Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2023

κυκλο-φ-οριακα 1163, 20 Σεπτεμβρίου 2023

Το νερό νεράκι.... 15 μέρες μετά την καταιγίδα. Χωρίς ασφαλείς πληροφορίες, χωρίς, φυσικά, χρονοδιάγραμμα, με διαρκή επικοινωνιακά παιχνιδάκια ζεστού-κρύου, με πολλή λάσπη, ακόμα, σε υπόγεια, υπόγεια parking και δρόμους, «...ο Βόλος μας, πατρίδα ζηλευτή, που τον χαϊδεύει η αύρα του γιαλού...» – ξέρει κανείς τίνος είναι οι στίχοι και η μουσική σ’ αυτό το υπερ-εκατοντάχρονο τραγουδάκι-ύμνο προς την πόλη μας; – βαδίζει «κουτουρού» προς τις εκλογές της 8ης Οκτωβρίου. Με την πηγή «Μάνα» άθικτη (κατά Κοντορίζο) ή κατεστραμμένη (κατά τον Άρχοντα, εγώ τον Πατριάρχη πιστεύω), με την Αναπληρώτρια Υπουργό Υγείας να είναι «μόνο γι’ αγάπες» κι ύστερα να γίνεται «αρμοδία», με τον Kostas Agorastos να είναι φίλος και αδερφός κι ύστερα άλλος ένας «πολιτικός απατεώνας», με τον σεμνό τραγουδοποιό-καύχημα για τον τόπο μας να αποκαλεί τον Άρχοντα «ανεκδιήγητο» κι αυτός να τον αποκαλεί «νούμερο» (είναι η μάλλον πιο προσφιλής του έκφραση τελευταία...), με τους κυβερνητικούς βουλευτές του Νομού άφαντους κι ανύπαρκτους,
ακόμα κι ο θεόσταλτος στη Λάρισα τη βγάζει, στα μέρη μας δεν πολυ-πλησιάζει, με την ΕΥΔΑΠ της Αθήνας να επιμελείται τα της ΔΕΥΑΜΒ του Βόλου, τι καλό μπορώ να περιμένω; Κάποιοι λένε ότι μπορεί να εκραγεί το ηφαίστειο στον Σαρακηνό, να ολοκληρωθεί η γκαντεμιά μας.

Και η κυρία Αναπληρώτρια να δηλώνει στην Βουλή την Δευτέρα 18.09.2023 «το νερό στον Βόλο δεν ήταν πόσιμο και πριν τις πλημμύρες»! Τώρα... δέσαμε! Μας πήρανε χαμπάρι, παιδιά, και στην Βουλή. Και οι εκπρόσωποί μας; Τι είπαν και, κυρίως, τι έκαναν περί αυτού; Τίποτε. Στηρίζουν και υποστηρίζουν ακρίτως και αδιακρίτως, και ένα ρημαδο-έπος δεν φεύγει από το ομηρικό έρκος (φράγμα) των οδόντων τους.

Πήγαμε μια βόλτα και στον Αη Γιάννη του Αιγαίου. Πραγματικά πρόκειται για εικόνες που είναι δύσκολο να πιστέψεις. Το ρέμα-ποτάμι, η Μαυρούτσα, χάραξε καινούργια κοίτη! Διέλυσε το τοιχίο που επί χρόνια την όριζε προς τα δυτικά (αριστερά κατά την ροή) και πήρε μαζί της ολόκληρο τον περιφερειακό δρόμο, 8-10 μέτρα, λίγο μετά την προτελευταία στροφή. Ύστερα ξαναέστριψε ανατολικά και διέλυσε τα πέτρινα βάθρα και την ξύλινη γεφυρούλα που συνέδεε τον κυρίως οικισμό με την κατασκήνωση της ΧΑΝΘ, την εκκλησία του Αη Γιάννη, το Κανισκέρη, το camping και παραπέρα το Παπά Νερό. Συνέχισε με την ίδια δύναμη και διέλυσε ομοίως την μεταλλική γέφυρα, που συνέδεε παραλιακά τον οικισμό με το camping και το Παπά Νερό. Κι ύστερα έστειλε στην αφρισμένη θάλασσα 5-6 αυτοκίνητα που ακόμα τα ψάχνουν και δημιούργησε μια πρόσχωση περίπου 20 μέτρα μέσα στο Αιγαίο. Πριν κάνει αυτές τις μνημειώδεις καταστροφές έπνιξε την κατασκήνωση, τα μαγαζιά και τα ξενοδοχεία της ανατολικής πλευράς, προκαλώντας ζημιές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Σήμερα η Μαυρούτσα αργοκυλάει στην καινούργια της κοίτη γάργαρη και παγωμένη (!), σαν να μην έγινε τίποτε, απλώς με όλες τις προσβάσεις κομμένες και τους επαγγελματίες να θρηνούν. Σοβαρότατες ζημιές υπέστησαν και άλλες επιχειρήσεις, σε άλλα σημεία, όπου περνούσαν μικρότερα ρέματα με έξοδο στην θάλασσα.

Η Φύση θεώρησε σωστό να βρει ή να ξανα-βρεί τον χώρο της, αγνοώντας επιδεικτικά τον παράγοντα «άνθρωπος». Ας βρεθεί κάποιος/-α να μας πει ποια ήταν η κοίτη της Μαυρούτσας τα παλιά τα χρόνια για να μπορέσουμε, από επιστημονικής άποψης, να καταλάβουμε αν η Φύση εκδικείται ή απλώς κάνει του κεφαλιού της, ευκαιρίας Daniel δοθείσης.

Δύσκολες καταστάσεις, συμπολίτες. Και στο δικό μου υπόγειο ανάβλυσαν νερά από τον υδροφόρο ορίζοντα, την ώρα που ο κοντινός μας Άναυρος υπερχείλισε, ελαφρά ευτυχώς. Έκτοτε, όπως πάρα πολλοί συμπολίτες, παλεύω κι εγώ «να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται», που λέει κι ο Διονύσης Τσακνής, και περιμένω το συνεργείο της πολιτικής προστασίας να μας προστατέψει...

Και στο μεταξύ οδικό δυστύχημα με τρεις στρατιωτικούς και δύο διερμηνείς νεκρούς στην Λιβύη. Δεν κατάλαβα πώς και τι έγινε, κι όποιος κατάλαβε ας μας το πει, αλλά όχι μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου κάθε πικραμένος/-η γράφει ό,τι νομίζει. Αλλά και το ότι ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ έβγαλαν τρομερές επίσημες ανακοινώσεις ό,τι νά ‘ναι περί απλώς τραυματιών δείχνει το μπάχαλο που επικρατεί στο γενικώς «επιτελικό κράτος», το οποίο ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε 5-6 φορές στην 87η ΔΕΘ. Κι αυτό σε άμεση συνέχεια των εκρήξεων βομβών στην Νέα Αγχίαλο, που θάφτηκε ομοίως. Ουδείς υπεύθυνος, ένας ο αρχιανεύθυνος.

Τέλος και για σήμερα, συμπολίτες. Σας φιλώ σταυρωτά και μένω. Γεια σας.

Στις φωτογραφίες η γέφυρα και ο δρόμος στον Αη Γιάννη. Και τα δύο δεν υπάρχουν πλέον...

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 20.09.2023, αρ.φύλλου 4011)
 

Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2023

κυκλο-φ-οριακα 1162, 13 Σεπτεμβρίου 2023

 

Ύστερα ανοίξαν οι ουρανοί... Τρίτη 05.09.203 ξημερώματα, ώρα 03:00, ξεκίνησε το πανηγύρι των 12.000 κεραυνών και των 800 χιλιοστών βροχής, το οποίο ολοκληρώθηκε, τρόπον τινά, την Πέμπτη 07.09.2023 (οι ημερομηνίες για την Ιστορία, κάποτε ίσως χρειαστεί αυτή η ακρίβεια της πληροφορίας) αφήνοντας πίσω του ένα χάος. Λίγο πριν από το τέλος στην Μαγνησία και τις Σποράδες αυτό το ιδιαίτερο καιρικό φαινόμενο της «ψυχρής λίμνης» ονόματι Daniel (Δανιήλ στα Ελληνικά, αλλά ποιος νοιάζεται; - who cares?, που λέμε κι εμείς που ξέρουμε...) κινήθηκε προς δυσμάς και χωρίς πολλά-πολλά, συνεργούντων και κάποιων φραγμάτων πάνω από την Καρδίτσα, αν κατάλαβα καλά, βρέθηκε ολόκληρος ο θεσσαλικός κάμπος κάτω από 4-5 μέτρα νερό. Δευτέρα 11.09.2023 απόγευμα διαβάζω ότι ο Πηνειός ποταμός καταγράφει στα Τέμπη βάθος 12 μέτρων, με ό,τι σημαίνει αυτό τόσο για την εμβληματική πεζογέφυρα, όσο για την Αγία Παρασκευή, όσο και για την Εθνική Οδό αρ. Α1.

Από τότε και μετά παίζεται απανταχού της Ελληνικής Επικράτειας το τόσο προσφιλές παιχνίδι των ευθυνών (για εμάς που (όλα τα) ξέρουμε αυτό είναι το πασίγνωστο blame game). Κι αυτό αμέσως μετά το προηγούμενο αντίστοιχο παιχνιδάκι αναφορικά με την πυρκαγιά στον Έβρο και την Δαδιά, που κατέκαψε περίπου 1,5 εκατομμύριο στρέμματα δάσους.

Ούτως ή άλλως ζούμε ιστορικές στιγμές, στιγμές που θα καταγραφούν με μελανά χρώματα στα βιβλία όποτε και αν γραφούν, όποτε και αν το επιτρέψουν οι καθεστηκυίες δυνάμεις αυτής της έρμης χώρας. Για την ώρα όλες οι καταγραφές περιορίζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε κάποιες κατευθυνόμενες και προσυμφωνημένες συνεντεύξεις – στην ιστορία θα μείνει και η (ακόμη μία) χυδαιότητα του Άρχοντα, που στο κλείσιμο μιας συνέντευξης στον εξαίρετο γλείφτη Γιώργο Αυτιά και πριν κλείσει το κύκλωμα της εικόνας γυρίζει σε κάποιον δίπλα του και λέει με λάγνο ύφος «τους γά@@σα»! Τι σχόλιο να γίνει επ’ αυτού; Κι ο Kostas Agorastos επιμένει πως όλα τα άπαντα αντιπλημμυρικά έργα των 400 εκατομμυρίων μετά τον Ιανό του 2020, που κατασκευάστηκαν από την μία και μοναδική κατασκευαστική ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, έγιναν όπως έπρεπε και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι αναβολή των εκλογών της 8ης Οκτωβρίου, πρόταση στην οποία διαφωνεί ο Άρχοντας κι έτσι, εξ αυτού και μόνο του λόγου, αναγκάστηκε ολόκληρος Πρωθυπουργός να πατήσει τα βρεγμένα χώματα της Θεσσαλίας προκειμένου να μαλώσει τα άτακτα παιδιά. Άλλο τίποτε δεν είπε και δεν έκανε, ήρθε, συν-σκέφτηκε σε κλειστούς χώρους και απεχώρησε θριαμβευτής, όπως πάντα. Παρόμοιες οι δηλώσεις και της δικής μας Αντιπεριφερειάρχη, που απέφυγε, αυτή τη φορά, τις σέλφι φωτογραφίες στα προαναφερθέντα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όσο για τον Άρχοντα, εκτός από την πρωτοφανή χυδαιότητα που παραπάνω περιγράψαμε, δίνει με κάθε ευκαιρία μια κακοστημένη «αρχοντική» παράσταση για το εύπιστο πόπολο Βόλου και περιχώρων.

Βεβαίως η οργή υπάρχει. Για τους κυκλικούς κόμβους του κ. Καθηγητή, που κατασκευάστηκαν χωρίς πρόβλεψη αποχέτευσης υδάτων, και ήταν τα πρώτα σημεία που πλημμύρισαν. Για τα παντελώς ανοχύρωτα αντλιοστάσια και δίκτυα της ΔΕΥΑΜΒ, που υποχρεώνουν τους Βολιώτες σε κυνήγι εμφιαλωμένων νερών, το οποίο, απ’ ότι φαίνεται, θα κρατήσει πολύ. Για τις γέφυρες, παλιές και νέες, που κατέρρευσαν. Για τα τοιχία αντιστήριξης και τα σαθρά οδοστρώματα στο κύκλωμα του Πηλίου – προσέξτε τα παλιά ντουβαράκια, με τις τετραγωνισμένες πέτρες και την αρμολόγηση, στον δρόμο από το 1956-66. Για τον Κραυσίδωνα και τον Ξηριά, που δεν καθίσταται δυνατόν να ελεγχθούν, παρά τα κατά καιρούς αντιπλημμυρικά έργα, κάποια από τα οποία έχουν μείνει, κατά την γνώμη μου, ανολοκλήρωτα. Για τα ρημάδια τα φρεάτια των ομβρίων, που δεν προλαβαίνουν ποτέ να είναι καθαρά, αφού το φύτεμα των λουλουδιών έχει πάντοτε ύψιστη προτεραιότητα. Για την Εθνική Οδό αρ. 34α με το όνομα Ιωλκού, που έγινε «φαράγγι» επειδή κανένας δεν σκέφτηκε ότι δίπλα της υπάρχει ανέκαθεν ένας χείμαρρος. Για τα ρέματα του βουνού, που κανένας δεν φροντίζει πραγματικά να έχουν την υδραυλική ικανότητα που τους χρειάζεται – χρόνια και χρόνια, γέρασα κι ακόμα, ακούω για «υδρολογικές μελέτες», εκατομμύρια σε λεφτά και φωτογραφίες πηγαινοέρχονται, κάτι ουσιαστικό δεν έγινε ποτέ.

Για τον κάμπο δεν ξέρω τι να πω, οι εικόνες είναι συγκλονιστικές, πώς θα μπορέσουν να ανακάμψουν αυτοί οι άνθρωποι;

Οργή υπάρχει. Και είναι πια πολύ κοντά η ημέρα που έχουμε την ευκαιρία εκτόνωσης, την δυνατότητα να στείλουμε στο σπίτι τους όλους αυτούς που πραγματικά ευθύνονται για το χάλι μας.

Ύστερα ήρθαν και οι εξ Αθηνών φωστήρες και πρότειναν να στήσουμε αφαλάτωση για να έχουμε πόσιμο νερό. Αφαλάτωση για περίπου 150.000 ανθρώπους; Δεν (περι)γράφω άλλο, σας αγαπώ, γεια σας.

Στην φωτογραφία (άσχετο), πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό...

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 13.09.2023, αρ.φύλλου 4006)

Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2023

κυκλο-φ-οριακά 1161, 6 Σεπτεμβρίου 2023, δεν δημοσιεύτηκε στην "Μαγνησία"

Το κείμενο δεν δημοσιεύτηκε, καθώς η εφημερίδα δεν εκδόθηκε στις 06,09. λόγω των πλημμυρικών φαινομένων στον Βόλο, που ξεκίνησαν στις 05.09. και διήρκεσαν τουλάχιστον μέχρι 07.09.2023.

Καλημέρα συμπολίτες! Ο Σεπτέμβρης ο τρυγητής είναι εδώ κι αυτό αφ’ ενός μας δίνει ελπίδες για καλά κρασιά και αφ’ ετέρου μας φέρνει πιο κοντά στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές της 8ης Οκτωβρίου. Όλοι άπαντες οι εν ενεργεία Δήμαρχοι και υποψήφιοι για την ερχόμενη πενταετία, παρακαλώ, τρέχουν να «ολοκληρώσουν» τα έργα τους – εδώ, στον Βόλο, τι να σας πω ρε παιδιά, όπως μου είχε πει ο Άρχοντας να κάνω, μπήκα στην πόλη κατά το τέλος Αυγούστου και βρέθηκα σε έναν άλλο Βόλο. Τέτοια ασφαλτόστρωση δεν έχει ξαναγίνει, τι να σας λέω. Μέχρι πριν σκαφτούν οι δρόμοι για να περάσουν οι αγωγοί της ύδρευσης δεν υπήρχε άσφαλτος στον Βόλο, τίποτε, κατσικόδρομοι και κάτι καλντερίμια. Κι ύστερα ήρθε η μεγάλη, η τεράστια και μοναδική στα χρονικά εργολαβία και έριξε 2-3 πόντους άσφαλτο (δεν έγινε παραπάνω ξύσιμο συμπολίτες, περάστε από την Γαζή όσο είναι καιρός, για να βεβαιωθείτε), τέτοιο έργο δεν ξαναματάγινε στον Βόλο σας λέω.

Και κάτω όμως, στην Αργαλαστή και περίχωρα του Δήμου Νοτίου Πηλίου, τόνοι ασφάλτου έχουν εξαπλωθεί επί γης. Είναι και η Μαγνησία πρότυπο για όλη την Ελλάδα στα περιφερειακά οδικά έργα, τι άλλο θέλετε; Και λέγοντας αυτό, αλλά και καθώς καλοκαιριάτικα περιδιαβαίναμε στο όμορφο Πήλιο, η παλιά απορία επανήλθε: πόσο δύσκολο είναι, πόσο θα κοστίσει, άραγε, να μπει σε κάθε ένα από τα μεγάλα ρέματα του Ανατολικού Πηλίου μια πληροφοριακή πινακίδα με το (παραδοσιακό) όνομα του ρέματος (π.χ. Κερασόρεμα, Καλοκαιρινού κλπ.).

Βέβαια μέσα στην παραζάλη των έργων ξεχάστηκε να πληρωθούν από την ημετέρα ΔΕΥΑΜΒ κάτι ψωρο-εκατομμύρια ευρά στην ΔΕΗ, όχι πολλά, 20 τον αριθμόν, και ο Άρχοντας είπε ότι θα βάλει την κυβέρνηση (δική του είναι έτσι κι αλλιώς, και οι ντόπιοι παράγοντες σαν τα σκυλάκια πίσω του τρέχουνε...) να τα πληρώσει τα μύρια. Εγώ απετόλμησα ερώτησιν κοινωνικοδικτυακήν προς τους δύο Υφυπουργούς και τον έναν Βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος, που διαθέτει η Μαγνησία (μαζί με τις Σποράδες, εννοείται), λέγουσαν «Τι σκοπεύτε να κάνετε;» και, ως ήτο φυσικόν, απάντηση δεν πήρα. Ούτε και κανένας άλλος πήρε, ουδείς από τους/τις λαλίστατους άνοιξε το στόμα του να πει μισή κουβέντα, όλους μας γραμμένους μάς έχουν, εκεί που συνηθίζει να μας γράφει κάθε τόσο και ο Άρχοντας (τους).

Και μιλώντας για ΔΕΗ μου ήρθε μια άλλη ερώτηση: ξέρει κανείς ποιος πληρώνει το ηλεκτρικό στο Πανθεσσαλικό Στάδιο;

Κατά τα άλλα, όλα καλά. Ο Ναύσταθμος στον Αλμυρό προχωρά, η ιδιωτικοποίηση του Λιμένα προχωρά (κανείς δεν μας ενημερώνει ποια θα είναι τα οφέλη για τον τόπο μας από αυτή την μίζερη ενέργεια, που επιβλήθηκε δίκην τιμωρίας στην υπερχρεωμένη Ελλάδα των μνημονίων, και θα αποφέρει στο Κράτος-Ηγέτη στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση, άκουσον! άκουσον! περίπου 80 εκατομμύρια ευρά, ούτε καν ψίχουλα δηλαδή...), τα υδροπλάνα λένε ότι είναι έτοιμα προς αποθαλάσσωση, ο «δοκιμαστικός» κόμβος στο Κοιμητήριο λειτουργεί στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας παρά τις εισαγγελικές απαγορεύσεις και, φυσικά, με την ανοχή της Αστυνομίας, επίσης λειτουργεί το parking Φιλελλήνων «υπό νέαν διεύθυνσιν», πώς και τι ακριβώς δεν γνωρίζω. Δεν γνωρίζω ομοίως τι συμβαίνει με το «Ενυδρείο» στην Πλατεία Αναύρου, όπου, κατά την δημώδη ρήσιν «στολίστ’κ’ η νυφ’ κι από’μνε» – παραδίπλα από το εξαιρετικό θεατράκι (έργο Κουντούρη-Αγγελοπούλου, για να μην ξεχνιόμαστε...) στο οποίο τις προάλλες παρακολουθήσαμε εξαιρετική συναυλία Ζαφείρη Κουκουσέλη με ωραία ορχήστρα και εκτελεστές Βασίλη Αγροκώστα και Λεμονιά Μπέζα, να χαιρόμαστε.

Για επικουρικούς-επαγγελματικούς λόγους η στήλη τριγυρίζει σε ολόκληρη την Θεσσαλία, σε πόλεις και χωριά, το είχε ξανακάνει το 2015. Τώρα τα πράγματα στα χωριά είναι δυο-τρεις φορές χειρότερα, το πρόγραμμα «Καλλικράτης» εμφανέστατα καταστρέφει την κατοικούμενη ελληνική ύπαιθρο χώρα (τα φωτοβολταϊκά έχουν αναλάβει την καλλιεργούμενη χώρα). Τα μόνα κτίσματα που είναι σε ανεκτή έως καλή κατάσταση είναι τα σπίτια των τσιφλικάδων του κάμπου και οι εκκλησίες, που δεν γνωρίζω αν έχουν όλες παπά. Ο περιβάλλων χώρος είναι μια απελπισία, την οποία, προφανέστατα, ουδείς αισθάνεται. Εκεί φαίνεται και ο αγώνας προηγούμενων κατοίκων, αρχόντων, προέδρων να κάνουν κάτι καλό για τον τόπο τους π.χ. να φτιάξουν μια όμορφη πλακόστρωση ή ένα περίπτερο στην πλατεία, να στήσουν ένα μπάσκετ, να φυτέψουν δυο δεντράκια για το κακαήλι. Σήμερα μόνο τα δεντράκια αγωνίζονται μονάχα...

Τέλος. Μας πήρε η κατηφόρα και το συναίσθημα, την άλλη φορά περισσότερα. Μετά τις φωτιές οι πλημμύρες. Σας αγαπώ ασκαρδαμυκτί, γεια σας.

Στις φωτογραφίες, τα αντίθετα των χωριών...