Καλόν Φεβρουάριο να έχουμε. Φέτος θα εορτάσουν και οι Κας(σ)ιανοί (Κας(σ)ιανός, Κάς(σ)ιος, Κάς(σ)ος, Κάς(σ)ης, Κας(σ)ια, Κας(σ)ιος) στις 29 Φεβρουαρίου. Όχι όμως και οι Κασ(σ)ιανές, όπως εσφαλμένα νόμιζα ως σήμερα, οι οποίες εορτάζουν στις 7 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με την διαδικτυακή ιστοσελίδα www.eortologio.gr «Εορτολόγιο Ελληνικών Ονομάτων». Αν κανείς ξέρει κάτι άλλο, ας κάνει πρκλ τον κόπο να ενημερώσει κι εμένα (αυτό το «πρκλ» (παρακαλώ), μαζί με το «κ» (και), το «σ» (σου, σε), το «μ» (μου, με), το «κλ» (καλά) και άλλα σχετικά, είναι οι «συντομεύσεις» που χρησιμοποιούνται από τους νέους μας στην μεταξύ τους επικοινωνία μέσω γραπτών μηνυμάτων, είτε στα κινητά τηλέφωνα είτε στο διαδίκτυο. Αν μάλιστα – το και συχνότερο – η φράση γράφεται με γκρικλις, τότε π.χ. το «θα έρθω με τα πόδια» καταλήγει σε «8a er8w m t podia» !!!) Είναι μεγάλο το πρόβλημα, σας λέω, κι εσείς εκεί έξω κάνετε πως δεν υπάρχει…
Τέλος πάντων, ας πάμε στα «δικά μας».
Ένα ταξίδι στην Καβάλα μας έλαχε το περασμένο Παρασκευοσάββατο, μέσω Θεσσαλονίκης και Χορτιάτη, κάπου 900 χιλιόμετρα το σύνολον. Με θερμοκρασίες υπό το μηδέν και χιόνια στο βουνό. Αλλά και με την «ευλογία» της Εγνατίας Οδού. Ένας άψογος άξονας, αν εξαιρέσει κανείς ότι δεν έχει πουθενά στα 140 χλμ. Θες/νίκης-Καβάλας έναν Σταθμό Εξυπηρέτησης Αυτοκινήτων (ΣΕΑ), ένα βενζινάδικο, ένα πάρκινγκ για κατ…, τίποτε. Ο δρόμος είναι τέλειος, στην βόρεια πλευρά των λιμνών Κορώνεια, Μεγάλη και Μικρή Βόλβη. Και διόδια ένα (1), ένα δίφραγγο, αν θυμάμαι καλά, για όλα τα 140 χλμ. Τώρα, λέει, με το άρτι ψηφισθέν (ένα ακόμα) παραπολυνομοσχέδιο, και αυτός ο δρόμος θα περάσει σε χέρια ιδιωτών, μέσω του Ταμείου Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΑΠ, τι ωραίο όνομα!).
Στον ημέτερο ΠΑΘΕ, όπως τα ξέρουμε. Πληρωμή κάθε τρεις και λίγο, είναι κι ακόμη ένα διόδιο έτοιμο κατασκευαστικά αλλά δεν λειτουργεί προς στιγμήν, Όντως, αρκετά οχήματα συντήρησης και προσωπικό σ’ όλο το μήκος του δρόμου, προετοιμασία για τις επερχόμενες καιρικές συνθήκες. Και, το καλύτερο, κάτι κινούνταν στο εργοτάξιο των σηράγγων του Πλαταμώνα. Μηχανήματα και φώτα πολλά, κίνηση, έργο. Λες; είπαμε, λες να ξεμπλοκάρησαν τα λεφτά και να τελειώσουν τα Τέμπη κι ο Πλαταμώνας; για να δούμε!
Στην Καβάλα, μεσημεράκι, πείνασαν τα παιδάκια, πεινάσαμε κι εμείς. Εκεί προς το παλιό λιμάνι βρήκαμε ένα μαγαζάκι στην τύχη, ψησταριά, δύο παιδιά και δύο μεγάλοι, κρεατικά «του σκασμού» για τέσσερις (από μπιφτέκι μέχρι αρνί ψητό και κοκορέτσι), πατάτες, σαλάτα, τζατζίκι και μισό κιλό κοκκινέλι, σύνολον ευρώ 25! Και μαζί με τον λογαριασμό δύο ελληνικά καφεδάκια και τέσσερις πανακότες με σιρόπι βύσσινο, μούρλια. Ακούς 25 €; Ακούω, να λες! Για κάντε μια βόλτα στον όμορφο Βόλο μας …
Είπα «στον όμορφο Βόλο» και θυμήθηκα: Η Βολιώτικη Χορωδία βρίσκεται πλέον και στο Διαδίκτυο. Στο Υουτούβιον (αγγλιστί Youtube), γράφοντας απλά «Βολιώτικη Χορωδία» στην Αναζήτηση, μπορεί κανείς να ακούσει (και να δει, βεβαίως-βεβαίως) τις εκτελέσεις επτά (7) τραγουδιών από εμφανίσεις 2005-2009. Μεταξύ αυτών και το «Όμορφος που είναι ο Βόλος» του Γιώργου Κοντομητρόπουλου. Η προσπάθειά μας θα συνεχιστεί και θα χαρούμε πολύ να έχουμε και την δική σας ανταπόκριση, με ακροάσεις και σχόλια. Επίσης έχουμε σελίδα και στο προσωποβιβλίον (ή φατσοβιβλίο – αγγλιστί facebook) με το τιμημένο όνομά μας, όπου ομοίως μπορείτε να παρακολουθείτε την δραστηριότητά μας και να ακούτε τα τραγούδια μας. Κι όλα αυτά τα κάνει φέτος μια 75χρονη «κυρία»! Γι’ αυτό σας λέω: μην το βάζετε ποτέ κάτω, μην αρνείστε τις όμορφες πλευρές της προόδου, πάντα υπάρχει κάτι όμορφο στο καινούργιο μέσα στην παλιοζωή.
«Παλιοζωή, παλιόκοσμε και παλιοκοινωνία
ακόμα και τον έρωτα τον κάνεις τυραννία.
Το χάλι και η φτώχεια σου η τόση να μην φτάνει
και να' χεις και το πρόσωπο κορδέλες να σου κάνει»…
Αλλά δεν τελειώσαμε με την Καβάλα. Δύο επιπλέον πληροφορίες για την αρχοντιά σας. Πρώτον, το μαγαζί έχει το (ατυχές αλλά τι να κάνουμε) όνομα «Happy Green» («ευτυχισμένο πράσινο», πού να ξέρω πώς του ‘ρθε του χριστιανού κι έδωσε τέτοιο όνομα σε μια ευτυχέστατη ψησταριά) και δεύτερον, υπάρχουν άπειρες κορύνες στους δρόμους. Στην βασική είσοδο-έξοδο οδό Ερυθρού Σταυρού, τον μεγάλο δρόμο με νησίδα στη μέση, που περνάει πίσω απ’ τη Νομαρχία, τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας διαχωρίζονται πέρα-πέρα με κορύνες. Εντυπωσιακό, μόνο στη μία κατεύθυνση, από δυτικά προς ανατολικά, στην άλλη όχι – το αποτέλεσμα, Σάββατο πρωί, αμέσως αισθητό: ελεύθερη ροή στην κατεύθυνση ανατολή-δύση, διπλοπαρκάρισμα και μποτιλιάρισμα στην κατεύθυνση δύση-ανατολή. Επίσης, στην συνέχεια της οδού Ερυθρού Σταυρού, εκείνη με τους γρανιτόλιθους, στο παλιό λιμάνι. Στην οδό Κουντουριώτου, που πάει προς το υδραγωγείο. Και σ’ άλλους, όπως μας είπαν ντόπιοι, γιατί με ένα πέρασμα δεν μπορέσαμε να δούμε, βέβαια, όλους τους δρόμους της πόλης.
Καβάλα, λοιπόν, πόλη αναλόγων χαρακτηριστικών με την δική μας. Στην οποία δική μας διάβασα ότι εξακολουθούν οι αντιδράσεις για την σχεδιαζόμενη πεζοδρόμηση της Σπυρίδη και για τις κορύνες στην Δημητριάδος και είδα με τα μάτια μου (λες και θα μπορούσα να δω με τ’ αυτιά μου…) να είναι σταματημένο το έργο στην Ευαγγελίστρια.
Όμως πάλι δεν έφτασε ο χρονοχώρος, μήτε φωτογραφία έχει. Την άλλη φορά. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην "Θεσσαλία" την Τετάρτη 01.02.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου