κυκλο-φ-οριακα 722 29.08.2012

Βόλος, παζάρι 2012...

Αγαπητοί αναγνώστες, καλημέρα και πάλι. Επανήλθαμε στα πολύ γνωστά εδάφη της πόλης, έτοιμοι για την μεγάλη μάχη του Φθινοπωρουχειμώνα που έρχεται. Όπου το πρώτο μέλημά μας, ως Χώρα, είναι η ανάκτηση της αξιοπιστίας μας, την οποία προσπαθούμε να «ανακτήσουμε» από τον Οκτώβριο του 2009, ζωή να ‘χουμε – είναι τόσο ανίκανοι όλοι αυτοί που επί τρία συναπτά έτη πιπιλίζουνε την ίδια ακριβώς καραμέλα και δεν μπορούν (;) να κάνουν τίποτε απολύτως για να συλλάβουν την τεράστια φοροδιαφυγή που συνεχώς αυξάνεται. Κατά τα άλλα, είμαστε ένας «υπερήφανος λαός», ο οποίος με θυσίες και μπλα-μπλα-μπλα και μάλιστα κυρία Μέρκελ, όλα θα σας τα δώσουμε και ύστερα βγαίνει και η BILD Zeitung των 2,8 εκ. φύλλων ημερησίως με μία δήθεν επιστολή-δέσμευση, που γελοιοποιεί πλήρως τον Έλληνα Πρωθυπουργό και το ταξιδάκι του στας Ευρώπας. Κι αυτοί ακόμη μιλούν για «ανάκτηση της αξιοπιστίας».

Ανάκτηση-αγανάκτηση, αγαπητέ μου Φώτη. Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία και τίποτε από αυτά δεν φαίνεται να υπάρχει στην σημερινή πολιτική ηγεσία της Ελλάδας. Πάμε λοιπόν για έναν ακόμη μνημονιακό χειμώνα, ακόμη πιο βαθιά στο λαγούμι της ύφεσης, στο οποίο, όμως, κάποιοι εξακολουθούν να βγάζουν πολλά λεφτά από το υστέρημά μας.

κυκλο-φ-οριακα 721 15.08.2012

εμπρησμός στον Αη Γιάννη...

Δεκαπενταύγουστος! Από τις 20.01.1991, που ξεκίνησε αυτή η στήλη τον δρόμο της, είναι η πρώτη φορά που η ημέρα δημοσίευσής της συμπίπτει με την μεγάλη γιορτή της Παναγίας, βοήθειά μας. Να μας έχει όλους γερούς, να ξανανταμώσουμε του χρόνου τέτοια εποχή.

Να είστε καλά, όπου κι αν σας βρίσκουμε. Εμείς εδώ, στο Αιγαίο του Αη Γιάννη, όχι πλέον μόνο για Σαββατοκύριακο…

Όπου την περασμένη αποφράδα Κυριακή, 12.08.2012, ξημερώματα γύρω στις 5:00, ο τόπος δέχτηκε ένα πολύ σοβαρό χτύπημα: άγνωστοι εμπρηστές πυρπόλησαν 17 αυτοκίνητα, 2 τροχόσπιτα και 2 βάρκες στο parking που βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα στην Κατασκήνωση της ΧΑΝΘ και σε κτήρια με ενοικιαζόμενα δωμάτια, σ’ έναν χώρο που έχει δέντρα και χωράει περίπου 80 αυτοκίνητα. Σε έναν χώρο, δηλαδή, όπου θα μπορούσε, πέρα από τις μεγάλες υλικές ζημιές, να θρηνούμε, σήμερα, και ανθρώπινα θύματα.

Αλλά μέσα στην όλη ατυχία εμείς θέλουμε να πούμε ότι ήταν ευτύχημα το ότι η φωτιά μπήκε δίπλα από την Κατασκήνωση της ΧΑΝΘ. Γιατί ήταν οι άνθρωποι του προσωπικού της ΧΑΝΘ που πρώτοι αντιλήφθηκαν τι συνέβαινε και ενεργοποίησαν τον πυροσβεστικό μηχανισμό που διαθέτει εδώ και χρόνια η Κατασκήνωση. Ήταν αυτοί οι πυροσβέστες της πρώτης ώρας, εκεί που γίνονταν οι εκρήξεις και οι φλόγες τινάζονταν πέντε κι έξι μέτρα ψηλά και απειλούσαν να κάψουν ακόμη και τα ανθεκτικά πλατάνια. 15 τόνους νερό περιείχαν οι δεξαμενές πυρόσβεσης, τους έριξαν όλους, με τρεις μάνικες. Μαζί τους κι άλλοι πολλοί, κάτοικοι κι επισκέπτες, με λάστιχα ποτίσματος, ακόμη και με κουβάδες, εικόνες που δύσκολα περιγράφονται…

κυκλο-φ-οριακά 720 08.08.2012

Βόλος, παζάρι 1988...

Μετά την Μεταμόρφωση του Σωτήρος, την έναρξη του ανανεωμένου αρχέγονου παζαριού, κι ένα «γεμάτο» Σαββατοκύριακο, καλημέρα και πάλι, αγαπητοί αναγνώστες, όπου ωραία κι αν σας βρίσκει η στήλη, σε στεριά ή σε θάλασσα. Διάφορα πράγματα (μας) συνέβησαν αυτό το πρώτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου.

1. Ο Βόλος έχει έναν ακόμη Ολυμπιονίκη, τον Στέργιο Παπαχρήστο, που μαζί με τους Γιάννη Τσίλη, Γιώργο Τζιάλλα και Γιάννη Χρήστου τερμάτισαν τέταρτοι στην τετράκωπο άνευ πηδαλιούχου, μετά από κάτι περίεργες αλλαγές στη σειρά των διαδρομών λόγω αέρα. Δεν είναι μετάλλιο, αλλά η τέταρτη θέση είναι κι αυτή Ολυμπιακή Νίκη. Και αυτός ο αθλητής ανήκει στον ΟΕΑ & ΝΑΒ, όπως και το 2004 ο Βασίλης Πολύμερος και ο Νίκος Σκιαθίτης, με το πρώτο χάλκινο μετάλλιο στην ιστορία της ελληνικής κωπηλασίας. Μπράβο, λοιπόν, στον Ολυμπιονίκη Στέργιο, μπράβο και στους ανθρώπους του ΟΕΑ & ΝΑΒ που καταφέρνουν να βγάλουν τέτοιους αθλητές μέσα απ’ την «παράγκα». Την οποία παράγκα, Νομάρχες, Δήμαρχοι, Βουλευτές και όλων των ειδών οι Πρόεδροι έχουν εδώ και πολλά χρόνια υποσχεθεί ότι θα «αναβαθμίσουν» - με αποκορύφωμα τις υποσχέσεις του τότε Δημάρχου σ’ εκείνη την αξέχαστη τελετή υποδοχής των Ολυμπιονικών μας, το 2004, στην παραλία – χωρίς ακόμη να έχει γίνει το παραμικρό σ’ αυτή την κατεύθυνση. Ας είναι καλά ο Όμιλος, οι προπονητές και, κυρίως, οι αθλητές του, που δίνουν την ψυχή τους και τιμούν την πόλη μας διεθνώς.

2. Βρεθήκαμε (πού αλλού;) ξανά στον Αη Γιάννη του Αιγαίου, μαζί με χιλιάδες συνανθρώπους και τα επίσης χιλιάδες σιδερένια κουτάκια τους. Βρήκαμε μία γενικώς βελτιωμένη κατάσταση, με καινούργια καλαθάκια απορριμμάτων και με αστυνομία να ρίχνει πρόστιμα σε παράνομα οχήματα στον δρόμο και πάνω στον ποδηλατόδρομο. Εκεί, βεβαίως, και οι ναυαγοσώστες, εκεί και η Κατασκήνωση της ΧΑΝΘ και η φρεσκοβαμμένη γέφυρα, μόνο η ανακύκλωση απουσιάζει, αλλά αυτή είναι μία άλλη ιστορία, που θα την πούμε μία άλλη φορά.

κυκλο-φ-οριακα 719 01.08.2012

ομπρέλα και θάλασσα, Πλάκα 2012

Μετά από απουσία μιας εβδομάδας, πάλι εδώ είμαστε, χωρίς, ακόμη, διακοπές. Καλόν μήνα να περάσουμε - Αύγουστε μήνα, μήνα και Θεέ / σε σένανε ορκιζόμαστε / πάλι του χρόνου να μας βρεις / στο βράχο να φιλιόμαστε έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης και μελοποίησε ο Λίνος Κόκοτος. Μακάρι. Θα έχουμε επιζήσει για μία, ακόμη, πολύ δύσκολη χρονιά, παντελώς αγνώστων λοιπών στοιχείων.

Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο επί του θέματος σήμερα, έχει πολλή ζέστη και δεν κάνει να συγχυζόμαστε. Έχει πολλή ζέστη!

Τυχαίνει, που λέτε, αυτόν τον καιρό να κινούμαι καθημερινά στην παραλιακή οδό Αργοναυτών, απ’ το Τελωνείο μέχρι την οδό Κ.Καρτάλη γύρω στις 15:15 με 15:30. Με τουλάχιστον 40^ο Κελσίου, δεδομένης της απουσίας παντός είδους σκιάς. Εκείνη την ώρα έχει ήδη καταπλεύσει το πλοίο της γραμμής στον Κεντρικό Προβλήτα. Κι εγώ παρακολουθώ δεκάδες ανθρώπους, πάσης ηλικίας, που επιστρέφουν απ’ τα νησιά και προσπαθούν να φτάσουν στον σταθμό του Υπεραστικού ΚΤΕΛ! Μέσα στο κακαήλι, σέρνοντας ή κουβαλώντας βαλίτσες, σακβουαγιάζ, σακίδια και όλα τα σχετικά, ιδρωκοπάνε και πάνε, μερικοί προσπαθούν να τρέξουν κιόλας, καθώς φαίνεται ότι τα λεωφορεία τους αναχωρούν οσονούπω. Απίστευτη ταλαιπωρία, για πολλούς στο τέλος των διακοπών τους, καθώς πρέπει να διανύσουν ένα περίπου χιλιόμετρο κάτω από συνθήκες απίστευτης ζέστης. Κι αναρωτιέμαι, ως συγκοινωνιολόγος και ως πολίτης αυτής της πόλης που κόπτεται, μεταξύ των άλλων, και για την «τουριστικότητά» της: είναι τόσο δύσκολο, τόσο αδύνατον, να υπάρχουν ένα ή και δύο λεωφορεία του Αστικού ΚΤΕΛ στον Προβλήτα, την ώρα που φτάνει το καράβι, να παραλάβουν αυτόν τον κόσμο και να τον μεταφέρουν με ένα μικρό εισιτήριο στο Υπεραστικό ΚΤΕΛ; Εκείνη την ώρα το Αστικό ΚΤΕΛ έχει οπωσδήποτε περίσσεια λεωφορείων και το μόνο που έχει να κάνει είναι μία απλή «βόλτα», Αφετηρία-Λιμάνι-Αφετηρία, έξοδο μηδέν, έσοδο βέβαιο, όφελος για την τουριστική εικόνα της πόλης μεγάλο. Το είχαμε ξαναγράψει κάποτε αυτό, μας έγραψαν, βεβαίως, κανονικά όλοι, το ίδιο πιστεύουμε ότι θα συμβεί και τούτη τη φορά – μαζί με ένα συγκαταβατικό χαμόγελο.

Διότι, κύριε, εμείς έχουμε άλλα προβλήματα τώρα – πάντα εμείς έχουμε «άλλα» προβλήματα που μας απασχολούν, κρουαζιέρα, μαρίνα, σκραπ, σιλό, τα απλήρωτα μπάνια του λαού, δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε τα μικρά και ασήμαντα που μας λες εσύ – όμως αυτά τα «μικρά», τα πολύ απλά, είναι που δείχνουν την ποιότητα ζωής που ενδεχομένως οραματιζόμαστε σ’ αυτή την πόλη, την ποιότητα υπηρεσιών που ενδεχομένως θέλουμε να παρέχουμε στους επισκέπτες μας.

Ούτε και σ’ αυτό θέλω να επεκταθώ αυτή τη στιγμή περισσότερο, κι εδώ υπάρχει σύγχυση και νέφος ιδεών και ιδεοληψιών.