Επερχομένου του Αυγούστου – «Αύγουστε μήνα / μήνα
και θεέ / σ’ εσένα ορκιζόμαστε / πάλι του χρόνου να μας βρεις / στο βράχο να
φιλιώμαστε» (Οδ. Ελύτης, Λίνος Κόκοτος, Ρένα Κουμιώτη, 1972 στον θρυλικό
δίσκο «Το θαλασσινό τριφύλλι» , υπάρχει και δεύτερη ενορχήστρωση, από τον
Μιχάλη Τρανουδάκη με την Αφροδίτη Μάνου, 1979 στον δίσκο «Η Ποδηλάτισσα» – επερχομένου,
λοιπόν, του τελευταίου μήνα του καλοκαιριού, ακούω πλήθος συν-ανθρώπων να
διαμαρτύρεται για την ζέστη, (παρά τα λειτουργούντα ερκοντίσιον…) και σκέπτομαι
τι θα μπορέσει να πετύχει στο πολύ κοντινό μέλλον η τεχνητή νοημοσύνη, η οποία
με ταχύτητα αστραπής αντικαθιστά κάθε στιγμή που περνάει την φυσική μας
νοημοσύνη.
Για απλές εφαρμογές, μπείτε
στα «κοινωνικά δίκτυα» και απολαύστε τον Αγιατολάχ Χαμενεΐ να κυνηγάει τον Τραμπ, να τον
πετάει στο νερό ή από το αεροπλάνο, ο Τραμπ να αγκαλιάζεται με τον Πούτιν και
μαζί να κλέβουν καρπούζια από τον Σι Τζινπινγκ, όλοι μαζί μωρά μέσα σ’ ένα
αεροπλάνο να χαριεντίζονται και χίλια άλλα ευτράπελα και ταυτόχρονα εφιαλτικά κατασκευασμένα
βιντεάκια, τα οποία, μάλιστα, προσφάτως αποκαλούνται reels, όπου η λέξη reel στο σοβαρό αγγλο-ελληνικό διαδικτυακό
λεξικό WordReference.com έχει καμιά δεκαριά ερμηνείες
όπως καρούλι, ανέμη, μηχανισμός ψαρέματος, ρουλεμάν, μπομπίνα, παραπατώ, γέρνω,
κλονίζομαι, γυρίζω, προσελκύω, απαριθμώ, αραδιάζω, σ’ αυτή την πάμφτωχη,
επαναλαμβάνω, γλώσσα, όπου ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει (κάτι ανάλογο, βεβαίως,
αλλά σε αρκετά μικρότερο βαθμό συμβαίνει και στην δική μας πλούσια γλώσσα, η
οποία, λόγω συνθηκών, συχνά τα τελευταία χρόνια αναγκάζεται να υιοθετεί
αγγλοσαξωνικές ανοησίες).
Το καλοκαίρι (πρέπει να) κάνει ζέστη, πώς να το κάνουμε. Κι αυτά
περί κλιματικής αλλαγής και γενικής τρομοκρατίας του πληθυσμού είναι λίγο
αμφιλεγόμενα, τολμώ να πω, «θερμική αστική νησίδα» ονοματίστηκε το τωρινό φαινόμενο,
κι όποιος κατάλαβε... Και δεν ξεχνώ ότι το 1987, μεταξύ 21 και 30 Ιουλίου
υπήρξε ο πιο φονικός καύσωνας σε ολόκληρη την Ευρώπη, που άφησε πίσω του πάνω
από 1.300 νεκρούς, εκ των οποίων 1.115 στην Αθήνα και 2 από τους πρώτους στον
Βόλο. Τα ρεπορτάζ και οι φωτογραφίες της εποχής λένε ότι οι νεκροθάλαμοι των
Νοσοκομείων δεν επαρκούσαν, διατέθηκαν οι αντίστοιχοι των στρατιωτικών και στο
τέλος τα βαγόνια-ψυγεία του ΟΣΕ!
Έγιναν 26 & 27 Ιουλίου
2025 στο Πανθεσσαλικό Στάδιο οι «Βαλκανικοί Αγώνες». Για την Ιστορία καταγράφω
στα κυκλο-φ-οριακα τις Βαλκανικές Χώρες που έλαβαν μέρος: Αζερμπαϊτζάν,
Αλβανία, Αρμενία, Αυστρία, Βόρεια Μακεδονία, Βοσνία Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία,
Γεωργία, Ελλάδα, Ισραήλ, Κόσοβο, Κροατία, Κύπρος, Μάλτα, Μαυροβούνιο, Μολδαβία,
Ρουμανία, Σαν Μαρίνο, Σερβία, Σλοβενία, Τουρκία, Ουκρανία, σύνολο 22. Τα
υπόλοιπα είναι μία ακόμη θλιβερή, δυστυχώς, σελίδα στην ιστορία αυτής της
πόλης, αφού ο παντογνώστης και συνάμα πανανεύθυνος Άρχοντάς μας εξέδωσε μια άκρως
υποτιμητική
ανακοίνωση για τον Ολυμπιονίκη Μίλτο Τεντόγλου, ο οποίος, αφού πήρε το
χρυσό μετάλλιο με ένα άλμα, κόσμια επεσήμανε ότι η άμμος στο σκάμμα του μήκους
ήταν πολύ σκληρή και υπήρχε κίνδυνος τραυματισμών Σε απλά ελληνικά, ρεζίλι
γίναμε πάλι…
Εδώ, στον Αη Γιάννη, όπως
σας είχα πει, συνέπεσαν αυτό το τετραήμερο 24-27.07.2025 οι γιορτές για τα
100+1 χρόνια της Κατασκήνωσης της ΧΑΝ. Κόσμος και λαός συνέρρευσε, πάνω από 700
άτομα παρακάθησαν στο τελικό εόρτιο τραπέζι, συνέβησαν πολλά ωραία, αλλά στόχος
δικός μας δεν είναι η περιγραφή των Εορτών. Είναι, δυστυχώς για μία ακόμη φορά,
η αβελτηρία των Αρχών. Ακριβώς στις 18 Ιουλίου, ώρα 18:16 (πλέον οι φωτογραφίες
παίζουν και τον ρόλο του ρουφιάνου…) εντόπισα και φωτογράφισα στις άκρες της
γέφυρας Μπέλεϋ (έχουμε γράψει γι’ αυτήν, μετά τον κακούργο τον Δανιήλ) δύο
συστήματα φωτεινών σηματοδοτών τριών χρωμάτων (κανονικά, κόκκινο, πορτοκαλί,
πράσινο) που λειτουργούσαν με μπαταρία, τα οποία πολύ σωστά και πολύ σοφά
έδιναν εκ περιτροπής προτεραιότητα για την διέλευση της γέφυρας. Μια χαρά, τα
οχήματα να περιμένουν την σειρά τους, τάξις (και ηθική, ξαναλέω). Τι ήθελα να
το πω; Στις 24 Ιουλίου, εκεί που γινότανε «χαμός» από αυτοκίνητα πέρα-δώθε, τα
συστηματάκια δεν λειτουργούσαν! Και μέχρι σήμερα το κάτω δεν λειτουργεί
καθόλου και το πάνω αναβοσβήνει κίτρινο. Προφανώς διότι σώθηκαν οι μπαταρίες
και κανένας δεν βρέθηκε αρμόδιος να τις γεμίσει, να τις αντικαταστήσει, να
ασχοληθεί μαζί τους τέλος πάντων. Εικάζω ότι σύντομα θα αποσυρθούν κιόλας…
Την προχθές Δευτέρα ήρθε
στον Βόλο ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών για το φοβερό και τρομερό θέμα της γέφυρας στο
Αλυγαρόρεμα, έργο το οποίο έχει ενταχθεί (καθώς λένε) στα μετά-Δανιήλ έργα
αποκατάστασης, που έχουν ανατεθεί στην μία και μοναδική κατασκευαστική εταιρεία
ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ. Αυτό που κατάλαβα εγώ, με την άδειά σας, είναι ότι χρηματοδότηση
υπάρχει, μελέτη δεν υπάρχει αλλά το φθινόπωρο θα ξεκινήσει το έργο και, όπως δήλωσε
ο Άρχοντάς μας με το πάντα αχαρακτηριστ(ικ)ο ύφος του αν δεν τηρηθούν τα
χρονοδιαγράμματα θα γίνει «της Πάολας». Και ευκαιρίας δοθείσης, επειδή μαζί με την γέφυρα
μιλήσανε με τον Υπουργό και για Σχολεία, έριξε και μερικές μπηχτές στην
συμπολίτισσα πρώην Υφυπουργό Παιδείας. Να τον χαίρονται. Και να τον κάνουν
Βουλευτή, να έχουμε να γελάμε στην Βουλή, να γλιτώσει και η πόλη ΜΑΣ.
Όσο για την γέφυρα, εδώ θα
είμαστε να την παρακολουθήσουμε την υπόθεση. Πάνε τουλάχιστον 30 χρόνια που
μιλάμε για την ανάγκη μιας νέας γέφυρας σ’ αυτό το νευραλγικό σημείο, στην
είσοδο της πόλης και αντ’ αυτής έχουν κατασκευαστεί σε εποχές προ-Άρχοντα, από
τον Δήμο και την Νομαρχία/Περιφέρεια τουλάχιστον δέκα (10) άλλες, κάποιες και
μικρότερης σημασίας – τώρα χρειάστηκε να έρθει το Υπουργείο αυτοπροσώπως...
Αυτά τα ολίγα και περί του
παρόντος. Και άλλο τι, για σήμερα, δεν έχω να προσθέσω, σας αγαπώ εξωφρενικώς, γεια σας.
Και καλές βουτιές σε καθάρια
νερά, εύχομαι.
Στην φωτογραφία, τα ιπτάμενα δελφίνια στην παραλία του Βόλου, 1998, φωτο ΧΣ.
δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 30.07.2025, αρ.φύλλου 4454)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου