κυκλο-φ-οριακα 1190, 10 Απριλίου 2024

 

…Και η Άνοιξη ολοένα τους κυρίευε. Σαν να μην ήτανε άλλος δρόμος πάνω σ’ ολάκερη τη γη για να περάσει η Άνοιξη παρά μονάχα αυτός…

Η Άνοιξη, με τις ολοπόρφυρες παπαρούνες, τα ταπεινά ευωδιαστά χαμομηλάκια, τα καταπράσινα ολόφρεσκα πλατανόφυλλα. Χθες στην Πλατεία των Σταγιατών («σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει…» τραγουδάει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης) αναρωτιόμουνα ξανά τι τεράστιες φυσικές δυνάμεις άντλησης απαιτούνται για να ανεβούν οι χυμοί από τις ρίζες στην τελευταία άκρη ενός αιωνόβιου πλατάνου, και μάλιστα με μεγάλη κουφάλα (!), ίσως 20 ή και περισσότερα μέτρα πάνω από την γη. Και να ζωογονήσουν αυτή την άκρη, κι όλες τις υπόλοιπες, ίσως και χιλιάδες άκρες με μικρά πλατανόφυλλα, που σύντομα θα μεγαλώσουν και θα προσφέρουν τον ίσκιο τους σ’ αυτή την όμορφη πηλιορείτικη πλατεία. Τι δυνάμεις είναι αυτές, συμπολίτες, αναλογιστείτε και μην αδιαφορείτε μπροστά σ’ αυτά τα γεγονότα που σχηματικά και εν συνόλω έχουν ονομαστεί «θαύμα της φύσης».

Και μιλώντας περί φύσης, στην ιστοσελίδα του Οικονομικού Ταχυδρόμου διάβασα την εξής επικεφαλίδα: «Ηλεκτρισμός. Χρηματιστήριο Ενέργειας: Για πρώτη φορά στην Ελλάδα αρνητική τιμή στο ρεύμα. Γιατί ηλεκτροπαραγωγοί έδωσαν αρνητικές τιμές στην χονδρεμπορική αγορά», δεν διάβασα παρακάτω, θέλοντας να προστατέψω την πνευματική μου ακεραιότητα. Τι μπορεί να σημαίνει «αρνητική τιμή ηλεκτρικού ρεύματος» ψάξτε εσείς να βρείτε, τα δικά μου μαθηματικά δεν επαρκούν, συμπολίτες. Κι ύστερα τρέξτε να βρείτε «το χαμηλότερο (άρα και πιο συμφέρον…) τιμολόγιο» - άγριο δούλεμα, αγαπητοί μου, άγρια κέρδη των ολίγων, με τις ευλογίες της κυβέρνησης. Στην ίδια ιστοσελίδα διάβασα λίγο περί επιχειρήσεων που ιδρύονται και άλλων που κλείνουν (με στοιχεία του Εμπορικού & Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών ΕΒΕΑ για το α’ τρίμηνο 2024), είναι κι αυτά μια αρκετά μπερδεμένη ιστορία, εκείνα που συγκράτησα είναι ότι στην κορυφή βρίσκονται εταιρείες αγοράς-μίσθωσης-διαχείρισης ακινήτων (real estate στα ελληνικά) και ότι (άκουσον! άκουσον!) έκλεισαν 50 εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος αλλά άνοιξαν 100 καινούργιες! Το καταλαβαίνετε; Τα ραπανάκια για την όρεξη και ο μαϊντανός καταγράφουν λιγότερους παραγωγούς από το ηλεκτρικό ρεύμα.

Όλα αυτά στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, όπως συνηθίσαμε (κακώς) να λέμε. Εγώ φοβάμαι πολύ ότι τα καινούργια μνημόνια πλησιάζουν με βήμα ταχύ…

Ανεβαίνοντας συχνά στις Σταγιάτες κατά κανόνα ακολουθούμε τον δρόμο που περνάει μέσα από την Άλλη Μεριά, δεδομένου ότι ο άλλος, από Ιωλκού-Αηδονοφωλιές, εξακολουθεί να έχει τα χάλια του, εφτά μήνες μετά την πλημμύρα. Ο δρόμος Βόλος-Άλλη Μεριά ανήκει στο Πρωτεύον Επαρχιακό Οδικό Δίκτυο του Νομού Μαγνησίας και έχει αριθμό 1. Αυτό ισχύει μέχρι, ας πούμε, το μεγάλο περίπτερο, μέχρι τον δρόμο που οδηγεί στην Πλατεία και στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Από εκεί και πάνω, μέχρι την συνάντηση με την Εθνική Οδό 34^α ο δρόμος ανήκει στο Δημοτικό Οδικό Δίκτυο, εν προκειμένω του Δήμου Βόλου. Αυτά ως γενικά. Έχουμε πολλές φορές ασχοληθεί με την επικινδυνότητα αυτού του δρόμου, που με πολύ φτωχά χαρακτηριστικά και χωρίς καθόλου πεζοδρόμια διασχίζει την πυκνοκατοικημένη περιοχή του οικισμού. Κάποια στιγμή, κατά το τέλος της δεκαετίας του ’90 αν δεν κάνω λάθος, ανατέθηκε μελέτη παράκαμψης του οικισμού από ανατολικά, με κύριο άξονα τον παρόχθιο δρόμο του χειμάρρου Αναύρου, μια μελέτη που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Αρχές του 2009, με δική μου εισήγηση, τοποθετήθηκαν οι παλλόμενοι φωτεινοί σηματοδότες, που ευτυχώς λειτουργούν μέχρι σήμερα, και διαγραμμίστηκαν οι διαβάσεις πεζών, ως ελάχιστα μέτρα προστασίας των πεζών και ιδιαίτερα των παιδιών των σχολικών μονάδων. Τον Ιούλιο 2009 ο Δήμος Πορταριάς επισήμως και εγγράφως ζήτησε από την Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μαγνησίας να εγκρίνει απαγόρευση διέλευσης βαρέων οχημάτων. Ήμουν ο αρμόδιος χειριστής του θέματος και αμέσως συμφώνησα να προχωρήσουμε στην απαγόρευση, το σχετικό έγγραφο που συνέταξα με αποδέκτες Δήμο Πορταριάς, Αντινομάρχη, Δήμο Βόλου (λόγω Περιφερειακού Δρόμου) και Τροχαία το έχω κρατημένο στα αρχεία μου. Δεν υπογράφηκε αρμοδίως, η ρύθμιση δεν υλοποιήθηκε ποτέ, η κατάσταση συνεχίζει να είναι όπως ήταν, χάλια.

Πρόσφατα δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον τότε Αντιδήμαρχο Πορταριάς κ. Γιάννη Γκουντέλια, ο οποίος, με μια πολύ εμπεριστατωμένη ανάρτηση στο φέισμπουκ, προτείνει ως λύση μία παράκαμψη του οικισμού από τα δυτικά, μέσω του λόφου της Επισκοπής. Ομολογώ ότι εξεπλάγην, ποτέ δεν είχα σκεφτεί κάτι τέτοιο, ούτε καν επισκεφτεί το σημείο. Δευτέρα πρωί κάναμε την επίσκεψη με το αγροτικό του κ. Γκουντέλια και διαπίστωσα ότι αυτός ο χωματόδρομος που υπάρχει σήμερα, ξεκινάει από το γεφυράκι στην είσοδο του οικισμού και καταλήγει λίγο πριν την συμβολή του σημερινού δρόμου στην Εθνική Οδό είναι δυνατόν, με μια καλή μελέτη και χωρίς υπερβολικό κόστος να αποτελέσει την λύση που γυρεύουν οι κάτοικοι της Άλλης Μεριάς. Και συνειδητοποίησα ότι αυτός ο κακοτράχαλος, σήμερα, χωματόδρομος έχει τεράστια ιστορία, καθώς ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1894, ολοκληρώθηκε το 1906 και έγινε γνωστός ως «ο αμαξωτός του Βασσάνη», ένας δρόμος 12,5 χλμ., που συνέδεε απ’ ευθείας την Πορταριά με τον Βόλο και χρηματοδοτήθηκε εξ ολοκλήρου από τον εθνικό ευεργέτη Πανταζή Βασσάνη (1830-1892) με 500.000 δρχ. σύμφωνα με το βιβλίο του [Γιάννη Τσίγκρα (2006) Πορταριά – Από την μεσαιωνική Άνω Δρυανούβαινα στον καποδιστριακό Δήμο Πορταριάς]. Σ’ αυτόν τον δρόμο κυκλοφορούσε και το πρώτο λεωφορείο της περιοχής μας, γνωστό και ως ΑΕΤΟΣ, ως αρτικόλεξο από Ανώνυμος Εταιρεία Τεχνική Οικονομική Συγκοινωνιών [Η Μαγνησία στο πέρασμα του χρόνου, Αριστείδης Παπαδόπουλος].

Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης για τον Δήμο (κυρίως) και την Περιφέρεια (δευτερευόντως). Θα επανέλθουμε. Κι αν χρειαστεί, η στήλη θα είναι παρούσα. Η οικογένειά μας απέκτησε τέταρτον Μηχανικό, Χημικό αυτή τη φορά. Η Πόλη μας περνάει τις χειρότερες, μέχρι τώρα, ώρες της, ώρες άγριας βίας. Να είστε πάντα καλά, γεια σας.

Στην φωτογραφία ο αγαπημένος μας τοίχος τα λέει όλα.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 10.04.2024, αρ.φύλλου 4149)

κυκλο-φ-οριακα 1093, 23 Φεβρουαρίου 2022

 

Fernando Botero, μία κολομβιανή οικογένεια

Καλημέρα και πάλι πολίτες αυτής της χώρας με την καταπληκτική ποιότητα ζωής, όπως δήλωσε  ο μεγάλος.

Ύστερα του προέκυψε του μεγάλου εκείνος ο κακός κύριος Φουρθιώτης και κατά κοντά εκείνος ο χείρων κύριος Κύρτσος, και οι δύο μετά από τον χείριστο κύριο Δούκα, και τον αποσυντόνισαν λίγο τον άνθρωπο. Αλλά ύστερα πάλι πήρε στο τηλέφωνο εκείνον τον αχρείο, τον Πούτιν ντε, και του τα ‘ψαλε ένα χεράκι κι εκείνος αμέσως αποσύρθηκε από την Ουκρανία. Τέλος αποφάσισε να θέσει οριστικό τέλος στην βία των γηπέδων και, ούτε λίγο ούτε πολύ, προχώρησε στο μόνο ενδεδειγμένο και αποφασιστικό μέτρο: απαγόρευσε στους χούλιγκανς να φοράνε κουκούλες – σεισμός προκλήθηκε σε ολόκληρη τη χώρα από τα γέλια των «διωκόμενων» hooligans (λέξη ιρλανδική με αβέβαιη ετυμολογία). Βλέπετε οι Πρόεδροι των ομάδων, που πάντοτε βρίσκονται πίσω από και καλύπτουν όλες αυτές τις πράξεις βίας, τυγχάνει να είναι και ιδιοκτήτες Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ή μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες, όπως π.χ. ο ημέτερος Άρχων Πύδνας, οπότε ο καθείς αντιλαμβάνεται ότι δεν βολεύει να διωχθούν ή να ελεγχθούν. Ο οποίος Άρχων Πύδνας και συγχρόνως Άρχων Πανθεσσαλικού Σταδίου (σσ. ο μεγάλος και τρανός Βαγγέλης Μαρινάκης δεν έχει δικό του, ιδιόκτητο, γήπεδο, ο δικός μας έχει) απέβαλε από την ιδιοκτησία του την Νίκη Βόλου, για να την αποκαταστήσει πάλι στο δημοτικό συμβούλιο.

Εν τέλει μια χαρά περνάμε και γίνεται καθημερινά πραγματικότητα η πρόβλεψη του μεγάλου τραγουδοποιού Γιάννη Μηλιώκα από το 1988 «…να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μ…ς, να δεις που κάποτε θα μας πούνε και χαζούς». Αυτό το «κάποτε» είναι τώρα, συμπολίτες. Τώρα, έχει έρθει εκείνο το «κάποτε», που μπορείτε να το ακούσετε ολόκληρο στο γιουτούμπι, https://www.youtube.com/watch?v=upqS8qjwSl8 Στα μούτρα μάς το λένε συμπολίτες, πολλοί από πολλές μεριές, και κυρίως στην όμορφη πόλη που ζούμε. Κι εμείς κλείνουμε τ’ αυτιά και συνεχίζουμε σε δρόμους και βίους ανθόσπαρτους, σχεδόν μαζοχιστικά.

Στα αμέσως προηγούμενα κυκλο-φ-οριακα γράφαμε σχετικά με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για τον κίνδυνο να γλιτώσουμε από την ρύπανση του λιγνίτη και να εκτεθούμε στην 100 φορές μεγαλύτερη ρύπανση της πυρηνικής ενέργειας. Πριν «στεγνώσει το μελάνι» πληροφορηθήκαμε ότι η καλή μας Ευρωπαϊκή Ένωση, πιεζόμενη από την φίλη μας Γαλλία, επιδιώκει να εντάξει την πυρηνική ενέργεια στην λεγόμενη Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία! Επιδιώκει να μας πει, δηλαδή, ότι η πυρηνική ενέργεια είναι πράσινη, άκακη, ακίνδυνη και ωφέλιμη και ίσως να μας επιβάλει την κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων επί ελληνικού εδάφους, όπως επιβάλλει (και επιδοτεί, υποτίθεται) το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων. Και να είστε βέβαιοι ότι αν συμβεί αυτό οι λυσσασμένοι εργολάβοι που παντοειδώς μιας διαφεντεύουν θα το βρουν πολύ φυσικό, θα λογαριάσουν τι θα παντελονιάσουν (οι παντελονάτοι…) και θα εφορμήσουν, όπως ήδη κάνουν με τα φωτοβολταϊκά στους έφορους κάμπους μας και τις ανεμογεννήτριες στις κορφές των βουνών μας. Κι εμείς τους κοιτάμε και, εν πολλοίς, τους επικροτούμε. Χρειάζεται μαζική επαγρύπνηση, συμπολίτες συν-Έλληνες.

Θα το ξαναβρούμε μπροστά μας αυτό το τεράστιο θέμα. Θα το βρούμε και με την μορφή των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, που φαίνεται ότι είναι μία ακόμη μεγάλη «μπλόφα» του σύγχρονου καπιταλισμού για να αυξήσει τα κέρδη του. Διότι κι αυτή η ηλεκτρική ενέργεια κάπως πρέπει να παραχθεί, πώς άραγε; Διότι κι αυτές οι μπαταρίες έχουν τα δικά τους μεγάλα προβλήματα – θα χρειαστούν πολλά γραφτά για να τα αναλύσουμε όλα – από σπάνια υλικά, η εξόρυξη των οποίων προκαλεί προβλήματα σε χώρες του 3^ου κόσμου (και τι με νοιάζει εμένα;) μέχρι απίθανη τιμή ανανέωσης 8.000-20.000 € κατά κανόνα μετά από 8 έτη λειτουργίας (λεφτά υπάρχουν) και μέχρι το ότι δεν υπάρχει (αλλά θα βρεθεί) διαδικασία απόρριψης και ανακύκλωσης. Κι εμείς εδώ περιμένουμε ακόμη την μεγάλη επένδυση της γερμανοβορειομακεδονικής βιομηχανίας παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων Next.e.GO την οποία καλωσόρισε sto Ellada ο κ. Πρωθυπουργός αυτοπροσώπως στις 15.12.2020 και από τότε η καλή εταιρεία ψάχνει τόπο να σταθεί και να στηθεί και δεν βρίσκει, αδέρφια, ζει ένα δράμα, μου το ‘πε, δεν την βοηθάει ούτε καν ο επί της αναπτύξεως βουλευτής Μαγνησίας, τίποτε.

