κυκλο-φ-οριακα 861 29 Σεπτεμβρίου 2016

ένα ποδήλατο, εις ανάμνησιν...

Καλημέρα και πάλι, ακόμη μία Πέμπτη, λόγω ειδικών συνθηκών. Την ερχόμενη Τετάρτη η στήλη σκοπεύει να επιστρέψει και στην διαδικτυακή τηλεόραση (αγγλιστί webtv) της αγαπητής μας «Θεσσαλίας», στην «Θ tv», στην οποία έχει ήδη πραγματοποιήσει 14 εκπομπές, από 17.02 έως 22.06.2016 – ύστερα έγραψε στην ταμπέλα «ραντεβού τον Σεπτέμβρη», όπως έγραφαν παλιά τα χειμερινά σινεμά, και απεχώρησε σε μακροχρόνιες αναγεννητικές (αγγλιστί regenerating) διακοπές, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητος (sic!).

Η υπόλοιπη τηλεόραση πώς είναι, πώς την βλέπετε αγαπητοί φίλοι; Ανήκετε κι εσείς σ’ αυτούς που τα μάλα ανησυχούν για την τύχη του Μεγάλου καναλιού; Άντε να πεις οι άλλοι, τα άλλα κανάλια, άντε να ‘χουν ένα δίκιο να διαμαρτύρονται (που δεν έχουν κι αυτά, αλλά λέμε τώρα), του Μεγάλου ποιος του φταίει; Θα τρελαθούμε τελείως δηλαδή; Το Μέγα δεν πληρώνει τους ανθρώπους του, άρα ρίχνει μόνο του μαύρο στον εαυτό του και προσπαθεί να μας πείσει ότι το κυνηγάνε οι κακοί; Επίσχεση εργασίας κάνουν οι εργαζόμενοι σ’ αυτό, απλήρωτοι από τους Μεγαλοκαναλάρχες είναι εδώ και καιρό, τα Μεγαλοστελέχη (Πρετεντέρης, Τρέμη, Καμπουράκης κλπ.) άφαντα είναι εδώ και καιρό, ποιος φταίει;

Και ποιος νοιάζεται, τελικά. Εμένα άλλο με καίει, τι θα απογίνει εκείνο το παλικαράκι (;) που βγαίνει τα μεσημέρια στο «Ε», στα πλαίσια της πολυφωνίας των μέσων, και «ξεκατινιάζεται» ασυστόλως, πουλώντας ταυτόχρονα, επίσης ασυστόλως, κάτι καλλυντικά. Το είδα κάποια στιγμή, σε ένα πέρασμα (ελληνιστί ζάπινγκ), ανατρίχιασα και το έψαξα λίγο διαδικτυακώς και ανακάλυψα ότι πρόκειται για τον μάνατζερ της δεσποινίδος Τζούλιας Αλεξανδράτου, αν θυμάστε, εκείνης της κακόμοιρης κοπέλας που την είχαν βιντεοσκοπήσει εν αγνοία της σε ακατάλληλες σκηνές με ένα μπουκάλι σαμπάνια (και άλλα…), κι έκλαιγε το καημένο «τι θα πει η μαμά μου» κι ύστερα βγήκε το DVD στα περίπτερα και το δυστυχές κορίτσι έβαλε στην μπάντα (διότι τσέπη δεν έχει…) ένα εκατομμύριο ευρώπουλα σε μια εβδομάδα. Όλο αυτό το κόλπο γκρόσο το έστησε αυτό το παλικαράκι της πολυφωνίας, αγαπητοί μου φίλοι – πολύ με ανησυχεί το τι θ’ απογίνει άμα θα κλείσει το κανάλι του.

Εμάς, λοιπόν, όλο αυτό το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους ως προς την αναγκαιότητα και την διαδικασία και απολύτως αδιάφορους ως προς τους τελικούς καναλάρχες. Ούτως ή άλλως, από τότε που η τηλεόραση, παγκοσμίως, πέρασε σε χέρια ιδιωτών, δηλαδή έγινε επιχείρηση κερδοφόρα ή ζημιογόνα ή δανειοβόρα, δεν υπάρχουν «άγιοι» επιχειρηματίες που ασχολούνται μ’ αυτήν. Παγκοσμίως. Τα υπόλοιπα είναι μπούρδες για να βρισκόμαστε σε κουβέντα και για να καλύπτεται δωρεάν τηλεοπτικός χρόνος στα διάφορα στρογγυλά ή επιμήκη τραπέζια (αγγλιστί panels).

κυκλο-φ-οριακα 860 22 Σεπτεμβρίου 2016

Καλημέρα συμπολίτες, φίλοι μου αγαπημένοι (για να θυμηθούμε και τον ταλαντούχο Γιώργο Οικονομίδη, 1916-1985). 22 Σεπτεμβρίου σήμερα, και επίτηδες η στήλη καθυστέρησε να δημοσιευτεί, ώστε να είναι, ας πούμε, επετειακή.

Τώρα θα μου πείτε τι «επετειακή»; ποια επέτειος εορτάζεται στις 22 Σεπτεμβρίου;

Το λοιπόν, η σήμερον ημέρα παγκοσμίως εορτάζεται ως «Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο». Για την Ευρώπη είναι η τελευταία ημέρα της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας 16-22 Σεπτεμβρίου.

Για τον Βόλο μας είναι πράγματι μία επέτειος, μία ανάμνηση παλαιοτέρων ωραίων εποχών – για όσους και όσες έχουν, βέβαια, ακόμη ατομική μνήμη, σε πείσμα κάποιων άλλων, που επιμόνως προσπαθούν να διαγράψουν την συλλογική μνήμη αυτής της πόλης. Και επί της ουσίας είναι η επέτειος της απάρνησης όλων όσων πρεσβεύει αυτή η συμβολική Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο.

Η ιστορία της ξεκίνησε το 1994, στο πλαίσιο μιας Γενικής Συνέλευσης στο Τολέδο της Ισπανίας από μία ομάδα ευρωπαϊκών πόλεων μεσαίου μεγέθους με το φιλόδοξο όσο και προκλητικό όνομα Car Free Cities Network, τουτέστιν Δίκτυο Πόλεων χωρίς Αυτοκίνητα. Σ’ αυτό το Δίκτυο συμμετείχε και ο Βόλος επί Δημάρχου Πιτσιώρη, δια της τότε νέας και ωραίας, ιδιωτικού δικαίου, Δημοτικής Επιχείρησης Μελετών και Κατασκευών Βόλου – ΔΕΜΕΚΑΒ, στο Διοικητικό Συμβούλιο της οποίας συμμετείχε και ο υπογράφων.

Αυτό το Δίκτυο δεν ήταν ο διώκτης ή ο καταστροφέας των αυτοκινήτων, όχι βέβαια. Προωθούσε θεωρίες και πράξεις (κυρίως πράξεις) γύρω από τα ζητήματα της βιώσιμης κινητικότητας μέσα στις μεσαίου μεγέθους πόλεις της Ευρώπης – σε απλά ελληνικά βοηθούσε τις διάφορες πόλεις να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών τους με διάφορες εφαρμοσμένες στην κυκλοφορία καλές πρακτικές. Π.χ. με την ανάπτυξη των αστικών συγκοινωνιών, που «διώχνει» τα Ι.Χ. από τα κέντρα των πόλεων, με την βελτίωση και επέκταση των πεζοδρόμων και των δρόμων ήπιας κυκλοφορίας, με την δημιουργία (για τις πόλεις του νότου) ή την βελτίωση (για τις πόλεις της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης) δικτύων ποδηλατοδρόμων κι άλλα τέτοια. Ήταν η εποχή που στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαμορφωνόταν αυτή η έννοια της «βιώσιμης κινητικότητας», την οποία εμείς εδώ στην Ελλάδα, 20 χρόνια μετά, δεν έχουμε ακόμη κατανοήσει…

Τότε άρχισαν να σχηματοποιούνται και στην πόλη μας πολλά πράγματα από τα ακόμη περισσότερα που κουβαλούσαμε στο κεφάλι μας όσοι είχαμε την τύχη (ή μήπως την ατυχία;) να σπουδάσουμε σε ξένα πανεπιστήμια.

Τον Ιούνιο 1996 εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο στο Ρέυκιαβικ της Ισλανδίας και στο Μπαθ της Αγγλίας, με αποκλεισμό του κέντρου των πόλεων για τα Ι.Χ. Από τότε και μετά η Ημέρα οργανώθηκε, από το 2000 και μετά καθιερώθηκε πανευρωπαϊκά η 22^α Σεπτεμβρίου. Λίγο μετά καθιερώθηκε η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας 16-22 Σεπτεμβρίου.

Η Ευρώπη και ο κόσμος ολόκληρος προβληματίζεται, δουλεύει πάνω στα θέματα της κινητικότητας (αγγλιστί mobility). Μελετά, εφαρμόζει, κατασκευάζει, ανασκευάζει, βελτιώνει. Επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων και πολιτικοί όλων των βαθμίδων συνεργάζονται για να δίνουν στους κατοίκους των πόλεων ένα κατά το δυνατόν καλύτερο αστικό περιβάλλον. Στην Ελλάδα μας όλα αυτά υποτίθεται ότι τα σάρωσε η οικονομική κρίση, η οποία κρίση ταυτοχρόνως ανέδειξε τα καταστήματα εστίασης εν πολλοίς σε ρυθμιστές των κυκλοφοριακών θεμάτων εντός του αστικού ιστού. Κι ό,τι δεν σάρωσε το ανέθεσε σε εθελοντικές ομάδες, που ούτε τη δύναμη ούτε τη θέληση έχουν να διεκδικήσουν κάτι άλλο ή κάτι καλύτερο. Και μαζί απενεργοποίησε (η κρίση πάντα, ή μήπως όχι;) σταδιακά όλα τα αντανακλαστικά και γενικά σήμερα υπάρχει μια ησυχία…

Σήμερα σε ολόκληρη την Ευρώπη 2.375 πόλεις πραγματοποιούν δράσεις περιορισμού των Ι.Χ. στα κέντρα τους, δράσεις ενίσχυσης της κυκλοφορίας των ποδηλάτων, των αστικών συγκοινωνιών, της πεζοπορίας, των αστικών φυτεύσεων, πραγματοποιούν καμπάνιες μείωσης των ατμοσφαιρικών ρύπων, αύξησης των ποσοστών ανακύκλωσης οικιακών απορριμμάτων και άλλα σχετικά. Ανάμεσα σ’ αυτές τις πόλεις είναι και 86 ελληνικές, έτσι λέει η επίσημη ιστοσελίδα της Εβδομάδας Κινητικότητας.

Και ανάμεσα στις 86 ελληνικές πόλεις βρίσκω να φιγουράρει και ο Βόλος! Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτό, στον Βόλο η 22^α Σεπτεμβρίου γιορτάστηκε το 2000, το 2007 και το 2012 και έκτοτε δεν γνωρίζω.

Μήπως κάτι συμβαίνει σήμερα, συμπολίτες, και δεν το ‘χω πάρει χαμπάρι; Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Πέμπτη 22.09.2016, ώστε να συμπέσει)

κυκλο-φ-οριακα 859 14 Σεπτεμβρίου 2016

ο αρχαίος πεσσός, ακόμη στην αρχαία θέση του

Σώσον, Κύριε, τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου, ύψωση του Τιμίου Σταυρού και ευλογημένος βασιλικός στις γλάστρες όλης της Ελλάδας. Χρόνια πολλά και στους Σταύρους και στις Σταυρούλες. Φτάσαμε στα μισά του Σεπτέμβρη και μετά από την θεομηνία της προηγούμενης εβδομάδας ο καιρός δείχνει να ηρεμεί – ένα γλυκό φθινόπωρο θα ήταν ό,τι πρέπει.

Τα σχολεία άρχισαν κανονικά, και έχω μια αίσθηση ότι φέτος, παρ’ όλες τις «τυπικές» γκρίνιες, δεν υπάρχουν σοβαρά κενά σε εκπαιδευτικούς, δεν ξέρω πώς κατέστη τούτο δυνατόν αλλά, ως φαίνεται, κατέστη. Αυτό το «διαβάζει» κανείς ακόμη και στις δηλώσεις του Προέδρου των Δασκάλων, όπου όλος ο καημός του είναι οι … αναπληρωτές δάσκαλοι, που ενδεχομένως θα μειωθούν – άρα από μονίμους πάμε μια χαρά, διαβάζω εγώ. Και για Γυμνάσια-Λύκεια εύγλωττος σιγή – πέραν των γνωστών «εξ επαγγέλματος» διαμαρτυρομένων.

Στον 100χρονο συνεταιρισμό της Ζαγοράς, όπου αρχίζει η συγκομιδή των φρέσκων μήλων Ζαγοριν, η στήλη εύχεται μακροημέρευση, ευδοκίμηση και υλοποίηση των επί τη ευκαιρία γενομένων Προεδρικών και Κυβερνητικών εξαγγελιών.

κυκλο-φ-οριακα 858 31 Αυγούστου 2016

από εκεί αρχίζει το χάος ...

«Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι»; Όχι κυρία μου, δεν το δεχόμαστε, κάνουν και οι αθάνατες ελληνικές παροιμίες λάθος. Μια χαρά καλοκαιρινός μήνας είναι κι ο Σεπτέμβρης, απλώς είναι μήνας «ανασυγκρότησης». Μήνας σχεδίων – πολλά από τα οποία επανέρχονται ως τέτοια εδώ και αρκετούς Σεπτέμβρηδες…

Και μήνας επιστροφών. Στην πόλη, στα θρανία, στις επιχειρήσεις, στον ΕΝΦΙΑ ή/και στην ΔΕΗ («είδες η ΔΕΗ;» μετά από πόσα χρόνια επανήλθε στις οθόνες μας αυτό το πανέξυπνο σύνθημα;), επιστροφή στην χορωδία μας, επιστροφές γενικώς για τους παλαιότερους, έναρξη για τους νέους μαθητές και φοιτητές.

Φέτος περιμένουμε κι ένα καινούργιο τηλεοπτικό τοπίο στην καινούργια χρονιά, καθώς ο διαγωνισμός για την κατοχύρωση των τεσσάρων (4) τηλεοπτικών συχνοτήτων πανελλαδικής εμβέλειας ξεκίνησε ήδη χθες Τρίτη 30 Αυγούστου 2016 (καταγραφή για την Ιστορία) με οκτώ (8) διεκδικητές – ο ένας στους δύο κερδίζει. Και ναι μεν γκρίνια και πολιτικές δηλώσεις και ενστάσεις και προσφυγές και αλληλομαχαιρώματα και πλήθος βλακείες στα τηλεκαφενεία από σχετικά σχετικούς και παντελώς άσχετους, αλλά Τρίτη πρωί όλοι οι μεγάλοι διεκδικητές-αστέρες στην ουρά μπροστά απ’ το φυλάκιο της πύλης να πάρουν το καρτελάκι τους, με τη βαλιτσούλα τους ή το σακβουαγιάζ τους σαν να πηγαίνανε σε εκδρομή. Μια χαρά, με υπομονή, τάξη και ασφάλεια, σαν πρωτάκια την πρώτη μέρα στο σχολείο. Πολύ, μα πάρα πολύ μου άρεσε αυτή η εικόνα, συμπολίτες, μετά από 27 ολόκληρα χρόνια πλήρους ασυδοσίας...