 |
| Ποδηλατόδρομος, κάπου αλλού... |
Πέρασε και το Άγιον Πάσχα των Ελλήνων. Τι περιμένουμε πλέον; Εκλογές, 6 Μαΐου,
καταστάλαξε. Με τριάντα έξι (36) κόμματα δηλωμένα στον Άρειο Πάγο – έχει για
όλα τα γούστα, η στήλη δεν έκανε ποτέ «προπαγάνδα» για κανέναν πολιτικό
σχηματισμό, δεν θα αλλάξει τώρα τις υπερεικοσαετείς καλές της συνήθειες. Θα πει
μόνο τούτο: πρέπει να πάμε όλοι να
ψηφίσουμε αυτό που θέλει η ψυχή ή/και το χέρι μας, ακόμη κι αν αυτό είναι απλώς
το μη χείρον και καθόλου το βέλτιστον. Είναι λάθος η αποχή και το λευκό. Έχουν
έτσι φτιάξει τον εκλογικό νόμο που όσο μεγαλύτερη είναι η αποχή και το λευκό,
τόσο καλύτερα είναι τα πράγματα για το κόμμα που θα συγκεντρώσει τις
περισσότερες ψήφους. Και δεν ισχύει τίποτε άλλο από όσα ακούγονται περί δήθεν
άμεσης επανάληψης των εκλογών σε περίπτωση αποχής μεγαλύτερης του 50%, ακόμη
και από παπαγαλάκια των δύο «μεγάλων» κομμάτων, τα οποία σαφέστατα ευνοούνται από
μία μεγάλη αποχή. Τίποτε. Θα πάμε να ψηφίσουμε αυτό που νομίζουμε καλύτερο για
το άμεσο μέλλον μας (για το απώτερο, ποιος μπορεί να κάνει την παραμικρή
πρόβλεψη;…), κι ο Θεός της Ελλάδας ας
βάλει το χέρι του.
Ως τότε, θα ζούμε με λόγια, τα
ίδια πάλι μεγάλα και σπουδαία, με τα ίδια σενάρια, τα ίδια πρόσωπα, την ίδια
αδελφική αγάπη μέσα στα κόμματα, όλα όπως τα ξέραμε, και μερικές καινούργιες,
φρέσκιες παρουσίες, που η Ιστορία θα δείξει πόσο θα αντέξουν στην κατεστημένη
πίεση.
Μού ‘λεγε ένας καλός φίλος
δημοσιογράφος τις προάλλες πως παραέγινε χρονογράφημα τούτη η στήλη και πως
καλό είναι να ξαναγυρίσει στην κυρίως κυκλοφοριακή της θεματολογία. Δεν έχει
άδικο, το νιώθω κι εγώ. Αλλά αυτό μου βγαίνει, τι να κάνω – κι από την άλλη
μεριά δεν βλέπω να συμβαίνει και κάτι συγκλονιστικό, ότι κυκλοφοριακό συμβαίνει
λίγο-πολύ περνάει μια βόλτα απ’ τη στήλη.
Για παράδειγμα, ο καινούργιος
ποδηλατόδρομος, απ’ τα Παλιά μέχρι τα Πευκάκια (για την ώρα). Τον ποδηλατήσαμε,
έχει ακόμη μερικές τοπικές δυσκολίες που πρέπει και θα διορθωθούν, γενικά είναι
μια χαρά. Έχει κατά τμήματα πλάκες
πεζοδρομίου, κυβόλιθους και άσφαλτο και σας διαβεβαιώνω για μία ακόμη φορά: δεν
υπάρχει καλύτερο υλικό για το ποδήλατο από
την άσφαλτο, όλα τα άλλα σε κάνουν να νιώθεις ότι κρατάς κομπρεσέρ – ιδίως
όταν έχεις καλά, όπως πρέπει, φουσκωμένα λάστιχα… Βεβαίως, το ίδιο ισχύει για
την άσφαλτο και για τους πεζούς. Σε πάρα πολλές ευρωπαϊκές πόλεις τα πεζοδρόμια
έχουν απλή, απλούστατη άσφαλτο, μια ήρεμη, ομοιόμορφη, ενιαία επιφάνεια, όπου
περπατάς άνετα, χωρίς να πρέπει σε κάθε βήμα να προσέχεις ή που πατάει το
τακουνάκι ή το ξεκολλημένο πλακάκι με το κάτωθεν νερό που θα σου κάνει παπούτσι
