κυκλο-φ-οριακα 804 01.04.2015

Σύραγγες Στυλίδας σε φάση κατασκευής (2007-2015)

Ευτυχώς, τελείωσε ο Μάρτης-γδάρτης. Τι πράμα ήταν και τούτο φέτος, ολάκερος ο Μάρτης βροχερός, ψυχρός κι ανάποδος; Άντε να δούμε τι σόι Πάσχα θα κάνουμε Είναι πρωταπριλιά σήμερα, αλλά καμία όρεξη δεν έχω να σας πω κι άλλα ψέματα – μας φτάνουν, θαρρώ, αυτά που ακούμε καθημερινά κι από παντού. Και στην ωραία μας πόλη, εδώ κι αν ακούμε…

Πάλι και ξανά έγινε η πόλη μας θέμα «πανελλαδικής εμβέλειας», δεν μπορώ να ξέρω πόσο ευχαριστημένοι είστε μ’ αυτή την κατάσταση, αγαπητοί μου συν-πολίτες. Αν είστε, πολύ καλά, δικαίωμά σας είναι, συνεχίστε. Αν δεν είστε, νομίζω ότι είναι καιρός να το πείτε, καιρός να μιλήσετε.

Μέγας θόρυβος και φέτος για τον μη αποχιονισμό του δρόμου Χάνια-Κισσός, που περνάει μέσα από το Χιονοδρομικό Κέντρο και εν μέρει χρησιμοποιείται από τους σκιέρ (προσωπικά, με το σκι καμία σχέση…). Θεωρώ ότι είναι υπερβολικός και αδικαιολόγητος ο θόρυβος, όσο υπάρχει ανοιχτό το «κανονικό» κύκλωμα του Πηλίου, η Εθνική Οδός 34^α μέσω Χανίων και 34 μέσω Τσαγκαράδας. Κανένα χωριό δεν μένει αποκλεισμένο. Και θεωρώ επίσης, και ας με συγχωρέσουν όλοι οι υπέρμαχοι του έργου, κατασπατάληση πόρων την κατασκευή ενός δρόμου παράκαμψης του Χιονοδρομικού Κέντρου. Νομίζω ότι ο Νομός έχει άλλες, πολύ πιο σοβαρές προτεραιότητες για οδικά έργα στο Πήλιο, όπως τις κατολισθήσεις στο Ξουρίχτι, τα εφτά (αν θυμάμαι καλά το νούμερο) γεφύρια πάνω απ’ τα μεγάλα ρέματα της ανατολικής πλαγιάς, την παράκαμψη Ζαγοράς (που έχει ξεκινήσει και παραμένει σταματημένη), την παράκαμψη Πορταριάς (που δεν έχει καν μελετηθεί), την παράκαμψη Αγριάς (έργο ώριμο από πάσης απόψεως), την παράκαμψη στο Μετόχι. Κι ακόμη, εκτός ορεινού όγκου, την ανακατασκευή του δρόμου Βόλου-Βελεστίνου που «χορεύει», την νέα γέφυρα στο Αλυγαρόρεμα, την συμπλήρωση του Περιφερειακού Δρόμου με το τμήμα Μπουρμπουλήθρα-Ανισόπεδος Κόμβος Λαρίσης. Στους καιρούς που ζούμε χρειάζεται αυστηρή ιεράρχηση προτεραιοτήτων, και θεωρώ ότι σε μια τέτοια ιεράρχηση το οδικό έργο παράκαμψης του Χιονοδρομικού Κέντρο έρχεται τελευταίο. Με το συμπάθιο.

Πάντως (άσχετο, πλην όμως …σχετικό), εγώ κάθε φορά που πηγαίνω στην Λάρισα τον τελευταίο χρόνο συναντώ κι έναν καινούργιο δρόμο, είτε τελειωμένο, είτε υπό κατασκευή. Η βόρεια παράκαμψη λειτουργεί μια χαρά, μ’ εκείνον τον κάπως περίεργο κυκλικό κόμβο στο ποτάμι, και η συνέχειά της ετοιμάζεται, ένας μεγάλος παραποτάμιος δρόμος (η οδός Γεωργιάδου, νομίζω) διανοίχτηκε σημαντικά, τελευταία είδα να κατασκευάζονται πεζοδρόμια και παράλληλοι δρόμοι στην παλιά εθνική οδό, με τα φανάρια, εκεί, που, αν θυμάστε, ήταν δεξιά κι αριστερά μεγάλες εκτάσεις με χώμα και λακκούβες. Μια χαρά τα πάει η Λάρισα τα οδικά έργα τελευταία, προφανώς από Σουφλιά ξεκίνησε, με Αγοραστό συνεχίζει (το Κράτος έχει συνέχεια…).

Χαράς Ευαγγέλια, συν-Έλληνες! Λειτουργεί το σύνολο των οδικών έργων στον Μαλιακό κόλπο. Κόμβος Λαμίας, παράκαμψη Στυλίδας, νέες σήραγγες, νέοι ανισόπεδοι κόμβου, νέα (απαραίτητα…) διόδια, νέοι παράπλευροι δρόμοι – όσοι πέρασαν ήδη από εκεί μας λένε ότι είναι «άλλο πράμα». Και βέβαια είναι άλλο πράμα ένας ασφαλής αυτοκινητόδρομος υψηλών προδιαγραφών (σας έχω πει ότι οι ελληνικοί αυτοκινητόδρομοι είναι οι καλύτεροι της Ευρώπης). Και μειώνεται, λένε, αισθητά, ο χρόνος ταξιδιού Αθήνα-Βόλος – εμ! βέβαια μειώνεται, αφού στην παλιά εθνική οδό ήταν αδύνατο να αναπτυχθούν ταχύτητες πάνω από 80-90 km/h. Τα διόδια στον μετωπικό σταθμό κοστίζουν (για την ώρα…) 1,75 € για τα Ι.Χ. Με γεια, με νου και σύνεση, οι δρόμοι γίνονται για να μας εξυπηρετούν, όχι για να σκοτωνόμαστε.

Έγραψα «σκοτωνόμαστε» κι ο νους μου πέταξε ψηλά, σ’ εκείνο το αεροπλάνο στις Άλπεις, με τους 149 επιβάτες και τον ψυχοπαθή πιλότο – τι ιστορία κι αυτή! Νομίζω ότι δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία των αερομεταφορών. Νομίζω επίσης ότι είναι μια γερή σφαλιάρα κυρίως για την «παντοκρατόρισσα» Λουφτχάνσα και την γερμανική Verantwortlichkeit (υπευθυνότητα…) και δευτερευόντως για την αμερικάνικης προέλευσης υστερία με τα μέτρα ασφαλείας μέσα στο αεροσκάφος, σύμφωνα με τα οποία η πόρτα του πιλοτηρίου δεν ανοίγει με τίποτε απ’ έξω – με νοσταλγία θυμάμαι στην δεκαετία του ’70 πτήσεις Αθήνα/Θεσσαλονίκη-Στουτγάρδη/Φρανκφούρτη με την αγαπημένη μας Ολυμπιακή Αεροπορία, με ορθάνοιχτη αυτή την πόρτα, κι εγώ να κάθομαι ανάμεσα κυβερνήτη-συγκυβερνήτη και να χαζεύω τα φωτάκια, τους διακόπτες, τα όργανα πτήσης. Και τότε γίνονταν αεροπειρατείες, όμως δεν είχε επικρατήσει το αμερικάνικο «δόγμα» security is more important than liberty (η ασφάλεια είναι πιο σημαντική από την ελευθερία!! – αναλογιστείτε πού μας οδήγησε και οδηγεί αυτό).

Ας σταματήσουμε εδώ, την άλλη Τετάρτη θα τα ξαναπούμε. Στην φωτογραφία οι σήραγγες της Στυλίδας σε φάση κατασκευής (2007-2015) (από την ιστοσελίδα fuit.gr). Γεια σας.

(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 01.04.2015)