 |
| ... η ρέουσα γη τα μυστικά διαρεέι |
Καλημέρα συμπολίτες. Βαδίζουμε προς το ‘Αγιον Πάσχα την Πρωτομαγιά – η οποία μεταφέρεται την
Τρίτη 3 Μαΐου – εν μέσω εκβιασμών, πάλι, από όλα τα καλά παιδιά που
συνθέτουν την ομάδα των «δανειστών» (διάβαζε τοκογλύφων...) της μικρής Ελλάδας,
η οποία, εκτός των άλλων όλων, έχει αφεθεί για μία ακόμη φορά τελείως μόνη να αντιμετωπίσει το μεγάλο
πρόβλημα των εξ ανατολών προσφύγων και μεταναστών. Καιρός των παθών, μετά από
εφτάχρονη σαρακοστή και χωρίς προβλεπόμενη ανάσταση.
Γουίκιλικς (Wikileaks = διαδικτυακές διαρροές) τηλεφωνικών συνομιλιών του ΔΝΤ και
λίστα του Παναμά (Panama papers) με παγκόσμιες κινήσεις μαύρου χρήματος, κυριαρχούν στην
επικαιρότητα – και τεράστια εντύπωση μας κάνει η στάση κάποιων «ελληνικών»
κομμάτων που υπερασπίζονται το ... απόρρητο των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, σε τι
χώρα ζούμε Παναγία μου;! Και ο «υπερκοριός» της ΕΥΠ, με βάση τον οποίο
παραπέμπονται σε δίκη για κακουργήματα 84 άνθρωποι τι ακριβώς έκανε το 2011-12,
όταν εκείνοι κυβερνούσαν την ίδια αυτή χώρα;
Μέσα σ’ αυτή τη χώρα και ο Βόλος μας (...πατρίδα ζηλευτή,
που σε μαγεύει η αύρα του Μαγιού, λέει ένα παλιό τραγουδάκι, που το τραγουδούσε
η Μητέρα μου και το ‘χω μαγνητοφωνημένο – όσοι ενδιαφέρονται ας επισκεφθούν το
ιστολόγιό μου (http://babisskyrgiannis.blogspot.com) ή την σελίδα μου στο φατσοβιβλίο
(Μπάμπης Sky) να το ακούσουν) με τις δικές
του στενοχώριες. Όπου εκτελείται αυτές τις ημέρες ένα έργο χρήσιμο για την
κυκλοφορία, η τοποθέτηση ελαστικών ταπήτων ανάμεσα στις σιδηροδρομικές γραμμές,
στις διαβάσεις των οδών Ζάχου και
Αλαμάνας. Έχει προηγηθεί το ίδιο έργο στην διάβαση της οδού Μπότσαρη. Καλώς
γίνεται το καλό έργο, καλώς το κι ας
άργησε, αφού η σχετική σύμβαση έχει υπογραφεί από τον Δήμο Βόλου στις 22
Απριλίου 2013, ήτοι 3 χρόνια πριν, ήτοι από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή.
Κάπως έτσι συμβαίνει με όλα τα έργα, άλλοι
τα προγραμματίζουν, άλλοι βρίσκουν
τα λεφτά και κάνουν τις συμβάσεις, άλλοι
τα εκτελούν, αυτό συμβαίνει όλα τα χρόνια σ’ αυτή την πόλη, γι’ αυτό κι εμείς
εδώ πιστεύουμε ακράδαντα και τονίζουμε πολύ συχνά (μπας και το κατανοήσουμε...)
ότι οι Δημοτικές Αρχές έρχονται και παρέρχονται, η Πόλη μένει, η Πόλη έχει συνέχεια.
Με αυτό κατά νου, την συνέχεια
της Πόλης, διαβάζω την έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα στον πρώην Αντιδήμαρχο
Τεχνικών Υπηρεσιών κ. Φώτη Λαμπρινίδη και την Δημοτική Αρχή γύρω από αυτό το,
όπως είπαμε, χρήσιμο μεν, μικρό δε, έργο. Ο φίλος Αντιδήμαρχος συμβασιοποίησε
το έργο, η τωρινή Δημοτική Αρχή το υλοποιεί και απαντά στα περί «Πινόκιο» ως
εξής επί λέξει: «...Ενοχλήθηκε τώρα γιατί συνεχίζουμε να παράγουμε έργο, που
όμοιό του δεν είχε δει η πόλη όλες τις τελευταίες δεκαετίες, όπως η τοποθέτηση
ελαστικών ταπήτων στις διαβάσεις του ΟΣΕ. Και διεκδικεί την πατρότητα του έργου
γιατί – κατά πως λέει – αυτοί το σκέφτηκαν». Δύο επισημάνσεις: α) είναι γεγονός
ότι η πόλη, όλες τις τελευταίες δεκαετίες, έχει δει πολύ σημαντικότερα έργα από
την τοποθέτηση ελαστικών ταπήτων στις διαβάσεις του ΟΣΕ και β) η «σκέψη» αυτών
των διατάξεων (επίσωτρα τα αποκαλεί ο ΟΣΕ) ανάγεται στα προ του σωτήριου 2004
έτη (αν θυμάστε; Ολυμπιακή Πόλη;) και
αφορούσε κατά κύριο λόγο την διάβαση των γραμμών στην οδό Λαμπράκη με
Παπαδιαμάντη. Τα κυκλο-φ-οριακά καταγράφουν επ’ αυτού: «28.07.2006 ...να
μπουν τα ειδικά ελαστικά τεμάχια μεταξύ των σιδηροδρομικών γραμμών που
διασχίζουν τον δρόμο, τα οποία μας έχει υποσχεθεί εδώ και κάτι χρόνια ο ΟΣΕ, 02.03.2007 ...ο
καλός ΟΣΕ έχει υποσχεθεί εδώ κα καναδυό χρόνια ότι θα τοποθετήσει ελαστικά
επίσωτρα, 14.12.2011
...όπου απουσιάζουν τα ειδικά ελαστικά αντικραδασμικά παρεμβάσματα μεταξύ των
γραμμών, για να μην κοπανάνε τα αυτοκίνητα». Χώρια οι διάφορες συσκέψεις με τον
τοπικό ΟΣΕ μέχρι να διευκρινιστεί ότι δεν θα εκτελούσε ο ΟΣΕ αυτό το έργο αλλά
ο Δήμος Βόλου.
Έτσι κι όχι αλλιώς έχουν τα
πράγματα, η Ιστορία υπάρχει και δεν
αλλάζει κατά το δοκούν. Και μακάρι, επειδή ακριβώς η Πόλη μάς ενδιαφέρει, να αφήσει πίσω της και η παρούσα Δημοτική
Αρχή ένα έργο ισάξιο μ’ αυτό των προηγούμενων Δημοτικών Αρχών.
Γράφοντας τα παραπάνω περί
διαβάσεων Ζάχου και Αλαμάνας, ο νους μας πήγε (πού αλλού;) στον Κραυσίδωνα, στο
ίδιο σημείο, κάτω από την πολύ χαμηλή σιδηροδρομική γέφυρα. Όπου έγινε
εκβάθυνση και τσιμεντόστρωση της κοίτης του χειμάρρου και ...να σου! μια
λιμνούλα! Πολύ δύσκολο σημείο, ομολογουμένως, δύσκολο και το έργο, όμως πρέπει
να βρεθεί ένας τρόπος να μην μένουν στάσιμα νερά σ’ αυτή την τσιμεντένια
«σκάφη», γιατί το καλοκαίρι έρχεται και τα κουνούπια (μαζί με τους φίλους τους τα
βατράχια) άλλο που δε θέλουν...
Αχ!, το καλοκαίρι
έρχεται, αγαπητοί. Προηγείται, βεβαίως, ο Μάης. Θα τα ξαναπούμε, γεια και χαρά
σας.(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 06.04.2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου