Πέμπτη 26 Μαρτίου 2020

κυκλο-φ-κορωνοϊκα 1006, 25 Μαρτίου 2020


Δύσκολοι καιροί, κορωνοκαιροί, συμπολίτες. Καλημέρα. Ξημέρωσε η Άγια 25η Μέρα του Μάρτη, όλη δόξα κι όλη χάρη, που στην μνήμη της το Έθνος χαιρετά γονατιστό, 199 χρόνια μετά την συμβολική (και συμβατική, ως ημερομηνία) εκείνη ορκωμοσία στην Αγία Λαύρα. Ξημέρωσε η Άγια Μέρα και βρίσκει το Έθνος στα σπίτια του, αποκλεισμένο στα μπαλκόνια του – μία καλή ευκαιρία για όλους τους καθ’ έξιν τεμπέληδες να αναρτήσουν την Ελληνική Σημαία στο μπαλκόνι τους και να πουν ότι έστω κι έτσι «γιορτάζω». Και να δείτε που του χρόνου, στα 200, με οπλαρχηγό την αιωνία Γιάννα και άφθονα εκατομμύρια από το περίσσευμα του πλεονάσματος, όλοι αυτοί θα σπεύσουν να πανηγυρίσουν έξαλλα τους ηρωισμούς που οδήγησαν στην ανεξαρτησία της Ελλάδος, αψηφώντας, προφανώς, τα έτη φωτός που χωρίζουν την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας, στις 14 Σεπτεμβρίου 1814 στην Οδησσό από την φυλάκιση του Κολοκοτρώνη στο Παλαμήδι τον Μάιο 1834, με βασιλιά τον Όθωνα.
Αν και εφ’ όσον, βέβαια, έχουμε καθαρίσει εμείς με τον κορωνοϊό CoViD-19 πριν αυτός μας καθαρίσει…
Φτου! Φτου! Μακριά από εμάς. Προς στιγμήν δεν πάμε στην παρέλαση, μένουμε σπίτι. Και σκεπτόμαστε θετικά!
Πόσο θετικά, δηλαδή, μπορεί να σκέπτεται ένας συγκοινωνιολόγος όταν υπάρχει απαγόρευση κυκλοφορίας! Χωρίς κυκλοφορία δεν υπάρχει συγκοινωνιολογία! Άρα αναιρείται η ύπαρξή του!! Πρόβλημα ψυχο-λογικόν. Όμως, όλα κι όλα, φταίτε κι εσείς, οι απείθαρχοι. Εσείς, όχι εγώ, οι άλλοι, πάντα οι άλλοι…
Καταφέραμε πάλι να βρούμε τα εξιλαστήρια θύματα. Ανεύθυνους τους ανεβάζαμε, βλαμμένους τους κατεβάζαμε όσους διανοήθηκαν να πάνε μια βόλτα στην παραλία. Λύσσα κακιά και τα πανελληνίως πραγματικά βλαμμένα με τα μικρόφωνα στα χέρια και τις τηλεοπτικές κάμερες με τους τηλεφακούς από κοντά, ξέρετε πόσο εύκολα μπορείς να δείξεις «συνωστισμό» με πενήντα (και πολλά λέω) άτομα διάσπαρτα στην στενή παραλία του Βόλου με έναν μικρό, 200άρι τηλεφακό; Κι όλα αυτά γιατί; Για να έχουμε, πάλι, κάτι να λέμε οι Άρχοντες γενικώς και να μας χειροκροτούν οι «καλοί πολίτες» που μαλώνουμε τους «κακούς πολίτες» που θα μας φέρουν την απαγόρευση. Συμπολίτες, καμία δράση συμπολιτών δεν έφερε την απαγόρευση κυκλοφορίας. Ούτε «οι παραλίες», ούτε «τα διόδια», ούτε «τα καράβια» ή «τα εξοχικά», μην ζυμώνεστε. Δεν χρειάζεται να διχαζόμαστε για μία ακόμη φορά χωρίς λόγο. Η απαγόρευση κυκλοφορίας είναι βασικό μέτρο, το εφάρμοσαν οι Κινέζοι (θυμάστε στην αρχή που βλέπαμε κάτι εικόνες με κινέζους αστυνόμους να κουβαλάνε χειροπόδαρα με το ζόρι πολίτες έξω από σούπερμάρκετ και λέγαμε πω! πω! κοίτα οι βάρβαροι!...), το μέτρο πέτυχε, το μέτρο είναι σωστό, εφαρμόζεται σε όλον τον κόσμο και δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μην εφαρμοστεί και στην χώρα μας.
Ο θείος Τσιόδρας, ο θείος Τσιόδρας ξέρει! Και πολύ καλά κάνει και ξέρει. Κι όσο περισσότερες λεπτομέρειες για την προσωπική ζωή του Ανθρώπου βλέπουν το φως (από τα «βλαμμένα» που προαναφέραμε…) και το όνομά του συζητιέται στα πρωινά και μεσημεριανά κουτσομπολίστικα «σαλόνια» (άνετα, χωρίς μέτρα προφύλαξης, αυτές-αυτοί δεν κινδυνεύουν, άραγε, από τίποτε;) κακό κάνουν κι όχι καλό. Και στον ίδιο, που αγωνίζεται, και στην υπόθεση του ιού, που βρίσκεται σε κρίσιμη φάση.
Πριν από λίγες μέρες έφτασε στο κουτί εισερχομένων μου (αγγλιστί inbox…) ένα ψήφισμα, που μάλλον ξεκίνησε από διακεκριμένο Βολιώτη γιατρό, συνταξιούχο τώρα, με το οποίο ζητούνταν να δοθούν στην Δημόσια Υγεία τα χρήματα που προορίζονται για τους εορτασμούς του 2021. Το σκέφτηκα πολύ, ύστερα το υπέγραψα και μαζί μου το υπέγραψαν κι άλλοι πολλοί. Διότι ναι μεν τώρα τρέχουν οι κυβερνώντες να κάνουν προσλήψεις και να δώσουν υλικά στα Δημόσια Νοσοκομεία για να αντιμετωπιστεί ο κορωνοϊός αλλά πολύ φοβάμαι ότι μόλις περάσει αυτό το κακό θα επιστρέψουμε στη μιζέρια και στις μειώσεις προϋπολογισμών για την Δημόσια Υγεία, και στις εκφρασμένες απόψεις περί ιδιωτών στην Υγεία. Και χωρίς χειροκροτήματα. Σκεφτείτε το κι εσείς.
Όσο για εκείνη τη δημοπράτηση της ηλεκτροκίνησης του σιδηροδρόμου Βόλου-Λάρισας (τι θυμάμαι τώρα!!...) Χρήστο μου σ’ «έσωσε» ο κορωνοϊός του Μαρτίου…
Να παραμείνουμε υγιείς και νηφάλιοι, αυτό εύχομαι. Γεια σας.
Ο κορωνοϊός ενεργοποιεί τους δημιουργικούς ανθρώπους. Το σκίτσο είναι του φίλτατου Αρχιτέκτονα Μηχανικού Παντελή Σκάγιαννη, που είναι Καθηγητής, από τους παλαιότερους, στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας & Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου (μας) Θεσσαλίας. Τον ευχαριστώ.


(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Πέμπτη 26.03.2020, αρ.φύλλου 37.077)

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

κυκλο-φ-κορωνοϊκα 1005, 18 Μαρτίου 2020

grazie!!

Καλημέρα συμπολίτες, πάλι εδώ για χιλιοστή πέμπτη (1005η) φορά. «Θα κάτσω σπίτι, / θ' αράξω σπίτι / λοιπόν απόψε δεν πρόκειται να βγω / Θα κάτσω σπίτι, / θ' αράξω σπίτι / κι άμα πεινάσω τηγανίζω καν' αυγό» Λουκιανός Κηλαηδόνης https://www.youtube.com/watch?v=5qi0J5KbITo. Ο ύμνος των ημερών, ένεκεν κορωνοϊού.
Η χώρα, πρακτικά, σε καραντίνα – και καλά κάνει να συμβαίνει αυτό πριν πραγματικά χρειαστεί αυτή η καραντίνα. Με την ευκαιρία, ξέρετε πώς πρόκυψε ο όρος «καραντίνα»; Η λέξη προέρχεται από την ενετική παραλλαγή της ιταλικής φράσης quaranta giorni (καράντα τζιόρνι, σαράντα μέρες). Οι σαράντα μέρες αναφέρονται στην υποχρεωτική περίοδο απομόνωσης των πλοίων και του πληρώματος κατά την επιδημία της μαύρης πανώλης (πανούκλας), στα χρόνια 1348-1353, που σκότωσε πάνω από 100 εκατομμύρια ανθρώπους σε Ευρώπη και Ασία.
Κοινωνική ευθύνη, άγνωστες λέξεις για την μεγάλη πλειοψηφία των συγχρόνων Ελλήνων. Κι όσοι μιλούσαν γι’ αυτό κραυγές βοώντων εν τη ερήμω τηςτηλεοπτικής νιρβάνας του ΣΚΑΙ και των αδερφών του. Τώρα που τα πράγματα σφίξανε, όλοι υπέρμαχοι! Και μαζί όλοι θιασώτες του Εθνικού Συστήματος Υγείας, δηλαδή αυτού που υποτιμητικά αποκαλούσαν μέχρι προχθές οι κύριο κύριοι υπουργοί «δημόσιο σύστημα υγείας» – άντε, ας κάνουν τώρα προκοπή χωρίς την αυταπάρνηση όλων αυτών των ανθρώπων που δουλεύουν νύχτα-μέρα στα ελληνικά Νοσοκομεία. Και είναι αυτός ο ιός η μεγάλη ευκαιρία να αναβαθμιστεί σε όλους τους τομείς η Δημόσια Υγεία. Να δεσμευτούν πόροι, να διατεθούν χρήματα. Στο διαδίκτυο υπάρχει ένα δημοψήφισμα που ζητά να μεταφερθούν χρήματα από τους προγραμματιζόμενους εορτασμούς των 200 χρόνων της Επανάστασης του 1821 στο ΕΣΥ. Αν συμφωνείτε ψάξτε να το βρείτε, εύκολο είναι, και υπογράψτε. Διότι ο κορωνοϊός κάποτε θα σταματήσει να είναι τόσο επικίνδυνος, όμως το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα είναι πάντοτε εδώ.
Αισιοδοξούμε βέβαια! Με χαρά διαπιστώνουμε καθημερινά ότι πολλοί συν-Έλληνες αντιμετωπίζουν την πανδημία με εξαιρετικό χιούμορ, άλλοι γράφοντας, άλλοι τραγουδώντας γνωστές μελωδίες με επίκαιρους στίχους. Διαβάστε μερικά: «Λόγω κορωνοϊού χθες έμεινα στο σπίτι με την οικογένεια. Καλοί άνθρωποι μου φάνηκαν», «Σήμερα μπήκαν 2 με μάσκες στην Τράπεζα και επικράτησε πανικός. Μετά είπαν «Ληστεία!» και κάπως ησυχάσαμε», «Μην κάνετε άσκοπες μετακινήσεις. Αν είστε στο σαλόνι, μείνετε στο σαλόνι», «Φτερνίστηκα μπροστά από το laptop κι άνοιξε το antivirus… Ρε, τι ζούμε;;», «Για τον αφραγκοϊό που μας δέρνει…κουβέντα!», «Ώρα είναι να βγούνε τώρα οι σεισμολόγοι και να μας ζητήσουν να βγούμε όλοι έξω…», «Θα σου κολλήσω τον ιό / που ήρθε από την Κίνα / για να μας κλείσουν και τους δυο / μαζί σε καραντίνα!», ο καλός συμπολίτης σκηνοθέτης και ηθοποιός Δημήτρης Πανταζής σκάρωσε μια ολόκληρη παραλλαγή της κρητικής Αρετούσας, οι δημιουργικοί άνθρωποι δημιουργούν! Κι από μελωδίες, άλλο πράμα! Από το τραγουδάκι που σας είχα την περασμένη φορά, μέχρι τον χιουμοριστικό «χορό του Ζαλόγγου» στο Νοσοκομείο του Ευαγγελισμού, τον Σαλονικιό του Στράτου Διονυσίου που λέει «Άιντε κάντεόλοι στην μπάντα για να μην κολλήσω κοροναϊό», το «ντάρι ντάρι, ντάρι ντάρ, κορωνοϊός σαλπάρει», το «προσοχή στον κορωνοϊό, πάρε τ’ αυτοκίνητο και ξέχνα το μετρό», το «ο κορωνοϊός, ο κορωνοϊός, αυτός είναι ο ένοχος για όλα, δυστυχώς», το «μωρό μου εγώ ξεπέρασα τον κορωνοϊό, εσένα όμως αγάπη μου δεν το μπορώ» μέχρι τον δικό μας αγαπημένο καθηγητή του Μουσικού Σχολείου Βασίλη Αγροκώστα που έγραψε το ζεϊμπέκικο του κορωνοϊού, το οποίο αρχίζει με «κάθομαι στο σπιτάκι μου / και στη δουλειά δεν πάω / από τον κορωνοϊό / τη φαμελιά φυλάω».
Θα το ξεπεράσουμε κι αυτό, πού θα μας πάει. Εκείνοι οι Εγγλέζοι δεν ξέρω τι θα κάνουν, όταν όλοι οδηγούμε δεξιά, αυτοί οδηγούν αριστερά, όταν όλος ο κόσμος μπαίνει σε καραντίνα για να μην νοσήσουν πολλοί άνθρωποι, αυτοί επιδιώκουν να νοσήσουν όσο γίνεται περισσότεροι άνθρωποι, κι αυτό λέγεται «ανοσία αγέλης» - ίσως θα ταίριαζε καλύτερα ένα «η» ανάμεσα στο «ο» και στο «σ»!! Και υπάρχουν ένα σωρό δικά μας παιδιά στην Αγγλία, μήπως πρέπει κάποιος επίσημος να ενδιαφερθεί και γι’ αυτό;
Αυτά για σήμερα, η αμείλικτη επικαιρότητα…
Όσο για εκείνη τη δημοπράτηση της ηλεκτροκίνησης του σιδηροδρόμου Βόλου-Λάρισας (τι θυμάμαι τώρα!!...), πάει και το δεύτερο δεκαήμερο Χρήστο μου, άλλο ένα έμεινε μέσα στον «οπωσδήποτε» Μάρτιο…
Να παραμείνουμε υγιείς και νηφάλιοι, αυτό εύχομαι. Γεια σας.
Στην φωτογραφία το “Grazie” («ευχαριστώ») προς το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Ιταλίας (χωρίς υποκριτικά χειροκροτήματα) από έναν μεγάλο ιταλό σχεδιαστή κόμικς, τον Milo Manara.

