κυκλο-φ-οριακά 713 13.06.2012

ποδήλατο και θάλασσα

        Τετάρτη 13 Ιουνίου κι αυτά είναι τα κυκλο-φ-οριακά 713. Και σε 4 μέρες ο μήνας έ-, ο μήνας έχει 17!  Για δεύτερη φορά μέσα σε 40 ημέρες θα πάμε να ψηφίσουμε – κι εμείς θα ξαναπούμε τα ίδια: θα πάμε όλοι να ψηφίσουμε αυτό που επιλέγει η καρδιά μας (οπωσδήποτε εκτός από το «Μαύρο Σκοτάδι»), με την ελπίδα να ξημερώσουν πραγματικά καλύτερες μέρες για τα παιδιά μας και για όλους μας. Στον χρόνο που μεσολάβησε από τις 6 Μαΐου νομίζω ότι αυτό που αναδείχτηκε μέσα από τον ορυμαγδό των αλληλοκατηγοριών και των ψευτοδιλημμάτων είναι ότι υπάρχουν πραγματικά περιθώρια βελτίωσης του ασφυκτικού οικονομικού περιβάλλοντος στο οποίο μας έχουν μέχρι τώρα στριμώξει. Μένει σ’ εμάς να επιλέξουμε τους καταλληλότερους, αυτούς που θα πετύχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
        Γιατί πάντα το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Κι αυτό που σήμερα ζούμε, αποτέλεσμα είναι…
        Την άλλη βδομάδα, λοιπόν, θα ‘χουμε να λέμε περισσότερα.
        Μέχρι τότε, ας κάνουμε άλλη μια βόλτα με το ποδήλατο στην πόλη. Θυμηθείτε… «ένα μικρό-μικρό ποδήλατο, κι ένα μικρό-μικρό παιδί, είδαν το πρόβλημα το άλυτο, και κάναν βόλτες στη ζωή…».
        Παράδεισος η πόλη μας, ευλογία. Παίρνεις το ποδηλατάκι και πας απ’ τη μια άκρη στην άλλη, ήσυχα κι ωραία – προσωπικά έχω την τύχη να ακολουθώ διαδρομή Άγιος Κωνσταντίνος-Ψαράδικα-Δημαρχείο, μαζί με πολλούς άλλους συμπολίτες, είτε πεζούς, είτε ποδηλάτες. Και σκέφτομαι: τι μπορεί να αντικαταστήσει αυτή την αίσθηση ηρεμίας, αυτή την πρωινή ομορφιά, με την αστραφτερή θάλασσα να φιλοξενεί τους διεθνούς επιπέδου κωπηλάτες μας, με το πάρκο σε καλή, από άποψη καθαριότητας, κατάσταση, με τον Ελευθέριο Βενιζέλο να ατενίζει αγέρωχα την Ελλάδα των πέντε ηπείρων και των επτά θαλασσών, με το γεφυράκι του κυματοθραύστη, σύμβολο, πλέον, μαζί με το κτήριο Παπαστράτου, συνέχεια με τα εκατοντάδες (ή μήπως χιλιάδες;) άδεια καθίσματα στα παραλιακά καφενεία, τα ιστιοπλοϊκά σκάφη στη σειρά, το λιμάνι, τον ποδηλατόδρομο, τα ψαροκάικα, το πλήθος των συμπολιτών που ψάχνουν για φρέσκο και φτηνό ψαράκι. Δείτε, ζήστε αυτές τις εικόνες, είναι τόσο καθημερινές, όσο και σπάνιες, βρείτε τον χρόνο – πάντα υπάρχει, βγείτε από τα σιδερένια κουτάκια με τις ρόδες, που μας γεμίζουν άγχος και χοληστερίνη.

        Εκεί, στην δυτική άκρη της παραλίας, μπροστά από τις παλιές αποθήκες του Τελωνείου, διαμορφώνεται αυτές τις μέρες και η ομώνυμη Πλατεία (Τελωνείου). Δεν ξέρω αν έχουν βρεθεί τα απαιτούμενα χρήματα για την ανακαίνιση των αποθηκών των ίδιων, που δεν ξέρω αν πέρασαν τελικά στην πλήρη κυριότητα του Δήμου, πάντως η Πλατεία γίνεται. Και μαζί κατασκευάζεται και το συνδετήριο τμήμα ποδηλατοδρόμου, ανάμεσα στον παραθαλάσσιο (έργο Ελλάδα 2004) και στον καινούργιο, που φτάνει μέχρι την πλαζ των Αλυκών. Ξαναλέω, και μη προς κακοφανισμόν σας: πηγαίνετε να τα δείτε αυτά τα έργα, όσοι ενδιαφέρεστε γι’ αυτή την πόλη και το μέλλον της. Και μην πέφτετε στη συνηθέστατη για την περιοχή μας «λούμπα» του «σιγά μωρέ τι φτιάχνουν! άλλα έργα χρειαζόμαστε…», έχοντας καθένας στον νου του κάτι «άλλο» (συνηθέστατα, επίσης, ανέφικτο…) – το καλύτερο είναι εχθρός του καλού, λέμε εμείς.
        Στο υπόλοιπο δίκτυο των ποδηλατοδρόμων επικρατεί …ηρεμία. Η επίσημη παραλαβή του έργου έχει γίνει εδώ και καιρό, η Δημοτική Αστυνομία, η οποία δεν αστυνόμευε το έργο επειδή, έλεγε, δεν είχε γίνει η παραλαβή του, συνεχίζει να μην το αστυνομεύει, οι κάδοι είναι στην πάγια θέση τους και τελικά οι ποδηλατόδρομοι είναι μια ωραία ατμόσφαιρα για πεζούς χωρίς ή με παιδικά καροτσάκια, συρόμενα λαϊκής και πολλούς (όσο κι αν κάποιοι δεν θέλουν να το πιστέψουν) ποδηλάτες, που ενοχλούνται μεν από τα διάφορα εμπόδια, εκτιμούν δε ότι έχουν μεγαλύτερη άνεση και ασφάλεια όταν κινούνται σ’ αυτές τις προστατευμένες λωρίδες. Απλά πράγματα. Διότι καλά, έχω ακούσει τα άπειρα περί της επικινδυνότητος των ποδηλατοδρόμων, κανείς όμως, και αναφέρομαι στους μεγάλους και υπεύθυνους επιστήμονες που έχει αυτή η πόλη, δεν έκανε μία συγκριτική μελέτη επικινδυνότητας ανάμεσα στην κίνηση στα επάρατα «οχυρωματικά έργα» των ποδηλατοδρόμων και στις λωρίδες μικτής κυκλοφορίας. Και με την ευκαιρία, θέλω να ρωτήσω τις μαμάδες και τους μπαμπάδες των πολλών λυκειόπαιδων των σχολείων του Αναύρου (2ο και 8ο Λύκειο), που ακολουθούν την διαδρομή Ρήγα Φεραίου-Δ.Φιλιππίδη (Άναυρος)-Σχολείο με ποδήλατα, αν αισθάνονται τα παιδιά τους περισσότερο ασφαλή που πηγαίνουν χαλαρά και λάιτ αντίθετα στην κατεύθυνση του μονοδρόμου Ρήγα Φεραίου αντί να χρησιμοποιούν τον ποδηλατόδρομο. Ζω σε σημείο όπου έχω πλήρη προσωπική αντίληψη, και λέω ότι είναι πολλά τα παιδιά που το κάνουν αυτό – και ερωτώ: είναι προτιμότερο αυτό; Κι απάντηση μάλλον δεν υπάρχει …
        Είμαστε πια στο καλοκαίρι, καθώς φαίνεται. Στο γνωστό, πάντα «καυτό» και «επικίνδυνο» ελληνικό καλοκαίρι. Που φέτος θα γίνει ακόμα πιο καυτό από την ερχόμενη Δευτέρα.
        Άλλο τι δεν έχω να προσθέσω, και γράμματα γνωρίζω, συμπολίτες μου. Γεια σας και Καλή Ψήφο.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 13.06.2012)