κυκλο-φ-οριακα 905 1 Νοεμβρίου 2017

φθινόπωρο στον Βόλο

Καλόν Μήνα, συμπολίτες. Φτάσαμε στον Νοέμβρη και δεν το πήραμε χαμπάρι (εμείς τουλάχιστον…). Σε έναν Νοέμβρη που για εμάς είναι πολύ «γεμάτος» με εκδηλώσεις, δύο από τις οποίες σχετίζονται με την αγαπημένη μας Βολιώτικη Χορωδία: 12 Νοεμβρίου τραγουδάμε για την Ελληνική Εταιρεία Νόσου Αλτσχάϊμερ & Συγγενών Διαταραχών Βόλου, 25 Νοεμβρίου γιορτάζουμε τα ογδοηκοστά γενέθλια της Χορωδίας μας (1937-2017) και μία τρίτη, στις 17 Νοεμβρίου, σχετίζεται με τους Συμμαθητές αποφοίτους 1971 από το ένδοξο 2^ο Γυμνάσιο Αρρένων Βόλου.

Αποχαιρετισμός στον Γιάννη Μολοχίδη, Αρχιτέκτονα Μηχανικό, Δημοτικό Σύμβουλο, Πολίτη της Νέας Ιωνίας. Δεν πρόλαβε να δει υλοποιημένο ένα έργο για το οποίο πάλεψε πολύ, σε πολλά επίπεδα: την κατάργηση του σιδηροδρομικού «S» μέσα από τον οικιστικό ιστό της Νέας Ιωνίας. Άκουσε κι αυτός, όπως όλοι όσοι ενδιαφερθήκαμε γι’ αυτό και τα λοιπά θέματα του Σιδηροδρόμου στην γειτονιά μας, υποσχέσεις πολλές, τα τελευταία χρόνια συνταιριασμένες και με την ηλεκτροκίνηση στην γραμμή Βόλου-Λάρισας. Σχέδια και υποσχέσεις, λόγια πολλά, κενά περιεχομένου. Έργο κανένα. Ούτε, βέβαια, για την ηλεκτροκίνηση έγινε τίποτε, τώρα που ενεπλάκησαν και οι Ιταλοί μέσω ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην λειτουργία των ελληνικών τραίνων ποιος μπορεί να πει αν και πότε θα γίνει, επιτέλους, αυτό το σημαντικό έργο;

Καλό ταξίδι, Γιάννη. Δώσε χαιρετίσματα στους δικούς μας εκεί πάνω.

Βεβαίως στην πόλη εκτός από λαμπιόνια και λοιπές εορταστικές κατασκευές, και ανεξάρτητα από αποτελέσματα ποδοσφαιρικών αγώνων γίνονται και κάποια έργα. Ένα τέτοιο είναι η επέκταση του δικτύου οπτικών ινών. Είναι αυτό το στενό σκάψιμο στην άκρη κάποιων δρόμων, που οδηγεί στα μεγάλα γκρίζα «κουτιά» του το πάλαι ποτέ οργανισμού κοινής ωφελείας και νυν ιδιωτικής εταιρείας γερμανικών συμφερόντων ΟΤΕ. Οι τηλεπικοινωνίες περνούν σε άλλο επίπεδο, σε υψηλή ποιότητα και νέες, μεγάλες ταχύτητες διαδικτύου. Και θα γίνουν ακόμη καλύτερες στην επόμενη φάση, όταν οι οπτικές ίνες θα φτάσουν στο κουτί κάθε πολυ- ή μονο-κατοικίας.

Ένα δεύτερο έργο που ξεκίνησε είναι ο ένας (από τους πολλούς, δεν θυμάμαι πόσους…) κυκλικός κόμβος στην διασταύρωση Λαρίσης-Μπότσαρη-Δερβενακίων-Φιλικής Εταιρείας, ένας κόμβος χρήσιμος, που, εφ’ όσον κατασκευαστεί σωστά, εκτιμώ ότι θα βοηθήσει κυκλοφοριακά το σημείο. Βέβαια ο κυκλικός κόμβος βρίσκεται στη μέση ανάμεσα σε δύο σηματοδοτούμενους κόμβους επί της Λαρίσης, κι αυτό ελπίζω ότι θα έχει ληφθεί υπόψη στην σχετική μελέτη – ας αρχίσει να λειτουργεί και τα λέμε μετά.

Ένα τρίτο έργο, που ετοιμάζεται, λέει, να αρχίσει, είναι η μετατροπή του μέχρι τώρα Εκθεσιακού και Αθλητικού Κέντρου στο Πεδίον του Άρεως σε Συνεδριακό Κέντρο. Το έργο κατακυρώθηκε ήδη σε εργολάβο και μάλιστα με έκπτωση 60% (θυμάστε τι λέγαμε την περασμένη Τετάρτη για τον δρόμο Βόλου-Βελεστίνου, που παραμένει νεκρός…). Εμάς αυτό το έργο δεν μας βρίσκει καθόλου σύμφωνους. Το θεωρούμε όχι μόνο περιττό, καθώς δεν λείπουν αίθουσες για συνέδρια στην πόλη, αλλά και επιζήμιο, καθώς καταστρέφει έναν εξαίρετο χώρο όπου αθλούνται εκατοντάδες παιδιά και ενήλικες και όπου μπορούν να γίνουν όλων των ειδών μεγάλες συναθροίσεις κοινού – π.χ. θυμάμαι δύο μεγάλες συναυλίες του Μουσικού Σχολείου Βόλου, την πρώτη αφιερωμένη στον Ξαρχάκο και την δεύτερη στον Νταλάρα (που ήταν και παρών) όπου αυτή η αίθουσα ήταν «πήχτρα» στον κόσμο. Διάβασα και μία σχετική ανακοίνωση του Δήμου Βόλου που καλεί τους αθλούμενους σ’ αυτόν τον χώρο να μην ανησυχούν, διότι σύντομα θα λειτουργήσει το κλειστό γυμναστήριο … της Αγριάς, και σκέφτηκα πόσο εύκολο (;) είναι να αθλούνται τα παιδιά της Νεάπολης και των Αγίων Αναργύρων στην Αγριά!

Εμείς (και όλος ο νοήμων Βόλος, νομίζω) περιμένουμε το έργο της ανακαίνισης του Δημοτικού Θεάτρου – μεταξύ των άλλων ήταν κι αυτός ένας θαυμάσιος συνεδριακός χώρος, όταν λειτουργούσε, αν δεν κάνω λάθος έχει γίνει εκεί ιατρικό συνέδριο με πάνω από 1000 συνέδρους – βέβαια όλα αυτά συνέβαιναν προ Μονακό, τότε που Βόλος ήταν μια κατεστραμμένη πόλη, ίσως και να μην υπήρχε καν… Το οποίο έργο, καθώς λένε, έχει πάρει έγκριση, έχει χρηματοδότηση αλλά δεν βλέπουμε να ξεκινάει. Και όταν θα γίνει ο σχετικός διαγωνισμός ας μην υπάρξει, παρακαλώ πολύ, έκπτωση 60%, πολύ το φοβάμαι αυτό το νούμερο.

Φθινόπωρο στον Βόλο, συμπολίτες, ευτυχώς υπάρχουν σημεία και δέντρα να μας θυμίζουν ότι δεν ζούμε στην απόλυτη τσιμεντούπολη. Δεν αντιλέγω ότι είναι «ευαίσθητο» θέμα τα πεσμένα φύλλα που καταλήγουν στους υπονόμους, όμως εμένα δεν παύει να μ’ αρέσει το να γίνεται αισθητή μέσα στην πόλη αυτή η αλλαγή των εποχών.

Να τις ζούμε τις αλλαγές των εποχών, και να τις φχαριστιόμαστε, είναι κι αυτό μια αξία στην δύσκολη ζωή μας. Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 01.11.2017)