(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 18.03.2020, αρ.φύλλου 37.071)




Τετάρτη 11 Μαρτίου 2020

κυκλο-φ-οριακα 1004, 11 Μαρτίου 2020

ένας ποδηλάτης στον κυματοθραύστη...

Καλημέρα συμπολίτες, πάλι εδώ για χιλιοστή τέταρτη (1004η) φορά (στο 1005 θα το σταματήσουμε…). Τα κακά που έχουν πλήξει τη χώρα, τουτέστιν το υποκινούμενο κύμα των μεταναστών και ο επικρεμάμενος ως δαμόκλειος σπάθη κορωνοϊός CoViD-19, καλά κρατούν και επικαλύπτουν κάθε άλλη κρίσιμη επικαιρότητα, π.χ. οικονομία, ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις και τα τοιαύτα. Είναι άπειρες οι ψεύτικες ειδήσεις που μεταδίδονται από όλα τα μέσα «ενημέρωσης», κι αυτό είναι, λένε όσοι ξέρουνε, τμήμα του «υβριδικού πολέμου» που διεξάγει η Τουρκία. Εμείς που δεν ξέρουμε είδαμε και πάθαμε να καταλάβουμε τι είναι «ασύμμετρος πόλεμος», τώρα μας πρόκυψε και υβριδικός, δεν τους προλαβαίνουμε πια τους γνώστες, μέχρι τώρα ξέραμε μόνο τα υβριδικά αυτοκίνητα…
Βλέπουμε στα μέσα της κοινωνικής δικτύωσης πολλούς συν-Έλληνες να μας καλούν σε μποϋκοτάζ των τουρκικών προϊόντων σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Μάλιστα. Αλλά όταν εμείς ζητάμε μαζί με τα προϊόντα να σταματήσουν και τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια να μεταδίδουν τούρκικα σήριαλ ή άλλες τούρκικες παραγωγές (π.χ. survivor-σερβάιβορ) οι συζητήσεις σταματάνε – φαίνεται ότι οι σούπερ-Έλληνες υπέρμαχοι του μποϋκοτάζ είναι και σούπερ-τηλεορασομανείς και αρνούνται να στερηθούν αυτά τα αριστουργήματα της τηλεοπτικής τέχνης.
Σε τέτοιους καιρούς διαπιστώνεται η ποιότητα των ανθρώπων, αγαπητοί μου αναγνώστες. Τώρα βγαίνει απ’ την τρύπα του αυτός που βάζει τη φωτιά κι αυτός που την απολαμβάνει καλύτερα κι από ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη, ο δηλωμένος φοροφυγάς που κοτσάρει περήφανα την ελληνική σημαία μπροστά στη μούρη του, ο κυνηγός λαθρομεταναστών (γράψαμε πάλι ιστορία ως πόλη…), αυτός που άκριτα αναπαράγει στο καφενείο όποια βλακεία του σερβίρουν οι επιτήδειοι, ο βουλευτής που στάζει μίσος, αλλά και ο μάγκας, που ενώ πρέπει να είναι σε κατ’ οίκον περιορισμό λόγω του ιού σουλατσάρει ελεύθερος και ωραίος, μαζί με τον επίσης ελεύθερο «καρναβαλιστή». Ξεχωριστή περίπτωση, μοναδική σε όλον τον κόσμο νομίζω, ακόμη και στον ισλαμικό, που έκλεισε την Μέκκα, η σχέση ελληνικής εκκλησίας-κορωνοϊού. Όλα εδώ, σε τούτη την μικρή χώρα με την μεγάλη καρδιά.
Στην ίδια αυτή χώρα, για να έρθουμε σε κάτι πιο «πεζό», αν και εποχούμενο, η οδός Σωκράτους, στο τμήμα αυτής από Π. Μελά έως Ελ. Βενιζέλου, τουτέστιν η στοά Ματσάγγου, που σήμερα λειτουργεί ως… χώρος για τραπεζοκαθίσματα από μπαράκι, είναι κανονικός δρόμος. Ρώτησα στην Πολεοδομία και η καλή συνάδελφος με ενημέρωσε ότι δεν υπάρχει καμία σχετική τροποποίηση του Σχεδίου Πόλης, ο δρόμος παραμένει δρόμος και κανείς δεν γνωρίζει πώς και γιατί δεν κυκλοφορούν οχήματα. Είναι σαφές; Η Πολεοδομία δεν γνωρίζει γιατί σ’ αυτό το σημείο του οδικού δικτύου κυκλοφορούν μόνο …τραπεζάκια. Τότε; Ποιος γνωρίζει;
Στην Καρδίτσα βρέθηκα πάλι πριν μερικές μέρες. Μια χαρά λειτουργούν οι ποδηλατόδρομοι της πόλης, πλήθος οι όλων των ηλικιών ποδηλάτες. Σε μιαν ακρούλα της κεντρικής πλατείας βρίσκονται παρκαρισμένα, παρατημένα και ψιλο-σκουριασμένα 20 (μάλιστα, είκοσι) ποδήλατα, που κάποτε χαρακτηρίζονταν «ενοικιαζόμενα». Σήμερα δεν υπάρχει αυτό το πράγμα, το σύστημα δεν λειτουργεί. Πολλά πεταμένα λεφτά, δυστυχώς. Στο θέμα είχα αναφερθεί και στις 06.09.2018 και είχα δημοσιεύσει φωτογραφία από 17.10.2016, άρα από τότε δεν λειτουργεί το σύστημα!! Η ελληνική κοινωνία δεν έχει σχέση με τις βορειοευρωπαϊκές κοινωνίες που ανέπτυξαν αυτά τα συστήματα και επιδιώκουν να τα πουλήσουν. Φοβάμαι ότι κάτι ανάλογο θα γίνει κι εδώ, αφού κι ο Δήμος του Βόλου σκοπεύει να ξοδέψει πολλά λεφτά για την αγορά ενός τέτοιου συστήματος ενοικιαζόμενων ποδηλάτων. ΑΝ ακούει κανείς, ας το ξανασκεφτεί.
ΑΝ, επίσης, είναι σωστή η είδηση ότι ο Δήμος και ο Άδωνις συμφώνησαν (!) να κατασκευάσουν ένα τελεφερίκ από Πορταριά μέχρι Χάνια, κάτι που κάποιοι έσπευσαν να παπαγαλίσουν ως «μεγάλο αναπτυξιακό έργο», δηλώνω ευθαρσώς ότι εμένα αυτή η είδηση μου προκαλεί μόνο γέλιο. Και βέβαια όχι για «αντιπολιτευτικούς» ή άλλους ανόητους λόγους, αλλά για καθαρά τεχνικούς και κυρίως οικονομοτεχνικούς λόγους. Γελάω. Άλλη φορά περισσότερα, εφ’ όσον, βέβαια, αποδειχθεί αληθής η είδησις…
Είναι σε εκκρεμότητα κι εκείνη η δημοπράτηση της ηλεκτροκίνησης του σιδηροδρόμου Βόλου-Λάρισας, πάει το πρώτο δεκαήμερο Χρήστο μου, άλλα δύο μείνανε μέσα στον «οπωσδήποτε» Μάρτιο…
Να παραμείνουμε υγιείς και νηφάλιοι, αυτό εύχομαι. Γεια σας.
Στην φωτογραφία ένας ποδηλάτης στον Κυματοθραύστη Σεπτέμβρης 2007.
(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 11.03.2020, αρ.φύλλου 37.065)



Τετάρτη 4 Μαρτίου 2020

κυκλο-φ-οριακα 1003, 4 Μαρτίου 2020


Καλή Σαρακοστή και Καλή Άνοιξη συμπολίτες, εμείς εδώ για χιλιοστή τρίτη (1003η) φορά (στο 1005 θα το σταματήσουμε…). Πάλι δύσκολους καιρούς βιώνουμε οι Έλληνες, κι όσο κι αν κάνουμε πλάκα ότι από τότε που μας ανέλαβε ο γιος του γκαντέμη μια άσπρη μέρα δεν έχουμε δει, ούτε καν καρναβάλι δεν χαρήκαμε, τα πράγματα με τους μετανάστες στον Έβρο και στα Νησιά ως μέσον πίεσης συνολικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης γίνονται όλο και χειρότερα. Όλο και χειρότερα, και νομίζω ότι επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά η περίφημη ρήση του Προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη «είμεθα έθνος ανάδελφον» - την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η τηλεόραση λέει ότι θα επισκεφθούν τον Έβρο οι Πρόεδροι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ (Βέλγος), της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (Γερμανίδα) και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νταβίντ Σασόλι (Ιταλός) μαζί με τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ας δούμε εν ηρεμία πώς θα λειτουργήσει αυτή η «επίθεση φιλίας» απέναντι στην πραγματικά απίστευτη τουρκική προκλητικότητα.
Νομίζω, και παίρνω πάντα την ευθύνη για ότι λέω, ότι αυτή η μπαμπέσικη κίνηση (οι λέξεις «μπαμπέσης», «μπαμπέσικος», που παράγονται από την λέξη «μπέσα», είναι αλβανικής προέλευσης) της τουρκικής αλαζονείας δεν αφήνει περιθώρια για εσωτερικές πολιτικές αντιπαραθέσεις οποιασδήποτε μορφής.
Στην πόλη αυτός ο άτιμος ο κορωνοϊός μας υποχρέωσε να χάσουμε την απόλαυση των αηδών Κωνσταντίνας και Γερολυμάτου, τι να κάνουμε; Θα βρεθεί άλλη ευκαιρία, δεν ανησυχώ, το εκθεσιακό-αθλητικό κέντρο στο Πεδίο Άρεως, που ήταν μια καθημερινή κυψέλη άθλησης και χαράς απ’ το πρωί ως το βράδυ, από τότε που μετατράπηκε σε μπουζουξίδικο στέκει εκεί έρημο και μόνο, σκοτεινό και κακορίζικο, και περιμένει μπας και ζωντανέψει το μέσα του…
Με την ευκαιρία και ως μία ακόμη απόδειξη ότι είμεθα έθνος ανάδελφον, μια παρεούλα με τέσσερα όργανα στα βραχάκια μιας παραλίας τραγουδάει σε παραλλαγή του πολύ γνωστού συρτού «Ποιος ποιος / ποιος μωρό μου ποιος / Ποιος ποιος / ο κορονοϊός / Ποιος σε έχει φιλημένη κι είσαι τόσο κρυωμένη / … κι έχεις μάσκα φορεμένη / Βγάλ´τη μάσκα μη φοβάσαι φίλα με πανάθεμά σε / … και για γρίπη μη φοβάσαι / Να μην πας στα καρναβάλια μας το είπαν τα κανάλια / … που ´ναι για τα καρναβάλια / Μα η αρρώστια αυτή κολλάει απ´ το φόβο που σκορπάει / … ο ΑΝΤ1 και το ΣΚΑΙ / Ποιος ποιος / ο κορονοϊός» - δείτε το στο youtube, με τίτλο απλώς «κορονοϊός». Πείτε μου, ποιος άλλος λαός έχει τόσο χιούμορ!
Έργο στην οδό Τοπάλη, στο τμήμα Ιάσονος-Δημητριάδος, μετατροπή σε οδό ήπιας κυκλοφορίας – μια αρχαία ιστορία που φτάνει, επιτέλους, σε φάση υλοποίησης. Όπως αρχαία ιστορία είναι και οι αποφάσεις για τις οδούς Ογλ, Γαμβέτα, Μαυροκορδάτου, Παύλου Μελά, Χατζηαργύρη κ.α., που έχουν χαρακτηριστεί ως οδοί ήπιας κυκλοφορίας με όριο ταχύτητας 15 χλμ/ώρα στα τμήματα του κέντρου με Κανονιστικές Αποφάσεις Δήμου Βόλου 227/2009 και 617/2011. Άρα τον χαρακτηρισμό το έχουν, το σουλούπωμα τους λείπει. Μαζί με την επέκταση της πεζοδρόμησης της οδού Ερμού στο τμήμα Ογλ-Μαυροκορδάτου, που επίσης περιλαμβάνεται στην Απόφαση 227/2009. Στην ίδια Απόφαση αναφέρεται ότι «Χαρακτηρίζεται ως δρόμος ήπιας κυκλοφορίας η οδός Σωκράτους, στο τμήμα αυτής από Π. Μελά έως Ελ. Βενιζέλου, με όριο ταχύτητας 15 χλμ/ώρα». Ποιο είναι αυτό το τμήμα; Είναι η στοά Ματσάγγου, που σήμερα λειτουργεί ως… χώρος για τραπεζοκαθίσματα από μπαράκι. Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό, δεν ξέρω αν υπάρχει σχετική τροποποίηση του Σχεδίου Πόλης, μπορεί και όχι, όλα μπορεί να συμβαίνουν στην ωραία μας χώρα.
Όλα, όπως και μία ακόμη κατεβασμένη μπάρα, που βρέθηκε στον δρόμο μας όταν πήγαμε τον γιο μας στο Υπεραστικό ΚΤΕΛ για να φύγει. Βγαίνοντας από τον περιορισμένο χώρο σύντομης στάθμευσης/αποβίβασης που υπάρχει στην βόρεια πλευρά του σταθμού συναντά κανείς μπάρα ασφαλείας, που σηκώνεται και επιτρέπει την έξοδο μόνο αν το όχημα φτάσει με μηδενική ταχύτητα σχεδόν από κάτω της. Ρώτησα και πήρα την αρμοδία απάντηση ότι αυτό γίνεται διότι υπήρξαν «πολλά» περιστατικά με οχήματα που βγήκαν απρόσεκτα και συγκρούστηκαν με λεωφορεία, τα οποία ταυτόχρονα έβγαιναν από δίπλα!! – άμα πάτε μια βόλτα  επί τόπου θα καταλάβετε. Εγώ είπα ότι «η ασφάλεια είναι πιο σημαντική από την ελευθερία;» κι απάντηση δεν πρόκειται, φυσικά, να πάρω. Απλώς, όσο περισσότερες μπάρες κι αμπάρες βάζουμε στη ζωή μας τόσο περισσότερο ανασφαλείς θα αισθανόμαστε, θυμηθείτε ότι οι παππούδες κι οι γονείς μας ζούσαν με ξεκλείδωτες πόρτες…
Ξεκλείδωτες, σήμερα, είναι οι ζωές μας. Γεια σας.
Στην φωτογραφία σκίτσο του Μποστ, προς τιμήν του Αιγαίου μας.
(δημοσιεύτηκε στην 123χρονη (1898-2020καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Θεσσαλία" την Τετάρτη 04.03.2020, αρ.φύλλου 37.059)