 |
| μία παραλία στο Αιγαίο... |
Τελειώνει οσονούπω και ο Ιούνιος. Κυβέρνηση έχουμε, βεβαίως, υπουργό οικονομικών δεν
έχουμε ακόμη και ο εγχειρισμένος πρωθυπουργός είναι μία απλή σύμπτωση, πιστεύω.
Αλλά για τον υπουργό οικονομικών πολλοί φίλοι μου λένε ότι εγώ φταίω που
αρρώστησε ο άνθρωπος διότι, δεν σας το κρύβω, από την ώρα που ανακοινώθηκε ότι
τα οικονομικά μας θα τα διαχειρίζεται, ως ο προφανώς καταλληλότερος, ένας
τραπεζίτης, δεν έχω πάψει να θεωρώ ότι είναι απαράδεκτο στην Κοινοβουλευτική
Δημοκρατία, όπου ο Λαός ψηφίζει τους Εκπροσώπους του, στο τέλος να
«εκπροσωπείται» από έναν εκπρόσωπο όχι δικό του, αλλά του στενότατου τραπεζικού
κεφαλαίου. Ο όποιος πολιτικός, και παρά την μεγάλη απαξίωση του αξιώματος τα
τελευταία χρόνια, έχει πολύ καλύτερη «εικόνα» από το τι συμβαίνει στην Ελλάδα
του λαού από έναν ανώτατο τραπεζίτη που ζει σ’ ένα μεγάλο γραφείο
περιστοιχισμένος αποκλειστικά από τραπεζικά νούμερα, στα οποία πρέπει
οπωσδήποτε να φέρει την ευημερία…
Σταματώ εδώ, γιατί αν συνεχίσω
μπορεί ο άνθρωπος να μην αναρρώσει ποτέ, και δεν έχω τίποτε προσωπικά μαζί του…
Έχει ανέβει και η θερμοκρασία,
δεν πρέπει να συγχυζόμαστε, απεναντίας πρέπει να τραγουδάμε κάτω από «έναν
ουρανό μ’ αστέρια…», σήμερα στις 21:30 στο ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Βόλου
«Μελίνα Μερκούρη» - ελάτε να τραγουδήσετε μαζί μας τραγούδια από τον παλιό καλό
ελληνικό κινηματογράφο (θυμηθείτε την σκηνή όπου ο Γιάννης Βογιατζής, ντυμένος
αεροπόρος, τραγουδάει στην Μάρθα Καραγιάννη το «ένας ουρανός μ’ αστέρια…», στην
ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Ραντεβού στον αέρα»…).
Καλοκαιράκι, λοιπόν, και παίρνουμε
τους δρόμους για τις θάλασσες. Ακόμη μία χρονιά ο δρόμος της Ανατολής περνάει
μέσα από την Αγριά, αυτό δεν θα αλλάξει αν δεν κατασκευαστεί η παράκαμψη
Αγριάς. Όσες τοπικές βελτιώσεις ή κυκλοφοριακές ρυθμίσεις μπορούσαν να γίνουν
έχουν γίνει. Όλες; Όλες, εκτός από μία, που είναι μεν δύσκολη στην εφαρμογή,
αλλά και δεν έγινε ποτέ μία προσπάθεια να δοκιμαστεί. Η ιδέα είναι απλή, κάτι
σαν το αυγό του Κολόμβου: το απόγευμα της Κυριακής, τότε που συμβαίνει η μαζική
επιστροφή, οι λωρίδες κυκλοφορίας στον παραλιακό δρόμο από Αγριά προς Βόλο από
δύο φαρδιές που είναι γενικά, να γίνουν τρεις (3) στενές. Δύο να έρχονται προς
Βόλο και μία να πηγαίνει προς Αγριά. Για να γίνει αυτό χρειάζεται μια σειρά από
κώνους και οπωσδήποτε σποραδική παρουσία τροχονόμων. Με τον τρόπο αυτό
αυξάνουμε (για την ακρίβεια: διπλασιάζουμε) την κυκλοφοριακή ικανότητα αυτού
του οδικού τμήματος και πετυχαίνουμε πάρα πολύ καλύτερη ροή κυκλοφορίας σε
ολόκληρο τον δρόμο, από Άφησο μέχρι Βόλο. Διότι ναι μεν στο πέρα τμήμα δεν
μπορούμε να κάνουμε τίποτε, ούτε μέσα στην Αγριά, η κυκλοφορία γίνεται «εφ’
ενός ζυγού», όμως με τις δύο λωρίδες στο παραλιακό τμήμα υπάρχει μεγάλη
εκτόνωση, που φτάνει οργανωμένα και με χαμηλή ταχύτητα στον κόμβο του Αναύρου
και από εκεί διαχέεται είτε στην οδό Πολυμέρη, είτε στην οδό Σταδίου.
Αναγνωρίζω ότι δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Εισηγούμαι, όμως, για μία ακόμη φορά
(το ‘χω ξανακάνει και στο παρελθόν και δεν εισακούστηκε) να δοκιμαστεί έστω μία
φορά, να δούμε τα αποτελέσματα – διότι, όπως είπε και η Άντζελα, «ουδείς
άσφαλτος». Αλλά επειδή η άσφαλτος καίει εκείνες τις ώρες της επιστροφής, καλό
είναι να κάνουμε ότι μπορούμε για να βοηθήσουμε τους συμπολίτες να φτάσουν μια
ώρα αρχύτερα στα σπίτια τους.
Πενία (δρόμων παρακάμψεων) τέχνας
κατεργάζεται…
Ύστερα είναι κι εκείνος ο χρόνιος καημός με την
διασταύρωση της οδού Αναλήψεως/Αγίου Δημητρίου με την οδό Δανιήλ Φιλιππίδη, την
δυτική παρόχθια του Αναύρου, εκεί, στην γέφυρα, μετά την ανηφόρα του «Ακροπόλ»
(για όσους θυμούνται ακόμα…). Σ’ αυτό το σημείο συναντώνται εννέα (9) ρεύματα
κυκλοφορίας, χωρίς φωτεινό σηματοδότη (ΦΣ), με σαφή προτεραιότητα της οδού
Αναλήψεως/Αγίου Δημητρίου, η οποία οδός, επιπροσθέτως, έρχεται από δυτικά με
ανηφόρα κοντά το 10% (αυτή είναι η ανηφόρα του «Ακροπόλ», που ήταν ένας
χειμερινός κινηματογράφος στην γωνία Αναλήψεως/Κανάρη) και επιπεδώνεται μέσα
στην περιοχή της διασταύρωσης. Δύσκολο. Όσο τα φορτηγά χρησιμοποιούσαν ως
αποκλειστική οδό διέλευσης την οδό Αναλήψεως και αγκομαχούσαν να ανεβούν την
ανηφόρα, η λειτουργία ενός ΦΣ ήταν πολύ προβληματική. Τώρα, όμως, οι συνθήκες
ως προς αυτό έχουν ριζικά αλλάξει: το σύνολο, σχεδόν, των φορτηγών χρησιμοποιεί
τον Περιφερειακό και η Αναλήψεως έχει «αδειάσει». Νομίζω, λοιπόν, ότι τώρα
υπάρχουν καλύτερες δυνατότητες στο σημείο, αν και εξακολουθούν να υπάρχουν
προβλήματα στο πλάτος της γέφυρας, που δεν αλλάζει, στον καθορισμό λωρίδων για
αριστερές στροφές (αυτός είναι πάντα ο «εφιάλτης» των συγκοινωνιολόγων, οι
αριστερές στροφές). Πιστεύω πως πρέπει να μελετηθεί αναλυτικά.
Αυτά για σήμερα. Να είστε καλά
και να κολυμπάτε ωραία. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 27.06.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου