Καλημέρα και πάλι, Τετάρτη γαρ!
Σήμερα έχω προγραμματίσει να
γράψω μόνο για «απλά» κυκλοφοριακά θέματα και να μην ασχοληθώ ούτε με την
παγκόσμια πολεμική σκηνή ούτε με την εγχώρια πολιτική, καθώς και οι δύο με
καταθλίβουν αφόρητα. Βεβαίως η εγχώρια πολιτική νομενκλατούρα είναι αυτή που
κανονίζει τις λεπτομέρειες της όποιας ζωής μας, τμήμα μικρό της οποίας ζωής
αποτελεί η εν γένει κυκλοφορία, και ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Ψηφίστηκε, δεν είδα με ποια
πλειοψηφία, τώρα που η Βουλή των Ελλήνων, μετά την πρωτοφανή στα παγκόσμια
εκλογικά χρονικά εκλογο-δικαστική απόφαση κατάργησης και μη αναπλήρωσης τριών
(3) βουλευτών από το κομματάκι-παρακλάδι της Χρυσής Αυγής «Σπαρτιάτες»,
λειτουργεί με 297 μέλη και η απόλυτη πλειοψηφία διαμορφώνεται στους 149 ψήφους
και όχι στους 151 που ξέραμε γενικώς. Ψηφίστηκε, λοιπόν, ο νέος Κώδικας Οδικής
Κυκλοφορίας, Νόμος 5209/2025, ΦΕΚ Α 100/13.06.2025. Για την Ιστορία, ο ΚΟΚ έχει
εκδοθεί ως νέος το 1962 (ο πρώτος), το 1977, το 1999 και τώρα, το 2025. Στα
ενδιάμεσα χρόνια έχουν γίνει (όπως και σε όλους του Ελληνικούς Νόμους) άπειρες
τροποποιήσεις, πάντα με βάση τον προηγούμενο (και ο καινούργιος έχει κι αυτός
αναφορές στον ΚΟΚ 1999) κυρίως για να αυξάνονται τα πρόστιμα και γενικώς οι
ποινές – οι κανόνες κυκλοφορίας παραμένουν, ευτυχώς, ίδιοι, με κάποιες
προσθήκες λόγω νέων τεχνολογιών, π.χ. τα ηλεκτρικά πατίνια, η χρήση των κινητών
τηλεφώνων ή νέων «νοοτροπιών», π.χ. οι ανοησίες με την επιτρεπόμενη «διήθηση»
των μοτοσυκλετών, τα κατά περίπτωση όρια ταχύτητας μέσα σε κατοικημένες
περιοχές κλπ. Το ότι τα καινούργια αυτοκίνητα έχουν ολόκληρες οθόνες
τηλεοράσεων μπροστά στα μάτια του οδηγού, τον οποίον οδηγό θα προστατέψουν τα
υπερ-ανεπτυγμένα συστήματα αυτόματης αλλαγής λωρίδας και αυτόματης πέδησης δεν
απασχολεί, ακόμη, τον ΚΟΚ.
Σαφώς αυστηροποιούνται κάποιες ποινές. Κατά την
πάγια γνώμη μου οι ποινές του ΚΟΚ δεν είναι αυτοσκοπός αλλά απαραίτητη συνέπεια.
Και είναι αποδεδειγμένο ότι οι ποινές δεν αλλάζουν την κυκλοφοριακή και οδηγική
συμπεριφορά των Νέο-Ελλήνων – ίσως λίγο των νέων οδηγών (που αργότερα ξεχνούν…)
και των υπερηλίκων, στις ενδιάμεσες ηλικίες «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις
βρόντα».
Στεκόμουν τις προάλλες
επωχούμενος στην διασταύρωση Κουντουριώτου-Γ.Καρτάλη, με προτεραιότητα στην
δεύτερη και μέσα σε δύο λεπτά ακριβώς πέρασαν από μπροστά μου με κατεύθυνση από
δύση προς ανατολή τρεις μοτοσυκλέτες/μοτοποδήλατα με ανά δύο αναβάτες, έξι άνθρωποι
και κανένα κράνος. Δεν παρίστατο τροχονόμος, και πού να πρωτο-παρίσταται κι αυτός. Η ποινή του
ΚΟΚ ανενεργή. Το ίδιο ανενεργή όταν ο ντελιβεράς (πρόσφατη ελληνική (;) λέξη) «για το
μεροκάματο ρε γαμώτο» κινείται φουλ ανάποδα στον μονόδρομο.
Σχεδόν πάντα και σχεδόν
παντού εντός πόλεως σχεδόν κανένας πεζός δεν περιμένει στο φανάρι του να γίνει
πράσινο το ανθρωπάκι για να περάσει με ασφάλεια απέναντι. Όλων των γενών, όλων
των ηλικιών και το προφανώς χειρότερο πολλών μαμαδομπαμπάδων και
παππουδογιαγιάδων με τα βλαστάρια τους απ’ το χέρι. Τι να κάνει εκεί ο έρμος ο
ΚΟΚ;
Οπωσδήποτε η παραβίαση του
κόκκινου, η μέθη και η χρήση του κινητού στο χέρι καλώς τιμωρούνται αυστηρά.
Επίσης καλώς υπάρχει πρόστιμο 700 € και αφαίρεση άδειας οδήγησης για (παράνομο)
παρκάρισμα μπροστά σε ράμπα η σε θέση ατομική ή γενική για ΑμεΑ – επιτέλους,
είναι τόσο «απλή και κατανοητή» αυτή η πρόβλεψη του ΚΟΚ υπέρ των συμπολιτών
μας που αντιμετωπίζουν σοβαρότατα κινητικά ή άλλα προβλήματα, που θεωρώ, και μη
προς κακοφανισμό κανενός/καμίας, ότι κάποιος/κάποια που την παραβαίνει είναι
ήδη μειωμένης
αντιληπτικής ικανότητας και δεν πρέπει να οδηγεί αυτοκίνητο όχημα. Σοβαρό αδίκημα επίσης είναι η
στάθμευση στην Λωρίδα Έκτακτης (ΛΕΑ) των Αυτοκινητοδρόμων χωρίς να υπάρχει
οποιοδήποτε πρόβλημα στο όχημα ή στους επιβαίνοντες. Για την κίνηση στους
Αυτοκινητοδρόμους θα (ξανα)πούμε δυο λόγια μια επόμενη φορά, δεδομένου ότι
αυτοί οι δρόμοι λειτουργούν εδώ και μια εικοσαετία και οι Έλληνες οδηγοί αρνούνται
πεισματικά
να συμμορφωθούν και οδηγούν όπως στο (μεγάλο ή μικρό, αδιάφορο…) χωριό τους.
Κι αυτό το έχω ξαναπεί, κι
όχι μόνο μία φορά: έχουμε στον Βόλο ένα από τα πρώτα και καλύτερα στην Ελλάδα Πάρκο
Κυκλοφοριακής Αγωγής. Το έχουμε από το 2005. Γιατί δεν το αξιοποιούμε; Θα σας πω γιατί. Γιατί δεν
μας ενδιαφέρει. Κι ό,τι εργάκι γίνεται (διότι τίποτε σοβαρό δεν γίνεται…) γίνεται για
την αυτοψία. Για να πάει το τσούρμο του Άρχοντα με τους φωτογράφους να
απαθανατίσει τις θεόπνευστες εντολές «για το καλό μας». Και επί της ουσίας
τίποτε, δεν μας ενδιαφέρει, αδερφέ, Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής και πράσινα
άλογα, εδώ τα σκέτα πάρκα μας πέφτουν βαριά, με τα πιτσιρίκια θα ασχολούμαστε
τώρα. Αυτό από την πλευρά των Αρχών, της Αρχής. Αλλά, για λόγους δικαιοσύνης,
και από την πλευρά των γονέων, διδασκάλων, προπονητών και λοιπών διαμορφωτών
της παιδικής συμπεριφοράς ουδέν ενδιαφέρον υπάρχει, αυτό είναι βέβαιο. Πριν από
μερικές μέρες η Λάρισα επανενεργοποίησε το δικό της, που έχει το ίδιο παρελθόν
με το δικό μας. Βγήκε ο Δήμαρχος, δεν έβρισε κανέναν «απατεώνα», ανήγγειλε την
επαναλειτουργία του Πάρκου και ευχαρίστησε τους προκατόχους που το έφτιαξαν!
(απίστευτα πράγματα για εμάς εδώ, το ίδιο έκανε ο Νεοδημοκράτης κ. Μαμάκος με
τον προκάτοχό του Συριζαιοπασόκο κ. Καλογιάννη αναφορικά με το οικόπεδο μπροστά
στο Α’ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας).
Τελικά δεν γλιτώνουμε, ούτε
εσείς, ούτε εγώ, τις περιορισμένες, έστω, αναφορές στην ζοφερή πραγματικότητα
αυτής της πόλης. Παρ’ όλα ταύτα σας αγαπώ ανιδιοτελώς, άμα δε και διακαώς, γεια
σας.
Στην φωτογραφία το γεφυράκι στον κυματοθραύστη,
κατασκευής 1996, φωτογραφημένο με κόσμο, το 1999, φωτο ΧΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου