κυκλο-φ-οριακα 1251, 1 Οκτωβρίου 2025

 

Φτάσαμε αισίως στον 10^ο, να δείτε που τα Χριστούγεννα δεν θα καταλάβουμε πότε ήρθαν – βεβαίως θα μας βοηθήσουν κάπως τα αρχοντο-λαμπιόνια, τόσα λεφτά δίνουμε επιτέλους. Καλημέρα και πάλι συμπολίτισσες και συμπολίτες. Γεγονός των ημερών η εκδημία του Δημάρχου Βόλου Μιχάλη Κουντούρη, 1931-2025. Από το 1978 έως το 1990, σε τρεις (3) θητείες, έφτιαξε τον Βόλο σχεδόν όπως είναι σήμερα. Αποχετευτικό και βιολογικός καθαρισμός, πλατεία Αναύρου με τα διεθνή γλυπτά, Ωδείο και Κέντρο Τζιόρτζιο ντε Κίρικο, Δημοτικό Θέατρο, κλειστό και ανοιχτό, πάρκο στο Πεδίο του Άρεως, πεζοδρόμηση Ερμού-Τοπάλη-Αντωνοπούλου, τα πιο σημαντικά έργα πραγματικής υποδομής για μια αναπτυσσόμενη πόλη. Κι άλλα πολλά, μεγάλα και μικρότερα, στις συνοικίες, υπάρχει ένας υπολογισμός για περίπου 440 έργα συνολικά. Και όχι μόνο. Σημαντική συνεισφορά και στον Πολιτισμό και στην δημιουργία του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ένας άνθρωπος που φώναζε πολύ, αλλά άκουγε και πολύ τους πολίτες και τους συνεργάτες του. Επανήλθε το 1998 με σκοπό μία ακόμη θητεία, παραιτήθηκε (αυτοβούλως ή αναγκαστικά;) το 2000 και έκτοτε έμεινε πάντα οξυδερκής παρατηρητής των πραγμάτων στην πόλη που πολύ αγάπησε. Τελευταία «πολιτική» παρουσία του, μαζί με πολίτες, το ζήτημα της πισίνας του ξενοδοχείου Ξενία, δίπλα στην «δική του», όπως συνήθιζε να λέει, Πλατεία Αναύρου, έργο που τεχνικά οφείλουμε στην αείμνηστη Αρχιτέκτονα Ήβη Αγγελοπούλου, κόρη του ζωγράφου Αριστομένη Αγγελόπουλου. Στην ίδια αυτή Πλατεία, κοντά στις κερκίδες, τον συνάντησα τυχαία περίπου πριν έναν χρόνο ένα πρωί, καθισμένο σ’ ένα παγκάκι, μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο Εύα. Είχαμε πάνω από 15 χρόνια να συναντηθούμε, πλησίασα δειλά και είπα «Καλημέρα Δήμαρχε!». Με κοίταξε διαπεραστικά και (το θυμάμαι σαν να έγινε χθες) είπε «Είσαι ο Σκυργιάννης, τι γίνεσαι; Σε διαβάζω τακτικά, χαίρομαι που προσπαθείς ακόμα. Αλλά δεν βλέπω προκοπή σ’ αυτή την πόλη». Είπαμε καναδυό κουβέντες ακόμη, κατάλαβα ότι δεν υπήρχε κάποιο σοβαρό θέμα υγείας να τον ταλαιπωρεί, ούτε στο σώμα ούτε στο μυαλό, συνέχισα το περπάτημά μου. Θυμήθηκα την τελευταία συνάντησή μας στο Δημαρχείο, τέλος 1990, και τα λόγια του «Μεγάλον αγώνα κάνεις με τα κυκλοφοριακά, φοβάμαι πως λίγα πράγματα θα καταφέρεις…».

Αιώνια ας είναι η μνήμη του, θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.

Επιστροφή (με αποστροφή…) στα τεκταινόμενα των ημερών, όπου σύσσωμη (περίπου…) η κυβερνητική παράταξη εκφράζει την αλληλεγγύη της στον απεργό πείνας και στους υπόλοιπους γονείς των θυμάτων στα Τέμπη και προφανέστατα υπαγορεύει στην (τυφλή) Δικαιοσύνη μια ντρίπλα τύπου Μαραντόνα και βάλε, με την οποία εγκρίνει την εκταφή των θυμάτων αλλά μόνο για εξέταση ταυτοποίησης μέσω DNA! Και τίθεται ξανά και ξανά μέσα μου το ερώτημα: ποιον προστατεύει η παρέα και γιατί τον προστατεύει. Δεδομένου ότι όλοι ξέρουν ότι το εμπορικό τραίνο κουβαλούσε κάποια εύφλεκτα χημικά (ξυλόλιο κατά πάσαν πιθανότητα) τα οποία προκάλεσαν την «πυρόσφαιρα» (δεν την ήξερα τη λέξη, με αφορμή αυτό το δυστύχημα και, κυρίως, ακούγοντας τον Αναπληρωτή Πρόεδρο του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών & Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων & Ασφάλειας Μεταφορών – ο Θεός βοηθός μας, πόσοι τόσο βαρύγδουποι Οργανισμοί και Ρυθμιστικές Αρχές με αδρά αμειβόμενα Διοικητικά Συμβούλια υπάρχουν, άραγε…) αυτόν τον Διδάκτορα Δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω (με υπογεγραμμένες, παρακαλώ), που τόλμησε να μιλήσει για μεταφερόμενα υγρά εύφλεκτα υλικά και λίγες μέρες μετά παραιτήθηκε «αυτοβούλως» καθώς, όπως ο ίδιος δήλωσε, δέχτηκε κάποιες απειλές – αλλά αυτά όλα είναι κακόβουλα ψέματα, που μόνο σκοπό έχουν να βλάψουν την Αγία Μητσοτακιάδα Κυβέρνηση. Τέλος.

Τέλος κι αρχή (;) της Δίκης για 36 μη πολιτικά πρόσωπα – τα πολιτικά θα πάνε ένα-ένα μια επίσκεψη στον «φυσικό δικαστή» τους να πιούν ένα καφεδάκι και μόνο εκείνος ο κακούργος ο Νικολά Σαρκοζί που έφτιαξε στην Γαλλία εγκληματική οργάνωση θα βρεθεί (αν δεν βρίσκεται ήδη) «στο κελί 33, όλο δύο επί τρία» – στην Ελλάδα, άλλωστε, δεν υπάρχουν τέτοιου είδους οργανώσεις.

Μεταφορές, αγαπητοί/-ές φίλοι/-ες. Χωρίς αυτές δεν υπάρχει ούτε πραγματική Ανάπτυξη, ούτε καν Ελληνική ανάπτυξη, που βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στο real estate(πραγματικό κτήμα είναι η ακριβής μετάφραση), στην απάτη της ενέργειας και στις μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων σε ξένα φαντς (funds, ταμεία είναι η ακριβής μετάφραση). Χωρίς Μεταφορές δεν υπάρχει καν ζωή, γι’ αυτό ο Άνθρωπος αμέσως μετά την Φωτιά ανακάλυψε τον Τροχό, που του επέτρεψε να κινείται. Κι όταν τις Μεταφορές μιας χώρας τις διαφεντεύουν πρώτα τα συμφέροντα των ολίγων και πολύ μετά τα ενδιαφέροντα των πολλών τα αποτελέσματα είναι αυτά που ζούμε.

Κάπως έτσι πάει και το θέμα με τα υδροπλάνα. Τα τεράστια συμφέροντα της Ακτοπλοΐας βάζουν συνεχώς εμπόδια στην ανάπτυξη της Αεροπλοΐας μικρών αποστάσεων. Τώρα η (υπάκουη) κυβέρνηση ανακάλυψε ότι στην απαιτούμενη μελέτη για την έγκριση ενός υδατοδρομίου, απαραίτητου για την από- και προς-θαλάσσωση των υδροπλάνων, πρέπει να υπάρχει «Μελέτη Κυματικής Διαταραχής» για κάθε υδατοδρόμιο και υδάτινο πεδίο από τον αιτούντα την αδειοδότησή τους! Η μελέτη αυτή, «θα προσδιορίζει την ετήσια συχνότητα υπέρβασης του σημαντικού ύψους κύματος και θα εξετάζει τις περιοχές των θαλασσοδιαδρόμων, διερευνώντας με αριθμητική προσομοίωση τη διάδοση των ανεμογενών κυματισμών από τα βαθιά νερά»! Επίσης, «η μελέτη θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα τοπογραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής, τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες με βάση τα δεδομένα τουλάχιστον της τελευταίας πενταετίας και τη μορφολογία του πυθμένα»!

Αυτή η τελείως εξειδικευμένη μελέτη, που για την εκπόνησή της απαιτείται πτυχίο ειδικού Μηχανικού για Λιμενικά Έργα κατηγορίας 11, η οποία, αν κατάλαβα καλά μέσα στο χάος των Νόμων και των παρανόμων, αφορά «Έργα ανάπλασης και διαμόρφωσης ακτής» και θα ελέγχεται από τρεις δημόσιες υπηρεσίες (εκεί να δεις…). Και αν επίσης κατάλαβα καλά σε ένα άρθρο των «Νέων» από 10.08.2025 την ίδια μελέτη πρέπει να υποβάλουν και τα ήδη αδειοδοτημένα υδάτινα πεδία. Τουτέστιν;

Έχω νέα και σχετικά με την αντίδραση του ΤΕΕ στο αίσχος της μεταφοράς των Πολεοδομιών στο Κτηματολόγιο Α.Ε. Την επόμενη φορά, πρώτα ο Θεός. Σας αγαπώ εξωστρεφώς, γεια σας.

Στην φωτογραφία, ο Δήμαρχος Κουντούρης σε λεβέντικο χορό, 1999. Φωτογραφία του επίσης αείμνηστου Νικόλα Ρίζου.

δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα) την Τετάρτη 01.10.2025, αρ.φύλλου 4489