κυκλο-φ-οριακα 741 22.02.2013

φωτοβολταϊκές καλλιέργεις στον κάμπο του Κιλελέρ

            Καλημέρα συμπολίτες! 20 Φεβρουαρίου, ακόμη μία ημέρα απεργίας, με βασικό μέλημα των παντοειδών «εθνοσωτήρων» μήπως και πληρωθούν κάποιοι απεργοί εργαζόμενοι. Αυτό οπωσδήποτε θα καταστρέψει την ομαλή εφαρμογή του μημονιακού προγράμματος με τους πολλαπλασιαστές (τι σκ… είναι αυτό πάλι;) και, το κυριότερο, θα αμαυρώσει την εικόνα της χώρας και θα κλονίσει την εμπιστοσύνη των τοκογλύφων δανειστών μας. Ήρθε και ο κύριος Ολάντ να μας «ενισχύσει», οι κακές γλώσσες λένε ότι ήρθε να πουλήσει πολεμικές φρεγάτες. Λέτε; Κι ο Πρωθυπουργός αποκάλεσε «απίστευτο» το ποσοστό 60% ανεργίας στους νέους Έλληνες. Απίστευτο (με το σίγμα παχύ-παχύ), που έλεγε κάποτε και ο κ. Λαζόπουλος, δεν το περίμενε ο άνθρωπος, ούτε και μπορεί να το πιστέψει – άλλωστε ένας απλός πρωθυπουργός είναι, δεν είναι ο Θεός (με αυτόν απλώς συνομιλεί…).

            Μια χαρά πάμε πάντως, είχαμε και «πρωτογενές πλεόνασμα», εμ! τι θα ‘χαμε, αφού οι δαπάνες κόβονται και τα χρέη του Δημοσίου δεν πληρώνονται, όλα ωραία και καλά. Ανέλαβε και νέος Υφυπουργός ΕΣΠΑ, αρχίζει η Ανάπτυξη αδέρφια, αυτό έφταιγε, ο Γενικός Γραμματέας ΕΣΠΑ που υπήρχε μέχρι πρότινος, δεν αρκούσε, χρειάζονταν Υφυπουργός. Κι έλεγα τι έφταιγε και δεν κινούνταν αυτά τα ευρωπαϊκά χρήματα. Αυτό ήταν τελικά: τους έλειπε ένας Υφυπουργός.

            Εμείς παραμένουμε στην Πόλη μας και παρακολουθούμε τους τροχούς να γυρίζουν, όπως έλεγε σ’ ένα τραγούδι του και ο Τζωρτζ Χάρισον. Όχι ότι τρέχουν, δηλαδή, αλλά εμείς έχουμε υποχρέωση (!) να καταγράφουμε ό,τι κινείται.

Κινήθηκε, λοιπόν, για την ακρίβεια: κατεδαφίστηκε η παλιά γέφυρα στον Κραυσίδωνα (η τελευταία τσιμεντένια, παραμένει ακόμη η μεταλλική μπέλεϋ στον Άγιο Γεράσιμο) στο τέλος της οδού Αναλήψεως και πρόκειται να κατασκευαστεί καινούργια. Δεν μάθαμε ακόμη τι λειτουργία θα έχει, αν δηλαδή θα είναι μία πεζοποδηλατομοτοσικλετογέφυρα ή μία «κανονική» αυτοκινητογέφυρα. Στην δεύτερη περίπτωση, τα κυκλοφοριακά στοιχεία της περιοχής αλλάζουν, και μπορεί να βρεθούμε προ εκπλήξεων. Θα μάθουμε και θα σας πούμε.

Κινήθηκε επίσης το θέμα της ανέγερσης Αστυνομικού Μεγάρου («σας προσκαλούμε εις τα μέγαρά μας», που έλεγε κι η Μαντάμ Σουσού του Δημήτρη Ψαθά). Σε παραχωρηθέν υπό του (τέως) Δήμου Νέας Ιωνίας οικόπεδο, στο Αλιβέρι, ξεκίνησε να χτίζεται η οριστική, πλέον, στέγη της Αστυνομίας της Μαγνησίας. Με το καλό να τελειώσει, να αδειάσει κι η γωνία Ροζού-Γ. Καρτάλη, όπου πρόσφατα αποκλείστηκε και το πεζοδρόμιο. Και, μια που είμαστε στα κτήρια-έδρες, τι γίνεται με την Πυροσβεστική; – τίποτε δεν γίνεται. Ομοίως τίποτε γίνεται για τις Φυλακές, τίποτε και για τα Δικαστήρια. Κατά την ταπεινή μας γνώμη το πιο φλέγον θέμα είναι της Πυροσβεστικής, και δεν σβήνει με τίποτε, καθώς φαίνεται. Μήπως ο νέος Περιφερειακός Διευθυντής κ. Μιχαλάκης (τα συγχαρητήρια μας), που το ξέρει καλά το θέμα, μπορέσει να κάνει κάτι;

            Παρεμπιπτόντως, στην αυτή οδό Γ. Καρτάλη, μεταξύ Ροζού και Κοραή, μπροστά κι απέναντι στο τέως Γαλλικό Ινστιτούτο και νυν Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου, ένα μαύρο χάλι επικρατεί. Εκτός απ’ τα καβαλημένα αυτοκίνητα δεξιά, είναι κι εκείνες οι ασπροκόκκινες πλαστικές κουρελοκορδέλες αριστερά, εκείνα τα τριτοκοσμικά «κινητά φράγματα», δεν είναι εικόνα αυτή, κρίμα.

            Ακίνητο είναι το ακίνητο του Οργανισμού Λιμένος, στον Κεντρικό Προβλήτα. Κάτι χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα στέκουν εκεί, ακίνητα, και περιμένουν δεν ξέρουμε τι, αλλά δεν ξέρουμε και ποιος ή τι επρόκειτο ή πρόκειται να στεγαστεί σ’ αυτό το κτήριο. Εκείνο που όλοι ξέρουμε είναι τι συμβαίνει στα κτήρια που μένουν άδεια. Δυσκίνητο μου μοιάζει εκείνο το άλλο κτήριο, έξω απ’ το οπτικό πεδίο των περισσοτέρων βολιωτών, η Ιχθυόσκαλα, μαζί με τους ντόκους της, στη θάλασσα πίσω απ’ τα παλιά σφαγεία. Χρονίζον έργο, κι ακόμη δεν λέει να τελειώσει. Μαζί του καθυστερεί, επίσης άγνωστο γιατί, και η σύνδεση του λιμανιού από τα δυτικά, απ’ την Μπουρμπουλήθρα, μ’ έναν δρόμο που επίσης περνάει από τα παλιά σφαγεία και μια ωραία γέφυρα στον Ξηριά. Κι αυτή την σύνδεση την περιμένουμε χρόνια – τό ‘χω ξαναπεί νομίζω: μια βόλτα στις άκρες της πόλης είναι πάντα ωφέλιμη, συμπολίτες.

            Ύστερα, άσχετα με τα παραπάνω, ξαναπήγα ένα ταξιδάκι στη Λάρισα, απ’ τον γνωστό παράδρομο που ξεκινάει από τον κόμβο του Κιλελέρ. Αυτή τη φορά παρέα με τη φωτογραφική μου μηχανή. Και φωτογράφισα τις …φωτοβολταϊκές καλλιέργειες του θεσσαλικού κάμπου. Δείτε κι εσείς και θαυμάστε. Σε μια χώρα που αν, αν λέω, έχει μία πιθανότητα να ξανασταθεί στα πόδια της αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη παρά η αξιοποίηση της γης της, σ’ αυτή τη γη, για το εύκολο κέρδος, οι κάτοικοι αυτής της χώρας καλλιεργούν μεγάλες εκτάσεις με συστοιχίες φωτοβολταϊκών πλακών. Κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα διαρκείας που διαπράττεται αυτή την περίοδο στην Ελλάδα. Και είναι γελοίο να ακούω αν-αρμοδίους να λένε ότι «δεν δίνονται άδειες για εγκαταστάσεις σε γη υψηλής παραγωγικότητας» και οι εγκαταστάσεις γίνονταν προχθές, γίνονται σήμερα – άρα πρέπει να συμπεράνω ότι ο κάμπος του Κιλελέρ (πού ‘σαι Μαρίνο Αντύπα να μας δεις…) δεν είναι γη υψηλής παραγωγικότητας. Τι να πώ; Τράβηξα 12 φωτογραφίες, μόνο μία μπορεί να δημοσιευτεί εδώ, κι αν ήταν έγχρωμη θά ‘ταν πολύ καλύτερη. Στο βάθος φαίνεται ο χιονισμένος Κίσσαβος.

            Με αυτή την εικόνα σας αφήνω για τώρα. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Παρασκευή 22.02.2013 αντί της καθιερωμένης Τετάρτης, λόγω απεργίας των δημοσιογράφων)