 |
| αλληλεγγύη... |
Καλημέρα συμπολίτες, πάει τον φάγαμε και τον Μάη τον Χρυσομάη, μας ρήμαξε στις βροχές και τις καταιγίδες ο κακορίζικος, να δούμε τι σόι καλοκαίρι θα έχουμε. Ανακατωμένα και ασταθή φαινόμενα, όπως ανακατωμένη και ασταθής είναι όλη μας η ζωή, τελευταία – στο ίδιο πνεύμα κι ο καιρός. Δεν ξέρω πότε θα ξαναλάμψει φως, πότε θα ξαναζεσταθούν οι καρδιές μας, τίποτε δεν ξέρω. Παλεύω την κάθε μέρα, τι θα γίνει αύριο, καλά-καλά αν θα μπορώ να παλεύω, δεν ξέρω.
Έχω τους «από μέσα» να μου πιπιλίζουν το μυαλό με αφόρητη τρομοκρατία, έχω και τους «απ’ έξω» υπαλλήλους να δικαιούνται να λένε ό,τι κατεβάσει η κούτρα τους. Η κυρία Λαγκάρντ, ο κύριος Γιουνκέρ, ο κύριος Μπαρόζο κι ένας ολόκληρος συρφετός, που εξασφαλίζουν τους εξωφρενικούς μισθούς τους με την συμβολή και της Ελλάδας – οι διαχειριστές των τυχών μας. Και τα δικά μας πρωτοπαλίκαρα τώρα ανακάλυψαν ότι υπάρχουν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης, τώρα που έσφιξαν τα πράγματα (ξέρετε εσείς ποιοι είναι «τα πράγματα»…), μετά τα εκλογικά αποτελέσματα της 6ης Μαΐου και με διαπιστωμένη, πλέον, αφ’ ενός την πλήρη αδυναμία του Κράτους να εισπράξει τα οφειλόμενα και αφ’ ετέρου την αύξηση των κρατικών δαπανών (αν έχετε Θεό…), σύμφωνα με τα γραφούμενα του κ. Παπαδήμου στην περιβόητη προς Παπούλια επιστολή. Δηλαδή; Οι μισθοί μειώθηκαν, οι συντάξεις και οι φαρμακευτικές δαπάνες μειώθηκαν δραματικά, η Παιδεία, ο Πολιτισμός, η Κοινωνική Πρόνοια, τα Δημόσια Έργα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν παίρνουν φράγκο, πώς αυξήθηκαν οι δαπάνες;;
Έλα ντε! πώς αυξήθηκαν; Το ξέρουν οι «εγκέφαλοι» (για την ακρίβεια οι «αν…») του Υπουργείου Οικονομικών που βρίσκονται σε διαρκείς συσκέψεις για το κλείσιμο της μαύρης τρύπας (που να τους καταπιεί να τελειώνουμε με δαύτους…).
Απελπισία. Και οργή, συμπολίτες, οργή. Ειλικρινά σας λέω, μέχρι τώρα δεν το ‘χα νιώσει αυτό το συναίσθημα, άλλο είναι το «εκνευρίζομαι» κι άλλο το «οργίζομαι». Εκνευριζόμουνα συχνά, και λόγω χαρακτήρα, αλλά οργή όχι, δεν ένιωσα ποτέ για κανέναν. Τώρα ναι, το νιώθω – τώρα που κάποιοι παίζουν με το παρόν και το μέλλον μου και των παιδιών μου. Και θα τους στείλω για δεύτερη (οριστική, ελπίζω…) φορά στον αγύριστο.
Παραφέρομαι, το ξέρω, και ζητώ συγγνώμη. Αλλά τούτη δω η στήλη είναι ότι μου ‘χει απομείνει, κι άλλο τρόπο να εκφράζομαι, πέρα από τον λόγο, δεν έχω μάθει – συμπαθάτε με.
