Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

τα γκρικλις δεν είναι υπόθεση των άλλων 4

διαβάστε μία "ενδιαφέρουσα" ανταλλαγή απόψεων επί του πολύ σοβαρού θέματος των γκρικλις, μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων δια του φατσοβιβλίου:


εγώ, 01.06.2011, 10:45 πμ
Αγαπητέ μου Κύριε Κ...,
ενημερώθηκα από άλλους (κοινούς μεν, όχι φατσοβιβλιακούς δε) φίλους ότι έχεις κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις σχετικά με τα γκρικλις. Τις διάβασα.
Κατ' αρχήν την δική μου θέση επί του θέματος θα την βρεις στο ιστολόγιό μου με τίτλο κυκλο-φ-οριακά στο http://babisskyrgiannis.blogspot.com.
Και κατά δεύτερον, θέλεις να προσπαθήσεις να μεταγράψεις το "Άξιον Εστί" σε γκρικλις και να συζητήσουμε μετά αν τα γκρικλις μπορούν να εκφράσουν ελληνικά νοήματα;
Με εκτίμηση


ο κ. Κ..., 01.06.2011, 12:58 μμ (δύο ώρες αργότερα, δηλαδή)
(εισαγωγικό σχόλιο)
Όποιος το άξιον εστί δεν το κατανόησε στα Ελληνικά με ελληνικούς χαρακτήρες δεν θα το κατανοήσει ούτε στα Ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες.
(και η συνέχεια...)
STHN ARXH to fws Kai h wra h prwth poy ta xeilh akomh ston phlo dokimazoyn ta pragmata toy kosmoy Aima prasino kai bolboi sth gh xrysoi Panwraia ston ypno ths aplwse kai h thalassa gazes aitheros tis aleykantes katw ap' tis xaroypies kai toys megaloys orthioys foinikes Ekei monos antikrisa ton kosmo klaigontas goeraH psyxh moy zhtoyse Shmatwro kai Khryka Eida tote thymamai tis treis Mayres Gynaikes na shkwnoyn ta xeria kata thn Anatolh Xryswmenh th raxh toys kai to nefos poy afhnan ligo ligo sbhnontas deksia Kai fyta sxhmatwn allwn Htan o hlios me ton aksona toy mesa moy polyaxtidos olos poy kaloyse Kaiaytos alhtheia poy hmoyna O polloys aiwnes prinO akomh xlwros mes sth fwtia O akopos ap' ton oyrano Eniwsa hrthe ki eskypse panw ap' to likno moyidia h mnhmh ginamenh paronth fwnh phre twn dentrwn, twn kymatwn: «Entolh soy» eipe «aytos o kosmos kai grammenos mes sta splaxna soy einai Diabase kai prospathhse kai polemhse» eipe«O katheis kai ta opla toy» eipeKai ta xeria toy aplwse opws kaneineos dokimos Theos gia na plasei mazi alghdona ki eyfrosynh. Prwta syrthhkan me dynamh kai pshla panw apo ta mpentenia ksekarfwthhkan peftontas oi Efta Mpaltades katapws h Kataigida sto shmeio mhden opoy eywdiazei aparxhs pali ena poylikatharo palinnostoyse to aimakai ta terata epairnan thn opsh anthrwpoy Toso eylogo to AkatanohtoYstera kai oi anemoi oloi ths familias moy eftasant' agoria me ta foyskwmena magoylakai tis prasines platies oyres omoia Gorgones kai alloi gerontes gnwrimoi palaioi ostrakodermoi geneioforoi Kai to nefos exwrisan sta dyo Kai ayto pali sta tessera kai to ligo poy apomeine fyshksan kai ksaposteilan sto Borra Me platy pathse podi sta nera kai agerwxos o megas KoylesH grammh toy orizonta elampseorath kai pyknh kai adiaperasth AYTOS o prwtos ymnos.KAI AYTOS alhtheia poy hmoyna O polloys aiwnes prinO akomh xlwros mes sth fwtia O Axeiropoihtos me to daxtylo esyre tis makrines grammes anebainontas kapote pshla me oksythta kai fores pio xamhla oi kampyles apales mia mesa sthn allhsteries megales poy eniwsana myrizoyne xwma opws h nohsh Toso htan alhtheia poy pista m' akoloythhse to xwma egine se meries kryfes pio kokkino kai alloy me polles mikres peykobelones Ystera pio nwxelika oi lofoi oi katwfereiesallote kai to xeri argo se anapaysh ta lagkadia oi kampoi ki aksafna pali braxoi agrioi kai gymnoidynates poly parormhseis Mia stigmh poy estathhke na stoxastei kati dyskolo h kati to ypshlo: o Olympos, o Taΰgetos «Kati poy na soy stathei bohthos kai afoy pethaneis» eipe Kai stis petres mesa trabhkse klwstes ki ap' ta splaxna ths ghs anebase sxistolitho ena gyro s' olh thn plagia ta platia sterewse skalopatia Ekei monos apithwse krhnes leykes marmarines myloys anemwn troyloys rodinoys mikroys kai pshloys diatrhtoys peristeriwnesAreth me tis tesseris orthes gwniesKi epeidh syllogisthkenwraia poy einai sthn agkalia o enas toy alloy gemisan erwta oi megales goyrnes agatha skypsane ta zwa moskaria kai agelades san na mhn htane ston kosmo peirasmos kanenaskai na mhn eixan ginei akomh ta maxairia«H eirhnh thelei dynamh na thn antekseis» eipe kai strofh gyrw toy kanontas m' anoixtes palames espeire flomoys krokoys kampanoyles olwn twn eidwn ths ghs t' asteria tryphmena sto ena fyllo toys gia shmeio katagwghs kai yperoxh kai dynamh AYTOSo kosmos o mikros, o megas!

και η απάντησή μου, 01.06.2011 10:38 μμ
Ενδιαφέρων.
Ο κόπος.
Και η επιμονή.
Σε μια θέση που κάποια στιγμή (stigmh;;;;;) υποθέτω πως πήρες, κατά βάσιν αβασάνιστα, πιστεύω, και τώρα προσπαθείς με νύχια, δόντια και απίθανες υπερβολές να υπερασπιστείς.
Και μου έδειξες περίτρανα, μ' αυτή την "επιτυχημένη"(;;) μεταγραφή ότι διόλου δεν έχεις κατανοήσει ούτε το Άξιον Εστί και τα νοήματά του, ούτε το συνολικό νόημα αυτής της μοναδικής στον κόσμο μητρικής μας γλώσσας που η μοίρα (ή οποιοσδήποτε άλλος θέλεις εσύ...) μας έταξε να διαφυλάξουμε.
Διότι, αν πιστεύεις πως η λατινική φθογγοσειρά fws υποδηλώνει φως, hlios polyaxtidos (διαβάζεται χλιος πολυάξτιντος) φέρνει την εικόνα του πολυάχτιδου ήλιου, Axeiropoihtos (αξεϊροπόιχτος) δημιουργεί την ούτως ή άλλως δύσκολα κατανοητή έννοια αυτού που δεν έχει φτιαχτεί από χέρι (ανθρώπου), αν θεωρείς ότι η λέξη υπεροχή δεν έχει καμία διαφορά από την λέξη υπέροχη (yperoxh), αν το "Theos" παραπέμπει σε "Θεός" και μάλιστα "νέος δόκιμος" και όχι στο παλιό καλό τραγουδάκι του Χάρυ Μπελαφόντε "Τέο, Τέο...",  ακόμη δε περισσότερο που αυτός ο Θεός άπλωσε τα χέρια του "για να πλάσει μαζί αλγηδόνα κι ευφροσύνη" (alghdona ki eyfrosynh, ας μην προσπαθήσω να τα διαβάσω "ελληνικά", θα πάθω γλωσσοδέτη...), αν νομίζεις ειλικρινά πως οποιοσδήποτε νοήμων άνθρωπος (οποιοσδήποτε, λέω) θα μπορέσει να καταλάβει ΠΟΤΈ τι σημαίνει η φράση panw apo ta mpentenia ksekarfwthhkan peftontas oi Efta Mpaltades...
(και αντιλαμβάνεσαι ότι μπορώ να συνεχίσω έτσι μέχρι μεθαύριο το πρωί...)
τότε δεν πλανάσαι απλώς πλάνην οικτραν, αλλά φοβάμαι ότι συνειδητά καταστρέφεις τον ίδιο σου τον ευαυτό,
υποχρεώνοντάς τον δια της βίας να αποδεχτεί ως "αγαθή" την απύθμενη βλακεία των γκρίκλις που οφείλεται (και πρόσεξέ το ιδιαίτερα αυτό, σε παρακαλώ) αφ' ενός στην "τεμπελιά" στο πάτημα των δύο γνωστών κουμπιών alt+shift και αφ' ετέρου (το και σπουδαιότερο!) στην απόλυτη ανορθογραφία της νέας γενιάς (για την οποία υποτίθεται ότι ενδιαφερόμαστε, εμείς οι παλιότερες γενιές...), ανορθογραφία που "συγκαλύπτεται" μέσα σ' αυτόν τον ακατανόητο αχταρμά των λατινικών φθόγγων.
Η γλώσσα μας, φίλε μου, έχει φως, έχει ήλιο, έχει αλγηδόνα, έχει ευφροσύνη, έχει Ελύτη, έχει Παπαδιαμάντη, έχει Καζαντζάκη, έχει Σολωμό (μήγαρις έχω άλλο στον νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;), έχει άνθη της πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα, έχει συννεφιασμένη Κυριακή (synnefiasmeni Kyriaki, σου λέει κάτι;;), έχει μια φούντωση, μια φλόγα, έχει της δικαιοσύνης τον νοητό ήλιο, έχει την εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυναίκα και το σήμερον κρεμάται επί ξύλου, έχει και το Χριστός Ανέστη (μήπως το προτιμάς Xristos Anesti;;), έχει κοκορέτσι και κοντοσούβλι, έχει Καζαντζίδη και yparxw (αν είναι δυνατόν!!), έχει Όμηρο και Αριστοφάνη και Πλάτωνα. Έχει χρώμα, μουσική, τονισμό, έχει γραμματική, συντακτικό, είναι η διαπιστωμένα πλουσιότερη γλώσσα στον κόσμο, είναι η μόνη που μπορεί να εκφράσει με δυο, τρεις και τέσσερεις λέξεις την ίδια έννοια, όλες οι άλλες χρησιμοποιούν την ίδια λέξη για πολλές έννοιες.
Κι όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα τα κάνει επειδή έχει τους δικούς της, καταδικούς της φθόγγους, τα δικά της φωνήεντα και σύμφωνα, τα δικά της γράμματα.
Δεν διαβάζεται, δεν εκφωνείται, φίλε μου, η ελληνική μας γλώσσα χωρίς τα δικά της γράμματα, δια μέσου των αιώνων.
Τζάμπα ο κόπος σου, λοιπόν.
Όσο κι αν προσπαθείς, με όσα νύχια κι όσα δόντια, αυτοί οι ίδιοι οι φθόγγοι που χρησιμοποιείς (και θεοποιείς...) σε προδίνουν.
Πιστεύω να κατάλαβες, αν διάβασες και το ιστολόγιό μου, ότι ούτε φιλόλογος, ούτε γλωσσαμύντωρ, ούτε ελληνοφρενής είμαι. Και γράφω (σωστά) μονοτονικά εκ πεποιθήσεως από το 1974, τότε που σπούδαζα ακόμη, στη Γερμανία, πολύ πριν επιβληθεί (ανοήτως) δια Νόμου.
Ένας "απλός πολίτης" είμαι, με ένα εκ γενετής, θα έλεγα, πάθος για την έκφραση, την γραφή, τον λόγο. Και με τρία παιδιά, μέσα στα βαθειά της άκριτης παγκοσμιοποίησης-αποελληνοποίησης.
Και συγγνώμη αν σε στενοχώρησα...

δεν υπήρξε απάντηση του κ. Κ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου