κυκλο-φ-οριακα 1240, 18 Ιουνίου 2025

 

Καλημέρα και πάλι, Τετάρτη γαρ!

Σήμερα έχω προγραμματίσει να γράψω μόνο για «απλά» κυκλοφοριακά θέματα και να μην ασχοληθώ ούτε με την παγκόσμια πολεμική σκηνή ούτε με την εγχώρια πολιτική, καθώς και οι δύο με καταθλίβουν αφόρητα. Βεβαίως η εγχώρια πολιτική νομενκλατούρα είναι αυτή που κανονίζει τις λεπτομέρειες της όποιας ζωής μας, τμήμα μικρό της οποίας ζωής αποτελεί η εν γένει κυκλοφορία, και ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

Ψηφίστηκε, δεν είδα με ποια πλειοψηφία, τώρα που η Βουλή των Ελλήνων, μετά την πρωτοφανή στα παγκόσμια εκλογικά χρονικά εκλογο-δικαστική απόφαση κατάργησης και μη αναπλήρωσης τριών (3) βουλευτών από το κομματάκι-παρακλάδι της Χρυσής Αυγής «Σπαρτιάτες», λειτουργεί με 297 μέλη και η απόλυτη πλειοψηφία διαμορφώνεται στους 149 ψήφους και όχι στους 151 που ξέραμε γενικώς. Ψηφίστηκε, λοιπόν, ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, Νόμος 5209/2025, ΦΕΚ Α 100/13.06.2025. Για την Ιστορία, ο ΚΟΚ έχει εκδοθεί ως νέος το 1962 (ο πρώτος), το 1977, το 1999 και τώρα, το 2025. Στα ενδιάμεσα χρόνια έχουν γίνει (όπως και σε όλους του Ελληνικούς Νόμους) άπειρες τροποποιήσεις, πάντα με βάση τον προηγούμενο (και ο καινούργιος έχει κι αυτός αναφορές στον ΚΟΚ 1999) κυρίως για να αυξάνονται τα πρόστιμα και γενικώς οι ποινές – οι κανόνες κυκλοφορίας παραμένουν, ευτυχώς, ίδιοι, με κάποιες προσθήκες λόγω νέων τεχνολογιών, π.χ. τα ηλεκτρικά πατίνια, η χρήση των κινητών τηλεφώνων ή νέων «νοοτροπιών», π.χ. οι ανοησίες με την επιτρεπόμενη «διήθηση» των μοτοσυκλετών, τα κατά περίπτωση όρια ταχύτητας μέσα σε κατοικημένες περιοχές κλπ. Το ότι τα καινούργια αυτοκίνητα έχουν ολόκληρες οθόνες τηλεοράσεων μπροστά στα μάτια του οδηγού, τον οποίον οδηγό θα προστατέψουν τα υπερ-ανεπτυγμένα συστήματα αυτόματης αλλαγής λωρίδας και αυτόματης πέδησης δεν απασχολεί, ακόμη, τον ΚΟΚ.

Σαφώς αυστηροποιούνται κάποιες ποινές. Κατά την πάγια γνώμη μου οι ποινές του ΚΟΚ δεν είναι αυτοσκοπός αλλά απαραίτητη συνέπεια. Και είναι αποδεδειγμένο ότι οι ποινές δεν αλλάζουν την κυκλοφοριακή και οδηγική συμπεριφορά των Νέο-Ελλήνων – ίσως λίγο των νέων οδηγών (που αργότερα ξεχνούν…) και των υπερηλίκων, στις ενδιάμεσες ηλικίες «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα».

Στεκόμουν τις προάλλες επωχούμενος στην διασταύρωση Κουντουριώτου-Γ.Καρτάλη, με προτεραιότητα στην δεύτερη και μέσα σε δύο λεπτά ακριβώς πέρασαν από μπροστά μου με κατεύθυνση από δύση προς ανατολή τρεις μοτοσυκλέτες/μοτοποδήλατα με ανά δύο αναβάτες, έξι άνθρωποι και κανένα κράνος. Δεν παρίστατο τροχονόμος, και πού να πρωτο-παρίσταται κι αυτός. Η ποινή του ΚΟΚ ανενεργή. Το ίδιο ανενεργή όταν ο ντελιβεράς (πρόσφατη ελληνική (;) λέξη) «για το μεροκάματο ρε γαμώτο» κινείται φουλ ανάποδα στον μονόδρομο.

Σχεδόν πάντα και σχεδόν παντού εντός πόλεως σχεδόν κανένας πεζός δεν περιμένει στο φανάρι του να γίνει πράσινο το ανθρωπάκι για να περάσει με ασφάλεια απέναντι. Όλων των γενών, όλων των ηλικιών και το προφανώς χειρότερο πολλών μαμαδομπαμπάδων και παππουδογιαγιάδων με τα βλαστάρια τους απ’ το χέρι. Τι να κάνει εκεί ο έρμος ο ΚΟΚ;

Οπωσδήποτε η παραβίαση του κόκκινου, η μέθη και η χρήση του κινητού στο χέρι καλώς τιμωρούνται αυστηρά. Επίσης καλώς υπάρχει πρόστιμο 700 € και αφαίρεση άδειας οδήγησης για (παράνομο) παρκάρισμα μπροστά σε ράμπα η σε θέση ατομική ή γενική για ΑμεΑ – επιτέλους, είναι τόσο «απλή και κατανοητή» αυτή η πρόβλεψη του ΚΟΚ υπέρ των συμπολιτών μας που αντιμετωπίζουν σοβαρότατα κινητικά ή άλλα προβλήματα, που θεωρώ, και μη προς κακοφανισμό κανενός/καμίας, ότι κάποιος/κάποια που την παραβαίνει είναι ήδη μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας και δεν πρέπει να οδηγεί αυτοκίνητο όχημα. Σοβαρό αδίκημα επίσης είναι η στάθμευση στην Λωρίδα Έκτακτης (ΛΕΑ) των Αυτοκινητοδρόμων χωρίς να υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα στο όχημα ή στους επιβαίνοντες. Για την κίνηση στους Αυτοκινητοδρόμους θα (ξανα)πούμε δυο λόγια μια επόμενη φορά, δεδομένου ότι αυτοί οι δρόμοι λειτουργούν εδώ και μια εικοσαετία και οι Έλληνες οδηγοί αρνούνται πεισματικά να συμμορφωθούν και οδηγούν όπως στο (μεγάλο ή μικρό, αδιάφορο…) χωριό τους.

Κι αυτό το έχω ξαναπεί, κι όχι μόνο μία φορά: έχουμε στον Βόλο ένα από τα πρώτα και καλύτερα στην Ελλάδα Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής. Το έχουμε από το 2005. Γιατί δεν το αξιοποιούμε; Θα σας πω γιατί. Γιατί δεν μας ενδιαφέρει. Κι ό,τι εργάκι γίνεται (διότι τίποτε σοβαρό δεν γίνεται…) γίνεται για την αυτοψία. Για να πάει το τσούρμο του Άρχοντα με τους φωτογράφους να απαθανατίσει τις θεόπνευστες εντολές «για το καλό μας». Και επί της ουσίας τίποτε, δεν μας ενδιαφέρει, αδερφέ, Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής και πράσινα άλογα, εδώ τα σκέτα πάρκα μας πέφτουν βαριά, με τα πιτσιρίκια θα ασχολούμαστε τώρα. Αυτό από την πλευρά των Αρχών, της Αρχής. Αλλά, για λόγους δικαιοσύνης, και από την πλευρά των γονέων, διδασκάλων, προπονητών και λοιπών διαμορφωτών της παιδικής συμπεριφοράς ουδέν ενδιαφέρον υπάρχει, αυτό είναι βέβαιο. Πριν από μερικές μέρες η Λάρισα επανενεργοποίησε το δικό της, που έχει το ίδιο παρελθόν με το δικό μας. Βγήκε ο Δήμαρχος, δεν έβρισε κανέναν «απατεώνα», ανήγγειλε την επαναλειτουργία του Πάρκου και ευχαρίστησε τους προκατόχους που το έφτιαξαν! (απίστευτα πράγματα για εμάς εδώ, το ίδιο έκανε ο Νεοδημοκράτης κ. Μαμάκος με τον προκάτοχό του Συριζαιοπασόκο κ. Καλογιάννη αναφορικά με το οικόπεδο μπροστά στο Α’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας).

Τελικά δεν γλιτώνουμε, ούτε εσείς, ούτε εγώ, τις περιορισμένες, έστω, αναφορές στην ζοφερή πραγματικότητα αυτής της πόλης. Παρ’ όλα ταύτα σας αγαπώ ανιδιοτελώς, άμα δε και διακαώς, γεια σας.

Στην φωτογραφία το γεφυράκι στον κυματοθραύστη, κατασκευής 1996, φωτογραφημένο με κόσμο, το 1999, φωτο ΧΣ.

δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 18.06.2025, αρ.φύλλου 4424)

κυκλο-φ-οριακα 1239, 11 Ιουνίου 2025

 

Με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος και της Αγίας Τριάδας εν γένει, Καλημέρα!

Τραγούδησε κι ο Διονύσης Σαββόπουλος το Μούρεσι με την Αγιατριάδα της Πλατείας του – «Της Αγιατριάδας ήρθαν μέρες φτερωτές / το χωριό, το Μούρεσι, χορεύει από προχτές» – ύστερα κάηκε το σπίτι του στο χωριό κι από τότε δεν τον ξαναείδαμε στα μέρη μας. Εμείς, πάλι, εκμεταλλευτήκαμε το πασίγνωστο ελληνικό τριήμερο και «αποδράσαμε» (φτιάχνουμε λεξιλόγιο…) στον Αη Γιάννη του Αιγαίου. Και, άκου να δεις τώρα!, πήγαμε στον Αη Γιάννη μέσω Πλατανιά! Ευτυχώς για εμάς, και λόγω προβλεπτικότητος, εννοείται, φύγαμε Σάββατο πρωί και γλιτώσαμε την επίσης πασίγνωστη παραλιακή και βάλε αυτοκινητοουρά. Στον Πλατανιά θέλαμε να δούμε αν υπάρχουν κάποιες συνθήκες κατάλληλες για παραθερισμό, με θαλασσινά μπάνια, φυσικά, ενός Ατόμου με Αναπηρία, όπως αναμενόταν από εμένα αλλά όχι και από τους λοιπούς αιθεροβάμονες της παρέας δεν υπάρχουν τέτοιες δυνατότητες. Επισκεφθήκαμε το καινούργιο, εντυπωσιακό, αλιευτικό καταφύγιο, στο οποίο πράγματι πολλά ψαράδικα καΐκια ήδη ελλιμενίζονται, θαυμάσαμε τον χείμαρρο που έπνιξε τον οικισμό τον Σεπτέμβρη του ’23 και αναχωρήσαμε αυτολεξί δια Άγιον Ιωάννην μέσω Χορεύτρας και Μουρεσίου και υπεράνω περισσοτέρων των επτά συναπτών μεγάλων ρεμάτων.

Για την ομοίως πασίγνωστη διαδρομή έχουμε να πούμε μια καλή κουβέντα, καθώς στο μεγαλύτερο τμήμα της η οδός έχει καινούργια ασφαλτόστρωση και διαγράμμιση, οι μπάρες είναι στα περισσότερα σημεία στην θέση τους και τα ντουβαράκια, πολλά από τα οποία ανάγονται στις αρχές της δεκαετίας του ’60, είναι όσο γίνεται περιποιημένα (δεν πρέπει να παίζει κανείς με τα γκρεμνά σ’ αυτή την ανατολική πλευρά του Βουνού). Εύγε! λοιπόν, στην (Αντι)Περιφέρειά μας. Βεβαίως οι γέφυρες στα ρέματα παραμένουν οι παλιές και ξέρουμε ότι υπάρχουν μελέτες για καινούργιες, λεφτά δεν υπάρχουν – παρά τα δισεκατομμύρια που μοίρασε, στα λόγια, ο Πρωθυπουργός από το Βελεστίνο. Στο οποίο Βελεστίνο, ειρήσθω εν παρόδω, ο Άρχοντάς μας δεν προσήλθε, ούτε στις βιομηχανίες που επισκέφθηκε ο Κυριάκος, τίποτε, πουθενά, κρυμμένη την κράτησαν οι τοπικοί φωστήρες την «Δημαρχάρα»…

Αλλά για να πούμε και γι’ αυτές τις παλιές γέφυρες – σκεφτείτε, κι αυτές από τις αρχές του ’60 – άριστα κράτησαν το ’23, μόνο εκείνες στο ρέμα της Μαυρούτσας δεν άντεξαν, η βασική ψηλά, στον Εθνικό Δρόμο ανάμεσα σε Κισσό και Μούρεσι, που έχει αντικατασταθεί με Μπέλεϋ, και οι δύο χαμηλά, μέσα στον Αη Γιάννη, η ξύλινη στην Κατασκήνωση της ΧΑΝΘ και η μεταλλική στον παραλιακό πεζόδρομο ονόματι «ΛεΚαΤράβα» (Λε-βέντης, ο Δήμαρχος, Κα-πούλας, ο εργολάβος, εταιρεία «ΘεοΣτυλ» ο κατασκευαστής, αλλά δεν ταίριαζε, και Τράβα, εκ του γνωστού και μη εξαιρετέου κκ. Σαντιάγκο Καλατράβα) που έφυγαν αμφότερες στο Αιγαίο. Η πρώτη αποκαταστάθηκε πλήρως με την συνδρομή χιλιάδων μελών της ΧΑΝ και της Ένωσης Εφοπλιστών και η δεύτερη αντικαταστάθηκε ομοίως με μία Μπέλεϋ που κάνει φασαρία, τα λέγαμε μια προηγούμενη φορά.

Α! να μην το ξεχάσω: στο κείμενο της περασμένης Τετάρτης υπέπεσα σε βαρύ ορθογραφικό ολίσθημα, καθώς έγραψα «υδυπαθώς» ενώ το ορθόν είναι «ηδυπαθώς». Ευτυχώς έχω καλούς φίλους (γειά σου Γιάννη μου!) που μου το επεσήμαναν και ζητώ σήμερα κι από εσάς συγγνώμη.

Στον Κόσμο συμβαίνουν καθημερινά όλο και πιο αδιανόητα πράγματα. Αλλά, πάλι, τι είναι «αδιανόητο» στις άγριες μέρες που ζούμε; Κατάφερε και τέλειωσε το πρωτάθλημα του μπάσκετ και όλοι εξάπαντες ψάχνουν τους υπαίτιους της ανακατο-σούρας. Κατελήφθη σε διεθνή ύδατα από Ισραηλινά κομάντα το πλοίο Madleen που έπλεε προς την Γάζα και οι Ευρωπαίοι «ηγέτες» αναφώνησαν εν χορώ «Α! κοίτα να δεις, αυτό δεν το περιμέναμε από εσάς, κακά παιδιά ισραηλινά, θα σας μαλώσουμε!». Τσακώθηκαν ο Τραmp και ο Μuσκ (ο Τράμπας και ο Μούσκαρος…) και βγάλανε στη φόρα τα άπλυτά τους. Έστειλε, να σε χαρώ, πεζοναύτες (US Marins, you know?) ο Τράμπας στην Καλιφόρνια (Holywood, you know?), σύντομα, μου είπε σε τηλεφωνική μας επικοινωνία, θα στείλει και στο Χάρβαρντ (Harvard University, founded 1636, you know?), να ψοφήσουν όλοι οι κακοί. Πούτιν και Ζελένσκι συνεχίζουν τον άσκοπο και αδιέξοδο αλληλοσκοτωμό και η Ελλάδα κοιτάει να επωφεληθεί αφ’ ενός συμμετέχοντας στις τεράστιες αμυντικές δαπάνες της απειλούμενης (από ποιόν ακριβώς;) Ευρώπης, με την συμβολή της Τουρκίας, που ζητάει ανταλλάγματα (…), και αφ’ ετέρου καθιστώντας τον Βόλο «καρδιά της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας».

Είναι πλέον ή βέβαιον ότι έχουμε να ζήσουμε ακόμη πολλά επικίνδυνα ευτράπελα!

Και με την ευκαιρία της καλής Βιομηχανίας, που καλώς ετοιμάζεται μέσα στην Α’ ΒΙ.ΠΕ (Βιομηχανική Περιοχή, λέμε τόσα χρόνια…), εργαζόμενοι γενικώς και επισκέπτες μάς έχουν επισημάνει ότι ενώ μεγάλη «τρομοκρατία» ασκείται σε ιδιοκτήτες και Δήμους για τον καθαρισμό των εκτάσεών τους από ξερά χόρτα, προκειμένου να αποφευχθούν πιθανές καλοκαιρινές αναφλέξεις (τι ωραία που τα λέω, ε;!), τα χόρτα στην ΒΙ.ΠΕ. οργιάζουν ακούρευτα και ήδη χαρακτηρίζονται άκρως επικίνδυνα. Τίνος αρμοδιότητα είναι, άραγε, αυτά τα χορταράκια; Όχι τίποτε άλλο, δηλαδή, αλλά να ξέρει το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας (Υπουργός Γιάννης Κεφαλογιάννης, φυσικά εκ Ρεθύμνου και επίσης φυσικά απόφοιτος Χάρβαρντ) πού θα καταλογίσει το πρόστιμο, αν συμβεί το ο μη γένοιτο! Αλλά πέρα από πλάκα, αυτά τα πράγματα είναι επικίνδυνα και πρέπει να τακτοποιηθούν σύντομα.

Αυτά. Κάναμε δυο-τρία παγωμένα θαλασσινά λουτρά και επιστρέψαμε ήρεμα. Καλή Συνέχεια σ’ όλους μας, με Υγεία!

Στην φωτογραφία, η ιστορική καρέκλα με τα τρία πόδια, έξω από το κτήριο των Ηνωμένων Εθνών (Palais des Nations), Γενεύη 1997, φωτο (ΧΣ). «Ακτιβιστικός Συμβολισμός» για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού στους πολέμους γενικά και στην Αφρική ειδικότερα, όπου χιλιάδες άνθρωποι έχουν ακρωτηριαστεί και συνεχίζουν να ακρωτηριάζονται.

δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 11.06.2025, αρ.φύλλου 4420)

κυκλο-φ-οριακα 1238, 4 Ιουνίου 2025

Καλημέρα και Καλόν Μήνα συμπολίτες και απανταχού αναγνώστες.

«Η Κυβέρνηση έχει αποδείξει, με πράξεις και όχι λόγια, ότι δεν υπάρχει η παραμικρή ανοχή σε νοσηρά φαινόμενα βίας και παραβατικότητας, είτε αυτά εμφανίζονται στα γήπεδα, είτε στα πανεπιστήμια, είτε οπουδήποτε αλλού», δήλωσε την Δευτέρα το πρωί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και ανέβαλε, με απόφαση του Αναπληρωτού Υπουργού Αθλητισμού κ. Βρούτση, τον επίμαχο αγώνα μπάσκετ μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, που ήταν να γίνει την σήμερον Τετάρτη στο ΟΑΚΑ. Το διάβασα και ανατρίχιασα αδέρφια, τι να σας λέω; καμία ανοχή στην παραβατικότητα! Και στον Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε (Οργανισμός Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων) τι έγινε, αδέρφια; εκεί δεν υπάρχει παραβατικότητα; μόνο στους διαφόρων ειδών χουλιγκάνους και στους νεολαίους με τις σημαίες της Παλαιστίνης υπάρχει; Δεν περνάει μέρα που να μην επιβεβαιώνεται η άποψή μου περί της Συμμορίας των Αθώων – με Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης τον εξαίρετο κύριο Μαυρουδή Βορίδη ξεκίνησε το πανηγύρι, ο κύριος παραμένει Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, πώς είναι δυνατόν να διαλευκανθεί το σκάνδαλο;

Κατά τα λοιπά, μέσα οι ακριβοπληρωμένοι παίχτες παίζουν (μπάσκετ, καλαθόσφαιρα) κι απ’ έξω τα παιδία, καλοβολεμένα και αβόλευτα, παίζει εν ου παικτοίς, ευτελίζουν ό,τι τελευταίο υπάρχει ακόμα σε τούτη τη χώρα σε επίπεδο διασκέδασης. Μια χαρά περνάμε, είναι βέβαιο αυτό. Και ο Πρωθυπουργός της Ανάπτυξης θα έρθει, λέει, αύριο Πέμπτη στα μέρη μας, για να επισκεφτεί την γνωστή μας ΜΕΤΚΑ (πριν από μια εβδομάδα επισκέφτηκε την Lafarge στο Μυλάκι), είμαι περίεργος αν θα συναντηθεί και με τον Άρχοντά μας, τον οποίο, ως γνωστόν, στο εγγύς παρελθόν έχει αποκαλέσει «Δημαρχάρα».

Και στα νερά του Παγασητικού ρύπανση επιβεβαιωμένη και από το ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών), υπεύθυνος κανείς! Τώρα διαβάζω ότι «στήνεται μηχανισμός εποπτείας για να ελέγχεται συνεχώς το τι πέφτει στον Παγασητικό» πρωτοστατούσης της Περιφερείας μας. Να το δω και να το πιστέψω, άλλο τίποτε δεν λέω. Και να δω, επίσης, όχι μόνο τι πέφτει αλλά και ποιος το ρίχνει αυτό που πέφτει, διότι τίποτε δεν πέφτει από μόνο του πέραν του μήλου το οποίο απλώς πέφτει κάτω απ’ τη μηλιά…

Διαβάζω επίσης ότι η Περιφέρειά μας ετοιμάζει ενημερωτική εκδήλωση με θέμα «Η μετάβαση προς μία κλιματικά ουδέτερη Περιφέρεια». Τι είναι, άραγε, μία κλιματικά ουδέτερη Θεσσαλία; Τι είναι το ουδέτερο κλίμα, ούτε κρύο ούτε ζέστη χειμώνα-καλοκαίρι; Θα βρέχει να ποτίζονται τα χωράφια ή δεν θα βρέχει για να μην χαλάνε τα φωτοβολταϊκά; Δεν θα φυσάει για να μην χαλάνε οι παραλίες και τα λιμάνια ή θα φυσάει για να δουλεύουν οι ανεμογεννήτριες; Δεν θα παράγεται επιβλαβές CO₂ από υπάρχουσες βιομηχανίες ή δεν θα υπάρχουν βιομηχανίες; Τι δεν καταλαβαίνω, στον καιρό της τεχνητής νοημοσύνης, ο αδαής;

Πλησιάζει στην ψήφιση στην Βουλή το από την αρχή του χρόνου σε διαβούλευση «Νέο κυρωτικό πλαίσιο του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και λοιπές διατάξεις για την ασφαλή κινητικότητα» με το οποίο, κατά βάσιν, απλώς κωδικοποιούνται οι παραβάσεις σε κατηγορίες και υποκατηγορίες και μεγαλώνουν τα πρόστιμα και οι ποινές. Εμείς εδώ έχουμε κατ’ επανάληψη επισημάνει ότι «ο φίλος μας ο ΚΟΚ» (ποιος θυμάται αυτή την ωραία τηλεοπτική εκπομπή-παιχνίδι κυκλοφοριακής αγωγής στην ΕΤ2 το 1987, με την Μαριάννα Τόλη και τον Βασίλη Τσιβιλίκα;) δεν (πρέπει να) είναι ένα ποινολόγιο, (πρέπει να) είναι τρόπον τινά «ευαγγέλιο», ένας μπούσουλας ζωής στην πραγματικότητα (δεδομένου ότι οι περισσότερες παραβάσεις του καταλήγουν σε μικρότερες ή μεγαλύτερες περιπέτειες της ίδιας της ζωής). Το νέο, λοιπόν, νομοθέτημα δεν αλλάζει τα όσα ξέρουμε για την οδική κυκλοφορία. Εισάγει δύο καινούργιες έννοιες, που θα μας απασχολήσουν πολύ στο μέλλον: την έννοια της «διήθησης» και την συντομογραφία Ε.Π.Η.Ο, που σημαίνει Ελαφρά Προσωπικά Ηλεκτροκίνητα Οχήματα και αναφέρεται στα γνωστά μας, πλέον, «πατίνια», τα οποία πιάνουν υψηλές, για την συγκρότησή τους, ταχύτητες και τα οποία, από πλευράς Κώδικα, θεωρούνται ως ποδήλατα (άρθρο 3, Ορισμοί).

Ως διήθηση (ψάχνανε λέξη και βρήκαν την μάλλον χειρότερη) νοείται η κίνηση μοτοποδηλάτων και μοτοσυκλετών ανάμεσα στις λωρίδες των κινούμενων αυτοκινήτων της ίδιας κατεύθυνσης, κάτι που μέχρι τώρα απαγορεύεται αλλά συμβαίνει κατά κόρον και τώρα πάει να νομιμοποιηθεί. Εγώ θεωρώ, και το καταθέτω επισήμως στην διαβούλευση, ότι είναι λάθος αυτή η νομιμοποίηση. Καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνη από όσο είναι την κίνηση των μηχανοκίνητων διτρόχων σε συμφορημένους δρόμους, προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία στους συμμετέχοντες οδηγούς αυτοκινήτων για μικροσυγκρούσεις, γρατσουνιές, καθρέφτες κλπ. και αποθρασύνει τους ήδη θρασείς αναβάτες.

Για τα Ε.Π.Η.Ο το σχέδιο αναφέρει περιορισμούς, όρια, παραβάσεις, είναι γεγονός ότι κάνει μια καλή προσπάθεια μπας και πειθαρχηθεί αυτός ο καινούργιος κυκλοφοριακός μπελάς – χωρίς πολλές ελπίδες επιτυχίας, θα πω εγώ, και μη προς κακοφανισμόν σας, καθώς είναι δύσκολη και η σχετική αστυνόμευση. Εκείνο που δεν βλέπω είναι το ζήτημα της αδειοδότησης της λειτουργίας ενός τέτοιου συστήματος σε μία πόλη. Ενώ σε πολλά σημεία αναφέρονται «παραβάσεις για αυτόν που θέτει σε κυκλοφορία…» πουθενά δεν λέει ποιος ξέρει ποιος πού και πώς είναι ο υπόψιν «κυκλοφορητής» (sic), ο οποίος είναι, φυσικά, και ο εισπράκτωρ του όλου εγχειρήματος.

Είναι κι αυτή η ανοησία με το ναι μεν αλλά όριο ταχύτητας στους οικισμούς ή 50 km/h ή 30 km/h! Έχουμε καιρό. Και κλείνουμε με δύο πανηγυρικές επιβεβαιώσεις της στήλης: α) ο Βόλος έχει το χειρότερο internet και β) ιδρύεται Αντιπεριφέρεια Βορείων Σποράδων!

Σας αγαπώ ηδυπαθώς, γεια σας.

Στην φωτογραφία, τα κορίτσια μας στην Ακρόπολη, Φεβρουάριος 1999, φωτο (ΧΣ).

δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 04.06.2025, αρ.φύλλου 4417)

κυκλο-φ-οριακα 1237, 28 Μαΐου 2025

 

Πάει κι ο Μάης, παιδιά, τον χάνουμε οσονούπω, Ιούνιος εν όψει, Καλοκαιράκι παναπεί.

Τα νερά πεντα(ή μάλλον εξα)κάθαρα, είπε η ΔΕΥΑΜΒ (κι όποιος θέλει την πιστεύει…), οι σημαίες κυματίζουν ήδη, λίγο ακόμα να ζεστάνει ο καιρός και …βουρ! όπως κάθε χρόνο. Αυτό με τις γαλάζιες σημαίες ξεκίνησε με τις καλύτερες των προθέσεων το 1987 από την Γαλλία με διαχειριστή το Ίδρυμα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (Foundation for Environmental Education – FEE, με έδρα στην Δανία και συμμετοχή 82 χωρών) και στην Ελλάδα ήρθε το 1992, με διαχειριστή την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης – ΕΕΠΦ. Σήμερα σε όλον τον κόσμο στο πρόγραμμα συμμετέχουν περισσότερες από 4.500 παραλίες και φέτος στην Ελλάδα απονεμήθηκαν συνολικά 657 σημαίες (2^η παγκοσμίως). Από αυτές τις γαλάζιες σημαίες 18 ανήκουν στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας (σκέτο!) και 17 στην Π.Ε. Σποράδων (σας το έχω πει από καιρό, οι Σποράδες είναι χωριστό κομμάτι, με τις ποικίλες πολιτικές βλακείες δεν είναι, πλέον, Μαγνησία). Στην Π.Ε. Μαγνησίας, που λέτε, είναι 12 παραλίες του Δήμου Βόλου και 6 παραλίες του Αλμυρού. Καμία του Δήμου Νοτίου Πηλίου, καμία του Δήμου Ζαγοράς-Μουρεσίου, καμία του Δήμου Ρήγα Φεραίου. Ο λόγος είναι ότι αυτοί οι Δήμοι δεν κάνουν την σχετική αίτηση, τουτέστιν δεν ενδιαφέρονται να έχουν γαλάζιες σημαίες στις υπέροχες παραλίες τους, είτε στον Παγασητικό, είτε στο Αιγαίο – θυμάμαι έναν παλιό Δήμαρχο, που στην αρχή είχε και μετά διέκοψε, όταν τον ρώτησα γιατί να μου απαντά «βλακείες, δε τα χρειαζόμαστ’ εμείς αυτά τα στολίδια…», προφανώς εννοώντας ότι ήταν «δύσκολο» να τηρούνται οι προδιαγραφές που απαιτούνται. Κι όχι στη θάλασσα, στη στεριά είναι τα «δύσκολα»: καμπίνες, ντους, φαρμακεία, ΑμεΑ – μία από τις τελευταίες εργασίες μου στον Δήμο Βόλου, το καλοκαίρι του 2013, ήταν να προσδιορίσω στις παραλίες του Δήμου, που είχαν βραβευτεί με γαλάζια σημαία, θέσεις στάθμευσης για οχήματα ΑμεΑ και διαδρόμους πρόσβασης στην κάθε παραλία (μέχρι εκεί, από εκεί και πέρα το πώς θα μπει και θα βγει το άτομο στην θάλασσα ήταν στην ευθύνη των μηχανολόγων, τελικά τοποθετήθηκε μόνο μία τέτοια διάταξη, στον Άναυρο). Έκανα το καθήκον μου, τοποθετήθηκαν οι ανάλογες πινακίδες, τον Δεκέμβριο 2013 απεχώρησα από την ενεργό δράση, ούτε στην παραλία των Αμφανών, ούτε στην Αμαρυλλίδα αλλά ούτε και στην Κριθαριά έχω πάει έκτοτε. Στον Αη Γιάννη του Αιγαίου, που πηγαίνω συχνά, εμφανίστηκε κάποια στιγμή ένα όχημα που θα μπορούσε να μεταφέρει ένα ΑμεΑ μέσα στη θάλασσα αφού θα διέτρεχε την αμμώδη παραλία πάνω σε έναν ειδικό πολυεστερικό διάδρομο.

Α! ναι! Και μην μπερδεύεστε, οι ναυαγοσώστες, που υπάρχουν πλέον στις περισσότερες παραλίες μας και οπωσδήποτε σε όλες του Αιγαίου, δεν έχουν να κάνουν με τις γαλάζιες σημαίες αλλά οφείλονται στην Ελληνική Νομοθεσία περί πολυσύχναστων παραλιών, σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 71/2020 (ΦΕΚ 166/Α/13-8-2020). Αυτό το ΠΔ καθορίζει πώς και ποιος αποφασίζει αν μία παραλία είναι «πολυσύχναστη», ποια προσόντα πρέπει να έχει ένας εκπαιδευμένος αδειούχος ναυαγοσώστης (μεταξύ των οποίων και άδεια οδήγησης ταχυπλόου σκάφους…) και ποια η σχετική αρμοδιότητα των οικείων Δήμων. Αν έχω καταλάβει σωστά, οι Δήμοι προκηρύσσουν διαγωνισμό στον οποίο παίρνουν μέρος εταιρείες που διαθέτουν άτομα ναυαγοσώστες και όλα τα απαιτούμενα μέσα για μία διάσωση, με συμβάσεις εκτελούν το έργο και αμείβονται αναλόγως. Αχρείαστα να είναι τα παιδιά, αλλά στις παραλίες του Αιγαίου έχουν πολλές φορές αποδείξει την χρησιμότητά τους. Και είναι καθήκον όλων μας να υπακούμε στις εντολές τους και να μην μπαίνουμε στην φουρτουνιασμένη θάλασσα όταν εκείνοι εκτιμούν ότι υπάρχει κίνδυνος.

Αυτά περί παραλιών και θαλασσών – αυτό μου θύμισε την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, το όραμα του Ελευθερίου Βενιζέλου, που υλοποιήθηκε με την ταπείνωση της Οθωμανικής Τουρκίας με την Συνθήκη των Σεβρών (28 Ιουλίου 1920) και διήρκεσε μέχρι τον θρίαμβο της Κεμαλικής Τουρκίας με την συνθήκη της Λωζάνης (24 Ιουλίου 1923).

Στη στεριά (όπου, ως γνωστόν, δεν ζει το ψάρι…) θέλω να ασχοληθώ λίγο με το θέμα των λατομείων. Αφορμή αποτελεί η συχνή μετάβασή μου στην περιοχή του Αλμυρού μέσω του παραδρόμου (service road στα ελληνικά…) Βελεστίνου-Αερινού, προκειμένου να μην πληρώνω το παντελώς αδικαιολόγητο χαράτσι-διόδιο στον κόμβο του Αυτοκινητοδρόμου. Μια χαρά δρόμος, περιποιημένος, φρεσκο-ασφαλτοστρωμένος, μέσα σε χωράφια και μαντριά και πίσω από το φοβερό και τρομερό υπερασφαλές Safe-Secure Parking αποκλειστικά για φορτηγά αυτοκίνητα κοντά στον κόμβο του Αερινού, σε χώρο για τον οποίο εγώ ήξερα ότι υπήρχαν προβλήματα με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, φαίνεται πως λύθηκαν! Επιστρέφοντας, που λέτε, από την ίδια διαδρομή και όντας σε ένα σχετικό ύψωμα βλέπεις φάτσα απέναντι τα λατομεία κοντά στο Βελεστίνο, στις πλαγιές του βουνού. Ψάχνοντας (ο ζητών καλώς ευρήσει) βρήκα τον ακόμα πιο φοβερό και τρομερό Νόμο 4512/2018, ο οποίος έχει τον γενικό τίτλο «Ρυθμίσεις για την εφαρμογή των Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής και άλλες διατάξεις», στο Α’ Μέρος έχει την Σύσταση του Ν.Π.Δ.Δ. «Εθνικό Κτηματολόγιο» στο Β’ Μέρος έχει «Έρευνα και Εκμετάλλευση Λατομικών Ορυκτών και άλλες διατάξεις», στο Γ’ Μέρος έχει «Χρηματιστήριο ενέργειας» κι από εκεί και μετά χάνει η μάνα το παιδί κι ο άνθρωπος τον μπούσουλα, συνολικά διαθέτει 406 άρθρα με άπειρες παραγράφους, που ρυθμίζουν (;) ό,τι δεν μπορούμε να φανταστούμε! Μέσα, λοιπόν, σ’ αυτό το χάος υπάρχει όντως άρθρο 50 – Προστασία και Αποκατάσταση περιβάλλοντος Λατομείου. Όπου παράγραφος 1. «Οι εκμεταλλευτές των λατομείων οφείλουν να αποκαταστήσουν τους λατομικούς χώρους στους οποίους δραστηριοποιούνται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην εγκεκριμένη για το σκοπό αυτό μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) και τους περιβαλλοντικούς όρους (ΑΕΠΟ) του εκάστοτε έργου» και παρακάτω ποινές και λοιπά επακόλουθα από την μη συμμόρφωση. Άρα, για να έχω εγώ (αν υποτεθεί…) δικαίωμα διαμαρτυρίας πρέπει να ξέρω την ΜΠΕ και την ΑΕΠΟ εκάστου έργου, τουτέστιν πιάσ’ τ’ αυγό και κούρευ’ το. Και αρμοδία υπηρεσία ορίζεται η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, αυτό κάτι λέει, θα κάνω μια επίσκεψη και τα ξαναλέμε, συν-Άνθρωποι. Πάντα με την διακαή αγάπη μου, γεια σας.

Στην φωτογραφία, ο ναυαγοσωστικός πύργος στο Παπά Νερό, 2023, φωτο (ΧΣ).

δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 28.05.2025, αρ.φύλλου 4412)

κυκλο-φ-οριακα 1236, 21 Μαΐου 2025

Κωνσταντίνου και Ελένης, Χρόνια Πολλά! Πλήθος οι Συγγενείς, οι Φίλοι και οι Φίλες με τα πολύ-ευλογημένα ονόματα. Θα το γιορτάσουμε δεόντως, αυτό είναι σαφές. Εκείνο που δεν είναι καθόλου σαφές είναι τι συνέβη, τελικά και οριστικά, στον Παγασητικό ΜΑΣ και τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον, άμεσο και μακροπρόθεσμο.

Άκουσα κάποια πανηγυρικά (με την ευκαιρία…) περί μόνιμης παρακολούθησης του υδάτινου περιβάλλοντος και ομολογώ ότι ανατρίχιασα. Στη χώρα που διαλύθηκαν οι επιτυχημένοι Φορείς Διαχείρισης και αντικαταστάθηκαν από έναν ακόμη υψηλόμισθο οργανισμό, Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α τον λένε, Οργανισμό ΦΥσικού ΠΕριβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, στη χώρα που καταργούνται σταδιακά οι περιοχές Natura 2000 προκειμένου να εγκατασταθούν τα φωτοβολταϊκά και οι ανεμογεννήτριες της πράσινης ανάπτυξης αραβικών συμφερόντων, αφού η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή πουλήθηκε πανηγυρικά και έγινε Masdar με αρχηγό τον Σουλτάνο του Αμπουντάμπι Al Jaber, σ’ αυτή τη χώρα, που λέτε, θα ευδοκιμήσει ένα αξιόπιστο όργανο ελέγχου του υδάτινου περιβάλλοντος του Παγασητικού Κόλπου! Τρομάζω και που το ακούω. Το μόνο που ενδιαφέρει άπαντες είναι οι γαλάζιες σημαιούλες και καμιά επιδοτησούλα=μείωση ενοικίου λόγω κακοσμίας. Κι όταν σκέφτομαι ότι ξεκινάει επειγόντως, λέει, καινούργιο «πρότζεκτ» πώλησης του Λιμένα Βόλου, ο τρόμος μου ενισχύεται – θα τα πούμε πάλι αυτά, διότι τώρα πλέον έχει γίνει σαφέστατο για ποιον λόγο σταμάτησε το προηγούμενο.

Α! ναι! Τελικά ήρθαν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος της (ποιας;) Ανεξάρτητης Αρχής; Ούτε καν αυτό δεν μπόρεσα να μάθω, όχι τι διαπίστωσαν – ίσως να ήταν οι πηγές πληροφόρησης απασχολημένες με την Κλαυδία, τι να πω;

Και με την ίδια ευκαιρία, εκείνοι οι παντογνώστες Ολλανδοί του Μητσοτάκη, που εμφανίστηκαν «εκ του μηδενός» αμέσως μετά τις πλημμύρες Δανιήλ και Ηλία, πόσο πληρώθηκαν για το τίποτε;

Δυστυχώς, συμπολίτες, είμαστε παντελώς ανυπεράσπιστοι. Και εκτός αυτού είμαστε και εχθροί της πόλης ΜΑΣ. Άλαλα τα χείλη, ασεβών και ευσεβών…

Εν τω μεταξύ Καλημέρα είπαμε; Δεν είπαμε! – Θυμάστε τον εξαίρετο Γιάννη Βογιατζή, 98 ετών σήμερα, που έλεγε το περίφημο «Σας χαιρέτησα; Δεν σας χαιρέτησα. Χαίρετε, τι κάνετε; καλά ευχαριστώ!». Καλημέρα, λοιπόν.

Ύστερα ήρθε και μας βρήκε (κατακούτελα…) το «πόρισμα» του Καθηγητή Δημήτρη Καρώνη σχετικά με την πυρόσφαιρα στην σύγκρουση των τραίνων στα Τέμπη, το οποίο εξευτελίζει τον ίδιο, την Σχολή Χημικών Μηχανικών, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και τους Μηχανικούς του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος συλλήβδην. Σε μια ανάρτησή μου στο φατσοβιβλίο έγραψα ότι, κατά την γνώμη μου, ο κύριος αυτός έχει παραβεί το σύνολο των άρθρων του Κώδικα Δεοντολογίας (Επαγγελματικού Κώδικα) Μηχανικών που υπάρχει από το 1961, και πρέπει τάχιστα να παραπεμφθεί στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΤΕΕ, με το ερώτημα μέχρι και της διαγραφής από τας Δέλτους των Μηχανικών. Όπως σχολίασε επί αυτού καλός φίλος, «…σε μια ευνομούμενη χώρα ίσως να γινόταν, στην Ελλάδα μην το περιμένεις…» και φυσικά δεν το περιμένω. Απεναντίας περιμένω αυτός ο κύριος να αναλάβει τουλάχιστον υψηλόμισθη θέση σε κάποιον οργανισμό (βλέπε π.χ. ΟΦΥΠΕΚΑ…), αν όχι βουλευτική ασυλία προσεχώς. Και μιας που το ‘φερε η κουβέντα, και επειδή το κύριο επιχείρημα του κυρίου καθηγητού (τρομάρα μας) βρίσκεται στα βιντεάκια που προσκόμισε ο Δικηγόρος κ. Καπερνάρος, αναρωτιέμαι τι γίνεται αυτή η ψυχή, τι κάνει, που βρίσκεται, τον χάσαμε από τηλοψίας και λοιπών μέσων, εμφανίστηκε, «χτύπησε» και εξαφανίστηκε, να τον χαιρόμαστε κι αυτόν.

Συνεχίζεται πυρετωδώς, θα έλεγα, η τοποθέτηση οπτικών ινών στους δρόμους του Βόλου, προκειμένου να βελτιωθούν οι άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες οι ηλίθιοι Βολιώτες καταναλωτές νομίζουμε ότι έχουμε εξυπηρέτηση internet, πληρώνοντας, κατά κανόνα, τεράστιο μηνιαίο ποσόν για συνδέσεις της τάξης των 10-12 MBps. Η κόρη μου στο Μόναχο πληρώνει λιγότερα από τα μισά για σύνδεση 150 MBps. Τρέχουν, λοιπόν, τώρα οι χρυσοπληρωμένοι πάροχοί μας μπας και προλάβουν τα δορυφορικά συστήματα, που ξεκίνησαν με το starlink του Elon Musk και πλέον τρέχουν ιλιγγιωδώς και απολύτως ανταγωνιστικώς. Οι καιροί δεν περιμένουν, και ιδίως στα ζητήματα τεχνολογίας, κι όποιος κάθεται αναπαυτικά πάνω στα κέρδη του στο τέλος βγαίνει χαμένος – το ίδιο, άλλωστε, έκανε στο παρελθόν και ο μονοπωλιακός ΟΤΕ, κι ύστερα, το 2008 η Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή έφερε την γερμανική Deutsche Telekom να τον σώσει, τώρα η Cosmote διαφημίζει ότι πρώτη φορά βλέπει μπροστά της την προηγμένη τηλεπικοινωνιακή τεχνολογία των Γερμανών! A propos, η κόρη μου στο Μόναχο τον ίδιο πάροχο έχει, απλώς εκεί είναι Γερμανοί οι καταναλωτές, εδώ είναι ιθαγενείς ΜάοΜάο…!

Δυστυχώς, συμπολίτες, είμαστε παντελώς ανυπεράσπιστοι.

Αποχαιρετισμός στον Χάρη Σαχίνη, Θεολόγο, Πρόσκοπο, Σκοπευτή, Χορωδό, Ψάλτη, Φίλο. Αιώνια η μνήμη του.

Στην φωτογραφία, το παρελθόν ζει, ωραίο και χαρούμενο. Νοέμβριος 1958, η αφεντιά μου Λυκόπουλο, υπό το βλέμμα της Βασιλίσσης Φρ(ειδερ)ίκης!

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 21.05.2025, αρ.φύλλου 4407)

κυκλο-φ-οριακα 1235, 14 Μαΐου 2025

 

Τι να πω και τι να μολογήσω συν-Άνθρωποι. Καλοκαιράκι μύρισε και σε τούτη την πόλη της ευτυχίας (ή ευτυχισμένη πόλη, το ίδιο πράμα είναι) ψάχνουμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει στον Παγασητικό μας, που έχει, για ακόμη μία φορά ένα καφέ σκέπασμα και μια μυρωδιά βοθρολυμάτων. Το βέβαιο είναι, από γενικότερη άποψη, ότι ζούμε στην ένδοξη χώρα των αθώων, οι οποίοι αθώοι δικαιούνται αδιακρίτως και ανεξελέγκτως να λένε ό,τι θέλουν, να κάνουν ό,τι θέλουν, να κατηγορούν όποιον θέλουν, να μηνύουν όποιον θέλουν χωρίς καμία συνέπεια, αφού εξ ορισμού είναι αθώοι. Κι απ’ απέναντι, οι κατηγορούμενοι και μηνυόμενοι και συκοφαντούμενοι δικαιούνται ουδόλως να αντιδρούν, αφού επίσης εξ ορισμού είναι αθώοι και δεν χρειάζεται να αποδείξουν σε κανέναν απολύτως και οπωσδήποτε όχι στην Δικαιοσύνη την αθωότητά τους. Το καταλάβατε ή να το ξαναπώ;

Καλημέρα κιόλας. Και ποιος νοιάζεται, αδερφέ μου, σήμερα για τον Παγασητικό Κόλπο; Ήμουνα νιος και γέρασα, πάνε χρόνια που μίλαγα από εξέδρα στην παραλία, απέναντι από την Τράπεζα της Ελλάδος, για την Σωτηρία του Παγασητικού, εκπροσωπώντας την σχετική Συντονιστική Επιτροπή Φορέων. Κι έφτασα σήμερα να με κατηγορεί ο μη-Βολιώτης, που όχι τυχαία επέλεξε τον Βόλο για τις παλληκαριές του, ότι «μισώ την πόλη» ΜΟΥ. Κι ο άλλος, ο Βολιώτης, που κατηγορείται ευθέως ότι έβαλε λεφτά στην τσέπη από την εργολαβία της βυθοκόρησης να ψελλίζει «τεκμηριωμένες» αστείες δικαιολογίες. Η συμμορία των αθώων, σου λέω, να περνάνε όλοι καλά, ολόκληρη η παρέα, κι όλα τ’ άλλα στάχτη και μπούρμπερη – «πεντακάθαρος ο Παγασητικός», δήλωσε, καταλήγοντας, ο υπερ-αθώος Άρχοντας.

Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο φίλοι και φίλες. Είτε τοπικά, είτε εθνικά, είτε παγκόσμια, ησυχία δεν έχει αυτός ο κόσμος. Και δεν έχω καθόλου την αίσθηση ότι πάει προς το καλύτερο. Κι ένας λόγος που, κατά την ταπεινή μου γνώμη, συμβαίνει αυτό είναι η σταθερή, πλέον, ανυπαρξία σοβαρών ηγετικών μορφών με όραμα για το αύριο και με ικανότητες τιθάσευσης των αχαλίνωτων οικονομικών συμφερόντων. Τοπικά, εθνικά και παγκόσμια επαναλαμβάνω, κι ας γίνομαι κουραστικός.

Ετοιμάζεται να ανοίξει υποκατάστημα στον ευτυχισμένο Βόλο η Συνεταιριστική Τράπεζα Καρδίτσας. Η Συνεταιριστική Τράπεζα Θεσσαλίας (Λάρισας) έχει εδώ και χρόνια υποκατάστημα σε πλήρη λειτουργία. Όλες οι Συνεταιριστικές Τράπεζες στην Ελλάδα, ως εξέλιξη των Αστικών Πιστωτικών Συνεταιρισμών του Νόμου 1667/1986, ιδρύθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’90, με βάση τον Νόμο 2076/1992 κυρίως από μέλη των κατά τόπους Επιμελητηρίων. Στον Βόλο ιδρύθηκε το 1994 η «Μαγνησιακή Πίστη» από 61 μέλη του Επιμελητηρίου Μαγνησίας, με πρόεδρο τον αείμνηστο Γιάννη Αμοιρόγλου. Και φυσικά δεν πρόκοψε. Και λέω «φυσικά» διότι ακριβώς την επαύριο της ίδρυσης ξεκίνησε η γκρίνια, η μιζέρια και η αλληλοκατηγόρια μεταξύ των συμπολιτευόμενων και αντιπολιτευόμενων επιχειρηματιών και «επιχειρηματιών», μεταξύ των μετόχων και των μη-μετόχων. Ήμουν πολύ «κοντά» στο Επιμελητήριο Μαγνησίας εκείνα τα χρόνια και ξέρω καλά τι γινόταν, ήμουν και μέτοχος. Ποτέ δεν κατάφερε να εξελιχθεί, όπως οι Συνεταιρισμοί των άλλων πόλεων, σε Τράπεζα, ύστερα άλλαξαν οι ηγεσίες και τα λεφτά εξανεμίστηκαν «μυστηριωδώς», κάποιοι έξυπνοι δανείστηκαν χωρίς ασφάλειες και δεν επέστρεψαν τίποτε ποτέ κι αργότερα ήρθαν δικαστήρια, που τώρα πια δεν ξέρω σε ποια φάση βρίσκονται. Κατάντια, ακόμη μία, καθώς την ώρα που οι άλλες πόλεις οργανώνονταν εμείς κοιτάζαμε ποιος πρώτος θα βγάλει το μάτι τ’ αλλουνού. Κι ακόμη παρόμοια γίνονται σ’ αυτούς τους χώρους, όπου κανονικά έπρεπε να επικρατεί η συναδελφικότητα, δυστυχώς. Ας έρθει, λοιπόν, τώρα με το καλό να εγκατασταθεί και η (Συνεταιριστική) Τράπεζα Καρδίτσας, βοήθειά μας.

Τοποθετήθηκε στον Άη Γιάννη του Αιγαίου η γέφυρα που συνδέει τις δύο όχθες του ρέματος Μαυρούτσα και επιτρέπει την διέλευση οχημάτων από τον οικισμό του Αη Γιάννη προς το Παπά Νερό, το Μούρεσι, το Camping, την Κατασκήνωση της ΧΑΝΘ, τα δύο πολύ χρήσιμα parking και λοιπά οικήματα και τούμπαλιν. Πρόκειται για στρατιωτική γέφυρα Μπέλεϋ (εφεύρεση του Βρετανού Sir Donald Coleman Bailey (1901-1985), Πολιτικού Μηχανικού λίγο πριν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο) η οποία πολύ ωραία επιτρέπει την διέλευση οχημάτων (και μόνο), παρουσιάζει όμως τρία (3) προβληματάκια, τα οποία με τον φόρτο του καλοκαιριού σ’ αυτό το παγκόσμιο θέρετρο μάλλον θα εξελιχθούν σε προβληματάρες (εν συντομία, κι αν χρειαστεί θα επανέλθουμε) α) απαγορεύει την διέλευση πεζών, κατόπιν αυτού για τους πεζούς μένει μόνον η γέφυρα της ΧΑΝΘ, που έχει πολλά σκαλιά κι αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για ΑμεΑ και γενικώς εμποδιζόμενα άτομα β) επιτρέπει την διέλευση μόνον ενός οχήματος σε κάθε κατεύθυνση, λογικό γι’ αυτού του είδους τις γέφυρες, θα χρειαστούν οπωσδήποτε πινακίδες Ρ-5 (Προτεραιότητα της αντιθέτως ερχόμενης κυκλοφορίας λόγω στενότητας τoυ oδoστρώματoς) και Ρ-6 (Προτεραιότητα, έναντι της επερχόμενης κυκλοφορίας (λόγω στενότητας oδoστρώματoς), και το (αιώνιο στην Ελλάδα…) ζήτημα είναι αν και κατά πόσον θα τηρούνται και γ) αν και έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες με ιμάντες κάτω από τις τάβλες της επιφάνειας, παραμένει σε μεγάλο ποσοστό ο θόρυβος, γνωστός σε όλες τις όμοιες γέφυρες, όμως εδώ πρόκειται ουσιαστικά για κατοικημένη περιοχή και πολύ φοβάμαι ότι θα υπάρξουν παράπονα. Δυσεπίλυτο το πρόβλημα, πραγματικά δύσκολο το αντικείμενο, σ’ έναν «δύσκολο» τόπο που έπαθε μεγάλες ζημιές τον Σεπτέμβρη του 2023 κι ακόμη προσπαθεί να ανακάμψει. Εκτιμώ, με όλη μου την αγάπη και χωρίς διάθεση κριτικής, ότι πρέπει να υπάρξει μια σοβαρή και πολύπλευρη μελέτη καθώς και ένα σοβαρό «μπάτζετ» για έργα.

Με την ευκαιρία, εκείνοι οι παντογνώστες Ολλανδοί του Μητσοτάκη τι χρήμα μασούλησαν για το τίποτε;

Α! και μην ανησυχείτε, την Τετάρτη (σήμερα) θα έρθουν στον Βόλο και στο Λιμάνι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος (προσέξτε την συνέχεια!...) που ανήκουν σε Ανεξάρτητη Αρχή! Τι ‘ν τούτο πάλι; Γιατί μου φέρνει στον νου τους δεκάδες ως τώρα «ανεξάρτητους πραγματογνώμονες» που εσκεμμένα κάνουν ό,τι μπορούν για να συσκοτίσουν την υπόθεση του εγκλήματος των Τεμπών, ώστε να επικρατήσει η συμμορία των αθώων; Σας αγαπώ διακαώς, γεια σας!

Στην φωτογραφία, η γέφυρα Μπέλεϋ στον Αη Γιάννη του Αιγαίου (φωτο ΔΤ).

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 14.05.2025, αρ.φύλλου 4402)

κυκλο-φ-οριακα 1234, 7 Μαΐου 2025

 

Ο Μάιος μας έφτασε, Καλημέρα συμπολίτες και απανταχού αναγνώστες. Υγεία να έχουμε (ευτυχία έχουμε έτσι κι αλλιώς μ’ αυτόν τον Δήμαρχο που μας φόρτωσαν) και όλα θα πάνε καλά, όσο μπορεί να πάνε καλά τα πράγματα σε μια χώρα όπου μονίμως οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι δυστυχούν.

Και οι «επενδυτές» οργιάζουν. Οργιάζουν και απειλούν, πλέον, ευθέως να ολοκληρώσουν αυτό που προσπάθησαν πολύ αλλά δεν κατάφεραν πλήρως με τα μνημόνια, την απόλυτη, αντικειμενική απαλλοτρίωση της Ελλάδας. Ήδη ένα μεγάλο κομμάτι της Αθήνας ανήκει σε αλλοδαπούς «επενδυτές», Κινέζους και Άραβες κατά πρώτο, Εβραίους κατά δεύτερο, και το καινούργιο φασόλι-Προεδρικό Διάταγμα 129/2025 περί ορίων οικισμών και αρτιότητος οικοπέδων, που αφορά 10.000 οικισμούς με πληθυσμό μέχρι 2.000 κατοίκους, απαξιώνει κατά 90% περίπου τις κτηματικές περιουσίες των Ελλήνων. Αν αυτό δεν είναι διευκόλυνση των αρπακτικών ώστε να αποκτήσουν φτηνή γη για «επενδύσεις» τότε τι είναι; Ύστερα δήλωσε και ο Υπουργός Περιβάλλοντος «Το νέο ΠΔ για τους Οικισμούς αποκαθιστά την πολεοδομική βεβαιότητα» πού τις βρίσκουν και τις ξεστομίζουν τέτοιες (με το συμπάθειο) μ@@@κί@ς;!

Μιας και λέμε για επενδυτές και επενδύσεις, μια από τις μεγαλύτερες, ως τώρα, Ελληνικές εταιρείες, η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάρκα επί Ελληνικού εδάφους, πουλήθηκε ολοσούμπιτη στην Abu Dhabi Future Energy Company PJSC – Masdar με Πρόεδρο τον εξοχώτατο Dr. Sultan Al Jaber και το διαδίκτυο πανηγύρισε δεόντως την πολύ επιτυχημένη κίνηση του Έλληνα επιχειρηματία κ. Γιώργου Περιστέρη. Εσείς τι καταλαβαίνετε από αυτό το deal, αυτή τη συναλλαγή δηλαδή, με οικονομικό αντικείμενο 3,5 δις; Εγώ ειλικρινά δεν βλέπω κανέναν λόγο πανηγυρισμού γι’ αυτή την ενοικίαση να πω; παραχώρηση να πω; κατάληψη να πω; Ελληνικών εδαφών, και μάλιστα νευραλγικών, στα βουνά και στους κάμπους μας, από έναν Άραβα Σουλτάνο, καλή του ώρα του ανθρώπου.

Τόσα κι άλλα τόσα μας προβληματίζουν καθημερινά, κι άκρη δεν βρίσκεται. Διότι Ομάδα Αλήθειας μπορεί να υπάρχει, Αλήθεια όμως δεν υπάρχει.

Ο ημιτελής Περιφερειακός Δρόμος του Βόλου υπάρχει σταδιακά από το 2004 έως το 2014 και βέβαια μέχρι σήμερα. Έρχεται και καλοκαίρι με τα γνωστά Σαββατοκύριακα των συμφορήσεων, θα έχουμε πολλές ευκαιρίες. Σήμερα θέλω να αναφερθώ στα φανάρια, στους φωτεινούς σηματοδότες που υπάρχουν στους διαδοχικούς ισόπεδους κόμβους. Όταν ακόμη ο Δρόμος γινόταν, είχα συζητήσει το θέμα με τον τότε αρχηγό του τμήματος ηλεκτροφωτισμού και σηματοδότησης του Δήμου Βόλου Δημήτρη Βεντούρα. Ο οποίος μου είχε πει ότι ήταν δυνατόν να συντονιστούν μεταξύ τους τα φανάρια του Περιφερειακού ώστε να επιτευχθεί ένα πράσινο κύμα, ασύρματα, μέσω δορυφόρου. Και το τμήμα της Σηματοδότησης ήταν ένα από τα καλύτερα του Δήμου, με τεχνογνωσία και έμπειρο προσωπικό. Ύστερα ο Προϊστάμενός του μετατέθηκε στην Καθαριότητα!! Σήμερα δεν ξέρω πού βρίσκεται (ο κ. Βεντούρας έχει προ πολλού συνταξιοδοτηθεί), ξέρω όμως ότι τα φανάρια του Περιφερειακού είναι τελείως ασυντόνιστα. Η ταχύτητα συντονισμού μέσα στις πόλεις είναι κάπου κοντά στα 40 km/h, ώστε σε έναν άξονα, π.χ. οδός Δημητριάδος, να βρίσκει κανείς όλα τα φανάρια πράσινα. Στον Περιφερειακό τέτοια δυνατότητα δεν υπάρχει, έχω δοκιμάσει πολλές ταχύτητες. Βεβαίως υπάρχει ο κόμβος στην οδό Ιωλκού, που είναι πάντα συμφορημένος, με τη βοήθεια, φυσικά, και των παρόδιων εξυπηρετήσεων. Αλλά θα έπρεπε τουλάχιστον μέχρι εκεί και από εκεί και πέρα να μπορεί κανείς να διατρέξει τον δρόμο σε ήρεμη συνέχεια, με πράσινα φανάρια. Αυτό θα κάνει πολύ καλό στην κυκλοφορία, καθώς θα ομαλοποιήσει την γενική ταχύτητα των οχημάτων ενώ τώρα «πατάνε γκάζι» όλοι σαν μουρλοί, ελπίζοντας να πετύχουν πράσινο το επόμενο φανάρι, καταναλώνοντας υπέρμετρα καύσιμα, γεμίζοντας τον τόπο με καυσαέρια και με κινδύνους για πεζούς που όχι σπάνια διασχίζουν το οδόστρωμα. Απλά πράγματα μεγάλης αξίας λέμε, κι ελπίζουμε κάποια στιγμή να ενδιαφερθεί ο ευτυχής Δήμος μας.

Βεβαίως υπάρχουν κι άλλοι ασυντόνιστοι σηματοδότες εν σειρά, π.χ. οδός Μαιάνδρου, θα τα πούμε άλλη φορά.

Είχα καιρό να περάσω με αυτοκίνητο, μου έτυχε προχθές που μετέφερα έναν δικό μου άνθρωπο, ο οποίος έχει την ατυχία να κατοικεί στην οδό. Οδός Κ. Γκλαβάνη, δεξιά στροφή από 28^ης Οκτωβρίου (μετά κόπων και βασάνων), κίνηση μέχρι Γαλλίας, στροφή δεξιά. Απερίγραπτη κατάσταση, αμφίπλευρη στάθμευση, «τακτοποιημένα» μηχανάκια, ουρά τα αυτοκίνητα, να! και μια τροφοδοσία, ζούγκλα παραδεισένια. Θυμήθηκα τον Κύριο Καθηγητή (ένας είναι, ονόματα δεν λέμε) που μας πήγε στο δικαστήριο επειδή, λέει, η ασφαλής λωρίδα ποδηλάτου που είχαμε ορίσει στην οδό Γκλαβάνη, στο κέντρο της πόλης (και δεν είχε υλοποιηθεί…), μείωνε την ελεύθερη διατομή του δρόμου και καθιστούσε προβληματική  την κίνηση των αυτοκινήτων. Τώρα εγώ, εσείς, εμείς τι πρέπει να κάνουμε; Που ο Κύριος Καθηγητής-Σύμβουλος πλέον επίσημος του ευτυχούς Δήμου μας δεν έχει τίποτε να πει γι’ αυτό το χάλι; Μήπως πρέπει να τους πάμε εμείς στο δικαστήριο; Μήπως πρέπει να περάσει από εκεί ο Ιατρός-Αντιδήμαρχος Πολεοδομίας και Βιώσιμης Κινητικότητας (τρομάρα μας) με ένα ασθενοφόρο σε έκτακτη κίνηση – με μπλε φώτα και ίου-ίου; Μήπως πρέπει η Πυροσβεστική να στείλει μια αντλία για να σβήσει μια φωτιά – μακάρι ποτέ να μην συμβεί αλλά λέμε, αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι του δεν πρέπει η Πυροσβεστική να ξέρει τι γίνεται;

Αχ! φίλοι μου καλοί, τι θέλω και θυμάμαι! Πώς έχει καταντήσει αυτή η πραγματικά όμορφη πόλη, ούτε καλό κυκλοφοριακό έχει, ούτε πόσιμο νερό έχει, ούτε καθαρή θάλασσα έχει, τι σόι ευτυχία είναι αυτή, Άρχοντα και συν αυτώ;

Στην φωτογραφία της περασμένης Τετάρτης καλός φίλος παρατήρησε τα κατα-γραμμένα πέτρινα πεζούλια του πάρκου. Κι εγώ καλά-καλά δεν ξέρω τίνος αρμοδιότητα είναι σήμερα αυτά τα πεζούλια: του ΟΛΒ ή του Δήμου; Βοηθάτε! Σας αγαπώ, Γεια σας.

Στην φωτογραφία, 12 αρνιά πασχαλιάτικα, κάπου-κάποτε.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 07.05.2025, αρ.φύλλου 4397)

κυκλο-φ-οριακα 1233, 30 Απριλίου 2025

 

Καλημέρα συμπολίτες και απανταχού αναγνώστες – από αυτό το «απανταχού», προερχόμενο από το «παντού», οδηγείται κανείς στην «απανταχούσα», που έχει την έννοια της αυστηρής (προ)ειδοποίησης, η οποία απευθύνεται π.χ. σε ολόκληρο το χριστεπώνυμο πλήρωμα παντού στον κόσμο, τέτοιες απανταχούσες εξέδιδε παλαιότερα το Οικουμενικό Πατριαρχείο, υπάρχουν μάλιστα και κάποιες σχετικές με την Επανάσταση του 1821, που είναι πολύ αμφιλεγόμενες, αλλά αυτό είναι μια Ιστορία που κατά πολύ εκφεύγει των ορίων των κυκλο-φ-οριακών.

Των ορίων, λέμε τώρα. Πάμε να δούμε περί τίνος πρόκειται.

Πρώτο, για να το «κλείσουμε» προσωρινά το θέμα. Αυτός ο δρόμος Ρακοπόταμος-Κεραμίδι, που κατέρρευσε, δεν έγινε «για το καπρίτσιο κανενός ή για να εξυπηρετήσει κάποιους», όπως δήλωσε ο Δήμαρχος Αγιάς Αντώνης Γκουντάρας, αλλά «…εντάσσεται σε ένα γενικότερο αναπτυξιακό πλαίσιο της περιοχής του Μαυροβουνίου, του Κισσάβου, του Κεραμιδίου, του Κάτω Ολύμπου και της Κάρλας». Επανέλαβε ότι αυτός ο δρόμος «…ακολουθεί έναν στρατηγικό σχεδιασμό που συνδέει το Πήλιο, το Μαυροβούνι, τον Κίσσαβο, την Κάρλα και τον κάτω Όλυμπο» και κατέληξε διερωτώμενος αν «Εμείς που είμαστε σε μία αναπτυσσόμενη κατάσταση και θέλουμε να προσεγγίσουμε τουρισμό και θέλουμε να προτάξουμε ένα άλλο ήπιο αναπτυξιακό μοντέλο που δεν είναι ένα βραχιολάκι, έχουμε δικαίωμα να διεκδικήσουμε και να κάνουμε έργα;» κάτι που με συγκίνησε, ομολογώ, αν και δεν κατάλαβα εντελώς (κάπου πάει το μυαλό μου, αλλά δεν…) αυτό με το «βραχιολάκι». Προφανώς, λοιπόν, αυτός ο δρόμος εντάσσεται στον μεγαλόπνοο στρατηγικό σχεδιασμό του θεσσαλικού τουρισμού από το 1986 (!!), διότι εγώ-εμείς στην τότε Οικολογική Κίνηση Βόλου (κάτι σαν τους «ακτιβιστές» που εσχάτως δεν θέλει και ο κ. Κουρέτας να του ζαλίζουν το μυαλό…) είχαμε ασχοληθεί με το θέμα αυτού του δρόμου, υπήρξαν ανακοινώσεις και ενημέρωση κοινού στο πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου, υπήρξαν επί τόπου μεταβάσεις και κάτι τοπικές διανοίξεις-διαπλατύνσεις σταμάτησαν. Αυτά τότε, το 1986. Ύστερα το θέμα εξαφανίστηκε παντελώς, τι έγινε άραγε εκείνος ο σχεδιασμός; Ακολούθησε ο προσδιορισμός της προστατευόμενης περιοχής Natura 2000 με χαρακτηριστικά [α.-με κωδικό GR1420004, κατηγορίας SCI, «KARLA –MAVROVOUNI – KEFALOVRYSO VELESTINOU – NEOCHORI» και β.-με κωδικό GR1420006, κατηγορίας SPA, «OROS MAVROVOUNI»] και είπαμε «ησυχάσαμε». Όμως το μεγαλόπνοο σχέδιο εξακολουθούσε, προφανώς, να υπάρχει στα μυαλά κάποιων «…που έχουν δικαίωμα να κάνουν έργα…». Έτσι, μετά το 2008 βρέθηκαν τρόποι να σκουπιδοποιηθεί η Νομοθεσία για τις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000, να προκύψει Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, να ψηφιστεί ομόφωνα στο Περιφερειακό Συμβούλιο το 2013 και να γίνει, εν τέλει, έργο. Τι ωραία, τι καλά, όλα είναι ανθηρά! Τώρα, το 2025 με την κατάρρευση, ο Περιφερειάρχης μας θυμήθηκε «τα λάθη του Αγοραστού», ενώ την Μελέτη του δρόμου την προσυπέγραψε ο ίδιος το 2013 – τι ζούμε συμπολίτες! – και λέει τώρα ότι «θα επανεξετάσει…». Και ανησυχώ, πλέον, πολύ, ρε παιδιά, για τον «αναπτυξιακό σχεδιασμό», νιος ήμουνα, γέρασα κι ακόμα δεν τον κατάλαβα – λέτε να είμαι βλαξ;

Εγώ λέω απλώς ευτυχώς και ξανά ευτυχώς που υπάρχει αυτό το ευλογημένο «Διάταγμα Πηλίου», το οποίο, παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες παράκαμψης ή και ακύρωσης, τόσο από ιδιοκτήτες όσο και από Μηχανικούς (ας μην κοροϊδευόμαστε, συνάδελφοι…), κρατάει τους οικισμούς του Βουνού και των Ακτών μακριά από ανεγκέφαλους «αναπτυξιακούς» σχεδιασμούς με στόχο τον υπερτουρισμό (καινούργια λέξη κι αυτή, αλλά ακριβής) που θα κατέστρεφε τα πάντα. Τέλος για την ώρα.

Δεύτερο, αν αναρωτιέστε τι άλλο θα ακούσουμε σ’ αυτή την όμορφη πόλη σας πληροφορώ ότι ο Άρχοντάς μας είναι ανεξάντλητος. Σε συνέντευξη Τύπου, μετά από ένα συνηθισμένο βρίσιμο όλων των αντιπάλων ή και απλώς αντιφρονούντων δήλωσε «Ευτυχώς η πόλη ευτύχησε να έχει εμένα Δήμαρχο» και «Προστατεύω την πόλη από τους κοπρίτες». Βέβαια, καθώς φαίνεται, στην Αθήνα, όπου πήγε για να εξασφαλίσει χρήματα για απαραίτητα έργα, δεν κατάφερε τίποτα το αξιομνημόνευτο, άρα ας ικανοποιηθούμε με την ευτυχία και την προστασία (αν και αυτή η έννοια της προστασίας μπορεί να σημαίνει κι άλλα πράγματα…). Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο. Κι αν δεν σας κάνει κόπο ακούστε την Μαρία Δημητριάδη να τραγουδάει «Ο Φασισμός δεν έρχεται απ’ το μέλλον» σε στίχους Φώντα Λάδη και μουσική Θάνου Μικρούτσικου https://www.youtube.com/watch?v=iOM2dLthTjM.

Τρίτο, είναι γεγονός ότι παντού στην Ελλάδα συμβαίνουν συνεχώς οδικά ατυχήματα και δυστυχήματα, κάτι σαν επιδημία, όπου ενώ σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη οι σχετικοί δείκτες μειώνονται, στην Ελλάδα, την χώρα που πρωτοπορεί σε αναπτυξιακούς ρυθμούς και αριθμούς και δεν συμμαζεύεται, οι δείκτες αυξάνονται. Οι λόγοι δεν είναι πολλοί, δυο-τρεις είναι, εδώ και «αιώνες» διαπιστωμένοι και μηδέποτε αντιμετωπισμένοι. Και ο κυριότερος είναι το μυαλό! Τα λέμε, τα ξαναλέμε, τα λέει και κάθε πικραμένος/η, κι ύστερα πιάνει το τιμόνι κι αυτά που έλεγε πριν τώρα ισχύουν μόνο για τους άλλους, όχι για τον/την ίδιο/α. Θα τα ξαναπούμε κι εδώ, αλλά να θυμάστε: ο κυριότερος παράγοντας σε ένα ατύχημα ή, χειρότερα, δυστύχημα είναι το μυαλό – αυτό που καμιά φορά χύνεται στον δρόμο όταν δεν προστατεύεται από ένα σωστό κράνος ή μια σωστή ζώνη ασφαλείας.

Τέτταρτο, μοιράστηκαν με ανάθεση τα «μετά Ντάνιελ-Ελίας» έργα της Θεσσαλίας, όπως αναμενόταν, 1,35 δις ευρά στα τέσσερα: ΑΚΤΩΡ, ΑΒΑΞ, ΜΕΤΚΑ (ΜΕΤΛΕΝ), ΤΕΡΝΑ. Μέσα είναι και η συνέχιση του έργου βελτίωσης-ηλεκτροκίνησης της σιδηροδρομικής γραμμής Βόλου-Λάρισας, με ανάδοχο την ΑΚΤΩΡ. Κρατάω όλον τον πίνακα με έργα και εργολάβους και υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω να παρακολουθήσω την εξέλιξη. Θα προσπαθήσω, λέω, γιατί με τέτοια θηρία και τέτοιους θηριώδεις προϋπολογισμούς δεν βγάζει κανείς εύκολα άκρη. Για τον Βόλο καθ’ αυτόν, αν έχω καταλάβει καλά, περισσεύει μία γέφυρα στο Αλυγαρόρεμα, στην από Νέα Αγχίαλο είσοδο της πόλης. Χρήσιμο έργο, με το καλό να γίνει σωστά.

Τέλος, για 1233^η φορά, συν-Άνθρωποι. Σας αγαπώ και σας υπολήπτομαι δεόντως, Γεια-χαρά

Στην φωτογραφία, μια βόλτα στον (επίγειο) παράδεισο της «ευτυχισμένης» πόλης του Βόλου.

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 30.04.2025, αρ.φύλλου 4393)

κυκλο-φ-οριακα 1232, 23 Απριλίου 2025

 

Χριστός Ανέστη, αδέρφια! Ήχησαν πάλι οι πένθιμες καμπάνες του ενταφιασμού και οι χαρμόσυνες της αναστάσεως, γέμισαν ασφυκτικά οι Ναοί με πιστούς και το φατσοβιβλίο με ανόητες «ευχετήριες» εικονίτσες και η Φύση ανταποκρίθηκε πλήρως στην εορταστική ατμόσφαιρα. Ο οβελίας μας περιεστράφη μεγαλοπρεπώς, με την βοήθεια ειδικού μοτέρ, το οποίον, ειρήσθω εν παρόδω, αυτοδιαφημίζεται ότι θα αντέξει 10.000 ψησίματα – με το προχθεσινό είμαστε στα 10, σκέτο! Ως Πρόσκοποι του 58^ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων εκπληρώσαμε και πάλι την εσωτερική υποχρέωσή μας στην περιφορά του Επιταφίου του Ι.Ν.Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης και η καλή μας Τροχαία έβγαλε την δική της υποχρέωση τοποθετώντας δέκα κώνους στις κεντρικές αρτηρίες και θεωρώντας ότι έτσι λύθηκε το κυκλοφοριακό πρόβλημα των αγίων ημερών. Παρεμπιπτόντως, στα 7 (επτά) χρόνια που έμειναν οι κορύνες στους άξονες των αρτηριών, ο Βόλος είχε την καλύτερη κυκλοφορία σε όλη την Ελλάδα – μόνο οι μίζεροι «συντηρητικοί» (καταλαβαίνετε ποιους εννοώ…) Βολιώτες ήταν «εξ ορισμού» δυσαρεστημένοι, θα έρθει η ώρα που θα τα πούμε όλα, λεπτομερώς.

Αυτά τα όμορφα, επελθούσης της Ανοίξεως. Επελθούσης μαζί και της 21^ης Απριλίου, την οποία, αδέρφια, δεν πρέπει καθόλου να ξεχνάμε ή, ακόμα χειρότερα, να υποβαθμίζουμε, καθότι πολλές δυνάμεις και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και πέρα από τον Ατλαντικό απεργάζονται σχέδια παραπλήσια μιας δικτατορίας, που μπορεί να είναι κι ακόμα χειρότερα εκείνης της στρατιωτικής, καθώς ο Μεγάλος Αδελφός του Τζώρτζ Όργουελ είναι πλέον, δια της Τεχνητής Νοημοσύνης του αξιοτίμου κκ. Μασκ, πολύ-πολύ κοντά μας. Στις 21 Απριλίου 2025 επίσης απεβίωσε μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο ο 266^ος Πάπας της Ρώμης, ο Αργεντινός αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Άιρες Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο με το θρησκευτικό όνομα Φραγκίσκος, που εξελέγη στις 13 Μαρτίου 2013. Ήταν ο πρώτος (Νοτιο)Αμερικανός και έγινε παγκοσμίως γνωστός ως ο Πάπας των φτωχών, των μεταναστών και των κατατρεγμένων γενικώς. Τώρα θα περιμένουμε τον λευκό καπνό από το κονκλάβιο (conclave) στην Καπέλα Σιξτίνα (Capella Sistina).

Και περιμένοντας ας ασχοληθούμε λίγο με τα του τόπου μας. Ο οποίος τόπος μας έγινε πάλι προορισμός για πολλούς επισκέπτες, οι οποίοι απήλαυσαν τον υπέροχο καιρό στο υπέροχο βουνό μας και τα υπέροχα ακρογιάλια μας. Το όμοιον και στον Βόλο, όπου τα airbnb και τα νεότευκτα Suites Hotel (μαζί με τα παλαιότερα, κανονικά ξενοδοχεία, φυσικά) ευλογήθηκαν με υψηλές πληρότητες – με την ευκαιρία, ξέρετε τι σημαίνει airbnb; Ο όρος ξεκίνησε από δύο και στην συνέχεια τρεις αμερικάνους φοιτητές στο Σαν Φραντσίσκο, που έβαλαν αγγελία στα «σόσιαλ» ότι μπορούν στο σαλόνι του σπιτιού όπου κατοικούσαν να φιλοξενήσουν επισκέπτες φοιτητές από άλλες πόλεις (είτε για τουριστικούς είτε για επιστημονικούς ή συνεδριακούς λόγους) παρέχοντας, έναντι πληρωμής, για ύπνο ένα φουσκωτό στρώμα θαλάσσης (airbed) και πρωινό στο ξύπνημα (breakfast). Οπότε παρείχαν AirBed (a)n(d) Breakfast, εν συντομία airbnb. Έκτοτε έγινε ο χαμός, σήμερα η εταιρεία απασχολεί πάνω από 6.000 υπαλλήλους σε όλον τον κόσμο και οι έξυπνοι τότε φοιτητές (2007-8) είναι δισεκατομμυριούχοι. Και στα δικά σας, ή, ακόμα καλύτερα, στα των παιδιών σας.

Αυτός όλος ο επισκέπτης κόσμος επιβάρυνε, ως ήτο φυσικόν, όχι μόνο τα «ιστορικά» βολιώτικα τσιπουράδικα, αλλά και τα οδικά δίκτυα, με πρώτο και καλύτερο το «κλασικό» τμήμα Βόλος-Αγριά, στο οποίο, όπως έχουμε ξαναγράψει δυο-τρεις φορές στο παρελθόν, εξαντλείται πλήρως η κυκλοφοριακή ικανότητα της παραλιακής οδού με την μία λωρίδα ανά κατεύθυνση και δεν μπορεί να γίνει τίποτε το ουσιαστικά βελτιωτικό. Τίποτε πλην του Περιφερειακού δρόμου της Αγριάς, που κι αυτός έχει τα γνωστά προβλήματα στην συνέχειά του. Άρα συμπολίτες και συν-Έλληνες συνιστώ ψυχραιμία και υπομονή, έχουμε να φτιάξουμε άλλους δρόμους πρώτα, Ρακοπόταμος-Καμάρι, παράκαμψη Χιονοδρομικού, πολύ σημαντικούς δρόμους, δεν προκάνουμε – «στα όρια της γρφικότητος», όπως διάβασα σε μια τοπική ιστοσελίδα…

Ύστερα ταξίδεψα τον ως τότε αδειούχο γιο μου στο στρατόπεδο, κάπου κοντά στην Στυλίδα. Πρώτα τα εργοτάξια στην περιοχή του Αλμυρού, πάγια, καθιερωμένα, εδώ και ίσως τρία χρόνια, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί καθυστερούν τόσο, θα τελειώσει πρώτα το φαραωνικό «fly over» της Θεσσαλονίκης, φοβάμαι. Ύστερα οι φοβερές και τρομερές πινακίδες στα τούνελ «ανάψτε φώτα» μπαίνοντας και (το καλύτερο) «σβήστε φώτα» βγαίνοντας. Ήταν και νύχτα, είπα να μην τα σβήσω… Αλλά γιατί τέτοια πρεμούρα; Τι πειράζει αν τα φώτα μείνουν αναμμένα και με το φως του ήλιου; Ακόμη πιστεύουμε, οι Έλληνες, ότι τα αναμμένα φώτα στα αυτοκίνητα καταναλώνουν ρεύμα; Ύστερα επέστεψα μόνος, με άριστη συντροφιά το 2^ο Πρόγραμμα και τα λαϊκά τραγούδια στην άριστη εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα. Μπαίνοντας από το Βελεστίνο στον «κάποτε θα γίνω κι εγώ ο αυτοκινητόδρομος Α12» συνάντησα τα γνωστά σκοτάδια στις χωρίς εγκάρσια κλίση στροφές, τις εκθαμβωτικές τιμές των καυσίμων στα πρατήρια (ποιος αδειοδοτεί αυτές τις άκρως επικίνδυνες διατάξεις;), την πινακίδα «Δήμος Νέας Ιωνίας» στην ράμπα του Περιφερειακού (μάλλον δεν το έχει πάρει κανείς χαμπάρι) και έφτασα στον κόμβο Μελισσάτικα-Ελ.Βενιζέλου. Εκεί ό,τι καλύτερο. Κατεστραμμένες πινακίδες κατεύθυνσης, πλήρως μουτζουρωμένη η (ορθή) τοπωνυμική πινακίδα της Νέας Ιωνίας. Κι όχι τίποτε άλλο δηλαδή, αλλά από αυτόν τον κόμβο περνάει καθημερινά σύσσωμη η Ελληνική Αστυνομία της Μαγνησίας, μπορεί να είναι πολύ απασχολημένη και να μην προλαβαίνει να δει το χάλι, τι να πω. Διότι ο Άρχοντας μόνο τέτοιου είδους διορθωτικές παρεμβάσεις, συνήθως ανταλλακτικού χαρακτήρα, δέχεται, τα υπόλοιπα είναι «η πόλη μου» και δεν συμμαζεύεται – και με την ευκαιρία, κατάλαβε κανείς τι πραγματικά σημαντικό ανακοινώθηκε σ’ εκείνη την απόρρητη συνέντευξη τύπου Άρχοντα-Περιφερειάρχη; Αναφορικά με την καταχρεωμένη ΔΕΥΑΜΒ;

Το επόμενο θέμα στο Περιφερειακό είναι τα απολύτως ασυντόνιστα φανάρια. Την επόμενη φορά.

Στην φωτογραφία, τα πανευρωπαϊκά πρώτα ενοικιαζόμενα ποδήλατα στην Κοπεγχάγη, Πρωτομαγιά 1996, στην Γενική Συνέλευση του Δικτύου «Πόλεις χωρίς Αυτοκίνητο» (Car Free Cities Club).

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 23.04.2025, αρ.φύλλου 4388)