κυκλο-φ-οριακα 746 13.11.2013

...απλώς, ένα όμορφο ποδήλατο

            Και πάλι Καλημέρα σας, αγαπητοί αναγνώστες. Στα μέσα του Νοέμβρη, τέσσερις μέρες πριν από την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, στις 17 Νοεμβρίου 1973. Μετά από την εισβολή των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης, μετά από τα δελτία ειδήσεων στον δρόμο, μετά από μια πρόταση δυσπιστίας απέναντι στην κυβέρνηση που, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν πέρασε, έγραψε όμως την δική της ιστορία.

            Μετά από την πρώτη συνάντηση των 5 Δημάρχων στην πόλη μας. Των Δημάρχων, που επιδιώκουν την μεταρρύθμιση του μοντέλου του προγράμματος «Καλλικράτης», ανεξάρτητα από την μεταρρύθμιση του εκλογικού νόμου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που κανείς δεν ξέρει τι σόι τραγέλαφους θα γεννήσει.

            Εμείς, θα πάμε στις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο. Όχι για να θυμηθούμε, αλλά για να διδαχτούμε, πάλι και πάλι να διδαχτούμε ότι τίποτε δεν χαρίζεται και τα πάντα κατακτώνται.

            Αλλά θα πάμε μια ακόμη βόλτα και στην πόλη μας.

            Διαβάζουμε ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με τον λιμένα του Βόλου. Συμφώνησε, λέει, το Υπουργείο, να μεταφερθεί η διακίνηση του σκραπ και των χύδην φορτίων από τον προβλήτα σιλό στον προβλήτα τρία, να μεταφερθεί η ακτοπλοΐα από τον κεντρικό προβλήτα στον προβλήτα σιλό και, τέλος, να μεταφερθεί από τον προβλήτα τρία στον κεντρικό προβλήτα η κίνηση των κρουαζιεροπλοίων. Απλά πράγματα, που σ’ αυτόν τον τόπο χρειάζονται γενεές δεκατέσσερις για να υλοποιηθούν. Και τώρα, μη νομίζετε, αυτή η συμφωνία των αρμοδίων αρχών δεν σημαίνει ότι θα συμβεί κάτι στο αμέσως επόμενο διάστημα. Περί «μακροπροθέσμου» ομιλεί το Υπουργείο, δυνατότητες επιμέρους υλοποίησης βλέπει ο Δήμος Βόλου, ο ίδιος ο Οργανισμός Λιμένος δεν μπόρεσα να καταλάβω τι βλέπει. Το σήριαλ συνεχίζεται, όπως και οι διαμαρτυρίες των κατοίκων του Παλιού Λιμεναρχείου.

            Η άποψη της στήλης επί αυτών έχει εκφραστεί πολλές φορές, από τότε που το ΔΕΚΑΜΜ, το Διεθνές Ερευνητικό Κέντρο Ανατολικής Μεσογείου για τις Μεταφορές, που η στήλη διηύθυνε από το 1994 έως το 2008, μελετούσε μαζί με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το μέλλον του Κεντρικού Προβλήτα ή μαζί με την μελετητική εταιρεία «ΣΑΛΦΩ» το 5-ετές επιχειρησιακό σχέδιο ή και μόνο του, τότε που εκπονούσε και παρουσίαζε την πλήρη ανάλυση των κινήσεων των κρουαζιεροπλοίων, από το 1994 έως το 2001. Τα ίδια ξαναέλεγε και ως Δημοτικός Σύμβουλος από το 2007 έως το 2010, τα ίδια που και σήμερα ορθώς πρεσβεύει το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου. Έφτασε, λοιπόν, ο καιρός να συμφωνήσει και το σεβαστό Υπουργείο με την άποψη της πόλης. Δεν μένει παρά να συμφωνήσει και ο ίδιος ο Λιμένας!

            Και με την ευκαιρία: μεγάλη προϋπόθεση για όλα αυτά τα ωραία, που μπορεί και να συμβούν κάποτε στον λιμένα μας, ήταν πάντοτε η οδική σύνδεση (κάποτε, ίσως, και η σιδηροδρομική…) από την πλευρά της Μπουρμπουλήθρας. Το έργο, που δεν επρόκειτο δα και για την κατασκευή της Εγνατίας Οδού, ξεκίνησε πριν από καναδυοτρία χρόνια, ο δρόμος σχεδόν έτοιμος δίπλα απ’ τα παλιά σφαγεία, το μεγάλο parking και την υπό ανέγερση ιχθυόσκαλα, μια γέφυρα όλη κι όλη πάνω απ’ τις εκβολές του Ξηριά χρειάζονταν. Κατασκευάστηκε και η γέφυρα και ύστερα το έργο σταμάτησε. Την σήμερον ημέραν φτάνει κανείς, μια χαρά, πάνω στην γέφυρα, συναντά ένα κάθετο κοντέινερ και γυρίζει πίσω. Δεν γνωρίζουμε γιατί συμβαίνει αυτό, δεν γνωρίζουμε γιατί δεν δίνεται στην κυκλοφορία αυτή η σύνδεση. Που θα γλιτώσει την πόλη από ένα σωρό φορτηγά, τα οποία σήμερα επιβαρύνουν είτε την οδό Ζάχου, είτε την οδό Παπαδιαμάντη.

            Απλά πράγματα. Με δύσκολη υλοποίηση.

            Δεν ήταν δύσκολη, όμως, η υλοποίηση του ποδηλατοδρόμου μπροστά στα (καινούργια) ψαράδικα. Λίγο κίτρινο χρώμα στην άσφαλτο, γραμμές και βέλη και πολλά ανακλαστικά «μάτια γάτας», έτοιμος! Τη άλλη μέρα ήρθαν τα καλά αυτοκίνητα και καλοκάθισαν επάνω του. Παράλληλα, λοξά, κάθετα, μια χαρά βολεμένα τα αυτοκινητάκια, ποιος νοιάζεται για τα ποδηλατάκια;!

            Σάββατο μεσημέρι, στον Άγιο Νικόλαο. Πλήθη κόσμου πάσης ηλικίας, τραπεζάκι, πανώ και φέιγ-βολάν ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στην Χαλκιδική, ποδήλατα, μοτοσικλέτες και πολλά αυτοκίνητα στον πεζόδρομο. Ύστερα ήρθε η Τροχαία και μάζεψε ουκ ολίγες πινακίδες κυκλοφορίας. Έγκλημα και τιμωρία, ένα έγκλημα διαρκές και μια τιμωρία «κατά περίπτωση». Αδύνατον να βρεθεί μια εφικτή και κοινά αποδεκτή λύση, από όλους τους παράγοντες που «έχουν λόγο» στο σημείο, για τον γενικό αποκλεισμό ή μη των αυτοκινήτων από το πεζοδρομημένο τμήμα Ερμού-Αγίου Νικολάου. Η ζωή συνεχίζεται.

            Απελπιστική η κατάσταση με τις κατά-μουτζουρωμένες πινακίδες κυκλοφορίας. Απελπιστική και η αδυναμία μας, ως κοινωνία, να αποτρέψουμε τέτοιου είδους (και κάθε είδους) βανδαλισμούς. Ή να πείσουμε για τον παραλογισμό μιας τέτοιας ενέργειας. Η ζωή τραβάει την ανηφόρα.

            Αυτά και για σήμερα, περισσότερα την άλλη φορά. Στην φωτογραφία, απλώς ένα πανέμορφο ποδήλατο, απέναντι στον Άγιο Κωνσταντίνο.

Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 13.11.2013)