Στις Πανελλαδικές Εξετάσεις, μετά τις «εξυπνάδες» της Έκθεσης – για τις οποίες πληροφορήθηκα ότι και η ίδια η κυρία Αρβελέρ έκανε αρνητική δήλωση, που δημοσιεύτηκε – ακολούθησε η ακύρωση ενός ερωτήματος 7 μορίων στην Φυσική! Θα μου πείτε «τι περιμένεις, μέσα σ’ αυτό το γενικό μπάχαλο;». Αυτό, για το συγκεκριμένο θέμα, είναι, όμως, απλουστευτικό. Τι στην ευχή, λέω; Μπάχαλο, ναι, αλλά είναι τόσο δύσκολο πέντε σοφοί άνθρωποι να λύσουν εκ των προτέρων ένα θέμα Φυσικής πριν το διώξουν στα φαξ κι όποιον πάρει ο χάρος; Τόση ανευθυνότητα πια! Ή οι άλλοι σοφοί, που επέλεξαν ένα κείμενο μεταφρασμένο από τα γαλλικά – λες και δεν υπάρχουν τα άπειρα κείμενα της ελληνικής μας γραμματείας να τα δώσουν στα ελληνόπουλα για σχολιασμό! Εκπληκτικά πράγματα, ιδού μερικοί ακόμη που παίζουν με το μέλλον αυτής της έρμης χώρας.
Και στην πόλη τι συμβαίνει;
Εφτακόσια τριάντα τρία (733) παιδιά 8, 9 και 10 χρονών συναγωνίστηκαν στην πισίνα του κλειστού κολυμβητηρίου «Βασίλης Πολύμερος» το Σαββατοκύριακο που πέρασε. Από όλη την Ελλάδα, στους 16ους Ιωνικούς Αγώνες, που παγίως διοργανώνει ο Όμιλος Ερασιτεχνών Αλιέων και Ναυτικών Αθλημάτων Βόλου (ΟΕΑ&ΝΑΒ). Μεγάλη επιτυχία και για τον Όμιλο, με τους δεκάδες εθελοντές στις επάλξεις, και για τις επιχειρήσεις της πόλης, που φιλοξένησαν πάνω από χίλια (1000) άτομα (μαζί με συνοδούς, προπονητές κλπ.) για δυο βράδια, στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε. Αρωγός και ο Δήμος Βόλου, που πολύ καλά κάνει και ενισχύει τέτοιες σοβαρές δραστηριότητες. Ευχόμαστε και του χρόνου με υγεία, σωματική και πνευματική.
Σύσκεψη για το κυκλοφοριακό διάβασα πως έγινε στο Επιμελητήριο Μαγνησίας, με τη συμμετοχή πολλών φορέων, και καλά έκαναν. Συζητήθηκαν, διάβασα, διάφορα, κατά την γνώμη μας «μικρά», θέματα, όπως το φανάρι στην Αθανασάκη (αλλά όχι η παράνομη έξοδος αριστερά απ’ το Νοσοκομείο, πάνω απ’ τις κορύνες…), τα περίεργα STOP λόγω των ποδηλατοδρόμων (που έπρεπε εδώ και καιρό να έχουν τακτοποιηθεί…), η πάγια εμπλοκή των αστικών λεωφορείων με τα παράνομα παρκαρίσματα, ειπώθηκαν και δυο καλές αλλά προσεκτικές, κουβέντες για τις κορύνες στις αρτηρίες. Αλλά για το μεγάλο και πολύ σοβαρό κυκλοφοριακό θέμα της τροφοδοσίας των καταστημάτων όλες τις ώρες παντού, δεν είδαμε να γίνεται κουβέντα. Σ’ αυτό χρόνια προσπαθούμε όλοι οι «γνωρίζοντες» ή οι «ασχολούμενοι» να βάλουμε κάποιους κανόνες, έχουν γίνει άπειρες συναντήσεις, υπάρχουν κανονιστικές και άλλες αποφάσεις – τίποτε δεν συμβαίνει. Όποτε, όπου και όπως βολεύεται ο καθένας, μεταφορέας ή καταστηματάρχης γενικώς τροφοδοτεί και παραλαμβάνει αντιστοίχως, μακάρι να γίνεται «το έλα να δεις» γύρω! Ποιος θα λάβει μια ωραία και γενναία απόφαση;
Σκέπτομαι, άρα υπάρχω. Να είστε καλά και αλληλέγγυοι, όπως υποδηλώνει η διπλανή εικόνα. Γεια σας.
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 30.05.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου