 |
| Χριστούγεννα 1991, Γιάννης Πολυμενίδης στα κυκλο-φ-οριακά 016 |
Καλημέρα συμπολίτες. Στις 20.12.1991, διανθισμένες με ένα
ωραίο σκίτσο του συναδέλφου Μηχανικού Γιάννη Πολυμενίδη, δημοσιεύτηκαν για
πρώτη φορά σε τούτη ‘δω τη στήλη Ευχές. Χριστουγεννιάτικες ευχές, όχι ακριβώς
σαν αυτές που τυπικά ανταλλάσσουμε μεταξύ μας τέτοιες μέρες, πάντως ευχές για
ένα καλύτερο αύριο. Και προσέξτε πόσο ευρηματικό και συνάμα διαχρονικό είναι εκείνο
το σκίτσο του Γιάννη, από το 1991: ο Άγιος Βασίλης κρατάει πλακάτ «Απεργία».
Και σήμερα πανελλαδική απεργία υπάρχει. Ο κουστουμαρισμένος κρατάει
«Μάαστριχτ», ήταν τότε που υπογράφονταν η περίφημη εκείνη Συνθήκη, που, σε
μεγάλο βαθμό, οδήγησε σ’ αυτό το συνοθύλευμα που σήμερα ονομάζεται Ευρωπαϊκή
Ένωση. Ο εργάτης ζητάει «Αυξήσεις» και είναι σε όλους μας γνωστό τι παίρνει
στις μέρες που ζούμε. Η νοικοκυρά διαμαρτύρεται για «Ακρίβεια» και είναι πέραν
πάσης λογικής αυτό που συμβαίνει σήμερα, όπου τα εισοδήματα συνεχώς πέφτουν και
οι τιμές συνεχώς ανεβαίνουν. Ο «Αλβανός» αντιπροσωπεύει όλη αυτή την τεράστια
και πολύ σοβαρή ιστορία των μεταναστών, νόμιμων και παράνομων, που από το 1991
μέχρι σήμερα ούτε αντιμετωπίστηκε ούτε και φαίνεται ότι θα αντιμετωπιστεί, παρά
τον «φράχτη» που, όπως διαβάσαμε, ολοκληρώθηκε στον Έβρο.
Και
κάτω, πιο χαμηλά απ’ όλους, «ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος, κέρδος
ποτέ μα από παθήματα χορτάτος» του Wolf Biermann σε απόδοση του Δημοσθένη
Κούρτοβικ (τραγούδι «Αυτούς τους έχω βαρεθεί», Θάνος Μικρούτσικος, Μαρία
Δημητριάδη, Πολιτικά Τραγούδια, 1975 – τότε που ακόμη ξέραμε τι και γιατί
τραγουδούσαμε…). Εσείς κι εμείς, δηλαδή. Με το κοντάρι σπασμένο και μπαλωμένο,
να εύχεται «Καλά Χριστούγεννα» με όλα τα υπόλοιπα πάνω στο κεφάλι του. Προσέξτε
επίσης ότι ο μόνος που χαμογελάει είναι ο άνθρωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
εξακολουθεί και σήμερα να χαμογελάει με τα κέρδη που αποκομίζει δανείζοντας την
Ελλάδα με απόλυτα τοκογλυφικούς όρους – κι ας πανηγυρίζουν στην εγχώρια τρόικα
για την έλευση της δόσης.
Μέσα σ’ αυτό το ωραίο γενικό
κλίμα βαδίζουμε προς τα Χριστούγεννα. Πήραμε και το τελευταίο «δώρο», Ευρώ
336,21 και ετοιμαζόμαστε να το ξοδέψουμε στην Αγορά, αφού θα έχουμε πληρώσει
την ΔΕΗ, το Φυσικό Αέριο, τα τέλη κυκλοφορίας, την ασφάλεια του αυτοκινήτου, το
ενοίκιο και τα κοινόχρηστα της κόρης στη Σαλονίκη, τα αγγλικά του γιου.
Τουτέστιν αναμένεται τρελό ξεφάντωμα,
συμπολίτες.
Όμως, ας είμαστε καλά!
Σκεφτόμαστε πάντα, κι αυτές τις μέρες πιο έντονα, ότι υπάρχουν και χειρότερα,
πολύ χειρότερα. Υπάρχουν συν-άνθρωποι που δεν έχουν τίποτε, ούτε κουτσουρεμένο
δώρο, ούτε δουλειά, ούτε σπίτι καλά–καλά. Υπάρχουν κι άλλοι που δεν έχουν την
υγεία τους, κι αυτό είναι το χειρότερο απ’ όλα.
Η πρώτη και καλύτερη ευχή μας,
λοιπόν, για φέτος είναι να έχουμε υγεία.
Τουλάχιστον έτσι θα μπορούμε να παλέψουμε τις διάφορες καταιγίδες που μαίνονται.
Η δεύτερη είναι να έχουμε δουλειά, όχι δουλεία. Να
μπορούμε να έχουμε τα προς το ζην αναγκαία και κάτι λίγο παραπάνω Διότι μπορεί
ο Πλάτων (427-347 π.Χ.) να είπε «Ου το ζην περί πλείστου ποιητέον, αλλά το
ευ ζην» αλλά ο Αριστοτέλης (384-322
π.Χ.) είπε «Άνευ των αναγκαίων αδύνατον και ζην και εύ ζην» και ο
Μένανδρος (4ος π.Χ. αιώνας) συμπλήρωσε ότι «Ζώμεν γαρ ού ως
θέλομεν, αλλ’ ως δυνάμεθα». Αυτά έλεγαν οι σοφοί αρχαίοι μας πρόγονοι, αυτά
ισχύουν και σήμερα, αρκεί να ορίσουμε σωστά αυτό το «εύ ζην».
Η τρίτη
είναι να έχουμε χαρά στη ζωή μας.
Χαρά πραγματική, που να προέρχεται όχι από εφήμερα υλικά αγαθά αλλά «από αυτά
που δεν είναι πράγματα», που λέει και το τηλεοπτικό «σποτ». Από την οικογένεια,
την πρόοδο των παιδιών, ένα ωραίο χόμπυ, ένα περπάτημα στο βουνό, ένα ωραίο
τραγούδι παρέα με φίλους και λίγο κρασάκι.
Αυτές οι
λίγες είναι οι Ευχές μας για τα φετινά Χριστούγεννα. Λίγες μεν, ουσιαστικές δε,
και μακάρι να βγουν όλες αληθινές στον επόμενο χρόνο και σ’ όσους ακολουθήσουν.
Μιας και
η καταστροφή του Κόσμου μετά βεβαιότητος δεν
θα συμβεί την Παρασκευή…
Γεια σας
και Καλά Χριστούγεννα.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη
«Θεσσαλία» την Τετάρτη 19.12.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου