κυκλο-φ-οριακα 1179, 24 Ιανουαρίου 2024

 

«Πᾶσαν την βιωτικὴν ἀποθώμεθα μέριμναν», που σημαίνει «ας απωθήσουμε μακριά μας κάθε βιωτική μέριμνα, κάθε γήινη σκέψη και φροντίδα» προκειμένου να υποδεχθούμε τον Βασιλέα των Όλων, λέει ο Ύμνος. Καλημέρα συμπολίτες και συμπολίτισσες, την πασίγνωστη φράση από τον Χερουβικό Ύμνο την ξανάκουσα την Κυριακή στον Άγιο Νικόλαο και κατά έναν περίεργο τρόπο το μυαλό μου πήρε κάποιους περίεργους δρόμους (μυαλό είναι αυτό, ό,τι θέλει κάνει, και μη προς κακοφανισμόν ουδενός…)

Ο 30χρονος, η 49χρονη, ο 50χρονος, ο 40χρονος, η 12χρονη, ο 19χρονος, έχει κουραστεί το μυαλό μου να προσπαθεί να ξεκαθαρίσει ποιος σκότωσε ποιον, ποια πήδησε από το μπαλκόνι, ποιος φυλακίστηκε, ποιος περιορίστηκε στο σπίτι του, ποιος ή ποια αναζητείται, τίνος το πτώμα βρέθηκε πού, ποιανού η δίκη αναθεωρείται – ένας καταιγισμός άχρηστων πληροφοριών, που σήμερα είναι «πολύ σημαντικές» και εκφωνούνται τηλεοπτικώς με το δέον συγκλονισμένο ύφος και αύριο εξαφανίζονται από την «επικαιρότητα» για να αντικατασταθούν από άλλες, το ίδιο άχρηστες. Ο στόχος σαφής, αποπροσανατολισμός της τηλεοπτικής κοινής γνώμης από τα σοβαρά ζητήματα της ελληνικής πραγματικότητας, «…αποθώμεθα…», με πρώτο και χειρότερο τον πληθωρισμό, που πλησιάζει το 20%, και κατ’ ακολουθίαν τις απαράδεκτα υψηλές τιμές όλων των καταναλωτικών αγαθών. Οι οποίες τιμές δημιουργούν ένα εκρηκτικό μίγμα μαζί με την ασύδοτη κερδοσκοπία των μεγαλοκαρχαριών που λυμαίνονται τα πάντα στα θέματα της ενέργειας, της επικοινωνίας, των μεταφορών. Κι εμείς απασχολούμαστε πανηγυρίζοντας για τις αυτονόητες «επιτυχίες» τού για 5^η φορά Υπουργού ΠροΠο.

Τόσο πολύς και τόσο καλά οργανωμένος τηλε-αποπροσανατολισμός δεν έχει υπάρξει ποτέ πριν σ’ αυτή την έρμη χώρα, που είναι ξεκάθαρο, πλέον, ότι δεν ξέρει πού πατάει και πού βρίσκεται. Απλώς «απωθεί».

Στην πόλη, εκτός από το parking που δόθηκε σε λειτουργία χωρίς να έχει παραληφθεί επισήμως, ως όφειλε, από τον Δήμο Βόλου (τώρα, κατόπιν εορτής, συγκροτήθηκε Επιτροπή Παραλαβής), υπάρχει και το υπό ανακαίνιση Δημοτικό Θέατρο «Βαγγέλης Παπαθανασίου» το οποίο επίσης δεν έχει παραληφθεί – τώρα διαβάζω ότι προκηρύσσεται ή προκηρύχθηκε η προμήθεια-εγκατάσταση του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού της σκηνής. Κι όμως, στις εορτές των εγκαινίων, στην συναυλία για τον Βαγγέλη, στην Άλκηστη Πρωτοψάλτη και στο Μαύρο Κύμα χιλιάδες ήταν οι θεατές που κάθισαν στα καινούργια καθίσματα. Αναρωτιέμαι, δεν υπάρχει θέμα νομιμότητας για τον κατά δήλωση του ιδίου του Άρχοντος «πιο νομοταγή Έλληνα πολίτη» ή φταίνε πάλι οι Υπηρεσίες; Οι οποίες Υπηρεσίες ενοχοποιήθηκαν και πάλι πρόσφατα, μετά την παραίτηση του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Μουλά και την παράνομη σύγκληση του Δ.Σ. από τον Αντιδήμαρχο Καθαριότητας – επί του θέματος «Αντιδήμαρχοι» οφείλω μία διόρθωση: είναι μεν 15 στο σύνολο, αλλά οι 12 είναι έμμισθοι και οι 3 άμισθοι, έτσι λέει η επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Βόλου, στην οποία κάποτε έμπαινα και έβρισκα ένα εξαιρετικό αρχείο με παλιές αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και τώρα δεν υπάρχει τίποτε.

Φοβάμαι ότι και γι’ αυτή την έλλειψη οι Υπηρεσίες είναι υπεύθυνες, ποιος να ρωτήσει τον Άρχοντα;. Και αναρωτιέμαι τι ακριβώς κάνει ο κ. Γενικός Γραμματέας του Δήμου και ένας σωρός από άλλους παρατρεχάμενους και παρακοιμώμενους – έχω μια εντύπωση ότι μόνο η Νομική Υπηρεσία παράγει «έργο»…

Ύστερα πήγα στον πεζόδρομο της οδού Μεταμορφώσεως – ξέρετε, κάτω από τον Ι.Ν.Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, μπρος από Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου, Κέντρο Τέχνης Τζιόρτζιο ντε Κίρικο, Δημοτικό Ωδείο και μερικά μαγαζιά – και βρήκα ακόμη ένα εργοτάξιο, παρόμοιο με εκείνο της Πλατείας Πανεπιστημίου που δεν λέει να τελειώσει. Τουτέστιν ξηλώνονται οι υπάρχουσες επιφάνειες, πλάκες, μάρμαρα, τουβλάκια και τοποθετούνται καινούργιες επιφάνειες, πλάκες, μάρμαρα, τουβλάκια. Τουτέστιν σε δουλειά να βρισκόμαστε. Ρώτησα και παρόδιους καταστηματάρχες να μου πουν την γνώμη τους και μου είπαν ότι μια χαρά ήταν ο πεζόδρομος, καμία ανάγκη ανακατασκευής δεν είχε, μερικά σπασμένα μαρμαράκια είχε, που θα μπορούσαν κάλλιστα να αντικατασταθούν. Ίσως, λέω, να υπήρχαν τίποτε ανεξόφλητα γραμμάτια ή τίποτε δωρεές προς ποδοσφαιρικές ομάδες (…) που έπρεπε να αντισταθμιστούν, λέω τώρα. Κι εκείνη η οδός Γαμβέτα, ακόμη ένα γιοφύρι της Άρτας.

Και για να μην ξεχνιόμαστε ή/και μπερδευόμαστε, όλα αυτά τα έργα ήπιας κυκλοφορίας στο κέντρο της πόλης προβλέπονται με αποφάσεις από τις αρχές του 2000 και υλοποιούνται σταδιακά. Τότε να δείτε (και να ακούσετε…) αντιδράσεις που υπήρχαν από πολίτες και ομάδες επειδή καταργούσαμε παρόδιες θέσεις στάθμευσης. Τότε η πόλη είχε υγεία, γιατί και η αντίδραση σύμπτωμα υγείας είναι, το σημερινό κουτσομπολιό στα «μέσα κοινωνικής δικτύωσης» δεν είναι, συμπολίτες. Κι αυτή την  «ήπια κυκλοφορία», που στην αρχή ήταν «πειθαρχημένη κυκλοφορία», εγώ την έφερα σ’ αυτή την πόλη, εγώ αυτοπροσώπως, κατ’ εφαρμογήν της γερμανικής Verkehrsberuhigung, που την είχα σπουδάσει στην Καρλσρούη. Και πάλι πολλοί χαμογελούσαν συγκαταβατικά, τότε, στα 1985-86. Από τότε δεκάδες είναι οι εφαρμογές, με πρώτη και κυριολεκτικά καλύτερη (παράδειγμα σε πανελλήνιο επίπεδο), την οδό Καραμπατζάκη, που μια ακατανόητη και αδικαιολόγητη βία κατέστρεψε.

Όπως ανόητη και αδικαιολόγητη ήταν η αφαίρεση των κορυνών από τους άξονες των αρτηριών (τώρα βάφουμε πρασινάδες και βάζουμε κορδελίτσες…) και η καταστροφή των ποδηλατοδρόμων (τώρα σπαταλάμε «μάτια γάτας» και χρωματάκια…).

Αλλά η μέριμνα περί τον βίον είναι απαραίτητη, είναι εδώ, συμπολίτες. Και ναι μεν, αλλά!

Σας αγαπώ υψηλοφρόνως, γεια σας!

Στην φωτογραφία κάδοι απορριμμάτων στην Βυζίτσα (τα χρώματα στο ιστολόγιό μου «κυκλο-φ-οριακα»)

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 24.01.2024, αρ.φύλλου 4096)