι σύνδεσμοι), οι οποίοι, αν δεν κάνω λάθος,
κλείνουν ή έπρεπε να έχουν κλείσει από το 2017! Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό
ανακοίνωσε: ότι μετά την αντιδιαδηλωτική, την πανεπιστημιακή, την πυροσβεστική
και την θεραπευτική (μέσω ΕΚΑΒ) Αστυνομία τώρα θα υπάρξει και Γηπεδική Αστυνομία,
καθότι, όπως εδήλωσε ο κουμπάρος εφοπλιστής κλπ. κύριος Πρόεδρος δεν είναι
δυνατόν οι ΠΑΕ (Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες) να ελέγχουν την είσοδο των
φιλάθλων στα γήπεδα.
Ζούμε συνεχώς μεγάλες στιγμές, συμπολίτες. Τον δολοφόνο του
παιδιού τον ψάχνουν, δεν τον βρίσκουν, και κρατάνε προφυλακισμένους περί τους
100 Κροάτες, ο Θεός βοηθός.
Στην
πόλη μας ο χορός καλά κρατεί.
Άρχοντας και Καθηγητής από κοινού πρώτα έκοψαν δυο κυπαρίσσια-σύμβολα πρωί-πρωί
με τη δροσούλα και κανείς αρμόδιος ή αναρμόδιος δεν βρέθηκε επιτόπου (θυμάστε τον
Χάρυ Κλυνν και τον Χαράλαμπο Τραμπάκουλα όταν τον επισκέφτηκαν «οι επιτόπου»;)
να ρωτήσει, βρε αδερφέ, ποιοι είναι αυτοί που κόβουν τα περήφανα δέντρα. Ύστερα και κατά συρροήν πήραν
μετροκορδέλες και κιμωλίες και πολλές ασπροκόκκινες νερομπαριέρες (λέγονται
έτσι διότι για να μην μπορεί κάποιος να τα μετακινήσει αυτά τα πλαστικά
στοιχεία τα γεμίζουν με νερό – εμείς τα χρησιμοποιούσαμε πολύ ως Διεύθυνση
Μεταφορών γύρω από το Πανθεσσαλικό Στάδιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004)
και φτιάξανε, λέει, δύο κυκλικούς κόμβους, αλλά επειδή απαγορεύεται η κατασκευή,
το είπαν «δοκιμαστική λειτουργία» και κανείς αρμόδιος δεν πήγε να το ξηλώσει
αυτό το πράμα. Συμπεραίνω ευθαρσώς ότι αν
πάω κι εγώ στην διασταύρωση κοντά στο σπίτι μου και στήσω νερομπαριέρες και
φτιάξω έναν «κυκλικό κόμβο» κανείς δεν θα μου πει τίποτε, θα είναι μια άψογη
«δοκιμαστική λειτουργία».
Από τον
Άρχοντα όλα τα περιμένω. Από τον Καθηγητή επίσης (αυτός φαίνεται ότι δεν φοράει
ρόμπα, αν θυμάστε...). Από τις Εκτελεστικές Υπηρεσίες του Ευνομούμενου Ελληνικού
Κράτους δεν ξέρω τι μπορώ να περιμένω – χαίρομαι που τουλάχιστον η Εφορία
Νεωτέρων Μνημείων κάνει επιτυχώς το καθήκον της, παρά
τους διαρκείς προπηλακισμούς. Εύγε!
Η
αλήθεια είναι ότι έχουν μαζευτεί πολλά και διάφορα, θα συνεχίσουμε στα επόμενα.
Σας αγαπώ ανεπιστρεπτί, γεια σας.
Στην
φωτογραφία μια πολύ επιτυχημένη γελοιογραφία αναφορικά με την ανενόχλητη κίνηση
των Κροατών «Blue Bad Boys» στους
ελληνικούς δρόμους υπό την «χαλαρή επίβλεψη» των Ελλήνων «Good Blue Boys» αστυνομικών.
