Οι Εκλογές της 6ης Μαΐου 2012, ως διαδικασία είναι, πλέον, παρελθόν
Μας έμεινε το αποτέλεσμα. Πολλοί το αποκάλεσαν
«σεισμό», άλλοι μίλησαν για μια καινούργια Ελλάδα, κάποιοι επικαλέστηκαν
επισήμως την βοήθεια του Θεού, κάποιοι άλλοι έκαναν αμέσως ακόμη μία
κωλοτούμπα, πολλοί έμειναν «εκτός νυμφώνος» κι άλλοι ετοιμάζονται να καθίσουν
στα έδρανα μιας δημοκρατίας στην οποία δεν πιστεύουν – τα πάνω-κάτω. Ο «σοφός Λαός» εκφράστηκε κατά 65,10%, ψήφισε 2,36%
άκυρο/λευκό κι έδωσε την ψήφο του σε επτά (7) κόμματα που μπαίνουν στην Βουλή
και σε άλλα είκοσι πέντε (25) που δεν περνούν το όριο του 3% και δεν μπαίνουν
στην Βουλή. Σε αριθμούς αυτό αντικατοπτρίζεται ως εξής: εγγεγραμμένοι 9.949.401,
έγκυρα 6.324.104 (ποσοστό 63,54%) κι απ’ αυτά 5.118.793 παίρνουν τα 7 κόμματα
(ποσοστό 81,29% επί των εγκύρων, 51,65% επί των εγγεγραμμένων) και 1.178.264
παίρνουν τα υπόλοιπα 25 (ποσοστό 18,71% επί των εγκύρων, 48,35% επί των
εγγεγραμμένων). Δηλαδή, αν ορθώς θεωρήσουμε ότι το σύνολο του εκλογικού σώματος
είμαστε 9.949.401 άτομα και αναγάγουμε σε αυτόν τον αριθμό τον πραγματικό
αριθμό ψήφων που έλαβε κάθε κόμμα, καταλήγουμε στα εξής ωραία ποσοστά: ΝΔ
11,98% (από 18,85% επισήμως, επί των εγκύρων), ΣΥΡΙΖΑ 10,66% (από 16,78%),
ΠαΣοΚ 8,38% (από 13,19%), ΑνεξΈλληνες 6,74% (από 10,60%), ΚΚΕ 5,59% (από 8,48%),
ΧΑ 4,43% (από 6,97%), ΔημΑρ 3,88%, (από 6,10%) σύνολο 51,65% επί των
εγγεγραμμένων δηλαδή επί του συνόλου του εκλογικού σώματος, όπως είπαμε και
παραπάνω.
Οι αριθμοί παίζουν πάντα τον
πρώτο ρόλο στις εκλογικές διαδικασίες. Οι αριθμοί, τα ψυχρά νούμερα της κάλπης,
που δεν αλλάζουν. Μετά έρχεται ο πολιτικής σύλληψης και εκτέλεσης εκλογικός
νόμος, ανέκαθεν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του εκάστοτε ισχυρού νομοθέτη,
που παίρνει αυτά τα νούμερα και τα μετατρέπει, με μαγικό, κατά κανόνα, τρόπο,
σε βουλευτικές έδρες. Είναι απίστευτο το τι έχουν σκαρφιστεί οι παντοειδείς
εκλογομάγειροι στους άπειρους εκλογικούς νόμους που έχουν διαφεντέψει
διαχρονικά τις εκλογικές διαδικασίες στην Ελλάδα. Απίστευτο. Ολόκληρος τόμος για πολύ εκπαιδευμένους στατιστικολόγους
και νομικούς.
Με αυτά, λοιπόν, τα επίσημα
ποσοστά, με το «αστείο» κατά την γνώμη μας ποσοστό για πρώτο κόμμα σε ελληνικές
εκλογές του 18,85%, αυτό το πρώτο κόμμα (που ξέρετε ποιο είναι…) παίρνει 108
απ’ τις 300 βουλευτικές έδρες!! Το δεύτερο κόμμα, με (το ομοίως «αστείο», πλην
όμως τρεις και κάτι φορές μεγαλύτερο απ’ την αναμέτρηση του 2009…) ποσοστό
16,78%, δηλαδή με διαφορά 2,07% παίρνει 52 έδρες, το τρίτο (ο νικητής των
εκλογών του 2009…) παίρνει 41, το τέταρτο 33, το πέμπτο 26, το έκτο 21, το
έβδομο 19.
Έτσι, λένε οι σοφοί νομοθέτες,
ενισχύεται η «κυβερνησιμότητα» (τι ωραία λέξη…).
Είπαμε, αυτά είναι κόλπα για
στατιστικολόγους. Και μιας και μιλάμε για τέτοιους οφείλουμε να παραδεχτούμε
ότι τα αποτελέσματα της έρευνας εξόδου (exit poll) που παίχτηκαν στις 19:00 το
απόγευμα της Κυριακής ήταν εξαιρετικά ακριβή, ακόμη και για τα κόμματα που δεν
ξεπέρασαν τελικά το φράγμα του 3% (το οποίο επίσης από τον εκάστοτε εκλογικό
νόμο εξαρτάται).
Ναι, ωραία, αλλά μέσα απ’ αυτά τα
«κόλπα» αναμένουμε τώρα πάνω σ’ αναμμένα κάρβουνα να δούμε τι σόι Κυβέρνηση θα έχει αυτός ο τόπος – διότι
όσο και να πεις, μία Κυβέρνηση την χρειάζεται ο κάθε τόπος, με εξαίρεση το Βέλγιο, βεβαίως, πρωτεύουσα της Ευρώπης,
που είναι 18 μήνες, αν δεν κάνω λάθος, χωρίς κυβέρνηση, επειδή διαφωνούν οι
εθνότητες των Φλαμανδών και των Βαλλόνων, τρομάρα τους, κι αποπάνω έχουν και λόγο
στην δικιά μας εξαθλίωση…
Εγώ εκτιμώ, και να με συμπαθάτε
αν ίσως για πρώτη φορά κάνω πολιτικό σχόλιο σ’ αυτή τη στήλη, ότι το μήνυμα
αυτής της κάλπης είναι σαφέστατα αυτό που λέμε αντιμνημονιακό – θα ακούσετε κι
άλλες χιλιάδες αναλύσεις, επί του συνόλου ή επί μέρους, δεν υπάρχει αμφιβολία.
Η δικιά μας αίσθηση είναι ότι είπαμε όλοι οι Έλληνες «φτάνει, έτσι όπως πάμε
δεν μπορούμε να συνεχίσουμε, δεν αντέχουμε, δεν γίνεται – βρείτε άλλους
τρόπους, πείτε και κανένα «όχι», στείλτε καναδυό «κεφάλια» στη μαμά τους, μας
έχει τρελάνει αυτός ο κ. Σόιμπλε που όλο μας μαλώνει κι όλο λεφτά για την πάρτη
του βγάζει απ’ τη μιζέρια μας – μιλήστε με τους Γάλλους, τους Πορτογάλους, τους
Ισπανούς, τους Ιταλούς, όλοι μαζί μπορούμε να βάλουμε φρένο στον ανερχόμενο
νέο-ναζισμό της Γερμανίας – δείξτε ότι η Ελλάδα έχει και φωνή και
δυνατότητες».
Ζούμε μια μορφή ειρηνικής
επανάστασης που, όπως κάθε επανάσταση, αφ’ ενός αν αποτύχει αποτελεί έγκλημα
εσχάτης προδοσίας, αν επιτύχει δημιουργεί δίκαιο και δικαιώνεται και αφ’ ετέρου
απαιτεί θυσίες. Θυσίες, που έχω την αίσθηση ότι είμαστε διατεθειμένοι να τις
κάνουμε αν πάψουμε να αισθανόμαστε δούλοι κακοί κακών αφεντάδων, έρμαια στη
θάλασσα της κάθε τρόικας και του κάθε ταμείου.
Χωρίς φόβο, αλλά με πάθος, είναι καιρός, νομίζω, να δοκιμάσουμε σ’ αυτή τη χώρα
μια Άλλη Κυβέρνηση.
Γεια σας.
Υ.Γ. Σήμερα ασχοληθήκαμε, καλώς ή
κακώς, με τα «γενικά». Τα ιδικά μας, εδώ στην Μαγνησία, θα μας επιτρέψετε να τα
πούμε την άλλη φορά. Έχουν κι αυτά μεγάλο
ενδιαφέρον…
(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 09.05.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου