Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

τα Δελφικά παραγγέλματα

Τα Δελφικά Παραγγέλματα είναι οι εντολές που άφησαν στους Έλληνες οι σοφοί της Αρχαίας Ελλάδας.
Μια πολύτιμη κληρονομιά γνώσης και σοφίας για τις επερχόμενες γενεές.
Οι αρχαίοι Έλληνες ιερείς δεν έδιναν συμβουλές ούτε άκουγαν τις εξομολογήσεις των πιστών, αλλά ασχολούνταν μόνο με την τέλεση των θυσιών και των άλλων ιεροτελεστιών.
Η ηθική εκπαίδευση και καθοδήγηση των πολιτών ξεκινούσε μεν από τους παιδαγωγούς και παιδοτρίβες της νεαρής ηλικίας, αλλά συνεχιζόταν αργότερα στα μαντεία, τα οποία, εκτός από τις χρησμοδοτήσεις τους για τα μελλούμενα και τις θελήσεις των θεών, έδιναν και ένα πλήθος ηθικών παραγγελμάτων και προτροπών συμβουλευτικού χαρακτήρα για τα προβλήματα της καθημερινής ζωής.
Περίοπτη θέση βέβαια, κατείχε σε όλα αυτά,το διάσημο σε όλο τον κόσμο Μαντείο των Δελφών, του οποίου τα ομώνυμα ηθικά παραγγέλματα είχαν καταγραφεί στους τοίχους του Προναού του Ναού του Απόλλωνος, στο υπέρθυρο ή ακόμα και σε διάφορες στήλες που είχαν τοποθετηθεί περιμετρικά στις πλευρές του ναού.

κυκλο-φ-οριακα 677 22.07.2011

Καλή είναι και η ζέστη. Χρήσιμη,  όταν είναι στην ώρα της, όπως είναι και το κρύο. Κι ακούω πολλούς να λένε «ναι βρε παιδί μου, να κάνει ζέστη, αλλά όχι τόσο πολύ» μάλιστα, έτσι που κακομαθαίνετε, καλοί μου άνθρωποι, με τα κλιματιστικά μόλις πιάνει η πρώτη ζεστούλα και με την τηλεόραση να εκδίδει διαρκώς δελτία καύσωνα (μίνι, μάξι, παραλίγο, σχεδόν, καύσωνας οπωσδήποτε…) βέβαιο είναι το «ουφ!, τι ζέστη είναι αυτή!...». Ψυχραιμία κι ένα μπανάκι στην ευλογημένη θάλασσά μας είναι ότι χρειάζεται, είναι αυτό που κάναμε ΟΛΟΙ μας τότε που ακόμη ζούσαμε μέσα στο περιβάλλον κι όχι για το περιβάλλον δήθεν. Διότι αν συλλογιζόμασταν τι απίθανη σπατάλη ενέργειας και πόσο απίθανη αύξηση της γενικής θερμοκρασίας των πόλεων προκαλεί αυτή η απίθανα υπερβολική χρήση των κλιματιστικών και πόσο χειροτερεύει έτσι ο φαύλος κύκλος του περιβάλλοντος, δεν θα ενδιαφερόμασταν, ταυτόχρονα και υποκριτικά, να κλείνουμε την τηλεόρασή μας επειδή, λέει, καταναλώνει ρεύμα όταν είναι «σταντ μπάι» (stand by = σε θέση αναμονής).

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

κυκλο-φ-οριακα 676 15.07.2011

Βόλος, Περιφερειακός μετά την Γορίτσα 2010
Καλημέρα σε όλες και όλους, είτε βρίσκεστε εδώ, είτε αλλού («να φύγετε, να πάτε αλλού…», που λέει κι ο τηλεοπτικός παππούς με το παγωτό).
Στις θάλασσες οδηγούν, πλέον, όλοι οι δρόμοι. Άλλη μία χρονιά μέσα απ’ την Αγριά, η οποία μάλλον θα αποκτήσει περιφερειακό δρόμο στις 31 Φεβρουαρίου – περίπου την ίδια ημερομηνία θα ολοκληρωθεί και ο μεγάλος Περιφερειακός, οπωσδήποτε δε και η «ημιορεινή» χάραξη του Περιφερειακού των Λεχωνίων. Αγαπητέ μου Δήμαρχε του ενός και μεγάλου μας Δήμου, να καθίσουμε μια μέρα να δούμε τουλάχιστον πού βρισκόμαστε, τι έχουμε, τι προοπτικές έχουμε ή δεν έχουμε, τις υπάρχουσες μελέτες, οριστικές, τροποποιημένες, αναγνωριστικές, τις έχουμε συμμαζέψει από ‘κει που δεν ξέρω-πού-βρίσκονται; Νομίζω πως πρέπει. Στο μεταξύ, προσωρινή πεζοδρόμηση τα βράδια και κυκλοφοριακό άγχος τα απογεύματα της Κυριακής θα μας συνοδεύουν.

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

τα γκρικλις δεν είναι υπόθεση των άλλων 4

διαβάστε μία "ενδιαφέρουσα" ανταλλαγή απόψεων επί του πολύ σοβαρού θέματος των γκρικλις, μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων δια του φατσοβιβλίου:


εγώ, 01.06.2011, 10:45 πμ
Αγαπητέ μου Κύριε Κ...,
ενημερώθηκα από άλλους (κοινούς μεν, όχι φατσοβιβλιακούς δε) φίλους ότι έχεις κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις σχετικά με τα γκρικλις. Τις διάβασα.
Κατ' αρχήν την δική μου θέση επί του θέματος θα την βρεις στο ιστολόγιό μου με τίτλο κυκλο-φ-οριακά στο http://babisskyrgiannis.blogspot.com.
Και κατά δεύτερον, θέλεις να προσπαθήσεις να μεταγράψεις το "Άξιον Εστί" σε γκρικλις και να συζητήσουμε μετά αν τα γκρικλις μπορούν να εκφράσουν ελληνικά νοήματα;
Με εκτίμηση


ο κ. Κ..., 01.06.2011, 12:58 μμ (δύο ώρες αργότερα, δηλαδή)
(εισαγωγικό σχόλιο)
Όποιος το άξιον εστί δεν το κατανόησε στα Ελληνικά με ελληνικούς χαρακτήρες δεν θα το κατανοήσει ούτε στα Ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες.
(και η συνέχεια...)
STHN ARXH to fws Kai h wra h prwth poy ta xeilh akomh ston phlo dokimazoyn ta pragmata toy kosmoy Aima prasino kai bolboi sth gh xrysoi Panwraia ston ypno ths aplwse kai h thalassa gazes aitheros tis aleykantes katw ap' tis xaroypies kai toys megaloys orthioys foinikes Ekei monos antikrisa ton kosmo klaigontas goeraH psyxh moy zhtoyse Shmatwro kai Khryka Eida tote thymamai tis treis Mayres Gynaikes na shkwnoyn ta xeria kata thn Anatolh Xryswmenh th raxh toys kai to nefos poy afhnan ligo ligo sbhnontas deksia Kai fyta sxhmatwn allwn Htan o hlios me ton aksona toy mesa moy polyaxtidos olos poy kaloyse Kaiaytos alhtheia poy hmoyna O polloys aiwnes prinO akomh xlwros mes sth fwtia O akopos ap' ton oyrano Eniwsa hrthe ki eskypse panw ap' to likno moyidia h mnhmh ginamenh paronth fwnh phre twn dentrwn, twn kymatwn: «Entolh soy» eipe «aytos o kosmos kai grammenos mes sta splaxna soy einai Diabase kai prospathhse kai polemhse» eipe«O katheis kai ta opla toy» eipeKai ta xeria toy aplwse opws kaneineos dokimos Theos gia na plasei mazi alghdona ki eyfrosynh. Prwta syrthhkan me dynamh kai pshla panw apo ta mpentenia ksekarfwthhkan peftontas oi Efta Mpaltades katapws h Kataigida sto shmeio mhden opoy eywdiazei aparxhs pali ena poylikatharo palinnostoyse to aimakai ta terata epairnan thn opsh anthrwpoy Toso eylogo to AkatanohtoYstera kai oi anemoi oloi ths familias moy eftasant' agoria me ta foyskwmena magoylakai tis prasines platies oyres omoia Gorgones kai alloi gerontes gnwrimoi palaioi ostrakodermoi geneioforoi Kai to nefos exwrisan sta dyo Kai ayto pali sta tessera kai to ligo poy apomeine fyshksan kai ksaposteilan sto Borra Me platy pathse podi sta nera kai agerwxos o megas KoylesH grammh toy orizonta elampseorath kai pyknh kai adiaperasth AYTOS o prwtos ymnos.KAI AYTOS alhtheia poy hmoyna O polloys aiwnes prinO akomh xlwros mes sth fwtia O Axeiropoihtos me to daxtylo esyre tis makrines grammes anebainontas kapote pshla me oksythta kai fores pio xamhla oi kampyles apales mia mesa sthn allhsteries megales poy eniwsana myrizoyne xwma opws h nohsh Toso htan alhtheia poy pista m' akoloythhse to xwma egine se meries kryfes pio kokkino kai alloy me polles mikres peykobelones Ystera pio nwxelika oi lofoi oi katwfereiesallote kai to xeri argo se anapaysh ta lagkadia oi kampoi ki aksafna pali braxoi agrioi kai gymnoidynates poly parormhseis Mia stigmh poy estathhke na stoxastei kati dyskolo h kati to ypshlo: o Olympos, o Taΰgetos «Kati poy na soy stathei bohthos kai afoy pethaneis» eipe Kai stis petres mesa trabhkse klwstes ki ap' ta splaxna ths ghs anebase sxistolitho ena gyro s' olh thn plagia ta platia sterewse skalopatia Ekei monos apithwse krhnes leykes marmarines myloys anemwn troyloys rodinoys mikroys kai pshloys diatrhtoys peristeriwnesAreth me tis tesseris orthes gwniesKi epeidh syllogisthkenwraia poy einai sthn agkalia o enas toy alloy gemisan erwta oi megales goyrnes agatha skypsane ta zwa moskaria kai agelades san na mhn htane ston kosmo peirasmos kanenaskai na mhn eixan ginei akomh ta maxairia«H eirhnh thelei dynamh na thn antekseis» eipe kai strofh gyrw toy kanontas m' anoixtes palames espeire flomoys krokoys kampanoyles olwn twn eidwn ths ghs t' asteria tryphmena sto ena fyllo toys gia shmeio katagwghs kai yperoxh kai dynamh AYTOSo kosmos o mikros, o megas!

και η απάντησή μου, 01.06.2011 10:38 μμ
Ενδιαφέρων.
Ο κόπος.
Και η επιμονή.
Σε μια θέση που κάποια στιγμή (stigmh;;;;;) υποθέτω πως πήρες, κατά βάσιν αβασάνιστα, πιστεύω, και τώρα προσπαθείς με νύχια, δόντια και απίθανες υπερβολές να υπερασπιστείς.
Και μου έδειξες περίτρανα, μ' αυτή την "επιτυχημένη"(;;) μεταγραφή ότι διόλου δεν έχεις κατανοήσει ούτε το Άξιον Εστί και τα νοήματά του, ούτε το συνολικό νόημα αυτής της μοναδικής στον κόσμο μητρικής μας γλώσσας που η μοίρα (ή οποιοσδήποτε άλλος θέλεις εσύ...) μας έταξε να διαφυλάξουμε.
Διότι, αν πιστεύεις πως η λατινική φθογγοσειρά fws υποδηλώνει φως, hlios polyaxtidos (διαβάζεται χλιος πολυάξτιντος) φέρνει την εικόνα του πολυάχτιδου ήλιου, Axeiropoihtos (αξεϊροπόιχτος) δημιουργεί την ούτως ή άλλως δύσκολα κατανοητή έννοια αυτού που δεν έχει φτιαχτεί από χέρι (ανθρώπου), αν θεωρείς ότι η λέξη υπεροχή δεν έχει καμία διαφορά από την λέξη υπέροχη (yperoxh), αν το "Theos" παραπέμπει σε "Θεός" και μάλιστα "νέος δόκιμος" και όχι στο παλιό καλό τραγουδάκι του Χάρυ Μπελαφόντε "Τέο, Τέο...",  ακόμη δε περισσότερο που αυτός ο Θεός άπλωσε τα χέρια του "για να πλάσει μαζί αλγηδόνα κι ευφροσύνη" (alghdona ki eyfrosynh, ας μην προσπαθήσω να τα διαβάσω "ελληνικά", θα πάθω γλωσσοδέτη...), αν νομίζεις ειλικρινά πως οποιοσδήποτε νοήμων άνθρωπος (οποιοσδήποτε, λέω) θα μπορέσει να καταλάβει ΠΟΤΈ τι σημαίνει η φράση panw apo ta mpentenia ksekarfwthhkan peftontas oi Efta Mpaltades...
(και αντιλαμβάνεσαι ότι μπορώ να συνεχίσω έτσι μέχρι μεθαύριο το πρωί...)
τότε δεν πλανάσαι απλώς πλάνην οικτραν, αλλά φοβάμαι ότι συνειδητά καταστρέφεις τον ίδιο σου τον ευαυτό,
υποχρεώνοντάς τον δια της βίας να αποδεχτεί ως "αγαθή" την απύθμενη βλακεία των γκρίκλις που οφείλεται (και πρόσεξέ το ιδιαίτερα αυτό, σε παρακαλώ) αφ' ενός στην "τεμπελιά" στο πάτημα των δύο γνωστών κουμπιών alt+shift και αφ' ετέρου (το και σπουδαιότερο!) στην απόλυτη ανορθογραφία της νέας γενιάς (για την οποία υποτίθεται ότι ενδιαφερόμαστε, εμείς οι παλιότερες γενιές...), ανορθογραφία που "συγκαλύπτεται" μέσα σ' αυτόν τον ακατανόητο αχταρμά των λατινικών φθόγγων.
Η γλώσσα μας, φίλε μου, έχει φως, έχει ήλιο, έχει αλγηδόνα, έχει ευφροσύνη, έχει Ελύτη, έχει Παπαδιαμάντη, έχει Καζαντζάκη, έχει Σολωμό (μήγαρις έχω άλλο στον νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;), έχει άνθη της πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα, έχει συννεφιασμένη Κυριακή (synnefiasmeni Kyriaki, σου λέει κάτι;;), έχει μια φούντωση, μια φλόγα, έχει της δικαιοσύνης τον νοητό ήλιο, έχει την εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυναίκα και το σήμερον κρεμάται επί ξύλου, έχει και το Χριστός Ανέστη (μήπως το προτιμάς Xristos Anesti;;), έχει κοκορέτσι και κοντοσούβλι, έχει Καζαντζίδη και yparxw (αν είναι δυνατόν!!), έχει Όμηρο και Αριστοφάνη και Πλάτωνα. Έχει χρώμα, μουσική, τονισμό, έχει γραμματική, συντακτικό, είναι η διαπιστωμένα πλουσιότερη γλώσσα στον κόσμο, είναι η μόνη που μπορεί να εκφράσει με δυο, τρεις και τέσσερεις λέξεις την ίδια έννοια, όλες οι άλλες χρησιμοποιούν την ίδια λέξη για πολλές έννοιες.
Κι όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα τα κάνει επειδή έχει τους δικούς της, καταδικούς της φθόγγους, τα δικά της φωνήεντα και σύμφωνα, τα δικά της γράμματα.
Δεν διαβάζεται, δεν εκφωνείται, φίλε μου, η ελληνική μας γλώσσα χωρίς τα δικά της γράμματα, δια μέσου των αιώνων.
Τζάμπα ο κόπος σου, λοιπόν.
Όσο κι αν προσπαθείς, με όσα νύχια κι όσα δόντια, αυτοί οι ίδιοι οι φθόγγοι που χρησιμοποιείς (και θεοποιείς...) σε προδίνουν.
Πιστεύω να κατάλαβες, αν διάβασες και το ιστολόγιό μου, ότι ούτε φιλόλογος, ούτε γλωσσαμύντωρ, ούτε ελληνοφρενής είμαι. Και γράφω (σωστά) μονοτονικά εκ πεποιθήσεως από το 1974, τότε που σπούδαζα ακόμη, στη Γερμανία, πολύ πριν επιβληθεί (ανοήτως) δια Νόμου.
Ένας "απλός πολίτης" είμαι, με ένα εκ γενετής, θα έλεγα, πάθος για την έκφραση, την γραφή, τον λόγο. Και με τρία παιδιά, μέσα στα βαθειά της άκριτης παγκοσμιοποίησης-αποελληνοποίησης.
Και συγγνώμη αν σε στενοχώρησα...

δεν υπήρξε απάντηση του κ. Κ...

περί ασμάτων

Παρασκευή βράδυ, κατά τις εντεκάμιση, κιθαρίτσα, μπουζουκάκι και αντρική-γυναικεία φωνή γέμισαν το στενό της οδού Μονής ...
Σε μια αυλίτσα, στο βάθος, καμιά δεκαριά συμπολίτες γιόρταζαν έναν μεταχρονολογημένο Αποστόλη.
Πρώτος εμφανίστηκε άγριος ο διπλανός γείτονας.
Δεύτερος άλλος άγριος, από την οδό Φ..., την άλλη άκρη δηλαδή.
Τρίτος εγώ, για να πιω μια μπύρα, να συν-τραγουδήσω και γενικώς να αντισταθμίσω όσο μπορούσα τον διωγμό.

Σε πέντε (5) λεπτά εμφανίστηκαν και τα όργανα της τάξεως. Ευγενή πλην άτεγκτα, ώρα κοινής ησυχίας μετά τις 11:00.
Τα αληθινά όργανα σίγησαν, οι φωνές βουβάθηκαν, η τάξις του κοιμητηρίου απεκαταστάθη.
Ήταν λίγο μετά τις 12:30, ξημερώνοντας Σάββατο...

κυκλο-φ-οριακα αρχεία: η παράκαμψη Αγριάς-Λεχωνίων

κατακαλόκαιρο, "παραδοσιακά" ο αστικός ιστός της Αγριάς δέχεται όλον τον διερχόμενο κυκλοφοριακό φόρτο για τα μπάνια του λαού στις ανατολικές παραλίες του Παγασητικού κόλπου και όχι μόνο.
εδώ και πολάααααα χρόνια σχεδιάζεται μία Παράκαμψη των οικισμών της Αγριάς και των Άνω και Κάτω Λεχωνίων. η στήλη έχει πολλάκις αναφερθεί στο θέμα:

1.    κυκλο - φ - οριακά 053                  02.10.1992

…Η μόνη μελέτη που έχει προκηρυχθεί είναι αυτή για την παράκαμψη της Άλλης Μεριάς. Και επίσης γίνεται, από Θεσσαλονικώτικο γραφείο, η μελέτη της παράκαμψης Αγριάς.

2.    κυκλο - φ - οριακά 064                  18.12.1992

…Ένα παράδειγμα ενός έργου που καρκινοβατεί επίσης, είναι η παράκαμψη της Αγριάς. Η τελευταία πληροφόρηση της στήλης ήταν ότι μελετάται από ένα Θεσσαλονικιώτικο γραφείο. Έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Και είναι, νομίζω, τουλάχιστον υπερβολικό να γίνονται δρόμοι Δράκεια-Χάνια ή Αγχίαλος-Ευξεινούπολη ή παράκαμψη Άλλης Μεριάς και να μην γίνεται η παράκαμψη της Αγριάς. Της Αγριάς που είναι αποδειγμένο ότι υποφέρει από μέγιστο συγκεντρωμένο φόρτο.

3.    κυκλο - φ - οριακά 085                  02.07.1993

…Σκέφτομαι κι εκείνη την έρημη την Αγριά τι έχει να περάσει πάλι τα Σαββατοκύριακα. Πέρυσι τέτοιον καιρό τα παρόμοια έγραφα, περιφερειακός δρόμος απαραίτητος και άλλα σπουδαία. "Πέρασε κι άλλος ένας χρόνος...", κατά παράφρασιν του τραγουδιού του Γιάννη Πάριου.

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

κυκλο-φ-οριακα 675 08.07.2011

Με τούτα και μ’ εκείνα φτάσαμε στον Ιούλιο.
Έχει, πλέον, ψηφιστεί το «μεσοπρόθεσμο» (αυτή η μανία των συγχρόνων Ελλήνων να αντικαθιστούν το πραγματικό αντικείμενο της πρότασης με τον επιθετικό προσδιορισμό του – στην περίπτωσή μας το αντικείμενο είναι η εξαιρετική ελληνική λέξη «πρόγραμμα» - είναι σίγουρο ότι δεν θα μας βγει σε καλό), συνεχίζουμε να αγανακτούμε και να (ανα-δια-παρα)λογιζόμαστε «πώς θα τα βγάλουμε πέρα», κανένα φως σε κανένα τούνελ δεν φαίνεται – σταμάτησε και η κατασκευή των τούνελ στα Τέμπη λόγω χρηματοδοτικών προβλημάτων της αναδόχου εταιρίας – «πάμε να φύγουμ’ από ‘δω και μη ρωτάς πού πάμε».
Μεγάλες κουβέντες, πού να πάμε;;
Πού θα βρούμε καλύτερα; Εδώ τεμπέληδες είμαστε, όλη μέρα στα καφενεία την περνάμε, παράσιτα μας λένε, τζαμπατζήδες μας λένε, εχθρούς της δημοκρατίας μας λένε, μαζί τα φάγαμε τα δανεικά μας λένε, δεν πειράζει που χάνουμε την εθνική μας ανεξαρτησία μας λένε, και τι δεν ακούμε τον τελευταίο ωραίο καιρό που ζούμε σ’ αυτή τη χώρα. Εγκληματίας αισθάνομαι, κακούργος, έκανα τρία παιδιά και διεκδικώ το δικαίωμα να τα μεγαλώσω, αίσχος. Πού θα βρω καλύτερα;

volosblogs

Αγαπητοί Αναγνώστες και Επισκέπτες,
αυγατίσαν οι δουλειές μας.
συμπεριλάβαμε το ιστολόγιό μας σε μία συλλογή βολιώτικων και μαγνησιώτικων ιστολογίων, που ονομάζεται ως εν θέματι και ως εν παρακειμένω κομβίω. θα περάσει ένα (άγνωστο, εν πολλοίς) διάστημα μέχρι να συμπεριληφθούμε.
θα ειδοποιηθείτε σχετικώς.

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

κυκλο-φ-οριακα αρχεία: το "Τετράγωνο", το parking και οι Φοίνικες

το θέμα απασχόλησε συχνά την στήλη. λίγα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:


κυκλο-φ-οριακα 310     16.07.1999

Parking στο Τετράγωνο (γεια σου Τάσο, που έδωσες όνομα σ’ αυτή τη γωνία του Βόλου) με τους πανύψηλους φοίνικες, σημείο αναφοράς της πόλης, διαβάζουμε πως μελετάει ο Δήμος Βόλου. Καλά κάνει, είναι κι αυτό μια δυνατότητα. Δυο μόνον παρατηρήσεις από την μεριά μας: Πρώτη, τους φοίνικες και τα μάτια σας - διαβάσαμε μετά μεγάλης χαράς πως δεν θα πειραχτούν (με την ευκαιρία, χρειάζονται και λίγη περιποίηση τα όμορφα δέντρα). Δεύτερη, εκτιμούμε ότι χρειάζεται λίγο περισσότερη κυκλοφοριακή μελέτη ένα parking 230 θέσεων, που εξ ορισμού δημιουργεί ουρά αναμονής (κατανομές Poisson κι άλλα τέτοια ωραία στατιστικά), τόσο στην είσοδο (συνήθως πρωί κι απόγευμα), όσο και στην έξοδο (συνήθως μεσημέρι και βράδυ) των οχημάτων. Το σημείο είναι κυκλοφοριακώς πολύ ευαίσθητο, αυτό το γνωρίζουμε όλοι.

κυκλο-φ-οριακα 328     14.01.2000

Το γνωστό «Τετράγωνο» (γειά σου Τάσο, για να μην ξεχνάμε και την ιστορία αυτής της πόλης) αποκτήθηκε οριστικά από τον Δήμο Βόλου και βαδίζει προς το πεπρωμένο του («το πετρωμένον φαγείν αδύνατον», που λένε). Πρώτο στάδιο, κατεδάφιση του κτίσματος, διαβάζω, και διαμόρφωση 30 (επιφανειακών) θέσεων στάθμευσης, με έλεγχο ΔΗ.Σ.Ε.Σ. Θα περιμένουμε να δούμε την εφαρμογή. Τους φοίνικες και τα ωραία σας μάτια, φίλε κύριε Αντιδήμαρχε.

στην πόλη, 01: οι φοίνικες του "Τετραγώνου"

Η φωτογραφία δείχνει ό,τι έχει απομείνει από τους τρεις περήφανους 70χρονους φοίνικες που κοσμούσαν την πόλη του Βόλου στο οικόπεδο στην γωνία Φιλελλήνων και Δημητριάδος (στο πάλαι ποτέ "Τετράγωνο"). Οι δύο ξεράθηκαν νωρίς, κάπου στις αρχές του 2008. Ο τρίτος άντεξε όσο μπορούσε.
Μεταφυτεύτηκαν "πανηγυρικά" στην θέση αυτή, στο πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου, στις 15.07.2006, με  ¨γιγαντιαία" επιχείρηση που συντόνιζε ο τότε Αντιδήμαρχος Πρασίνου κ. Τέλης Δουλόπουλος. Τότε ξεκινούσε και η κατασκευή των επτά (αριθμητικώς 7) υπογείων-ενδοθαλασσίων ορόφων του parking - κλείνουν αυτές τις μέρες πέντε (5) συναπτά έτη κι ακόμη parking δεν έχουμε...
Ούτε και φοίνικες, βέβαια.

ποιος θα μας σώσει απ' τους σωτήρες...

πριν από λίγο διαπίστωσα ότι τώρα πληρώνουμε ακόμη πιο ακριβά τους βολευτές μας.
τώρα, δια τον φόβον της αγανακτισμένης κοινωνίας, δύο επιπλέον ένστολα όργανα προστατεύουν το πολύτιμο γραφείο.
τα όχι πολύτιμα σπίτια μας, ποιος τα προστατεύει απ' τους αγανακτισμένους λωποδύτες;

πού πάει ο καιρός που φεύγει;

φεύγει, φεύγει, μνημόνιο 1, πρόγραμμα μεσοπρόθεσμο, μνημόνιο 2 από Σεπτέμβρη, φεύγει, φεύγει, καλλικράτης, χρέη, δάνεια, οργανισμοί ανόργανοι και όργανα ανοργάνωτα, φεύγει, φεύγει, θερμό ελληνικό καλοκαίρι με την έγνοια του αιγιαλού, παλαιού και νέου, και της παραλίας με τα ξεχασμένα σκουπίδια, με τα προς νομιμοποίησιν αυθαίρετα και τα "αυθαίρετα" παραλιακά καφενεδάκια, φεύγει, φεύγει, τα μαγαζιά κλείνουν, οι άνθρωποι κλείνουν, οι ψυχές κλείνουν, φεύγει...
πού πάει ο καιρός που φεύγει;
(λίγο μετά τα μεσάνυχτα, Κυριακή προς Δευτέρα. πώς παλεύεται μία ακόμη εβδομάδα;)

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

τάδε έφη...

Κόμμα εἶναι ὁμὰς ἀνθρώπων εἰδότων ν᾿ ἀναγιγνώσκωσι καὶ νὰ ὀρθογραφῶσιν, ἐχόντων χεῖρας καὶ πόδας ὑγιεῖς ἀλλὰ μισούντων πᾶσαν ἐργασίαν, οἵτινες ἑνούμενοι ὑπὸ ἕνα ἀρχηγὸν οἱονδήποτε ζητοῦσι ν᾿ ἀναβιβάσωσιν αὐτὸν διὰ παντὸς μέσου εἰς τὴν ἕδραν τοῦ πρωθυπουργοῦ ἵνα παράσχῃ αὐτοῖς τὰ μέσα νὰ ζῶσιν χωρὶς νὰ σκάπτωσιν.
Ἐμμανουὴλ Ροΐδης (1836-1904)

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

...βοήθα, καλέ μου

μεγάλωσαν τα γένια μας, η ψυχή μας αλλιώτεψε
αγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή του
βοήθα καλέ μου, μη φαγωθούμε μεταξύ μας...

(ίσως η σημαντικότερη έκκληση, στους καιρούς που ζούμε)

(Κ.Χ.Μύρης, Γιάννης Μαρκόπουλος,Νίκος Ξυλούρης, "Ιθαγένεια" 1971)

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

...όπου φοβάται

κι όπου φοβάται φωνή ν' ακούει απ' το λαό
σ' έρημο τόπο ζει και βασιλεύει
κάστρο φυλάει ερημικό
κι έχει το φόβο φυλαχτό
όπου φωνή φοβάται ν' ακούει απ' το λαό
(Ιάκωβος Καμπανέλλης, Σταύρος Ξαρχάκος, Νίκος  Ξυλούρης, "Το Μεγάλο μας Τσίρκο", 1973).

Συμμαθητές 1971 στις 17.06.2011, 2η σειρά

...τα στοιχεία σας. ο αρχειοφύλαξ Γρηγόρης, ο καταθέτων Σταμάτης και οι παρακολουθούντες Νικολάδες. στο βάθος διάφοροι.
ολίγον από Σ1. ο Γιάννης, το κεφάλι του Ρομπέρτο, ο Πάνος, ο Παντελής, ο Γεράσιμος, ο Αλέξης, ο Νέστορας, ο Γιώργος. τα πιάτα ακόμη κενά...
και ολίγον από Σ2. το χέρι του Λευτέρη, ο Κονδύλης, ο Σάκης, ο Γιάννης, ο Νίκος και ο Πάρις. ομοίως προ κενών πιάτων.
η οργανωτική επιτροπή. Γρηγόρης, Γιάννης, Βλάσης, Μπάμπης. σε πρώτο πλάνο ο Κώστας αγορεύει.
η μεγάλη στιγμή της υποδοχής του Λευτέρη (με το τσίπουρο ανά χείρας) από τα άλλα δυο παιδιά της Παιδόπολης, Κονδύλη και Κώστα, και από ΟΛΟΥΣ μας.
τέλος, τα σαράντα (40) κεράκια. τα σβήνουν οι πρωτοεμφανισθέντες Βαγγέλης, Σταμάτης και Λευτέρης. στο πάλκο ο Γιάννης με την κιθάρα και ο Μπάμπης, τραγουδώντας "βρε τι σχολείο ειν' αυτό, το 2ο το ξακουστό..."
Καλή Αντάμωση το 2014.