Με τον δρόμο μέσα από την Άλλη Μεριά κάτι πρέπει να γίνει λέω εγώ και κανένας άλλος, σήμερα. Παλιότερα, όσο υπήρχε ακόμη ο Δήμος Πορταριάς, πριν από αυτή την καταστροφική ανοησία που ονομάστηκε «πρόγραμμα Καλλικράτης», είχε υπάρξει αίτημα του Δήμου (απόφαση Δ.Σ. 112/2009) προς την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας (άλλοι καιροί, άλλα ήθη) να απαγορευθεί η διέλευση των βαρέων οχημάτων. Το αίτημα το παρέλαβα εγώ αυτοπροσώπως, το επεξεργάστηκα, φυσικά συμφώνησα αμέσως και βρήκα και τις κατάλληλες διαδικασίες, σημάνσεις κλπ. Για την ιστορία και μόνο το έγγραφο (που το έχω ηλεκτρονικά) έχει ημερομηνία 26.02.2010. Το θέμα έμεινε εκεί, ποτέ δεν έλαβε υπογραφές ανωτέρων κλιμακίων. Έκτοτε, 12 χρόνια μεθαύριο, ήρθαν τα πάνω κάτω, ουδείς ξανα-ενδιαφέρθηκε για οτιδήποτε σ’ αυτό το προάστιο του Βόλου, μόνο ο Άρχων πανηγύρισε χυδαία (όπως το συνηθίζει) όταν διανοίχτηκε επιτέλους ο δρόμος μετά το parking. Ειλικρινά απορώ, δεν έχω να πω τίποτε άλλο, ας είναι καλά οι άγγελοι να μας φυλάνε όλους και όλες σ’ αυτές τις διελεύσεις.

Απορίας άξιον 1: μπαίνοντας στον Βόλο από Νέα Αγχίαλο ψηλά στον Σωρό, κάτω από την γέφυρα-τοπόσημο, υπάρχει μια ωραία άσπρη-μπλε πινακίδα αναγγελίας οικισμού που γράφει (έγραφε, για την ακρίβεια) «Βόλος, Volos». Καταμουτζουρωμένη η έρμη πινακίδα, σχεδόν δεν καταλαβαίνεις τι λέει. Δεν μπορεί κάποιος (όποιος αισθάνεται αρμόδιος) να την καθαρίσει; Βεβαίως ξέρω, δεν είναι η μόνη. Αλλά είναι αυτό που όλο και πιο συχνά ακούω, είναι «εμβληματική», είναι η αναγγελία και ίσως δεν το γνωρίζουν οι αρμόδιοι, αλλά σ’ αυτή την όμορφη πόλη έρχονται πολλοί τουρίστες. Απορίας άξιον 2: χρόνια περίμενε η πόλη να γίνει και να λειτουργήσει μια σοβαρή ιχθυόσκαλα, λειτούργησε επιτέλους. Έχουν περισσέψει οι παράγκες στον ευρύ χώρο μπροστά από τα παλιά σφαγεία. Δεν φτάνει δηλαδή η εγκατεστημένη εδώ και πολλά χρόνια ρύπανση όλου εκείνου του χώρου, έχει προστεθεί και το χάλι με τις παράγκες. Δεν είναι καιρός να φύγουν;

Κι εμείς φεύγουμε, γεια –χαρά με έναν ωραίο πίνακα του Fernando Botero.

(δημοσιεύτηκε στην 125χρονη (1898-2022) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 23.02.2022, αρ.φύλλου 37.655)

κυκλο-φ-οριακα 1091, 9 Φεβρουαρίου 2022

 

η αμφίπλευρη προτομή του ηθοποιού Νίκου Σκυλοδήμου (1948-1986)

Καλημέρα φίλοι αναγνώστες και φίλες αναγνώστριες, οι αμυγδαλιές άνθισαν κι εμείς ακόμη μιλάμε για τα κακά της «Ελπίδας». Άνθισαν διότι κατάλαβαν ότι ο κακός μας ο καιρός πέρασε, όλα τα ρύθμισαν οι καλοί αρμόδιοι, ακόμη και το σκάνδαλο (ποιο σκάνδαλο;) Novartis εξαφάνισαν από προσώπου Ελλάδος (άφησαν τα ηλίθια αμερικανάκια να πληρώνουν κι αυτοί ακόμη γελάνε…), ησύχασαν μέχρι και οι αμυγδαλιές κι έβαλαν μπροστά να ανθίσουν. Βρέθηκαν και οι ανώνυμοι ένοχοι για τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού, ξεχάστηκαν τελείως οι περιώνυμοι ένοχοι για τον βιασμό (ποιον βιασμό;) της Γεωργίας Μπίκα και, ως ανεμένετο, ξανά προς τη δόξα τραβά, τραβά, τραβά. Λίγο μας χάλασε τη σούπα (ποια σούπα;) εκείνος ο ανόητος που είπε εκείνες τις ανοησίες για τα λεφτά που «γύρισαν το παιχνίδι» (ποιο παιχνίδι;) στην Ηλεία το 2007, άκουσε κι ο δικός μας για παιχνίδι κι έφερε εδώ μέχρι και τον Άδωνι να παίξει με το ταλαίπωρο Μουσείο της «ψαρόβαρκας» Αργούς. Όσο για τα λεφτά της Ηλείας, προσοχή! Και τώρα υπάρχουν θεομηνίες και θεόσταλτοι, και οι εκλογές, όπως όλα δείχνουν, πλησιάζουν τρέχοντας…

Βγήκε κι εκείνος ο απαράδεκτος Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος που έκανε, λέει, έρευνα σχετικά με το πράσινο στις πόλεις 38 ευρωπαϊκών χωρών με βάση φωτογραφίες από τον δορυφόρο «Κοπέρνικο» όπου καταγράφονται οι πράσινες εκτάσεις που φαίνονται από ψηλά λόγω δέντρων. Και στην Ελλάδα έβγαλε (άκουσον! άκουσον!) πρώτη την Καλαμάτα, ακολουθούν Πάτρα, Καβάλα, Ηράκλειο, Λάρισα, Αθήνα, Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη και τελευταίο (και καταϊδρωμένο, είναι αλήθεια) τον Βόλο. Απαράδεκτον! Και αναγκάστηκε, τι να κάνει κι αυτός; να κάνει δηλώσεις ο αρμόδιος κύριος Αντιδήμαρχος και είπε ότι αυτοί φυτεύουν στον Βόλο 600 δέντρα κάθε χρόνο!! Γρήγορος εγώ στην αριθμητική, 600 τον χρόνο επί 7 χρόνια = 4.200 νέα δέντρα φυτεύτηκαν! Τα είδατε εσείς πουθενά αυτά τα δέντρα συμπολίτες; Μήπως εννοεί τις ελίτσες-νάνους στα παρτεράκια της Δημητριάδος; – κρίμα μωρέ, αυτά δεν φαίνονται, δεν τα πιάνει ο δορυφόρος. Διότι πού αλλού; Μήπως στο παραλιακό πάρκο Βασιλέως Γεωργίου, μήπως στον χείμαρρο Άναυρο ή στον Κραυσίδωνα, όπου κόπηκαν πολλά, μήπως στο άλσος Ανδρέα Βαλαχή, μήπως στην Πλατεία Πανεπιστημίου, όπου πάλι κόπηκαν, μήπως στον Ι.Ν.Αναλήψεως, πάνε κι εκείνα τα 10 πεύκα, μήπως στην Πλατεία Ελευθερίας ή στην Πλατεία Αναύρου; Πού, τέλος πάντων, φυτεύτηκαν από τον Δήμο 4.200 δέντρα; Και να ξέρετε ότι αν θέλετε να φυτέψετε δέντρα στο πεζοδρόμιό σας τις απολύτως περισσότερες φορές τα πληρώνετε οι ίδιοι. Άρα;

Άρα, πώς απεκάλεσε από βήματος Ελληνικής Βουλής ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ τον Ρώσο ιστορικό που αποκάλυψε έγγραφα σχετικά με σχέσεις του ΚΚΕ με την ΕΣΣΔ στα χρόνια του ψυχρού πολέμου; Κάπως έτσι και με τα δέντρα… Αφήστε που ανακοινώθηκαν 20.000 ευρώ για «εργασίες κλαδέματος δεκατεσσάρων (14) ψηλών και επικίνδυνων δένδρων στη Δ.Ε. Πορταριάς, με τη διαδικασία απευθείας ανάθεσης κατόπιν έρευνας αγοράς» ας ευχηθούμε να είναι μόνον κλαδέματος, γιατί, αν δεν κάνω λάθος, κάπως έτσι, «κλάδεμα» το είχαν πει και στον Άη Γιάννη του Αιγαίου και κατέληξε να κοπεί στον πάτο ένα θεόρατο πλατάνι έξω ακριβώς από την εκκλησία του χωριού – τον νου σας χωριανοί!

Για τα μνημεία είχαμε κάτι ξεκινήσει την προηγούμενη φορά. Βρήκαμε και μια «εικονική γλυπτοθήκη» (ιστότοπος Δήμου Βόλου/Επισκέπτες/Τουρισμός/ Εικονική γλυπτοθήκη) που περιλαμβάνει αρκετά γλυπτά σε όλες τις Δημοτικές Ενότητες με αρκετά στοιχεία γύρω από αυτά – δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτή η καταγραφή δεν είναι πλήρης, ποιος ο λόγος, διότι τα γλυπτά είναι εκεί, στέκονται και περιμένουν, δεν καταλαβαίνω γιατί άλλα είναι καταγεγραμμένα και άλλα, ακόμα και διπλανά τους, όχι, π.χ. γύρω από το Πολιτιστικό Κέντρο και το Άλσος της Νέας Ιωνίας ή η διπρόσωπη προτομή του Νίκου Σκυλοδήμου (1948-1986) έξω από το Δημοτικό Θέατρο. Και βέβαια το ζητούμενο δεν είναι μόνο η καταγραφή. Είναι η έγνοια, η φροντίδα, η αγάπη γι’ αυτά τα νεκρά μεν, φορτωμένα με ζωή δε στοιχεία της μνήμης αυτής της μεγάλης πόλης. Αυτά η αγάπη δεν φαίνεται να υπάρχει, τόσο στα ίδια τα μνημεία όσο και στο περιβάλλον τους – τρανταχτό δείγμα το «Κοχύλι» του Κώστα Δικέφαλου (1956-) στην Πλατεία Αναύρου, εγκλωβισμένο μέσα στο γνωστό καλοκαιρινό μπαράκι.

Έγραψα Δημοτικό Θέατρο και λέω να ρωτήσω: πολύ δεν καθυστερεί η αποπεράτωσή του; Μήπως, λέω, περιμένει την προκήρυξη των εκλογών; Επίσης απορίας άξιον είναι το πώς λειτουργεί το parking της Φιλελλήνων – έχει κανένας παρατρεχάμενος ( ο Άρχων μάλλον δεν δύναται, έχει φούριες, έπεσαν όλα μαζί, νίκησε και η Πύδνα, φούριες…) τη διάθεση να μας πει δυο λόγια «ενημερωτικά» βρε αδερφέ, τόσα λεφτά δώσαμε οι πολίτες, να μην ξέρουμε πώς βαδίζομεν; Για τον «Βενέτη» βλέπουμε, όλα τα ‘χε η Μαριορή, η λεωφορειολωρίδα τη μάρανε. Αλλά εμείς εδώ έχουμε και ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, θέλουμε να μάθουμε πώς κινείται ο 6^ος και ο 7^ος ενδοθαλάσσιος όροφος, ζητάμε πολλά;

Τελευταίο θέμα για σήμερα ο δρόμος μέσα από την Άλλη Μεριά. Τελευταία τον περνάω πολύ συχνά γιατί πηγαίνω στις Σταγιάτες για καθαρό νεράκι (και όχι μόνο!) και κάθε φορά που τον περνάω αναρωτιέμαι πόσοι άγγελοι μαζεμένοι φυλάνε τους χιλιάδες επιβάτες στα χιλιάδες οχήματα που ανεβοκατεβαίνουν ασταμάτητα αλλά και τους πολλούς πεζούς, που με τρόμο κινούνται τοίχο-τοίχο, αφού πεζοδρόμια δεν υπάρχουν. Ο δρόμος είναι η Επαρχιακή Οδός 01 και ανήκει στο Πρωτεύον Επαρχιακό Οδικό Δίκτυο, άρα ανήκει με βεβαιότητα στην αρμοδιότητα της Περιφερειακής Ενότητας. Θα ασχοληθούμε την επόμενη φορά, μαζί και με την παράκαμψη του Χιονοδρομικού Κέντρου.

Σαν προχθές, 7 Φεβρουαρίου 2017, πέταξε στους ουρανούς ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, και σαν αύριο εορτάζεται παγίως ο Άγιος Χαραλάμπης. Να είμαστε όλοι και όλες καλά, γεια σας.

Στην φωτογραφία, από το μακρινό 2009, η αμφίπλευρη προτομή του Νίκου Σκυλοδήμου.

(δημοσιεύτηκε στην 125χρονη (1898-2022) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 09.02.2022, αρ.φύλλου 37.643)