Καλημέρα και ας μην ξεχνάμε την σοφή
ελληνική παροιμία (από τότε που ο σοφός ελληνικός λαός είχε κι άλλες ασχολίες
πέραν των σόσιαλ μίντια…) «Σαν ρίξει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλης άλλο ένα,
χαρας σ’ εκείνο το ζευγά που ‘χει πολλά σπαρμένα» – τουτέστιν πρέπει να βρέξει,
είναι απαραίτητο για τις αγροτικές καλλιέργιες. Το χιόνι μάλλον πρέπει να το
ξεχάσουμε για φέτος, το νερό-νεράκι θα πούμε το καλοκαίρι με τις μεγάλες
ζέστες, μου φαίνεται. Κι αν βρέξει, συμπολίτες, αυτό δεν θα είναι «κακοκαιρία»,
ευλογία Θεού θα είναι, το Αστεροσκοπείο ανακοίνωσε ότι ο φετινός χειμώνας ήταν ο πιο ζεστός από
καταβολής των καταγεγραμμένων μετεωρολογικών στοιχείων στην χώρα μας.
Ταξίδευα πάλι τις προάλλες στον
θεσσαλικό κάμπο, να φτάσω στην αγαπημένη μου Καρδίτσα κι από εκεί – άκουσον,
άκουσον! – να πάω στην όμορφη Θεσσαλονίκη. Και σ’ όλη τη διαδρομή άκουγα
«καμπάνα» το Δημοτικό Ραδιόφωνο Λάρισας στους 93,6 μεγακύκλους των FM. Με κυρίεψε, πάλι, η γνωστή
«τοπικιστική» απογοήτευση. Είχαμε κι εμείς, είχε και ο Βόλος Δημοτικό Ραδιόφωνο
(κάποια στιγμή, για πολύ λίγο, είχε και δημοτική τηλεόραση), ένα Ραδιόφωνο με
άξιους συντελεστές και μια ποικιλία εκπομπών, που κάλυπταν ευρύ φάσμα
ενδιαφερόντων. Με το ΦΕΚ 207 Β/1/11-02-2008 συστάθηκε η Δημοτική Επιχείρηση
Ειδικού Σκοπού με την επωνυμία «Δημοτικό Ραδιόφωνο Βόλου» και με το ΦΕΚ 1830
Β/4/11-06-2012 λύθηκε η Δημοτική Επιχείρηση. Ο Σταθμός λειτουργούσε από το 1992
(από τους πρώτους…) και σταμάτησε να επέμπει στις 3 Σεπτεμβρίου 2012, αφού δεν
κατάφερε να περάσει μέσα από τις συμπληγάδες των μνημονίων, του Καλλικράτη, και
των εκπληκτικών και διαρκώς αντιφατικών νόμων για την Αυτοδιοίκηση – τώρα
υπάρχει ακόμη μία ανστάτωση με την κατάργηση όλων των νομικών προσώπων, κάποτε
οι Δήμοι πανηγύριζαν επειδή μπορούσαν να αξιοποιούν τις δυνατότητες των νομικών
προσώπων δημοσίου ή και ιδιωτικού δικαίου στην απόκτηση και διαχείριση
πρόσθετων πόρων, τώρα δεν υπάρχει τίποτε και όλα εξαρτώνται από τις «κοληγιές»
με την κυβέρνηση και την κατανομή των πιστώσεων.
Πάει, που λέτε, το
Δημοτικό Ραδιόφωνο Βόλου. Όμως σε άλλες πόλεις κατάφερε να επιβιώσει ο θεσμός, σωστότερα, κατάφεραν
οι διοικούντες τους Δήμους, τότε και τώρα, να τα διατηρήσουν σε λειτουργία: Θεσσαλονίκη,
Λάρισα, Ιωάννινα, Ξάνθη, Τρίπολη, Κατερίνη, Λαύριο, Πολύγυρος, Αλεξανδρούπολη,
Ηράκλειο Αττικής, Πειραιάς, Αθήνα, Ηλιούπολη, Άρτα, Ορεστιάδα, Κως, Κάρπαθος,
Λέρος, Καστελόριζο, Σύρος, Πρέβεζα. Μπορεί να υπάρχουν κι άλλα εγώ αυτά βρήκα
στο διαδίκτυο. Κι εγώ να ακούω τη Λάρισα και να στεναχωριέμαι για ένα ακόμη
αγαθό που στερείται ο ταλαίπωρος Βόλος.
Ο οποίος Βόλος τεράστια
προβλήματα αντιμετωπίζει, συμπολίτες. 50.000 € πρόστιμο ο Πρόεδρός και Άρχοντάς
μας, 20.000 € πρόστιμο η προς μεταβίβασιν ομάδα ΝΠΣ Βόλος και ένας βαθμός στο
παιχνίδι χαμένος – ποιος νοιάζεται για τον βαθμό, τα λεφτά πού θα βρεθούν μας
νοιάζει, ο άνθρωπος είναι πτωχός, πού θα βρει 50 χιλιάρικα, εκτός αν του τα
δανείσει-χαρίσει η ομάδα, αυτή πρέπει να έχει λεφτά, τόσα παιχνίδια…
Μεγάλα καράβια, μεγάλες
φουρτούνες. Ας ελπίσουμε ότι ο Βόλος θα στερηθεί την ξενόφερτη-φυτευτή τρίτη
ομάδα;
Και κάτι ακόμη πρωτοποριακό που είχε και δεν έχει
πλέον
ο Βόλος, κάτι που ίσως πολλοί/-ές από εσάς δεν γνωρίζουν: στα κυκλο-φ-οριακα
174, στις 17.11.1995 έγραφα επί λέξει: «Με την
αναφορά στην ΤΕΟΚΑΡ μου ήρθε στο νου και το νέο αυτόματο μηχανικό γκαράζ που
εγκαταστάθηκε στα υπόγεια του κτιρίου που ανεγείρει ο κ.Νάκος στην διασταύρωση
Ογλ και Δημάρχου Κονταράτου (πρώην Ορφέως). Πρόκειται πράγματι για ένα
τεχνολογικό επίτευγμα, που κοσμεί την πόλη μας (η
επισήμανση είναι τωρινή!). Θα προσπαθήσω την επόμενη Παρασκευή να έχω και
κάποιο σκίτσο και να σας ξηγήσω όσο γίνεται την λειτουργία ενός τέτοιου
μηχανικού γκαράζ». Όσοι ακόμη θυμούνται σ’ αυτή την πόλη θα αναγνώρισαν
«μαγικές» λέξεις, όπως ΤΕΟΚΑΡ και Νάκος, Θανάσης Νάκος, ο Βουλευτής από το 1993
και Υφυπουργός με τους πολλούς φίλους, Πολιτικός Μηχανικός, κατασκευαστής
οικοδομών κατά τα λοιπά, που «έφυγε» πολύ νωρίς, το 2013. Η ΤΕΟΚΑΡ, πάλι, μία
από τις διαχρονικά καλύτερες ελληνικές βιομηχανίες, κατασκεύαζε στην Α’ ΒΙ.ΠΕ.
Βόλου τα αυτοκίνητα NISSAN, από τον Φεβρουάριο1980 μέχρι
τον Απρίλιο 1995, ύστερα «έφυγε» κι αυτή από τον Βόλο, αφήνοντας περίπου
450 εργαζόμενους χωρίς δουλειά.
Το καλοκαίρι του 1994, κατόπιν
διαγωνισμού, η ΤΕΟΚΑΡ ανέλαβε την πλήρη λειτουργία του Συστήματος Ελεγχόμενης
Στάθμευσης (ΣΕΣ) για λογαριασμό του Δήμου Βόλου. Ταυτόχρονα, σε συνεργασία με
εξειδικευμένες γιαπωνέζικες εταιρείες, ανέπτυξε μηχανικά συστήματα στάθμευσης
για κτήρια, τα οποία άρχισαν να λειτουργούν σε υπόγεια parking της Αθήνας και της Θεσσαλινίκης.
Στα συστήματα αυτά η στάθμευση γίνεται με τη βοήθεια κινούμενων μεταφορικών
διατάξεων, με μεγάλη εξοικονόμηση χώρων, καθώς τα οχήματα μπορούν να
αποθηκευτούν το ένα πάνω από το άλλο. Ο Θανάσης Νάκος αποφάσισε να εγκαταστήσει
ένα τέτοιο στο υπόγειο του κτηρίου που ανήγειρε εκείνη την περίοδο στην
διασταύρωση Ογλ και Δημάρχου Κονταράτου, όλη η είσοδος και η έξοδος των
οχημάτων πραγματοποιούνταν στο «δωματιάκι» που βρίσκεται (ακόμα…) στην γωνία.
Σωστή επένδυση, τεχνολογική πρόοδος, κυκλοφοριακή αριστεία, βολιώτικη
πρωτοπορία. Τελείωσε κι αυτό, δεν λειτουργεί πλέον.
Η
Ιστορία υπάρχει για να διδάσκει. Σ’ αυτή την πόλη δεν υπάρχει Ιστορία, κι εγώ
φλυαρώ…
Παρακαλούνται
οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της μείζονος μειοψηφίας να ενδιαφερθούν, τώρα που
η οδός Ερμού «αναπλάθεται», για τους μεγάλους μαρμαρόλιθους, που κρατάνε
από Δήμαρχο Νικόλαο Γεωργιάδη (1830-1915) και τοποθετήθηκαν στην (αρχική)
πεζοδρόμηση της οδού το 1986, με Δήμαρχο Μιχάλη Κουντούρη και υπεύθυνη
Αρχιτέκτονα Ήβη Αγγελοπούλου.
Σας
ασπάζομαι μεγαλοπρεπώς, γεια σας.
Στην φωτογραφία δυστυχώς η
πινακίδα αναγγελίας του Βόλου στον Σωρό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου