κυκλο-φ-οριακα 1162, 13 Σεπτεμβρίου 2023

 

Ύστερα ανοίξαν οι ουρανοί... Τρίτη 05.09.203 ξημερώματα, ώρα 03:00, ξεκίνησε το πανηγύρι των 12.000 κεραυνών και των 800 χιλιοστών βροχής, το οποίο ολοκληρώθηκε, τρόπον τινά, την Πέμπτη 07.09.2023 (οι ημερομηνίες για την Ιστορία, κάποτε ίσως χρειαστεί αυτή η ακρίβεια της πληροφορίας) αφήνοντας πίσω του ένα χάος. Λίγο πριν από το τέλος στην Μαγνησία και τις Σποράδες αυτό το ιδιαίτερο καιρικό φαινόμενο της «ψυχρής λίμνης» ονόματι Daniel (Δανιήλ στα Ελληνικά, αλλά ποιος νοιάζεται; - who cares?, που λέμε κι εμείς που ξέρουμε...) κινήθηκε προς δυσμάς και χωρίς πολλά-πολλά, συνεργούντων και κάποιων φραγμάτων πάνω από την Καρδίτσα, αν κατάλαβα καλά, βρέθηκε ολόκληρος ο θεσσαλικός κάμπος κάτω από 4-5 μέτρα νερό. Δευτέρα 11.09.2023 απόγευμα διαβάζω ότι ο Πηνειός ποταμός καταγράφει στα Τέμπη βάθος 12 μέτρων, με ό,τι σημαίνει αυτό τόσο για την εμβληματική πεζογέφυρα, όσο για την Αγία Παρασκευή, όσο και για την Εθνική Οδό αρ. Α1.

Από τότε και μετά παίζεται απανταχού της Ελληνικής Επικράτειας το τόσο προσφιλές παιχνίδι των ευθυνών (για εμάς που (όλα τα) ξέρουμε αυτό είναι το πασίγνωστο blame game). Κι αυτό αμέσως μετά το προηγούμενο αντίστοιχο παιχνιδάκι αναφορικά με την πυρκαγιά στον Έβρο και την Δαδιά, που κατέκαψε περίπου 1,5 εκατομμύριο στρέμματα δάσους.

Ούτως ή άλλως ζούμε ιστορικές στιγμές, στιγμές που θα καταγραφούν με μελανά χρώματα στα βιβλία όποτε και αν γραφούν, όποτε και αν το επιτρέψουν οι καθεστηκυίες δυνάμεις αυτής της έρμης χώρας. Για την ώρα όλες οι καταγραφές περιορίζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε κάποιες κατευθυνόμενες και προσυμφωνημένες συνεντεύξεις – στην ιστορία θα μείνει και η (ακόμη μία) χυδαιότητα του Άρχοντα, που στο κλείσιμο μιας συνέντευξης στον εξαίρετο γλείφτη Γιώργο Αυτιά και πριν κλείσει το κύκλωμα της εικόνας γυρίζει σε κάποιον δίπλα του και λέει με λάγνο ύφος «τους γά@@σα»! Τι σχόλιο να γίνει επ’ αυτού; Κι ο Kostas Agorastos επιμένει πως όλα τα άπαντα αντιπλημμυρικά έργα των 400 εκατομμυρίων μετά τον Ιανό του 2020, που κατασκευάστηκαν από την μία και μοναδική κατασκευαστική ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, έγιναν όπως έπρεπε και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι αναβολή των εκλογών της 8^ης Οκτωβρίου, πρόταση στην οποία διαφωνεί ο Άρχοντας κι έτσι, εξ αυτού και μόνο του λόγου, αναγκάστηκε ολόκληρος Πρωθυπουργός να πατήσει τα βρεγμένα χώματα της Θεσσαλίας προκειμένου να μαλώσει τα άτακτα παιδιά. Άλλο τίποτε δεν είπε και δεν έκανε, ήρθε, συν-σκέφτηκε σε κλειστούς χώρους και απεχώρησε θριαμβευτής, όπως πάντα. Παρόμοιες οι δηλώσεις και της δικής μας Αντιπεριφερειάρχη, που απέφυγε, αυτή τη φορά, τις σέλφι φωτογραφίες στα προαναφερθέντα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όσο για τον Άρχοντα, εκτός από την πρωτοφανή χυδαιότητα που παραπάνω περιγράψαμε, δίνει με κάθε ευκαιρία μια κακοστημένη «αρχοντική» παράσταση για το εύπιστο πόπολο Βόλου και περιχώρων.

Βεβαίως η οργή υπάρχει. Για τους κυκλικούς κόμβους του κ. Καθηγητή, που κατασκευάστηκαν χωρίς πρόβλεψη αποχέτευσης υδάτων, και ήταν τα πρώτα σημεία που πλημμύρισαν. Για τα παντελώς ανοχύρωτα αντλιοστάσια και δίκτυα της ΔΕΥΑΜΒ, που υποχρεώνουν τους Βολιώτες σε κυνήγι εμφιαλωμένων νερών, το οποίο, απ’ ότι φαίνεται, θα κρατήσει πολύ. Για τις γέφυρες, παλιές και νέες, που κατέρρευσαν. Για τα τοιχία αντιστήριξης και τα σαθρά οδοστρώματα στο κύκλωμα του Πηλίου – προσέξτε τα παλιά ντουβαράκια, με τις τετραγωνισμένες πέτρες και την αρμολόγηση, στον δρόμο από το 1956-66. Για τον Κραυσίδωνα και τον Ξηριά, που δεν καθίσταται δυνατόν να ελεγχθούν, παρά τα κατά καιρούς αντιπλημμυρικά έργα, κάποια από τα οποία έχουν μείνει, κατά την γνώμη μου, ανολοκλήρωτα. Για τα ρημάδια τα φρεάτια των ομβρίων, που δεν προλαβαίνουν ποτέ να είναι καθαρά, αφού το φύτεμα των λουλουδιών έχει πάντοτε ύψιστη προτεραιότητα. Για την Εθνική Οδό αρ. 34^α με το όνομα Ιωλκού, που έγινε «φαράγγι» επειδή κανένας δεν σκέφτηκε ότι δίπλα της υπάρχει ανέκαθεν ένας χείμαρρος. Για τα ρέματα του βουνού, που κανένας δεν φροντίζει πραγματικά να έχουν την υδραυλική ικανότητα που τους χρειάζεται – χρόνια και χρόνια, γέρασα κι ακόμα, ακούω για «υδρολογικές μελέτες», εκατομμύρια σε λεφτά και φωτογραφίες πηγαινοέρχονται, κάτι ουσιαστικό δεν έγινε ποτέ.

Για τον κάμπο δεν ξέρω τι να πω, οι εικόνες είναι συγκλονιστικές, πώς θα μπορέσουν να ανακάμψουν αυτοί οι άνθρωποι;

Οργή υπάρχει. Και είναι πια πολύ κοντά η ημέρα που έχουμε την ευκαιρία εκτόνωσης, την δυνατότητα να στείλουμε στο σπίτι τους όλους αυτούς που πραγματικά ευθύνονται για το χάλι μας.

Ύστερα ήρθαν και οι εξ Αθηνών φωστήρες και πρότειναν να στήσουμε αφαλάτωση για να έχουμε πόσιμο νερό. Αφαλάτωση για περίπου 150.000 ανθρώπους; Δεν (περι)γράφω άλλο, σας αγαπώ, γεια σας.

Στην φωτογραφία (άσχετο), πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό...

(δημοσιεύτηκε στην καθημερινή βολιώτικη εφημερίδα "Μαγνησία" την Τετάρτη 13.09.2023, αρ.φύλλου 4006)