Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

επιστολή 4. Περί "μετεγκατάστασης" του 2ου Γυμνασίου Βόλου

το κτήριο και οι παιδαγωγικές αρχές του 2ου Λυκείου/Γυμνασίου Βόλου

Κύριε Διευθυντά,
Με τον ίδιο ακριβώς τίτλο είχα δημοσιεύσει στις 19 Ιουλίου 2000 στην «Θεσσαλία» μας μία επιστολή. Ακριβώς 12 χρόνια μετά (τι σύμπτωση!!) το θέμα βρίσκεται και πάλι στην τοπική επικαιρότητα.
Τότε, το 2000, το 2ο Γυμνάσιο Βόλου αποσχίστηκε από τον φυσικό του χώρο, το Σχολικό Συγκρότημα του Αναύρου, όπου από το 1971 συγκατοικούσε με το 2ο Λύκειο Βόλου, και δια της βίας μεταφέρθηκε στο καινούργιο Σχολικό Κτήριο, που είχε μόλις αποπερατωθεί, στην γωνία Απόλλωνος και Ορμινίου, παρέα με το 8ο Γυμνάσιο Βόλου. Στον Άναυρο στεγάστηκε, μαζί με το 2ο Λύκειο, το 8ο Λύκειο.
Για μένα, απόφοιτο 1971 του ενιαίου, τότε, 2ου Γυμνασίου Αρρένων Βόλου, αυτή η ενέργεια ήταν εντελώς παράλογη και δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω ούτε την σκοπιμότητα ούτε και τα επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν για να γίνει αυτός ο διαχωρισμός – Γυμνάσια πάνω, Λύκεια κάτω. Το ιστορικό 2ο Γυμνάσιο/Λύκειο είχε το κτήριό του, που το κάλυπτε απόλυτα, το καινούργιο 8ο Γυμνάσιο/Λύκειο αποκτούσε το δικό του, ολοκαίνουργο κτήριο, που επίσης κάλυπτε πλήρως της ανάγκες του.
Ποιος, άραγε, παιδαγωγικός κανόνας επέβαλε εκείνον τον διαχωρισμό; Ή μήπως δεν ήταν παιδαγωγικοί αλλά ήταν «άλλοι λόγοι»;
Στην επιστολή μου του 2000 με συντομία παρουσίαζα την ιστορία του Σχολείου μας και του Κτηρίου του και κατέληγα τονίζοντας μόνο την ανάγκη διατήρησης της ιστορικής μνήμης – τα υπόλοιπα που λέγονταν εκείνο τον καιρό δεν άντεχαν σε καμία «αντιπαράθεση» από το «τεχνοκρατικό» μυαλό μου.
Τώρα, με κεντρικό άξονα πάλι αυτή την ιστορικότητα διαβάζω τα νέα επιχειρήματα, που αυτή τη φορά ζητούν να επανέλθει το 2ο Γυμνάσιο στον φυσικό του χώρο, στον Άναυρο.
Προσυπογράφω και με τα δύο χέρια, αφήνοντας πάλι εκτός οπτικής γωνίας τα λοιπά επιχειρήματα, που μου ακούγονται το ίδιο έωλα όπως και τότε, το 2000.
Μέχρι που διάβασα το βροντερό «όχι» της Επιτροπής Παιδείας του Δήμου Βόλου, απόφαση που ελήφθη «με γνώμονα να μην δημιουργηθεί αναστάτωση στην τοπική κοινωνία». Τότε, το 2000, κάποιοι, προφανώς, έκαναν «ότι ήθελαν» και δικαιούνταν να αναστατώνουν την τοπική κοινωνία, τώρα όμως υπάρχει τάξις και ηθική καλλικρατικού χαρακτήρα, θεματοφύλακας της τοπικής ηρεμίας.
Αυτό κι αν είναι έωλο επιχείρημα!
Καταλήγω, πάλι φοβούμαι εις ώτα μη ακουόντων ομιλών, όπως ακριβώς κατέληγα και στην επιστολή του 2000:
            Το κτήριο του 2ου Γυμνασίου/Λυκείου Βόλου πρέπει για πάντα να στεγάζει το 2ο Γυμνάσιο/Λύκειο Βόλου.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη «Θεσσαλία» την Πέμπτη 19.07.2012)

...και δια του λόγου το αληθέστατον, ιδού και η επιστολή που δημοσιεύτηκε στην "Θεσσαλία" την Τετάρτη 19.07.2000:
 
Τα Χριστούγεννα του 1970 το 6τάξιο 2ο Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου μετακόμισε από τις θρυλικές παράγκες της οδού Κύπρου στο δικό του, μοναδικό ανά το Πανελλήνιο, τότε, νεόδμητο κτήριο του Αναύρου. Είχα την τύχη να είμαι μαθητής του 2ου στην 6η Τάξη, μαζί με άλλους 122 συμπολίτες (49 του κλασσικού και 74 του πρακτικού), που όλοι μαζί αναλάβαμε ακόμη και να περιφρουρήσουμε το αγαπημένο μας Σχολείο (το «πέρασμα» από το ντουβάρι της οδού Ογλ στις απαστράπτουσες τουαλέτες του νέου κτηρίου δεν ήταν καθόλου «ειρηνικό», θυμάμαι…).
Τα εγκαίνια του Σχολείου πραγματοποιήθηκαν στις 4 Ιουνίου 1971, παρουσία Σιώρη, Μπράβου και λοιπών εθνοσωτήρων. Στην τελετή θεμελίωσης, στις 22 Ιουνίου 1969, παρέστη μέχρι και ο Στυλιανός Παττακός αυτοπροσώπως. Γυμνασιάρχης ήταν ο φιλόλογος κ. Κωνσταντίνος Παπαθανασίου, από το 1966 μέχρι το 1971. Παρών σε όλες τις τελετές και ο πρώην Γυμνασιάρχης/Λυκειάρχης κ. Δημήτρης Οικονομίδης.
Από το 1939, που ιδρύθηκε το 2ο Γυμνάσιο, μέχρι το 1959 Γυμνασιάρχης ήταν ο φιλόλογος κ. Σωκράτης Παπαϊωάννου. Το 1959 ανέλαβε ο μαθηματικός κ. Δημήτρης Οικονομίδης, που συνταξιοδοτήθηκε το 1966, αφού πραγματοποίησε τουλάχιστον το μεγαλύτερο τμήμα του ονείρου του.
Το μεγάλο όνειρο του Δασκάλου Δημήτρη Οικονομίδη ήταν να αποκτήσει το 2ο Γυμνάσιο δικό του διδακτήριο σε δικό του οικόπεδο. Μεγάλος και πολύχρονος αγώνας για τον ωραίο σκοπό. Την Δευτέρα 16 Αυγούστου 1965, ο Δημήτριος Ν. Οικονομίδης, ο Διονύσιος Π. Μακρής και ο Ευάγγελος Λ. Ψαρράς αντίστοιχα Γραμματέας, Πρόεδρος και Ταμίας της Σχολικής Επιτροπής του Β’ Λυκείου Βόλου υπέγραψαν το συμβόλαιο αγοράς του οικοπέδου έκτασης 7.700 τετρ. μέτρων με συνολικό αντίτιμο 1.078.081 δρχ. Πωλητής ήταν ο Κυνηγετικός Σύλλογος Βόλου, με Πρόεδρο τον κ. Γεώργιο Δήμου.
Αυτά λέει η Ιστορία. Μια Ιστορία καθόλου μακρινή, μ’ εμάς, τ’ αδέρφια μας και τους φίλους μας μέσα, μια Ιστορία άριστα αποτυπωμένη στο πολύτιμο λεύκωμα του Σχολείου, που εκδόθηκε το 1992.
Το να συζητούν κάποιοι σήμερα για «μεταστέγαση» του 2ου Γυμνασίου/Λυκείου Βόλου, το θεωρώ τουλάχιστον προσβολή σ’ αυτήν ακριβώς την Ιστορία. Δεν υπεισέρχομαι στους άλλους πολλούς λόγους που προβάλλουν γονείς, καθηγητές και άλλοι, στέκομαι μόνο σ’ αυτή την Ιστορία. Λέξη πολύπαθη στην πόλη μας, που συχνά κάνει ότι μπορεί για να τη διαγράψει, λες και μισεί το παρελθόν της.
Το κτήριο του 2ου Γυμνασίου/Λυκείου Βόλου πρέπει για πάντα να στεγάζει το 2ο Γυμνάσιο/Λύκειο Βόλου.


Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

κυκλο-φ-οριακα αρχεία: μαρίνα σκαφών αναψυχής

γενικός χάρτης λιμένος βόλου
θέμα σοβαρής διαφωνίας έχει ανακύψει (για μία ακόμη φορά...) στην πόλη.
το ζήτημα είναι πού πρέπει να λειτουργήσει μία μαρίνα για σκάφη αναψυχής (τουριστικά).
η προ-προηγούμενη διοίκηση του οργανισμού λιμένος βόλου είχε κατασκευάσει μία με πλωτές εξέδρες, την οποία η τωρινή διοίκηση διέλυσε άνευ ετέρου...
ύστερα άρχισε να συντάσσεται το γενικό προγραμματικό σχέδιο (master plan) του λιμένος γενικώς.
και τότε ανέκυψε η διαφωνία:
ο οργανισμός επιθυμεί μία μαρίνα στο "κορδόνι", στον κυματοθραύστη δηλαδή, ο δήμος βόλου αντιδρά και ζητά διερεύνηση και άλλων πιθανών θέσεων, ο οργανισμός δεν δείχνει διατεθημένος να το κάνει και όλοι (ξανα)είμαστε χαρούμενοι.
και το γενικό προγραμματικό σχέδιο δεν προχωρά και μαρίνα δεν σχεδιάζεται και δεν ξέρει κανείς τι σόι μαρίνα χρειάζεται, επί τέλους, ο βόλος...
τα κυκλο-φ-οριακά έχουν, βεβαίως, ασχοληθεί και με αυτό το ζήτημα:


Σημαντική είναι και η μελέτη που προκηρύσσει η Λιμενική Επιτροπή για την καλύτερη αξιοποίηση του κεντρικού λιμένα (προβλήτας, "φαρδειά" παραλία, κυματοθραύστης). Μελέτη ιδιαίτερα ευαίσθητη, στην μάλλον πιο ευαίσθητη περιοχή της πόλης. Με μεγάλο ενδιαφέρον θα την παρακολουθήσουμε.

κυκλο - φ - οριακά 136             28.10.1994

Βεβαίως υπάρχει και ο Ξηριάς. Τον οποίον επίσης είχαμε σχεδόν ξεχάσει ως χείμαρρο και, αν θυμάμαι καλά, κάποιοι ήθελαν να γίνει στην κοίτη του μαρίνα! Ευτυχώς, λέω, που δεν έγινε κι ακόμα ευτυχώς που οι νεοκατασκευαζόμενες γέφυρες έχουν το σωστό ύψος. Τώρα το γιατί πλημμύρισε ο Ξηριάς και ποιος ευθύνεται γι αυτό, πολύ καλά κάνει ο κ. Εισαγγελέας και το ψάχνει, σ' αυτή τη χώρα πάντα σχεδόν πρώτα παθαίνουμε κι ύστερα μαθαίνουμε.

· Ολοκληρώνεται οσονούπω κι η μελέτη για την αξιοποίηση του κεντρικού προβλήτα και της λοιπής παραλίας. ;Όπου, μεταξύ άλλων, προβλέπεται και ζεύξη (με γεφυράκι, μη σκεφτείτε τίποτα περίεργα υποθαλάσσια!) της προκυμαίας με τον κυματοθραύστη, στην περιοχή του Ηρώου, με σκοπό την αξιοποίηση και του κυματοθραύστη ως αγκυροβόλιο μικρών σκαφών. Και μια που είπαμε για υποθαλάσσια, να σας πληροφορήσω ότι την 1η Μαρτίου 1997 αρχίζει το δεύτερο μεγαλύτερο έργο τούτου του αιώνα, μετά την υποθαλάσσια σήραγγα της Μάγχης: η υποθαλάσσια σήραγγα του Γιβραλτάρ. Έργο πολυμελετημένο και πολλαπλώς χρήσιμο αφού συνδέει, μάλιστα, δυο Ηπείρους, δυο πολιτισμούς. Εμείς, Ρίο-Αντίρριο, Μαλλιακό, τίποτε; Ισως ο νέος Πρωθυπουργός, με νέους εργολάβους...

· Εγκαταστάθηκε η γέφυρα που συνδέει την προκυμαία της παραλίας με τον κυματοθραύστη, στην περιοχή του Ηρώου. Περάστε να τη δείτε, οπωσδήποτε είναι ένα νέο λειτουργικό και αισθητικό στοιχείο στην παραλία μας. Η οποία, δυστυχέστατα, συνεχίζει να μαστίζεται από ασυνείδητους μοτοσυκλετιστές κυρίως και από αυτοκινητούχους δευτερευόντως. Πώς μπορεί να λυθεί αυτό το πρόβλημα, δεν ξέρω ακριβώς, με απασχολεί -καθότι έχω κι εγώ μικρά παιδιά- αλλά είναι δύσκολο. Σχετικά με την γέφυρα, μόνο μία αγωνία, μήπως επιταθεί αυτό το πρόβλημα. Κι άλλη μία, που μου την είπε καπετάνιος, σε περίπτωση καιρού, φουρτούνας δηλαδή, ήταν χρήσιμο τα μικρά ιστιοφόρα να μπορούν να χρησιμοποιούν την δίοδο και να μην υποχρεώνονται σε περιπορεία του κυματοθραύστη για να μπουν στον λιμένα, όπως θα πρέπει να γίνεται από δω κι εμπρός.

Προχωρούν, επίσης, τα έργα ολοκλήρωσης της γεφυρούλας που συνδέει την παραλία με τον κυματοθραύστη.

Επισκέπτομαι συχνά τον κυματοθραύστη, περνώντας το νέο γεφυράκι, και απολαμβάνω αυτή την “καινούργια” άποψη του Βόλου, άποψη που είχα να δω από το 1970, τότε που πηγαίναμε “στα μπλόκια” για μπάνιο, κι ο ΝΟΒ είχε και εκεί εγκαταστάσεις. Ωραία είναι. Βρίσκω, όμως συχνά πολλά σημάδια της αυξημένης ανθρώπινης παρουσίας εκεί πέρα, πολλά σκουπίδια δηλαδή. Μπορεί να φταίει κι η θάλασσα καμμιά φορά, δεν ξέρω, σίγουρα όμως νομίζω πως το φίλτατο Λιμενικό μας Ταμείο πρέπει να μεριμνά κομματάκι περισσότερο για την καθαριότητα στο πολυσύχναστο, πλέον, αυτό σημείο της πόλης. Και μια κι ολόγος για το Λιμενικό Ταμείο, περπατώ στην παραλία και βλέπω μια κίτρινη γραμμή πέρα-πέρα και μια πλήρη σειρά τραπεζοκαθισμάτων των καφετεριών έξω απ’ αυτήν. Διερωτώμαι μαζί με πολλούς άλλους συμπολίτες τι ακριβώς συμβαίνει. Υπάρχει καταστρατήγηση απ’ τη μεριά των καταστηματαρχών ή αποφασίστηκε αύξηση των ορίων και δεν τραβήχτηκε η νέα γραμμή; Πάντως χρειάζεται είτε έτσι είτε αλλιώς προσοχή. Τραπεζοκαθίσματα έχουμε χιλιάδες στον Βόλο, δόξα τω Θεώ, παραλία μία και μοναδική την έχουμε.


Απορίες ενός «απλού» πολίτη, τέτοιες κι άλλες μερικές (π.χ. τι γίνεται με τον σταθμό επιβατών, αν λειτουργεί και πώς η μαρίνα στη μεριά του τελωνείου) δεχόμαστε κι εμείς καθημερινά σχεδόν από πολλούς «απλούς» συμπολίτες και, αναγκαστικά, τους παραπέμπουμε αρμοδίως. Μια πόλη είμαστε, βρε αδερφέ.

Λίγο μετά συστάθηκε ο Οργανισμός Λιμένος, ο οποίος ασχολήθηκε με άλλα σοβαρά θέματα υποδομών (λειτουργία parking, επέκταση προβλήτα, κατασκευή σταθμού επιβατών, μαρίνα σκαφών, νέα ψαραγορά κλπ.) και το θέμα «Φάρος» πάγωσε.

Συζητήσαμε και για τον Λιμένα της επόμενης 25ετίας, μέσω Γενικού Προγραμματικού Σχεδίου και αναθεωρητέας Μελέτης Κυκλοφοριακών Επιπτώσεων. Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δεν είδαμε ακόμη, περιμένουμε. Εκφράσαμε ορισμένες αντιρρήσεις, π.χ. για μαρίνα τουριστικών σκαφών στο κορδόνι, με κτηριακές εγκαταστάσεις και οδική σύνδεση μέσω της καμπυλόγραμμης γέφυρας ή για σκραπ στην βάση του εμπορικού προβλήτα 3 και μία ευαρέσκεια: επιτέλους, μετά από 7-8 χρόνια απουσίας, το Προγραμματικό Σχέδιο προβλέπει επάνοδο των Κρουαζιεροπλοίων στον Κεντρικό Προβλήτα. Και βρήκαμε καλή ευκαιρία να ξαναζητήσουμε να κατασκευαστεί ο Φάρος του Βόλου!

Πάντως για την πολυδιαφημισμένη, κάποτε, μαρίνα τουριστικών σκαφών στον ορμίσκο του Τελωνείου φαίνεται ότι πέφτουν τίτλοι τέλους. Για διάφορους αδιευκρίνιστους, εν πολλοίς, λόγους, με κυριότερους αυτούς της ασφάλειας και, εν κατακλείδι, μαρίνα γιοκ. Αυτό το «γιοκ», πάλι, μας παραπέμπει στην Τουρκία, όπου οι μαρίνες τουριστικών σκαφών ξεφυτρώνουν όπως τα μανιτάρια τον Σεπτέμβρη στο Πήλιο. Εδώ σ’ εμάς ποιος να ξέρει τι θα πρέπει να συμβεί για να μπορέσουν να «αδειοδοτηθούν» τέτοιες εγκαταστάσεις, πόσα όργανα, επιτροπές, υπηρεσίες, διευθύνσεις, υπουργεία, οργανισμοί, κανονισμοί, νόμοι, διατάξεις, μελέτες πρέπει να ομοφωνήσουν.

Όμως μέσα σ’ αυτή τη γενική ανέχεια ανελκύσθηκαν, απομακρύνθηκαν, καταστράφηκαν (;) οι ξύλινες προβλήτες στην μαρίνα του Τελωνείου. Είναι πολλοί συμπολίτες που με ρωτούν «μα δεν μπορούσαν να γίνουν συντηρήσεις, επισκευές, κάτι τέλος πάντων, να μην πάνε χαμένα τόσα λεφτά για την κατασκευή συν τα έξοδα ανέλκυσης – ο κόσμος μετράει και τη δεκάρα την σήμερον ημέραν» δεν μπορώ να απαντήσω, δεν είμαι αρμόδιος.

Στο μεταξύ, μία ακόμη συζήτηση για μία μαρίνα σκαφών αναψυχής στα μέρη μας βρίσκεται σε εξέλιξη, ένα έργο που το έχουμε ξαναδεί. Θυμάμαι (σιγά να μη θυμάμαι, δηλαδή, το αρχείο να ‘ν καλά…) στις 24.11.1993 ως Τεχνικό Επιμελητήριο Μαγνησίας είχαμε διοργανώσει ωραία Ημερίδα για τον Θαλάσσιο Τουρισμό στον Παγασητικό κόλπο, με πανελλήνιους ομιλητές, ειδικούς στο είδος τους, χωρίς, βεβαίως, να ακολουθήσει κανένα έργο. Το 1996 διαμορφώθηκε μια άποψη για μαρίνα στο κορδόνι με πλωτές προβλήτες και πεζή πρόσβαση, έγιναν τα πλωτά, έγινε το ωραίο γεφυράκι κι ύστερα ήρθε ένας Γαρμπής ο οποίος κόντεψε να τα σπάσει τα σκάφη που ήταν εκεί αγκυροβολημένα και η ιδέα καλώς εγκαταλείφθηκε. Το 2004-5 κατασκευάστηκε η μαρίνα του Τελωνείου, η οποία δεν λειτούργησε ποτέ ως τέτοια και πριν από ένα περίπου μήνα αποξηλώθηκε τελείως, χωρίς κανείς να έχει καταλάβει ακριβώς γιατί. Τώρα ξανακυκλοφορεί, ως μέρος του Γενικού Προγραμματικού Σχεδίου για την ανάπτυξη του Λιμένος, η άποψη περί μαρίνας στο κορδόνι και μάλιστα με πλήρη οδική πρόσβαση, καταργουμένου του γλυπτού της Εθνικής Αντίστασης!! Το «καλοκαιρινό αφήγημα» του Δημήτρη Δερβένη στην Κυριακάτικη «Θεσσαλία» τα έλεγε όλα, ο Θεός να μας φυλάει. Και ο Γαρμπής να βάλει κι αυτός το χέρι του, συμπληρώνουμε.

Επιστροφή στην δική μας θάλασσα. Στη φωτογραφία το γεφυράκι στο κορδόνι υπό κατασκευή, μαζί με το γλυπτό της Εθνικής Αντίστασης, Απρίλιος 1996. Αναφορά στην μαρίνα που κανείς σ’ αυτή την πόλη δεν θέλει να γίνει σ’ αυτό το σημείο. Καλό μπάνιο, γεια σας.

κυκλο-φ-οριακα 718 18.07.2012

μπύρα στην παραλία...

Κείμενο 718 στις 18-7ου, οι αριθμοί παίζουν, Καλημέρα συμπολίτες. Όπως έλεγε κάποτε ένας πολιτικός, εκτός του ότι παίζουν, «οι αριθμοί ευημερούν και οι πολίτες δυστυχούν». Ε! ούτε αυτό συμβαίνει στις μέρες μας, ούτε οι αριθμοί ευημερούν. Διότι κι αυτό το ρημάδι «το πρόγραμμα» πήγε κι εκτροχιάστηκε, από μόνο του προφανώς, διότι στην αμέσως προηγούμενη συγκυβέρνηση εθνικής σωτηρίας δεν συμμετείχε κανένας μηχανοδηγός, μόνο τραπεζίτες και ιδεορουσφετολόγοι κι έτσι έγινε το κακό: είδε κι απόειδε το πρόγραμμα κι έπεσε από μόνο του έξω απ’ τις ράγες και τώρα άντε οι τωρινοί συγκυβερνήτες τραπεζίτες και ρουσφετοϊδεολόγοι να μπορέσουν να το ξαναβάλουν σε τροχιά – αραμπάδες με καρούλια, βάσανα που ‘χει η αγάπη!
Κάνει και ζέστη, φουλ νυχθημερόν τα αρκουδίσια, κάθονται σκέφτονται και συσκέφτονται και «υποβάλλουν προτάσεις» πού θα βρεθούν 11,5 δις ευρώ που τους λείπουν, ψιλοπράματα δηλαδή. Και κινούνται, οι εγκέφαλοι, προς περικοπές των δημοσίων μισθών, συντάξεων, εφάπαξ, προνοιακών, πολυτεκνικών και ανεργειακών (sic!) επιδομάτων, των δαπανών για την υγεία, την παιδεία, (για εξοπλισμούς δεν ακούω τίποτε…) ώστε να μειωθεί κι άλλο η αγοραστική δύναμη, να συρρικνωθεί περισσότερο ο ιδιωτικός τομέας, να αυξηθεί η ύφεση, να γιγαντωθεί η ανεργία και να χρειαστεί, βεβαίως, μια καινούργια συγκυβέρνηση από τραπεζίτες και ιδεορουσφετολόγους για να επαναφέρει σε τροχιά το εκ νέου εκτροχιασθέν «πρόγραμμα». Αμήν.

κυκλο-φ-οριακα 717 11.07.2012

η μεταλλική γέφυρα στον Αη Γιάννη

Καλημέρα καυσωνόπληκτοι συμπολίτες. Ψυχραιμία, κι αυτό θα περάσει, όπως όλα τα φυσικά φαινόμενα. Εκείνο που δεν βλέπω να περνάει είναι, ξέρετε εσείς, εκείνο με το μνημονιακό μας χάλι, αυτό με την καινούργια κι όμως τόσο ίδια Κυβέρνηση, με τις καινούργιες κι όμως τόσο ίδιες προγραμματικές δηλώσεις υποταγής, εκείνο το «πρέπει πρώτα να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία της χώρας» και το άλλο το «πρώτη προτεραιότητα στις αποκρατικοποιήσεις» (διάβαζε: ξεπούλημα…) που τα ακούω, μαζί με την «πάταξη της φοροδιαφυγής» μονότονα από το 2009 τουλάχιστον. Και δεν κάνει να συγχυζόμαστε κατακαλοκαιριάτικα…
Την περασμένη Τετάρτη δημοσιεύσαμε μια ωραία φωτογραφία του Αη Γιάννη με πανσέληνο και γράψαμε δυο καλά λόγια για την συντήρηση της μεταλλικής γέφυρας μαζί με ένα εύγε! στον κ. Δήμαρχο Ζαγοράς-Μουρεσίου, και δυο λόγια απορίας για το χάλι του παραλιακού ποδηλατοδρόμου. Ακολούθησαν δύο (2) επιστολές στην εφημερίδα, που μας έκαναν με ευγενικό τρόπο σαφές ότι το εύγε! για την γέφυρα δεν το δικαιούται ο Δήμαρχος (τουλάχιστον όχι ολόκληρο…) αλλά οι καλοί ντόπιοι επαγγελματίες και λοιποί που αγαπούν αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Περιπέσαμε, λοιπόν, σε σφάλμα, διότι ούτε στιγμή δεν πέρασε απ’ το μυαλό μας ότι ένας τέτοιος Δήμος, του μεγέθους και της δυναμικότητας Μουρεσίου-Ζαγοράς, δεν θα διέθετε ένα ποσόν άντε 3.000 € για να συντηρήσει όπως πρέπει αυτό το στολίδι της περιφέρειάς του. Και αποκαθιστούμε την αλήθεια. Επιτόπια αυτοψία και συζητήσεις του Σαββατοκύριακου απέδειξαν ότι τελικώς το «πρότζεκτ» ήταν «ΣΔΙΤ», τουτέστιν σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου φορέα, με τον δημόσιο φορέα-Δήμο να καταφέρνει την ύστατη στιγμή να διαθέσει μόνο τα απαραίτητα …χρώματα! Στο «πρότζεκτ» περιλαμβάνονταν και οι επίσης πολύ από την θάλασσα ταλαιπωρημένοι φανοστάτες του λιμανιού, το οποίο ακόμη περιμένει την επισκευή των κρηπιδωμάτων του. Αυτό πάει, έκλεισε, γίνεται.

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

τραγούδια με ποδήλατο...

"αντί να γίνεται η ζωή σου ποδήλατο,
βάλε στη ζωή σου το ποδήλατο"
λέει ένα παλιό ποδηλατολατρικό σύνθημα.
κι εγώ είπα να ψάξω αν και πόσο το αγαπημένο ποδηλατάκι έχει περάσει και στην ελληνική τραγουδοποιητική τέχνη.
το τερπνόν μετά του τερπνού, δηλαδή.
και ιδού το αποτέλεσμα...

…παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ' αδύνατο / κρατάω στο χέρι το κλειδί / πιάνω το τιμόνι ο σφυγμός μου δυναμώνει / το έργο κάπου το 'χω ξαναδεί… (Χρίστος Νικολόπουλος, Άρης Δαβαράκης, Κώστας Μακεδόνας – Το ποδήλατο – Πάμε για ορθοπεταλιές, 1996) http://www.youtube.com/watch?v=Eka5dSS06so
…ένα μικρό-μικρό ποδήλατο κι ένα μικρό-μικρό παιδί / είδαν το πρόβλημα το άλυτο και κάναν βόλτα στη ζωή… (Ελένη Βιτάλη, Ε.Β, Ε.Β – Το ποδήλατο – Επτά και να προσέχεις, 2008) http://www.youtube.com/watch?v=NPIMPTE-d7c
…κι εσύ μ` ένα ποδήλατο / αστραφτερό κι αμίλητο / όλα τα θες ή τίποτα / και προσπερνάς αλύπητα… (Νίκος Ζουρνής, Μιχάλης Γκανάς, Ν.Ζ – Το ποδήλατο – Χιλιόμετρα, 2009) http://www.youtube.com/watch?v=8BjJ1ONILRA
…σ' είδα τυχαία να περνάς με το ποδήλατό σου, / κοίταζες λες κι ο κόσμος φτιάχτηκε για να είν' δικός σου. / αφού τα βλέμματα σκοτώνουν κι έχω πια πεθάνει / μοιάζει ο παράδεισος με δρόμο που σε σένα φτάνει... (Παύλος Παυλίδης, Π.Π, Π.Π – Το ποδήλατο – Αυτό το πλοίο που όλο φτάνει, 2010) http://www.youtube.com/watch?v=z7r56eHPs-0
…τα τείχη που σε κλείσανε με κλείνουν / ο κύκλος συμπληρώνει τα κενά, / για 'κείνο το ποδήλατο με κρίνουν / κι η ιστορία σου γίνεται ιστορία μου... (Αφροδίτη Μάνου, Α.Μ, Κώστας Κόκλας – Τραγούδι στον πατέρα –Τσινετσιτά, 2007)
…μ' ένα ποδήλατο παλιό / μονάχη της θα τρέχει / μακριά μαλλιά θα έχει / και το κλειδί το μαγικό... (Στέφανος Κορκολής, Παρασκευάς Καρασούλος, Μαρία Δημητριάδη - Το μαγικό κλειδί – Το μαγικό κλειδί, 1987) http://www.youtube.com/watch?v=jbkvBJFYamY
…πάρε ένα ποδήλατο, φόρα μια καζάκα! / ρε η Ελλάδα στας Ευρώπας, δεν είμαστε πια φλέμμα / έμεινε ίδιο το μηνιάτικο; / ε, αυτό είναι άλλο θέμα... (Ημισκούμπρια – Της Ελλάδος τα παιδιά – Η απλή μέθοδος των τριών, 2006) http://www.youtube.com/watch?v=WEivBoS_bnI
…και τρέχω / πάνω στα νερά / -ακούραστα- / με το λυρικό / ποδήλατο / με την περικεφαλαία / της αγάπης… (Socos, Νίκος Εγγονόπουλος, Δημήτρης Πουλικάκος – Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής – Η ύδρα των πουλιών, 2010) http://www.youtube.com/watch?v=sKyril3oxt4
 …και ταξιδεύουμε εκεί που το λέμε αδύνατο / μ΄ένα λευκό της αγάπης ποδήλατο(Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, Γιάννης Πάριος, Γ.Π – Σώθηκα – Συμπέρασμα ένα, 2009) http://www.youtube.com/watch?v=jFhE-vDtfws
…σαν έρημη αλάνα η καρδιά σου, / ένα ποδήλατο που τ' άφησαν παιδιά, / δεμένο σ' αλυσίδα, / τις άδειες νύχτες να πεθαίνει απ' τη σκουριά, / να ξεθωριάζει από πάνω του η μπογιά, / σάπιο να στέκεται χωρίς ελπίδα... (Αντώνης Μιτζέλος, Ευτυχία Βλαχονάτσου, Πέτρος Γαϊτάνος – Σαν αφίσα ξεβαμμένη – Σε πρώτο πρόσωπο, 1993) http://www.youtube.com/watch?v=9_wigkly2zs
…Σάββατο πρωί, μπαίνουν στ' αμάξι οι φτωχοί / πάνε εκδρομή πάνε ν' αλλάξουν τον αέρα τους / Σάββατο πρωί, αν έρθει η μάνα σου μαζί / παίρνω τα παιδιά γιατί θα τους χαλάσει η μέρα τους. / κι εγώ, με το ποδήλατο αυτό / στους άδειους δρόμους θα γυρνάω… (Νίκος Δανίκας, Λάκης Λαζόπουλος, Λ.Λ – Σάββατο πρωί – Δέκα μικροί Μήτσοι, 1993)
…ένας ρυθμός στριφογυρνά στο μυαλό σου / σαν ένα ποδήλατο στη μέση του δρόμου / έπαιξες κι έχασες μα κάποια μέρα θα καταλάβεις… (Stereo Nova, Κωνσταντίνος Βήτα, S.N – Προάστια – Στέρεο Νόβα, 1992) http://www.youtube.com/watch?v=jwv3slCbZ_k
…είναι η ουρά που μου κουνάει / το σκυλί μου όταν μπαίνω / η κατηφόρα με ποδήλατο / ευτυχώς είχα φρένο… (Μαύρη Μαγιονέζα – Πράγματα – Κατέβασέ το, 2010) http://www.youtube.com/watch?v=krYO0PEqV34
…ήχος και φως, ήχος και φως. / σπασμένο καράβι η φωτιά. / όταν χαμογελάει η μικρούλα. / «μαμά, να κάνω ποδήλατο;» / «Μαμά, να κάνω ποδήλατο;» (Πέτρος Θεοτοκάτος, Π.Θ, Π.Θ – Πατημένες τσίχλες – Η ελευθερία δε νικιέται, 1999) http://www.youtube.com/watch?v=zaIqTWlfHjw
…ασημένιο φυλαχτό, / ψάχνω μέσα στο νερό / βγαίνω μια βόλτα στο φεγγάρι / με ποδήλατο(Γιάννης Μήτσης, Ραδινός, Γ.Μ – Όνειρο – Συνεχές ωράριον, 1997) http://www.youtube.com/watch?v=JwIpepgpNj0
...θ' ανέβω στο ποδήλατο που 'χω στο σαλονέτο / είμαι μοντέλο-αθλητής ωσάν τον Χειμωνέτο / κορμάρα ιδρωμένη κι όλες φωνάζουν όου!!! / μωρά τώρα salluti, είμαι ο Rassell Crowe… (Ημισκούμπρια – Ομορφάνδρας ωσάν – Γυναικολογίες, 2004) http://www.youtube.com/watch?v=rdPLuEv1SHo
…όλα τελειώνουν σχεδόν πριν αρχίσουν / κάνε στην άκρη να μη σε πατήσουν, / μ' ένα ποδήλατο μέσα στο χρόνο / κι όλα θα γίνονται για σένα μόνο… (Νίκος Πορτοκάλογλου, Αφροδίτη Μάνου, Α.Μ – Ο χρόνος είναι κρίμα – Καιρός για δύο, 1990) http://www.youtube.com/watch?v=fLaZzFOiSMo
…είναι σχεδόν αδύνατον το στόμα μου να κλείσω / όταν ακούω πράγματα γύρω μου φοβερά / και μια ζωή ποδήλατο δε δέχομαι να ζήσω / για άλλους είν' τα δράματα για μένα η χαρά… (Γιάννης Ζαχαρόπουλος, Γιάννης Μυλωνάς, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας – Ο τζίτζικας – Στο αφιερώνω, 2003) http://www.youtube.com/watch?v=Wvp7ft4lLf4
…αργά-αργά το βράδυ / με υπομονή πάντα περιμένω / το νυχτερινό ταχυδρόμο νάρθει / με το φωτεινό του ποδήλατο στο δρόμο / για να μου φέρει επιστολή ερωτική… (Γιάννης Παλαμίδας, Αγνή Παλάντζα, Γ.Π – Ο ταχυδρόμος – Δωρητής σώματος, 2008) http://www.youtube.com/watch?v=W5Vd3mmMPWA
…τώρα πια όλοι ασχολούνται με τι κάνω η πού πάω / αν την πίνω ποια γαμάω η με τα ΝΙΚΕ που φοράω / αν έχω εγώ ποδήλατο αν ακούω R&B / η αν βγάλω σαν τους άλλους το πιο κακό CD… (GoinThrough, Ευάγγελος Ζωγραφίδης, Ε.Ζ – Ο Σπύρος της γωνίας – La sagrada familia, 2004)
…έχω ποδήλατο καλό, όπου και αν θέλεις πάει, / σαν πεις κι ο ποδηλατιστής σαν το πουλί πετάει. (Σταύρος Καραμανιώλας, Σ.Κ, Αργύρης Μπακιρτζής & Σ.Κ & Διονύσης Ρούσσος (Χειμερινοί Κολυμβητές) – Ο ποδηλατιστής – Οι δακοκτόνοι, 1991) http://www.youtube.com/watch?v=v9aR--Q0Wg8
…όταν ήτανε παιδί είδε ένα πλανήτη / που έκανε ποδήλατο πριν γυρίσει σπίτι / πάντα ήταν μόνο του έρημο παιχνίδι / με μια πλαστική γιαγιά που έλειπε ταξίδι / μία μέρα έφυγε μπήκε σε πορεία / για να δει πώς γράφτηκε όλη η ιστορία / και το διαστημόπλοιο έφυγε για πάντα / πέταξε στον πόλεμο με μια άσπρη γάζα… (Κωνσταντίνος Βήτα, Κ.Β, Κ.Β – Ο ναυαγοσώστης – Ένωση, 2009) http://www.youtube.com/watch?v=EGT_wazKCmg
…θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό, / θα μπει στον κήπο αυτό / όλο το φως που υπάρχει... / θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό, / θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό / και θα ρωτάει να μάθει... (Παύλος Παυλίδης, Π.Π, Π.Π – Ο κηπουρός – Αφού λοιπόν ξεχάστηκα, 2004) http://www.youtube.com/watch?v=x2MjjkZL744
…ο δρόμος που γλιστράει μες τους λόφους / είναι φορτωμένος με ναπάλμ / στο ποδήλατο πηδώντας θα χαθείς / ψάχνοντας για μια άκρη… (Αργύρης Μπακιρτζής, Α.Μ, Χειμερινοί Κολυμβητές – Ο δρόμος – Χειμερινοί Κολυμβητές, 1981) http://www.youtube.com/watch?v=Yk1MDFDRNuA
…με τι μοιάζει όταν ανεβαίνεις στο ποδήλατο ένα βροχερό απόγευμα / όταν δεν υπάρχεις εσύ υπάρχει η απώλεια / με τι μοιάζει όταν έχεις χαθεί στο κέντρο μιας πόλης / όταν δεν υπάρχεις εσύ… (Κωνσταντίνος Βήτα, Κ.Β, Κ.Β – Ο βοσκός – Άργος, 2007) http://www.youtube.com/watch?v=EsXd8ojnc0A
…σ’ ένα ποδήλατο επάνω / με δυο πουλιά και μ` ένα νάνο / τρέχα τ` ονείρου βασιλιά / στην πιο μεγάλη αγκαλιά... (Τατιάνα Ζωγράφου, Ιουλίτα Ηλιοπούλου, Τ.Ζ – Ο βασιλιάς του ονείρου – Δε βιάζομαι να μεγαλώσω, 2007)
…πρώτα βήματα, σαράντα κύματα / ισορροπείς δίχως χέρια, ποδήλατο στ΄ αστέρια. / παιδικά χρόνια αλάνες, της χούντας οι κάνες / της δημοκρατίας οι στάνες, μ΄ όνειρα / πουτάνες... (Γιώργος Τσίγκος & Μαύροι Κύκλοι – Ξύπνα γύρνα – Β.Ο.Μ.Β.Α, 2008) http://www.youtube.com/watch?v=gKNr3mX8sSo
…να 'ταν η χαρά οικόπεδο / κι άλλη μια φορά σαν παλιόπαιδο / κι άλλη μια φορά βρε μάγισσα / να γυρνούσα εκεί. / να 'χα κι ένα μπλε ποδήλατο / να 'πιανα το φως κι άντε φύλα το / να 'πιανα το φως και να 'βγαινα / στην Αμερική… (Παραδοσιακό (Borino Oro), Λίνα Νικολακοπούλου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη – Να ‘ταν η χαρά οικόπεδο – Παραδέχτηκα, 1991) http://www.youtube.com/watch?v=d0pro3mRZgI
…θαρρώ πως ήταν χθες, θαρρώ πως ήταν χθες / που μάθαινα ποδήλατο, που κράταγα σφεντόνα, / αγάπες παιδικές στις πέρα γειτονιές / κι ένα σημάδι στο κεφάλι από κοτρόνα... (Γιάννης Μηλιώκας, Γ.Μ, Γ.Μ – Μπαμπά μην τρέχεις – Greco Mascara, 1990) http://www.youtube.com/watch?v=K0TFqlaof4c
…μήπως / ένα όνειρο να 'σαι παλιό / το ποδήλατο το παιδικό μου / ποιος ξέρει ίσως… (Σίμος Κουσκούνης, Σ.Κ, Σ.Κ – Μήπως ίσως – Love moments, 2008)
…είμαι σπουργίτι; ή μήπως είμαι γρύλος; / είμαι κροκόδειλος μεγάλος ή μωρό; / είμαι τροχόσπιτο, ποδήλατο ή μύλος; / αυτό που ξέρω είναι μόνο ότι απορώ… (Τόλης Κελετσίδης, Αργυρώ Αργυροπούλου, Α.Α – Με λένε Νέλλη – Ροκ-Α-Μπίλυ ο ζουμερός, 2010)
…μ' ένα ποδήλατο παλιό / γυρεύω τον παράδεισο / και ρίχνω μαύρο δάκρυ… (Νένα Βενετσάνου, Θόδωρος Ποάλας, Καλλιόπη Βέττα – Μ’ ένα ποδήλατο παλιό – )
…τώρα θα σας πούμε μια ιστορία / για τη μικρή τσοπάνα την ωραία Κορνηλία / που μάζευε τα πρόβατα και πήγαινε στη στάνη / φράγκο δεν είχε η τσέπη της να πάρει ένα ποδήλατο(Tsopana Rave – Η Κορνηλία – Tsopana Rave, 1997) http://www.youtube.com/watch?v=s-uJ2SOSD34
… Ένα κλεμμένο ποδήλατο (τίτλος)… (Stereo Nova, Κωνσταντίνος Βήτα, S.N – Ένα κλεμμένο ποδήλατο – Στέρεο Νόβα, 1992) http://www.youtube.com/watch?v=u9WvVTFTf9w
…όταν μαθαίνανε αγγλικά όλοι οι άλλοι / μ' ένα ποδήλατο έτρεχα μες την Παναγή Τσαλδάρη / κι ειλικρινά μετάνιωσα που οι δάσκαλοι μου / δεν είπαν ποτέ στη μάνα μου πως μ' έχουνε καμάρι… (Εξωκοσμικός, Ε, Ε – Εκπροσωπώ – Στενών αφηγήσεις, 2009) http://www.youtube.com/watch?v=bcQvIqCsLg8
…εϊ τρελάθηκα, μεσ' το φιλί του χάθηκα / εϊ μανούλα μου, μάζεψε στην καρδούλα μου / σαν παιδί που κλέβει ένα ποδήλατο / κι όλοι τρέχουν και φωνάζουν πιάστε τον / έτσι τρέχω αγάπη μου σ' εσένανε / να γλιτώσω από έναν κόσμο άκαρδο… (Νίκος Αντύπας, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Χάρις Αλεξίου – Εϊ τρελάθηκα – Εϊ, 1994) http://www.youtube.com/watch?v=nsPQQ7ppj4g
…πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και όταν θέλαμε να δούμε τους φίλους μας, πηγαίναμε σπίτι τους με το ποδήλατο ή με τα πόδια και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Δεν παίρναμε άδεια από τους γονείς μας, ήμασταν ολομόναχοι, χωρίς υπεύθυνους. Για σκέψου… (Μαύρη Μαγιονέζα – Για σκέψου (γεννημένοι πριν το 1984) – Κατέβασέ το, 2010) http://www.youtube.com/watch?v=29nxB-J6pqU
…δε βρίσκω για σένα ένα αντίδοτο / να πάρω και να σε ξεχάσω / τη ζωή μου έχεις κάνει ποδήλατο / και τρέμω ξανά μη σε χάσω… (Γιώργος Μίχας, Γ.Μ, Παναγιώτης Ραφαηλίδης – Για σένα πεθαίνω – ) http://www.youtube.com/watch?v=l4nNq1ezjJo
…μου λείπει το χωριό μου, και το ποδήλατο μου, και συ, / ...και συ / μέσα στον πανικό μου, φτύνω τον εαυτό μου, που ζει, / ...που ζει… (Asfix – Γαλάζια Αμερική – Δέκα ευχές πριν γεννηθείς, 2005) http://www.youtube.com/watch?v=LOishYtKRg4
…απάνω στο ποδήλατο στον κοιμισμένο ορίζοντα, / να φτάσεις κάπου βιάζεσαι / και στης ομίχλης χάνεσαι την προστασία... (Γιώργος Δημητριάδης, Γ.Δ, Γ.Δ & Μικροί Ήρωες – Αφορμές γι’ ανταρσία – Αφορμές γι’ ανταρσία, 1994) http://www.youtube.com/watch?v=H_2ahUxQU7k
…ποιος κόσμος τα όνειρα της να χωρέσει / κι ο χρόνος σαν ποδήλατο περνά / από τα μάτια μου μπροστά / κι αφήνω τα παράθυρα ανοιχτά / έτσι χορεύουνε στον άνεμο οι κουρτίνες / βιβλία σχολικά που γίνανε σαΐτες / πετάνε τα παιδιά… (Χάρης Μιχαηλίδης, Γιάννης Μιχαηλίδης, Δραμαμίνη – Αφήνω τα παράθυρα ανοιχτά – Ταξίδι πλάι στο παράθυρο, 2007) http://www.youtube.com/watch?v=bgBexB4Hk_8
…απόψε η καρδιά μου θα γίνει ένα παλιό / ποδήλατο που θέλει να βγει στον ουρανό, / τον Μάσσιμο Τροϊζι να βρει και να του πει, / πως μέσα σε μια νύχτα αλλάζει η ζωή… (Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Θ.Π, Μελίνα Κανά – Απόψε – Λάφυρα, 1998) http://www.youtube.com/watch?v=MDYpLPDlY0E
…τότε εγώ τρελαίνομαι, στα λόγια του μέσα καίγομαι / κρύβομαι μα όπου και να πάω τώρα φαίνομαι / κι έρχεται και πάλι δίπλα μου με το ποδήλατό του / να μου πει, πως μια μέρα, θα κάνει τον κόσμο δικό του… (Στίχοιμα – Αποδειχθήκαμε χαζοί – Γεράκι στο χώμα, 2006) http://www.youtube.com/watch?v=gsMuUg-B3B4
…τις νύχτες ανέβαινα στο ποδήλατο / και έτρεχα να σε προλάβω. / στο λόφο καθόμασταν και κοιτούσαμε τον κόσμο. / εσύ δεν πρόλαβες να γίνεις αυτό που ήθελες / κι εγώ έγινα κάτι άλλο απ’ αυτό που σου έλεγα... (Κωνσταντίνος Βήτα, Κ.Β, Κ.Β – Αμνηστία – Για σένα με αγάπη, 2002) http://www.youtube.com/watch?v=s-1Chsg65mw

κυκλο-φ-οριακα 716 04.07.2012

Αη Γιάννης, πανσέληνος...

Γιατί ο Καίσαρας φορούσε σανδάλια; Επειδή ήταν Ιούλιος!!... (χαχαχα, γελάσαμε…)
Με την έναρξη του καλού μήνα, αρχίζει και η 2η απογραφή των συνταξιούχων του ΙΚΑ στις Τράπεζες, ακόμη μία ταλαιπωρία για τους ανθρώπους ώστε για μία ακόμη φορά να αποδειχθεί η αδυναμία του Κράτους να ελέγχει τις δαπάνες του. Το ίδιο συμβαίνει και με τους δημοσίους υπαλλήλους, που απογράφηκαν ηλεκτρονικά και πανηγυρικά, αλλά τα υπουργεία εξακολουθούν να μην ξέρουν πόσοι ακριβώς είναι και πού ακριβώς υπηρετούν. Πώς γίνονται αυτά, μη με ρωτάτε, το Κράτος ξέρει. Και επειδή το Κράτος ξέρει ότι δεν μπορεί, τραβάει μία «οριζόντια περικοπή» και θεωρεί ότι βγήκε απ’ την υποχρέωση. Κι ύστερα που δεν βγαίνουν τα νούμερα ξαναπροβληματίζεται και ξανααπογράφει – να περιμένουμε, λέω εγώ, καινούργια οριζόντια περικοπή, κι ο Θεός βοηθός.
Άρχισαν επίσης από Δευτέρα οι δηλώσεις εθελοντών για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συγχρονισμένης Κολύμβησης Νεανίδων, που θα διεξαχθεί στο ανοιχτό κολυμβητήριο του ΕΑΚ από 12 έως 16 Σεπτεμβρίου 2012. Ακόμη μία σοβαρή αθλητική διοργάνωση μεγάλης εμβέλειας στην πόλη που ετοιμάζονταν (;) να φιλοξενήσει τους Μεσογειακούς Αγώνες του 2013 αλλά τελικά δεν…, επειδή δεν υπήρχαν χρήματα, σε τέτοιους καιρούς που περνάμε, για μια τέτοια διοργάνωση. Ύστερα διοργανώθηκε το Πρωτάθλημα Πόλο Νέων (δεν θυμάμαι αν ήταν παγκόσμιο ή πανευρωπαϊκό) με πολλούς εθελοντές και χωρίς πολλά έξοδα, και πολύ καλώς έγινε. Λίγο αργότερα η ανοιχτή πισίνα του κολυμβητηρίου έκλεισε, λόγω έλλειψης χρημάτων για την θέρμανση του νερού με φυσικό αέριο. Τώρα πάμε για ένα ακόμη παγκόσμιο πρωτάθλημα. Μόνο που γι’ αυτό χρειάζεται μία «έξτρα» δαπάνη 120.000 €, την οποία, όπως διάβασα, θα επιμεριστούν ο Δήμος Βόλου και η Περιφέρεια Θεσσαλίας. Διότι, αν δεν το ξέρατε, οι πισίνες για την συγχρονισμένη κολύμβηση πρέπει να είναι πιο βαθιές απ’ τις κανονικές (δεν έμαθα πόσο ακριβώς). Και πώς βαθαίνει μια πισίνα 50*20 μέτρα περίπου; Σκάβοντας; Δεν είναι τόσο απλό, αγαπητοί συμπολίτες. Τελικώς επελέγη μία μεταλλική κατασκευή, η οποία, αντί να βαθύνει την πισίνα θα υψώσει την επιφάνεια του νερού, δηλαδή θα «σηκώσει» τα τοιχώματα της πισίνας. Τι και πώς θα γίνει αυτό, το ξέρουν αυτοί που θα το κατασκευάσουν (εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενοι, αν είναι σωστές οι πληροφορίες μου). Με το τέλος των αγώνων η κατασκευή αυτή θα αποκαθηλωθεί και θα αποθηκευτεί κάπου, περιμένοντας μάλλον το επόμενο μεγάλο γεγονός συγχρονισμένης κολύμβησης. Το όλον (κατασκευή, τοποθέτηση, αποκαθήλωση) θα στοιχίσει 120.000 €.