και μπατζάκι χάλια. Εμείς τα λέμε αυτά, μονότονα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια,
όμως κανένας δεν ακούει, είναι, βλέπετε, και το αισθητικόν μέρος, η μορφή –
μέχρι που φτάσαμε, για αισθητικούς λόγους πάντα, να καταργήσουμε τους αρμούς
ανάμεσα στις πλάκες, και να τις βάλουμε «κολυμπητές» και τώρα, κάθε που βρέχει,
κολυμπάνε όλες μαζί και ταυτοχρόνως. Ύστερα ανακαλύψαμε τους τσιμεντένιους
κυβολίθους (γιατί οι γρανιτένιοι και οι μαρμάρινοι κυβόλιθοι είναι πολύ παλιά
ανακάλυψη, δείτε τους παλιούς μαρμάρινους ακόμη στην οδό Ερμού, όπου πολύ σωστά
τους τοποθέτησε για να μας θυμίζουν την κατασκευή των αρχών του 20ου
αιώνα, η αείμνηστη Ήβη Αγγελοπούλου, Αρχιτέκτονας του Δήμου Βόλου το 1985-86,
με Δήμαρχο τον Μιχάλη Κουντούρη, που έγινε εκείνη η διαμόρφωση) και είπαμε να
τους χρησιμοποιούμε όπου βρούμε. Και ναι μεν στα πεζοδρόμια και στις πλατείες πάει
κι έρχεται, είναι σαφώς καλύτεροι απ’ τις πλάκες, όμως για να περνάν οχήματα
πάνω τους δυστυχώς δεν κάνουν, πώς να το κάνουμε, το βλέπουμε καθημερινά.
Μπορεί να φτιάχνουν ένα όμορφο αποτέλεσμα, αλλά λειτουργικά έχουν σοβαρά
προβλήματα. Και με την ευκαιρία, θυμήθηκα τον Δήμαρχο Δημήτρη Πιτσιώρη, κάπου
στα 1997-98, όπου άρχισαν να μπαίνουν μαζικά κεραμιδιοί κυβόλιθοι στη πόλη, να
λέει «ρε παιδιά, μήπως γινόμαστε πολύ βορειοευρωπαίοι;» - εσείς τι λέτε,
γίναμε;
Για να ξαναγυρίσουμε στον καινούργιο
ποδηλατόδρομο, εκεί λοιπόν που έγινε ωραιότατα και όπως πρέπει, με διαπλάτυνση πεζοδρομίου στην οδό
Αλμυρού πίσω απ’ το Υπεραστικό ΚΤΕΛ, Σάββατο απόγευμα βρήκα πάνω στη ράμπα με
Λαχανά ένα (1) αυτοκίνητο και ολόκληρα πάνω στο πεζοδρόμιο τέσσερα (4)
αυτοκίνητα, εκ των οποίων ένα (1) Ι.Χ. στη μέση περίπου και τρία (3) ΤΑΞΙ, στη
συμβολή με Ζάχου – έχω και τις φωτογραφίες στο κινητό μου. Βεβαίως αναγνωρίζω
ότι λείπει ακόμη, καθώς το έργο είναι σε εξέλιξη, η κατάλληλη σήμανση
ποδηλατοδρόμου, όμως λέτε ότι οι καλές Πινακίδες θα αποτρέψουν παρόμοια
φαινόμενα στο μέλλον; Εδώ θα είμαστε και θα δούμε!
Στην φωτο ένας ποδηλατόδρομος απ’
αλλού, από κει που πρέπει εμείς εδώ να διδασκόμαστε πώς φτιάχνονται οι
ποδηλατόδρομοι…
Για την ώρα βλέπουμε μάλλον τις
«δυνάμεις της αγοράς» να καταστρέφουν οχτώ (αριθμητικώς 8) προσπάθειες της
Τεχνικής Υπηρεσίας να αποκλείσει την είσοδο οχημάτων στην πλατεία του Αγίου
Νικολάου. Κι όταν λέμε «καταστρέφουν»,
εννοούμε καταστρέφουν, διαλύουν, εκμηδενίζουν ότι τεχνικό τοποθετείται στο
σημείο – κι από εδώ έχω όσες φωτογραφίες πρόλαβα να τραβήξω. Τι θα απογίνει στο
τέλος δεν ξέρω!
Αναδρομικά Χρόνια Πολλά στους Γιώργηδες και τις
Γιωργίες. Γεια σας.(δημοσιεύτηκε στην βολιώτικη "Θεσσαλία" την Τετάρτη 25.04.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου