 |
| Βόλος, παζάρι 2012... |
Αγαπητοί αναγνώστες, καλημέρα και πάλι. Επανήλθαμε στα πολύ γνωστά εδάφη της πόλης,
έτοιμοι για την μεγάλη μάχη του Φθινοπωρουχειμώνα που έρχεται. Όπου το πρώτο
μέλημά μας, ως Χώρα, είναι η ανάκτηση της αξιοπιστίας μας, την οποία
προσπαθούμε να «ανακτήσουμε» από τον Οκτώβριο του 2009, ζωή να ‘χουμε – είναι
τόσο ανίκανοι όλοι αυτοί που επί τρία συναπτά έτη πιπιλίζουνε την ίδια ακριβώς
καραμέλα και δεν μπορούν (;) να κάνουν τίποτε απολύτως για να συλλάβουν την
τεράστια φοροδιαφυγή που συνεχώς αυξάνεται. Κατά τα άλλα, είμαστε ένας «υπερήφανος
λαός», ο οποίος με θυσίες και μπλα-μπλα-μπλα και μάλιστα κυρία Μέρκελ, όλα θα
σας τα δώσουμε και ύστερα βγαίνει και η BILD Zeitung των 2,8 εκ. φύλλων ημερησίως με
μία δήθεν επιστολή-δέσμευση, που γελοιοποιεί πλήρως τον Έλληνα Πρωθυπουργό και
το ταξιδάκι του στας Ευρώπας. Κι αυτοί ακόμη μιλούν για «ανάκτηση της
αξιοπιστίας».
Ανάκτηση-αγανάκτηση, αγαπητέ μου Φώτη. Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία και τίποτε από αυτά
δεν φαίνεται να υπάρχει στην σημερινή πολιτική ηγεσία της Ελλάδας. Πάμε λοιπόν
για έναν ακόμη μνημονιακό χειμώνα, ακόμη πιο βαθιά στο λαγούμι της ύφεσης, στο
οποίο, όμως, κάποιοι εξακολουθούν να βγάζουν πολλά λεφτά από το υστέρημά μας.
Για παράδειγμα, μέσα σ’ αυτό το χάος του Ενιαίου Οργανισμού Παροχής
Υπηρεσιών Υγείας, του διάσημου, πλέον, ΕΟΠΥΥ, όπου χάνει η μάνα το παιδί και ο
«ασφαλισμένος» την περίθαλψή του, κάποιοι έξυπνοι κατήργησαν τον δωρεάν
τριψήφιο τηλεφωνικό αριθμό 184 για πληροφορίες και ραντεβού με γιατρούς και τον
αντικατέστησαν με τέσσερεις ή πέντε πενταψήφιους που ανήκουν σε ιδιωτικές
εταιρείες και κοστίζουν από 0,99 €/λεπτό μέχρι 1,18 €/λεπτό, μπορεί και περισσότερο,
είναι τέτοιος ο καταιγισμός των διαφημιστικών στην τηλεόραση που μπερδεύτηκε το
μυαλό μου. Πληρώνουμε λοιπόν τα Νοσοκομεία, τους γιατρούς (σχεδόν όλοι οι
γιατροί, φίλοι μου εδώ και μπορεί τριάντα χρόνια, βρίσκονται σήμερα έξω από τις
λίστες του ΕΟΠΥΥ κι εγώ πώς να πάω σ’ έναν άγνωστό μου π.χ. οφθαλμίατρο, που
πρέπει να με πιάσει απ’ την αρχή;), πληρώνουμε τα φάρμακα, τώρα πληρώνουμε και
τα τηλέφωνα – τέτοια ξεφτίλα «εκσυγχρονισμός» δεν νομίζω να υπάρχει πουθενά
αλλού στην «αξιόπιστη» Ευρώπη.
Εδώ οι Εγγλέζοι έβγαλαν το ΕΣΥ
τους κεντρικό θέμα στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου – αν
έχεις Θεό!
Ζοφερά
πράγματα. Κι έξω φυσάει ένας αέρας τρελός (Δευτέρα βράδυ…), να δώσει να μην
καούμε πάλι, εξακόσιες τόσες χιλιάδες στρέμματα, λέει, κάηκαν σ’ όλη τη χώρα
φέτος μέχρι τώρα, τριπλάσια από πέρυσι ολόκληρη την χρονιά. Και τον ή τους
εμπρηστές του Ανατολικού Πηλίου δεν τον ή τους βρήκανε ακόμη… Άκουσα ότι ο
Περιφερειάρχης Θεσσαλίας απαγόρευσε την Δευτέρα την κυκλοφορία στους δρόμους
του Νοτίου Πηλίου, δεν ξέρω πώς ακριβώς υλοποιείται μια τέτοια απαγόρευση όταν
υπάρχουν τόσοι κάτοικοι κι άλλοι πολλοί περισσότεροι παραθεριστές στην περιοχή,
πάντως θεωρώ ότι είναι μία κατ’ αρχήν
σωστή απόφαση για την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη προστασία των πευκόφυτων,
κυρίως, εκτάσεων στην περιοχή – και η ετοιμότητα της Πυροσβεστικής είναι
δεδομένη. Πριν από κανα δυο χρόνια μου είχε πει ο τότε υπεύθυνος Πολιτικής
Προστασία Νομαρχιακός Σύμβουλος ότι υπήρχε στον Νομό εγκατεστημένο ένα σύστημα
έγκαιρης ειδοποίησης για πυρκαγιές μέσω δορυφόρων, με κέντρο την Νομαρχία,
άραγε συνεχίζει να λειτουργεί αυτό το σύστημα, φίλε μου συνονόματε;
Και με το παζάρι
τι απόγινε ρε παιδιά; Δεν μάθαμε, περιμένουμε. Όπως είχαμε προαναγγείλει
πήγαμε, το επισκεφτήκαμε. Βρεθήκαμε μπροστά σε χαλβά (πολύ ωραίος και
ντόπιος…), σουβλάκια και λούνα παρκ (αρκετά σοβαρό…) σε λειτουργία και σε
παράγκες σκοτεινές και κλειστές με πλαστικά παραπετάσματα. Φωτίστηκαν και
άνοιξαν «δια μαγείας» γύρω στις έντεκα παρά είκοσι και τότε διαπιστώσαμε ότι ίσως
και πάνω από το 90% των πωλητών ήταν οι ίδιοι οι γνωστοί αλλοδαποί που
τριγυρνούν στην πόλη «ότι πάρεις ένα ευρώ» και τα ξαδέρφια τους. Το
παγκοσμιοποιημένο παζάρι του Βόλου – δεν έχω λόγους να μην πιστεύω ότι έτσι
ακριβώς θα είναι όλα τα παζάρια που στήνονται σ’ όλη την Ελλάδα. Βλέπω κι
εκείνο το κοινωνικό μήνυμα στην τηλεόραση, που μιλάει για το παρεμπόριο και τη
ζημιά που κάνει στην «πραγματική οικονομία», σκέφτομαι πόσοι πλουτίζουν απ’ αυτό (κι όχι βέβαια οι
αλλοδαποί, που απλώς επιβιώνουν…) και αισθάνομαι τον «εκσυγχρονισμό» να έρχεται
δρομαίος.
«Όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα…» τραγουδούσε το 1963 ο
Διονύσης Σαββόπουλος. Και στο ίδιο τραγούδι πρόσθετε «…στα γήπεδα η Ελλάδα
αναστενάζει, στα καφενεία μπιλιάρδο, καλαμπούρι και χαρτί…». 2012 έχουμε σήμερα,
τα ίδια και χειρότερα στην Ελλάδα των μνημονίων, τι να πρωτοπιάσεις; τα γήπεδα;
τα καφενεία; τον τζόγο; τις παράγκες και τις «παράγκες»;
Και μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι τα
παιδιά της Ελλάδας αγωνίζονται να βρουν το φως της γνώσης, να πετύχουν σ’ ένα
τριτοβάθμιο ίδρυμα εκπαίδευσης, να προσπαθήσουν να διαφεντέψουν τη ζωή τους –
συγχαρητήρια σε όλα για τον αγώνα
που κάνουν. Πάντα είναι στην σκέψη μας.
Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 29.08.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου