Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

Ο Βόλος μας, Γεωργία Μωραΐτου-Σκυργιάννη 1981

Κάποτε, πολύ παλιά, κάποιοι άνθρωποι έγραφαν στίχους και μουσικές, έγραφαν τραγούδια για τον Βόλο. 
Για τον όμορφο Βόλο. 
Τότε που οι άνθρωποί της έβλεπαν την πόλη τους με αγάπη, και την νοσταλγούσαν όταν βρίσκονταν μακριά της. 
Δυστυχώς, όπως λέει κι ένα άλλο τραγούδι, επίσης πολύ παλιό, "...τα χρόνια άλλαξαν, αλλάξαν οι καιροί...". 
Σήμερα έχω την αίσθηση ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που πραγματικά αγαπούν την Νύμφη του Παγασητικού...

Το τραγούδι με το ρεφραίν "Ο Βόλος μας, πατρίδα ζηλευτή..." ηχεί στ' αυτιά μου από τα πρώτα παιδικά μου χρόνια, στην δεκαετία του '50. Το τραγουδούσε σε κάθε ευκαιρία η Μητέρα μου, η Γεωργία Μωραΐτου-Σκυργιάννη, γεννημένη στον Βόλο το 1914. 
Το 1981, όταν  επέστρεψα οριστικά στον Βόλο από τις σπουδές μου στην Καρλσρούη της (τότε) Δυτικής Γερμανίας, την έβαλα να το ξανατραγουδήσει (μαζί με ακόμη πολλά και ωραία τραγούδια, άγνωστα σ' εμένα και, πιστεύω, στους περισσότερους σύγχρονους Έλληνες) στο σπίτι μας, μπροστά σε ένα "δημοσιογραφικό" κασετοφωνάκι Grundig. Την ίδια περίοδο "ανακάλυψα" κι ένα καλά φυλαγμένο τετράδιο, με ημερομηνία 1932 (που διατηρήθηκε κι όταν η οικογένεια έμεινε για αρκετό διάστημα σε σκηνή, μετά τον μεγάλο σεισμό του Απριλίου 1955), όπου η Μητέρα έχει καταγραμμένα 131 ποιήματα και στίχους τραγουδιών, από Λαμαρτίνο και Λαπαθιώτη, μέχρι Σουρή, Ουράνη κλπ. καθώς και πολλά "Σχολικά Τραγούδια", ανάμεσα στα οποία και το "Ο Βόλος μας".
Η Μητέρα έφυγε από κοντά μας το 1997 και ο Πατέρας πήγε να την συναντήσει το 2002.
Εκείνη η κασέτα-οικογενειακό κειμήλιο, μαζί με πολλές παρόμοιες από την Καρλσρούη και μετά, υπάρχει σήμερα και ελπίζω ότι θα υπάρχει για πάντα στην Οικογένεια, μαζί με εκείνο το τετράδιο του 1932.
Το 2014 η σύγχρονη τεχνολογία μου έδωσε την δυνατότητα να μετατρέψω τις προσωπικές ηχογραφήσεις που υπήρχαν στις κασέτες σε ηλεκτρονικά αρχεία ήχου - ένα ειλικρινά ανεκτίμητο και άκρως συγκινητικό υλικό, ευκολότερα, πλέον, αναγνώσιμο, καθώς οι κασέτες και, κυρίως, τα κασετόφωνα έχουν αποσυρθεί εδώ και χρόνια από την ευρεία αγορά.
Σήμερα, 6 Απριλίου 2016, έκανα και την πρώτη σάρωση στο τετράδιο του 1932. Είναι οι στίχοι από το τραγούδι "Ο Βόλος μας", χωρίς να υπάρχει αναφορά σε στιχουργό ή/και συνθέτη.

Στην φωτογραφία είναι η Γεωργία Μωραΐτου-Σκυργιάννη το 1982.
Στην εικόνα είναι η σάρωση των στίχων από το τετράδιο
Ακολουθούν οι στίχοι πληκτρολογημένοι, για να διαβάζονται πιο εύκολα.
Και τέλος, το τραγούδι, έτσι όπως το τραγούδησε η 67χρονη Γεωργία τον Σεπτέμβριο του 1981. Κάποια σφυρίγματα που ακούγονται ενδιάμεσα προέρχονται από εμένα, την στιγμή της ηχογράφησης.





Ο Βόλος μας

Πώς αγαπώ το μαγεμένο Βόλο
Στης δύσης την ολόχρυση στιγμή
Σαν τον φιλεί μελτέμι μυροβόλο
Κι αντιλαλούν κυμάτων στεναγμοί.

Ο Βόλος μας, πατρίδα ζηλευτή
Που σε μαγεύει η αύρα του Μαγιού
Σκορπάει τριγύρω χάδια και φιλιά
Με τ’ αργυρένιο φως του φεγγαριού.

Πώς λαχταρώ να βλέπω κάθε βράδυ
Ν’ απλώνεται απαλά η σιγαλιά
Σαν κάποιο στοργικό μανούλας χάδι
Στο βρέφος (Του βρέφους) που κοιμάται απαλά.

Ο Βόλος μας...

Τη λάμψη που σκορπούν τα χωριουδάκια
Που λες ο Βόλος μοιάζει μ’ ουρανό
Κι η γη θαρρείς μ’ αστέρινα παλάτια
Και το λιμάνι απέραντο ωκεανό.

Ο Βόλος μας...



1 σχόλιο: