κυκλο-φ-οριακα 1175, 20 Δεκεμβρίου 2023

 

«Καλήν ημέραν Άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας / Χριστού την Θείαν Γέννησιν να πω στ’ Αρχοντικό σας …»

Και με το καλό να γεννηθεί στις καρδιές μας ο Χριστός. Να δούμε τον εαυτό μας αλλιώς και τον συνάνθρωπο ως άνθρωπο, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος ή θρησκείας. Κατ’ εφαρμογή να δούμε τους μετανάστες ως μετανάστες και όχι ως ελαιοσυλλεκτικές μηχανές – τι φοβερή έμπνευση κι αυτή! Γιατί, επιτέλους, η Αυστραλία, η Αμερική ολόκληρη, η Γερμανία, το Βέλγιο, η Σουηδία είναι ακόμη γεμάτες από Έλληνες μετανάστες, παλιούς και καινούργιους, η μετανάστευση είναι εγκατεστημένη στο DNA των Ελλήνων από τα αρχαία χρόνια στην Ιωνία, στην Σικελία, στον Πόντο. Όσο για τις ελιές, ποιος ξέρει ποιος μεγαλοκτηματίας έβαλε τον φίλο του τον Πρωθυπουργό να του βρει εργάτες…

«…οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η Κτίσις όλη…»

Συγκροτήθηκε, επιτέλους, το Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου, δύο μήνες μετά τις εκλογές (08.10-08.12.2023), μετά από αλλεπάλληλες καταμετρήσεις προκειμένου να είναι αδιαμφισβήτητα τα αποτελέσματα της σταυροδοσίας των Συμβούλων. Και προχθές Κυριακή 17.12. έγινε και η ορκωμοσία, έτοιμο από 1^ης 1^ου 2024 το νέο Δημοτικό Συμβούλιο. Ορίστηκαν από τώρα και Αντιδήμαρχοι – Πρόεδροι, καινούργιο, πάλι, σκηνικό στήνεται στους Δήμους όλης της χώρας με την κατάργηση, αυτή τη φορά, όλων των Νομικών Προσώπων – πριν από λίγα χρόνια είχαμε συνενώσεις, τώρα καταργήσεις, κάθε κυβέρνηση ό,τι θυμάται χαίρεται (ή ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή, ή, όπως έγραψε ο Σεφέρης, «…στήνουμε θέατρα και τα χαλνούμε / όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε / στήνουμε θέατρα και σκηνικά / όμως η μοίρα μας πάντα νικά…»). Να δείτε που κάποιος άλλος μεγαλοκτηματίας ή μεγαλοκαρχαρίας (μπορεί κι ό ίδιος, έτσι κι αλλιώς καμιά δεκαριά είναι…) έβαλε τον φίλο του τον Πρωθυπουργό να διαλύσει όσες δημοτικές δομές ενδεχομένως δεν υπάκουαν αυτεπαγγέλτως και προφρόνως στις βουλήσεις των ημετέρων Δημάρχων περί τα έργα. Και να δείτε που κάτι παρόμοιο ετοιμάζουν και για τις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης, θα επανέλθουμε.

«…πλήθος αγγέλων ψάλλουσιν το Δόξα εν Υψίστοις…

Εμείς εντυπωσιαστήκαμε από το όνομα του νέου Αντιδημάρχου Πολεοδομίας και Βιώσιμης Κινητικότητας (τι ‘ν τούτο;;…), ο οποίος έχει σχέση με αυτά τα κρίσιμα για την πόλη αντικείμενα όσο εμείς με τα διαστημόπλοια. Κανένα σχόλιο αυτή την ώρα, μόνο ελπίζω να χαίρεται το μνημειώδες έργο των ποδηλατοδρόμων και πολύ σύντομα να το εμπλουτίσει με τα προς δανεισμόν ποδήλατα, τα οποία βρίσκονται, καθώς φαίνεται, ακόμη στα πλημμυρισμένα υπόγεια του Γυμναστηρίου «Βάκης Παρασκευόπουλος» (κατά κόσμον κτήριο Αδαμόπουλου) από τα οποία θα γίνει άντληση των υδάτων προσεχώς με απ’ ευθείας ανάθεση ύψους 3.472 € - κι επειδή εκτός από το κάθε θέμα πάντα παίζει και η γλώσσα τον ρόλο της στα πάντα, γιατί, ρε παιδιά, «απάντληση» κι όχι μια χαρά σκέτη «άντληση»; Το ρήμα αντλώ δεν περιέχει νοηματικά την πρόθεση «από», πρέπει να την προσάπτουμε για να κάνουμε δήθεν πιο βαρύγδουπη την έννοια; Παρομοίως και με την επίσης νεοφανή λέξη «προπαραγγελία», εννοιολογικά μία μπούρδα και μισή.

«…εκ της Περσίας έρχονται τρεις Μάγοι με τα δώρα …»

Πολλά τροχαία δυστυχήματα και ατυχήματα τον τελευταίο καιρό συμπολίτες. Και η πρόβλεψή μας είναι ότι θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο. Περάσαμε δύσκολα χρόνια, οικονομική κρίση, πανδημία, ηγεμονισμούς και καταρρεύσεις, γενιές παιδιών μεγάλωσαν, εμείς οι ίδιοι μεγαλώσαμε και μυαλό δεν βάλαμε, αυτό που εμείς «οι επιστήμονες» ονομάσαμε «βιώσιμη κινητικότητα» (sustainable mobility) ήδη στην δεκαετία του ’90 αρνηθήκαμε και συνεχίζουμε να αρνούμαστε πεισματικά, ως ακραιφνείς Έλληνες, να το κατανοήσουμε, να το ενστερνιστούμε και, κυρίως, να το κάνουμε τρόπο ζωής. Προτιμάμε την «γκλαμουριά», πραγματική (σπανίως…) ή επίπλαστη (συνήθως…) της «ελευθερίας στην κίνηση», της ελευθερίας στην σκέψη, της ατομικής ελευθερίας, που δίνει από μικρή έως καμία σημασία στην ελευθερία των υπολοίπων συν-ανθρώπων, συν-πολιτών μέσα σε μια πόλη. Και μάλιστα σε μια πόλη που κάθε τόσο «μαγεύει». Είτε με λαμπάκια, ιπτάμενα ελαφάκια και «ινσταγκραμικά πάρκα» (η ψεύτο-γλαμουριά που λέγαμε…), είτε με αντίγραφα σταυρών και μεσαιωνικού τύπου χριστεμπόριο (θυμάμαι και τον υπέροχο Μπαουντολίνο του Ουμπέρτο Έκο…), είτε με κοκκινοπράσινες ζωγραφιές στην άσφαλτο. «Μαγικά» πράγματα. Που καλλιεργούν αισθήματα υπερεπάρκειας, ανωτερότητας, υπεροχής, χείριστους συμβούλους στο πολύ ευαίσθητο κοινωνικό φαινόμενο της κυκλοφορίας – πόσο μάλλον στην λογική της βιώσιμης κινητικότητας, που απαιτεί και επιτάσσει σύνεση, καταλλαγή, αυτό-περιορισμούς πέρα από τους απαραίτητους τεχνικούς περιορισμούς.

«…άστρο λαμπρό τους οδηγεί…»

Τις προάλλες στην Αθήνα υπήρχαν 6 νεκροί σε τροχαία δυστυχήματα μέσα σε 24 ώρες, ρεκόρ! Και οι καλοί δημοσιογράφοι το απέδιδαν πανεύκολα στην «ελλιπή αστυνόμευση». Αλλά αν είναι να έχουμε σε κάθε σταυροδρόμι έναν Τροχονόμο, σε κάθε οδό Αγίας Φωτεινής έναν μοτοσυκλετιστή και σε κάθε αρτηρία ένα περιπολικό (μια ασπρούλα, που λέγαμε παλιά…) θα χρειαστούμε όλο το πλήθος συμπασών των Ενόπλων Δυνάμεων και πάλι θα μας λείπουν. Άρα; Η οδήγηση είναι και θα είναι πάντα ατομική ευθύνη. Που πρέπει ο καθένας και η καθεμιά να την αναλαμβάνει ευθαρσώς και ευσυνειδήτως. Γένοιτο!

«…και εις έτη πολλά…»

Όμως έρχονται Χριστούγεννα, γιορτή της Αγάπης και των Μελομακάρονων.

Εύχομαι ολόψυχα να περάσετε αυτές τις α(ρ)γιες ημέρες καλά με τις οικογένειές σας, όπως και όπου εσείς θέλετε. Γεια σας!

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" (στην 2η σελίδα!) την Τετάρτη 20.12.2023, αρ.φύλλου 4074)