κυκλο-φ-οριακα 1217, 27 Νοεμβρίου 2024

 

Πέρασε κι αυτή η υπερ-πανσέληνος (είπαμε, τα πάντα πλέον σ’ αυτή τη χώρα είναι «υπέρ», σε κάποια εφημερίδα διάβασα τον πρωτότυπο τίτλο «θηριώδες πρωτογενές υπερπλεόνασμα», το οποίο, μάλιστα, προβάλλεται (προπαγανδίζεται, σωστότερα…) ως μοναδικό σε όλη την Ευρώπη). Η οποία πανσέληνος έχει και τρία, να σε χαρώ, παρατσούκλια: «ψυχρή πανσέληνος» (έχουμε σκάσει στη ζέστη, Νοέμβρη μήνα), «πανσέληνος της μεγάλης νύχτας» (δεν ξέρω γιατί) και «πανσέληνος του κάστορα» (με προέλευση ινδιάνικη, που τώρα την θυμήθηκαν οι Αμερικάνοι, αφού έχουν συστηματικά εξοντώσει όλους τους ιθαγενείς Ινδιάνους). Και μια που λέμε για ονομασίες, ποιος βλάκας, πάλι, ονόμασε «Αλέξανδρο» μια (υποτιθέμενη, εν τέλει) κακοκαιρία; Τι θα γίνει με αυτά τα ονόματα επιτέλους; Δεν μπορεί να ταυτίζουμε ονόματα με θετική σημασία για την ζωή μας με καταστροφές, δεν πρέπει να ευτελίζουμε έτσι τις έννοιες. Μελέτησα την λίστα με τα 24 ονόματα για την περίοδο Οκτώβριος 2024-Σεπτέμβριος 2025 που συναποφασίστηκε από τις Μετεωρολογικές Υπηρεσίες Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ. Μια λίστα με τα 24 αρχικά της αγγλικής (τι άλλο;…) γλώσσας και βλέπω στο C Coral, στο D Daphne (Δάφνη, θα με καταστρέψει η κόρη μου…), στο E Ermis (ο αγγελιοφόρος των θεών), στο G Gerasimos, στο N ο φίλος μου ο Nestor, στο P η Αγία Pelagia, στο S ο σοφός νομοθέτης Solon, στο Z η φίλη μου η Zoe (η Ζωή θα μας καταστρέψει, δηλαδή). Δεν μ’ αρέσει καθόλου όλο αυτό. Και του χρόνου θα πρέπει να ορίσουν καινούργια. Και δεν αποκλείεται καθόλου μίαν ημέραν των ημερών να μας καταστρέψει ένας Babis, τι ντροπή!

Καλημέρα, λοιπόν, συμπολίτες και απανταχού αναγνώστες. Με υγεία και όση δύναμη διαθέτουμε ακόμα προσπαθούμε όλοι να αντιμετωπίσουμε την «ανάπτυξη» που μας χτυπάει από παντού. Ευτυχώς ακόμη κάνει ζέστη και τα υψηλά κόστη για την θέρμανση δεν έχουν δώσει το παρόν. Τώρα παλεύουμε με τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, ένα όργιο κερδοσκοπίας, παντελώς ανεξέλεγκτο, που κάνει καλό μόνο στους παρόχους (όλα τα καλά παιδιά, αφεντικά στην ενέργεια…) και στους διαφημιστές, που σκαρφίζονται ό,τι δεν μπορείς να φανταστείς για να προωθήσουν το προϊόν. Κι όταν βλέπω την ΔΕΗ, στην οποία δεν ξέρω γιατί παραμένει ακόμα αυτό το αρχικό «Δ», που σημαίνει (σήμαινε…) «Δημόσια», να διαφημίζει κουπονάκια για φτηνότερο καφέ, για μαξιλαράκια, εκπτωσούλες και άλλες αηδίες προκειμένου να προσελκύσει πελάτες, με πιάνουν κάτι νεύρα! για φτύσιμο είναι, συνάνθρωποι. Για να κερδίζει ασύστολα η αμερικάνικη CVC, συμφερόντων, μεταξύ πολλών άλλων, και της αγίας οικογένειας Μητσοτάκη, κι αν περιμένουμε έλεγχο τιμών θα «φύγουμε» περιμένοντας. Εκτός αν…

Πέρασα προχθές να δω και να φωτογραφήσω την καινούργια γέφυρα στον Κραυσίδωνα, στην άκρη της οδού Χαϊδαρίου, λίγο μετά το κτήριο του 6^ου Γυμνασίου, έργο της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας & Σποράδων (οι οποίες Σποράδες, Βόρειες τις λέγαμε αν δεν απατώμαι, ως γνωστόν λόγω Καλλικράτους, δεν ανήκουν πια στην Μαγνησία). Κατ’ αρχήν δεν κατάλαβα την κυκλοφοριακή χρησιμότητα αυτής της γέφυρας – βεβαίως δεν έχω δει κάποια σχετική κυκλοφοριακή μελέτη, και ίσως το συμπέρασμά μου να είναι κάπως αυθαίρετο, αλλά σαφώς δεν βλέπω στην απέναντι πλευρά κάποια πολεοδομική ανάπτυξη που να απαιτεί σύνδεση με την οδό Ιωλκού. Ύστερα σκέφτηκα ότι και μόνο η ύπαρξη αυτής της γέφυρας αφ’ ενός θα αυξήσει την κυκλοφορία στην οδό Χαϊδαρίου, πράγμα επικίνδυνο για τα πολλά παιδιά του Γυμνασίου, και αφ’ ετέρου θα δυσχεράνει την λειτουργία του φωτεινού σηματοδότη και γενικά της οδού Ιωλκού, σε αυτό το συνήθως συμφορημένο τμήμα, πολύ κοντά στον Περιφερειακό Δρόμο. Αυτά από κυκλοφοριακή άποψη. Από κατασκευαστική άποψη βλέπω ισχυρά μπετονένια βάθρα στις όχθες και ένα μεσόβαθρο, στην μέση της κοίτης του Κραυσίδωνα, φαντάζομαι με ισχυρή θεμελίωση. Το οποίο μου δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερο προβληματισμό ως προς την αναγκαιότητα του έργου, δεδομένου ότι ένα χρόνο τώρα ακούμε από παντού περί της αδηρίτου αναγκαιότητος να είναι οι κοίτες των χειμάρρων απολύτως καθαρές και άνευ ουδενός εμποδίου – είδαμε τι έγινε σε κάποιες γέφυρες, είδαμε τι κόψιμο έφαγαν τα ανέκαθεν δέντρα – και με κάνει να αναρωτιέμαι αν ένα ισχυρό μπετονένιο μεσόβαθρο θεωρείται ή όχι εμπόδιο…

Και ο εννοών εννοείτο! Αλλά λέγοντας για Γυμνάσιο, ήρθε και με βρήκε πρώτα μία διαμαρτυρία γονέων και κηδεμόνων (και όχι κη-δαιμόνων…) και ύστερα μία ανακοίνωση της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης περί ίδρυσης στον Βόλο ενός νέου Γυμνασίου, 11^ου κατά σειρά. Πάρα πολύ ωραία. Ο πληθυσμός αυξάνεται, τα παιδιά αυξάνονται, εμπρός να ιδρύσουμε καινούργιο Σχολείο. Το οποίο Σχολείο, όμως, αγαπητοί συμπολίτες, θα το στριμώξουμε μέσα στα κτήρια του 1^ου Γυμνασίου-Λυκείου, στο ονομασθέν Παγκύπριο διδακτήριο, λόγω του ότι χτίστηκε μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του 1955 χάρη στην γενναία επιχορήγηση των Κυπρίων Αδελφών. Στα ίδια, λοιπόν, αυτά κτήρια, στα οποία φιλοξενούνταν μέχρι το 1971 και το 2^ο Γυμνάσιο, θα στεγαστεί τώρα και το 11^ο Γυμνάσιο. Εν έτει 2025 ή «σε βάθος εννεαετίας», αν κατάλαβα καλά. Και αναρωτιέμαι: καλά, τότε, στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 η Ψωροκώσταινα του Μποστ δεν μπορούσε, δεν ηδύνατο να διαθέσει μεγάλα κονδύλια, βρήκε όμως κάποια, κατάφερε κι έφτιαξε ένα καινούργιο Σχολικό Κτήριο, και μάλιστα το κόσμημα των Σχολικών Κτηρίων πανελληνίως, για να στεγάσει το πολύπαθο 2^ο Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου. Ακολούθησαν κι άλλα σχολικά κτήρια, ας μην αναφερθώ λεπτομερώς. Τώρα, η Ελλάδα-πρότυπο, που την παρακολουθεί να πρωτοπορεί όλη η Ευρώπη και την ζηλεύει, που έχει πετύχει τα παγκοσμίως μεγαλύτερα πρωτογενή, δευτερογενή και τριτοτεγενή υπερπλεονάσματα, η Ελλάδα της υπερ-Ανάπτυξης δεν μπορεί να προγραμματίσει μέσα στα επόμενα εννέα (9) χρόνια να χτίσει ένα καινούργιο σχολικό κτήριο στον Βόλο για ένα καινούργιο Σχολείο; Τραγικά πράγματα συμπολίτες.

Όπως τραγική είναι και η απόφαση περιβαλλοντικής αδειοδότησης ανεμογεννητριών στο (Νότιο) Πήλιο, το οποίο Πήλιο, ως γνωστόν, προστατεύεται από το αυστηρότατο «Διάταγμα Πηλίου». «Ο αιολικός σταθμός θα αποτελείται από επτά (7) ανεμογεννήτριες … με διάμετρο πτερωτής 114 m και ύψος πυλώνα 80 m. Στις θέσεις εγκατάστασης των ανεμογεννητριών προβλέπεται η διαμόρφωση πλατειών. Ο ΑΣΠΗΕ θα εγκατασταθεί κατά μήκος κορυφογραμμής με προσανατολισμό ΒΒΑ-ΝΝΔ, όπου το υψόμετρο κυμαίνεται μεταξύ 245 m και 365 m. Η συνολική επιφάνεια κατάληψης των πλατειών ανέρχεται σε 50.932,91 m2, το εμβαδόν του γηπέδου του οικίσκου ελέγχου θα είναι ίσο με 4.095,92 m2 και το εμβαδό του γηπέδου εγκατάστασης του Υ/Σ θα ανέρχεται στα 6.807,38 m2». Αυτά, με την ολόθερμη αγάπη μου. Γεια σας.

Στην φωτογραφία σταθμοί στα καμένα της Καρύστου, φέτος τον Αύγουστο.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 27.11.2024, αρ.φύλλου 4296)

κυκλο-φ-οριακα 1206, 4 Σεπτεμβρίου 2024

Καλημέρα και Καλό Φθινόπωρο συμπολίτισσες και συμπολίτες και απανταχού αναγνώστες. Όλον τον Αύγουστο χωρίς κυκλο-φ-οριακα, δεν ξέρω πώς αντέξατε. Εμείς, πάλι, κάτι το συγκλονιστικό αφ’ εαυτού μας αυγουστιάτικα δεν κάναμε, άλλοι ανέλαβαν να μας συγκλονίσουν – μερικά μπάνια, στις μη συγκρίσιμες θάλασσες του Αη Γιάννη και της Ερέτριας, λίγες μπύρες παραπάνω, καλές παρέες στο φεγγαρόφωτο, τι άλλο είναι οι καλοκαιρινές διακοπές; Έτσι κι αλλιώς «υπερτουρισμό» δεν έχουμε, ήρεμες καταστάσεις έχουμε, και πολλούς βαλκάνιους τουρίστες, με αυτοκίνητα πολλών κυβικών, υβριδικά, μεγιστάνων γενικώς. Όμως, με την αφορμή της έλευσης ενός καλού φίλου από την Αθήνα στην Πορταριά με ένα αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκίνητο μάρκας Tesla, διαπιστώσαμε ότι σε ολόκληρο το Πήλιο δεν υπάρχει ένας πραγματικός σταθμός φόρτισης. Να μην γίνουμε «εχθροί του τόπου», αλλά εσείς οι «φίλοι του τόπου» πώς το κρίνετε αυτό, και μάλιστα σε μια περίοδο που επειγόντως και επιμόνως αναζητούνται τουρίστες στην πληγείσα περιοχή μας;

Τέλος πάντων, τελείωσαν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες με τα αρκετά μετάλλιά μας, τώρα γίνονται οι Παραολυμπιακοί Αγώνες, πάντα στο Παρίσι, τελείωσε και το φετινό καλοκαίρι, και στο τελείωμα μας επιφύλαξε μία ακόμη δυσάρεστη έκπληξη, τα εκατομμύρια νεκρά ψάρια στον χείμαρρο Ξηριά κι από ‘κει στον Παγασητικό Κόλπο. Η φωτογραφία για την Ιστορία της στήλης, με ευχαριστίες στην φίλη Κυρία Ελένη Παπαθανασίου. Δεν έχει ξανασυμβεί τέτοιο φαινόμενο, κι αν δεν απατώμαι ούτε παγκοσμίως σε τέτοια έκταση. Συνέβη εδώ, στον καταραμένο τόπο, δεν βρίσκω άλλον χαρακτηρισμό. Όπου κανείς μα κανείς ασχολούμενος με το θέμα της Κάρλας δεν προέβλεψε τον «ευτροφισμό» των ψαριών ως αποτέλεσμα της πλημμύρας, κανείς (στα ελληνικά) δεν είδε τα ψαράκια να πληθαίνουν, όλοι ήσυχοι και αμέριμνοι εφ’ όσον η (τεχνητή) λίμνη στράγγιζε στον μεγάλο (;) Κόλπο (ίσως και χαβούζα…) και τα χωράφια θα επανέρχονταν (λέμε τώρα…) στην χρήση, όλα καλά κι όλα ωραία, οι μετρήσεις σωστές, τα μπάνια του λαού αδιατάρακτα (ξαναλέμε τώρα…), ο ίδιος ο ανεύθυνος Άρχων (κάποτε ξέραμε ότι αυτόν τον τίτλο τον είχε μόνο ο Βασιλιάς) κολυμβητής στις Αλυκές και υβριστής όσων τολμούσαν να έχουν επιφυλάξεις, ο καιρός να περνάει και ξαφνικά …η φωτογραφία.

Τα υπόλοιπα είναι στα πλαίσια της γνωστής, εδώ και δέκα χρόνια, ιστορίας της αποποίησης πάσης ευθύνης αλλά και της «εθελοντικής» προσφοράς προς την αγαπημένη πλην όμως «που@@να» πόλη και των ανέξοδων μηνύσεων, κι από την άλλη πλευρά της αμηχανίας ενός συστήματος διοίκησης που δεν μπορεί να ελέγξει τα πράγματα, διότι απλούστατα δεν έχει ελεγκτικούς μηχανισμούς. Η φωτισμένη κυβέρνησή μας, υπακούοντας, προφανώς, σε κάποια ιδιωτικά συμφέροντα (και ένα δείγμα πήραμε με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε περιοχές natura) κατήργησε δια νυκτός τον Φορέα Διαχείρισης της Κάρλας μαζί με όλους τους ανάλογους φορείς σε όλη την Ελλάδα και μετέθεσε τις σχετικές ευθύνες σε κάποιες μπερδεμένες και υποστελεχωμένες δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες, κατά τα ειωθότα, δεν προλαβαίνουν ούτε να σε κοιτάξουν, όχι να κοιτάξουν τα ψάρια.

Αποτέλεσμα όλων αυτών ένα και μοναδικό: καταστροφή. Μία ακόμα, μετά την φωτιά, τις βόμβες στην Νέα Αγχίαλο, την καταστροφή των ελικοπτέρων και το πλημμυρικό παρεάκι του Δανιήλ με τον Ηλία που μπάζωσε το Λιμάνι και κατέστρεψε ότι είχε απομείνει από τον σιδηρόδρομο. Και για όλα αυτά φταίνε πάντα οι άλλοι και οι δικοί μας κάνουν την πάπια – εκτός από τα φοβερά και τρομερά μάσα μαζικής αποβλάκωσής μας, ακούσατε τίποτε από τον μεγάλο σύμβουλο της Πολιτείας, το ΤΕΕ; κάτι σοβαρό από το Επιμελητήριο Μαγνησίας, που πάει και για εκλογές, κάτι επιστημονικό από το Πανεπιστήμιό μας, που έχει και Τμήμα Ιχθυολογίας και Υδάτινου Περιβάλλοντος; Μόνο ο Ιατρικός Σύλλογος, τα Κόμματα (πλην, φυσικά, του σαραντατακατό, που κρύφτηκε, όπως συνηθίζει), και οι τόσο δυσφημισμένες και προπηλακισμένες περιβαλλοντικές οργανώσεις άρθρωσαν έναν λόγο.

Δεν πάμε καλά, συμπολίτες, δεν πάμε καθόλου καλά. Ο Βόλος απαξιώνεται καθημερινά, περίγελως γίνεται στα τηλεοπτικά κανάλια όπου ο Άρχοντας ακαταπαύστως βρίζει τους πάντες και τα πάντα, δεν τολμάμε να πούμε ότι αυτός είναι ο τόπος που μας γέννησε – το βίωσα πάλι τώρα, στην επίσης πολύπαθη Εύβοια. Στην οποία, ειρήσθω εν παρόδω, κάναμε μια αυτοκινητοβόλτα μέχρι την πολύ όμορφη Κάρυστο, στο νότιο άκρο του νησιού, και γέμισε το μάτι μας ανεμογεννήτριες, σειρές, συστάδες ολόκληρες στις άδενδρες κορυφογραμμές, μέχρι και πολύ κοντά στον δρόμο, «τέρατα βαμμένα στα λευκά / με φτερούγες γλάρων στο κεφάλι» κατά παραφθορά των στίχων του Νίκου Καββαδία. Στο φατσοβιβλίο έχω κάνει σχετική ανάρτηση που μόνο λίγο αποδίδει το δέος όλης αυτής της εγκατάστασης. Τώρα είναι πανέτοιμοι οι «όμιλοι» να κάνουν το ίδιο και στην καμένη βόρεια Εύβοια. Χωρίς να αφήνουν στην άκρη τα «πράσινα πυρηνικά εργοστάσια» (θου Κύριε φυλακήν…), που όλο και τα κλωθογυρίζουν στα δικά τους και τα φιλικά τους ιστοκατασκευάσματα πολιτικής παραπληροφόρησης.

Και επανερχόμενοι στον Βόλο, τα δυο-τρία εργάκια ακόμα εκεί, ανοιχτά εργοταξιάκια. Βγήκε και Δελτίο Τύπου (κι αυτό δεν έχει ξαναγίνει) που έλεγε ότι μετά την ψιλο-νεροποντή, όπου πάλι πλημμύρισαν τα φρεάτιά μας, ο εργολάβος του νέου δικτύου ύδρευσης συμπλήρωσε άμμο στα χωρίς άσφαλτο σκάμματα διότι υποχώρησαν τα υλικά επίχωσης. Τέτοια ξεφτίλα, το αυτονόητο να γίνεται εύσημο για το πόπολο, τι να πω;

Ας διατηρήσουμε, τουλάχιστον, την σωματική, την ψυχική και την πνευματική μας υγεία. Δεν μπορεί, θα έρθουν καλύτερες μέρες. Σας αγαπώ και σας υπολήπτομαι δεόντως, γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 04.09.2024, αρ.φύλλου 4238)

κυκλο-φ-οριακα 1020, 8 Ιουλίου 2020

το πεζοδρόμιο του Αη Γιάννη

Μια υπέροχη πανσέληνο μας χάρισε το Αιγαίο την περασμένη Κυριακή, καλημέρα συμπολίτες! Τα πράγματα στον τουρισμό δεν φαίνεται, δυστυχώς, να πηγαίνουν πολύ καλά, ο κορωνοϊός CoViD-19 από την άλλη μεριά φαίνεται ότι καλά κρατεί ανά την υφήλιο (υφήλιος = υπό τον ήλιον, ο ήλιος παίρνει δασεία και το «π» γίνεται «φ», πόσο πιο σημαντικό είναι να μαθαίνουν τα παιδιά της Ελλάδας ζωντανά ελληνικά από τα νεκρά λατινικά, που πεισματικά επανέφερε η κα. Κεραμιδαρέως, στην πρόσφατη 459^η μεταρρύθμιση της μεταρρυθμισμένης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης…). Κορωνοϊός, λοιπόν, και οι καμπάνιες καλά κρατούν επίσης, λεφτά υπάρχουν, δόξα τω Θεώ, όπου να ‘ναι θα ‘ρθει κι ένα 5^ο μνημόνιο, θα πνιγούμε στο χρήμα.

Είναι πολλοί οι πεινασμένοι αυτού του τόπου, συμπολίτες. Ο ένας (θαλασσο)δανείζεται από τέσσερις (4) Τράπεζες για να κάνει την μεγάλη επένδυση στο Ελληνικό, ο άλλος δανείζεται από λιβανέζους για να πάρει τηλεοπτική συχνότητα, οι «ενημερωτικές ιστοσελίδες», που ξεφυτρώνουν κάθε μέρα, έχουν καρμπόν διαφημίσεις για τηλεφωνικά ραντεβού και θεραπείες αντιγήρανσης και καρμπόν μικροπολιτικές «αναλύσεις» αλλά χρειάζονται λεφτά για να γράψουν «μένουμε ασφαλείς», τα ψευτο-δέντρα στις ζαρντινιέρες κοστίζουν 350 € έκαστον και τα χρώματα εδάφους (κόκκινο, κίτρινο, πράσινο) βάφονται από συγκεκριμένη εταιρεία, όπως και συγκεκριμένες ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση, λέμε) αναλαμβάνουν με 130.000 € εκστρατείες αντιμετώπισης των κοινωνικών αντιδράσεων για την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων (επί αυτού θα μου επιτρέψετε να περιμένω με αγωνία την συνάντηση του Δημάρχου Νοτίου Πηλίου με την Κυρία Πρόεδρο μιας από αυτές τις ΜΚΟ, που τυγχάνει αδελφή του Πρωθυπουργού – απλή σύμπτωση …).

Η αιολική ενέργεια, η καινούργια ψύχωση των ελληνικών επενδυτικών κύκλων, που μάλλον εξάντλησαν τις δυνατότητες των φωτοβολταϊκών πάρκων και βρήκαν καινούργιες κερδοφόρες περιπέτειες στον τομέα της ενέργειας. Μεγάλο θέμα, τεράστιο, για μία ακόμη φορά η ελληνική κοινωνία διχάζεται χωρίς να έχει την απαιτούμενη πλήρη πληροφόρηση. Για παράδειγμα, σε μια διαδικτυακή συζήτηση έθεσα χωρίς να πάρω απάντηση δύο απλά όσο και αφελή ερωτήματα: α) τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, το νερό των ποταμών, είναι ΑΠΕ; (Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας) β) πόσες (αριθμός) ανεμογεννήτριες χρειάζονται για να αντικατασταθεί πλήρως η σημερινή παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τον λιγνίτη; Επίσης διάβασα ένα υποτίθεται σχετικό περισπούδαστο άρθρο του ομότιμου καθηγητή του Μετσοβίου κ. Θεοδόση Τάσιου, που δυστυχώς δεν έλεγε τίποτε εκτός από το ότι 70% της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνεται στην Ελλάδα εισάγεται από άλλες χώρες! Δικαιολογεί αυτό το νούμερο την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε όλα τα ελληνικά βουνά, νησιά, στεριά και θάλασσα αλά Δανία; Ο θείος Κώστας, ο θείος Κώστας ξέρει! Όπως ήξερε και τότε, με την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ, αν θυμάστε…

Στην Αθήνα ο μεγάλος περίπατος όσο πάει και μεγαλώνει. Στον Αη Γιάννη του Αιγαίου ο περίπατος όσο πάει και μικραίνει. Για την ακρίβεια στενεύει. Στο πεζοδρόμιο προς την θάλασσα εγκαταστάθηκαν πριν δυο χρόνια τραπεζοκαθίσματα και ομπρέλες. Ήταν η αρχή των σημείων. Φέτος, βοηθούντος δήθεν και του κορωνοϊού, ξεφύτρωσαν (για την ακρίβεια, πακτώθηκαν) ακόμη δύο συστάδες και αναμένεται συνέχεια. Στένεψε λοιπόν αυτό το πεζοδρόμιο που δεν έχει κιγκλίδωμα προς την άμμο, η οποία βρίσκεται τουλάχιστον 3 μέτρα χαμηλότερα. Στένεψε, ποιος σκάει; Έχει κι εκείνες τις κίτρινες πλάκες με τις αυλακώσεις, «οδηγός όδευσης τυφλών» τον γράφουν τα βιβλία, τώρα δεν μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν οι τυφλοί, ποιος σκάει;

Κανένας δεν σκάει φυσικά. Ούτε και στον αρμόδιο Δήμο Ζαγοράς-Μουρεσίου, ο οποίος εξέδωσε κανονική άδεια, καθώς με ενημέρωσαν, σκάει, προφανώς, κανείς. Όλα ωραία και στο βάθος θάλασσα.

Κυριακή πρωί το οδικό ταξίδι για τη θάλασσα του Παγασητικού γίνεται με μεγάλη δυσκολία. Κι αυτό δεν μπορεί να βελτιωθεί όσο η κυκλοφορία γίνεται εφ’ ενός ζυγού, όσο δεν υπάρχει ένας σοβαρός δρόμος παράκαμψης της Αγριάς και των Λεχωνίων. Ας το πάρουν όλοι χαμπάρι κι απλώς ας αποφύγουν να ξεκινούν από τον Βόλο όλοι μαζί «κατά τις 10». Τίποτε άλλο.

Αυτά για τώρα, γεια σας. Στην φωτογραφία το πεζοδρόμιο του Αη Γιάννη.

(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020) καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 08.07.2020, αρ.φύλλου 37.162)