Παρασκευή βράδυ, κατά τις εντεκάμιση, κιθαρίτσα, μπουζουκάκι και αντρική-γυναικεία φωνή γέμισαν το στενό της οδού Μονής ...
Σε μια αυλίτσα, στο βάθος, καμιά δεκαριά συμπολίτες γιόρταζαν έναν μεταχρονολογημένο Αποστόλη.
Πρώτος εμφανίστηκε άγριος ο διπλανός γείτονας.
Δεύτερος άλλος άγριος, από την οδό Φ..., την άλλη άκρη δηλαδή.
Τρίτος εγώ, για να πιω μια μπύρα, να συν-τραγουδήσω και γενικώς να αντισταθμίσω όσο μπορούσα τον διωγμό.
Σε μια αυλίτσα, στο βάθος, καμιά δεκαριά συμπολίτες γιόρταζαν έναν μεταχρονολογημένο Αποστόλη.
Πρώτος εμφανίστηκε άγριος ο διπλανός γείτονας.
Δεύτερος άλλος άγριος, από την οδό Φ..., την άλλη άκρη δηλαδή.
Τρίτος εγώ, για να πιω μια μπύρα, να συν-τραγουδήσω και γενικώς να αντισταθμίσω όσο μπορούσα τον διωγμό.
Σε πέντε (5) λεπτά εμφανίστηκαν και τα όργανα της τάξεως. Ευγενή πλην άτεγκτα, ώρα κοινής ησυχίας μετά τις 11:00.
Τα αληθινά όργανα σίγησαν, οι φωνές βουβάθηκαν, η τάξις του κοιμητηρίου απεκαταστάθη.
Ήταν λίγο μετά τις 12:30, ξημερώνοντας Σάββατο...
Τα αληθινά όργανα σίγησαν, οι φωνές βουβάθηκαν, η τάξις του κοιμητηρίου απεκαταστάθη.
Ήταν λίγο μετά τις 12:30, ξημερώνοντας Σάββατο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου