Έχει ο Βόλος δαντελένια δειλινά μενεξεδένια
πλήθος χείλη κοραλένια, που μεθούν με τη γαρδένια
χίλια χρώματ’ απ’ το Πήλιο, πινελιές από τον ήλιο
ζωγραφίζουν καθ’ αυγούλα
κι από μια βολιωτοπούλα.
Κανείς δεν τον ξεχνάει τον ωραίο Βόλο όπου κι αν πάει.
Είναι τόπος λουλουδένιος, χρυσανθεμοστολισμένος.
Τα γραφικά χωριά του γύρω πλέκουν το στεφάνωμά του
κι ευωδιάζει ο τόπος όλος,
όμορφος που είν’ ο Βόλος.
Είναι θέαμα απ’ τα σπάνια, ανεβαίνοντας στα Χάνια
στον Κισσό, στην Τσαγκαράδα, ανάμεσα σε πρασινάδα
κι από τη μεριά του, στη γαλάζια ομορφιά του,
ξεπροβάλλει η Μακρινίτσα
σαν μπριγιάντινη καρφίτσα.
Κανείς δεν τον ξεχνάει τον ωραίο Βόλο όπου κι αν πάει.
Είναι τόπος λουλουδένιος, χρυσανθεμοστολισμένος.
τα γραφικά χωριά του γύρω πλέκουν το στεφάνωμά του
και το ξέρει ο κόσμος όλος,
όμορφος που είν’ ο Βόλος.
(μουσική και στίχοι του βολιώτη μουσικού και συνθέτη Γιώργου Κοντομητρόπουλου, που έπαιζε θαυμάσια οκαρίνα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου