κυκλο-φ-οριακα 877 15 Φεβρουαρίου 2017

Θ.Βρυζάκης: Η Έξοδος του Μεσολογγίου

15 πήγε ο κουτσοφλέβαρος, καλημέρα και πάλι συμπολίτες. Εδώ είμαστε, στο μετερίζι του σχολιασμού της επικαιρότητας στον τόπο μας, στον έντυπο και ενυπόγραφο λόγο, που σέβεται τον εαυτό του πρώτα και τον περίγυρό του ύστερα. Αυτό εμείς το θεωρούμε κατάκτηση και κέρδος μας, τιμή μας και καμάρι μας. Και θλίβεται η ψυχή μας με τα όσα υποχρεωνόμαστε να διαβάζουμε στο διαδίκτυο, το οποίο κάποιοι χρησιμοποιούν ως αποθετήριο για τον βόρβορο που κρύβει η ψυχή τους. Κρίμα.

Ύστερα είναι και η γλώσσα, ή μάλλον η α-γλωσσία, η άγνοια, η αμάθεια και η ημιμάθεια, εδώ να δεις πόσο αχός βαρύς ακούγεται πολλά τουφέκια πέφτουν (sic!). «(έπεσε) Καταρακτώδεις και πολύ βροχή», «φαίνετε ότι όλα πάνε καλά», «πρόταση υποψηφιότητας του επικεφαλούς της παράταξης Μηχανικών» αλλά και «πρόταση υποψηφιότητας της επικεφαλούς της παράταξης» (ένας και μία επικεφαλής παρατάξεων Μηχανικών, στις πρόσφατες εκλογικές διαδικασίες στο ΤΕΕ Μαγνησίας – πώς λέμε ο,η ασφαλής-του,της ασφαλούς, έτσι και του,της επικεφαλούς (!!) κι ο Θεός βοηθός. Όσο πάει και χειρότερα γίνονται τα πράματα. Και δεν φταίει το σχολείο, το σχολείο κάνει ό,τι μπορεί μέσα σ’ αυτήν την λαίλαπα του διαδικτύου.

Φταίει αυτή η «ελευθερία του λόγου» που την υπερασπιζόμαστε όλοι και καλά κάνουμε, αλλά που δίνει το δικαίωμα στον καθένα αμόρφωτο (και στην καθεμία αντιστοίχως…) να πληκτρολογεί και να «κοινοποιεί» όποια βλακεία του (της) περνάει απ’ τον λιγοστό νου – και σε όποια γλώσσα θεωρεί ότι «κατέχει», που σημαίνει, προς αποφυγήν και των ύπερθεν ορθογραφικών, γραμματικών και συντακτικών λαθών, πολύ συχνά σε γκρίκλις. Τι να σου κάνει μετά και το σχολείο και οι καθηγητές κι όλοι μαζί οι γραμματιζούμενοι, όταν όλη η σοφία του κόσμου τούτου συνοψίζεται σ’ ένα «ποστ» σε κάποιο «κοινωνικό μέσον» ή σε κάποιον ιστότοπο με βαρύγδουπο όνομα και βλακώδες περιεχόμενο.

Προχθές, 13 Φεβρουαρίου, γιορτάστηκε η παγκόσμια ημέρα ραδιοφώνου κι εμείς, όσο ακούγαμε τις διάφορες εκπομπές, ξαναθυμόμασταν εκείνη την τεράστια βλακεία (;) της Σαμαροβενιζελικής κυβέρνησης να κλείσει το απόγευμα της 11^ης Ιουνίου 2013 την ΕΡΤ. Τότε το ραδιόφωνο έδειξε την δύναμή του ως μέσον, παρέμεινε ζωντανό και οδήγησε, εν τέλει, στην αποπομπή εκείνης της κυβέρνησης. Χθες το πρωί μας έλαχε να δούμε και τον κ. Κεδίκογλου στην τιβι (τι σου είναι οι συμπτώσεις…).

Χθες, 14 Φεβρουαρίου, επέδραμε ο Βαλεντίνος με τις κόκκινες καρδούλες και τις λοιπές αηδιούλες. Εναγώνιες προσπάθειες του εμπορικού κόσμου να επιβιώσει. Όμως όλα τα λεφτά της πόλης πηγαίνουν, δυστυχώς, σε δύο μαγαζιά, τα οποία, από όσο έχω καταλάβει, δικαιούνται να πουλάνε τα πάντα όλα – ποιος δίνει αυτές τις άδειες λειτουργίας, άραγε;; Δεν ξέρω τι μπορεί να καταφέρει ο Βαλεντίνος, πάντως τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα και αυτό το ξέρουν όλοι όσοι υπερ-φορολογούνται.

Το ξέρουν και οι αγρότες που όλα τα χρόνια της ύπαρξής τους υπο-φορολογούνται και ταυτοχρόνως επιδοτούνται (όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά, ας μην το ξεχνάμε…) από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, που (υποτίθεται ότι) τώρα ζητά την κεφαλή τους επί πίνακι.

Ποινικές διώξεις για την «Μαγνησιακή Πίστη». Ακόμη μία «ιδιαιτερότητα» της Μαγνησίας μας. Ένας πιστωτικός συνεταιρισμός, που ιδρύθηκε το 1994 από το Επιμελητήριο Μαγνησίας, σε καιρούς σχετικής οικονομικής άνεσης και προ ευρώ, με σκοπό να συνδράμει τις προσπάθειες των ντόπιων επιχειρηματιών. Καλός ο σκοπός, άγιες οι προθέσεις, έλα όμως που δεν κινούν τα πράγματα οι προθέσεις αλλά οι άνθρωποι. Χρήμα μαζεύτηκε και χρήμα μοιράστηκε. Και βέβαια δεν επιστράφηκε. Κι έφτασε να υπάρχει ένα έλλειμμα κοντά στα 2 εκ. ευρώ, παρά το ότι η διοίκηση του συνεταιρισμού άλλαξε πολλά χέρια και σε πολλές περιπτώσεις «άλλαξε σελίδα», όπως διαβάζαμε ανελλιπώς στον τοπικό τύπο (έχω κι εγώ, ακόμη, μερίδιο, θεωρητικά διότι χρήματα δεν υπάρχουν, και η τωρινή διοίκηση μου το δήλωσε ευθαρσώς και ανερυθριάστως). Ποινικές διώξεις τώρα, λοιπόν. Για το πάρτυ που τόσα χρόνια γινότανε εις υγείαν όλων των κορόιδων αυτής της πόλης, με την συμμετοχή επιχειρηματιών, «επιχειρηματιών» και λαμόγιων. Ποινικές διώξεις κι ότι βρέξει ας κατεβάσει.

Μια εξαιρετική παρουσίαση παρακολουθήσαμε στις 4 Φεβρουαρίου στην αίθουσα του Μεταξουργείου: το ντοκυμαντέρ με θέμα την Έξοδο του Μεσολογγίου από τον κ. Γιάννη Μάγγο, γυμναστή στο Μουσικό Σχολείο και δεινό ορειβάτη. Όπου εκτός από την ακριβή καταγραφή των γεγονότων εκείνης της περιόδου της ελληνικής επανάστασης και την συσχέτισή τους με γεγονότα του σύγχρονου καιρού (π.χ. τα δάνεια της Αγγλίας και τα μνημόνια…) μεγάλο ενδιαφέρον είχαν και τα τοπογραφικά στοιχεία από τις πορείες των Εξοδιτών στα γύρω βουνά, μέχρι την σωτηρία.

Μήπως κι εμείς, τώρα και εδώ, αδέρφια, πολιορκημένοι δεν είμαστε; - για ελεύθεροι δεν ξέρω! Μήπως μία Έξοδος θα ήταν μία Λύση; Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 15.02.2017)