κυκλο-φ-οριακα 893 5 Ιουνίου 2017

Επιτέλους, κυκλο-φ-οριακα και πάλι! Κάτι η συναυλία Θεοδωράκη, κάτι κάποιες πεθερικές περιπέτειες λόγω συμπληρώσεως 90ετίας, κάτι οι ζέστες που «ρίχνουν» τους βιολογικούς ρυθμούς και καθίστανται μέχρι και επικίνδυνες για τις λεγόμενες «ευπαθείς ομάδες», κάτι οι γενικώς δουλειές, οι σκέψεις μένουν στις μνήμες του εγκεφάλου και δεν περνούν σ’ αυτές του υπολογιστή, ώστε να βρουν τον δρόμο προς το τυπογραφείο.

Ωραία περάσαμε, που λέτε, με τα τραγούδια του Μεγάλου Έλληνα Μίκη Θεοδωράκη. Πολύ ωραία. Σε ένα γεμάτο θέατρο «Μελίνα Μερκούρη», ο Νίκος Παρθένης και η Γιώτα Τσιρώνη στο τραγούδι, η Κασσιανή Αμυγδαλίτση στα πλήκτρα & στην διεύθυνση της ορχήστρας, ο Γιάννης Πολίτης και ο Δημήτρης Τρουμπουζάς στα δύο μπουζούκια, ο Άγγελος Τσιριγωτάκης στα κρουστά, ο Λεωνίδας Κυρίδης (στη θέση της Νάνσυς Χατζή, που δεν μπόρεσε την τελευταία στιγμή) στο κοντραμπάσο και το Παιδικό Τμήμα της Βολιώτικης Χορωδίας, όλοι επί σκηνής με την καλλιτεχνική διεύθυνση της Στάσας Τζάλλα. Και 75 Χορωδοί, να τραγουδούν «πήραμε τη ζωή μας (άνω τελεία) λάθος κι αλλάξαμε ζωή…» - αυτή η άνω τελεία του Γιώργου Σεφέρη, χρόνια τώρα φιλολόγους και τραγουδιστές προβληματίζει. Κι άλλα πολλά τραγούδια, βεβαίως, μέχρι που μία κυρία μου είπε πως «ήταν πολλά τα τραγούδια, μπουχτίσαμε…», εμείς ποτέ δεν «μπουχτίζουμε» με τα τραγούδια του Μίκη, και τα ακούμε/τραγουδάμε αρκετά περισσότερα χρόνια από την καλή κυρία – όλα, τελικά, είναι θέμα στάσης απέναντι στη ζωή και στις ιδιαιτερότητές της.

Ήταν και μια μέρα «περίεργη» η Παρασκευή 23^η Ιουνίου 2017. Για την Ιστορία καταγράφουμε ότι την ίδια ημέρα υπήρχε μια δωρεάν βόλτα στον Παγασητικό με το ΕΓ/ΟΓ Σκιάθος Εξπρές στο πλαίσιο της Ναυτικής Εβδομάδας, μια μεγάλη μουσικοχορευτική γιορτή του Λυκείου των Ελληνίδων στο Σέσκλο και διάφορα μουσικά γεγονότα (στα ελληνικά: events) στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής. Φέτος, για πρώτη φορά σε τούτον τον τόπο συνέπεσαν χρονικά στην εβδομάδα 19-25 Ιουνίου η Ναυτική Εβδομάδα (που οργανώθηκε για Τρίτη χρονιά από την «Μαγνήτων Κιβωτό») και η Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικής (που, ως Ευρωπαϊκή εορτάζεται παγίως αυτή την εβδομάδα, και στην πόλη μας φέτος για 11^η συνεχή χρονιά, διοργανωμένη από την Δνση Πολιτισμού του Δήμου Βόλου).

Εν τέλει και το οποίον, δηλαδή, πολύ κουλτούρα μωρ’ αδερφάκι. Κι όποιος αντέξει (!!)

Στο μεταξύ, κουράστηκα να διαβάζω σε εφημερίδες και ηλεκτρονικά περιοδικά περί ατυχημάτων με εμπλεκόμενα ποδήλατα και τραυματισμένους ποδηλάτες. Εδώ, στην δική μας πόλη, σε Μάιο και Ιούνιο, αν δεν κάνω λάθος, πρέπει να είχαμε τέσσερα ή πέντε. Χωρίς καθόλου «κουλτούρα». Ατυχήματα, ευτυχώς με τραυματίες, σε μια πόλη όπου το ποδήλατο είναι απολύτως εκτεθειμένο απέναντι στο αυτοκίνητο. Και θα συνεχίσει να είναι, μάλλον για πάντα. Γιατί έτσι θέλει το αυτοκίνητο. Γιατί σε τούτη την πόλη τα μόνα που πρέπει να ευημερούν είναι τα τραπεζοκαθίσματα και τα αυτοκίνητα. Αμήν.

Είδα σε κάποια σημεία τις θέσεις στάθμευσης για τα οχήματα των ΑΜεΑ βαμμένες σε ολόκληρη την επιφάνεια της ασφάλτου μπλε σκούρο. Δεν ξέρω αν είναι οδηγία του Υπουργείου ή πρωτοβουλία του Δήμου, πάντως είναι καλή κίνηση. Μακάρι να επεκταθεί σ’ όλη την πόλη και, κυρίως, μακάρι να λειτουργήσει αποτρεπτικά στους ασυνείδητους που, χωρίς να είναι ΑΜεΑ, καταλαμβάνουν αυτές τις θέσεις.

Και επειδή το ένα φέρνει τ’ άλλο σ’ αυτή τη στήλη, συνεχίζω να βλέπω, καθημερινά σχεδόν, μαμάδες στο μπροστινό κάθισμα του αυτοκινήτου, με τα βρέφη ή τα πιτσιρίκια τους στην αγκαλιά, χωρίς ούτε καν ζώνη ασφαλείας. Και δίπλα, στο τιμόνι, μπαμπάδες-καλύτερους-οδηγούς-στον-κόσμο που οδηγούν χαρούμενοι, με την απόλυτη σιγουριά του ηλίθιου (οι ηλίθιοι είναι οι πιο σίγουροι για τον εαυτό τους άνθρωποι) ότι δεν πρόκειται ποτέ να φρενάρουν. Όλοι μέσα στην καλή χαρά, μια Ελλάδα που αντιστέκεται πεισματικά, που εξακολουθεί να θεωρεί ότι η ζώνη ασφαλείας της δυσκολεύει τις κινήσεις, που θεωρεί ότι το κράνος ζεσταίνει, μια Ελλάδα που θεωρεί ότι όλοι εμείς, επιστήμονες και μη, που χρόνια φωνάζουμε για τα στοιχειώδη της οδικής ασφάλειας είμαστε διάφοροι γραφικοί τύποι, που άλλη δουλειά δεν έχουμε παρά να προσπαθούμε να της βάλουμε μυαλό (της Ελλάδας). Αφού δεν θέλει, ποτέ της να μη βάλει!

Είναι κι αυτό κάτι ανάλογο με τον περίφημο αντικαπνιστικό νόμο …

Ύστερα βγήκαν οι βαθμολογίες των Πανελλαδικών Εξετάσεων, μαζί με τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες κατά την «παράδοση-παραλαβή» μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου. Εμείς, ως οικογένεια, βιώσαμε για τρίτη φορά μια εμπειρία επιτυχίας, όμως αυτό, καθώς φαίνεται, δεν είναι, φέτος, ο κανόνας. «Εξυπνακίστικα» θέματα στα Μαθηματικά και στην Ιστορία φαίνεται να γκρεμίζουν όνειρα παιδιών που έχουν πληρώσει πανάκριβα την διαδικασία μέχρι το τελικό γραπτό και τίποτε δεν χρωστάνε σε κάποιους διεστραμμένους αθηναϊκούς εγκεφάλους, που καθώς φαίνεται ζουν έξω από την πραγματικότητα της ελληνικής εκπαίδευσης (;)

Ύστερα φύσηξε βοριαδάκι και τα πήρε όλα κι έφυγε. Εδώ ο Βορέας στο ιστορικό αεροπορικό γραμματόσημο των 100 δρχ., του 1943. Καλήν αντάμωσιν, γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 05.07.2017)