κυκλο-φ-οριακα 1139, 22 Φεβρουαρίου 2023

 

Καλημέρα φίλοι και φίλες! Ώστε αυτό ήταν, τζάμπα φωνάζουμε τόσα χρόνια, η επιστήμη, σε αγαστή συνεργασία με τον Ωραίο και την Ωραία της Περιφέρειάς μας, απεφάνθη ότι ναι μεν αλλά. Ναι μεν κάτι βρωμάει στον αέρα που αναπνέουμε (ποιος μπορεί να το αρνηθεί αυτό; άρα ας το αποδεχτούμε…), αλλά αυτό το κάτι δεν βλάπτει την υγεία των προβάτων – συγγνώμη, των κατοίκων ήθελα να πω. Διότι λίγο από βιομηχανία, λίγο από ανέμους, λίγο από «πτητικές ενώσεις», λίγο από «αστικές δραστηριότητες» (εσύ φταις πάλι!) συμπέρασμα ένα: αθώος ο κατηγορούμενος, για την ακρίβεια, οι κατηγορούμενοι. Καπάκι κι εκείνη η ολφακτομετρία – σας έχω ενημερώσει γι’ αυτή τη σαχλαμάρα, είδα κι έπαθα να την καταλάβω – τόση επιστήμη (λέμε τώρα) κι αποτέλεσμα 1%!

Εγώ δεν είμαι ο καταλληλότερος για να αναλύσω τις αναλύσεις, εγώ με την κυκλοφορία τα έχω. Το κάνουν ήδη ειδικοί επιστήμονες (όσοι παραμένουν ακόμη χωρίς φίμωτρο) και γιατροί, που ήδη αμφισβητούν την ορθότητα των λεγομένων και επισημαίνουν κινδύνους. Κι εγώ, που από το 2018 παλεύω με έναν καρκίνο στον πνεύμονα, μαζί με τους εκατοντάδες (ή μήπως χιλιάδες;) άλλους καρκινοπαθείς της Μαγνησίας. ψάχνω ακόμα «να φωτίσω τις αιτίες που μ’ αφήνουνε μισό», κατά πως λέει κι ο Σαββόπουλος, Και οι άλλοι, που πολύ ενδιαφέρονται για τις πασίγνωστες τα τελευταία χρόνια «ανθρώπινες κοινότητες», ετοιμάζονται να ξανα-θριαμβεύσουν επί των προβάτων – συγγνώμη, των πολιτών ήθελα να πω. Κι ο άλλος, ο βραβευμένος (θα έρθουμε και σ’ αυτό) Άρχοντάς μας πανηγυρίζει για το εργοστάσιο που θα παράγει καύσιμα σκουπίδια – καθαρό αεράκι θα βγάζουν αυτά στην ατμόσφαιρα …

Απελπιστικά απροστάτευτοι είμαστε, συμπολίτες, και το ενδιαφέρον φαίνεται να εντοπίζεται στην ημερομηνία των αρίστων εκλογών και στα διάφορα πας (ας πούμε μάρκετ πας, το ‘μαθε κι ο παππούς που είδε κι έπαθε να μάθει τι είναι το μηχάνημα ΑΤΜ (εσείς ξέρετε τι σημαίνει;), τώρα τον βλέπω να αλωνίζει τα πολυκαταστήματα των εκπτώσεων, τα πάντα όλα 30-50% κάτω λέει η τηλεόραση, κάτω από ποια τιμή, συμπολίτες; έκπτωση-προσφορά σε ποια ακριβώς τιμή; όλα pass για να ζουν αυτοί καλύτερα κι εμείς χειρότερα).

Φτάνει, λοιπόν, το κουτόχορτο και τα χιλιάδες like στα μέσα της κοινωνικής δικτύωσης.

Βραβεύτηκε, που λέτε, ο Άρχοντας από την Κυρία Πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ, στην οποία διατηρούσα μέχρι προχθές μια κάποια εκτίμηση, βρε αδερφέ, τώρα πάει κι αυτή, στο τέλος θα με πείτε μισογύνη.

Βραβεύτηκε για τί; Κατά τί προήγαγε ιδίως τον κλασικό αθλητισμό και γενικότερα τον αθλητισμό σε τούτη την πόλη; Δύο ωραίες ποδοσφαιρικές ομάδες είχαμε, ήρθε τις διέλυσε, έφτιαξε μια τρίτη, με ξένο ΑΦΜ, ξένους παίκτες και 200 φιλάθλους και περηφανεύεται ότι φέρνει τουρισμό στην πόλη. Βρήκε έναν υγιέστατο ναυταθλητισμό με δύο ωραία σωματεία και δύο κολυμβητήρια-κοσμήματα για όλη την Ελλάδα, σήμερα τα κολυμβητικά σωματεία είναι έντεκα (ακριβώς 11, ο κάθε πικραμένος, με τις ευλογίες του κυκλώματος, έφτιαξε και μια ομαδούλα) και τα κολυμβητήρια …μισό και βρίζει από πάνω τους παράγοντες ότι δρουν δι’ ίδιον όφελος!!! Το Εθνικό Στάδιο πεισματικά αρνείται να το επισκευάσει. Στα θέματα του Στίβου τι ακριβώς έκανε και δεν το μάθαμε; Αν δεν κάνω λάθος με μεγάλες και μακροχρόνιες προσπάθειες του Προέδρου του Γυμναστικού Συλλόγου Βόλου Αντώνη Χιώτη αποκτήθηκε επιτέλους ο εξοπλισμός αγώνων για το Πανθεσσαλικό Στάδιο, το οποίο τώρα ο Άρχοντας διαφεντεύει με ενοίκιο 1.500 € μηνιαίως. Διά ποίον λόγον, λοιπόν, τον εβράβευσε η έως πρότινος συμπαθής κυρία πρόεδρος; Απορώ και εξίσταμαι! Κι από ό,τι φαίνεται το ίδιο απορεί και το Κόμμα της, το Μερα25…

«Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ / γιατί ποτέ να σ’ αποκτήσω / δεν μπορώ», άλλαξε και ο Διοικητής της Τροχαίας, βοήθειά μας. Τα πεζοδρόμια της Κ.Καρτάλη τι έχουν και δεν τελειώνουν και συμβαίνει το «έλα να δεις» καθημερινά στην αρτηρία; Δεν καταλαβαίνω, της Ιωλκού/Ελ.Βενιζέλου έγιναν, τελείωσαν, δεν είναι δα και κανένα τρομερό έργο, στην Κ.Καρτάλη θα μας πει κάποιος τι συμβαίνει; Επίσης, στην Πλατεία Πανεπιστημίου, πλησιάζει χρόνος που είναι «υπό κατασκευήν», με εξαίρεση την περίοδο των χριστουγεννιάτικων δεινοσαύρων. Πόσο μεγαλόπνοο έργο, άραγε, έχουν οραματιστεί οι μελετητές – και με πόση χαρά κάποιος με ενημέρωσε ότι και η οδός Παύλου Μελά θα γίνει ήπιας κυκλοφορίας, δεν ξέρω αν έχουν συμφωνήσει οι ταξιτζήδες σ’ αυτό. Στην οδό Ιάσονος γιατί, άραγε, επιτρέπεται η στάθμευση σε παράταξη όλων των μηχανακίων (!!) των εταιρειών (και όχι μόνο) διανομής τροφών και τροφίμων μέσα στην (ο Θεός να την κάνει) λεωφορειολωρίδα; Υπάρχει, άραγε, ειδική περί αυτού νομοθεσία; Απασχολεί, άραγε, το θέμα τις ηγεσίες των Συγκοινωνιακών μέσων της πόλεώς μας; Απασχολεί την Δημοτική Αστυνομία; Απασχολεί το Τμήμα Τροχαίας; Απασχολεί τους επιστήμονες του Δήμου; Κανέναν απολύτως δεν απασχολεί, συμπολίτες!. Περιμένω τη μέρα που θα βγει ο Άρχοντας με το άσπρο άλογο και τις κάμερες να μοιράσει μπινελίκια στους κοπρίτες που δεν σέβονται τις Πινακίδες – να μου το θυμηθείτε.

Δεν περιγράφω άλλο, δεν μπορώ, συμπολίτες και απανταχού αναγνώστες. Ένας χρόνος πόλεμος, ο Μπάιντεν στο Κίεβο, ο Μπλίνκεν στην Αθήνα της ενεργειακής ασφάλειας, καρναβάλια και Καθαρή Δευτέρα, «τριγύρω τόσες ομορφιές / πώς να τις ημερέψω», βουλευτικές υποψηφιότητες σωρό, τρέχω και σε κάποιους γιατρούς, μέσα «στην τούρλα του Σαββάτου» χάλασε και το κινητό μου τηλέφωνο, αποσυντονίστηκα πλήρως – να με συμπαθάτε. Αλλά τα θέματά μας παραμένουν:

Ποιο θα είναι το όφελος της πόλης μας από την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα; ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο! Πώς δουλεύει το κατασκευής ΑΡΧΙΤΕΧ parking Φιλελλήνων; Τι γίνεται με την Κίτρινη Αποθήκη;

Σας αγαπώ δια βοής και παραμένω. Γεια σας και Χαρά σας.

Στην φωτογραφία Απόκριες 1963, 5^ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου, στο κτήριο του 4^ου. Ωραία χρόνια, ωραία παιδιά…

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 22.02.2023, αρ.φύλλου 3881)

κυκλο-φ-οριακα 1138, 15 Φεβρουαρίου 2023

 

«Δεν προλαβαίνω, σου λέω, δεν προλαβαίνω / ο χρόνος τρέχει κι εγώ ξωπίσω μένω…» Καλημέρα φίλοι και φίλες! Κάτι η προ-προχθεσινή (10.02) γιορτή με τον κατακλυσμό των ευχετήριων μηνυμάτων σας, την ανάγνωση των οποίων ακόμη δεν έχω ολοκληρώσει, κάτι μια προγραμματισμένη απασχόληση που θα διαρκέσει δέκα συναπτές ημέρες, τρέχω και δεν φτάνω, όπως λένε και οι Λοκομόντο (loco mondo, τρελός κόσμος στα ισπανικά).

Και ζούμε πράγματι σε έναν τρελό, παρανοϊκό κόσμο. Παρανοϊκό, γιατί διαφεντεύεται από παρανοϊκούς «ηγέτες». Σεισμός έγινε, μεγάλος, ισχυρότατος σεισμός, στα σύνορα Τουρκίας και Συρίας έγινε, θορυβήθηκε και ενεργοποιήθηκε η «διεθνής κοινότητα», αλλά μόνο για την Τουρκία! Έσπευσαν τα σωστικά συνεργεία, και καλά έκαναν, αλλά μόνο στην Τουρκία! Ξεκίνησαν τα καραβάνια της αλληλεγγύης, αλλά μόνο για την Τουρκία! Και στην Συρία; Εκεί δεν ζουν άνθρωποι, δεν επλήγησαν το ίδιο, δεν έχουν οι περιοχές της Συρίας τις ίδιες ακριβώς μετασεισμικές ανάγκες; Άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας κατοικούν στην Συρία; Φοβάται, λέει, η Ευρωπαϊκή Ένωση της καλής κυρίας Von der Leyen ένα νέο μεταναστευτικό κύμα – λογικό δεν είναι ότι θα υπάρξει; Και οι Τούρκοι φεύγουν μαζικά και πηγαίνουν στην Βόρεια Κύπρο, οι Σύριοι που τόσα χρόνια τώρα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, δεν πρέπει να σώσουν ό,τι μπορούν από την ζωή τους;

Πληροφορήθηκα ότι η τοπική μας Εκκλησία συγκεντρώνει υλικά για τους ανθρώπους στις σεισμόπληκτες περιοχές της Συρίας και της Τουρκίας σε όλους τους Ιερούς Ναούς μέχρι την Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2023 και συγκεκριμένα: Καινούργια κλινοσκεπάσματα (κουβέρτες, παπλώματα, σεντόνια), Εμφιαλωμένο νερό, Γάλα μακράς διαρκείας, Ζυμαρικά, Ρύζι και Όσπρια. Ας δώσουμε ό,τι μπορεί ο καθένας, είναι πολύ μεγάλη η καταστροφή που υπέστησαν αυτοί οι συν-άνθρωποι.

Αλλά και πέρα από το συναίσθημα αυτός ο σεισμός, και κάθε ισχυρός σεισμός, είναι ένα μάθημα – σκληρό μεν, μάθημα δε. Θυμάμαι 20-24 Φεβρουαρίου 1984 ένα πολύ μεγάλο Επιστημονικό Συνέδριο «Σεισμοί και Κατασκευές» στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου αναλύθηκαν λεπτομερώς τόσο η δυναμική του σεισμού όσο και η αναγκαία θωράκιση των κτηρίων, γεφυρών, λιμένων, κατασκευών γενικώς, μέσω του περιβόητου Αντισεισμικού Κανονισμού. Ο οποίος πρέπει να αλλάζει-προσαρμόζεται όσο η έρευνα των σεισμών προχωρεί και τα διαθέσιμα στον άνθρωπο υλικά βελτιώνονται. Η Ελλάδα διαθέτει έναν από τους καλύτερους και αυστηρότερους Αντισεισμικούς Κανονισμούς στον κόσμο και η πραγματική ουσία των πραγμάτων βρίσκεται στην πλήρη και άνευ όρων εφαρμογή αυτού του Κανονισμού στις μελέτες πρώτα και στις κατασκευές ακόλουθα. Διότι και η Τουρκία έχει έναν σχετικά σύγχρονο Αντισεισμικό Κανονισμό αλλά… (για την Συρία δεν ξέρω).

Μετά από εκείνο το «ιστορικό» Συνέδριο, στο οποίο, μεταξύ των άλλων, έγινε μια μεγάλη «μάχη» ανάμεσα στον Καθηγητή Βαρώτσο, εκπρόσωπο του ΒΑΝ και στον Καθηγητή Παπαζάχο εκπρόσωπο της ασφάλειας των κατασκευών ακολούθησαν πολλοί σεισμοί, στους οποίους οι ελληνικές κατασκευές εν γένει άντεξαν – και έχουμε και ισχυρούς σεισμούς στην Ελλάδα. Η Μέθοδος ΒΑΝ (Καθηγητές Βαρώτσος, Αλεξόπουλος, Νομικός, 1981) ισχυρίζεται ότι με ένα δίκτυο ειδικών σταθμών μέτρησης προ-σεισμικής δραστηριότητας μέσω σεισμικών ηλεκτρικών σημάτων μπορεί να προβλέψει τόπο και χρόνο και μέγεθος ενός επερχόμενου σεισμού. Δύσκολα πράγματα, τόσο από επιστημονικής απόψεως όσο και από πρακτικής – άντε και έχουμε την πρόβλεψη, τι κάνουμε με τον πληθυσμό;

Κατόπιν όλων αυτών, ο Θεός να μας φυλάει.

Βέβαια εμείς εδώ μπορεί να μην κινδυνεύουμε. Με τον Άρχοντα που έχουμε, που ξέρει τα πάντα για τα πάντα (με τα κοάλα δεν έχει ασχοληθεί ακόμη…), δεν μπορεί, θα ξέρει και πώς να μας προστατέψει από σεισμό. Πάντως από κόμβους ξέρει, από αποχιονισμό ξέρει, και οι οδηγοί τα κατάλαβαν όλα, το μπρος-πίσω, τα μαχαίρια, όλα. «Τα κορμιά και τα μαχαίρια / άντε κάποτε αλλάζουν χέρια / τα σημάδια τους αφήνουν / που πονάνε και δε σβήνουν» τραγουδάει η Ελευθερία Αρβανιτάκη κι εσείς αν θέλετε να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται πρέπει να ανα-τρέξετε στο πρόσφατο διαδίκτυο

Ύστερα διαβάζω συνεχώς νεοφανείς όρους και δεν ξέρω τι πρέπει να καταλάβω. Πρώτα με βρήκαν οι «ψηφιακοί νομάδες», από τους Τουαρέγκ στους τηλε-εργαζόμενους πάσης φύσεως που μετακινούνται ανά τον κόσμο με ένα λάπτοπ ανά χείρας. Ύστερα με χτύπησε μια «ενεργειακή δημοκρατία» την οποία πρέπει να διεκδικήσω. Και τέλος με αντάμωσε η «οικονομική δημοκρατία», που είναι απαραίτητη, λέει, για τις μικρές επιχειρήσεις. Αγαπητοί μου αναγνώστες εγώ λέω πως ό,τι και να θέλουν να υποδηλώσουν αυτές οι βαρύγδουπες και δήθεν ευφάνταστες (;;) ορολογίες, στο βάθος δεν σημαίνουν τίποτε περισσότερο από μια μπούρδα και μισή. Εκτός εάν αυτοί που τις εκστομίζουν μπουν στον κόπο να αναμετρηθούν με τους κυρίους Σμιθ, Κέυνς, Χάγιεκ, Μαρξ, ακόμη και με τον κύριο Τσόμσκι. Η Ιστορία διδάσκει.

Από την άλλη μεριά αυτός ο ορυμαγδός των παντοειδών επιδομάτων εν όψει εκλογών, που οφείλεται, κυρίως, στην κατηφόρα που μόνο δημοσκοπικά αλλά όχι πραγματικά ανατρέπεται (…), τι είδους «δημοκρατία» είναι; Ερωτώ και, ως είναι φυσικόν, δεν περιμένω απάντηση.

Τέλος, τα κλασικά μας: Ποιο θα είναι το όφελος της πόλης μας από την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα; ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο! Πώς δουλεύει το κατασκευής ΑΡΧΙΤΕΧ parking Φιλελλήνων;

Σας αγαπώ οικειοθελώς και μένω. Γεια σας και Χαρά σας.

Στην φωτογραφία η 6^η Τάξη του 2^ου Γυμνασίου Αρρένων Βόλου στην 5ήμερη εκδρομή 01-05.05.1971 στην Πελοπόννησο (από τον Μπάμπη Μπακογιάννη).

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 15.02.2023, αρ.φύλλου 3876)

κυκλο-φ-οριακα 1137, 8 Φεβρουαρίου 2023

 

Καλημέρα απανταχού αναγνώστες! Αυτή τη φορά το πέτυχαν όλοι οι μετεωρολόγοι. Ο χιονιάς με το βλακώδες για χιονιά όνομα «Μπάρμπαρα» ενέσκηψε όπως τον προανήγγειλαν, στην ώρα του. Άσπρισε ο τόπος, είδαμε μια άσπρη μέρα (παλιό αλλά διαχρονικά καλό), σφύριξε δυο φορές το θρυλικό 112 – σκέφτομαι πολλές φορές πόσες ομοιότητες έχει αυτό το εργαλείο με τον ψεύτη βοσκό του Αισώπου, «ποιμήν παίζων» στα αρχαία, στον οποίο μύθο «Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι τοῦτο κερδαίνουσιν οἱ ψευδολόγοι τὸ μηδὲ ὅταν ἀληθεύωσι, πιστεύεσθαι». Βεβαίως εάν και εφ’ όσον γίνεται κατάχρηση, εάν όχι είναι πράγματι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο προειδοποίησης για επικίνδυνες καταστάσεις.

Είναι και η υποχρέωση να υπάρχουν στο όχημα αντιολισθητικά μέσα, αλυσίδες ή χιονοκουβέρτες (που είναι, κατά την γνώμη μας, μια χαζομάρα). Αλυσίδες, λοιπόν, το κατάλληλο εξάρτημα για την κίνηση σε δρόμους με χιόνι – προσοχή, με χιόνι, αν υπάρχει πάγος τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα, οι αλυσίδες δεν είναι απόλυτα ασφαλείς στον πάγο. Και είναι σωστό το ότι επιβάλλονται, πλέον, ως υποχρεωτικό «αξεσουάρ», όπως το τρίγωνο ασφαλείας και το φαρμακείο. Διότι παρά το ότι η κλιματική αλλαγή και τα λοιπά μάς έχουν τρελάνει στις λιακάδες και την ανομβρία και παρά το γνωστό άσμα των Λοκομόντο «δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα / κρύο δεν έκανε ποτέ…» στην Ελλάδα και κρύο κάνει και κάθε χρόνο χιονίζει. Και μόλις προχθές ένας Έλληνας, ο Αλέξανδρος Γκιννής, έγινε ο πρώτος στην ιστορία μας που κέρδισε ασημένιο μετάλλιο στο αλπικό σκι, συγκεκριμένα στην τεχνική κατάβαση, στο παγκόσμιο κύπελο του Σαμονί της Γαλλίας!

Φαίνεται ότι θα ξανα-λειτουργήσει το πάλαι ποτέ Οικοτροφείο της Μητρόπολης (1959-2004), στην γωνία Κ.Καρτάλη-Αναλήψεως. Φαίνεται ότι εξασφαλίστηκε χρηματοδότηση 2.000.000 € για μετατροπή του κτηρίου σε «Ακαδημία Εκκλησιαστικών Τεχνών», στα ελληνικά Σχολή Βυζαντινής Μουσικής και Σχολή Αγιογραφίας. Βέβαια το 2019 υπήρχαν δημοσιεύματα ότι το κτήριο θα λειτουργούσε πάλι ως Οικοτροφείο με χρηματοδότηση 600.000 € «προς όφελος των νέων γενιών και των οικογενειών τους που θέλουν να δουν τα παιδιά τους να σπουδάζουν αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα» και ανάμεσα έπεσαν ιδέες περί ξενώνα αστέγων. Γι’ αυτό εμείς γράφουμε «φαίνεται». Το βέβαιο είναι ότι κάτι επιτέλους πρέπει να γίνει και μακάρι να βρεθεί η καλύτερη λύση για το κοινωνικό σύνολο της ευρείας Μαγνησίας.

Πανηγυρισμούς διαπίστωσα τις τελευταίες ημέρες, λόγω υποβολής 8 (οκτώ) υποψηφιοτήτων για την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα Βόλου, μεταξύ των οποίων μία από το (περιβόητο τον τελευταίο καιρό λόγω…Βρυξελλών) Κατάρ, μία από «Βούλγαρους δισεκατομμυριούχους» και έξι από ελληνοανάμικτα σχήματα, με ιδιαίτερη έμφαση, από εμάς, στην Χαλυβουργία Ελλάδος αυτοπροσώπως, στην παντού και πάντοτε παρούσα ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ (ο πεθερός του υπουργού κυρίου Γεραπετρίτη) και (ω! του θαύματος) στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης. Τουλάχιστον προς στιγμήν γλιτώνουμε τους Κινέζους…! Και εγώ εξακολουθώ να πιστεύω, συμπολίτες, ότι αυτό είναι ένα τεράστιο, ξένης έμπνευσης, λάθος, που αν τελικά υλοποιηθεί το κέρδος του «Ταμείου» θα είναι ελάχιστο και τις συνέπειες θα τις πληρώνει για πάντα η περιοχή μας.

Κυριακή βράδυ η τηλεόραση ξανα-παίζει την «Σωφερίνα» με τον μνημειώδη αλλήθωρο Γύλο του Βασίλη Αυλωνίτη και το τραγουδάκι «…όποιος πιάνει το τιμόνι, πού και πού να φασκελώνει…» υλοποιούμενο στον λεβέντη τροχονόμο Τάσο Γιαννόπουλο – στα χρόνια της αθωότητας, 60 χρόνια μετά το φασκέλωμα θεωρείται βαρέως αντικοινωνική συμπεριφορά, διωκόμενη από τον υπεράνω όλων Νόμο…

Μέσα στις γιορτές ήρθαν και με βρήκαν δύο ιδιαίτερης αξίας δώρα. Το ένα είναι το ημερολόγιο του Παραρτήματος Βόλου του Λυκείου των Ελληνίδων για το 2023, αφιερωμένο στο μοναδικό στα χρονικά της παγκόσμιας – είμαι βέβαιος – χειροτεχνίας έργο της κεντημένης Χάρτας του Ρήγα Βελεστινλή, ένα έργο «αδιανόητο», που όμως η θέληση και η υπομονή από 12 συμπολίτισσες κεντήστρες κατάφεραν να υλοποιήσουν σε έναν ενιαίο καμβά διαστάσεων περίπου 2,00*1,90 m (συνολικού εμβαδού 3,86 m2). Το είδαμε αναρτημένο σε περίοπτη θέση στο Αρχαιολογικό μας Μουσείο τον Ιούνιο του 2021, τώρα βρίσκεται στην Αθήνα, στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου και προβλέπεται να παραμείνει μόνιμα. Με όλον τον σεβασμό τόσο στο πανάξιο Συμβούλιο του Λυκείου, όσο και στις 12 συμπολίτισσες Κυρίες κεντήστρες, όσο και στον Θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, προσωπικά προτιμώ το έργο να επιστρέψει και να εκτίθεται στον Βόλο, εκεί όπου ανήκει – με όλη μου την αγάπη.

Το δεύτερο είναι ένα λεύκωμα φωτογραφιών, αποτέλεσμα «άπειρων» οδοιπορικών σε «Ασύχναστους τόπους στη Μητρόπολη Δημητριάδος» της Όλιας Γκλουσένκο και του Κωστή Δρυγιανάκη. Και η «οδός ᾗ επορεύθησαν» (Γένεσις 35:3) μακρά, από το Τρίκερι στην Αγιά μέσω Καναλίων, απ’ το Ξουρίχτι στον Παλαιό Πλάτανο του Αλμυρού μέσω Λαμπινούς, από τον Λαύκο στην Άνω Κερασιά μέσω Μελισσατίκων, από τον Μυλοπόταμο στην Μιτζέλα κι από την Φακίστρα στις Αλυκές και στην Νέα Αγχίαλο μέσω Τσαγκαράδας και Βυζίτσας και πάει λέγοντας, 195 φωτογραφίες τέχνης, αλλά κυρίως ευαισθησίας, σεβασμού και αγάπης. Οι ασύχναστοι (τι υπέροχη λέξη!) τόποι λατρείας είναι εκκλησιές, καθολικά μοναστηριών και ξωκλήσια που δεν δέχονται συχνά την επίσκεψη της φροντίδας, δεν ξέρουν τι είναι «συντηρητής», καλά-καλά έχουν ξεχάσει τι είναι «μάστορας», όμως είναι εκεί, στέκουν (όσο αντέχουν ακόμη, κι αυτό είναι ένα σοβαρό θέμα) και διαιωνίζουν με τις λίγες δυνάμεις τους την Πίστη. Διατηρούν τις εικόνες τους, σκοροφαγωμένες ίσως, ξεθωριασμένες ίσως, τα ταλαιπωρημένα ξυλόγλυπτα ή «κοντραπλακέ» τέμπλα τους, τα σκουριασμένα μανουάλια, διατηρούν την Πίστη. Η Όλια και ο Κωστής έχουν την ικανότητα να βλέπουν πίσω ή μέσα από τα αντικείμενα, έχουν την δύναμη να αποτυπώνουν τις δυνάμεις που διαφεντεύουν τον ορατό και τον αόρατο κόσμο. Θεωρώ την δουλειά τους σ’ αυτό το λεύκωμα ευλογία.

Ακόμη ένας ισχυρότατος σεισμός στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας, χιλιάδες θα είναι πάλι οι νεκροί – ο Θεός να φυλάει. Χιονίζει κιόλας, χειμέρια τα πράγματα. Σας αγαπώ ορθολογικώς, γεια σας.

Η φωτογραφία δηλώνει ξεκάθαρα ότι το καλοκαίρι θα ξανάρθει.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 08.02.2023, αρ.φύλλου 3871)

κυκλο-φ-οριακα 1136, 1 Φεβρουαρίου 2023

 

Πάει ο πρώτος. Άλλοι 11 έμειναν, «φεύγει η ζωή, τελειώνει, σαν σεντόνι ξεδιπλώνει / τον εαυτό μου που τον ξέχασα, τον μέσα κόσμο μου που έχασα…» τραγούδησε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης παρέα με την Ελευθερία Αρβανιτάκη και τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο Αλκίνοος, που έγραψε και τραγούδησε με την Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας και τους κατοίκους του χωριού το ιστορικό, πλέον, τραγούδι «Σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει / όποιος το πίνει πολεμάει κι αντέχει / δεν τ’ αγοράζω, δεν πουλώ / μα με κερνάς και στο κερνώ / σαν το νερό των Σταγιατών δεν έχει», ο Αλκίνοος, τον οποίο ο Άρχοντάς μας «δεν γνωρίζει» (και όχι μόνο…) – άλλωστε νομίζω ότι το μόνο που γνωρίζει είναι το ποδόσφαιρό, κι αυτό κατά διαόλου πάει τελευταία, το καμάρι μας, το Πανθεσσαλικό μας Στάδιο, νεκροταφείο έχει γίνει, ακόμη και ο Παναιτωλικός κάρφωσε τη μαχαιριά τού 2-3, πώς πάει, άραγε, το στοίχημα;

Καλημέρα συμπολίτες και απανταχού αναγνώστες! Με χαρά σας συναντώ κάθε Τετάρτη και επίσης ξέρω ότι πολλοί από εσάς περιμένετε «εναγωνίως»  αυτή την συνάντηση, είτε στο χαρτί της εφημερίδας, είτε στις διάφορες εκφάνσεις του διαδικτύου. Πολλά τα θέματα της (δικής μας…) επικαιρότητας, πάμε να δούμε πόσα θα προλάβουμε.

Καθυστερεί η ανακαίνιση της Κίτρινης Αποθήκης από την εταιρεία «ΑΡΧΙΤΕΧ», η οποία αναμένεται να αποχωρήσει από το έργο, λόγω έλλειψης ρευστότητας. Μάλιστα. Αυτή η εταιρεία είναι που ολοκλήρωσε την κατασκευή του γνωστού parking στο τετράγωνο Φιλελλήνων-Δημητριάδος, για το οποίο στις 02.08.2018 είχε προσφέρει έκπτωση 59,79% για προϋπολογισμό 10,4 εκατ. €έ (κυκλο-φ-οριακα 938 10.08.2018). Παράλληλα ξεκίνησε το έργο τής Κίτρινης Αποθήκης στα μέσα Οκτωβρίου 2019 (κυκλο-φ-οριακα 988 23.10.2019), προϋπολογισμού 10,5 εκατ. €, δεν έμαθα με πόση έκπτωση, και φαίνεται ότι τώρα, πλέον, σώθηκε το διαθέσιμο χρήμα, μαζί με τις παλληκαριές των μεγάλων εκπτώσεων – ας μας πει κάποιος αν εξοφλήθηκε, τουλάχιστον, η κατασκευή του parking. Το γεγονός είναι ότι ένα ακόμη εμβληματικό έργο σε τούτη την πόλη, η ανακαίνιση-νέα χρήση από το Πανεπιστήμιο ως Κέντρο Καινοτομίας και Έρευνας «Ιάσων» της ιστορικής Κίτρινης Αποθήκης, μένει στη μέση, κάποια φέσια κυκλοφορούν στην αγορά και εμείς μόνο να ελπίζουμε Kostas Agorastos μπορούμε…

Τεράστιο, λένε οι πληροφορίες της εφημερίδας, είναι το ενδιαφέρον μεγάλων τεχνικών εταιρειών να κατασκευάσουν την περιβόητη Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων (ΜΕΑ) στον ΧΥΤΑ του Βόλου, έργο 103 εκατ. €. Κι όταν λέμε μεγάλων εννοούμε τις δύο από τις τέσσερεις που ασχολούνται με ό,τι περπατάει, ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει, κυριολεκτικώς και ανυπερθέτως, σ’ αυτή τη χώρα, την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και την ΕΛΛΑΚΤΩΡ, κύριους κατασκευαστές δρόμων και σιδηροδρόμων, λιμένων, φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων, αεροδρομίων, κτηρίων, σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ΗΡΩΝ) και ό,τι άλλο βρεθεί στο διάβα τους. Οι άλλες δυο είναι εξειδικευμένες στη διαχείριση απορριμμάτων γενικώς. Και ο καημός όλων αυτών των μεγάλων είναι το πώς θα φτιάξουν καύσιμα για την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ! Η οποία προσφάτως εδήλωσε πως η καύση σκουπιδιών είναι περιβαλλοντικά ωφέλιμη!! Εμένα μου φαίνεται τελείως τρελό όλο αυτό, τελείως παράλογο. Την ίδια ώρα που τα επικίνδυνα αιωρούμενα σωματίδια στην βολιώτικη ατμόσφαιρα είναι διαρκώς ιδιαίτερα αυξημένα και οι καρκίνοι σκοτώνουν.

Ύστερα θυμάμαι την μεγάλη διαδήλωση κατά της καύσης σκουπιδιών, 13 Ιουνίου 2020, όπου τραυματίστηκε βαρύτατα ο αστυνομικός διευθυντής από ένα μπαλόνι γεμάτο νερό και την επομένη τα παλληκάρια του έσπασαν στο ξύλο τον Βασίλειο Μάγγο και 2 ½ χρόνια μετά εξακολουθούν να σφυρίζουν αδιάφορα – τώρα ο εν τω μεταξύ προαχθείς εις ταξίαρχον διευθυντής μετατίθεται εις Καρδίτσαν, αθώος παντός αίματος. Ένα από τα βασικά αιτήματα εκείνης της διαδήλωσης ήταν «ΟΧΙ στην κατασκευή εργοστασίου SRF/RDF», αυτουνού του αποπάνω, με τα 103 μιλιούνια.

Τα νούμερα αυτοκινήτων που ξεκινούσαν με ΒΟ μας τελείωσαν. Ο χαρακτηριστικός συνδυασμός που υποδήλωνε Βόλο και ακολουθούνταν από όσα γράμματα ταίριαζαν στο λατινικό αλφάβητο (ΒΟΑ, ΒΟΒ, ΒΟΕ…ΒΟΤ, ΒΟΥ, ΒΟΧ, αποκλειομένων εξ αρχής των Γ, Δ, Θ, Λ, Ξ, Π, Σ, Φ, Ψ, Ω, 10 από τα 24) σώθηκε, εξαντλήθηκε. Τώρα πλέον τα βολιώτικα αυτοκίνητα έχουν αριθμό κυκλοφορίας που αρχίζει με ΒΒ, ΒΒΑ αυτή την στιγμή. Διαβάζεται «βαβά» και σε κάποια παλαιότερα Ελληνικά αυτό σήμαινε τραύμα, «το παιδί έπεσε κι έκανε βαβά» έλεγαν οι παλιές γιαγιάδες. Θα μου πεις «σιγά τον τραχανά, ποιος νοιάζεται;» και θα συμφωνήσω ότι δεν νοιάζεται κανείς, πέρα ως πέρα. Ούτε ένα σοβαρό σύστημα αριθμοδότησης αυτοκινήτων δεν καταφέραμε να έχουμε σ’ αυτή τη χώρα, δείτε τι χάος επικρατεί στα αυτοκίνητα από την Αττική, όπου οι αρχικοί συνδυασμοί γραμμάτων είναι 67 (!!) π.χ. ΥΙ, ΧΕ, ΖΧ, ΟΤ κ.ο.κ, 67 τυχαίοι συνδυασμοί δύο γραμμάτων δηλώνουν ότι το αυτοκίνητο ταξινομήθηκε στον Νομό Αττικής, ακόμη ένα ελληνικό θαύμα.

Μια είδηση που μας προκάλεσε αρκετό γέλιο λέει ότι ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Θεσσαλίας & Στερεάς Ελλάδας ζήτησε από το ΤΑΙΠΕΔ να διασφαλίσει ότι ο ιδιώτης που θα λειτουργήσει το Λιμάνι του Βόλου δεν θα αυξήσει τα τιμολόγια χρήσης. Εμείς που ρωτάμε εδώ και μήνες ποιο θα είναι το όφελος της πόλης μας από την ιδιωτικοποίηση του Λιμένα αισθανθήκαμε πολύ υπερήφανοι που καταφέραμε τουλάχιστον να προβληματίσουμε τους Βιομηχάνους της γειτονιάς μας.

Μπερδεμένες ιστορίες Κυρίες, Κύριοι και Αγαπητά μου Παιδιά. Στις 20 Ιανουαρίου 1991 δημοσιεύτηκαν τα πρώτα κυκλο-φ-οριακα, τα σημερινά είναι τα 1136^α, ζωή να ‘χουμε και ν’ αγαπιώμαστε. Και να μην ξεχνιόμαστε: ΟΧΙ εγκατάσταση LNG στον Παγασητικό Κόλπο! Πώς δουλεύει το κατασκευής ΑΡΧΙΤΕΧ parking Φιλελλήνων; Μετά λόγου γνώσεως Γεια σας και Χαρά σας.

Στην φωτογραφία, Νοέμβριος 2014, οι συμμαθητές απόφοιτοι 1971 του 2^ου Γυμνασίου Αρρένων σε συνάντηση αναμνήσεων (ελληνιστί reunion).

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 01.02.2023, αρ.φύλλου 3866)